Σάββατο 30 Μαΐου 2015

ΤΟ ΤΡΙΨΙΜΟ ΤΟΥ ΠΕΟΥΣ ΕΝΟΣ ΕΠΙΤΑΦΙΟΥ ΑΓΑΛΜΑΤΟΣ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΠΩΣ ΕΝΙΣΧΥΕΙ ΤΗΝ ΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑ!







Υπάρχει ένας τάφος στο νεκροταφείο Pere Lachaise στο Παρίσι που από χρόνια θεωρείται ως μνημείο γονιμότητας!

Ο τάφος είναι του δημοσιογράφου Βίκτορ Νουάρ και έχει επάνω του το μπρούτζινο άγαλμα του σε φυσικό μέγεθος.  


Το άγαλμα το έχει φιλοτεχνήσει ο Γάλλος γλύπτης  Aimé-Jules Dalou (1838-1902) που είχε διακριθεί για τα ρεαλιστικά του έργα.
Έτσι  στο ξαπλωμένο άγαλμα του Νουάρ είναι εμφανές το πέος του μέσα από το παντελόνι του.




Το άγαλμα από χρόνια έχει αποτελέσει ένα μνημείο που προσελκύει συνεχώς τον γυναικείο πληθυσμό που επισκέπτεται το νεκροταφείο.
Η μυθολογία που έχει δημιουργηθεί  λέει  ότι τοποθετώντας ένα λουλούδι στο αναποδογυρισμένο ημίψηλο καπέλο, μετά φιλώντας το άγαλμα στα χείλη και τρίβοντας την περιοχή των γεννητικών οργάνων η  γυναίκα θα  ενισχύσει έτσι την γονιμότητα της και θα έχει συγχρόνως μια εξαιρετική  σεξουαλική ζωή, ή σε μια άλλη εκδοχή ότι θα αποκτήσει μέσα σε ένα χρόνο σύζυγο!
Ενώ, λόγω της παλαιότητας του, το άγαλμα με την πατίνα του χρόνου έχει σκούρο οξειδωμένο χρώμα, στις περιοχές που το  τρίβουν ο μπρούτζος είναι λαμπερός.
Το 2004 τοποθέτησαν ένα φράκτη για να σταματήσουν να τρίβουν το άγαλμα αλλά μετά από τηλεοπτική εκπομπή ενός τηλεπαρουσιαστή, που εξέφραζε  υποτίθεται τον γυναικείο πληθυσμό του Παρισιού, ο φράκτης βγήκε.


Ο  Βίκτορ Νουάρ (1848-1870) ήταν  μαθητευομένος δημοσιογράφος στην εφημερίδα του Παρισιού  La Marseillaise, που ανήκε στον Henri Rochefort και είχε ως εκδότη τον  Paschal Grousset.
 Η εφημερίδα έκανε συστηματική αντιπολίτευση στο καθεστώς, και εκστρατεία εναντίον της αυτοκρατορίας.
Τον Δεκέμβριο του 1869 ξέσπασε διαμάχη μεταξύ δύο εφημερίδων της Κορσικής, την ριζοσπαστική Revenge, που ήλεγχε από μακριά ο Grousset και το νομιμόφρον  Μέλλον της Κορσικής, που εκδιδόταν  από έναν πράκτορα του υπουργείου Εσωτερικών που ονομαζόταν  Della Rocca.


Η Revenge έβριζε τον Ναπολέοντα Ι και στις 30 Δεκεμβρίου η εφημερίδα  Μέλλον της Κορσικής  δημοσίευσε μια επιστολή, που εστάλη στον εκδότη της από  Πρίγκιπα Πέτρο  Βοναπάρτη, ανιψιό  του Ναπολέοντα, και ξάδερφο του τότε κυβερνώντος  αυτοκράτορα Ναπολέοντα Γ ' ,άνθρωπο οξύθυμο και βίαιο στις αντιδράσεις του.
Ο Πέτρος  Βοναπάρτης χαρακτήριζε το επιτελείο της Revenge ως δειλούς και προδότες.
Μετά από αυτή την επιστολή ο Grousset ζήτησε ικανοποίηση με μονομαχία .
Αυτονόητα βέβαια η  Marseillaise πήρε το μέρος της Revenge.
Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα ο Βοναπάρτης να στείλει  και άλλη μια υβριστική επιστολή στον ιδιοκτήτη της  Henri Rochefort, η οποία τον οδήγησε να ζητήσει και αυτός  ικανοποίηση με μονομαχία ορίζοντας δύο φίλους του για μάρτυρες.  


Την ίδια όμως μέρα που πήρε την επιστολή ο Rochefort,  στις 10 Ιανουαρίου 1870,  ο Grousset έστειλε  τον Νουάρ και τον Ulrich de Fonvielle, που είχαν απάνω τους από ένα ρεβόλβερ, ως μάρτυρες του, για να κανονίσουν τα σχετικά με την μονομαχία. Σύμφωνα με τους κανόνες της εποχής κανονικά αυτοί έπρεπε να απευθυνθούν στους μάρτυρες του Βοναπάρτη. Παρέδωσαν στον ίδιο μια επιστολή από τον Grousset  και αυτός τους απάντησε ότι θέλει να μονομαχήσει με τον ισάξιο του Rochefort και όχι με τους "χαμάληδες" του.
Σύμφωνα με τον Fonvielle ο Νουάρ αντέδρασε στον χαρακτηρισμό και ο Βοναπάρτης τον χαστούκισε και τον πυροβόλησε αφήνοντας τον νεκρό.


Σύμφωνα με τον Βοναπάρτη ο Νουάρ τον χτύπησε πρώτος, οπότε αυτός αμυνόμενος τον σκότωσε. Τελικά αυτή η εκδοχή έγινε δεκτή αργότερα από το δικαστήριο.
Ο Rochefort δημοσίευσε ένα πύρινο άρθρο στην Marseillaise, "Ο Πρίγκιπας Πέτρος Βοναπάρτης δολοφόνησε τον πολίτη Βίκτωρα Νουάρ" Το μεσημέρι, η εφημερίδα κατασχέθηκε, αλλά ήταν πολύ αργά, γιατί ήδη είχαν πουληθεί 145.000 αντίτυπα.
Ο αυτοκράτορας ήταν ήδη αντιδημοφιλής, και η αθώωση του Βοναπάρτη για  τη δολοφονία  του Νουάρ προκάλεσε τεράστια δημόσια κατακραυγή που ξέσπασε σε μια σειρά από βίαιες διαδηλώσεις.


Στις  12 Ιανουαρίου, με απαίσιο καιρό καθώς έβρεχε και έκανε κρύο, υπό την ηγεσία του πολιτικού ακτιβιστή Auguste Blanqui, περισσότερα από 100.000 άτομα συνόδευσαν την  νεκρική πομπή  με το φέρετρο του Νουάρ στο νεκροταφείο του  Νεϊγύ.


Η Αστυνομία εκτίμησε επίσης ότι  ογδόντα χιλιάδες άτομα στάθηκαν έξω και γύρω από το σπίτι του εκλιπόντος.
Η συμμετοχή σε αυτή την πομπή θεωρήθηκε ως ένα πολιτικό καθήκον για τους δημοκρατικούς.


Όταν ο Marie François Sadi Carnot, που υπήρξε ο 5ος πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας,  ενέκρινε τους υποψήφιους για βουλευτές θεωρούσε ως προσόν υπέρ τους ότι " ήταν στην πομπή για τον Νουάρ"
Το 1891 με την εγκαθίδρυση της Τρίτης Δημοκρατίας το σώμα του Βίκτορ Νουάρ μεταφέρθηκε στο νεκροταφείο Pere Lachaise και ο τάφος του εκεί έγινε με δημόσια δαπάνη..
Έτσι ο άτυχος 22χρονος Βίκτωρ Νουάρ που ελάχιστοι τον γνώριζαν εν ζωή, έμεινε στην ιστορία με τον θάνατο του και συνεχίζει μέχρι τις μέρες μας να τον θυμούνται χάρις στο άγαλμα του τάφου του.





Τρίτη 26 Μαΐου 2015

ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΕΣ ΤΟΥ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΥ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ ΤΩΝ ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ




Κοιτάζοντας τις φωτογραφίες με τις κυρίες που κοσμούν την Ελληνική Βουλή στο ποστ μου  ΟΙ ΩΡΑΙΟΤΕΡΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΚΑΙ Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΒΟΥΛΗ σκέφτηκα να ρίξω μια ματιά για να δω μετά τους  4 μήνες που η χώρα βρίσκεται στα στιβαρά χέρια της κυβέρνησης "πρώτη φορά Αριστερά με 'Ακρα Δεξιά" ,ποια είναι η συμβολή των γυναικών του κυβερνητικού συνασπισμού στην πολιτική μας ζωή .
Μακράν όλων την μεγαλύτερη προσφορά στην χώρα την έχει η πρόεδρος της Βουλής Ζωή Κωνσταντόπουλου.  


Έφτιαξε και διόρισε μόνη της επιτροπές στις οποίες  αυτοδιορίστηκε ως πρόεδρος,έκανε εικαστικές παρεμβάσεις με τα σποτ της επιτροπής αλήθειας δημοσίου χρέους, άκρως πρωτοποριακές, γιατί   πριν να ξεκινήσει η επιτροπή αυτά καταλήγουν με το προαποφασισμένο  πόρισμα τους  "Έλεγξέ το – διάγραψέ το", δείχνοντας έτσι τον σωστό δρόμο στους ηττοπαθείς οικονομικούς υπουργούς και τον ίδιο τον  πρωθυπουργό που διαβεβαιώνουν σε όλους τους τόνους πως το χρέος θα αποπληρωθεί μέχρι δεκάρας, συγνώμην μέχρι ευρώ .  
Στην Βουλή συμπεριφέρεται με άψογο τρόπο στους χρυσαυγίτες, που τους έχει υπό την προστασία της, ενώ όλοι οι άλλοι τους έχουν του κλότσου και του μπάτσου  και στο φτύσιμο . Γι΄αυτό άλλωστε και ψήφισε παρούσα όταν η Βουλή ψήφιζε τον  νόμο για τη χρηματοδότηση των κομμάτων που βαρύνονται με κακουργήματα και φρόντισε να είναι απούσα  όταν η Βουλή ψήφιζε για την άρση της χρηματοδότησης της Χ.Α.
 Έδωσε επίσης με τον γνωστό ευγενικό της τρόπο μαθήματα για τις υποχρεώσεις των βενζινοπωλών προς τους αυτοκινητιστές.
Άνοιξε την πόρτα της Βουλής στα ειρηνικά  μπουλούκια  των αναρχοαυτόνομων και με αποφασιστικότητα έδωσε ένα καλό μάθημα σε ένα ταξίαρχο αυτών που με ευγένεια οι διαδηλωτές αποκαλούν Μπάτσοι-γουρούνια -δολοφόνοι,  που δεν επέτρεπε σε διαδηλωτές να της επιδώσουν ένα ψήφισμα , που δεν είχαν γράψει και ο απών πρόεδρος τους δεν είχε καν προγραμματίσει να της το επιδώσει!



Το δυστύχημα δε είναι όλη αυτή η αγωνιστική προσπάθεια για αναβάθμιση του Κοινοβουλίου δεν αναγνωρίζεται από κάτι βουλευτές σαν τον Ιάσωνα Φωτήλα του Ποταμιού, που με απίστευτο θράσος δήλωσε στο ΜΕΓΚΑ:
«Η κ. Κωνσταντοπούλου εν είδει νεόπλουτης κατίνας κατεβαίνει στο πεζοδρόμιο και χρησιμοποίει τη θέση της και τον θεσμικό της ρόλο προκειμένου να αντιπαρατεθεί με αξιωματικό της ελληνικής αστυνομίας»



Μια άλλη εξέχουσα φυσιογνωμία που κοσμεί τα υπουργικά έδρανα είναι η αναπληρωτής υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής Τασία Χριστοδουλοπούλου η οποία με δύο δηλώσεις της έχει πετύχει να μείνει στην ελληνική και ίσως και στην παγκόσμια πολιτική ιστορία.
Πριν να προλάβει ο ελληνικός λαός να συνέλθει από την δήλωση της ότι οι μετανάστες λιάζονται στην Ομόνοια ήρθε η αφοπλιστική απάντηση της όταν ρωτήθηκε από τον δήμαρχο Αθηναίων Γιώργο Καμίνη «πώς πάνε οι μετανάστες στην Ευρώπη»,: «Δεν το ξέρω αυτό. Απλώς εξαφανίζονται».



Πάντως και άλλη μια υπουργός και μάλιστα η αναπληρώτρια υπουργός Οικονομικών, αρμόδια για φορολογικά θέματα, Νάντια Βαλαβάνη, συναγωνίστηκε την συνάδελφο της Τασία Χριστοδουλοπούλου με την εξίσου πρωτότυπη δήλωση της πως πριν αναλάβει υπουργός «δεν ήξερε να συμπληρώσει ούτε την φορολογική της δήλωση»!
Βέβαια  το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ και εκπρόσωπος των νοσοκομειακών γιατρών του ΕΣΥ, κ. Δημήτρης Βαρνάβας δεν ζήτησε την παραίτηση της για αυτή την δήλωση, αλλά με αφορμή τη νοσηλεία της σε ιδιωτική κλινική, είπε :
«Δημόσια πρόσωπα που δεν εμπιστεύονται θεσμούς και υπηρεσίες τις οποίες κάνει χρήση ο ελληνικός λαός έχουν μια και μόνη επιλογή: να ιδιωτεύσουν».
Μπορεί οι αδίστακτοι τοκογλύφοι της Ευρώπης να μας έχουν κάνει την ζωή πατίνι για να δώσουν κανένα φράγκο, βάζοντας μας οι απαράδεκτοι τους δικούς τους όρους, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ προτιμά τους όρους που έβαλε ο Τσίπρας στην Θεσσαλονίκη, όμως ο ΣΥΡΙΖΑ αντιστέκεται σθεναρά και τους μάχεται και τους εκδικείται με τον πιο αποτελεσματικό  τρόπο.
Τους αλλάζει τα ονόματα!
Για το λόγο αυτό βάζει στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής την γνωρίζουσα, σύμφωνα με το βιογραφικό της, γερμανικά και αγγλικά βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Παναγιώτα Κοζομπόλη να εκφωνήσει τους μάρτυρες που προτείνει το κόμμα της.
Έτσι τον Κλάους Μαζούχ τον έκανε Κλάους Μάους, τον Τόμας Βίζερ Τόμας Βάιζερ, τον Ματίας Μόρς Μους Ματίας (και όπως γράφει και ο Σταμ. Φασουλής και Μους Σοκολά δεν είναι κακό, αλλά πολλά λιπαρά), τον Ζαν Κλωντ Τρισέ, Ζαν Κλάουντ Τρίκετ κτλ


Δεν μπορώ βέβαια να διανοηθώ ότι όλοι αυτοί δεν θα προσέλθουν τρέχοντας  να καταθέσουν σε μια επιτροπή που έφτιαξε ένα πρόσωπο διεθνούς ακτινοβολίας, όπως η πρόεδρος της Βουλής μας και τους προτείνει ως μάρτυρες  ένα κόμμα, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, που έχει σκοπό να αναμορφώσει όλη την Ευρώπη.
Ίσως πάντως η κ. Κοζομπόλη να είχε τον ίδιο δάσκαλο Αγγλικών με τον Τσίπρα, ή μαζί να έκαναν κοπάνα από το μάθημα ξένων γλωσσών, γιατί και αυτού τα αγγλικά, πριν να αρχίσει εντατικά μαθήματα για να μπορεί στοιχειωδώς να συνεννοείται στο εξωτερικό, ήσαν του ιδίου επιπέδου όπως μπορείτε να διαπιστώσετε στο παρακάτω ποτ-πορί δηλώσεων που αγωνίζεται ηρωικά να τις εκφωνήσει και όποιον πάρει ο χάρος! .



Μπορεί δε βουλευτίνες του ΣΥΡΙΖΑ όπως πχ η Ευαγγελία Αμανατίδου να θεωρούν  ότι «το ευρώ δεν είναι φετίχ»,ή επίσης η  Αφροδίτη Θεοπεφτάτου, να λέει «Τι θα πάθουμε, δηλαδή; Τι θα πάθουμε αν πληρώνουμε με δραχμές; Αυτό είναι το ζητούμενο;» αλλά ως γνωστό την λύση του  προβλήματος την έχει βρει   η Ραχήλ Μακρή και είναι απλή:«αν η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα διακόψει τη χρηματοδότηση για την Ελλάδα, η Τράπεζα της Ελλάδος θα κόψει μόνη της όχι πέντε η δέκα δις. ευρώ αλλά 100 δις.», 

Στα πλαίσια δε της κυβερνητικής συνεργασίας και σύμπνοιας των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ οι βουλευτές των ΑΝΕΛ, που τρέφουν θερμά αισθήματα για την πρώην βουλευτή τους, σε εκδήλωση στον ΟΛΠ την αποκάλεσαν «Εβραία και άθεη» για όσα είπε για  τα λείψανα της Αγίας Βαρβάρας, τα οποία ο ευσεβής αρχηγός των ΑΝΕΛ φρόντισε να έρθουν με τιμές αρχηγού κράτους.
Βέβαια και αυτή δεν έμεινε με σταυρωμένα τα χέρια και απάντησε με τον ίδιο τρόπο. «Προσοχή στα κουνούπια» τους φώναξε, με το ανάλογο ύφος, αναφερόμενη στο θέμα των ψεκασμών, ενώ επίσης τους είπε πως ο αρχηγός τους συνομιλεί με το Θεό.




Όμως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει αποκτήσει μόνο από τους ΑΝΕΛ αυτού του μεγέθους πολιτικό γυναικείο δυναμικό.
Έχει αποκτήσει και από το ΠΑΣΟΚ.
Μία από αυτές που προσχώρησαν στο αντιμνημονικό μέτωπο είναι και η βουλευτής   κ. Τζάκρη που αφού υπερψήφισε και τα τρία Μνημόνια μετά είδε που βρίσκεται το φως το αληθινόν .
Μια άλλη ακόμα είναι η τέως θαυμάστρια του Γιώργου Παπανδρέου Νίνα Κασιμάτη που όταν επέρριψε ευθύνες στην κυβέρνηση Γιώργου Παπανδρέου για την υπαγωγή της χώρας στο ΔΝΤ και στα μνημόνια της είπε ο Λοβέρδος :
«Ακούσαμε μια φωνή γενίτσαρου από τη φανατικότερη υποστηρίκτρια του Γιώργου Παπανδρέου»,
Ως μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ είχε προκαλέσει αίσθηση λέγοντας «Ο Γ. Παπανδρέου είναι ο ηγέτης που με την ιστορική μνήμη, την ιδεολογική δομή και αισθητική, την αποφασιστικότητα και ειλικρινή συλλογική θεώρηση μπορεί να επαναφέρει το ΠΑΣΟΚ στον τόπο των κοινωνικών του συμμαχιών, των προοδευτικών του συνεργασιών και των γνήσιων σοσιαλιστικών του στόχων»
Όταν όμως είδε και αυτή το φως το αληθινόν έγραψε  σχόλιο  που έμμεσα αναφέρεται στον Παπανδρέου και είναι χαρακτηριστικό του ήθους της.


Αλλά εκεί που διακρίθηκε πρόσφατα είναι το άλλο σχόλιο της, για την δολοφονία της Άννυ, στο οποίο με καταπλήσσουσα  ευστροφία αποδίδει στον καπιταλισμό και τα μνημόνια  την δολοφονία του παιδιού αλλά και την "τρέλα" του πιλότου της Germanwings!


Παρότι όμως λαλίστατη, στην εκπομπή του Γιώργου Τράγκα στο EXTRA3, ως υποψήφια Βουλευτής, όταν ρωτήθηκε για το αν συμφωνεί ή όχι με τις θέσεις της τρομοκρατικής οργάνωσης «Πυρήνες της Φωτιάς» αρνήθηκε να απαντήσει.


Βέβαια σχετικά με την τρομοκρατία η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Βασιλική Κατριβάνου κατέθεσε  ως μάρτυρας υπεράσπισης του καταδικασθέντος της 17 Νοέμβρη Σάββα Ξηρού μαζί με τον συνάδελφό της  Κουράκη στην αίτηση του για την κατ΄ οίκο  νοσηλεία.


Η άλλη βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Βασιλική Λέβα ενημέρωνε για 45΄τον Δημήτρη Κουφοντίνα που νοσηλευόταν στο Νοσοκομείο Λαμίας για την κατάργηση των φυλακών τύπου Γ΄.
Βέβαια όταν στην Βουλή  έκανε αναφορά στον Παύλο Μπακογιάννη σχολιάζοντας ότι «Κι άλλοι είχαν πατεράδες. Κι ο Τεμπονέρας είχε πατέρα», αναγκάστηκε εκ των υστέρων να δηλώσει:
Δεν διαχωρίζουμε τα θύματα σε δικά μας και ξένα. Όταν είπα «ο πατέρας του δικού μας Τεμπονέρα» δεν εννοούσα ότι ήταν δικός μας. Εννοούσα τον γιο του, Διονύση Τεμπονέρα, που είναι μέλος του ΣΥΡΙΖΑ».




Δεν μπορούμε όμως να μην αναφερθούμε και στην ανεπανάληπτη θεολόγο, κλεπτομανή κατά την έγκυρη εφημερίδα «Espresso» που παρακολουθείται από ψυχίατρο,που αποπειράθηκαν να την δωροδοκήσουν με άκρα μυστικότητα  μέσω FacebookΣταυρούλα Ξουλίδου.
Η βουλευτής είχε δύο μεγαλοφυείς ιδέες που δυστυχώς δεν βρήκαν την αντίστοιχη ανταπόκριση.
Η πρώτη ήταν να εκδίδουν τα επιτελεία του στρατού συγγράμματα με θέμα τις γερμανικές αποζημιώσεις, ενώ τόνισε επίσης την ανάγκη να περιληφθεί στην ύλη της ιστορίας που διδάσκεται στα σχολεία η καταστροφή που έκανε η Γερμανία στη Ελλάδα.
Η  δεύτερη ήταν για το ποιο είναι το κατάλληλο πρόσωπο για Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Θα το ήθελα πάρα πολύ να είναι από την Εκκλησία o Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Πιάνετε το πνεύμα μου και θα το επιθυμούσα πάρα πολύ να είναι ένα εκκλησιαστικό πρόσωπο. Αν με ρωτούσαν, θα είχα να το πω κιόλας. Θα πρότεινα τον πατέρα Γεώργιο Μεταλληνό
Τελικά μετά από όλα αυτά που έχουν λεχθεί από τις κυρίες που ανήκουν  στο δίπτυχο της επιτυχίας που μας κυβερνά, αλλά και από το αριθμητικά μεγαλύτερο  ποσοστό  αυτού του θαυμάσιου ανδρικού συνονθυλεύματος συνιστωσών και ψεκασμένων, έρχομαι να δικαιολογήσω πλήρως την βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ κ.Αφροδίτη Σταμπουλή που ξύνεται και κάνει διατάσεις όταν είναι αναγκασμένη να παρευρίσκεται στην Βουλή.



Παρασκευή 22 Μαΐου 2015

ΣΩΤΑΔΗΣ, Ο ΠΟΙΗΤΗΣ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΠΝΙΞΑΝ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ!




Σε ένα βιβλίο που διάβαζα είδα να αναφέρεται ο όρος Σωτάδειος λογοτεχνία, όρος που μου ήταν παντελώς άγνωστο τι σημαίνει.
Ψάχνοντας λοιπόν το θέμα  διαπίστωσα ότι η Σωτάδειος λογοτεχνία δεν είναι παρά η Eρωτική λογοτεχνία και πως για αιώνες αυτός ο όρος ήταν σε ευρεία χρήση.
Όπως αναφέρεται στο βιβλίο Η Ερωτική Λογοτεχνία του Jean - Jacques Pauvert (Άγρα 2003) :
Η υιοθέτηση των λέξεων "ερωτικός", "ερωτισμός", με τη σημασία που εννοούμε σήμερα, τοποθετείται μάλλον στα τέλη του 19ου αιώνα, από το 1881 και μετά, την εποχή που η απελευθέρωση των εκφραστικών μέσων, ο πλούτος και η διάδοσή τους μας οδήγησαν στην ανάγκη ταξινόμησης της λογοτεχνικής παραγωγής. Το "ερωτικός" καταχωρίστηκε τότε ανάμεσα στα συνώνυμα "χυδαίος", "ακόλαστος", "άσεμνος", "απρεπής", "πορνογραφικός", κλπ. Θα πρέπει να προστεθεί ο χαρακτηρισμός "υβριστής των χρηστών ηθών", που δεν είναι σημερινός, αλλά χρονολογείται από τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, εποχή κατά την οποία η κοινωνία, στέρεα δομημένη, αρχίζει να εναντιώνεται σε οτιδήποτε απειλεί τα θεμέλιά της. Αυτός ο προσδιορισμός, που παραμερίστηκε ελαφρώς κατά τον Μεσαίωνα, θα αναβιώσει με ένταση όταν η Θρησκευτική Μεταρρύθμιση αλλά και η "καθολική Αναγέννηση", τον 17ο αιώνα, θα επικεντρωθούν στη σημασία των ηθών και μάλιστα των χρηστών.

Ο όρος λοιπόν  Σωτάδειος  λογοτεχνία προήλθε από τον ποιητή που ονομάζεται Σωτάδης ο Μαρωνίτης ή κατ΄αλλους ο Κρής λόγω της καταγωγής του από την πόλη της Θράκης ή την ομώνυμη πόλη της Κρήτης που ήταν αποικία των Θρακιωτών.
Έζησε τον 3ο αι. πΧ και είχε μεγάλη φήμη στην εποχή του ως άσεμνος και ερωτικός ποιητής, έχοντας επίσης γράψει αρκετές έξυπνες κωμωδίες. Τα έργα του χαρακτηρίζονται για την καινοτομία τους στην ύλη και την μετρική τους, το Σωτάδειο μέτρο,  ένα είδος ιωνικού τετράμετρου στίχου για μονοστιχικά απαγγελόμενα ποιήματα.
Σύμφωνα με αρχαίους συγγραφείς  θεωρήθηκε αρχηγός της άσεμνης ποίησης και ιδιαίτερα κατά τον Στράβωνα ανήκε στην σχολή των Κιναιδολόγων ή Κιναιδογράφων.


Στο λεξικό Σουίδα του 10ου αιώνα, γράφει: Σωτάδης , Κρής, Μαρωνείτης, δαιμονισθείς, ιαμβογράφος.έγραψε Φλύακας, ήτοι Κιναίδους διαλέκτω Ιωνική.και γαρ Ιωνικοί λόγοι εκαλούντο ούτοι.    
Στο ίδιο λεξικό επεξηγεί ότι: Κύναιδοι  ονομάζοντο όχι μόνον οι αισχρά ποιούντες και πάσχοντες, αλλά και αυτοί οι αισχρολόγοι συγγραφείς ή ποιηταί, και προσέτι και αυτά των τα ποιήματα, Κίναιδοι και Ιωνικοί λόγοι. Επεξηγεί μάλιστα πως ενώ ο Σωτάδης ως Κρητικός θα έπρεπε η γλώσσα του να είναι Δωρική έγραφε σε Ιωνική διάλεκτο και αυτό γιατί η Ιωνία είχε καταστεί τρόπον τινα διδάσκαλος ακολασίας,οι μιμούμενοι τας ιωνικάς αισχρολογίας, τας έγραφαν εις των Ιώνων την διάλεκτον.
Στην αρχαία γραμματολογία Φλύακες ή κίναιδοι ή ιωνικοί λόγοι  ήταν ένα είδος κωμικής τραγωδίας (εναλλακτικά ἱλαροτραγῳδία) το οποίο άνθησε στις ελληνικές αποικίες της Κάτω Ιταλίας κατά τον 4ο αι. π.Χ. 
Φαίνεται να αποτελούσε είδος παρωδίας του μύθου.( σκηνή ιλαροταγωδίας στον κρατήρα του 350-40 πΧ από το Paestum)


Οι κωμωδίες του, των οποίων μόνο οι τίτλοι έχουν διασωθεί, αποτελούσαν μυθολογικές παρωδίες όπως η "Εις Άδου κατάβασις", ο "Πρίηπος", η "Αμαζών" κ.ά.
Θεωρείται επίσης πρωτεργάτης των παλίνδρομων ή καρκινικών φράσεων, όπως πχ το γνωστό που βλέπουμε στις πηγές Νίψον ἀνομήματα, μὴ μόναν ὄψιν. (Νίψε τις παρανομίες σου, όχι μόνο το πρόσωπό σου) Για αυτές έχει γράψει σχετικά ο Σαραντάκος. (Καρκινικά και παλίνδρομα)
Δυστυχώς δεν έχει διασωθεί καμία του Σωτάδη.


Έχουν διασωθεί λίγα μόνο σπαράγματα από το έργο του.
Μεταξύ αυτών  η επιγραμματική του φράση: Αν αλαζονής τούτ’ ανοίας έστι φρύαγμα, αν δε σωφρονείς τούτο θεών δώρον υπάρχει. = Η αλαζονεία είναι ξέσπασμα παραφροσύνης, ενώ η σωφροσύνη είναι δώρον του Θεού
Επίσης ένας στίχος του που  περιγελά τον Φιλίνο πατέρα του αυλητή Θεόδωρου:
κι εκείνος, του πίσω απόπατου την τρύπα ξεσκεπάζοντας,
μέσα από δενδροφόρο φαράγγι κούφια εκτόξευσε βροντή,
σαν κι εκείνη που γέρικο βόδι του οργώματος αμολά.
Ο Σωτάδης μέσω της ποίησης του προσπάθησε επίσης να φανερώσει όλη την αλήθεια σχετικά με τις σπουδαίες προσωπικότητες και τους ηγεμόνες της εποχής του και ιδιαίτερα  τις σεξουαλικές τους παρεκτροπές.
Αυτή ακριβώς η ελευθεροστομία του ήταν και η αιτία του θανάτου του.


Ο Σωτάδης ζούσε επί Φαραώ  Πτολεμαίου του Φιλάδελφου στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου .(ανάγλυφη εικόνα του σε ερυθρό γρανίτη στο μουσείο του Μπρούκλιν)
Ο Πτολεμαίος ήταν ο γιος του στρατηγού του Μεγάλου Αλεξάνδρου  Πτολεμαίου Α’ του Σωτήρος και  παντρεύτηκε την μεγαλύτερη αδελφή του Αρσινόη και γι΄αυτό το λόγο  ονομάστηκε και Φιλάδελφος.

Ο γάμος μεταξύ αδελφιών ήταν συνήθης στους Φαραώ αλλά ήταν ανήκουστος στον ελληνικό κόσμο, και έτσι πολλοί σκανδαλίστηκαν.(στο οκτάδραχμο το ζεύγος)
Ο Σωτάδης σατίρισε το γάμο αυτό ως ανήθικο με τον στίχο:
εἰς οὐχ ὁσίην τρυµαλιὴν τὸ κέντρον ὤθει δηλαδή  το πουλί σου χώνεις σ΄ ανόσια τρύπα!
Φυλακίστηκε αμέσως μετά τη δημοσίευση του ποιήματος αλλά απέδρασε και εγκατέλειψε  την Αλεξάνδρεια με πλοίο πηγαίνοντας στην Καύνο της Μ. Ασίας. Συνελήφθη όμως εκεί από τον Πάτροκλο, που ήταν στρατηγός του Πτολεμαίου ο οποίος τον έβαλε σε ένα μολυβένιο κιβώτιο, ή κατ΄άλλους  τον έραψε σε σάκο και τον πέταξε στο πέλαγος.
Βιογραφίες του έγραψαν ο γιος του Απολλώνειος και ο Καρύστιος από την Πέργαμο.


Τέλος ο  πολυτάλαντος εξερευνητής, μεταφραστής ( μιλούσε 29 Ευρωπαϊκές, Ασιατικές και Αφρικανικές γλώσσες),εθνολόγος κτλ  Sir Richard Francis Burton (1821-1890) είχε την άποψη ότι υφίσταται μια  γεωγραφική ζώνη, όπως φαίνεται στον χάρτη με κόκκινο , στην οποία υφίσταται η παιδεραστία με την έννοια της ρομαντικής- σεξουαλικής οικειότητας ανάμεσα σε ένα αγόρι και ένας άνδρα, όπως στην αρχαία Ελλάδα.
Την Ζώνη αυτή την ονόμασε Σωταδική Ζώνη (Sotadic Zone) από το όνομα του ποιητή.



Η εικόνα παιδεραστίας είναι από το κύπελο Warren του Βρετανικού Μουσείου του  1ο αι μΧ.


Κυριακή 17 Μαΐου 2015

ΠΩΣ ΕΝΑΣ ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ ΠΡΩΚΤΟΣ ΟΔΗΓΗΣΕ ΣΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑΣ!





Βρισκόμαστε στα τέλη του 17ου αιώνα και όπως έχω περιγράψει στο ποστ μου ΟΤΑΝ Η ΑΠΛΥΣΙΑ ΚΑΙ ΒΡΩΜΑ ΘΕΩΡΗΘΗΚΑΝ ΩΣ ΥΓΕΙΑ! επικρατούσε η αντίληψη πως το νερό αποτελεί κίνδυνο για το ανθρώπινο σώμα γιατί μπορεί να εισβάλλει σε αυτό και να είναι αιτία πολλών νοσημάτων.
Βάσει λοιπόν αυτών των ιατρικών αντιλήψεων ο Βασιλιάς Ήλιος Λουδοβίκος ΙΔ’ είχε κάνει 2 μόνο φορές μπάνιο στην ζωή του και βρώμαγε σαν άγριο θηρίο !
Όπως καταλαβαίνει κανείς δεν υπήρχε καμία έννοια προσωπικής υγιεινής όπως την αντιλαμβανόμαστε στην εποχή μας.
Έτσι λοιπόν στις 15 Ιανουαρίου 1685, βάσει των καθημερινών αρχείων που κρατούσαν οι γιατροί της αυλής για την υγεία του Βασιλιά, 47 ετών τότε, εμφανίστηκε στον πισινό του η αρχή ενός περιεδρικού αποστήματος με πόνο.
Λόγω το ότι αυτό μεγάλωνε και προκαλούσε έντονο πόνο και βέβαια ο βασιλιάς δεν μπορούσε καθίσει άνετα στο θρόνο  ή να ιππεύσει, εκλήθη στις 31 Ιανουαρίου ο  Henri Louis D' Αquin (1602-1673), πρώην γιατρός της Βασίλισσας Μαρίας των Μεδίκων (1575-1642).
Η συνήθης αντιμετώπιση της κατάστασης τότε ήταν  κλύσματα και καταπλάσματα που βασίζονταν σε αλεύρι, φασόλια, σίκαλη, κριθάρι, λιναρόσπορο όλα αυτά βρασμένα σε μίγμα νερού με ξύδι.. Τα αρχεία αναφέρουν ότι του έγιναν κάπου 2000 κλύσματα και αλλαγή των καταπλασμάτων 4 φορές την ημέρα αλλά χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα.
Όλα αυτά τα υπέμεινε "χωρίς πάρα πολλές  διαμαρτυρίες του."
Μέχρι τις 18 Φεβρουαρίου είχε σχηματιστεί το απόστημα και στις 2 Μαΐου  είχε σχηματιστεί  ένα περιεδρικό συρίγγιο.


Οι γιατροί εκείνα τα χρόνια  πίστευαν ότι αυτά τα συρίγγια του πρωκτού προκαλούνται από την ιππασία, όπως  επίσης από τα πούπουλα των βαγονιών, την κατάχρηση βραστών φαγητών  ή και από ακολασίες.
Υπήρξε σκέψη των γιατρών να τον στείλουν στις θέρμες Barèges στα Πυρηναία για εδρόλουτρα, αλλά προηγουμένως έστειλαν 4 ασθενείς με παρόμοια συρίγγιο να κάνουν αυτή την θεραπεία, αλλά με μηδενικά  αποτέλεσματα.
Η ιατρική στην Ευρώπη κατά τον Μεσαίωνα είχε σημειώσει οπισθοδρόμηση σε σχέση με το παρελθόν, λόγω του ότι  οι σπουδές των γιατρών  βασίζονταν στις αντιλήψεις που είχε διαμορφώσει η εκκλησία με αποτέλεσμα να έχουν ευρύτερη μεν παιδεία, αλλά να είναι και δέσμιοι  της  απαγόρευσης της εκκλησίας να έρχονται σε επαφή με το αίμα των ασθενών.


Το έργο αυτό το αναλάμβαναν οι κουρείς-χειρουργοί .
Αυτοί έκαναν αφαιμάξεις, εξαγωγές οδόντων και άλλες μικρές χειρουργικές επεμβάσεις ενώ  την εποχή της πανούκλας  ο κουρέας ήταν αυτός που περιέθαλπε τους ασθενείς και τους έκανε καυτηρίαση στα σπυριά.


Ο Λουδοβίκος εξαντλημένος από τις μέχρι τότε αναποτελεσματικές θεραπείες  κάλεσε το κουρέα-χειρουργό του Charles-François Félix (1635-1703) να αναλάβει και να τον χειρουργήσει ,παρά τις αντιρρήσεις των γιατρών του που επέμεναν στις θεραπείες τους. Οι γιατροί  τόνισαν στον Félix  την σοβαρότητα της εγχείρησης και τελικά αυτός ζήτησε 6 μήνες για να προετοιμάσει την εγχείρηση δοκιμάζοντας την πρώτα σε κρατούμενους και χωρικούς.
Τελικά χειρούργησε στο διάστημα αυτό 75 άτομα, αρκετά από τα οποία δεν επέζησαν,  όπως επίσης χειρουργούσε και 3-4 ινδικά χοιρίδια την εβδομάδα και έτσι μπόρεσε να τελειοποιήσει τα χειρουργικά εργαλεία του που εκτίθενται σήμερα στις Βερσαλλίες.
Το πρωτότυπο εργαλείο που έφτιαξε είναι η εύκαμπτη μύλη που καταλήγει σε νυστέρι. 



Στις 18 Νοεμβρίου 1686, στις 7:00 το πρωί, ο Βασιλιάς χειρουργείται από τον  Felix λάγοντας: "Ο θεός με άφησε στα χέρια σου"
Ο Λουδοβίκος με ένα μαξιλάρι κάτω από την κοιλιά του είναι ξαπλωμένος στο κρεβάτι του με τον πισινό του προς το παράθυρο ενώ  δύο φαρμακοποιοί κρατούσαν τα πόδια του ανοικτά.


Ο Felix. αφού άνοιξε αρχικά λίγο την οπή του συριγγίου στο δέρμα, πέρασε  την μύλη του με το  κυρτό νυστέρι μέσα στο συρίγγιο  μέχρις ότου  η άκρη της μύλης  να βγει από το ορθό, οπότε με μία γρήγορη κίνηση άνοιξε με το νυστέρι όλο το μήκος του συριγγίου. Με ψαλίδι έκοψε επίσης όλα τα κοκκιώματα που είχαν σχηματιστεί  από το συρίγγιο.
Στο τέλος τοποθέτησε κομπρέσα με λάδι και κρόκο αυγού στον πρωκτό και στο τραύμα.
Η εγχείρηση κράτησε 3 ώρες χωρίς βέβαια αναισθησία και ο Λουδοβίκος την υπέμεινε με αξιοσημείωτη υπομονή.


Ήταν παρόντες η Madame de Maintenon (1635-1719),ερωμένη του Λουδοβίκου την  οποία παντρεύτηκε αργότερα κρυφά), ο Δελφίνος (1661-1711) , ο πνευματικός του François d'Aix , ο γιατρός του ο Henri Louis D' Αquin και ο François-Michel Le Tellier, Μαρκήσιος ντε Louvois (1641-1691), Υπουργός Επικρατείας.
Μετά ένα μήνα ο Λουδοβίκος μπορούσε  να καθίσει στο κρεβάτι του, στις 11 Ιανουαρίου 1687, 54 μέρες μετά την εγχείρηση μπορούσε να περπατήσει κανονικά  και μετά 3 μήνες να ιππεύσει το άλογο του.
Ο  Felix αμείβεται για την εγχείρηση πλουσιοπάροχα με  50 000 ECU (περίπου 6.000.000 ευρώ σήμερα),  με  γη  ίδιας αξίας στο Moulineaux, αλλά και με τίτλο Charles-François Félix de Tassy.
Ο Felix  από το στρές  που απέκτησε μετά από το χειρουργείο του βασιλιά δεν ξαναέπιασε έκτοτε στα χέρια του νυστέρι γιατί αυτά έτρεμαν! Επίσης πλουσιοπάροχα ανταμείβονται και  οι άλλοι γιατροί.
Έτσι, το συρίγγιο γίνεται της μόδας στην αυλή!
Άρχισαν να τρέχουν στους χειρουργούς για απλές αιμορροΐδες και μερικοί έβαζαν και επιδέσμους στους πισινούς τους, σαν του Βασιλιά που ονομάζονταν  le royale υποκρινόμενοι  ότι έχουν και εκείνοι χειρουργηθεί !
Η τόλμη του Felix να χειρουργήσει με επιτυχία τον Λουδοβίκο προκάλεσε πλέον τον σεβασμό του κόσμου για τους χειρουργούς.
Ήδη ο  Felix, που παρέμεινε ως χειρουργός του Λουδοβίκου μέχρι τον θάνατο του, του  είχε ζητήσει να διαχωριστεί η Χειρουργική από τους κουρείς.
Στις 18 Δεκεμβρίου 1731, ο  Louis XV ίδρυσε την Βασιλική Ακαδημία της Χειρουργικής, τώρα πλέον Εθνική Ακαδημία της Χειρουργικής.
  Εκεί βρίσκεται και  το πορτρέτο του Charles-François Felix με τη λεζάντα: πρώτος χειρουργός Λουδοβίκου XIV.
Το ενδιαφέρον από αυτή την ιστορία είναι ότι εκτός από την διάνοιξη του συριγγίου σε όλο του μήκος, που και σήμερα αποτελεί μέθοδο θεραπείας, είχε λησμονηθεί η μέθοδος περιβροχισμού του Ιπποκράτη, που εφαρμοζόταν και στην Αρχαία Αίγυπτο. Περνούσαν δηλαδή ένα σκληρό ράμμα από το συρίγγιο και το έδεναν σφικτά εξωτερικά, ενώ  κατά διαστήματα έσφιγγαν το ράμμα ξανά,
Έτσι το ράμμα έκοβε τους ιστούς εντός του βρόγχου σιγά σιγά μέχρι να φτάσει στο δέρμα. Η μέθοδος αυτή γίνεται σήμερα με ένα ελαστικό ράμμα seton.
Στους παρακάτω πίνακες ο Λουδοβίκος ΙΔ΄ σε διάφορες ηλικίες