Πριν λίγες μέρες το BBC δημοσίευσε
μια νέα και πολύ ενδιαφέρουσα λίστα, με τις καλύτερες ταινίες του αιώνα μας,
δηλαδή από το 2000-2016.
Η λίστα βασίζεται στις
απόψεις 177 κριτικών από 36 χώρες από όλο τον κόσμο. Αναλυτικότερα 81 από
ΗΠΑ,19 από Βρετανία, 5 αντίστοιχα από Καναδά, Κούβα, Γαλλία και Γερμανία, 4 αντίστοιχα από Αυστραλία, Κολομβία, Ινδία,
Ισραήλ και Ιταλία. Οι υπόλοιποι ήσαν από πολλές άλλες χώρες όπως πχ Λίβανος,
Εμιράτα, Κίνα, Μπαγκλαντές,Ναμίμπια, Καζακστάν κτλ Δεν υπήρξε συμμετοχή Έλληνα
κριτικού στην λίστα.
Οι 122 κριτικοί ήσαν άνδρες και οι 55
γυναίκες.
Ο κάθε κριτικός πρότεινε 10
ταινίες .Οι ταινίες ομιλούσαν 20
διαφορετικές γλώσσες, αλλά πάνω από το ήμισυ
(57) είχαν αγγλικούς διαλόγους
ενώ 13 γαλλικούς . Μόνο 12 ταινίες είχαν σκηνοθέτη γυναίκα.
Έχει διατηρηθεί πρώτος ο
αγγλικός τίτλος που έχει η λίστα και έχει προστεθεί ο γνήσιος τίτλος της και ο
τίτλος με τον οποίο προβλήθηκε στην χώρα μας, εάν βέβαια είναι διαφορετικοί από τον
αρχικό.
Οι ταινίες με αυτό
το χρώμα δεν έχουν προβληθεί στην χώρα μας.
Με κόκκινα γράμματα
είναι όσες έχω δει και γράφω γι΄αυτές μια συνοπτική δική μου κριτική
Με έντονα γράμματα είναι όσες έχω
βαθμολογήσει με 3 έως 5 αστεράκια.
100. Toni Erdmann (Maren Ade,
2016)
100. Requiem for a Dream Ρέκβιεμ Για Ένα Όνειρο (Darren Aronofsky, 2000)
100. Carlos
(Olivier Assayas, 2010) 3 ½
Μπορεί για τις ανάγκες της συναρπαστικής
αυτής ταινίας να έχει δωθεί μια μυθιστορηματική δομή στις σχέσεις των προσώπων
αλλά η ταινία αναπαριστά με πιστότητα την εποχή και τα γεγονότα σαν
ντοκυμαντέρ, δίνοντας χωρίς να πάιρνει θέση και τα κίνητρα όσων συμμετείχαν
εκείνα τα χρόνια στην διεθνή τρομοκρατία.
99. The Gleaners and I-
Les glaneurs et la glaneuse - (Agnès Varda, 2000)
98. Ten (Abbas Kiarostami, 2002)
97. White Material -Λευκή υπεροχή
(Claire Denis, 2009) 2
Η Ιζαμπέλ Ιπέρ αποδίδει με ρεαλισμό μια
Γαλλίδα που αγωνίζεται με κάθε τρόπο να
διασώσει την φυτεία της σε μια αφρικανική
χώρα που έχει εξεγερθεί.
96. Finding Nemo-Ψάχνοντας
τον Νέμο(Andrew Stanton, 2003)
4
Ευρηματικό, αστείο και τρυφερό καρτούν που
οριοθετεί με την ποιότητα του μια νέα εποχή σε αυτού του είδους τις ταινίες.
95. Moonrise
Kingdom-Ο Έρωτας του Φεγγαριού(Wes Anderson, 2012) 2 ½
Σουρεαλιστική, δροσερή, συγκινητική και
απολαυστική κωμωδία που καταφέρνει να διακωμωδήσει με απολαυστικό τρόπο όλη την
κοινωνία ενός μικρού νησιού κατά την διάρκεια των διακοπών.
94. Let the Right One In-Άσε το κακό να μπεί(Tomas Alfredson, 2008) 2
Υπερεκτιμημένη ταινία τρόμου λόγω της
διαφορετικής αντιμετώπισης του φθαρμένου πλέον θέματος με τα βαμπίρ και της
μετάθεσης του στην παιδική ηλικία.
93. Ratatouille-Ο
Ρατατούης (Brad Bird, 2007) 3 ½
Καρτούν με καλόγουστο σχέδιο και έξυπνο
σενάριο που βλέπεται ευχάριστα από όλες τις ηλικίες.
92. The Assassination of Jesse James by the Coward
Robert Ford-Η δολοφονία του Τζέσε Τζέιμς από τον δειλό Ρόμπερτ Φόρντ (Andrew
Dominik, 2007) 2 ½
Εξαιρετική ερμηνεία του Πιτ σε μια ταινία
που βασίζεται στην ζωή από πραγματικούς ήρωες της Αμερικής και την
απομυθοποίηση ενός ειδώλου από τον νεαρό τελικά δολοφόνο του.
91. The
Secret in Their Eyes- El Secreto De Sus OjosΤο Μυστικό στα Μάτια της (Juan José
Campanella, 2009) 4
Εξαιρετική ταινία που το παρόν καθορίζεται
από το παρελθόν σε ένα πρωτότυπο σενάριο με ανατροπές και με σκηνοθετική
αντίληψη με προσωπική άποψη.
90. The Pianist (Roman Polanski, 2002) 3
Μια από τις καλύτερες ταινίες του Πολάνσκι
με ένα πρωταγωνιστή που δείχνει να είναι κομμένος και ραμμένος για αυτό τον
ρόλο.
89. The Headless Woman (Lucrecia
Martel, 2008)
88. Spotlight- Όλα στο φώς (Tom
McCarthy, 2015) 4
Από τις σημαντικότερες ταινίες της χρονιάς
που συνδυάζει εξαιρετικές ερμηνείες, ηθοποιών, ένα σωστά δομημένο σενάριο και
την αποκάλυψη μιας πραγματικής ιστορίας που η καθολική εκκλησία δεν θα ήθελε να
αποκτήσει τόσο ευρεία δημοσιότητα.
87. Amélie
(Jean-Pierre Jeunet, 2001) 5
Μια από τις αριστουργηματικότερες ταινίες
του γαλλικού κινηματογράφου που με το ονειρικό περιβάλλον που δημιουργεί και
την χαριτωμένη πρωταγωνωνίστρια του σε κάνει να μην θέλεις να τελειώσει ποτέ.
86. Far From Heaven Ο
Παράδεισος είναι Μακριά(Todd Haynes, 2002)
85. A Prophet-Προφήτης
(Jacques Audiard, 2009) 3 ½
Σκληρή ταινία που δείχνει την αμείλικτη πραγματικότητα
των φυλακών και την "ωρίμανση" ενός νεαρού στο έγκλημα.
84. Her -Δικός της (Spike Jonze, 2013) 2
Ενδιαφέρουσα ιδέα σεναρίου που όμως με την
εξωπραγματική της διάσταση θα έπρεπε να είναι πιο σύντομη σε διάρκεια η ταινία.
83. A.I. Artificial Intelligence Α.Ι Τεχνητή Νοημοσύνη (Steven Spielberg, 2001) 2 ½
Μια ταινία με πρωτότυπη βασική σεναριακή ιδέα και ενδιαφέρουσα
εξέλιξη η οποία όμως σου αφήνει τελικά την αίσθηση ότι κάπου ο σκηνοθέτης της
χάνει την έμπνευση του.
82. A
Serious Man-Ένας σοβαρός άνθρωπος (Joel and Ethan Coen, 2009) 3
Μια εξαιρετική ταινία των Κοέν με μια
έντονα διαβρωτικότερη σάτιρα των θρησκευτικών προκαταλήψεων, εδώ των Εβραίων,
που τους ξέρουν εκ των έσω πολύ καλά.
Η ταινία ξεκινάει με την αποφασιστική σύζυγο που σκοτώνει το φάντασμα του
ραβίνου σε αντίθεση με τον πρωταγωνιστή και τελειώνει με τον σοφό ραβίνο που
ξέρει την Γκραίης Σλικ! και τον τυφώνα που σαρώνει τα πάντα.
81. Shame
(Steve McQueen, 2011) 3
Η ταινία μπορεί να έχει ερωτικές σκηνές
αλλά δεν έχει καμία σχέση με πορνό γιατί εδώ το σεξ έχει καταλήξει από πηγή
ευχαρίστησης να είναι δυστυχίας και μοναξιάς. Στην τελική σκηνή ήρθε στην μνήμη
μου αντίστοιχη σκηνή από την Σιωπή του Μπέργκμαν.
Εντελώς πρωτότυπη αντιμετώπιση της συναισθηματικής αποξένωσης του ανθρώπου στις
μεγαλουπόλεις με ένα καταπληκτικό πρωταγωνιστή κατάλληλα καθοδηγημένο από ένα
ευρηματικό σκηνοθέτη.
80. The
Return-VOZVRASHCHENIYE-Η επιστροφή (Andrey Zvyagintsev,
2003) 2
Υπερεκτιμημένη ταινία μακρυά από την
μεσογειακή μας νοοτροπίο και με ελλειπτικότητα στην κατανόηση των κινήτρων και
της ψυχοσύνθεσης του πατέρα.Το κιβώτιο θύμιζε αμυδρά το ομότιτλο βιβλίο του Αρη
Αλεξάνδρου μόνo πού εκεί ήταν καθοριστικό γιά τον μύθο.
79. Almost Famous (Cameron Crowe, 2000)
3 ½
Μια ολόκληρη εποχή σκιαγραφείται χαριτωμένα
αλλά και με νοσταλγία σε αυτή την γεμάτη με ωραία μουσική ταινία.
78. The
Wolf of Wall Street (Martin Scorsese, 2013) 3
Αρκετά υπερτιμημένη ταινια, ουσιαστικά μαύρη
σάτιρα του κόσμου των αεριτζήδων χρηματιστών, κερδίζει τον θεατή χάρις στον
ρυθμό της και την ερμηνεία του Ντι Κάπριο.
77. The Diving
Bell and the Butterfly-To Σκάφανδρο και η Πεταλούδα(Julian Schnabel,
2007) 3 ½
Βασισμένος σε μια πραγματική ιστορία
παραπληγικού ο Τζούλιαν Σνάμπελ με την συμβολή του καταπληκτικού Ματιέ
Αμαλρίκ,κατάφερε να γυρίσει μια ταινία πρωτότυπη, τρυφερή και συγκινητική και ο
θεατής να φεύγει με ένα αίσθημα πληρότητας από αυτό που είδε.
76. Dogville
(Lars von Trier, 2003) 4
΄Oσοι πάνε για 2 ευχάριστες ώρες μακριά! όσοι
θέλουν να σκέφτονται στην διάρκεια & μετά την ταινία τρέξτε!
75. Inherent Vice-Έμφυτο ελάττωμα(Paul Thomas
Anderson, 2014) 1 ½
Κάθε μεγάλος σκηνοθέτης δικαιούται να έχει
και αυτός μια αποτυχία στην καριέρα του.
Το έμφυτο ελάττωμα είναι η πλήρης αποτυχία του Αντερσον.
Η ταινία παρά το καλό καστ, την ατμοσφαιρα εποχής και το χρώμα της, εξ αιτίας
του φιλολογικού, χαοτικού και τελικά αδιάφορου σεναρίου της καταντά κουραστική
και βαρετή
74. Spring Breakers (Harmony Korine, 2012) 1 ½
Η ταινία δεν προβλήθηκε στην Ελλάδα γιατί
ορθά οι εισαγωγείς προέβλεψαν ότι η θεματολογία της αλλά και η σκηνοθετική της
αντίληψη με τα 4 κορίτσια που μπλέκουν στις διακοπες τους στην Φλόριντα δεν
προκαλεί ούτε στοιχειωδώς το ενδιαφέρον του Έλληνα θεατή.
73. Before
Sunset-Πριν το ηλιοβασίλεμα(Richard Linklater, 2004) 4
Εξαιρετική ταινία , με τους 2 πρωταγωνιστές
και τον σκηνοθέτη να έχουν δουλέψει μαζί το σενάριο, με αποτέλεσμα να βλέπεις
το συναισθηματικό παιχνίδι 2 πρώην εραστών να εκτυλίσεται στον πραγματικό χρόνο
της ταινίας ξεκινώντας από την αμηχανία να ξαναφουντώνει ενα ξεχασμένο
αίσθημα.
72. Only
Lovers Left Alive-Μόνο οι εραστές μένουν ζωντανοί(Jim Jarmusch, 2013) 1 ½
Καλή μουσική,εξαιρετικά ντεκόρ και
ατμόσφαιρα αλλά και μοναδικοί πρωταγωνιστές δεν καταφέρνουν τελικά να βγάλουν
από την μετριότητα την ταινία του Τζάρμους που πάσχει από έλλειψη σεναρίου.
Η χειρότερη ταινία ενός μεγαλοφυούς σκηνοθέτη.
71. Tabu-Χαμένος Παράδεισος (Miguel Gomes, 2012)
1 ½
Ιδιόρρυθμη χαμηλών τόνων υπερεκτιμημένη
ταινία που θα ήθελε να επαναλάβει την πρωτοτυπία και την επιτυχία που είχε το
αριστουργηματικό The artist αλλά δεν το πέτυχε.
70. Stories We Tell
(Sarah Polley, 2012)
69. Carol (Todd
Haynes, 2015) 2
Μια φαινομενικά "χαλαρή" ταινία
με καλή απεικόνιση της εποχής και μια νεα πρωταγωνίστρια που αποδίδει καλύτερα
στον ρόλο της γυναίκας που συνειδητοποιεί τον σεξουλικό της προσανατολισμό, από
την εδώ μάλλον αμήχανη Μπλάνσετ.
68. The Royal Tenenbaums-Η οικογένεια Τανανμπάουμ
(Wes Anderson, 2001) 1
Το
ιδιόρυθμο χιούμορ του Αντερσον μαζί με
το σημαντικό καστ ηθοποιών της ταινίας δεν καταφέρνουν να πάρουν με το
μέρος τους τουλάχιστον ελληνικό κοινό
αυτής της ταινίας.
67. The Hurt Locker (Kathryn Bigelow,
2008) 2
Καλοσκηνοθετημένη πολεμική ταινία σχετική
με την κατάσταση στο Ιρακ στην οποία όμως οι Ιρακινοί είναι απλά μόνο στόχοι!
66. Spring,
Summer, Fall, Winter…and Spring-Άνοιξη, Καλοκαίρι, Φθινόπωρο, Χειμώνας ...και
Άνοιξη (Kim Ki-duk, 2003) 4
Πανέμορφη εικαστικά και αισθητικά ταινία
που δίνει μια άλλη διάσταση στην κινηματογραφική απόλαυση.
65. Fish Tank
(Andrea Arnold, 2009) 3 ½
Ταινία χαμηλών τόνων με την κάμερα να τονίζει
τα συναισθήματα των πρωταγωνιστών και με την εξαιρετική πρωταγωνίστρια να έχει
μπεί στο πετσί του ρόλου μιας εφήβου σε μία διαλυμένη οικογένεια που προσπαθεί
με κάθε τρόπο να πιαστεί από κάπου.
64. The
Great Beauty- La Grande Bellezza-Η τέλεια ομορφιά (Paolo Sorrentino, 2013) 2
Ένας εστέτ Ρωμαίος περιδιαβάζει στην Ρώμη
και την νυκτερινή ζωή της, σαν μια άλλη εκδοχή του Μαστρογιάννι στην Ντόλτσε
Βίτα του Φελίνι, σε μια ταινία που έχεις την αίσθηση ότι ο σκηνοθέτης την
αυτοσχεδίασε κατα το γύρισμα.
63. The
Turin Horse -Το Άλογο του Τορίνου (Béla Tarr and Ágnes Hranitzky, 2011)
1 ½
Εκτός από την φωτογραφία και την μουσική
υπόκρουση που είναι σε πλήρη συμφωνία με την εικόνα η υπόλοιπη ταινία είναι μια
επίδειξη του δήθεν "ποιητικού" και "ποιοτικού"
κινηματογράφου.
Σε ατελείωτες επαναλαμβανόμενες σκηνές μαθαίνουμε πως ντύνονται και γδύνονται
οι 2 πρωταγωνιστές, πως τρώνε καθημερινά πατάτες, πως ζεύουν και ξεζεύουν το άλογο και πως βγάζουν νερό από το πηγάδι .
Με ένα σωστό μοντέρ που θα είχε περιορίσει τα 146 ατέλειωτα λεπτά της ταινίας
σε 80, ίσως η ταινία θα πετύχαινε να αποδώσει πολύ καλύτερα το νόημα της.
62. Inglourious
Basterds-Άδωξοι Μπάσταρδη (Quentin Tarantino, 2009) 3 ½
Η ταινία είναι κλασσικός Ταραντίνο που έχει
γαλουχηθεί με όλη την κινηματογραφική παραφιλολογία των ταινιών δεύτερης
διαλογής που πχ ο Ηρακλής πάλευε έναντίον του Μασίστα.
Ή ταινία διαθέτει όλα τα χαρακτηριστικά αυτών των ταινιών από
υπόθεση, ρόλους, διαλόγους και διάχυτο χιούμορ από την απιθανότητα των
διαδραματιζομένων και εκεί είναι και η γοητεία της, μαζί με την αποκάλυψη του
Κρίστοφ Βαλτς που πλάθει ένα μοναδικό πρόσωπο.
61. Under the Skin-Κάτω από το δέρμα(Jonathan
Glazer, 2013) 1
Ταινία καλών προθέσεων αλλά αποτυχημένου
αποτελέσματος.
60. Syndromes and a Century (Apichatpong
Weerasethakul, 2006)
59. A History of Violence-Το τέλος της
Βίας(David Cronenberg, 2005)
58. Moolaadé (Ousmane
Sembène, 2004)
57. Zero Dark
Thirty (Kathryn Bigelow, 2012) 3
Η ταινία έχει ρυθμό,και στρωτή σκηνοθεσία,
αρκετή επαφή με την πραγματικότητα, χωρίς να είναι ντοκιμαντέρ και βέβαια
αναπόφευκτα είναι η αμερικανική άποψη των γεγονότων δείχνοντας παρ΄όλα αυτά ότι
ο σκοπός αγιάζει τα μέσα.
56. Werckmeister Harmonies-Οι
αρμονίες του Βερκμάιστερ (Béla Tarr, director; Ágnes Hranitzky, co-director,
2000)
55. Ida
(Paweł Pawlikowski, 2013) 4
Επιτέλους μια ταινία που μας θύμισε το
υψηλό επίπεδο που έχει η Πολωνική κινηματογραφία. Έξαιρετική χρήση του
ασπρόμαυρου φιλμ,κάδρα μοναδικής αισθητικής, άψογοι ηθοποιοί και σενάριο που
διαβρώνει το συναίσθημα του θεατή και πετυχαίνει στο τέλος να καταλάβει κανείς
τις επιλογές της ηρωίδας άσχετα αν αυτές δεν θα ήσαν ποτέ η δική του επιλογή.
54. Once
Upon a Time in Anatolia- Bir Zamaniar Anadolu’ Da-Κάποτε στην Ανατολία (Nuri
Bilge Ceylan, 2011) 2 ½
Ταινία στους ρυθμούς του Αγγελόπουλου με
εξαιρετική φωτογραφία και ηθοποιούς που έχουν μπει στο πετσί του ρόλου τους
αλλά σαφώς κατώτερη από τους "πιθήκους" του ιδίου.
53. Moulin Rouge! (Baz Luhrmann, 2001) 4
Εξαιρετικής αισθητικής και με πλήθος
σκηνοθετικών ευρημάτων μιούζικαλ που ανανεώνει πλήρως το είδος και του δίνει
μια νέα τελείως διάσταση.
52. Tropical Malady-Τροπική
ασθένεια(Apichatpong Weerasethakul, 2004)
51. Inception (Christopher Nolan, 2010) 1
Με μία επίπλαστη πρωτοτυπία με τα όνειρα
και τα όνειρα μέσα στα όνειρα επαναλαμβάνεται σε μοντέρνο περιτύλιγμα η
κλασσική ταινία δράσης ιδιαίτερα κουραστική λόγω και της διάρκειας της.
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ