ΟΤΑΝ Η ΤΡΕΛΛΑ ΔΕΝ ΠΗΓΑΙΝΕ ΣΤΑ ΒΟΥΝΑ ΑΛΛΑ ΣΤΟΥΣ ΣΤΥΛΟΥΣ!

Οι σπάνιες αυτές φωτογραφίες είναι από το αρχείο του συλλέκτη Johan Adolf Andersohns  που είχε επισκεφτεί την Ελλάδα το 1868  και φυλάσσονται στο μουσείο Vänersborgs στη νότια Σουηδία που ίδρυσε ο ίδιος.

Σε αυτές βλέπουμε με έκπληξη ότι επάνω στο επιστύλιο των δυτικότερων κιόνων της νοτιοδυτικής γωνίας υπάρχουν τα ερείπια από το κελί ενός μοναχού γνωστού ως Στυλίτη που είχε εγκατασταθεί εκεί από τους τελευταίους χρόνους της Τουρκοκρατίας.

Ακόμα νωρίτερα το κτίσμα του Στυλίτη φαίνεται και σε πίνακα του 1836 του  Ludwig Kolinberger. 

ΠΡΟΣΘΗΚΗ 5-6-2020

Αυτή είναι  η παλαιότερη φωτογραφική αποτύπωση, δαγκεροτυπία, του Ναού του Ολυμπίου Διός.από τον Joseph - Philibert Girault de Prangey, 1842.
Βρίσκεται στη συλλογή της βασιλικής οικογένειας του Κατάρ.

Είναι μια απ’ τις ακριβότερες φωτογραφίες του κόσμου, καθώς πουλήθηκε το 2003 σε δημοπρασία του Οίκου Kρίστις στον Σεΐχη του Kατάρ, έναντι 789.000 ευρώ.
Σε σχόλιο αναφέρεται πως τα περί σκήτης και στυλίτη είναι ένας λαϊκός μύθος, και πως  το πρόσθετο κατασκεύασμα ήταν ένα στρατιωτικό παρατηρητήριο μέρος του τείχους Χασεκή που περιστοίχιζε την τότε Αθήνα. Από εδώ.

  

Αλλά και σε γκραβούρα του Πάσχα του 1884 το κελί αυτό έχει παραμείνει στην θέση του.

Πίστευα πως όλοι αυτοί οι πολυπληθείς παρανοϊκοί, που τους πρώτους αιώνες του χριστιανισμού, ξεκινώντας από την Συρία,  πίστευαν πως με την καταπόνηση του σώματος τους ζώντας επάνω σε ένα στύλο,θα διασφάλιζαν την σωτηρία της ψυχής τους, εξαφανίστηκαν κάπου τον 12^ο αιώνα με εμφάνιση μόνο σποραδικών  περιπτώσεων στην Ρωσία μέχρι το 1461 και στους Ρουθενιανούς ακόμα και αργότερα.

Στην Δύση εκτός από μια ή δύο περιπτώσεις δεν αναφέρονται στυλίτες.

Ένας σύγχρονος που θεωρείται στυλίτης, αλλά είναι  μάλλον πιο κοντά στους μοναχούς των Μετεώρων,  υπάρχει σήμερα στην Γεωργία και ζει στην Katskhi Pillar εδώ και 20 χρόνια, έχοντας αναστηλώσει με την βοήθεια των ντόπιων και της πολιτείας  ένα μοναστήρι του 1200.
Πριν όμως αρχίσουν να ανεβαίνουν σε στύλους υπήρχε η μόδα των «ορθίων»

Ο Όσιος Ιάκωβος Επίσκοπος Νισίβεως (εορτάζει 13 Ιανουαρίου) σύμφωνα με την χριστιανική μυθολογία ήταν τόσο απορροφημένος στην ορθοστασία του ώστε μια φορά τον σκέπασε το χιόνι χωρίς να το πάρει χαμπάρι! Ο δε Ιωάννης των Σάρδεων για να παραμένει όρθιος και στον ύπνο του είχε βρει την πατέντα να περνάει ένα σκοινί από τις μασχάλες του και να κρεμιέται από αυτό!

Πρωτοπόρος στον θρησκευτικό παραλογισμό του σκαρφαλώματος στις κολώνες είναι ο όσιος Στυλίτης Συμεών, ο Σύρος. (τιμάται την 1^η Σεπτεμβρίου) Αυτός ακολούθησε αντίστροφα το «απ΄τα ψηλά στα χαμηλά» γιατί αρχικά δοξολόγησε τον θεό για 5 μέρες σε ένα ξεροπήγαδο! Μετά  βάζει να τον εγκλείσουν συνολικά 28 φορές στην περίοδο της νηστείας, χωρίς οποιαδήποτε τροφή. Όλα αυτά προσελκύουν την προσοχή του θρησκόληπτου και αμόρφωτου πλήθους αλλά και ατόμων της εξουσίας, οι οποίοι συρρέουν σε πλήθη για να τον παρακαλέσουν να μεσιτεύσει στον θεό ώστε παράλυτοι να περπατήσουν, καμπούρηδες να ισιώσουν, στείρες να αποκτήσουν παιδιά κτλ

Έτσι αναγκάζεται να ανέβει στον στύλο για να υψωθεί πνευματικά αλλά και για να γλυτώσει από τους πιστούς του που προσπαθούν να πάρουν τρίχες από το μαλλί της προβιάς του, φακές από το γεύμα του ή και χώμα γύρω από τον στύλο, καθαγιασμένο προφανώς  από τα σωματικά του απόβλητα!
 Αρχικά ανεβαίνει σε χαμηλότερους στύλους  αλλά αργότερα σε στύλο 20-25 μέτρων όπου και εγκαθίσταται για 30 χρόνια.

Στεκόταν όρθιος ή έσκυβε μέχρι τα δάκτυλα των ποδιών του για προσευχηθεί και καθώς έτρωγε μια φορά την εβδομάδα, όντας αποστεωμένος, δεν είχε πρόβλημα με τις επικύψεις που ένας από τους πιστούς του είχε μετρήσει  σε μια μέρα τουλάχιστον 1244,γιατί μετά τελικά και αυτός βαρέθηκε να τις μετράει  !

Ο πολυπράγμων όμως στυλίτης είχε και την μεγαλοφυή ιδέα να περάσει

τη ζωή του στέκοντας μόνο στο ένα πόδι. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα  να πάθει ακαμψία, τα μέλη του να γεμίσουν  πληγές και οιδήματα, τα οποία γρήγορα σάπισαν με αποτέλεσμα, ένα χειμώνα ο μηρός του σάπισε τόσο, «ώστε βγήκαν από μέσα πολλά σκουλήκια. Έπεφταν από το σώμα του στις πατούσες του, από τις πατούσες του στον στύλο, από το στύλο στο χώμα. Τότε ο Συμεών διέταξε ένα νεαρό άντρα, ονόματι Αντώνιο, ο οποίος τον υπηρετούσε και είδε και κατέγραψε όλα αυτά, να μαζέψει τα σκουλήκια και να του τα φέρει επάνω. Ύστερα τα έβαλε πάλι στην πληγή του και είπε: "Φάτε λοιπόν αυτά, που σας έδωσε ο Θεός"».
Αναπόφευκτα πέριξ του Συμεών και του πλήθους των συρρεόντων προσκυνητών, αναπτύχτηκε και το αντίστοιχο εμπόριο και λέγεται πως ακόμα και στην  Ιταλία,  ό Συμεών ήταν τόσο γνωστός, ώστε κρε­μούσαν μικρές εικόνες του στις εισόδους όλων των εργα­στηρίων, για να παίρνουν απ' αυτές προστασία και ασφάλεια

Στην εικόνα ο Συμεών με πάνω από το κεφάλι του την πνευματική καθαρότητα που τον ευλογεί και από κάτω το φίδι που παριστά τους δαιμονικούς πειρασμούς.(6^ος αιών)
Εκτός όμως από το χώμα που το μετέφεραν σε μικρές κάψουλες, όχι μόνο ως φάρμακο αλλά και ως φυλακτό, έπαιρναν και σκόνη και κομμάτια από τον στύλο του με αποτέλεσμα τον Μεσαίωνα αυτός να έχει φθαρεί ολόκληρος.

Στην φωτογραφία το υπόλειμμα από την κολώνα, γύρω από την οποία μετά τον θάνατο του κτίστηκε μεγαλοπρεπής ναός που είχε 4 βασιλικές σε σχήμα σταυρού. (Είναι 30 χιλ από το Χαλέπι)  
Βέβαια οι γυναίκες δεν επιτρέπονταν να πλησιάσουν πολύ κοντά τον Συμεών βάσει της προς Κορινθίους Α' 7:1 (Είναι καλό ο άνθρωπος να μην αγγίζει γυναίκα) και ο ίδιος δεν επέτρεψε ούτε στην μάνα του να πλησιάσει. Ο Άγιος Αυγουστίνος είχε ήδη πει για τις γυναίκες πως: πραγματικά πρέπει να απομονώνονται γιατί είναι η αιτία των μισητών και ακουσίων στύσεων στους αγίους άνδρες! 

Όταν λοιπόν η μητέρα του  πέθανε, ζήτησε και έφεραν το πτώμα της κάτω από τον στύλο του όπως φαίνεται και στην αγιογραφία του 16^ου αιώνα από την Πολωνία.

Η ιστορία του Συμεών είχε εντυπωσιάσει προφανώς τον Καβάφη και γι΄αυτό έχει γράψει ποίημα με τον ομώνυμο τίτλο.
Το παράδειγμα του Συμεών ακολούθησαν πολλοί άλλοι και έτσι βλέπουμε την  παρακάτω εικόνα με δύο Συμεών. Ο άλλος Συμεών είναι  ο νεώτερος ή ο Θαυμαστορίτης όνομα που πήρε από τον λόφο που ήταν ο στύλος του  ανάμεσα στην Αντιόχεια και τη Σελεύκεια, γνωστό ως Θαυμαστόν Όρος. Αυτός  σκαρφάλωσε σε ένα στύλο «τόσο μικρός ακόμη, ώστε άλλαξε τα πρώτα του δόντια, όταν ανέβηκε».

Τέλος ο  Ιωάννης Μόσχος, ένας Ανατολίτης μοναχός, ο οποίος πέθανε το 619 στη Ρώμη περιγράφει μια κωμικοτραγική ιστορία δύο στυλιτών ο ένας  μονοφυσίτης και ο άλλος καθολικός  που βριζόντουσαν από τις κολόνες τους λόγω των διαφορετικών θεολογικών τους απόψεων!

Όλοι αυτοί οι «δια Χριστόν σαλοί» απλά επιβεβαιώνουν ότι πράγματι η Η ΔΙΑΒΡΩΣΗ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΡΗΣΚΕΙΑ οδηγεί σε παράλογες συμπεριφορές που απέχουν από την κοινή λογική και την ορθολογική σκέψη.