ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΕΣ ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ. Η ΘΛΙΒΕΡΗ ΜΟΝΟΤΟΝΙΑ ΜΙΑΣ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ

Μερικές φορές διαβάζουμε ένα κείμενο και θέλουμε να προσθέσουμε και μια δική μας παρατήρηση ή άποψη σε αυτά που διαβάσαμε. 
Διαβάζοντας όμως το τόσο περιεκτικό άρθρο του Μάνου Βουλαρίνου  Η ρουτίνα της καταστροφής, με τον εξ ίσου περιεκτικό υπότιτλο «Οι κυβερνώντες ψάχνουν δικαιολογίες, οι αντιπολιτευόμενοι ψάχνουν ευθύνες, οι δημοσιογράφοι ανοίγουν το μπλοκάκι με τα κλισέ καταστροφής», δεν βρήκα ότι μπορώ να προσθέσω  κάτι  ουσιαστικότερο.

Για τον λόγο αυτό σας το παραθέτω ολόκληρο.

Δεν θυμάμαι καλοκαίρι που να μην συνοδεύεται από μια καταστροφική πυρκαγιά. Άλλες φορές μεγαλύτερη άλλες φορές μικρότερη, η καταστροφή μοιάζει αναπόσπαστο κομμάτι του ελληνικού θέρους. Γι’ αυτό δυσκολεύομαι να καταλάβω τα γεμάτα έκπληξη επιφωνήματα και τη χρήση της λέξης «σοκ» στη δημοσιογραφική κάλυψη των πυρκαγιών. Με δεδομένο ότι το σοκ προϋποθέτει και έκπληξη τίποτα το σοκαριστικό δεν υπάρχει στην χτεσινή πυρκαγιά στην Αττική που από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου καίγεται. Αν υπάρχει κάτι που να είναι στ’ αλήθεια σοκαριστικό είναι η απροθυμία να κάνουμε αυτά που περνούν από το χέρι μας για να περιορίσουμε τη συχνότητα με την οποία επαναλαμβάνεται η καταστροφή.
Πολίτες που αρνούνται να συμμορφωθούν με τους νόμους ενός κράτους το οποίο με τη σειρά του αρνείται όχι απλώς να επιβάλει τους νόμους του αλλά ακόμα και να οργανωθεί καταλλήλως, μας χαρίζουν κάθε χρόνο μια σχεδόν τελετουργική επανάληψη ενός δράματος που δεν φαίνεται να έχει τέλος. Κράτος και πολίτες παραδομένοι σε μια θανάσιμη μακαριότητα ταράζονται κάθε καλοκαίρι για λίγες ημέρες ή (το πολύ) εβδομάδες και μετά συνεχίζουν να κάνουν ό,τι έκαναν λες και πρωταγωνιστούν σε κάποιο άρρωστο εθνικό ριμέικ της «Μέρας της Μαρμότας».
Διαγγέλματα, κραυγές οργής, εξαγγελίες, καταγγελίες μοιάζουν με λόγια εθίμου που κάθε χρόνο επαναλαμβάνεται χωρίς όμως, όπως συνήθως συμβαίνει με τα έθιμα, να ασκεί την οποιαδήποτε επιρροή στην καθημερινότητα. Η φωτιά καίει, οι πολίτες αναρωτιούνται «πού είναι το κράτος;», το κράτος είναι εκεί που θέλουν οι πολίτες να είναι τον υπόλοιπο χρόνο, οι κυβερνώντες ψάχνουν δικαιολογίες, οι αντιπολιτευόμενοι ψάχνουν ευθύνες, οι δημοσιογράφοι ανοίγουν το μπλοκάκι με τα κλισέ καταστροφής. Μετά η φωτιά σβήνει και τελικά το μόνο που αλλάζει είναι η απαίσια μαυρίλα η οποία σε τίποτα δεν εμποδίζει την επανάληψη της επόμενης χρονιάς, της μεθεπόμενης χρονιάς κ.ο.κ.
«Μα είναι δυνατόν να εξαφανίσουμε την πιθανότητα πυρκαγιάς, ρε Βουλαρίνε;» θα αναρωτηθεί κάποιος που ίσως να μην έχει καταλάβει τι έχει διαβάσει μέχρι τώρα και τον οποίο ευθύς αμέσως θα βοηθήσω. Φυσικά είναι αδύνατον να μηδενιστεί η πιθανότητα πυρκαγιάς. Αλλά όλοι καταλαβαίνουμε ότι μπορεί να μειωθεί. Όλοι καταλαβαίνουμε (ασχέτως αν αδιαφορούμε) ότι η βεβαιότητα πολύ αυστηρής τιμωρίας μειώνει τον αριθμό των συμπολιτών που είναι έτοιμοι να κάνουν την οξυγονοκόλληση ή το μπάρμπεκιού τους την ώρα που το θερμόμετρο είναι στο τριανταφεύγα. Όλοι καταλαβαίνουμε ότι ο καθαρισμός των οικοπέδων βάζει ένα εμπόδιο στην εξάπλωση μιας φωτιάς. Όλοι καταλαβαίνουμε ότι όσο πιο οργανωμένο και αξιοκρατικό ως προς τη στελέχωσή του είναι ένα κράτος τόσο πιο αποτελεσματικό γίνεται. Αλλά αρκετοί από εμάς (αρκετοί ώστε η κάθε αλλαγή προς το καλύτερο είτε να αποκλείεται είτε να γίνεται με ρυθμούς χελώνας) εξακολουθούν να μη δίνουν δεκάρα, εκτός φυσικά από τις λίγες μέρες κάθε καλοκαίρι που είμαστε οργισμένοι, συγκλονισμένοι, προβληματισμένοι, υπεύθυνοι και έτοιμοι για γενναίες αποφάσεις που «δεν θα επιτρέψουν άλλη μια καταστροφή σαν κι αυτή». Αλλά αυτές οι μέρες περνούν γρήγορα. Για όλους. Και για τους λειτουργούς του κράτους και για τους πολίτες του. Και μπράβο τους. 
 
Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.

Η ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ

Οι τραγικές ώρες που περνάνε πολλά μέρη της Ελλάδας με τις πυρκαγιές, έχουν δυστυχώς ερεθίσει πολλούς, από ηλίθιους μέχρι κακόβουλους, να γράφουν ότι τους κατεβάσει η γκλάβα τους ή ακόμα χειρότερα ότι θεωρούν πως θα πλήξει τους πολιτικούς τους αντιπάλους, ακόμα δημιουργώντας και ψεύτικες ειδήσεις.
Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα του θλιβερού Βελόπουλου που ανερυθρίαστα βγήκε στην Βουλή και είπε ότι  «ο Ισραηλινός δημοσιογράφος και συγγραφέας Γκίντεον Λεβί αποκάλυψε την είδηση" της προσφορά της Ρωσίας τεσσάρων πυροσβεστικών Iluyshin Il-76, τα οποία η ελληνική Κυβέρνηση αρνήθηκε.»
Η “είδηση” ήταν ένας φανταστικός ισχυρισμός που έγινε από απλούς χρήστες του Facebook – οι οποίοι δεν θα μπορούσαν να έχουν πρόσβαση σε διπλωματικές πηγές και στη συνέχεια αναδημοσιεύτηκε από σελίδες παραπλανητικού και συνωμοσιολογικού περιεχομένου, που συστηματικά διαδίδουν ψευδείς ισχυρισμούς. Μπορείτε να παρακολουθήσετε της διαδρομής της ψευδούς είδησης εδώ.

Όταν τα Ελληνικά Hoaxes, αποκάλυψαν το ψέμα του, ισχυρίστηκε ότι «ο Ισραηλινός δημοσιογράφος και συγγραφέας Γκίντεον Λεβί αποκάλυψε την είδηση» και βέβαια όταν πάλι τα Ελληνικά Hoaxes, μίλησαν με τον
Γκίντεον Λεβί αυτός διέψευσε κατηγορηματικά τον ισχυρισμό δηλώνοντας ότι : Δεν το δημοσίευσα αυτό, δεν έχω καμία σχέση με αυτό και δεν είναι καθόλου ο τομέας μου.
Για τον βίο και την πολιτεία του  Βελόπουλου έχω γράψει στο παρελθόν το ποστ ΤΙ IQ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΊΣ ΓΙΑ ΝΑ ΨΗΦΙΣΕΙ ΤΟΝ ΚΥΡΙΑΚΟ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟ;
Σχετικά με την πολιτική εκμετάλλευση των πυρκαγιών γράφει ο Πρετεντέρης: «Η αντιπολίτευση του θυμού, της καταγγελίας και της καταστροφής» καταδικάστηκε βαριά και ασήκωτα σε δύο πρόσφατες αλλεπάλληλες εκλογές. Μόνο οι άφρονες δεν το κατάλαβαν. Αντιθέτως ο μέσος εχέφρων πολίτης μπορεί θαυμάσια να διακρίνει το αναπότρεπτο από το απροετοίμαστο και το ανυπέρβλητο από το ανοργάνωτο ώστε να μοιράσει ευθύνες. Προφανώς θα το κάνει. Μόλις σβήσουν οι φωτιές.
Θυμάστε την πρόσφατη σχετική ειδησεογραφία (6-7-23)Εις θάνατον… 76χρονος πέθανε σε καρότσα αγροτικού στη Βόρεια Εύβοια – Δεν υπήρχε διαθέσιμο ασθενοφόρο
(6-7-23)Tραγωδία στην Κω: Πέθανε σε καρότσα αγροτικού γιατί δεν υπήρχε ασθενοφόρο
Για να επιλυθεί άμεσα το πρόβλημα ψηφίστηκε, μόνο από την ΝΔ,
 Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου που  έχει τίτλο «Ρυθμίσεις για την αντιμετώπιση της κατεπείγουσας ανάγκης ενίσχυσης της στελέχωσης των πληρωμάτων στα ασθενοφόρα των δομών του Εθνικού Κέντρου Άμεσης Βοήθειας, των Κέντρων Υγείας και των Πολυδύναμων Περιφερειακών Ιατρείων των νησιωτικών και ορεινών περιοχών της χώρας".
Με αυτήν καλύπτονται οι άμεσες επείγουσες ανάγκες που υπάρχουν σε οδηγούς ασθενοφόρων μέχρι τις 31-12-2023, και όσοι αποσπώνται εκεί διατίθεται σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις, κατόπιν αιτήματος των δομών και απόφασης του αρμοδίου οργάνου του φορέα προέλευσης ΚΑΙ ΕΦΟΣΟΝ ΟΙ ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΔΕΝ ΤΟ ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΥΝ.
Προφανώς λοιπόν σωστά καλύπτονται οι άμεσες ανάγκες σε οδηγούς σε ασθενοφόρα σε αυτές τις περιοχές, για να μην πεθαίνει ο κόσμος στις καρότσες αγροτικών και βέβαια δεν πρόκειται αυτή την εποχή να χρησιμοποιηθούν πυροσβέστες οι οποίοι όμως τους χειμερινούς μήνες προφανώς δεν σβήνουν φωτιές.
Ήδη όμως άρχισαν να γράφονται τα πρώτα σχόλια ότι παίρνουν πυροσβέστες από τις πυρκαγιές για να δουλέψουν στο ΕΚΑΒ.

Με θερμοκρασίες 45 βαθμών και ξηρασία ήταν δυστυχώς αναπόφευκτο να εμφανιστούν 667 (!) πυρκαγιές σε όλη την χώρα μέσα σε 10 μέρες.
Αυτό δεν εμπόδισε πολλούς να λένε ότι  αυτές θα μπορούσαν να αποφευχθούν αν είχαμε περισσότερα πυροσβεστικά μέσα.
Αγνοούν  ότι σε χώρες πολύ πιο πλούσιες από την Ελλάδα, με πολύ μεγαλύτερα σε αριθμό πυροσβεστικά μέσα, όπως πχ  η Αυστραλία,  κάηκαν πάνω από 243 εκατομμύρια στρέμματα, ή ότι στον Καναδά, κάηκε το 3% του συνόλου των δασικών περιοχών, δηλ. πάνω από 120 εκατομμύρια στρέμματα, ή το ότι στην Καλιφόρνια, που αν ήταν κράτος θα ήταν το 5ο πλουσιότερο κράτος του κόσμου, από το 2000 οι πυρκαγιές σε αυτήν ανέρχονται ετησίως σε  6.200 έως 9.600 και έφτασαν να κάψουν το 2020, 1.780.000 εκτάρια. (1εκτάριο είναι 10 στρέμματα) σε φωτιά που έκαιγε για 3 μήνες.
Ήδη δε διαθέτουμε συνολικά για την κατάσβεση των πυρκαγιών 89 εναέρια μέσα (40 από τον εθνικό στόλο και 49 μισθωμένα), έναντι 83 το 2022 και μόνο 61 το 2019 !
Απτόητοι όμως κατηγορούν την πολιτεία  γιατί δεν αγοράζουμε μερικά ακόμα Καναντέρ.  Απλά δεν έχουν πάρει χαμπάρι ότι δεν υπάρχουν Καναντέρ για να αγοράσουμε!
Το εργοστάσιο που τα παράγει έχει σταματήσει την παραγωγή από το 2005. Αυτό που κάνει πλέον η εταιρεία είναι να συγκεντρώνει παραγγελίες και μόλις λάβει ένα ικανοποιητικό αριθμό να βάζει μπρος την κατασκευή αεροπλάνων στη γραμμή παραγωγής. Η Ελλάδα αποτελεί τον κύριο ρυθμιστή της παραγωγής, αφού έχει προβεί ήδη σε 8 παραγγελίες για καινούργια αεροπλάνα και ανακατασκευή άλλων 7  . Μόλις η εταιρεία λάβει έναν συγκεκριμένο αριθμό παραγγελιών θα επαναλειτουργήσει τη γραμμή παραγωγής, αλλά και πάλι ο ρυθμός θα είναι αργός καθώς το εργοστάσιο μπορεί να βγάζει 3 αεροπλάνα κάθε δύο χρόνια (1,5 το χρόνο)
Επίσης οι πυροσβέστες από  13.932 το 2019 έχουν αυξηθεί σήμερα στους 16580, ενώ τα πυροσβεστικά από  3.282 το 2019, αυξήθηκαν σε 3.654 σήμερα.
Σημαντική και ουσιαστική είναι επίσης η συμβολή του 112 που χάρις σε αυτό μαζί με τον υπόλοιπο κρατικό μηχανισμό δεν ξαναζήσαμε  τραγωδίες όπως στο Μάτι, ή το 2007 με τους 63 νεκρούς στην Ηλεία.

Βέβαια διαχρονικά δεν σταμάτησαν ποτέ διάφοροι προφανώς μειωμένης νοημοσύνης ή από πρόθεση να διαδίδουν ότι οι πυρκαγιές μπαίνουν για να μπορέσουν έτσι να τοποθετηθούν στα καμένα ανεμογεννήτριες!
Δεν πάει να επισημαίνεται συνεχώς ότι βάσει νόμου (άρθρα 45-57 του Ν. 998/1979) οι ανεμογεννήτριες επιτρέπονται ΚΑΝΟΝΙΚΑ σε δασικές και αναδασωτέες περιοχές.
Οπότε δεν υπάρχει βέβαια ΚΑΝΕΝΑΣ απολύτως λόγος να βάλει κάποιος φωτιά σε δάση για ανεμογεννήτριες, άλλωστε οι καμένες δασικές εκτάσεις, ΔΕΝ αποχαρακτηρίζονται, αντίθετα κρίνονται αναδασωτέες.
Τέλος αντίθετα από την εδραιωμένη πίστη στην Ελλάδα ότι η χώρα μας θα καταντήσει κρανίου τόπος από τις πυρκαγιές, η πραγματικότητα είναι ότι τα τελευταία 25 χρόνια παρατηρείται στην χώρα μας σημαντική αύξηση των δασών!
Το 1980 το ποσοστό που κάλυπταν τα δάση ήταν 18%.
Από το 1990 έως το 2018 το ποσοστό αυξήθηκε από 25,6% σε 31,7%
Σχετικά στοιχεία όπως και στοιχεία και για τις άλλες χώρες εδώ
 
Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.

ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ ΜΗΝΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ.

Αύριο συμπληρώνεται ένας μήνας από την ανάληψη της εξουσίας από την νέα κυβέρνηση της ΝΔ και αξίζει να δούμε τα υπέρ και τα κατά που έχουμε διαπιστώσει.
Ας ξεκινήσουμε πρώτα από τα κατά.
Δεν θα μπορούσε κανείς πιστεύω να θεωρήσει ότι, η τεράστια σε αριθμό κυβέρνηση με 63 μέλη, αποτελεί επιτυχημένη απόφαση του Μητσοτάκη.
Όπως έχει γράψει ο Γιάννης Μαρίνος, τον καιρό που ήταν ευρωβουλευτής οι άλλες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις είχαν  7 έως 25 το πολύ υπουργούς.  Και όπως γράφει ο ίδιος: έτσι εξηγείται η βραδύτητα στο κυβερνητικό έργο αφού για κάθε νομοσχέδιο χρειάζεται  η σύμφωνη γνώμη 5, 6 και 7 υπουργών. Αναπόφευκτη συνέπεια οι προστριβές που δημιουργεί η πολυαρχία, καθώς κάθε συναρμόδιος υπουργός επιδιώκει να βάλει και την προσωπική του σφραγίδα σε κάθε νομοθέτημα συναρμοδιότητα του. Μπορεί συνεπώς  να γίνει αντιληπτό πόσο ακόμα δυσκολότερο θα γίνει το έργο της νέας κυβέρνησης με τον πρωτοφανή αριθμό των 63 υπουργών και υφυπουργών.
Και σε αυτή την κυβέρνηση μόνο το 25% είναι γυναίκες, 18 μέλη είναι εξωκοινοβουλευτικά (πράγμα θετικό κατά την γνώμη μου) όπως επίσης παρήγορο είναι ότι η μέση ηλικία είναι τα 53 έτη.
Το δεύτερο μεγάλο αυτογκόλ ήταν η ανάκληση της υπ'αρ. 34/2018 από 8/6/2018 απόφασης διαγραφής από την ΝΔ του Δημητρίου Καμπόσου  Δημάρχου Άργους Μυκηνών και Πρόεδρου της ΠΕΔ Πελοποννήσου.
Είχε γράψει τότε στο twitter (8-6-2018) ο Μητσοτάκης: Ο κ. Καμπόσος διεγράφη για τα απαράδεκτα και ρατσιστικά σχόλιά του. Επαναλαμβάνω ότι δεν θα ανεχτώ μισαλλόδοξο και διχαστικό λόγο από στελέχη της Νέας Δημοκρατίας.
Η διαγραφή του το 2018 ήταν απολύτως δικαιολογημένη γιατί μετά  το λιντσάρισμα του τότε δημάρχου Θεσσαλονίκης Γιάννη Μπουτάρη από φασίστες είχε αναφέρει στα κοινωνικά δίκτυα ότι «αυτή είναι η μοίρα των προδοτών», ενώ είχε προβεί και σε χυδαίους και ρατσιστικούς χαρακτηρισμούς εναντίον του «Μπουτάρη που είναι αρεστός των Εβραίων», αποκαλώντας τον «φουκαρά τον γέρο», και υποστηρίζοντας ότι «έχει προσβάλει τη Θεσσαλονίκη βάναυσα αυτός ο τύπος».
Όλα αυτά αφότου ο κ. Μπουτάρης είχε εκφράσει τη στήριξή του στη συμφωνία των Πρεσπών.
Η άλλη επιστροφή στην ΝΔ διαγεγραμμένου στελέχους της είναι του
Δήμαρχου Σπάρτης Πέτρου Δούκα.
Ο Πέτρος Δούκας είχε παραδεχθεί  δημοσίως ότι το 2007, μετά τις μεγάλες πυρκαγιές, ο ίδιος και στελέχη της Ν.Δ. κατέβηκαν στην Ηλεία «με βαλίτσες με λεφτά για τους πυρόπληκτους», και έτσι κέρδισε τότε τις εκλογές η ΝΔ. Τότε, ο  Μητσοτάκης είχε ενοχληθεί έντονα, κρίνοντας ότι οι δηλώσεις αυτές  δεν συνάδουν με τις αρχές και τις αξίες της παράταξης. Και ήταν τόσος ο θυμός του, που έφαγε και τον τότε υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Σπήλιο Λιβανό, που είχε χαρακτηρίσει τη δράση αυτή «έπος» και απαίτησε να διακόψει την κρίσιμη συμμετοχή του στο συμβούλιο των υπουργών Γεωργίας στις Βρυξέλλες και να επιστρέψει πάραυτα στην Αθήνα για να παραδώσει το χαρτοφυλάκιό του.
Βέβαια αυτά που είχε πει ο Δούκας ήταν και η αλήθεια!
Φαίνεται ότι συγχωρέθηκε γι αυτά που είχε πει, τώρα που ο «ακάματος» πρωθυπουργός της εποχής εκείνης που μοίραζε τα χρήματα δεν ασχολείται πλέον με την πολιτική αλλά με τα καπνά!
Τέλος αφού η προηγούμενη κυβέρνηση είχε προσλάβει 1060 αστυνομικούς για την Πανεπιστημιακή αστυνομία βγήκε ο  Μηταράκης και είπε χαρακτηριστικά ότι «το πλαίσιο της «Πανεπιστημιακής Αστυνομίας» επανεξετάζεται και πως θα πρέπει τα ίδια τα πανεπιστημιακά ιδρύματα να έχουν πιο ενεργό ρόλο στην φύλαξή τους, καθώς δεν είναι ο ρόλος της Αστυνομίας αυτός, αλλά να παρεμβαίνει σε περιστατικά αξιόποινων πράξεων».
Δηλαδή ξαναπέταξε την καυτή πατάτα της τήρησης του νόμου στους πρυτάνεις που ξέρουμε ότι στην πράξη δεν μπορούν ή δεν θέλουν να κάνουν τίποτα!

Στα υπέρ τώρα θα έλεγα πως στα πρώτα νομοσχέδια είναι αυτό που αφορά την ψήφο των Ελλήνων στο εξωτερικό που είναι γραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους. Είναι ένα μέτρο απόλυτα σωστό που ισχύει σε όλες τις πολιτισμένες χώρες. Ελπίζω δε να φτάσουμε κάποτε και στην ψηφοφορία με επιστολή.
Η δεύτερη σωστή απόφαση της κυβέρνησης ήταν να αναιρέσει το αίτημα έφεσης κατά της απόφασης του Ευρωπαϊκού δικαστηρίου, το οποίο έκρινε ότι υπήρξε παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του κ Γεωργίου και πως δεν έτυχε δίκαιης δίκης στα ελληνικά δικαστήρια.
Το αμάρτημα του ήταν να προσδιορίσει το έλλειμα του χρέους που άφησε η κυβέρνηση Καραμανλή στο 15,6% με τον ευρωπαϊκό τρόπο μέτρησης των στοιχείων, από το 5-6% που παρουσίαζε η τότε κυβέρνησης. Για μια  δεκαετία κρατικοί μηχανισμοί πετύχαιναν  νομικές διώξεις εναντίον ενός πολίτη, που στα δικαστήρια αθωωνόταν ξανά και ξανά.

Τέλος στα υπέρ της κυβέρνησης είναι η αποτελεσματική λειτουργία της Πολιτικής προστασίας που πέτυχε να μην έχουμε νεκρούς από τις πολλές πυρκαγιές που καίνε την Ελλάδα. Χάρις στο 112, οι εκκενώσεις των περιοχών που κινδύνευαν από πυρκαγιές έγιναν έγκαιρα και απ΄ότι φαίνεται ταυτόχρονα ήταν και έγκαιρη και ουσιαστική η μετακίνηση 19.000 τουριστών στην Ρόδο μαζί με την άμεση φροντίδα για την στέγαση και σίτιση τους.
Δυστυχώς παρά το γεγονός ότι αυτή την φορά η κυβέρνηση αντιμετώπισε με σημαντική επιτυχία τον τεράστιο αριθμό πυρκαγιών διάφοροι ειδικοί στα πάντα, μετά τις προτροπές στην επιδημία να αποκτήσουμε χιλιάδες ΜΕΘ, τώρα προτείνουν ως λύση για τις πυρκαγιές να προμηθευτεί η χώρα μερικές εκατοντάδες Καναντέρ.
Βέβαια στην χώρα που κατασκευάζονται, εξήντα εκατομμύρια στρέμματα κάηκαν από τον Ιανουάριο, επιφάνεια 18 φορές μεγαλύτερη από τον μέσο όρο των τελευταίων δέκα ετών, 
Παρά δε το γεγονός ότι στον Καναδά δεν θα έχουν έλλειψη από Καναντέρ, συνολικά, 423 πυρκαγιές παραμένουν ενεργές εκεί, οι μισές εκ των οποίων χαρακτηρίζονται εκτός ελέγχου, κι αυτό αφορά τόσο το ανατολικό, όσο και το δυτικό τμήμα της χώρας. Έτσι πάνω από 100.000 άνθρωποι έχουν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους φέτος εξαιτίας των πυρκαγιών.
Μήπως θα έπρεπε να τους στείλουμε μερικούς από τους ιντερνετικούς ειδικούς για τα πάντα που έχουμε εδώ;
 
Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.
 

ΠΩΣ ΔΕΝ ΑΠΕΚΤΗΣΑ ΣΠΙΤΙ ΣΕ ΠΕΥΚΟΦΥΤΗ ΠΕΡΙΟΧΗ.

Μετά από τις φωτιές στην Πεντέλη, Ντράφι, Παλλήνη, Ανθούσα και Γέρακα θυμήθηκα ένα σχετικό ποστ μου που είχα δημοσιεύσει πριν 13 χρόνια και το οποίο δυστυχώς έκτοτε παραμένει επίκαιρο και γι΄αυτό και το αναδημοσιεύω.
Το ποστ είχε τίτλο ΠΩΣ ΔΕΝ ΑΠΕΚΤΗΣΑ ΣΠΙΤΙ ΣΕ ΠΕΥΚΟΦΥΤΗ ΠΕΡΙΟΧΗ. και στην αρχική του ανάρτηση είχε 17 σχόλια.

 Όταν πριν μερικά χρόνια τα οικονομικά μας, μας επέτρεπαν πια να αποκτήσουμε δικό μας σπίτι, βεβαίως με την βοήθεια δανείου από την τράπεζα, η κ Αθεόφοβου ξαμολήθηκε, με την καταπλήσουσα ενεργητικότητα που την διακρίνει όταν την ενδιαφέρει κάτι, να ψάχνει.
Στο μυαλό της όμως είχε εισχωρήσει η ιδέα ότι κανένα σπίτι δεν είναι φτιαγμένο σύμφωνα με τις δικές της επιθυμίες, οπότε δεν έμενε τίποτα άλλο παρά να εκπληρώσει ένα ανεκπλήρωτο όνειρο της παιδικής της ηλικίας που δεν ήταν τίποτα άλλο από το να αρχιτεκτονίσει!
Για να το πετύχει όμως αυτό ήταν αναγκαία μια βασική προϋπόθεση.
Να έχει ένα οικόπεδο!
Άρχισε λοιπόν να επισκέπτεται διάφορα βουνά πέριξ της Αθήνας και να βλέπει διάφορα οικόπεδα που τότε ήσαν στου διαόλου την μάνα, σε δάση, δίπλα από ρέματα, ή μπροστά σε χαράδρες αλλά όμως ήσαν μέσα στις οικονομικές μας δυνατότητες.
Όταν με πήγε να δω μερικά από αυτά πάραυτα και κατηγορηματικώς απερρίφθησαν όλα από μένα για δύο βασικούς λόγους.
Ο πρώτος ήταν ότι ρίγη φρίκης με έπιασαν στην ιδέα κατασκευής ενός σπιτιού γιατί ήξερα τι επρόκειτο να επακολουθήσει.
Η κ Αθεόφοβου θα ασχολιότανε με το τι πλακάκια θα πάρουμε ,τι πόμολα ,τι χρώμα θα βάλουμε ενώ εγώ θα έπρεπε να ασχολούμαι με τα αναγκαία υλικά, ασβέστες, τούβλα ,άμμο τους κτίστες, τους σοβατζήδες, τους μπογιατζήδες ,τους υδραυλικούς και όλο αυτό τον εσμό των επαγγελματιών που η επαγγελματική τους συνείδηση είναι αντίστοιχη της θρησκευτικής μου πίστης.
Ο δεύτερος και σημαντικότερος λόγος ήταν ότι γεννημένος και μεγαλωμένος στο κέντρο της Αθήνας δεν είχα καμιά διάθεση να κάνω παρέα με τις κουκουβάγιες και να αναγκάζομαι ,λόγω της εργασίας μου στην Αθήνα να κάνω εκδρομή καθημερινά στο σπίτι μου.΄
Αφού λοιπόν άκουσα τα εξ αμάξης από την σύζυγο για την αποφασιστική μου άρνηση τόσο για να αρχιτεκτονίσει , όσο και για ξενιτευτώ από την Αθήνα, έψαξε για διαμέρισμα στα όρια που είχα θέσει (μέχρι το Χολαργό). Πράγματι βρήκε ένα έτοιμο διαμέρισμα που κάλυπτε πλήρως τις ανάγκες μας οπότε πάραυτα χωρίς δεύτερη σκέψη το πήραμε και από το οποίο πλέον θα μας βγάλουν κάποτε οριζόντιους.
Βέβαια η κ Αθεόφοβου δεν σταμάτησε την γκρίνια και τους απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς για τον δυσπροσάρμοστο σύζυγο της που δεν της έκτισε ένα σπίτι κοντά σε ένα πνεύμονα πρασίνου όπου θα μπορούσε καθημερινά να κάνει οξυγονοθεραπεία.
Η εκδίκηση όμως είναι ως γνωστόν ένα φαγητό που τρώγεται κρύο.
Έκτοτε κάθε φορά που βλέπουμε το καλοκαίρι αυτές τις τραγικές εικόνες με τις φωτιές ή τα προβλήματα με τα χιόνια τον χειμώνα ,σαν άλλος Προμηθέας λέω με χαιρεκακία στον θηλυκό μου Επιμηθέα: Τι κρίμα να μην φτιάξουμε ένα ωραίο σπιτάκι εκεί ! Θα σε έδειχνε και η τηλεόραση με τον κουβά στο χέρι!
Επακολουθεί μουγκαμάρα και μετά από λίγο φράσεις συμπαράστασης στους ατυχήσαντες και δεινοπαθούντες παρ΄ ολίγον γείτονες μας, συμπάσχουσα πλήρως μαζί τους βλέποντας την τηλεόραση και αναφωνώντας κατά διαστήματα :πα, πα, παα !!
Θυμάμαι δε ένα αγαπητό μου φίλο που έχει φτιάξει ένα ωραίο σπίτι στο Ντράφι τι μου απάντησε με χιούμορ πριν μερικά χρόνια όταν τον ρώτησα που είχαν πάει το καλοκαίρι.
Μείναμε στο σπίτι ,δεν πήγαμε πουθενά.
Γιατί;
Γιατί με τον φόβο της φωτιάς με το ένα κρατούσαμε την μάνικα και με το άλλο το ντουφέκι!
Και τι το θέλατε το ντουφέκι;
Κοίτα να δεις ,εδώ στην ερημιά είμαστε σαν το Φαρ Ουέστ ,άμα ένα άγνωστο αυτοκίνητο περάσει δεύτερη φορά μπροστά από το σπίτι, είναι προφανές ότι πρόκειται για εμπρηστή, οπότε πρώτα πυροβολούμε και μετά ρωτάμε που πάει!

 Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.

 

ΠΩΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΑΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΩΝ ΠΑΡΙΣΙΩΝ ΟΙ ΓΕΛΟΙΟΓΡΑΦΟΙ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ.

Όλη η ανθρωπότητα παρακολούθησε με αγωνία και θλίψη την καταστροφή που προκάλεσε η πυρκαγιά στην Παναγία των Παρισίων, ένα μνημείο που από χρόνια έχει αποκτήσει ξεχωριστή θέση στην καρδία όλων των πολιτισμένων ανθρώπων, σε όλες τις χώρες του κόσμου. Αναπόφευκτη ήταν και η άμεση ανταπόκριση των γελοιογράφων σε όλες τις χώρες στην τραγική αυτή εικόνα καταστροφής.

Ας δούμε μερικά από αυτά τα σκίτσα.

 Στα παρακάτω σκίτσα εκφράζεται αφ΄ενός μεν η ευγνωμοσύνη που αισθάνονται οι Γάλλοι για τις αγωνιώδεις και ηρωικές προσπάθειες που κατέβαλαν οι πυροσβέστες για την κατάσβεση της φωτιάς και αφ΄ετέρου η ειρωνεία για τις συμβουλή του Τραμπ στο πώς να την σβήσουν! 

Και στην Ελλάδα επίσης εμφανίστηκαν γρήγορα οι πρώτες σχετικές με το θέμα γελοιογραφίες, με τον Αρκά μάλιστα να συμβαδίζει με πολλούς άλλους ξένους συναδέλφους του που διάλεξαν ως θέμα τον Κουασιμόδο, που μαζί με την Εσμαράλδα, αποτελούν τα βασικά πρόσωπα στο παγκοσμίως αγαπητό έργο του Βίκτωρος Ουγκώ η Παναγία των Παρισίων.

Ο Κουασιμόδος στην παραπάνω γελοιογραφία θρηνεί μαζί με τα τέρατα που στολίζουν τον ναό και  σύμφωνα με την λαϊκή αντίληψη, διώχνουν το κακό. Τόσο τα τερατόμορφα αγάλματα όσο και τα γκαργκόιλ που περιβάλλουν τον ναό, δηλαδή οι καλυμμένες υδρορροές του, απετέλεσαν για άλλους γελοιογράφους το θέμα τους.

Η μόνη γελοιογραφία που προκάλεσε έντονες αντιδράσεις ήταν αυτή στο εξώφυλλο του  Charlie Hebdo που απεικονίζει την Παναγία των Παρισιών να φλέγεται πάνω στο κεφάλι του Εμανουέλ Μακρόν που έχει το σχήμα της πρόσοψης του ναού. 

Αναφέρεται στο διάγγελμα που θα έκανε ο Μακρόν το βράδυ της πυρκαγιάς και  γι΄αυτό στη μια πλευρά γράφει «μεταρρυθμίσεις» και στην άλλη «θα ξεκινήσω από τις δομές».