ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΩΝ 25 ΧΡΟΝΩΝ ΤΟΥ 21ΟΥ ΑΙΩΝΑ. β΄μέρος.

Το πρώτο μέρος εδώ.

2012
The Act of Killing Η πράξη του φόνου (Joshua Oppenheimer) 
Ένα συγκλονιστικό ντοκιμαντέρ με τους αληθινούς πρωταγωνιστές  των σφαγών το 1965-66 στην Ινδονησία, που αναπαριστούν υπερήφανοι το πως σκότωνα τους κομουνιστές.
 
 No   (Πάμπλο Λαρέν) 
Η δύναμη της διαφήμισης ακόμα και σε θέματα όπως η απελευθέρωση από μια δικτατορία σε μία ταινία που μέσα από όλη αυτή την διαφημιστική προετοιμασία μας δείχνει το τέλος μιας από τις στεγανότερες δικτατορίες των τελευταίων 10ετιων.
Καταπληκτικό το αρχικό διαφημιστικό για το αναψυκτικό Free που ουσιαστικά αποτελεί και την περίληψη της ταινίας!
 
2013
Tangerines Μανταρίνια ( Zaza Urushadze )
 Μια εξαιρετική, πραγματικά αριστουργηματική ταινία, που αποδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο ότι ο πόλεμος όταν παύει να είναι απρόσωπος αποκτά μια άλλη τελείως διαφορετική διάσταση.
 
La Vie d’ Adele-Η Ζωή της Αντέλ   (Abdellatif Kechiche) 
 Η επιτυχία της ταινίας είναι ότι ενώ δείχνει την πορεία μιας έφηβης στην συνειδητοποίηση της ομοφυλοφιλικής της ιδιαιτερότητας ο σκηνοθέτης επικεντρώνεται ουσιαστικά στην ανάπτυξη ενός μεγάλου έρωτα που τον αποδέχεται ο θεατής άσχετα από το φύλο των ατόμων.
Τα συνεχή κοντινά πλάνα καταφέρνουν να δώσουν με τον καλύτερο τρόπο τα συναισθήματα των δύο εξαιρετικών πρωταγωνιστριών και οι ερωτικές σκηνές παρά την τολμηρότητα τους και την μεγάλη διάρκεια τους καταφέρνουν να μην ξεπέφτουν ούτε στιγμή στην ωμότητα του σκληρού πορνό.
 
Nebraska (Αλεξάντερ Πέιν) 
Αριστουργηματική ταινία που με απλότητα, χιούμορ, ανθρωπιά αλλά και ειλικρίνεια σκιαγραφεί τις σχέσεις πατέρα, μητέρας, γιών και συγγενών μέσα από μια ασπρόμαυρη φωτογραφία που ταιριάζει τόσο στην περιοχή όσο και στους ανθρώπους που ζουν εκεί. Εξαιρετικοί οι βετεράνοι ηθοποιοί Μπρους Ντερν και Τζουν Σκουίμπ, 
 
 Ida  (Πάβελ Παβλικόφσκι) 
 Επιτέλους μια ταινία που μας θύμισε το υψηλό επίπεδο που έχει η Πολωνική κινηματογραφία. Εξαιρετική χρήση του ασπρόμαυρου φιλμ, κάδρα μοναδικής αισθητικής, άψογοι ηθοποιοί και σενάριο που διαβρώνει το συναίσθημα του θεατή και πετυχαίνει στο τέλος να καταλάβει κανείς τις επιλογές της ηρωίδας άσχετα αν αυτές δεν θα ήσαν ποτέ η δική του επιλογή. 
 
2014
Boyhood Μεγαλώνοντας (Richard Linklater) 
Με την εξαιρετική του τριλογία Before είχε ήδη πετύχει ο Λινκλέιτερ να ανήκει στους σκηνοθέτες που ξεχωρίζουν από τον σωρό. Με αυτήν την ταινία είναι ο μοναδικός πλέον που πέτυχε τον άθλο για 12 χρόνια να μαζεύει το ίδιο καστ για να αφηγηθεί μια οικογενειακή ιστορία που προφανώς εξελισσόταν καθώς μεγάλωναν οι ηθοποιοί του.
Η ταινία πετυχαίνει να μην διακρίνεις τις χρονικές διαφορές των λήψεων και κρατάει συνεχές το ενδιαφέρον του θεατή χωρίς να δραματοποιεί τις διαφορες καταστάσεις που προκύπτουν στην εξέλιξη της ιστορίας και παρά την μεγαλύτερη διάρκεια της.
 
The Grand Budapest Hotel Ξενοδοχείο Grand Budapest  (Γουές Άντερσον)
Μια ταινία με φαντασία, πρωτοτυπία, λεπτό χιούμορ και μοναδικό καστ ηθοποιών, στο οποίο ξεχωρίζει το πρωταγωνιστικό δίδυμο, και την οποία την απολαμβάνεις από την αρχή μέχρι το τέλος. 
 
Whiplash Χωρίς μέτρο   (Ντάμιεν Σαζέλ)
Η σύγκρουση δύο τελειομανών μουσικών που φτάνει στα άκρα, με δύο μοναδικούς ερμηνευτές, μας δείχνει την αποκρουστική εικόνα ενός με κάθε θυσία αγώνα για την καταξίωση σε μια συγκλονιστική ταινία στην οποία η μουσική ανταγωνίζεται την εικόνα.
 
Birdman. Birdman ή Η Απρόσμενη Αρετή της Αφέλειας ( Αλεχάντρο Γκονζάλες Ιναρίτου)
Ο Ιναρίτου με αυτή την ταινία πέτυχε να τοποθετήσει τον εαυτό του στους μεγάλους του παγκόσμιου κινηματογράφου. Ένα καταπληκτικό παιχνίδι πραγματικότητας και φαντασίας με ένα καστ ηθοποιών τον ένα καλύτερο από τον άλλο, μια κάμερα που σε κάνει να αισθάνεσαι ότι είσαν παρών στα δρώμενα και ένα τελείως πρωτότυπο σενάριο η ταινία επάξια διεκδικεί τα 9 Οσκαρ.
 
2015
Spotlight- Όλα στο φώς (Tom McCarthy)
Από τις σημαντικότερες ταινίες της χρονιάς που συνδυάζει εξαιρετικές ερμηνείες, ηθοποιών, ένα σωστά δομημένο σενάριο και την αποκάλυψη μιας πραγματικής ιστορίας που η καθολική εκκλησία δεν θα ήθελε να αποκτήσει τόσο ευρεία δημοσιότητα. 
 
Son of Saul  Ο Γιος του Σαούλ (Λάζλο Νέμες)
Μια συγκλονιστική ταινία που χωρίς να δείχνει την φρίκη πετυχαίνει να σου δίνει την αίσθηση της ενώ ταυτόχρονα ο πρωταγωνιστής της αγωνίζεται με κάθε τρόπο σύμφωνα με την δική του αντίληψη να διατηρήσει την ανθρώπινη υπόσταση του.
 
Inside Out Τα Μυαλά που Κουβαλάς  (Πιτ Ντόκτερ)  
Αριστουργηματικό κινούμενο σχέδιο της Pixar, το οποίο σχολιάζει την ανθρώπινη συμπεριφορά με ξεκαρδιστικό σαρκασμό, βαθιά τρυφερότητα και ατελείωτες κινηματογραφικές ιδέες. Απλότητα και πολυδιάστατες αναφορές, κωμωδία χαρακτήρων, περιπέτεια αγωνίας και συγκινητική ιστορία ενηλικίωσης συνδυάζονται με έναν απόλυτα πρωτότυπο και ευρηματικό τρόπο σε μια από τις κορυφαίες, μετρημένες στα δάχτυλα τού ενός χεριού στιγμές της animation ιστορίας.
Ευρηματική ταινία που απευθύνεται κυρίως σε εφήβους και ενήλικο κοινό που μόνο αυτό μπορεί να καταλάβει την όλη ιστορία η οποία βασίζεται στην λειτουργία του εγκεφάλου. 
 
2016
Arrival (Ντενί Βιλνέβ)
Από τις πιο σωστές ταινίες επιστημονικής φαντασίας που ΄χαρις στο σενάριο και την χαμηλών τόνων σκηνοθεσία της,δεν έχει ανάγκη και δεν καταφεύγει στον εντυπωσιασμό του θεατή με τερατόμορφους εξωγίηνους κτλ  
Από τις πιο σωστές ταινίες επιστημονικής φαντασίας που ΄χαρις στο σενάριο και την χαμηλών τόνων σκηνοθεσία της,δεν έχει ανάγκη και δεν καταφεύγει στον εντυπωσιασμό του θεατή με τερατόμορφους εξωγίηνους κτλ  
 
2018
Manbiki Kazoku / Shoplifters Κλέφτες Καταστημάτων ( Χιροκάζου Κορεέντα)
Η έννοια της οικογένειας που βασίζεται όχι στην κληρονομικότητα αλλά στην αγάπη των μελών της μεταξύ τους είναι το θέμα της εξαιρετικής αυτής ταινίας στην οποία η παραβατικότητα των περιθωριακών μελών της έρχεται σαν αυτονόητη ανάγκη για την επιβίωση τους 
 
2019
Gisaengchung / Parasite Παράσιτα (Μπονγκ Τζουν-χο)
Συγκλονιστική ταινία με αρκετό μαύρο χιούμορ και πρωτότυπο σενάριο σαφώς όμως κατώτερη του αριστουργήματος Κλέφτες καταστημάτων.
 
Portrait de la Jeune Fille en Feu Το Πορτρέτο μιας Γυναίκας που Φλέγεται  (Σελίν Σιαμά)
Η ταινία θα ήταν ένα αριστούργημα από κάθε άποψη, αν έπεφτε στα χέρια ενός καλού μοντέρ και την συντόμευε στο δεύτερο μέρος της.
 
 Joker (Τοντ Φίλιπς)
 O σκηνοθέτης χάρις στην καταπληκτική ερμηνεία του Φίνιξ το εμπνευσμένο σενάριο και την μουσική επένδυση, κατάφεραν ένα χάρτινο ήρωα των κόμικ να τον καταστήσουν υπαρκτό πρόσωπο επεξηγώντας και τις αιτίες που τον οδήγησαν να μεταβληθεί σε εκπρόσωπο του κακού. 
 
Marriage Story Ιστορία Γάμου (Νόα Μπόμπακ)
Συγκλονιστική απεικόνιση της διαδικασίας για ένα διαζύγιο σε ένα γάμο που υπάρχει και ένα παιδί, με ένα καστ εξαιρετικών ηθοποιών που όλοι τους έχουν μπει πραγματικά στο πετσί του ρόλου τους. 
 
Once Upon a Time... in Hollywood  Κάποτε στο Χόλιγουντ 
 (Κουέντιν Ταραντίνο) 
Ο Ταραντίνο πέτυχε με αυτή την ταινία να μας δώσει με υποδόριο χιούμορ, μια εκ των έσω εικόνα του Χόλυγουντ χρησιμοποιώντας μια γνωστή ιστορία ως καμβά, κατασκευάζοντας όμως μια γνήσια κινηματογραφική μυθοπλασία στην οποία η βία εμφανίζεται απρόοπτα στην ανατροπή. Θαυμάσια η μουσική επένδυση με επιτυχίες της δεκαετίας του 60.  
 
2020
Κβο Βάντις, Άιντα; Quo Vadis, Aida?  (Τζασμίλα Ζμπάνιτς)
Συγκλονιστική ταινία από την εποχή της κατάληψης της Στρεμπένιτσα από τους Σέρβους και την απαράδεκτη αδράνεια της διεθνούς δυναμης να αντισταθεί στην γενοκτονία των Βοσνίων μέσα ααπό την προσωπική ιστορία μιας διερμηνέως τους.
 
Digger   (Τζώρτζης Γρηγοράκης )
Μια ταινία άψογη τόσο από σκηνοθετικής πλευράς και φωτογραφίας όσο και από πλευράς ηθοποιών που δεν έχει σε τίποτα να ζηλέψει από αντίστοιχες διεθνείς ταινίες.
 
2021
L'Événement / Happening. Το Γεγονός (Οντρέ Ντιγουάν)
Αριστουργηματική ταινία που βασίζεται σε υπαρκτή κατάσταση τότε στην Ευρώπη, με την απαγόρευση των εκτρώσεων, που δυστυχώς υφίσταται ακόμα σε ένα βαθμό στην Ιταλία και την Πολωνία. Η Οντρέ Ντιγουάν κατάφερε χωρίς δραματικές εξάρσεις να δώσει στην ταινία χάρις και στην ερμηνεία της Αναμαρία Βαρτολομέι ατμόσφαιρα σασπένς που μόνο σε θρίλερ βλέπουμε.
 
2023
Anatomie d Une Chute / Anatomy of a Fall Ανατομία μιας πτώσης (Ζιστίν Τριέ)  
Χάρις στους εξαιρετικούς πρωταγωνιστές αλλά και στο καταπληκτικό σενάριο της η ταινία αυτή σε σχέση με την πλοκή της θυμίζει Χιτσκοκ και όσον αφορά τις σχέσεις του ζευγαριού ταινίες του Μπέργκμαν. Ίσως η καλύτερη ταινία του Ευρωπαϊκού κινηματογράφου φέτος.
 
Killers of the Flower Moon  Οι Δολοφόνοι του Ανθισμένου Φεγγαριού   (Μάρτιν Σκορτσέζε) 
Σχεδόν σε 3 ½ ώρες, ο Σκορτσέζε με βασικούς πρωταγωνιστές τον εξαιρετικό Ρόμπερτ Ντε Νίρο αλλά και τον ισάξιο Λεονάρντο Ντι Κάπριο, καταφέρνει σε μια ταινία να μας δώσει την εικόνα μιας Αμερικής που το χρήμα αποκτημένο με κάθε τρόπο αποτελεί το βασικό συστατικό για την εκπλήρωση του Αμερικανικού ονείρου, μαζί με την εικόνα μιας αναπτυσσόμενης επαρχιακής πόλης με ουσιαστική έλλειψη νόμου, αλλά και τη εικόνα της έναρξης επιβολής του νόμου από το κράτος με την δημιουργία του FBI. Όλα αυτά γίνονται ταυτόχρονα με την ανάπτυξη μιας προσωπικής ιστορίας που τα συνδέει. Θα έλεγα ότι αν ο Τζων Φόρντ με τις ταινίες του δημιούργησε τον μύθο για την κατάκτηση της Δύσης, ο Σκορτέζε με αυτή την ταινία κατάφερε να τον αποδημήσει, καθώς ανέδειξε την ύπαρξη μιας υπάρχουσας και κληρονομικά διατηρούμενης βίας στην αμερικανική κοινωνία που δεν έχει καμία μυθική διάσταση. Το ιδιοφυές τέλος της ταινίας, στο οποίο εμφανίζεται και ο ίδιος, αποτελεί ένα εκπληκτικό εύρημα που αποδεικνύει πως η βία αυτή γίνεται τελικά ανώδυνη και αποδεκτή όταν μεταβάλλεται σε θέαμα και ακρόαμα.
 
Kuolleet Lehdet / Fallen Leaves  Πεσμένα Φύλλα  (Άκι Καουρισμάκι)
Ο Καουρισμάκι κατάφερε με αυτή την ταινία του να αποδείξει πως ένα απλό και συνηθισμένο θέμα στα χέρια ενός ικανού μέτρ μπορεί να γίνει ένα κινηματογραφικό αριστούργημα χάρις στον επιδέξιο συνδυασμό εικόνας, μουσικής και ηθοποιών που με την έκφραση των προσώπων τους, παρά με τον διάλογο, μπορούν να μας μεταδώσουν πλήρως τα συναισθήματα τους.
 
Das Lehrerzimmer/The Teachers Lounge Στο Γραφείο Καθηγητών 
 (Ίλκερ Τσαλτάκ)
Συγκλονιστική ταινία με πρωτότυπο θέμα και εξέλιξη σαν θρίλερ, καθώς η αλήθεια δεν οδηγεί πάντα στην κάθαρση με την δικαίωση του θύματος
 
2024
Conclave Κονκλάβιο ( Έντουαρντ Μπέργκερ)
Ο Μπέργκερ κατάφερε χάρις στην σκηνοθετική του ικανότητα και τον συγκλονιστικό Ρειφ Φάινς, να δημιουργήσει ατμόσφαιρα θρίλερ σε μια καθαρά εκκλησιαστική διαδικασία, που κορυφώνεται με ένα απρόσμενο τέλος που του δίνει ταυτόχρονα και την ευκαιρία για ένα ηθικοπλαστικό δίδαγμα!
 
 Anora   (Σον Μπέικερ) 
Ο σκηνοθέτης με πρωτότυπο τρόπο κεντάει την εξέλιξη της ιστορίας του με σκηνές ερωτικές, βίας, κωμικές, δραματικές και συναισθηματικές, κάνοντας  ταυτόχρονα και μια έμμεση κριτική αντιμετώπιση του αμερικανικού ονείρου όταν άτομο του περιθώριού αποκτά σχέση με  άτομο ολιγαρχικής οικογένειας. Η αναπόφευκτη σύγκρουση που επέρχεται μέχρι την τελική λύση, κρατάει συνεχές το ενδιαφέρον του θεατή παρά την μεγαλύτερη διάρκεια της ταινίας. 
 
Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.