Με δύο λογια σε τρείς ομάδες ασθενών που βρίσκονταν στην εντατική μετά από καρδιακό bypass, όπου κάθε ομάδα αποτελούνταν από 500 ασθενείς το μόνο που απεδείχθη με στατιστικώς έγκυρη μέθοδο, ήταν ότι είτε κάποιος δεχόταν στοχοποιημένες προσευχές , είτε δεν δεχόταν,αυτό που παρέβαινε στα τελικά αποτέλεσματα ήταν πως όποιος ήταν «ενήμερος» ότι προσεύχονταν για την σωτηρία του, πήγαινε χειρότερα από τους άλλους είτε όντως προσεύχονταν είτε δεν προσεύχονταν γι΄ αυτόν.
Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2017
ΑΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΟΥΜΕ ΝΟΕΡΩΣ ΝΑ ΑΝΑΓΟΡΕΥΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ ΔΙΔΑΚΤΟΡΕΣ ΗΧΟΥ ΚΑΙ ΕΙΚΟΝΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΧΟΡΗΓΟΥΝ ΜΑΣΤΕΡ ΣΕ ΨΕΥΔΟΕΠΙΣΤΗΜΕΣ !
Στην Ελλάδα μερικά παντελώς
άγνωστα τμήματα από τα περιφερειακά Πανεπιστήμια προσπαθούν να βρουν τρόπο για
να ξεφύγουν από την αφάνεια τους.
Έτσι εδώ και 9 χρόνια το τμήμα
Μηχανικών Σχεδίασης Προϊόντων και
Συστημάτων του Πανεπιστημίου του Αιγαίου χορηγεί μεταπτυχιακό τίτλο στην
Ομοιοπαθητική!
Οπότε εύλογα τότε αναρωτήθηκα ΓΙΑΤΙ ΟΧΙ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟ ΑΠΟ ΤΙΣ ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΣΧΟΛΕΣ ΣΤΗ
ΣΧΕΔΙΑΣΗ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ ;
Το Μάστερ στην Ομοιοπαθητική
αποτελεί πράγματι Παγκόσμια πρωτοτυπία! (Σχετικά στο: Ψευδοεπιστημονικό
μεταπτυχιακό στην Ελλάδα του 21ου αιώνα.)
Ίσως μετά την επιτυχία του
Μάστερ αυτού, να εκπληρώσουν και το αίτημα ενός πρωτοποριακού ερευνητού που όπως λέει: Ψάχνω μεταπτυχιακό στη Βοσκή
Αόρατων Μονόκερων!
Με την ίδια λογική το Τμήμα Αγροτικής Ανάπτυξης Κατεύθυνση
Επιστήμης και Τεχνολογίας Τροφίμων του Δημοκρίτειου Παν. Θράκης στην
Ορεστειάδα, ήταν αυτό που χορήγησε διδακτορικό τίτλο Ιατρικής, στον γνωστό
τηλεοπτικό γιατρό που διαφημίζει το ΤΟ ΟΖΟΝ ΤΟΥ ΦΙΚΙΩΡΗ!
Επειδή όμως τέτοιες
ενέργειες οδηγούν στην αγανάκτηση 62
καθηγητές Πανεπιστημίου και ερευνητές,
οι οποίοι σε επιστολή τους χαρακτηρίζουν ντροπή για το Πανεπιστήμιο του Αιγαίου
τέτοια μεταπτυχιακά, σκέφτηκαν ορισμένοι σε άλλα Πανεπιστήμια ότι μπορούν να
κάνουν την φιγούρα τους με απλούστερο και ποιο θεαματικό τρόπο και χωρίς να
εκτίθενται με άσχετα με το αντικείμενο τους διδακτορικά .
Πώς;
Κάνοντας επίτιμους διδάκτορες
τους αρχιεπισκόπους!
Δυστυχώς η πρώτη προσπάθεια
του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Τάσου Κουράκη
να αναγορευθεί το 2001 ο Χριστόδουλος επίτιμος
διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής (!) του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, απέτυχε καθώς αγανακτισμένοι φοιτητές
μπούκαραν στην αίθουσα και οδήγησαν σε ματαίωση της εκδήλωσης.
Βέβαια επειδή από τότε έχουν
περάσει αρκετά χρόνια ένα άλλο τμήμα περιφερειακού Πανεπιστημίου, το Τμήμα Τεχνών Ήχου και Εικόνας του
Ιονίου Πανεπιστημίου αναγόρευσε τον Ιερώνυμο σε επίτιμο διδάκτορα του!
Ο κ. Ιερώνυμος τι είδους σχέση έχει
με την καλλιτεχνική δημιουργία, την ελεύθερη έκφραση και έρευνα; Πώς έχει
συμβάλλει μέχρι τώρα η Εκκλησία στην ελεύθερη έκφραση και δη στην καλλιτεχνική;
Η ιδέα όμως της προβολής
κάποιου άγνωστου τμήματος Πανεπιστημίου μέσω συσχετισμού του με την πανίσχυρη
εκκλησία φαίνεται ότι οδηγεί ορισμένους και στην δημιουργία ημερίδων με απίθανο
αντικείμενο!
Έτσι διαβάζω
κατάπληκτος:
To Εργαστήριο Οργάνωσης και Διοίκησης
Υπηρεσιών & Ποιότητας Ζωής του Πανεπιστήμιου Πελοποννήσου, σε
συνεργασία με την Ιερά Μητρόπολή Σπάρτης, διοργάνωσε το απόγευμα της Δευτέρας
16 Ιανουαρίου 2017 επιστημονική ημερίδα, στο αμφιθέατρο του Πανεπιστημίου στη
Σπάρτη, με θέμα «Η Νοερά Προσευχή ως
οδηγός ανάπτυξης και ενδυνάμωσης στις σύγχρονες επιχειρήσεις και οργανισμούς».
Σκοπός της ημερίδας
ήταν η προσέγγιση της έννοιας και της μεθόδου – τεχνικής της Νοεράς Προσευχής,
με ιδιαίτερη έμφαση στην επίδρασή της και στα οφέλη της στις σύγχρονες
επιχειρήσεις και οργανισμούς, καθώς και η συσχέτισή της με την
αποτελεσματικότητα, παραγωγικότητα και κερδοφορία των επιχειρήσεων.
Προφανώς οι άνθρωποι δεν
έκαναν ούτε μια στοιχειώδη έρευνα για να δουν ότι υπάρχουν τεκμηριωμένες μελέτες
για την αναποτελεσματικότητα της προσευχής.
Υπάρχει διάχυτη η φήμη ότι αν
προσευχηθείς για κάποιον βαριά ασθενή που νοσηλεύεται σε ΜΕΘ θα βελτιωθεί έτσι
η έκβαση της ασθενείας του.
Ο ομότιμος καθηγητής της
Ψυχιατρικής και ψυχαναλυτής Θανάσης
Τζαβάρας , που δυστυχώς δεν είναι πια μαζί
μας (γράφω σχετικά γι΄αυτόν εδώ) παρέμεινε
για 3 ½ μήνες σε βαριά κατάσταση στην ΜΕΘ του Ευαγγελισμού.
Μετά την αποθεραπεία του, μετέφερε την εμπειρία του από αυτή την νοσηλεία σε ένα συγκλονιστικό βιβλίο με
τίτλο Ταξίδι από τα Κύθηρα
Β΄Εκδ.2010 Εκδ. Συνάψεις .
Μεταφέρω λοιπόν από αυτό τα
σχετικά με την προσευχή:
Η όλη μυθολογία
περί θεραπευτικής σημασίας της προσευχής κατέπεσε με την δημοσίευση το 2006
μιας εμπεριστατωμένης πολυκεντρικής μελέτης στις ΗΠΑ. Τα συμπεράσματα που όχι μόνο
δημοσιεύτηκαν στον επιστημονικό τύπο, αλλά και απετέλεσαν και αντικείμενο ενημερωτικών άρθρων στις μεγάλες
εφημερίδες , είναι ότι επρόκειτο περι μιας τυπικής αυταπάτης για να μην πω
απάτης.
Με δύο λογια σε τρείς ομάδες ασθενών που βρίσκονταν στην εντατική μετά από καρδιακό bypass, όπου κάθε ομάδα αποτελούνταν από 500 ασθενείς το μόνο που απεδείχθη με στατιστικώς έγκυρη μέθοδο, ήταν ότι είτε κάποιος δεχόταν στοχοποιημένες προσευχές , είτε δεν δεχόταν,αυτό που παρέβαινε στα τελικά αποτέλεσματα ήταν πως όποιος ήταν «ενήμερος» ότι προσεύχονταν για την σωτηρία του, πήγαινε χειρότερα από τους άλλους είτε όντως προσεύχονταν είτε δεν προσεύχονταν γι΄ αυτόν.
Με δύο λογια σε τρείς ομάδες ασθενών που βρίσκονταν στην εντατική μετά από καρδιακό bypass, όπου κάθε ομάδα αποτελούνταν από 500 ασθενείς το μόνο που απεδείχθη με στατιστικώς έγκυρη μέθοδο, ήταν ότι είτε κάποιος δεχόταν στοχοποιημένες προσευχές , είτε δεν δεχόταν,αυτό που παρέβαινε στα τελικά αποτέλεσματα ήταν πως όποιος ήταν «ενήμερος» ότι προσεύχονταν για την σωτηρία του, πήγαινε χειρότερα από τους άλλους είτε όντως προσεύχονταν είτε δεν προσεύχονταν γι΄ αυτόν.
Ελπίζω στην επόμενη ημερίδα
που θα διοργανώσουν, να ασχοληθούν με ένα εξίσου αντίστοιχης σοβαρότητας φλέγον
θέμα που είναι η επίδραση και τα οφέλη της Αστρολογίας στις σύγχρονες επιχειρήσεις και
οργανισμούς.
Εάν δε κληθούν και επιστήμονες
από άλλα διάσημα πανεπιστήμια για να
συμβάλλουν με τις γνώσεις τους, μπορεί
το θέμα να επεκταθεί και σε συμπόσιο εάν πχ η αστρολογία συνδυαστεί με τα θεραπευτικά αποτελέσματα της ομοιοπαθητικής ή και με το όζον του Φικιώρη.
Συγκλονιστική θα είναι δε η
επιτυχία του Συμποσίου αν συμμετάσχει και η Εκκλησία, με ταυτόχρονη χρήση θρησκευτικών
Ήχων και Εικόνων από νοερώς προσευχόμενους παπάδες!
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
H.Benson et al.(2006) Study of the therapeutic effects of intercessory
prayer (STEP) in cardiac bypass patients.A multicenter randomized trial of
uncertainly and certainly of receiving intercessory prayer. American Heart
Journal 151,4,934-942.
Jean-Yves Nau. La priere serait dangereuse pour la santé. Le Monde 7 April 2006
Ετικέτες
αστικοί μύθοι,
θρησκευτικός σουρεαλισμός,
ιατρική,
σατιρα,
Σουρεαλισμός,
χιούμορ
Σάββατο 28 Ιανουαρίου 2017
Το εξωφρενικό σχόλιο του Μαξίμου για τη Δικαιοσύνη και το επικείμενο τέλος εποχής.
Μεταφέρω χωρίς σχόλια, μιας και δεν είμαι Μαξίμου, ένα
επίκαιρο άρθρο του Πάνου
Παπαδόπουλου από το Protagon. (οι υπογραμμίσεις με έντονα
γράμματα είναι δικές μου)
Οταν έχεις δει την Ολγα Γεροβασίλη
να βγαίνει βαριανασαίνοντας στην τηλεόραση μέσα στη νύχτα για να καταγγείλει
την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για τις τηλεοπτικές άδειες, πρέπει
να είσαι κάπως προετοιμασμένος. Αυτή την κυβέρνηση δεν την νοιάζει και πολύ το
δημοκρατικό εθιμικό που μας επιβάλλει να μην σχολιάζουμε τις δικαστικές
αποφάσεις· τέτοιες τυπικότητες είναι σαν τις γραβάτες των πλουσίων και ως
γνωστόν στην κυβέρνηση δεν φορούν
γραβάτες παρά μόνο για να μπουν σε πάρτι στην Ουάσιγκτον.
Αλλά θα πίστευε κανείς ότι η
ιστορική απόφαση του Αρείου Πάγου για τη μη έκδοση των οκτώ τούρκων αξιωματικών
δεν θα έμπαινε στο μικροσκόπιο του σχολιασμού από τα κυβερνητικά στελέχη. Θα
περίμενε κανείς ότι το Μαξίμου θα επεδείκνυε το στοιχειώδες πολιτικό τακτ και,
απέναντι σε μια κρίση του ανώτατου δικαστηρίου της χώρας, θα αρκούνταν στο
καταφύγιο του «δεν σχολιάζουμε τις
αποφάσεις της Δικαιοσύνης».
Αμ, δε! Το επίσημο δελτίο Τύπου που
έφυγε από το Μαξίμου το απόγευμα της Παρασκευής δεν μπορούσε να είναι λιγότερο
ξεκάθαρο: «Σχόλιο του Γραφείου Τύπου του
Πρωθυπουργού για την απόφαση του Αρείου Πάγου». Σχόλιο. Του Γραφείου
Τύπου του Πρωθυπουργού. Για την απόφαση του Αρείου Πάγου.
Και τι αναφέρει σε αυτό; Κατ’ αρχάς
διαβεβαιώνει ότι από την πρώτη στιγμή «η ελληνική κυβέρνηση καταδίκασε
απερίφραστα την απόπειρα πραξικοπήματος και στήριξε τη δημοκρατικά εκλεγμένη
κυβέρνηση, καθώς και την τήρηση της συνταγματικής νομιμότητας στη γείτονα μας».
Για χάρη της συζήτησης ας
προσπεράσουμε το γεγονός ότι ο συντάκτης του πρωθυπουργικού σχολίου δεν
τολμά καν να αναφέρει τη λέξη «Τουρκία»· αναφέρεται γενικά σε ένα πραξικόπημα
κατά μιας δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης. Δηλαδή, αν δεν γνωρίζεις
λεπτομέρειες της υπόθεσης δεν καταλαβαίνεις σε ποιους και σε τι αναφέρεται.
Λεπτομέρειες. Ας διαβάσουμε παρακάτω:
«Υπογραμμίζουμε σήμερα, όπως και
τότε, ότι οι υπαίτιοι του πραξικοπήματος δεν είναι ευπρόσδεκτοι στην χώρα μας».
Συγγνώμη, αλλά πώς η κυβέρνηση γνωρίζει αν πρόκειται για πραξικοπηματίες ή όχι;
Οι ίδιοι το αρνούνται. Υιοθετεί το Μαξίμου τους ισχυρισμούς της Αγκυρας; Με
αυτό το timing της δημοσιοποίησης του πρωθυπουργικού σχολίου, η κυβέρνηση δείχνει να αναφέρεται στους
Οκτώ και αυτοί να έχουν δικαστεί ήδη! Και είτε α) βγήκαν πραξικοπηματίες
και επομένως ισχύει το ότι δεν είναι ευπρόσδεκτοι στη χώρα μας -αλλιώς: μια
έμμεση «εντολή» να μην τους χορηγηθεί άσυλο-, είτε β) δεν είναι «υπαίτιοι
του πραξικοπήματος» άρα δεν ισχύει ο αφορισμός. Το πρόβλημα όμως δεν είναι
αυτό, δεν είναι τα αμφίσημα και οι ακροβασίες του επίμαχου σχολίου για την
απόφαση του Αρείου Πάγου.
Είναι εμφανής και ως έναν βαθμό
συγκινητική η προσπάθεια του Μαξίμου να κατευνάσει τον Ταγίπ Ερντογάν. Δεν
μπορεί να είναι τυχαίο: το
σχόλιο εκδόθηκε με μία ημέρα καθυστέρηση και αφού ο Ερντογάν βγήκε και
κατήγγειλε ότι το καλοκαίρι ο Αλέξης Τσίπρας του είχε υποσχεθεί να του στείλει
πακέτο τους Οκτώ σε αμπαλάζ δώρου και με φιόγκο.
Αλλά αν ο Ερντογάν
λέει αλήθεια, τότε ο Πρωθυπουργός έχει προκαταλάβει την απόφαση των
δικαστηρίων. Το έχει ξανακάνει βέβαια αυτό όταν προέβλεψε ότι το Συμβούλιο της
Επικρατείας δεν πρόκειται να κρίνει αντισυνταγματικό τον νόμο Παππά για τις
τηλεοπτικές άδειες… Από την άλλη, αν όντως έγινε έτσι, είναι να απορείς με
τον Ερντογάν, που πήρε ως δεδομένη μια υπόσχεση του Τσίπρα, του ανθρώπου που
έχει εγγυηθεί ότι θα σκίσει τα μνημόνια, ότι δεν θα ξαναπληρώσουμε ΕΝΦΙΑ
και ότι θα μας παρακαλούν να μας δανείσουν. Τέλος πάντων.
Το θέμα, ο πυρήνας του προβλήματος,
είναι το σχόλιο αυτό καθεαυτό. Για μια απόφαση της ανώτατης μορφής της
Δικαιοσύνης στη χώρα μας. Για ένα ζήτημα που άπτεται βασικών αρχών ανθρωπισμού
όπως η προστασία ενός ικέτη που -ασχέτως αν είναι ή όχι «υπαίτιος του
πραξικοπήματος»- κινδυνεύει με βασανιστήρια και πιθανότατα με την εκτέλεση από
την κρεατομηχανή ενός απολυταρχικού καθεστώτος. Το Μαξίμου βγαίνει και
σχολιάζει με τέτοιο τρόπο, με υπονοούμενα, ασάφειες και αφορισμούς, μια τέτοια
σημαντική δικαστική απόφαση.
Θα μου πείτε, τι να έκανε και το
Μαξίμου; Να έβγαινε και να έλεγε ότι
φταίνε οι δυνάμεις της διαπλοκής και τώρα που δεν εκδόθηκαν οι Οκτώ θα μείνουν
κι άλλα 15.000 παιδάκια εκτός παιδικών σταθμών;
Τέλος Εποχής
Εάν αληθεύει η ειδησεογραφία, αυτό το Σαββατοκύριακο θα είναι
το τέλος εποχής για το συγκρότημα του
ΔΟΛ με αποτέλεσμα το αναπόφευκτο κλείσιμο των δύο ιστορικών
εφημερίδων του, ΝΕΑ και ΒΗΜΑ.
Στο μπλόγκ μου έχω πολλές φορές μεταφέρει αξιόλογα κείμενα
που έχουν δημοσιεύσει συνεργάτες τους, οι οποίοι ανήκουν στην αφρόκρεμα της ελληνικής
δημοσιογραφίας.
Προσωπικά μετά το κλείσιμο της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ και τώρα του
ΒΗΜΑΤΟΣ και των ΝΕΩΝ φοβάμαι πως δεν θα αργήσει να μπει η ταφόπλακα στον με φθίνουσα
πορεία σοβαρό Ελληνικό τύπο.
Ετικέτες
Απώλειες,
Επικαιρότητα,
ξένα άρθρα,
πολιτική
Τρίτη 24 Ιανουαρίου 2017
ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ-ΤΑ ΚΑΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΥΠΕΡ
Η διακυβέρνηση της χώρας από τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ήταν η
αναπόφευκτη κατάληξη μιας έμφυτης ίσως δυσανεξίας των Ελλήνων να αποδεχτούν την
πραγματικότητα όταν αυτή δεν τους είναι αρεστή.
Η πραγματικότητα ήταν ότι η χώρα μετά την διεθνή οικονομική
κρίση είχε πλέον χρεοκοπήσει, για πολλούς λόγους που δεν είναι του παρόντος. Για
να σωθεί έπρεπε να ληφθούν επώδυνα και αντιδημοτικά μέτρα τα οποία αναπόφευκτα
θα καθόριζαν εκείνοι που με το χρήμα τους θα μας βοηθούσαν.
Στην ίδια κατάσταση με μας βρέθηκαν η Ιρλανδία, η Πορτογαλία, η Κύπρος
και η Ισλανδία οι οποίες όμως σήμερα κατάφεραν ταχύτατα να ανακάμψουν, για ένα
πολύ απλό λόγο: αντί να αλληλοτρώγονται για το ποιος φταίει γιατί βυθίζεται το πλοίο, κοίταξαν όλοι μαζί πως θα το
σώσουν.
Αντίθετα στην χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας, αντί της αποδοχής
της πραγματικότητας και της αντιμετώπισης της, ξεκίνησαν οι αλληλοκατηγορίες των
πολιτικών παρατάξεων και στο μόνο θέμα που υπήρχε ομοφωνία ήταν, αφού βέβαια
εμείς ως λαός δεν μπορεί ποτέ να φταίμε σε τίποτα, ότι υπαίτιοι για την
σημερινή μας κατάσταση είναι οι δανειστές
μας, που κατά απαράδεκτο τρόπο μας ζητάνε να κάνουμε μεταρρυθμίσεις στο άψογο
κράτος μας για να διασφαλίσουν οι αχρείοι ότι θα πάρουν πίσω τα λεφτά τους!
Αυτή η κατάσταση είχε σαν αποτέλεσμα ο καταγγελτικός λόγος να αναδείξει στην
πολιτική ζωή της χώρας περιθωριακά πολιτικά μορφώματα, όπως την Χρυσή Αυγή, την
Ένωση Κεντρώων, τους ΑΝΕΛ και τον ΣΥΡΙΖΑ και σε τελική κατάληξη την τερατογένεση
των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ μετά τον γάμο της αριστεράς με την ακροδεξιά.
Την προηγούμενη διετία έχω γράψει αρκετά άρθρα στα οποία
αναπτύσσω με στοιχεία τις κυβερνητικές ανεπάρκειες, αστοχίες και τις συνεχείς κωλοτούμπες
από τις προεκλογικές διακηρύξεις.
Αντί να επαναλάβω και εδώ όλες αυτές τις τραγικά
αποτυχημένες κυβερνητικές ενέργειες πριν και μετά την κωλοτούμπα από το
περίφημο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης , που ζήσαμε αυτά τα δύο χρόνια, προτίμησα
να σας παραθέσω μερικά από τα πιο ουσιαστικά κείμενα που δημοσίευσα αυτό το
διάστημα.
ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΩΝ
ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΕΩΝ 21-2-15
ΑΝΙΚΑΝΟΙ Ή
ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ; 28-6-15
Ο ΠΙΟ
ΑΠΟΤΥΧΗΜΈΝΟΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ 24-8-15
ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ
2-6-16
Είναι δε χαρακτηριστικό ότι ακόμα και όταν ήλπιζα ότι αυτή κυβέρνηση θα πετύχει σε κάτι και
έγραφα ένα κείμενο θετικό γι΄ αυτήν, ταχύτατα αυτή φρόντιζε να διαψεύσει τις ελπίδες
μου.
Μερικά από αυτά τα κείμενα είναι τα εξής:
ΕΜΠΑΙΝΕ
ΒΑΡΟΥΦΑΚΗ! 13-2-15
ΤΩΡΑ ΠΙΑ
ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ! 13-7-15
Η αριστερά στην Ελλάδα μετά την μεταπολίτευση είχε πετύχει
να δημιουργήσει μια αρκετά διαδεδομένη αίσθηση στον κόσμο ότι διαθέτει ένα
ηθικό πλεονέκτημα έναντι των άλλων πολιτικών δυνάμεων.
Πράγματι αυτό το πλεονέκτημα υπήρχε αλλά ο λόγος που υπήρχε
ήταν δυστυχώς πολύ απλός. Δεν είχε μέχρι τότε αναλάβει κυβερνητικές ευθύνες και
δεν είχε υποστεί την αναπόφευκτη φθορά που προκαλεί η εξουσία όταν για να
παραμείνεις σε αυτήν πρέπει να κάνεις αρκετούς συμβιβασμούς και υποχωρήσεις
πολύ συχνά ενάντια στην ιδεολογική σου καθαρότητα.
Ένα κλασσικό πρόσφατο παράδειγμα.
Ανέκαθεν η αριστερά, στην χώρα μας και διεθνώς, έχει σταθεί
και πολύ σωστά, ενάντια στην ομοφοβία που διακρίνει πολλούς δεξιούς.
Όταν όμως ο ΑΝΕΛ Κώστας
Κατσίκης έλεγε στην Βουλή: μπορεί ένας τρανσέξουαλ να είναι
παιδαγωγός; Μπορεί ένας γκέι να είναι μπέιμπι σίτερ;Μπορεί; Ρωτάω; δεν σηκώθηκε κανένας βουλευτής του
ΣΥΡΙΖΑ να του απαντήσει, ενώ στις πρόσφατες ηλιθιότητες του Γιακουμάτου άμεση ήταν η
καταγγελία τους από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Σχετικά
κείμενα είναι:
ΔΕΚΑ ΜΗΝΕΣ
ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ 26-11-15
Ας δούμε όμως και τα θετικά στοιχεία που προέκυψαν από την
διακυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ αυτά τα δύο χρόνια.
Μέσα στα χρόνια αυτά προσγειώθηκαν, με επώδυνο βέβαια τρόπο,
όσοι είχαν πιστέψει ότι μπορεί μια κυβέρνηση στην Ελλάδα να αλλάξει την Ευρώπη
η οποία θα χόρευε με τους ελληνικούς ζουρνάδες, ότι θα τρέξουν οι κινέζοι, ο Πούτιν ακόμα και ο μακαρίτης σύντροφος Τσάβες! να μας δώσουν τα λεφτά τους για να τα διαχειριστούμε όπως θέλουμε
εμείς και όχι με μνημόνια, τα οποία θα σχίζαμε στο Σύνταγμα μαζί με τους αγανακτισμένους
ή έστω και στα Ζάππεια με τον Σαμαρά!
Διαπίστωσαν επίσης με σπαραγμό ψυχής ότι και ΕΜΦΙΑ θα
πληρώσουν, ενώ αντίστοιχα και οι συντάξεις μειώθηκαν και οι φόροι αγκαλιά με το ΦΠΑ αυξήθηκαν και
βέβαια 13η σύνταξη, όπως ονομάστηκε το επίδομα που δόθηκε δεν
πρόκειται να το ξαναδούν μετά την επιστολή «δεν
θα το ξανακάνουμε» του Τσακαλώτου.
Προσγειώθηκαν επίσης και οι ανόητοι που πίστεψαν τον προ
κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, ότι αν δηλώσουν «Δεν
πληρώνω», δεν θα πληρώσουν ,γιατί με κάποιο μαγικό τρόπο θα βρεθούν χρήματα για να
λειτουργήσει αυτό το κράτος. Επειδή όμως η βλακεία είναι νόσος ανίατος μερικοί όταν τους ήρθε το μπουγιουρντί να πληρώσουν κατέφυγαν
στα λεφτά του Σώρρα!
Βέβαια αυτή η απότομη προσγείωση κατάληξε στην υπογραφή του
3ου μνημονίου που μας στοίχησε κατά Στουρνάρα 86 δις και κατά τον επικεφαλής του ESM Κλάους Ρέγκλινγκ 100 δις και αν
δεν κλείσει και τωρινή αξιολόγηση ίσως και άλλα με ένα 4ο μνημόνιο.
Ήδη αποδέχτηκαν αδιαμαρτύρητα και το υπερ-ταμείο και τον «κόφτη»
που οι προηγούμενες κυβερνήσεις των Νενέκων είχαν αρνηθεί καν να τα συζητήσουν.
Δεν είναι περίεργο λοιπόν ότι στα 2 χρόνια διακυβέρνησης η
απότομη προσγείωση στην πραγματικότητα έχει σαν αποτέλεσμα το 86,5% των Ελλήνων
να δηλώνει δυσαρεστημένο με την κυβέρνηση.
Τελικά ίσως το μεγαλύτερο κέρδος για την χώρα από αυτή την
διακυβέρνηση είναι αυτό που είχα γράψει στις 4-7-16 στο Ο ΣΥΝΕΠΗΣ κ. ΔΡΙΤΣΑΣ :
Αν, ο μη γένοιτο, αναλάμβαναν στην
θέση του (του Τσίπρα) ξανά οι πουλημένοι, οι δωσίλογοι,
οι ταγματασφαλίτες κτλ θα υπέγραφαν μεν ακριβώς τα ίδια, αλλά θα ξαναείχαν όμως
στους δρόμους τους γνήσιους και άδολους αντιμνημονιακούς αγωνιστές, πλην
βεβαίως του τελευταίου αριστερού μνημονίου, να διαδηλώνουν ειρηνικά κάθε μέρα
πετώντας και μερικές μολότοφ για να αποκτήσει χρώμα η διαδήλωση.
ΠΡΟΣΘΗΚΗ 25-1-2017
Αξίζει νομίζω να προσθέσω την κατάληξη του άρθρου του Γιώργου Καρελιά με τίτλο Επέτειος
– Η
πιο μεγάλη «προσφορά» του ΣΥΡΙΖΑ
Όμως, θα υποστηρίξω κάτι, εκ
πρώτης όψεως, παράδοξο, το οποίο μένει να επιβεβαιωθεί ή όχι στον ιστορικό
χρόνο. Αυτό καθεαυτό το γεγονός της αριστερής διακυβέρνησης αποτελεί την πιο
μεγάλη «προσφορά» του ΣΥΡΙΖΑ. Για δύο λόγους:
Πρώτον, διότι κανένα κομμάτι
από το πολιτικό σύστημα –όπως αυτό ορίζεται από τις έννοιες Δεξιά, Κέντρο και
Αριστερά– δεν έχει μείνει έξω από την άσκηση της διακυβέρνησης (μιλάμε για τις
δυνάμεις που το επιδίωξαν, διότι υπάρχουν και άλλες που δεν το επιδιώκουν, πχ ΚΚΕ).
Έτσι, ο κύκλος κλείνει.
Δεύτερον, διότι με τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ περιορίζονται, αν δεν εκλείπουν οριστικά, οι ψευδαισθήσεις ότι υπάρχουν εναλλακτικοί δρόμοι άσκησης της εξουσίας ριζικά διαφορετικοί από όσους γνωρίσαμε. Και, κυρίως, εκλείπουν οι αυταπάτες ότι υπάρχουν πολλά περιθώρια για σημαντική βελτίωση στη ζωή των ανθρώπων, ειδικά σήμερα που οι δεσμεύσεις τη χώρας είναι πολλές και αξεπέραστες.
Δεύτερον, διότι με τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ περιορίζονται, αν δεν εκλείπουν οριστικά, οι ψευδαισθήσεις ότι υπάρχουν εναλλακτικοί δρόμοι άσκησης της εξουσίας ριζικά διαφορετικοί από όσους γνωρίσαμε. Και, κυρίως, εκλείπουν οι αυταπάτες ότι υπάρχουν πολλά περιθώρια για σημαντική βελτίωση στη ζωή των ανθρώπων, ειδικά σήμερα που οι δεσμεύσεις τη χώρας είναι πολλές και αξεπέραστες.
Εν κατακλείδι: η απογοήτευση από την
πρώτη αριστερή κυβέρνηση είναι η αρνητική όψη. Υπάρχει και η θετική: τη θέση
των αυταπατών και των φαντασιώσεων, που υπήρχαν μέχρι πριν από δύο χρόνια,
πήραν ο ρεαλισμός και-ελπίζουμε- η αυτογνωσία. Σε κάθε περίπτωση, τώρα πια
ουδείς θα δικαιούται να λέει «δεν ήξερα». Τους ξέρουμε πλέον όλους.
ΕΠΕΤΕΙΑΚΗ ΠΡΟΣΘΗΚΗ 25 -1-2017
Δεν ξέρω γιατί το βίντεο αυτό μου θύμισε το ανέκδοτο με τον
λαγό που κοκορευόταν ότι έχει πηδήξει το λιοντάρι.
Όταν το έμαθε αυτό το λιοντάρι τον βούτηξε από το αυτί και
τον ρώτησε τι είναι αυτά που λέει, οπότε και αυτός του απάντησε:
-Έλα μωρέ σαχλαμάρες, έτσι πίνοντας
τον καφέ μας λέμε και καμιά μαλακία για να περνάει η ώρα !
Σάββατο 21 Ιανουαρίου 2017
ΠΩΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΝΤΑΙ 2 ΕΥΠΑΘΗ ΟΡΓΑΝΑ : ΟΙ ΟΡΧΕΙΣ ΚΑΙ Ο ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ!
Η φωτεινή επιγραφή
είναι από την Λυών της Γαλλίας και γράφει:
Το 1874 χρησιμοποιήθηκε για πρώτη
φορά το προστατευτικό κάλυμμα όρχεων στο χόκεϊ επί πάγου...και το 1974
χρησιμοποιήθηκε η πρώτη προστατευτική κάσκα μοτοσυκλέτας.
Άρα οι άντρες χρειάστηκαν εκατό
χρόνια για να καταλάβουν πως ο εγκέφαλος είναι επίσης σημαντικός.
Υπογραφή: μια γυναίκα
Πολλοί όμως ξεροκέφαλοι παραμένουν ακόμα ακλόνητοι στην
πεποίθηση τους ότι το δικό τους κεφάλι είναι αρκετά σκληρό και δεν πρόκειται να
σπάσει σε ένα ατύχημα και γι΄ αυτό και δεν φοράνε κράνος.
Πχ μόνο τον Ιούνιο
2016 η τροχαία έγραψε 2.881 παραβάσεις για μη χρήση προστατευτικού κράνους.
Δεν χρησιμοποιούσαν κράνος στα τροχαία με δίκυκλο το 78,3%
των αντρών και το 66,7% των γυναικών³.
ΚΑΙ ΜΕΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ
Για το έτος 2011, το 34% του συνόλου των νεκρών από τροχαίο ατύχημα στην Αττική ήταν μοτοσικλετιστές¹.
Αντίστοιχα, για το ίδιο έτος, το 40% των τραυματισμένων (ελαφρά και βαριά
συνολικά) από τροχαίο ατύχημα στην Αττική
ήταν μοτοσικλετιστές¹.
Η κρανιοεγκεφαλική κάκωση είναι η κύρια αιτία θανάτου σε
ατυχήματα με μοτοσικλέτες. Συγκεκριμένα, το 80% των μοτοσικλετιστών που
σκοτώνονται σε τροχαίο ατύχημα υπολογίζεται ότι έχουν υποστεί κρανιοεγκεφαλική
κάκωση².
Μοτοσικλετιστές που δε φορούν κράνος
έχουν διπλάσιες πιθανότητες να
υποστούν κρανιοεγκεφαλική κάκωση σε μια σύγκρουση, σε σχέση με όσους το
χρησιμοποιούν².
Περισσότερα από 4 στα 5 ατυχήματα με
μοτοσικλέτα καταλήγουν σε τραυματισμό ή θάνατο του μοτοσικλετιστή².
Για κάθε 1,5 χλμ. οδήγησης, ένας μοτοσικλετιστής κινδυνεύει 16 φορές περισσότερο να πεθάνει σε μια σύγκρουση από
ό,τι ο οδηγός ενός άλλου οχήματος².
Όποιος χρησιμοποιεί το κράνος, μειώνει τον κίνδυνο στο 1/3.²
1 ΠΗΓΗ: Ελληνική Αστυνομία, Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη
2 ΠΗΓΗ: Τα παραπάνω στοιχεία είναι από το Σύστημα Καταγραφής
Ατυχημάτων στα εξωτερικά ιατρεία, ΣΚΑΕΙ, Κέντρο Έρευνας και Πρόληψης Ατυχημάτων
- Κ.Ε.Π.Α., ΕΣΥΕ, Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη
3ΠΗΓΗ: ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΟΥ ΑΣΚΛΗΠΙΟΥ Τόμος 9ος, Τεύχος 4ο , Οκτ -
Δεκέμ 2010
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ
Μιας και τα κατά Ζουράριν, μέζεα του
στεατοπυγικού μας συστήματος δεν κινδυνεύουν, στην ζεστή μας χώρα από κακώσεις
από χόκεϋ, ας προφυλάξουμε το επάνω κεφάλι μας με μια κάσκα.
ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ !
ΕΥΡΕΤΗΡΙO
O κατάλογος όλων των ποστ από
τον Μάιο 2006 μέχρι τον Ιούλιο 2007 (1-186) υπάρχει εδώ
Από τον Ιούλιο του 2007 μέχρι τον
Φεβρουάριο του 2008 (187-256) υπάρχουν εδώ
Από τον Φεβρουάριο του 2008 μέχρι
τον Ιούλιο του 2008 (257-299) υπάρχουν εδώ
Από τον Ιούλιο 3008 μέχρι τον
Ιούνιο 2009 (300-385) υπάρχουν εδώ
Από τον Ιούλιο 2009 μέχρι τον
Δεκέμβριο 2010 (386-522) υπάρχουν εδώ
Από τον Ιανουάριο 2011 μέχρι
τον Ιούλιο 2011(523-578) υπάρχουν εδώ
Από τον Ιούλιο 2011
μέχρι τον Οκτώβριο 2013 (579-777) υπάρχουν εδώ.
Από τον Οκτώβριο 2013 μέχρι τον
Ιούλιο 2014 (778- 862) υπάρχουν εδώ
863-ΙΑ΄ Η ΗΡΩΙΚΗ
ΒΑΡΣΟΒΙΑ (τελευταίο) 30-9
871-ΕΧΟΥΝ ΧΙΟΥΜΟΡ
ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ; 18-10
872- ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΕΧΟΥΝ ΧΙΟΥΜΟΡ ΟΙ
ΓΥΝΑΙΚΕΣ ! 22-10
873-ΓΚΡΑΦΙΤΙ ΜΕ
ΧΙΟΥΜΟΡ 25-10 ΚΑΤ.ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ
875-ΤΙΝΟΣ
ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ; 1-11
880-ΜΙΑ
ΚΩΜΙΚΟΤΡΑΓΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΡΝΟΓΡΑΦΙΑΣ!
20-11
881-ΟΜΟΝΟΙΑ,
ΜΙΑ ΠΟΛΥΠΑΘΗ ΠΛΑΤΕΙΑ 24-11
882-ΕΝΑ
ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ ! 28-11 ΔΙΟΔΩΡΟΣ
883-ΟΙ
ΟΡΧΕΙΣ ΣΤΗΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΉ ΘΡΗΣΚΕΙΑ
2-12
885-O ΡΟΥΒΙΚΩΝΑΣ ΤΩΝ
ΠΡΟΕΔΡΙΚΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ 9-12
886-H ΟΜΟΝΟΙΑ ΣΤΗΝ ΜΟΥΣΙΚΗ 12-12
887-Ο κ.ΧΑΪΚΑΛΗΣ
ΚΑΙ Η ΔΩΡΟΔΟΚΙΑ 20-12
888-Η ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ 23-12
889-ΣΕΞ
ΚΑΙ ΑΙΜΟΜΙΞΙΕΣ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ
28-12
2015
890-ΠΟΤΕ ΞΑΝΑΓΙΝΑΝ
ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΝ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΚΑΙ ΠΟΙΟΥΣ ΜΗΝΕΣ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΣΥΧΝΟΤΕΡΑ ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΤΗΝ
ΕΛΛΑΔΑ 2-1
20-1 ΔΙΟΔΩΡΟΣ
900-ΟΙ ΕΝΤΙΜΟΤΑΤΟΙ
ΦΙΛΟΙ ΜΑΣ ! 5-2
902-ΕΜΠΑΙΝΕ
ΒΑΡΟΥΦΑΚΗ! 13-2
903-ΤΟΝ ΠΑΚΗ ΜΩΡΕ; 18-2
904-ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΩΝ
ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΕΩΝ 21-2
911-Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΗΣ
MARY PHAGAN 21-3
913-ΠΟΛΙΤΙΚΟ QUIZ ΓΙΑ
ΔΥΝΑΤΟΥΣ ΛΥΤΕΣ 27-3
917-ΠΑΣΧΑΛΙΝΑ
ΜΕΖΕΔΑΚΙΑ! 10-4
918-ΜΕΡΙΚΑ ΔΥΣΠΕΠΤΑ
ΠΑΣΧΑΛΙΝΑ ΜΕΖΕΔΑΚΙΑ 15-4
921-Η ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ
ΟΜΟΡΦΙΑ ΤΗΣ MAUDE FEALY 24-4
924- ΠΩΣ
ΚΑΝΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΓΙΑ ΤΑ ΕΝΝΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΤΑΛΗΓΕΙ ΣΤΗΝ ΕΡΕΥΝΑ ΓΙΑ ΤΟΥ ΚΩΛΟΥ
ΤΑ ΕΝΝΙΑΜΕΡΑ! 5-5
925- ΟΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ
ΙΔΕΟΛΗΨΙΕΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ 9-5
931- ΜΗΠΩΣ ΧΕΖΟΥΜΕ
ΛΑΘΟΣ; 4-6
936- Ο ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ Ο
ΔΙΧΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ 23-6
937- Ο ΑΡΚΑΣ ΞΥΠΝΗΣΕ
ΜΈΣΑ ΤΟΥΣ ΤΟ ΖΩΟ! 26-6
938- ΑΝΙΚΑΝΟΙ Ή
ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ; 28-6
939- ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ! 1-7
941- ΓΙΑΤΙ ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ
ΝΑΙ! 4-7
943- ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΙΑ
8-7
944- ΟΤΑΝ ΤΟ ΚΟΜΜΑ
ΠΡΟΗΓΕΙΤΑΙ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ 11-7
945- ΤΩΡΑ ΠΙΑ
ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ! 13-7
946- Η ΕΝΗΛΙΚΙΩΣΗ
ΤΟΥ ΤΣΙΠΡΑ 16-7
948- Η ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ
ΣΤΗΝ ΒΟΥΛΗ 23-7
950-EFFIE GRAY, Η
ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΗ ΠΑΡΘΕΝΟΣ 30-7
955-ΤΟ
ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΑΚΙ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ 20-8
956-Ο ΠΙΟ
ΑΠΟΤΥΧΗΜΈΝΟΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ 24-8
957-ΟΙ ΔΙΑΚΟΠΕΣ
ΟΤΑΝ ΗΜΟΥΝΑ ΚΑΠΟΤΕ ΠΑΙΔΙ 28-8
963ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΣ ΤΑ
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ 21-9
964-ΟΙ ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΚΡΙΣΙΜΕΣ 40
ΜΕΡΕΣ 23-9
978-Η ΚΛΑΣΣΙΚΗ
ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΛΑΪΚΟΥ ΚΛΑΡΙΝΟΥ 13-11
980-Η ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ
ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΟΥ ISIS 18-11
981-ΠΩΣ ΑΠΕΚΤΗΣΑ ΑΝΑΠΤΗΡΑ
ZIPPO 22-11
982-ΔΕΚΑ ΜΗΝΕΣ
ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ 26-11
984-ΤΟ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ ΚΑΙ
Η ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΤΟΥ 4-12
986-ΕΝΑ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΟ
ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΑΠΟ ΜΙΑ ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ 12-12 ΝΤΟΛΥ ΠΑΡΤΟΝ
988-ΘΑ ΠΑΡΟΥΝ ΑΡΑΓΕ
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΣΥΝΤΑΞΗ; 20-12
990-ΤΡΕΙΣ
ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ 26-12
2016
993-ΕΝΑ
ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΑΡΕΙΑΣ ΦΥΛΗΣ 6-1
994-ΠΑΡΑΜΟΝΗ
ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ ΣΤΗΝ ΜΑΔΡΙΤΗ 10-1
996-ΠΑΙΔΟΦΙΛΟΙ
ΚΑΘΟΛΙΚΟΙ ΙΕΡΕΙΣ 18-1
998- ΕΠΕΤΕΙΑΚΟ: 1000+1
! 25-1
Τρίτη 17 Ιανουαρίου 2017
Ο ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΣ ΚΟΛΠΟΣ ΣΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΚΑΒΒΑΔΙΑ
Είναι πολύ ενδιαφέρον πως ιατρικά θέματα μπορούν να περάσουν
έστω και με πλήρεις παρανοήσεις, στον ποιητικό λόγο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα
οι επεξηγήσεις που δίνει ο Νίκος
Καββαδίας για το ποίημα του Φάτα
Μοργκάνα.
Στο κείμενο της ΕΛΙΖΑΣ ΣΥΝΑΔΙΝΟΥ
Τί ήταν, τελικά, η Φάτα Μοργκάνα, του Νίκου
Καββαδία; διάβασα τι λέει ο
ποιητής ότι είναι η λαμινάρια και το Καρχηδόνιο επίχρισμα που αναφέρει σε αυτό.
Οι εξηγήσεις που δίνει ο ποιητής μπορεί να έχουν ποιητική
αξία αλλά από ιατρικής πλευράς οφείλονται σε παρανοήσεις που απ΄ότι φαίνεται
κυκλοφορούσαν στο ανδρικό κοινό των καραβιών με τα οποία ταξίδευε.
Τις εξηγήσεις κατέγραψε ο Μήτσος Κασόλας στο μαγνητοφωνάκι του,
μόλις 47 μέρες πριν πεθάνει ο ποιητής. Το απόσπασμα περιέχεται στο βιβλίο του τελευταίου Νίκος Καββαδίας : Γυναίκα, θάλασσα, ζωή. Αφηγήσεις στο μαγνητόφωνο.
Αλλά ας δούμε πρώτα τι
γράφει στο ποίημα Φάτα Μοργκάνα από
την συλλογή του Τραβέρσο που
πρωτοκυκλοφόρησε το 1975. Όλα τα ποιήματα της συλλογής γράφτηκαν στο τελευταίο
έτος ζωής του Καββαδία.
Η «Φάτα Μοργκάνα»
αφιερώνεται στη Θεανώ
Σουνά, μια νεαρή φιλόλογο 25 χρονών που είχε γνωρίσει το 1973 σε μια
παρουσίαση του έργου του από τον Καθηγητή Μ.
Μητσάκη στο Λογοτεχνικό Εργαστήρι του Σπουδαστηρίου Νεώτερης Ελληνικής
Φιλολογίας του ΑΠΘ.
Στην φωτογραφία ο ποιητής με την Θεανώ Σουνά (αριστερά στην φωτογραφία) στο Πασαλιμάνι.
Ήταν τότε 63 χρονών, δύο χρόνια πριν τον θάνατο του και
βέβαια γνώριζε ότι ο έρωτας του αυτός δεν είχε καμία προοπτική. Θεωρούσε μάλιστα
ότι ο έρωτας του αποτελούσε την
εκπλήρωση μιας κατάρας, την οποία είχε εκτοξεύσει
εναντίον του κάποτε μια ώριμη γυναίκα, που τον είχε αγαπήσει, όταν ο ίδιος ήταν
πολύ νέος και είχε απορρίψει τον έρωτα της και η οποία του είχε πει: ῾Σε καταριέμαι να αγαπήσεις εξήντα χρονών και να δούμε τότε πώς θα γελάς
τώρα που φεύγεις!᾽ (Σχετικά
εδώ)
Φάτα μοργκάνα
(Με έντονα γράμματα οι στίχοι του ποιήματος που μελοποίησε η Μαρίζα Κωχ το
1977 στον δίσκο της «Μαρίζα Κώχ»). Εδώ ο ίδιος διαβάζει το ποίημα του.
Θα μεταλάβω με νερό
θαλασσινό
στάλα τη στάλα συναγμένο απ' το κορμί σου
σε τάσι αρχαίο, μπακιρένιο αλγερινό
που κοινωνούσαν πειρατές πριν πολεμήσουν.
Στρείδι ωκεάνειο αρραβωνιάζεται το φως.
Γεύση από φλούδι του ροδιού, στυφό κυδώνι
κι ο άρρητος τόνος, πιο πικρός και πιο στυφός,
που εναποθέτανε στα βάζα οι Καρχηδόνιοι.
Πανί δερμάτινο, αλειμμένο με κερί,
οσμή από κέδρο, από λιβάνι, από βερνίκι,
όπως μυρίζει αμπάρι σε παλιό σκαρί
χτισμένο τότε στον Ευφράτη στη Φοινίκη.
Χόρτο ξανθό τρίποδο σκέπει μαντικό.
Κι ένα ποτάμι με ζεστή, λιωμένη πίσσα,
άγριο, ακαταμάχητο, απειλητικό,
ποτίζει τους αμαρτωλούς που σ' αγαπήσαν.
Rosso romano, πορφυρό της Δαμασκός,
δόξα τού κρύσταλλου, κρασί απ' τη Σαντορίνη.
Ο ασκός να ρέει, κι ο Απόλλωνας βοσκός
να κολυμπάει τα βέλη του με διοσκορίνη.
Σκουριά πυρόχρωμη στις μίνες τού Σινά.
Οι κάβες της Γερακινής και το Στρατόνι.
Το επίχρισμα. Η άγια σκουριά που μας γεννά,
μας τρέφει, τρέφεται από μας, και μας σκοτώνει.
Καντήλι, δισκοπότηρο χρυσό, αρτοφόρι.
Άγια λαβίδα και ιερή από λαμινάρια.
Μπροστά στην Πύλη δύο δαιμόνοι σπαθοφόροι
και τρεις Αγγέλοι με σπασμένα τα κοντάρια."
"Πούθ' έρχεσαι; Απ' τη Βαβυλώνα.
Πού πας; Στο μάτι του κυκλώνα.
Ποιαν αγαπάς; Κάποια τσιγγάνα.
Πώς τη λένε; Φάτα Μοργκάνα.
Πάντα οι κυκλώνες έχουν γυναικείο
όνομα. Εύα από την Κίο.
Η μάγισσα έχει τρεις κόρες στο Αμανάτι
και η τέταρτη είν' ένα αγόρι μ' ένα μάτι.
Ψάρια που πετάν μέσα στην άπνοια,
όστρακα, λυσίκομες κοπέλες,
φίδια της στεριάς και δέντρα σάπια,
άρμπουρα, τιμόνια και προπέλες.
Να 'χαμε το λύχνο του Αλαδίνου
ή το γέρο νάνο απ' την Καντώνα.
Στείλαμε το σήμα του κινδύνου
πάνω σε άσπρη πέτρα με σφεντόνα.
Δαίμονας γεννά τη νηνεμία.
Ξόρκισε, Allodetta, τ' όνομά του.
Λούφαξεν ο δέκτης του ασυρμάτου,
και φυλλομετρά τον καζαμία.
Ο άνεμος κλαίει. Σκυλί στα λυσσιακά του.
Γεια χαρά, στεριά, κι αντίο, μαστέλο.
Γλίστρησε η ψυχή μας από κάτου,
έχει και στην κόλαση μπορντέλο."
στάλα τη στάλα συναγμένο απ' το κορμί σου
σε τάσι αρχαίο, μπακιρένιο αλγερινό
που κοινωνούσαν πειρατές πριν πολεμήσουν.
Στρείδι ωκεάνειο αρραβωνιάζεται το φως.
Γεύση από φλούδι του ροδιού, στυφό κυδώνι
κι ο άρρητος τόνος, πιο πικρός και πιο στυφός,
που εναποθέτανε στα βάζα οι Καρχηδόνιοι.
Πανί δερμάτινο, αλειμμένο με κερί,
οσμή από κέδρο, από λιβάνι, από βερνίκι,
όπως μυρίζει αμπάρι σε παλιό σκαρί
χτισμένο τότε στον Ευφράτη στη Φοινίκη.
Χόρτο ξανθό τρίποδο σκέπει μαντικό.
Κι ένα ποτάμι με ζεστή, λιωμένη πίσσα,
άγριο, ακαταμάχητο, απειλητικό,
ποτίζει τους αμαρτωλούς που σ' αγαπήσαν.
Rosso romano, πορφυρό της Δαμασκός,
δόξα τού κρύσταλλου, κρασί απ' τη Σαντορίνη.
Ο ασκός να ρέει, κι ο Απόλλωνας βοσκός
να κολυμπάει τα βέλη του με διοσκορίνη.
Σκουριά πυρόχρωμη στις μίνες τού Σινά.
Οι κάβες της Γερακινής και το Στρατόνι.
Το επίχρισμα. Η άγια σκουριά που μας γεννά,
μας τρέφει, τρέφεται από μας, και μας σκοτώνει.
Καντήλι, δισκοπότηρο χρυσό, αρτοφόρι.
Άγια λαβίδα και ιερή από λαμινάρια.
Μπροστά στην Πύλη δύο δαιμόνοι σπαθοφόροι
και τρεις Αγγέλοι με σπασμένα τα κοντάρια."
"Πούθ' έρχεσαι; Απ' τη Βαβυλώνα.
Πού πας; Στο μάτι του κυκλώνα.
Ποιαν αγαπάς; Κάποια τσιγγάνα.
Πώς τη λένε; Φάτα Μοργκάνα.
Πάντα οι κυκλώνες έχουν γυναικείο
όνομα. Εύα από την Κίο.
Η μάγισσα έχει τρεις κόρες στο Αμανάτι
και η τέταρτη είν' ένα αγόρι μ' ένα μάτι.
Ψάρια που πετάν μέσα στην άπνοια,
όστρακα, λυσίκομες κοπέλες,
φίδια της στεριάς και δέντρα σάπια,
άρμπουρα, τιμόνια και προπέλες.
Να 'χαμε το λύχνο του Αλαδίνου
ή το γέρο νάνο απ' την Καντώνα.
Στείλαμε το σήμα του κινδύνου
πάνω σε άσπρη πέτρα με σφεντόνα.
Δαίμονας γεννά τη νηνεμία.
Ξόρκισε, Allodetta, τ' όνομά του.
Λούφαξεν ο δέκτης του ασυρμάτου,
και φυλλομετρά τον καζαμία.
Ο άνεμος κλαίει. Σκυλί στα λυσσιακά του.
Γεια χαρά, στεριά, κι αντίο, μαστέλο.
Γλίστρησε η ψυχή μας από κάτου,
έχει και στην κόλαση μπορντέλο."
Το Καρχηδόνιο επίχρισμα το αναφέρει και σε ένα άλλο ποίημα
του που είχε στείλει στην Θεανώ Σουνά.
Αντιγράφω από εδώ
Ερωτικό
γράμμα- Νίκος Καββαδίας
Κοριτσάκι μου, Θαλασσωμένο ἀπόψε τὸ Αἰγαῖο.
Τὸ ἴδιο κι ἐγώ.
Χθὲς δὲν πρόλαβα νὰ καθίσω στὸ τραπέζι κι ἕνα τηλέφωνο
μὲ κατέβασε στὸ λιμάνι. Στὶς ἑφτὰ ποὺ σαλπάραμε, δὲν
μποροῦσα νὰ περπατήσω ἀπὸ τὴν κούραση.
Ἡ παρηγοριά μου
ἦταν ἡ «ὥρα» σου. Ἡ λύπη μου ὅτι δὲν κυβέρνησα οὔτε στιγμὴ
τὸ καταπληκτικὸ Θαλασσινὸ σκαρί, τὸ κορμί σου.
Ἀπὸ δείλια καὶ ἀτζαμοσύνη σήκωσα τὸ κόκκινο σινιάλο τῆς Ἀκυβερνησίας.
Εἶδα χθές, πολλὲς φορὲς τὴν κοπέλα τῆς πλώρης:
Τὴ λυσίκομη φιγούρα νὰ σκοτεινιάζει, νὰ θέλει νὰ κλάψει.
Σὰ νά ῾χε πιστέψει γιὰ πρώτη φορὰ ὅτι πέθανε, ὁ Μεγαλέξανδρος,
ὅμως τὸ καρχηδόνιο ἐπίχρισμά του ἔμενε τὸ ἴδιο λαμπρό.
Μὲ τὸ αὐτοκρατορικὸ κάλυμμά του.
Κόκκινο της Πομπηίας
Rosso romano, πορφυρὸ τῆς Δαμασκός.
Βελοῦδο ποὺ σκεπάζει ἱερὸ δισκοπότηρο.
Ὄστρακο ὠκεάνιο ἁλμυρό.
Κρασὶ βαθυκόκκινο ποὺ δίνει
δόξα στὸ κρύσταλλο.
Πληγὴ ἀπὸ κοπίδι κινέζικο.
Ἀστραπή. Βυσσινὶ ἡλιοβασίλεμα.
Λαμπάδα τῆς πίστης μου.
Ἀνοιχτὸ σημάδι τοῦ ἔρωτά μου
Ὄνειρο καὶ τροφὴ τῆς παραφροσύνης μου
Σὲ ἀγκαλιάζω.
ΚΟΛΙΑΣ
Τὸ ἴδιο κι ἐγώ.
Χθὲς δὲν πρόλαβα νὰ καθίσω στὸ τραπέζι κι ἕνα τηλέφωνο
μὲ κατέβασε στὸ λιμάνι. Στὶς ἑφτὰ ποὺ σαλπάραμε, δὲν
μποροῦσα νὰ περπατήσω ἀπὸ τὴν κούραση.
Ἡ παρηγοριά μου
ἦταν ἡ «ὥρα» σου. Ἡ λύπη μου ὅτι δὲν κυβέρνησα οὔτε στιγμὴ
τὸ καταπληκτικὸ Θαλασσινὸ σκαρί, τὸ κορμί σου.
Ἀπὸ δείλια καὶ ἀτζαμοσύνη σήκωσα τὸ κόκκινο σινιάλο τῆς Ἀκυβερνησίας.
Εἶδα χθές, πολλὲς φορὲς τὴν κοπέλα τῆς πλώρης:
Τὴ λυσίκομη φιγούρα νὰ σκοτεινιάζει, νὰ θέλει νὰ κλάψει.
Σὰ νά ῾χε πιστέψει γιὰ πρώτη φορὰ ὅτι πέθανε, ὁ Μεγαλέξανδρος,
ὅμως τὸ καρχηδόνιο ἐπίχρισμά του ἔμενε τὸ ἴδιο λαμπρό.
Μὲ τὸ αὐτοκρατορικὸ κάλυμμά του.
Κόκκινο της Πομπηίας
Rosso romano, πορφυρὸ τῆς Δαμασκός.
Βελοῦδο ποὺ σκεπάζει ἱερὸ δισκοπότηρο.
Ὄστρακο ὠκεάνιο ἁλμυρό.
Κρασὶ βαθυκόκκινο ποὺ δίνει
δόξα στὸ κρύσταλλο.
Πληγὴ ἀπὸ κοπίδι κινέζικο.
Ἀστραπή. Βυσσινὶ ἡλιοβασίλεμα.
Λαμπάδα τῆς πίστης μου.
Ἀνοιχτὸ σημάδι τοῦ ἔρωτά μου
Ὄνειρο καὶ τροφὴ τῆς παραφροσύνης μου
Σὲ ἀγκαλιάζω.
ΚΟΛΙΑΣ
Ας δούμε τώρα τις εξηγήσεις που δίνει ο ίδιος για το Καρχηδόνιο επίχρισμα και τις λαμινάριες.
-- Νίκο, αν μου
επιτρέπεις να σε ρωτήσω κάτι, του λέω (νομίζοντας, με την παύση που έκανε, ότι
η απαγγελία αυτού του ποιήματος είχε τελειώσει), από όλες τις γυναίκες που
συνάντησες στα λιμάνια τού κόσμου, είναι καμιά που να τη θυμάσαι ιδιαίτερα;
-- Όχι, οι περισσότερες δεν είχαν το καρχηδόνιο επίχρισμα. (Χαμογελάει).
-- Γιατί χαμογελάς; Τι είναι αυτό το καρχηδόνιο επίχρισμα, δεν το κατάλαβα. Γιατί διστάζεις; (Στην παρέα εκείνο το βράδυ υπήρχαν και αρκετές κοπέλες). Ντρέπεσαι τα κορίτσια;
-- Όχι, δεν ντρέπομαι... Να, είναι ένα επίχρισμα που υπάρχει πάντα μέσα στον γυναικείο κόλπο.
-- Πρόσθετο;
-- Όχι, φυσικό επίχρισμα, όπως και τα λαμινάρια που λέω : Άγια λαβίδα και ιερή από λαμινάρια κλπ. Λαβίδα από την Άγια Κοινωνία.
-- Και τα λαμινάρια πάλι, τι είναι αυτά;
-- Ένα τέλειο φύκι, θα 'λεγα, φυτεμένο μες στη γη, αλλά δουλεύει μόνο του, εργάζεται, ζει, το οποίο, άμα το κόψεις, μετά είναι νεκρό και ζωντανεύει και μεγαλώνει μόνο μέσα στον γυναικείο κόλπο και πουθενά αλλού. Και μπορεί να τη σκοτώσει τη γυναίκα άμα το ξεχάσει μέσα της. Μ' αυτό κάνανε οι Αμερικάνες εκτρώσεις.
-- Τόσο δραστικό είναι;
-- Κάνει μια αιμορραγία μ' αυτό η γυναίκα, διαστέλλει τον κόλπο της κι άμα το αφήσει περισσότερο απ' όσο πρέπει, αυτό μεγαλώνει και γίνεται μια διχάλα. Μια διχάλα, ας πούμε, σαν την ιερή λαβίδα της μετάληψης, του αγίου δισκοπότηρου που λέω.
-- Και το καρχηδόνιο επίχρισμα; Τι είναι;
-- Κοίτα να δεις -γελάει και πάλι- όλες, όλες το έχουν αυτό το καρχηδόνιο επίχρισμα, εγώ το έβγαλα έτσι, ποιητικά... Θυμίζει τα βάζα των Καρχηδόνιων, που τα βάφανε αυτοί μόνο από μέσα, μ' ένα ειδικό επίχρισμα. Και το γυναικείο επίχρισμα, πώς να το πω, είναι η χλωρίδα, ας πούμε. Όπως έχουμε θαλάσσια χλωρίδα, τροπική χλωρίδα, πανίδα κλπ. Είναι πολύ ερεθιστική. (Γελάει). Άμα δεν υπάρχει αυτή η κολπική χλωρίδα, δεν μπορεί η γυναίκα να κάνει παιδί. Μα καλά, τόσα πολλά ξέρω εγώ;
-- Τα κέρατά σου ξέρεις, Καββαδία, του απαντάω.
Κι ο Καββαδίας ξαναγελάει και γελάμε όλοι και πάλι και συνεχίζουμε τη συζήτηση.
-- Και οι γυναίκες, λοιπόν, που γνώρισες εσύ στα λιμάνια, γιατί αυτές δεν είχανε το καρχηδόνιο επίχρισμα;
-- Γιατί οι πόρνες δεν έχουν αυτό το επίχρισμα, σπάνια το έχουν. Από την πολλή χρήση δεν έχουν. Σπάνια νά 'χουνε αυτές την "άγια σκουριά", που λέω. Κάτι σαν αυτή την κόκκινη, πυρόχρωμη σκουριά των λατομείων, που τη φορτώναμε στα καράβια από το Στρατόνι, τη
-- Όχι, οι περισσότερες δεν είχαν το καρχηδόνιο επίχρισμα. (Χαμογελάει).
-- Γιατί χαμογελάς; Τι είναι αυτό το καρχηδόνιο επίχρισμα, δεν το κατάλαβα. Γιατί διστάζεις; (Στην παρέα εκείνο το βράδυ υπήρχαν και αρκετές κοπέλες). Ντρέπεσαι τα κορίτσια;
-- Όχι, δεν ντρέπομαι... Να, είναι ένα επίχρισμα που υπάρχει πάντα μέσα στον γυναικείο κόλπο.
-- Πρόσθετο;
-- Όχι, φυσικό επίχρισμα, όπως και τα λαμινάρια που λέω : Άγια λαβίδα και ιερή από λαμινάρια κλπ. Λαβίδα από την Άγια Κοινωνία.
-- Και τα λαμινάρια πάλι, τι είναι αυτά;
-- Ένα τέλειο φύκι, θα 'λεγα, φυτεμένο μες στη γη, αλλά δουλεύει μόνο του, εργάζεται, ζει, το οποίο, άμα το κόψεις, μετά είναι νεκρό και ζωντανεύει και μεγαλώνει μόνο μέσα στον γυναικείο κόλπο και πουθενά αλλού. Και μπορεί να τη σκοτώσει τη γυναίκα άμα το ξεχάσει μέσα της. Μ' αυτό κάνανε οι Αμερικάνες εκτρώσεις.
-- Τόσο δραστικό είναι;
-- Κάνει μια αιμορραγία μ' αυτό η γυναίκα, διαστέλλει τον κόλπο της κι άμα το αφήσει περισσότερο απ' όσο πρέπει, αυτό μεγαλώνει και γίνεται μια διχάλα. Μια διχάλα, ας πούμε, σαν την ιερή λαβίδα της μετάληψης, του αγίου δισκοπότηρου που λέω.
-- Και το καρχηδόνιο επίχρισμα; Τι είναι;
-- Κοίτα να δεις -γελάει και πάλι- όλες, όλες το έχουν αυτό το καρχηδόνιο επίχρισμα, εγώ το έβγαλα έτσι, ποιητικά... Θυμίζει τα βάζα των Καρχηδόνιων, που τα βάφανε αυτοί μόνο από μέσα, μ' ένα ειδικό επίχρισμα. Και το γυναικείο επίχρισμα, πώς να το πω, είναι η χλωρίδα, ας πούμε. Όπως έχουμε θαλάσσια χλωρίδα, τροπική χλωρίδα, πανίδα κλπ. Είναι πολύ ερεθιστική. (Γελάει). Άμα δεν υπάρχει αυτή η κολπική χλωρίδα, δεν μπορεί η γυναίκα να κάνει παιδί. Μα καλά, τόσα πολλά ξέρω εγώ;
-- Τα κέρατά σου ξέρεις, Καββαδία, του απαντάω.
Κι ο Καββαδίας ξαναγελάει και γελάμε όλοι και πάλι και συνεχίζουμε τη συζήτηση.
-- Και οι γυναίκες, λοιπόν, που γνώρισες εσύ στα λιμάνια, γιατί αυτές δεν είχανε το καρχηδόνιο επίχρισμα;
-- Γιατί οι πόρνες δεν έχουν αυτό το επίχρισμα, σπάνια το έχουν. Από την πολλή χρήση δεν έχουν. Σπάνια νά 'χουνε αυτές την "άγια σκουριά", που λέω. Κάτι σαν αυτή την κόκκινη, πυρόχρωμη σκουριά των λατομείων, που τη φορτώναμε στα καράβια από το Στρατόνι, τη
Γερακινή κλπ. Αυτό
το επίχρισμα έχει απόχρωση σκουριάς.
Ο φυσιολογικός γυναικείος κόλπος διαθέτει ένα χρήσιμο
βακτηρίδιο, το κολποβακτηρίδιο ή γαλακτοβάκιλλο
Döderlein.
Αποτελεί τον
φυσιολογικό αμυντικό μηχανισμό του κόλπου που αποτρέπει την ανάπτυξη παθολογικών
μικροβίων σε αυτόν. Είναι δηλαδή η φυσική προστασία του σώματος κατά της
κολπίτιδας.
Η χλωρίδα αυτή μπορεί μερικές φορές να εμφανιστεί σαν λίγο παχύρευστο ασυμπτωματικό λευκό υγρό.
Που είδε λοιπόν ο Καββαδίας
το Καρχηδόνιο επίχρισμα σαν κόκκινη, πυρόχρωμη σκουριά;
Όπως είναι προφανές και
από τα ποιήματα του, σαν ναυτικός
σύχναζε σε διάφορα πορνεία των λιμανιών.
Οι κοινές γυναίκες χρησιμοποιούσαν στην εποχή του για
κολπικές πλύσεις μετά από κάθε πελάτη ένα απολυμαντικό και αντισηπτικό ένα μωβ διάλυμα
που περιείχε υπερμαγγαλικό κάλιο και το οποίο, ως οξειδωτικό, μετατρέπεται σε MnO2 και βάφει έτσι καφέ τους βλεννογόνους.
Όπως γράφει ο Γιώργος
Α. Κουρμούσης στο βιβλίο του Μπουρδελολογίες
(Οδυσσέας,
2011)
Το κλύσμα, το λεγόμενο πουάρ ή
«αχλάδι», διά καθαρισμόν. Απολυμαντικό, αντισηπτικό, αποστειρωτικό το
περμαγκανάτ, με το καφετί και αποκρουστικό χρώμα του.
Ο ίδιος ο Καββαδίας
γράφει στο βιβλίο του Βάρδια
περιγράφοντας το δωμάτιο της πόρνης :
….Το κρεβάτι με το σπασμένο ποδάρι,
τη βρεγμένη πετσέτα στο καρφί, την ξεχειλισμένη λεκάνη με το περμαγκανάτο, που
μου θυμίζει το βυσσινί του Tiziano,…..
Όποτε παρά τις παραπάνω εξηγήσεις του Καββαδία το Καρχηδόνιο επίχρισμα, όπως το περιγράφει, είναι ποιητική
αδεία ανάμνηση από οίκους ανοχής και από τους κόλπους των κοινών γυναικών και όχι από τις άλλες γυναίκες που φυσιολογικά δεν έχουν επίχρισμα με τέτοιο χρώμα στον κόλπο τους.
Αλλά και οι εξηγήσεις του για τις λαμινάριες είναι
λανθασμένες και προφανώς προέρχονται από ιστορίες που είχε ακούσει σε
ανδροκουβέντες στα καράβια και στα
λιμάνια.
Οι λαμινάριες είναι αποξηραμένα ραβδιά διαφόρου μεγέθους από
ένα είδος φυκιού το οποίο έχει την ικανότητα όταν έρθει σε επαφή με υγρά να
διογκώνεται.
Οι λαμινάριες βέβαια δεν τοποθετούνται στον κόλπο, όπως λέει
ο Καββαδίας ούτε ανοίγουν σαν διχάλα ή σαν την λαβίδα της μετάληψης!
Τοποθετούνται στον τράχηλο της μήτρας και μένοντας εκεί
αρκετές ώρες απορροφώντας υγρά διογκώνονται και προκαλούν ήπια διαστολή σε
αυτόν. Η διαστολή του τραχήλου μπορεί να προκαλέσει τεχνητή έκτρωση.
Την εποχή που οι εκτρώσεις ήσαν παράνομες στα περισσότερα
μέρη του κόσμου αρκετές γυναίκες κατέφευγαν σε πρακτικές μαίες και τους τοποθετούσαν
λαμινάριες για να προκαλέσουν αποβολή του εμβρύου.
Η τοποθέτηση λαμινάριας όχι από μαιευτήρα, αλλά από πρακτικές
μαίες σε συνθήκες παρανομίας έχει οδηγήσει στο παρελθόν στον θάνατο αρκετές γυναίκες
είτε από αιμορραγία γιατί η αποβολή ήταν ατελής και δεν επακολούθησε απόξεση της
μήτρας, είτε από μολύνσεις γιατί δεν τηρήθηκαν κανόνες ασηψίας και αντισηψίας, είτε
από άγνοια ή αδυναμία της γυναίκας να αφαιρέσει την λαμινάρια κτλ
Επειδή οι μαίες δεν μπορούσαν να κάνουν αποξέσεις, πριν μερικές
δεκαετίες στην Αθήνα, μια πασίγνωστη στην εποχή της μαία, είχε ένα πρωτότυπο
τρόπο για να διακόπτει ανεπιθύμητες κυήσεις.
Έβαζε λαμινάριες στις γυναίκες και όταν είχε γίνει διαστολή
και είχε η γυναίκα εμφανίσει το πρώτο αίμα από την μήτρα, της έβγαζε την
λαμινάρια και έστελνε την γυναίκα στο
εφημερεύον μαιευτήριο για να της κάνουν απόξεση λόγω ατελούς αποβολής!
Η ποίηση του Καββαδία στην Φάτα Μοργκάνα υμνεί τον έρωτα, εξιδανικεύοντας τον κόλπο και το
αιδοίο της γυναίκας, βασιζόμενος σε δικές του παλιότερες εμπειρίες και φαντασιώσεις από οίκους ανοχής γνωρίζοντας
λίγο πριν το τέλος του: ότι έχει και στην
κόλαση μπορντέλο!
Ένα απόσπασμα από μια ενδιαφέρουσα ανάλυση του ποιήματος υπάρχει εδώ:
Ως ποιητικό σύνολο η πρώτη ενότητα του ποιήματος «Φάτα Μοργκάνα» δεν είναι ύμνος προς το γυναικείο κορμί γενικά και αόριστα· είναι ύμνος προς το αιδοίο ειδικά και συγκεκριμένα, μια σουρεαλιστική ποιητική φαντασίωση του γυναικείου κόλπου, στον οποίο ο ποιητής εγκύπτει εμμονικά και τον οποίο προβάλλει με το πιο εστιασμένο δυνατό gros plan. Όλως παραδόξως, σε ένα ποίημα αφιερωμένο στη γυναίκα της ζωής του, ο ποιητής δεν διστάζει να επικεντρωθεί στην πιο «χυδαία», δήθεν, διάσταση του έρωτα, τη σεξουαλική ένωση με τις πόρνες στα ρυπαρά μπορντέλα — και με τον ποιητικό του λόγο να την εξαγνίσει. Δεν διστάζει να περιγράψει ό,τι πιο επίκοινο, ό,τι πιο εμπορευματοποιημένο και αποδοκιμασμένο, το αιδοίο της φτηνής πουτάνας των λιμανιών — και με τον ποιητικό του λόγο και πάλι να το λαμπρύνει ξανά, να το ακριβύνει, να του χαρίσει μια ανεπανάληπτη αξιοπρέπεια, ακόμη και διαστάσεις μυθικές και αρχετυπικές. Στη «Φάτα Μοργκάνα», ο έρωτας ως σεξουαλική πράξη, ακόμη και στις πιο απωθητικές της εκδοχές, την αιδοιολειχία, π.χ., σε μια γυναίκα κοινή και ενδεχομένως φορτωμένη σεξουαλικά νοσήματα (την αιδοιολειχία προφανώς υπονοεί η επίμονη περιγραφή των γεύσεων και των αρωμάτων του κόλπου), αποτάσσεται τη διάσταση του χυδαίου, την αποκλείει από τη φύση του αξιωματικά. Η πόρνη και η «τίμια γυναίκα», και οι δυο αμφίσημα φορτισμένες στην ποίηση του Καββαδία, ταυτίζονται στο ποίημα αυτό — ως σκεύη ηδονής φαινομενικά, που όμως με όχημα αυτή την ιδιότυπη ποίηση, η οποία, κόντρα σε κάθε επιφανειακή εντύπωση, είναι βαθύτατα ρομαντική, μεταρσιώνονται σε ύψη καθαρής πνευματικότητας.
Ένα απόσπασμα από μια ενδιαφέρουσα ανάλυση του ποιήματος υπάρχει εδώ:
Ως ποιητικό σύνολο η πρώτη ενότητα του ποιήματος «Φάτα Μοργκάνα» δεν είναι ύμνος προς το γυναικείο κορμί γενικά και αόριστα· είναι ύμνος προς το αιδοίο ειδικά και συγκεκριμένα, μια σουρεαλιστική ποιητική φαντασίωση του γυναικείου κόλπου, στον οποίο ο ποιητής εγκύπτει εμμονικά και τον οποίο προβάλλει με το πιο εστιασμένο δυνατό gros plan. Όλως παραδόξως, σε ένα ποίημα αφιερωμένο στη γυναίκα της ζωής του, ο ποιητής δεν διστάζει να επικεντρωθεί στην πιο «χυδαία», δήθεν, διάσταση του έρωτα, τη σεξουαλική ένωση με τις πόρνες στα ρυπαρά μπορντέλα — και με τον ποιητικό του λόγο να την εξαγνίσει. Δεν διστάζει να περιγράψει ό,τι πιο επίκοινο, ό,τι πιο εμπορευματοποιημένο και αποδοκιμασμένο, το αιδοίο της φτηνής πουτάνας των λιμανιών — και με τον ποιητικό του λόγο και πάλι να το λαμπρύνει ξανά, να το ακριβύνει, να του χαρίσει μια ανεπανάληπτη αξιοπρέπεια, ακόμη και διαστάσεις μυθικές και αρχετυπικές. Στη «Φάτα Μοργκάνα», ο έρωτας ως σεξουαλική πράξη, ακόμη και στις πιο απωθητικές της εκδοχές, την αιδοιολειχία, π.χ., σε μια γυναίκα κοινή και ενδεχομένως φορτωμένη σεξουαλικά νοσήματα (την αιδοιολειχία προφανώς υπονοεί η επίμονη περιγραφή των γεύσεων και των αρωμάτων του κόλπου), αποτάσσεται τη διάσταση του χυδαίου, την αποκλείει από τη φύση του αξιωματικά. Η πόρνη και η «τίμια γυναίκα», και οι δυο αμφίσημα φορτισμένες στην ποίηση του Καββαδία, ταυτίζονται στο ποίημα αυτό — ως σκεύη ηδονής φαινομενικά, που όμως με όχημα αυτή την ιδιότυπη ποίηση, η οποία, κόντρα σε κάθε επιφανειακή εντύπωση, είναι βαθύτατα ρομαντική, μεταρσιώνονται σε ύψη καθαρής πνευματικότητας.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)