Κυριακή 17 Αυγούστου 2014

ΩΔΗ ΣΤΟΝ ΔΙΟΝΥΣΗ-ΠΩΣ Η ΑΠΑΡΕΣΚΕΙΑ ΣΤΟΝ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΕΝΑ ΕΥΡΗΜΑΤΙΚΟ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ !





Στον δίσκο του Νότη Μαυρουδή ,του 1993, ΤΟΠΙΟ ΜΥΣΤΙΚΟ υπάρχει ένα  τραγούδι με τίτλο : Ωδή στον Διονύση με στίχους Τάσου Σαμαρτζή το οποίο τραγουδάει ο Θανάσης Γκαϊφύλλιας.
Με το τραγούδι αυτό ήθελαν και οι τρεις τους να εκφράσουν την αποδοκιμασία τους προς τον Σαββόπουλο που θεωρούσαν ότι είχε εγκαταλείψει τις αριστερές του ρίζες, που ήταν  αρκετά σαφείς στα μέχρι τότε τραγούδια του, καθώς θεωρούσαν πως  έχει προσχωρήσει πλέον στην καθεστηκυία τάξη.
Εκείνη την εποχή η αλλαγή της θεματολογίας των τραγουδιών του είχε προκαλέσει αρκετές αντιδράσεις στο κοινό του, αντίστοιχες με τις αποδοκιμασίες  που υπήρξαν από θαυμαστές του Μπομπ Ντύλαν στο φεστιβάλ του Νιούπορτ το 1965 όταν άρχισε να χρησιμοποιεί ηλεκτρικά όργανα και  ασχολήθηκε και με την θρησκεία.
Όπως λέει ο ίδιος  ο Σαββόπουλος, πρόσφατα, απαντώντας στην ερώτηση :
Πόσο επίκαιρα είναι σήμερα εμβληματικά σας τραγούδια όπως «Η συγκέντρωση της ΕΦΕΕ», το «Άγγελος Εξάγγελος» και οι «Κωλοέλληνες»;
Οι Κωλοέλληνες έγιναν πια καθεστώς, δυστυχώς. Ο Άγγελος Εξάγγελος εξακολουθεί να μας τρομάζει κάθε φορά που πάει να μας πει την αλήθεια. Όσο για την συγκέντρωση της ΕΦΕΕ, έχω να πω ότι όταν ήμασταν εμείς φοιτητές παλεύαμε για να τ΄αλλάξουμε όλα, ενώ τώρα το πρυταναριό και οι φοιτητοπατέρες αγωνίζονται για να μην αλλάξει τίποτα.
Επίσης  δε στην ερώτηση:
....αναγνωρίζετε λάθη στον εαυτό σας; Αναθεωρείτε στάσεις και απόψεις;
Φυσικά και έκανα λάθη. Ήμουν όμως ειλικρινής. Έτσι αισθανόμουν και επομένως έτσι εκφραζόμουνα. Συχνά αναθεώρησα, συχνά αλλάζω. Μόνον οι νεκροί και τα ντουβάρια δεν αλλάζουν.
Αυτή την αλλαγή όμως  οι παλιοί του φίλοι  δεν την αποδέχτηκαν και    ο Γκαϊφύλλιας προλογίζει την εκτέλεση της Ωδής στον Διονύση μόνο με την κιθάρα του στο Ραδιομέγαρο της ΕΡΤ στις 16/9/2013 με τα εξής λόγια:
Για έναν άνθρωπο που αγαπήσαμε και τον είδαμε να αλλάζει. Να αλλάζει βίαια
Άσχετα από τα παραπάνω το τραγούδι πετυχαίνει να μιμηθεί με μεγάλη επιτυχία την μουσική και στιχουργική αισθητική του Σαββόπουλου  κάνοντας συχνές αναφορές σε γνωστά τραγούδια του.
Ακόμα και ο τίτλος του δίσκου του Μαρουδή Τοπίο Μυστικό παραπέμπει στο τραγούδι του Σαββόπουλου Μυστικό τοπίο από το δίσκο του Τραπεζάκια έξω (1983).
Επίσης και ο τίτλος  Ωδή στον Διονύση παραπέμπει σαφώς στο τραγούδι του Ωδή στον Γεώργιο Καραϊσκάκη  από το Περιβόλι του Τρελλού (1969).
Όπως έχει πει ο ίδιος:
Το τραγούδι αυτό γράφτηκε το ’68, στο Παρίσι, που κάναμε βόλτες στα οδοφράγματα. Ήταν ο Μάης του '68, έτσι; Το τραγούδι ήταν εμπνευσμένο από τον Τσε Γκεβάρα, από την υπέροχη εκείνη αφίσα, όπου βλέπεις έναν όμορφο νέο, με την επανάσταση στα μάτια του, που είναι χαμογελαστός και έχει και ένα πούρο. Για αυτόν το έγραψα, χωρίς να αναφέρεται βέβαια πουθενά το όνομά του, ούτε και κανένα άλλο όνομα μες στο κείμενο του τραγουδιού - στον τίτλο μόνο αναφέρεται ο στρατηγός της Ρούμελης. Λοιπόν, όταν ήρθε η ώρα να το ηχογραφήσω -μιλάμε τώρα το '69- μου λέει ο Πατσιφάς, αυτό δεν πρόκειται να περάσει από τη λογοκρισία, δεν γίνεται. Οπότε έκανα αυτό που καταλάβατε, έβαλα ότι είναι ωδή στον Γεώργιο Καραϊσκάκη, με την πεποίθηση ότι τον στρατηγό της Ρούμελης και γιο της καλόγριας, όπως τον λέγανε τον Καραϊσκάκη, δεν θα τον ενοχλούσε να χρησιμοποιηθεί ως κάλυψη για τον Τσε Γκεβάρα. Αλλά και ο κομαντάντε Τσε, εάν εγνώριζε τον Καραϊσκάκη, πολύ ευχαρίστως θα δεχότανε να καλυφθεί από αυτόν. Χαίρομαι πάντως που το παίζουνε στα σχολεία στην 25η Μαρτίου, είναι ό,τι πρέπει.
 Επειδή σε αρκετούς δεν θα είναι εύκολο να κατανοήσουν σήμερα μετά 21 χρόνια σε τι αναφέρονται μερικοί στίχοι και τι υπονοούν, παραθέτω μετά τους στίχους του τραγουδιού επεξηγήσεις σε όσους είναι με κόκκινα γράμματα.

Λοιπόν μολύβι και χαρτί 1
θα πω για κάποιον που φορεί
τα ίδια στρογγυλά γυαλιά με κάθε βλέμμα,
κι αν κάτι έχουμε κοινό
είναι που ξέρουμε κι οι δυο
πως τούτη η χώρα ζει μονάχα μ' ένα ψέμα...

Είναι γλυκός και γραφικός
αυθόρμητος γι' αυτό τρωτός
κυρίως τώρα στην πολιτική του όψη,
αθώος πάντα εκ γενετής 2
μα και με τύψεις ενοχής
αυτές που χρόνια προσπαθεί να μας φορτώσει...

Θυμάμαι τότε ήταν 'κει
μέσα στου κόσμου τη βουή3
σε μια διαδήλωση που ανάβει στην πλατεία4,
μα τώρα αλλάξαν οι καιροί
κι από τ' αερόστατο θωρεί5
μια κοντοπόδαρη φυλή6 τόσο γελοία...

Ντέρμπι-φωτιά της Κυριακής
κρίσιμο ματς της Εθνικής7
στο ενενήντα του αιώνα... αγωνία,
και στην κερκίδα που ξεσπά
αυτός εκεί μπροστά-μπροστά
σαν χουλιγκάνος8: θρύλος του η ορθοδοξία9...

Δε γράφει πια για να δειχτεί
μα πρέπει κάπου να πιαστεί
και περισσότερο να πείσει τον εαυτό του,
πως έχει δίκιο ν' αντιδρά
σαν τον τυφλό που στη φωτιά
πετάει για πάντα, σαν σκυλί, το παρελθόν του...

Το δικαστήριο είν εδώ10
μες στης παρέας το κενό
στην παραλία που μας βρίσκει πια τυχαία,
σαν ξυρισμένος11 ναυαγός
αργός ταχυδακτυλουργός
που χρόνια ψάχνει για μια γυάλινη σημαία...

Για να κοιτάζει κι από 'κει
και να μιλάει για Κοεμτζή12
για το στρατό13, τους χούλιγκανς14 και τα πρεζόνια15,
όσα δε γνώρισε ποτέ
κλεισμένος σ' ένα ρετιρέ
σε μια αγκαλιά, έξω βροχή16, και φύγαν χρόνια...

Από ένα όνειρο παιδιού
σε μία κρίση ρεαλισμού
έτσι αναδύεται απ' της ψυχής τα βάθη,
μα εμείς εκεί, τέχνη παλιά
κάθε ανάσα και βουτιά
όχι - δεν κάναμε λοιπόν τα ίδια λάθη...

Λες να 'χει ακόμα στο γκαράζ
το όνειρό του τυρκουάζ
που όλοι θέλουμε μια βόλτα να μας πάει,
παλιό αμάξι με φτερά
μοντέλο του εξήντα-επτά
κι ας έχει τώρα μηχανή που δεν τραβάει...

Από του μέλλοντος το ροκ17
ως το γαλάζιο του μπαρόκ
ουράνιο σώμα που έχει χάσει την τροχιά του,
κι από τον έρωτα στο σεξ
απ' το Ροντέο18 ως το Ρεξ19
είν η παράσταση του γύρου του θανάτου...

Πάνω σε μαύρο φορτηγό20
μια εκδρομή χωρίς σκοπό
όλοι μαζί έχουμε χρόνια ξεκινήσει21,

μα στης στροφής τη μοναξιά
κουνάει το χέρι είν αργά
δεν έχει θέση... «Γεια χαρά σου Διονύση...».

Η άποψη του Σαββόπουλου, για  όσα θεωρούν πολλοί ως αλλαγή στα πιστεύω του, έχει δοθεί περιεκτικά στην παρακάτω απάντηση :
Η δεκαετία του '80 έφερε μια μεγάλη  κοινωνική αλλαγή στη χώρα και ταυτόχρονα, κατά μία άποψη, έφερε μια αλλαγή και στο δικό σας ύφος. Συμφωνείτε με αυτό;
Αλλαγή στο ύφος παρατηρείτε; Εγώ δεν το παρατηρώ αυτό το πράγμα. Από τη μεταπολίτευση και μετά επικράτησε μια ρητορεία, εντός εισαγωγικών «αριστερή». Ήταν ένα πράγμα βερμπαλιστικό, το οποίο μάλλον με απογοήτευσε. Δηλαδή, αυτό που βλέπετε από το ’80 και μετά, θα το δείτε και πριν, στους "Αχαρνής" το '77, ας πούμε, ή και το '79 στη "Ρεζέρβα". Υπάρχει ένα τραγούδι, "Το Χειμώνα Ετούτο", που λέει «δεν είμαι πασόκα, δεν είμαι ούτε κουκουέ», κάτι τέτοιο. Αυτά τα πράγματα υπήρχαν από τότε, νομίζω. Δηλαδή, από τη μεταπολίτευση και μετά. Ε, καλά, από το ’80 και μετά, έγιναν αυτά που ξέρουμε. Ο Ανδρέας ήταν ιδιοφυία, είχε τον κόσμο στα χέρια του, θα μπορούσε να κάνει θαύματα. Αντί για αυτό, άρχισε το πάρτι. Ερχόντουσαν λεφτά από την Ευρώπη και... Ώσπου σιγά-σιγά φτάσαμε εδώ που φτάσαμε. Δηλαδή, ήτανε σπουδαίο ότι έφερε στην επιφάνεια εκατομμύρια συμπατριωτών μας που ήταν «βου», δεύτερης κατηγορίας λόγω φρονημάτων από τον εμφύλιο. Έτσι έπρεπε να γίνει, ανέβηκαν στην επιφάνεια και οι απόκληροι. Δεν τους έδωσε, όμως, μια παραγωγική κατεύθυνση. Απλώς διοριζόντουσαν και αυτοί στο δημόσιο. Και να οι επιδοτήσεις, και να κάτι συνεταιρισμοί, τα ξέρουμε, τι να λέμε.




ΕΠΕΞΗΓΗΣΕΙΣ

1- Λοιπόν μολύβι και χαρτί, η απόγνωση άνοιξε λαγούμι, είναι ο πρώτος στίχος από το  Μακρύ ζεϊμπέκικο για το Νίκο από την Ρεζέρβα (1979) που αναφέρεται στο φονικό του Κοεμτζή.

2-  με μια κρυφή, εκ γενετής αιμορραγία είναι στίχος από το Γεννήθηκα στη Σαλονίκη  από την Ρεζέρβα (1979)

3- Τη βλέπω κατεβαίνει
στέκεται στο σκαλί
και χάνεται για πάντα
στου κόσμου τη βουή.
Είναι από το τραγούδι Είδα την Άννα κάποτε από το Το περιβόλι του τρελού(1969)

4- η συγκέντρωση ανάβει κι όλα είναι συνειδητά από το τραγούδι Στη Συγκέντρωση της ΕΦΕΕ από το 10 χρόνια κομμάτια (1975)

5- αερόστατο θωρεί αναφέρεται στην μεγάλη συναυλία που είχε δώσει στις  19/9/1983 στο Ολυμπιακό Στάδιο και στο τέλος της είχε αποχωρήσει με αερόστατο όπως μπορείτε να δείτε εδώ.
Για την συναυλία αυτή έχει γράψει τους στίχους:
Εμείς, υπόγειας διαδρομής, το ‘83 παχύς,
με Τραπεζάκια Έξω ευτυχής,
σε κύμα ξαφνικό, στο Ολυμπιακό,
στο απόλυτο κενό.
από το Εμείς του 60 από το Κούρεμα (1989)

6- Μελαμψές φυλές κοντοπόδαρες στίχος από το Κωλοέλληνες από το Κούρεμα (1989)

7- τραγουδούν αγκαλιά
Εθνική Ελλάδος γεια σου
από το Ας κρατήσουν οι χοροί  από το δίσκο Τραπεζάκια έξω (1983).

8-Χουλιγκάνοι  Τραγούδι από τα Τραπεζάκια έξω 1983

9- Kι είτε με τις αρχαιότητες
είτε με
ορθοδοξία
των Eλλήνων οι κοινότητες
φτιάχνουν άλλο γαλαξία
Από το τραγούδι Ας κρατήσουν οι χοροί στο Τραπεζάκια έξω (1983)

10- Ποιος θα αναλάβει την ευθύνη,
τι θα πάει να πει στην δικαιοσύνη
να το δικαστήριο υψώνεται από δω
όχι μοναχά για το στιλπνό σου το φτερό
αλλά και για την προβοσκίδα σου θαρρώ.
Στίχος από το τραγούδι Για τα παιδιά που 'ναι στο κόμμα από την Ρεζέρβα (1979)

11- ξυρισμένος Έμμεση αναφορά στην αλλαγή της εμφάνισης του όταν ξύρισε τα γένια του και φωτογραφήθηκε ξυρισμένος στο εξώφυλλο του δίσκου του  Κούρεμα (1989)

12- Δες το 1

13- Ο γιος μου πάει στον στρατό
ενώ εγώ δεν πήγα
μόν’ πήγα κι απαλλάχτηκα
κι εν τέλει μετανιώνω.
Καλύτερα στο στράτευμα
παρά στους λουφαδόρους,
νισάφι και η τρέλα τους
και τα τρελόχαρτά τους
Από το τραγούδι Ο γιος μου πάει στον στρατό από το Κούρεμα (1989)

14-Δες το 7

15- πρεζόνια΄Έμμεση αναφορά στο στίχο:
Σαν το παράπονο στη φράση: εδώ και τώρα...
Σαν το σπασμένο φαρμακείο στις δύο η ώρα...
από το τραγούδι Μυστικό τοπίο από το δίσκο Τραπεζάκια έξω (1983).

16- έξω βροχή  Έμμεση αναφορά στο στίχο:
Έρχεται βροχή, έρχεται μπόρα
έρχεται μπόρα και παγωνιά
Στα πόδια μας ζεστή μια θερμοφόρα
κόκκινη κουβέρτα και παλιά περιοδικά
από το τραγούδι: Έρχεται βροχή από τον  Μπάλλο (1971)

17- Και στης νύχτας το λαμπάδιασμα
να πυκνώνει ο δεσμός μας
και να σμίγει παλιές κι αναμμένες τροχιές
με το ροκ του μέλλοντός μας
Από το τραγούδι Ας κρατήσουν οι χοροί  από το δίσκο Τραπεζάκια έξω (1983).

18-Το 1969 εμφανιζόταν στο Rodeo Club στην πλατεία Βικτωρίας.
Το αναφέρει και στον στίχο:
και οι δικοί μου είστε `σεις,
 γνωστοί μου άγνωστοι από χρόνια
απ' της «Ρουλότας» τις βραδιές
 κι απ' του «Ροντέο» τα τρομπόνια
στο τραγούδι  Μην περιμένετε αστειάκια στον δίσκο το Κούρεμα (1989)

19-Το  Δεκεμβρίου του 1990 εμφανίστηκε με Γιάννη Πάριο στο  Ρεξ
Σχετικά με αυτή την εμφάνιση, που τότε σχολιάστηκε αρνητικά από πολλούς, έχει πει ο ίδιος:
 Έχω κάνει κάποιες δουλειές για τα χρήματα. Αλλά ξέρετε αυτό δεν αλλάζει κάτι γιατί άντε έχεις ανάγκη από χρήματα και κάνεις μια συμφωνία. Απ’ την επόμενη στιγμή πρέπει να ξεκινήσεις να δουλεύεις σαν καλλιτέχνης. Το γεγονός ότι βρήκες κάποια καλά λεφτά τι σημαίνει; Δουλειά να γίνει και όπως να είναι; Με τον Γιάννη Πάριο ας πούμε δούλεψα γιατί ήθελα λεφτά. Ναι αλλά μετά την συμφωνία δουλεύεις σαν καλλιτέχνης για να κάνεις κάτι ωραίο.

 20-Αναφέρεται στην κάθοδο του στην Αθήνα από την Θεσσαλονίκη με οτοστόπ πάνω σε ένα φορτηγό. Για τον λόγο αυτό Φορτηγό(1966) ονόμασε και τον πρώτο του δίσκο.

21-Αναφέρεται στον στίχο του:
Εμείς, του '60 οι εκδρομείς, από το τραγούδι Εμείς, του '60  από το Κούρεμα (1989)
Σε κείμενο του στην LIFO ο Σαββόπουλος αναφέρει ποιοι ήσαν του 60 οι εκδρομείς.

ΠΡΟΣΘΗΚΗ 19-8-14

Όταν ο Σαββόπουλος  έδωσε στο Παλλάς το 2009 την συναυλία για τα 40 χρόνια αφότου κυκλοφόρησε   το Περιβόλι του Τρελλού είχα γράφει ένα κείμενο  που βασιζόταν στα τραγούδια του, όπως και το παραπάνω τραγούδι.
Νομίζω πως έχει την θέση του ξανά εδώ, αν θέλετε και σαν απάντηση στο  τραγούδι.


Πάνω από 40 χρόνια τώρα όταν σε μια στιγμή ανάβουν τα φώτα και η μουσική μας φέρνει τους μάγους στην σκηνή και σύντομα μαζί τους , ο Μάγος θριαμβεύει στην σκηνή, έχεις συνειδητοποιήσει πια ότι πέρασαν οι μέρες που μας πλήγωσαν και βέβαια γνωρίζεις πως η ζωή αλλάζει δίχως να κοιτάζει την δική σου μελαγχολία και ξέρεις πια πως από αρκετά χρόνια πριν είχε έρθει η στιγμή που έπρεπε ν΄ αποφασίσεις με ποιους θα πας και ποιούς θ΄ αφήσεις.
Μπορεί να πέρασαν για πάντα οι παλιές ιδέες, οι παλιές αγάπες, οι κραυγές και να γίνανε παιχνίδι στα χέρια των παιδιών,
 αλλά έχεις πια αποφασίσει ότι θα είσαι πάντα εκεί μαζί του και με την μουσική του με την οποία φτιάχνουν οι Ελληνες κυκλώματα κι ιστορία οι παρέες.
Μπορεί πια στο ακροατήριο τα παιδιά με τα μαλλιά και τα μαύρα ρούχα, να έχουν τα μαλλιά τους άσπρα η τα ρούχα τους να έχουν ακολουθήσει άλλες μόδες, αλλά δεν χρειάζεται να αναρωτηθεί από την σκηνή :

Το κοινό! Που να βρίσκεται κρυμμένο;
Γιορτινό! Μακρυνό κι αγαπημένο


γιατί τώρα πια ξέρει καλά και μας το λέει πως:

Και οι δικοί μου είστε εσείς
γνωστοί μου άγνωστοι από χρόνια
απ΄της Ρουλότας τις βραδιές
κι απ του Ροντέο τα τρομπόνια.
Τα ίδια λάθη έχουμε κάνει εσείς κι εγώ,
τα ίδια λάθη

Γιατί είμαστε όλοι εκεί με τα λάθη μας ,
που μεγαλώνουμε και όμορφα παλιώνουμε μαζί με μερικά από τα κορίτσια που τα πειράζαμε όταν τα βλέπαμε στον δρόμο πως δυό -δυό πέρασαν πέρασαν τα κορίτσια που δυστυχώς δεν χρειάζονται πια την μαμά τους να ρωτάνε κάθε μήνα μια φορά!
Εκεί ήταν και η Συννεφούλα που χαμογελούσε όταν άκουγε τον ποιητή να της τραγουδά να γυρίσεις σου ζητώ ,επίσης ήταν και η Άννα που κάποτε στο παρελθόν την είδε να χάνεται για πάντα στου κόσμου την βοή μόνο που τώρα γύρισε παρέα με τηνΣυννεφούλα μαζί όμως με τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους!
Δεν χρειάστηκε πολύ ώρα 
ώσπου η σύναξη αυτή σαν χωριό αυτόνομο να ξεδιπλωθεί ,γιατί εμείς του 60 εκδρομείς δεν είμαστε απόμακροι εξ αρχής όταν τραγουδούσαμε ,πολλοί με δακρυσμένα μάτια, τα τραγούδια που σημάδεψαν τα νιάτα μας.
Φεύγοντας από το θέατρο μπορεί να μην το ακούσαμε αυτή τη φορά ,αλλά μέσα μας τραγουδούσαμε με μπάντα την μουσική της ψυχής μας
Να μας έχει ο Θεός γερούς
πάντα ν΄ανταμώνουμε
και να ξεφαντώνουμε ,βρέ
με χορούς κυκλωτικούς
κι άλλο τόσο ελεύθερους
σαν ποταμούς 


26 σχόλια:

  1. Καταπληκτική ανάλυση ενός τραγουδιού γραμμένου και τραγουδισμ[ενου από ανθρώπους που δεν μπορούν να αποδεχθούν αυτό που ο Σαββόπουλος ξεκαθαρίζει σε μία μόνο φράση:
    Μόνον οι νεκροί και τα ντουβάρια δεν αλλάζουν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ε αλλαζουν οσοι μεγαλω..σαν και ηταν κονφορμιστες πο μικροι .{τοτε] στην 'αθωοτητα τους.¨¨...ωσαν ελογουτου... του νιοονιου...... χωρια που οι φυσιολογικοι ...αλλαζουν προς το κρητικοτατα ..καλητερο ..προοδευτικοτερα και οχι κονφορμιστικοτατα........Μονο που οι φυσιολογικοι{ οπως ο Θανασης..ας πουμε..}.. ειναι λιγοι.... ελαχιστοι...
    καληνυχτα νιονιο σου εχουμε πει απο .......καιρο..........πολυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ο ρεκτης αθεοφοβος ας μας πληροφορησει για τις σπουδες του σαβοπουλου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευτυχώς μουσικός ή ποιητής δεν γίνεσαι με σπουδές αλλά μόνο αν έχεις ταλέντο.
      Ο Βαγγέλης Παπαθανασίου πχ είναι διεθνώς γνωστός συνθέτης ηλεκτρονικής μουσικής χωρίς ωστόσο να μάθει ποτέ να διαβάζει ή να γράφει παρτιτούρα!
      Το ίδιο αυτοδίδακτοι είναι πχ και ο David Bowie,ο Jimi Hendrix,ο Django Reinhardt,ο Frank Zappa ή και από τους δικούς μας ο Βαμβακάρης,ο Παπαϊωάννου , ο Άκης Πάνου και ένα μεγάλο μέρος των γνωστών μας μουσικών.

      Διαγραφή
    2. σπουδες στον Κονφορμισμο εχει κανει αυτος.... ο "κυριος' τιποτα αλλο.... και μετα παει .. τον στειλαμε.... ουφου !... απο το '73............................................................... αλλα η 'νεολάια.... που δεν ξερει.... και ακουει οτι τη;ς λενε,,,, και τον κονφορμιστα.... ε ...τον παει.... στον ..ταφο του...[οπως τον ....πηγαιναμε κι εμεις ...μεχρι να τον παρουμε.... πρεφα...}...και μετα τραβηξαμε το καζανακι ...νωρις...

      Διαγραφή
    3. Από το 1993 που ο Μαυρουδής,ο Σαμαρτζής και ο Γκαϊφύλλιας έγραψαν το τραγούδι για τον Σαββόπουλο μόνο ο τελευταίος παραμένει ακούνητος και συνέχεια στο προσκήνιο.
      Μήπως δεν τράβηξες καλά το καζανάκι;

      Διαγραφή
    4. το καζανακι το "73 ηταν 'πρωτο' και με πολυ νερο ...νιαγαρα... πραμα,,, και εστειλε εις βοθρον... ολην την.. πλεμπα... του 'κυριοθ'.... και ειμαστε ..και πολυ ...τοτε... που το.....τραβηξαμε.. και σε ολη την διαδρομη απο το ροντεο στο κυταρο..... ... αν θες να μαθης.... τραβα να ρωτιξεις ... κανενα παλιο.... που ζει ακομα... εδω η στην αλοδαπην........ και οχι... να γραφεις.... μπουρδες ... που ......'εκδιδει' ..το συστημα..' στο οποιο ειναι και ο 'δικος σου μεσα ... και οχι ολοι αυτοι η αλλοι που αναφερεις ... μαζι και με καποιους που εχουν πεθανει...{ προχτες ...καλα...καλα..} και τον... 'βοηθησαν με την ..."χορηγια' τους'..{...ακομα και στις προβες..... π.χ. να μαθενεις .. και κατι τις..}.... και ουτε στην κηδεια τους δεν πηγε.... ο "προσκηνιος'" σου ....... Αυτα και.....ΚαληΝυχτα !

      Διαγραφή
  4. "όσα δε γνώρισε ποτέ
    κλεισμένος σ' ένα ρετιρέ
    σε μια αγκαλιά, έξω βροχή, και φύγαν χρόνια..."

    Α γειά σου, Θανάση!
    Σ΄έχουμε καληνυχτίσει Διονυσάκο από την εποχή της "Ρεζέρβας"... Το μεγάλο δυστήχημα είναι που δεν εμπνέεις πια, ούτε με το παλιό-μεγαλόπνοο υλικό σου, τους πιτσιρικάδες. Και οι επιλογές της ζωής σου έχουν να κάνουν με αυτό...

    Period piece που θα έλεγαν και οι φίλοι μας οι Αμερικάνοι. Κρίμα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η Ρεζέρβα γράφτηκε πριν 35 χρόνια.
      Θα έπρεπε λοιπόν να έχει μείνει κολλημένος ακόμα στην Στη Συγκέντρωση της ΕΦΕΕ για να εμπνέει ακόμα μερικούς;
      Μόνο που η ΕΦΕΕ, από τότε που τελευταίος της πρόεδρος ήταν ο Χρήστος Παπουτσής, ουσιαστικά δεν υφίσταται!
      Αν δε κάναμε αξιολόγηση του έργου μιας σημαντικής προσωπικότητας βασιζόμενοι στην προσωπική τους ζωή τότε θα έπρεπε πχ να απαξιώσουμε τον Καρλ Μαρξ που ενώ απέκτησε ένα γιό από την υπηρέτρια του Ελεν Ντέµουθ, ποτέ δεν τον αναγνώρισε, τον Θεοδωράκη γιατί έγινε υπουργός του Μητσοτάκη, τον Σπύρο Μελά γιατί ύμνησε τον Τσολάκογλου, τον Ζαν Ζενέ γιατί ήταν λωποδύτης, κατάδικος και εκδιδόμενος ομοφυλόφιλος, τον συγγραφέα της συγκλονιστικής Πείνας Κνουτ Χάμσουν γιατί ήταν φασίστας και ένα σωρό άλλους που το έργο τους έχει μείνει στην ιστορία παρά την ανακόλουθη με το έργο τους ζωή και απόψεις τους.

      Και όπως θα έλεγαν όσοι φίλοι μας Αμερικάνοι διαθέτουν κλασσική παιδεία “The man who never alters his opinion is like standing water, and breeds reptiles of the mind.” (William Blake)

      Διαγραφή
  5. θυμαμαι το εμετικο γλυψιμο του σαβοπουλου στον υπεθα βαρβιτσιωτη οταν εκανε εκπομπη στην τηλεοραση ειχε παρει σβαρνα τα στρατοπεδα και διασκεδαζε το στρατευμα που απαξιωσε να υπηρετησει

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχεις δίκιο!
      Τους φαντάρους πρέπει να τους ψυχαγωγούν καλλιτέχνες του επιπέδου Έφη Θώδη ή έστω Φλωρινιώτη!

      Διαγραφή
  6. Σε όσους απαξιώνουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο τον Σαββόπουλο θα επαναλάβω κάτι πουν έχω ξαναγράψει στο παρελθόν.
    Μακάρι αυτή χώρα να είχε μερικούς ακόμα σαν τον Χατζηδάκι, τον Θεοδωράκη και τον Σαββόπουλο να μας χαρίζουν τα τραγούδια τους και ας έκαναν και ας έλεγαν ότι ήθελαν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ευτυχως η ηλικιακη ομαδα στην οποια εχει απηχηση ο σαβοπουλος διαρκως φθινει

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γράφει η η Πέννυ Ζαμπούκα στις 14/3/2013 για την συναυλία στο Gagarin
      Έφτασα πεπεισμένη πως θα βιώσω ένα Βατερλό εκείνο το βράδυ. Ήμουν εκεί όμως, ίσως για να αποτίσω φόρο τιμής στα τραγούδια με τα οποία μεγάλωσα. Μπαίνοντας όμως μέσα, βίωσα την πλήρη ανατροπή από το πρώτο λεπτό: Η συναυλία είχε αρχίσει και είχε κόσμο, πολύ κόσμο. Και πουθενά τραπεζοκαθίσματα! Ο Σαββόπουλος πάνω στη σκηνή τραγουδούσε για την Παράγκα, παράγκα, παράγκα, μαζί με το κοινό. Εντάξει, ευκολάκι, σκέφτηκα. Προσπάθησα να φτάσω πιο κοντά στη σκηνή, για να τον παρατηρήσω από κοντά καλύτερα. Καλοντυμένος, στα μαύρα, (τα ρούχα του ήταν σίγουρα ακριβά, σκέφτηκα) και είχε αυτό το αγέρωχο βλέμμα που κοίταζε μακριά και αυτή τη φωνή που μόνο όταν την ξανάκουσα ζωντανά θυμήθηκα πόσο μου είχε λείψει. Στα τραγούδια που ακολούθησαν επιβεβαίωσα την αρχική μου εντύπωση: Ναι, το είχε ακόμα. Καθώς περνούσε η ώρα, κατάφερα να ξεκολλήσω τα μάτια μου από τη σκηνή και έριξα μια ματιά γύρω μου. Προς μεγάλη μου έκπληξη, ο κόσμος ήταν συνομήλικός μου στην πλειοψηφία του. Τριαντάρηδες αλλά και μικρότερες ηλικίες τραγουδούσαν παράλληλα σε όλα τα τραγούδια του. Τουλάχιστον εντυπωσιακό, σκέφτηκα. Με ελάχιστα λόγια εκ μέρους του μας έφτασε μέχρι το διάλειμμα με το Βιετνάμ γιε γιε. Στο τέταρτο περίπου που διήρκησε, είδα τον κόσμο να χαλαρώνει, σα να βγήκε από ένα trip, μαζικό, και κρυφάκουγα τις ενθουσιώδεις συζητήσεις τους.
      Μέρος δεύτερο. Και ακόμα πιο έντονο, με βαριά πολιτικά τραγούδια. Άγγελος εξάγγελος, Δημοσθένους λέξις, Πολιτευτής, και εμείς δε μπορούμε να σταματήσουμε να τραγουδάμε συγκινημένοι. Ναι, χωρίς υπερβολή, το κλίμα της βραδιάς ήταν πολύ έντονα φορτισμένο. Μέχρι και το δεύτερο encore που έκλεισε με το «Έρχεται βροχή» και ένα πολύ όμορφο βίντεο, αυτό που έμεινε σε όλους ήταν ότι ζήσαμε ένα μαγικό βράδυ.

      Διαγραφή
  8. Διονύσης Σαββόπουλος. Ο άνθρωπος που στοίχειωσε την νιότη μου. Η πρώτη κασέτα στο μικρό κασετόφωνο, το πρώτο φιλί της άγουρης νιότης με τους ήχους του" μια θάλασσα μικρή", ο χορός στο σαλόνι του πατρικού μου, με το "ας κρατήσουν οι χοροί" και τόσα άλλα που δεν είναι της ώρας.
    Της ώρας είναι να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον αθεόφοβο για την με μεράκι ανάρτηση που για μένα λειτούργησε λυτρωτικά σε ότι αφορά την σχέση μου με τον Νιόνιο.
    Δεν ένοιωσα ποτέ μου προδομένος, γιατί πιότερο τον είχα για λυτρωτή της καρδιάς μου, παρά για εμψυχωτή της σκέψης μου.
    Και με τις μουσικές του και τα τραγούδια του, πάντα τέτοιος θα είναι.
    Θερμά σ' ευχαριστώ και γιατί γνώρισα και ένα τραγούδι που δεν γνώριζα ότι υπήρχε.
    Πάντως, για να σου τα σύρουν τραγουδιστά, μάλλον θα σε αγαπούν πολλοί και θα σε καταλαβαίνουν λίγοι Διονύση μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν ένοιωσα ποτέ μου προδομένος, γιατί πιότερο τον είχα για λυτρωτή της καρδιάς μου, παρά για εμψυχωτή της σκέψης μου.

      Όταν διάβασα αυτή την καταπληκτική φράση που έγραψες και που εκφράζει και τα δικά μου συναισθήματα για τον Νιόνιο θυμήθηκα και έβαλα την σημερινή προσθήκη στο κείμενο.

      Ακόμα έχω στην μνήμη μου την ημέρα που τον πρωτάκουσα και έχω περιγράψει στο ποστ μου ΑΠΡΙΛΙΟΣ 1967 -ΜΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ
      ..στις 19-4-1967 γίνεται μια τελείως διαφορετική, αλλά εξίσου σημαντική συναυλία, που την παρακολουθώ όρθιος σε ένα φίσκα από φοιτητές ΚΕΝΤΡΙΚΟ ,όπου η Φαραντούρη τραγουδά τα ακυκλοφόρητα μέχρι τότε Νέγρικα του Λοϊζου, και για πρώτη φορά ακούω κατάπληκτος ένα άγνωστο μου μέχρι εκείνη την μέρα Σαββόπουλο, να τραγουδά μεταξύ των άλλων, την θανάσιμη μοναξιά του Αλέξη Ασλάνη, τραγούδι ποταμό, έξω τελείως από τα μέχρι τότε συνήθη ακούσματα μας και αισθάνομαι ότι αυτός ο τραγουδοποιός θα με συνοδεύει για πάντα στην υπόλοιπη ζωή μου,όπως και έγινε .
      Έτσι από τότε ανήκω και εγώ στους φανατικούς του και μπορώ να καταλάβω τι εννοεί όταν τραγουδάει για μας: :
      εμείς του 60 οι εκδρομείς απόμακροι εξαρχής
      εκτός παραδομένου κόσμου εμείς,
      ανήλικοι διαρκώς, μα κι απ’ το καθεστώς
      αμόλυντοι ευτυχώς.

      Διαγραφή
    2. Υπέροχη η προσθήκη σου φίλε μου. Υπέροχη.
      Το ΄έχεις το χάρισμα της σύνθεσης των λέξεων.
      Ένα παραπάνω που είναι με κάτι που νοιώθω πως αγαπάς.
      Θα μου επιτρέψεις να την κρατήσω στο αρχείο μου με τα όμορφα κείμενα.
      Να είσαι καλά.

      Διαγραφή
  9. Ευτυχώς που απ' ότι φαίνεται ο Τσίπρας έσπασε το τσιμέντο που κάποιοι σαν εσενα έχετε ακόμα κολλημένο στα μυαλά σας. Εσείς λοιπόν αν τύχει να σταθείτε μπροστα σε μια εικόνα σαν το Άξιον εστί να εκδόσετε πάραυτα ψήφισμα διαμαρτυρίας για την παρουσία της εικόνας και να κάνετε επιτόπου μεταβολή εκκενώνοντας τον χώρο. Θα προσφέρετε υπηρεσία στην υπόθεση της αριστεράς αλλά και ευρύτερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φαίνεται ότι η επίσκεψη Τσίπρα στο Άγιο Όρος πέτυχε τον σκοπό της, δηλαδή να προσελκύσει στο κόμμα του εκτός από μετανοήσαντες Πασόκους και πιστούς Χριστιανούς!
      Θα μου πείτε βέβαια τι σχέση έχει ο Τσίπρας με τον Σαββόπουλο1
      Προφανώς καμία, απλά ο σχολιαστής διάβασε προφανώς σημερινό σχόλιο μου εδώ
      και αποφάσισε να εκφράσει την ιερή του αγανάκτηση στο δικό μου μπλογκ.
      Το σχόλιο αναφέρεται στην επίσκεψη Τσίπρα στο Άγιο ΄Ορος και το μεταφέρω εδώ για να καταλάβει ο αναγνώστης περί τίνος πρόκειται.

      Μιας και τον κάλεσαν καλά έκανε και πήγε.
      Άλλωστε ήθελαν και να τον ευχαριστήσουν για την στήριξη που τους προσέφερε στα αιτήματά της Ιεράς Κοινότητας για την φορολογική αντιμετώπισή της Μοναστικής Πολιτείας .
      Είναι γνωστό ότι όλα τα μοναστήρια της Ελλάδας λιμοκτονούν και ίσως χρειάζονται ένα μέρος από τον ΕΝΦΙΑ να πάει σε αυτά.
      Πηγή

      Ενδιαφέρον επίσης από το ίδιο δημοσίευμα είναι το απόσπασμα που λέει ότι:
      Αμέσως μετά ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ επισκέφθηκε τον Ναό του Πρωτάτου όπου φυλάσσεται η πανίερη εικόνα της Παναγίας «Άξιον Εστί». Αφού ο Πρωτεπιστάτης π.Συμεών Διονυσιάτης του μίλησε για την ιστορία του ναού ο κ. Τσίπρας ζήτησε να μείνει για λίγα λεπτά μόνος στον Ιερό όπου και η πανίερη εικόνα.

      Σε αυτό λιγάκι μπερδεύτηκα.
      Σέβομαι την πίστη του καθενός είτε σε πανίερες εικόνες, είτε και σε ξόανα ακόμα, αλλά ένας δηλωμένος άθεος τι θέλει να κάνει μόνος του με μία εικόνα σε ένα ιερό ;
      Ή δεν είναι άθεος αλλά δηλώνει έτσι για τους ψηφοφόρους του, είτε προσπαθεί να κλείσει το μάτι στους θρησκευόμενους λέγοντας τους έμμεσα μην ακούτε τι λέω αλλά δείτε τι πράττω !
      Δεν ξέρω αν γνωρίζει μόνο τα τσιτάτα του Μάο, όπως γράφω στο ποστ μου :
      ΚΑΜΠΟΤΖΗ -Ο ΤΣΙΠΡΑΣ, Η ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΜΑΟ, Ο ΠΟΛ ΠΟΤ ΚΑΙ Η ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ
      αλλά πολύ νωρίτερα ο Λένιν είχε πει πολύ σωστά πως:
      Η εντιμότητα στην πολιτική είναι αποτέλεσμα της δύναμης, ενώ η υποκρισία αποτέλεσμα της αδυναμίας
      .

      Διαγραφή
  10. Αγαπητέ με αφήνετε άναυδο με την οξυδέρκειά σας, αποφάσισα να ψηφίσω ΣΥΡΙΖΑ μετά την απάντησή σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο Αλέξης δικαιώθηκε!
      Προφανώς η πανίερος εικόνα έκανε το θαύμα της μετά την προσευχή που έκανε σ΄αυτήν !
      Εάν όμως θέλει να αποκτήσει πλειοψηφία στις επόμενες εκλογές εκτός από τις εικόνες πρέπει να φιλήσει και το χέρι μερικών προοδευτικών αγίων, όπως του Πειραιώς, των Καλαβρύτων και της Θεσσαλονίκης!

      Διαγραφή
  11. Συνεχίζετε να με εκπλήσσετε με την καταπληκτική σας ικανότητα να καταλαβαίνετε αμέσως τι σκέφτεται και κυρίως τι πιστεύει ο συνομιλητής σας! Πριν ο Αλέξης Τσίπρας ακολουθήσει την ευφυέστατη συμβουλή σας γιατί δεν πάτε εσείς να διαβάσετε τον Μητροπολίτη Σιατίστης Παύλο να δείτε πώς αποστομώνει τους καθεστωτικούς του είδους σας μιλώντας αριστερότερα απ' ότι όλα τα κόμματα της παραδοσιακής αριστεράς μαζί κι ακόμα παραπάνω;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο λαός έχει μια σοφή παροιμία:
      Ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη.

      Διαγραφή
  12. Eυτυχώς που υπάρχουν σε αυτή την χώρα κάποιοι επώνυμοι, οι οποίοι έστω και με καθυστέρηση τουλάχιστον 40+ χρόνων, εμπράκτως καταδεικνύουν με την γενναία στάση τους ότι το "αριστερό" παραμύθι -επιτέλους- τέλειωσε αλλά δυστυχώς η σταχτοπούτα τελικά δεν παντρεύτηκε το όμορφο βασιλόπουλο. Επίσης η κριτική είναι πάντοτε σχετική με το ειδικό βάρος των κριτικών. Στην περίπτωση του Σαββόπουλου πρόκειται για αμελητέα ποσότητα των 3 ..."σωματοφυλάκων" Μαυρουδή-Σαμαρτζή-Γκαϊφύλλια. Δηλαδή άλλων τριών "καλλιτεχνών" που έφαγαν ψωμάκι ΚΥΡΙΩΣ μέσα από τις αριστερόστροφες διασυνδέσεις τους ενώ εμείς θέλοντας και μη τους τρώγαμε στην μάπα από ραδιόφωνα και τηλεοράσεις.

    Και ως επίλογο: Μα φυσικά και άλλαξε ο Νιόνιος. Άλλαξε διότι "Μόνοι οι νεκροί και τα ντουβάρια δεν αλλάζουν". Αλλά αυτό για να το καταλάβει κάποιος πρέπει να μπορεί να αντιληφθεί αυτό που είπε ο Dylan. "Τhe Τimes Τhey αre Α-changing'". Και αυτό η ελληνική "αριστερά" ΔΕΝ μπορεί και δεν ΘΕΛΕΙ να το καταλάβει.

    Καληνύχτα σας!

    ΥΓ: Αν μπορέσει κάποιος είτε "αριστερός" ή "δεξιός" να μας εξηγήσει τι ακριβώς σημαίνει αυτή η διάκριση του "αριστερά-δεξιά" εγώ θα επιστρέψω στην κωλο-Ελλάδα από την οποία ΕΥΤΥΧΩΣ την έχω κοπανήσει εδώ και 25+ χρόνια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ελπίζω κάποτε να μάθουμε ποιος του έγραφε τα πρώτα τραγούδια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή