Η
ελληνική πολιτική ζωή έχει αναδείξει μερικούς πολιτικούς που δυστυχώς δεν
διστάζουν να εκμεταλλευτούν με μέσο την πατριδοκαπηλία, ιστορικά γεγονότα και
πρόσωπα.
Έτσι
το 1996 ο Δημήτρης Αβραμόπουλος, ως
δήμαρχος Αθηναίων επισκέφτηκε τη Σπάρτη και ανακάλυψε τότε εκεί, πως δεν έχει συναφθεί ειρήνη με την λακωνική
πρωτεύουσα από την εποχή του Πελοποννησιακού πολέμου!
Αυτό
είχε σαν αποτέλεσμα το παρακάτω κείμενο που μόνο θυμηδία μπορεί να προκαλέσει:
«Σήμερα, 10 Μαρτίου 1996, στὴν πρωτεύουσα τῆς Λακεδαίμονος, ὁ δήμαρχος Ἀθηναίων
καὶ ὁ δήμαρχος Σπαρτιατῶν ἐκφράζουν τὴ βαθύτατη θλίψη τους γιὰ τὴν πολυαίμακτη
σύρραξη τῶν δύο κορυφαίων πόλεων τῆς ἀρχαίας Ἑλλάδος καὶ διακηρύττουν τὴν λήξη
μὲ ὅρους ἰσοτιμίας ἀναδρομικὰ τοῦ καταστροφικοῦ ἐκείνου πολέμου «Ἀθηναίων καὶ
Πελοποννησίων» καὶ τὴν ἐμπέδωση ἀρρήκτων μεταξὺ τῶν δύο πόλεων δεσμῶν φιλίας καὶ
συνεργασίας, μὲ ἠθικὸ ἔρεισμα καὶ τὴν ἀρχαία ἱστορικὴ μεγαλουργία τους.
Ὁ Δήμαρχος Σπαρτιατῶν Δημοσθένης Ματάλας
Ὁ Δήμαρχος Ἀθηναίων Δημήτρης Ἀβραμόπουλος»
Μετά
από αυτή την μεγαλειώδη συνθήκη ειρήνης, μετά 2427 χρόνια, πως μπορούσε ο νυν
υπουργός Άμυνας να μην τιμήσει και αυτός την ναυμαχία της Σαλαμίνας;
Μεγαλοπρεπής
λοιπόν, αφού περπάτησε επάνω σε μία κόκκινη μοκέτα που ήταν στρωμένη σε...
παλέτες, φτάνοντας στην παραλία υποκλίθηκε στη θάλασσα και πέταξε ένα στεφάνι, ενώ παραπλεύρως νεανίδες με τοπικές
ενδυμασίες κρατούσαν διάφορες σημαίες μεταξύ των οποίων και την Αμερικανική, κι
ας μην είχε ακόμη ανακαλυφθεί η Αμερική την εποχή της ναυμαχίας!
Μετά
την επιτυχή αυτή τελετή, το σπινθηροβόλο πνεύμα του υπουργού Άμυνας σκέφτηκε ότι
υπάρχουν πολλοί ήρωες από την Ελληνική
Επανάσταση, οι οποίοι δεν είχαν τιμηθεί δεόντως από την Ελληνική Πολιτεία όσο
ζούσαν.
Οπότε
αμ΄ έπος αμ΄ έργον!
Έτσι
λοιπόν, όπως βλέπετε στο σχετικό έγγραφο, 193 χρόνια μετά τον θάνατο της η Μπουμπουλίνα έγινε Υποναύαρχος!
Όμως
και οι ζωντανοί δεν πρέπει να μένουν παραπονεμένοι.
Έτσι
με εντολή πάλι του ρηξικέλευθου Υπουργού «απονέμεται σύμφωνα με τη διάταξη
του εδαφίου τρίτου της παραγράφου 1 του άρθρου 39 του ν.3883/2010,
η ιδιότητα του Εφέδρου Αξιωματικού βαθμού Υποστρατήγου επί τιμή στον
Χατζηνικολάου Νικόλαο του Σωτηρίου (ΣΑ: 130/091140/75), που γεννήθηκε το έτος
1954 στη Θεσσαλονίκη».
Δεν
είναι άλλος από τον Μητροπολίτη Μεσογαίας
και Λαυρεωτικής με τα γραφόμενα του οποίου έχω ασχοληθεί ιδιαιτέρως στο παρελθόν. Ενδεικτικά:
Ας δούμε
όμως δύο ενδιαφέροντα σημεία από τον σχετικό νόμο 3883/2010 με τον οποίο έγινε υποστράτηγος..
Σύμφωνα
λοιπόν με το άρθρο 39 δύναται να απονέμεται ιδιότητα
Εφέδρου Αξιωματικού και βαθμός Ταξιάρχου ή Υποστρατήγου επίτιμη σε πρόσωπα
υψηλού κύρους, Έλληνες πολίτες, άνδρες και γυναίκες, σε αναγνώριση υπηρεσιών
τους προς τις Ένοπλες Δυνάμεις.
Ποιες είναι άραγε αυτές οι υπηρεσίες που
προσέφερε ο Μεσογαίας στις Ένοπλες Δυνάμεις και τις οποίες δεν αναφέρονται για
να τις μάθουμε και μείς;
Σύμφωνα
δε με την §3β του άρθρου 39 . Έχουν τα ίδια υπηρεσιακά και
οικονομικά δικαιώματα και τις ίδιες αντιστοίχως υποχρεώσεις με τους μονίμους
συναδέλφους τους, δεν έχουν υποχρέωση ελάχιστης παραμονής στο στράτευμα…
Δηλαδή
εκτός από τα έσοδα που έχει ως μητροπολίτης προφανώς θα εισπράττει και μισθό
από το στράτευμα βάσει του σχετικού
εγγράφου του υπουργείου Άμυνας.
Στο
παραπάνω βίντεο πάντως σε μια αποθέωση
λαϊκισμού εξιστορεί το δράμα του πως δεν μπορούν, όπως διακαώς επιθυμεί, να του
κόψουν τον μισθό του μητροπολίτη!
Συμπάσχουμε
βεβαίως μαζί του όταν θα υποστεί πιθανώς το μαρτύριο του να πάρει και δεύτερο
μισθό ως υποστράτηγος!
Ο
προηγούμενος μητροπολίτης που έγινε υποστράτηγος ήταν επί χούντας.( Όταν
η Χούντα διόριζε υποστράτηγο μητροπολίτη Ενόπλων Δυνάμεων»)
ΥΓ.Απλά
για να μην ξεχνάμε τι είχε πει στην ενθρόνιση του:
«Πώς…να ταυτιστώ με την πολυτελή
αμφίεση, που παραπέμπει στη ζωή των βυζαντινών αυτοκρατόρων;…Η
αρχιεροσύνη,…ήταν κάτι που .. καθόλου δεν επιθυμούσα….Λέξεις όπως μισθός, .. τιμητικές διακρίσεις κλπ … θα ήθελα να παραμείνουν ξένες προς το
λεξιλόγιο της προσωπικής μου πολιτείας…ο ιερέας πρέπει να είναι ο φτωχότερος
από τους πιστούς και ο επίσκοπος ο φτωχότερος από τους ιερείς. ….το δεύτερο
όμως, αποτελεί για μένα αδιαπραγμάτευτο όρο και απαράβατο στόχο ζωής. Δεν θα ήθελα να πληρώνομαι»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου