Η ΛΑΙΔΗ ΜΕ ΤΟΥΣ 27 ΕΡΑΣΤΕΣ!

Η Λαίδη Worsley σε πίνακα του 1775/6 με την στολή ιππασίας του συντάγματος του συζύγου της. Πίνακας που βρίσκεται σήμερα στο Harewood House

Ο ζωγράφος του πίνακα όπως και ο αντίστοιχος του συζύγου της με την ίδια στολή είναι ο Joshua Reynolds 

Η ιστορία της ζωής της Seymour Fleming (1758-1818) μετέπειτα  Λαίδης Worsley είναι από αυτές που ούτε ο πιο ευφάνταστος μυθιστοριογράφος   θα μπορούσε να σκεφτεί.

Την εποχή που έζησε η γυναίκα αυτή, μια σύζυγος θεωρείτο ιδιοκτησία του άντρα της όπως η γη, το σπίτι και τα ζώα!

Ο πατέρας της Sir John Fleming, 1st Baronet του Brompton Park και δύο από τις αδελφές πέθαναν όταν ήταν  5 χρονών και αυτήν και την μεγαλύτερη της αδελφή Jane, που την χαρακτήριζαν ως "πρότυπο αρετής", τις μεγάλωσε η μητέρα τους, η οποία και ξαναπαντρεύτηκε ένα πλούσιο βαρόνο.

Η αδελφή της Jane το 1779 σε πίνακα από τον ίδιο ζωγράφο, λίγους μήνες πριν το γάμο της .

Καταλαβαίνει κανείς ότι η όμορφη και πλούσια  κοπέλα, η προίκα της  οποίας υπολογιζόταν σε £70,000 ήταν μια πολύφερνος νύφη και έτσι σε ηλικία 17 ετών, το 1775,  παντρεύτηκε τον  Sir Richard Worsley, 7th Baronet του Appuldurcombe House, Isle of Wight .

Στο συμβόλαιο του γάμου της υπήρχε ο όρος ότι την προίκα της θα διαχειριζόταν ο σύζυγός της μέχρι το θάνατο του, ενώ αυτή θα λάμβανε μόνο £400 τον χρόνο.

Ο Worsley πολιτευόταν με τους Τόρις και από διάφορες πολιτικές και διπλωματικές θέσεις με αμοιβές και δωροδοκίες το ετήσιο εισόδημα του έφτανε τις £2000- 3000 ετησίως.

Ήταν επίσης ένας άπληστος συλλέκτης αρχαιοτήτων ταξιδεύοντας σε διάφορες  χώρες όπως στην Ιταλία, την Ελλάδα, την Αίγυπτο, την Τουρκία.

Σύμφωνα με όσα είπε αργότερα η Λαίδη τους 3 πρώτους μήνες μετά τον γάμο της, ήταν σαν να ζούσε με τον αδελφό της!

Από ότι φαίνεται ο άντρας της είχε σεξουαλικά προβλήματα και σαν γνήσιος ηδονοβλεψίας ερεθιζόταν συνήθως βλέποντας παρά δρώντας!

Το ζεύγος απέκτησε ένα αγόρι που πέθανε 19 ετών  σε  ατύχημα.

Στο Λονδίνο ο κύκλος που κυκλοφορούσε η Seymour διακρινόταν για τα πολλά πάρτυ που έκαναν, τον τζόγο, το μπεκρούλιασμα, το μοδάτο ντύσιμο και την σεξουαλική ελευθεριότητα.

Η Seymour απέκτησε και μια κόρη από τον εραστή της Maurice George Bisset την οποία όμως για να αποφύγει το σκάνδαλο την αναγνώρισε ως δική του ο Worsley.

Ο Bisset, όπως και άλλοι εραστές της ήταν στενός φίλος και γείτονας των Worley.

Τον Νοέμβριο 1781 η Λαίδη Worsley με τον εραστή της  Bisset έφυγε από το σπίτι.

Αντιδρώντας στην εγκατάλειψη του αυτή και στο αναπόφευκτο σκάνδαλο, ο Worley μήνησε τον Bisset ζητώντας σαν αποζημίωση για αποπλάνηση της συζύγου του, το  τεράστιο ποσό των £20,000 (2015: £2,220,000)  Στην ουσία η αποζημίωση ήταν γιατί με την αποπλάνηση αυτή μειωνόταν η αξία της συζύγου του που ήταν ιδιοκτησία του!

Αντί δε να ζητήσει διαζύγιο το αίτημα του ήταν για δικαστικό χωρισμό, έτσι ώστε η γυναίκα του να μην μπορεί να ξαναπαντρευτεί.

Εάν το δικαστήριο καταδίκαζε τον Bisset να καταβάλει  αυτό το ποσό, το αποτέλεσμα θα ήταν αυτός να χρεοκοπήσει.

Όμως μπροστά σε αυτό το ενδεχόμενο η Λαίδη Worsley δεν δίστασε να χρησιμοποιήσει τις μαρτυρίες 5 από τους 27 εραστές  της, γνωστούς στον άντρα της, οι οποίοι κατέθεσαν ότι αυτός όχι μόνο ήταν γνώστης του τι έκαναν με την γυναίκα του, αλλά τους ενθάρρυνε μάλιστα ενεργά!

Ένας κατέθεσε ότι φεύγοντας από την κρεβατοκάμαρα βρήκε τον σύζυγο στο καμαρίνι της , ενώ άλλος ότι τον έβαλε να βλέπει από ένα παράθυρο την γυναίκα του να ντύνεται.

 Ο γιατρός της μάλιστα κατέθεσε ότι είχε κολλήσει αφροδίσιο νόσημα από τον Μαρκήσιο του Graham.

Η πιο καταλυτική όμως μαρτυρία ήταν μιας γυναίκας που είχε τα λουτρά που πήγαινε η Λαίδη.

Για όσους απορήσουν γιατί μια πλούσια Λαίδη κατέφευγε σε λουτρά αντί να έχει ένα στο σπίτι της, η απορία τους θα λυθεί αν διαβάσουν το ποστ μου ΟΤΑΝ Η ΑΠΛΥΣΙΑ ΚΑΙ ΒΡΩΜΑ ΘΕΩΡΗΘΗΚΑΝ ΩΣ ΥΓΕΙΑ!

Η υπεύθυνη λοιπόν στα λουτρά κατάθεσε ότι μια ηλιόλουστη μέρα είχαν πάει σε αυτά οι Worley και ο  Bisset.

Όταν βοήθησε την Λαίδη να γδυθεί άκουσε τον άνδρα της απ΄ έξω από ένα παράθυρο να της φωνάζει: Seymour, Seymour ο Bisset σε βλέπει!

Ο μόνος όμως τρόπος να μπορέσει να την δει, γιατί το παράθυρο ήταν ψηλά, ήταν να έχει ανέβει στους ώμους του άνδρα της!

Μετά έφυγαν γελώντας και οι τρεις μαζί.

Όπως είναι αυτονόητο η μαρτυρία αυτή προκάλεσε ένα πλήθος από χιουμοριστικά σκίτσα και βέβαια οδήγησε το δικαστήριο να αποφασίσει  να αποζημιώσει τον Worley με 1 σελίνι! (2015: £5.54)

Ο Worley δεν έδινε διαζύγιο στην Seymour και το γεγονός αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να χωρίσει αυτή με τον  Bisset  μετά από 18 μήνες, όταν αυτός  αντιλήφθηκε ότι αν δεν πέθαινε ο άνδρας της δεν θα μπορούσαν να παντρευτούν.

Η Seymour  εκ των πραγμάτων κατέληξε να γίνει επαγγελματίας ερωμένη πλουσίων ανδρών ή  demimondaine, ένας όρος που ήταν εν χρήσει στα τέλη του 19ο με τις αρχές του 20ου και αναφερόταν σε γυναίκες που ζούσαν πέραν των συνηθισμένων τότε αρχών της άρχουσας  τάξης, φτάνοντας στα όρια της πορνείας.

Είχε αποκτήσει δύο ακόμα παιδιά, το ένα  από τον Bisset πριν την εγκαταλείψει το 1783.

Το εισόδημα της ήταν οι £400 από το γαμήλιο συμβόλαιο. Το δικαστήριο  είχε αποφασίσει  να της δίνει ο άνδρας της άλλες £600 αλλά αυτός δεν τις τα έδωσε ποτέ.

Ο Worley μετά το σκάνδαλο είχε φύγει για το εξωτερικό και στην Αίγυπτο είχε παρανόμως αγοράσει σαν σκλάβο ένα παιδί το οποίο το ξυλοφόρτωνε συνεχώς και αδίκως. Μερικοί από τους Βρετανούς υπηρέτες του, είχαν παραιτηθεί για ανάλογη συμπεριφορά απέναντι τους.

Το 1788, ο Richard επέστρεψε στην Αγγλία και υπέγραψε τελικά την συμφωνία χωρισμού τους. Συμφώνησε να πληρώσει όλα τα χρέη της  Seymour ( πάνω από £ 3500) αλλά αρνήθηκε να πληρώνει τις £ 600 που είχε επιδικάσει το δικαστήριο.

Έθεσε όμως ως όρο ότι η Seymour δεν θα επιστρέψει στο Ηνωμένο Βασίλειο για τέσσερα χρόνια αλλιώς δεν θα τις δώσει τίποτα.

Απελπισμένη αυτή δέχτηκε τον όρο, υπέγραψε  και μετακόμισε στο Παρίσι.

Μετά όμως ένα χρόνο έγινε η Γαλλική Επανάσταση και με το κυνήγι  των αριστοκρατών που είχε αρχίσει δεν μπορούσε να επιστρέψει στην χώρα της . Την συντηρούσαν εραστές της και είναι πιθανόν ότι ήταν η ‘Mrs Neylour’ που είχε φυλακιστεί στις φυλακές Carmes μεταξύ 1793 και 1794.
Στην Γαλλία γέννησε και ένα ακόμα κορίτσι που το υιοθέτησαν Γάλλοι γονείς.

Επέστρεψε τελικά στην Αγγλία το 1797 άρρωστη και χρεωμένη, οπότε αφού την συγχώρησαν οι δικοί της, την περιμάζεψαν κοντά τους και  έτσι συνέχισε να ζει  στο Brompton προσέχοντας εκεί να μην δημιουργεί σκάνδαλα.

Τελικά με τον θάνατο το 1805 του Worley ,επέστρεψαν σε αυτήν οι £70,000 της προίκας της, οπότε ένα μήνα αργότερα παντρεύτηκε σε ηλικία 47 ετών, τον  26χρονο Σουηδό μουσικό εραστή της!

Επίσης τον ίδιο μήνα απαλλάχτηκε με βασιλική άδεια από το όνομα Worsley και ξαναπήρε το πατρικό της το οποίο πήρε και ο νέος σύζυγός της.

Σύντομα μετά τον γάμο, τους επισκέφτηκε ένα ζευγάρι και η κοπέλα ισχυρίστηκε πως είναι κόρη της με τον Worley και ότι είχε δοθεί για υιοθεσία σε Γάλλους, διεκδικώντας έτσι την κληρονομιά του.

Είχε γεννηθεί 5 χρόνια μετά την δίκη για την οποία όμως δεν γνώριζε σχετικά. Παρά το ότι ξεκίνησε μια νομική διαδικασία για διεκδίκηση της κληρονομιάς, για άγνωστους λόγους είτε γιατί ήταν πράγματι κόρη της είτε γιατί δεν είχε πλέον το κουράγιο για μια νέα δικαστική περιπέτεια συμφώνησε να της δώσει  £1000 λίρες και άλλες £3000 για τον γάμο της.

Η ζωή της μυθιστορηματικής αυτής γυναίκας τελείωσε το 1818 σε ηλικία 60 ετών. Ο άνδρας της παρά το ότι ξαναπαντρεύτηκε μετά τον θάνατο της , όταν πέθανε και αυτός το 1836 τον εθαψαν δίπλα της, όπως είχε ζητήσει ο ίδιος.

Την βιογραφία αυτή παρακινήθηκα να την γράψω αφού είδα την τηλεταινία του BBC2, The Scandalous Lady W, που βασίζεται στο βιβλίο της Hallie Rubenhold, Lady Worsley's Whim, και στην οποία πρωταγωνιστεί η Natalie Dormer.