Η
πρωτεύουσα της Κροατίας, Ζάγκρεμπ είναι
μια πόλη με γύρω στο 1.000.000 κατοίκους.
Η
πόλη στο παρελθόν ήταν δύο , η Παλιά
πόλη (Γκόρνι Γράντ ή Άνω Πόλη σε
λόφους και η Ντόνι Γραντ ή Κάτω πόλη .
Μέχρι
τον 16ο αιώνα οι δύο πόλεις βρισκόντουσαν στα μαχαίρια και μόνο 3
φορές τον χρόνο σταμάταγαν τον αλληλοσκοτωμό γιατί τότε γίνονταν
εμποροπανηγύρεις, οπότε προτιμούσαν να βγάλουν κανένα φράγκο αντί να
σκοτώνονται.
Το
1880 ένας μεγάλος σεισμός κατέστρεψε μεγάλο μέρος της, οπότε τα περισσότερα
κτήρια και μνημεία που βλέπουμε σήμερα έχουν ανεγερθεί μετά από αυτόν.
Η ξενάγηση
μας ξεκίνησε από την Κάτω Πόλη και την Πλατεία Τίτο.
Από
αυτήν ξεκινά ένα πράσινο πέταλο από
πάρκα της πόλης στο σχήμα ενός U.
Σε
αυτήν βλέπουμε το Εθνικό Θέατρο του
1895 με νεομπαρόκ και ροκοκό στοιχεία.
Στο
πλάι του είναι το Μουσείο Τεχνών και
Επαγγελμάτων που ιδρύθηκε το 1880. Περιέχει μια μεγάλη συλλογή με έργα
τεχνητών και καλλιτεχνών ενώ πιο πάνω βρίσκεται το μοντέρνο κτήριο της Ακαδημίας Μουσικής
Προηγουμένως
λίγο πιο κάτω έχουμε αφήσει αριστερά μας στο πλάι, ένα εξ ίσου εντυπωσιακό
κτήριο του 1895 , το Μουσείο Μίμαρα
που φέρει το όνομα του επιχειρηματία, συλλέκτη, ζωγράφου και συντηρητή έργων
τέχνης ο οποίος το 1972 χάρισε στην πόλη την μεγάλη συλλογή του.
Πηγαίνοντας τώρα στην δεξιά κάτω γωνία του U βρισκόμαστε στην πλατεία που φέρει το όνομα του πρώτου Κροάτη Βασιλιά Τομισλάβ και την οποία, όπως είναι ευνόητο, κοσμεί το έφιππο άγαλμά του.
Στην πλατεία υπάρχει το Περίπτερο Τέχνης, χώρος διοργάνωσης σημαντικών εκθέσεων. Το 1896 το Περίπτερο Τέχνης είχε εκπροσωπήσει την χώρα στην διεθνή έκθεση της Βουδαπέστης.
Στην
άλλη μεριά της πλατείας υπάρχει ο Κεντρικός
Σιδηροδρομικός Σταθμός του 1890, μήκους 186,5 μέτρων σε νεοκλασικό στυλ.
Λίγο
πιο πριν από τον σιδηροδρομικό σταθμό, βλέπουμε το καλύτερο και πιο γνωστό
ξενοδοχείο της πόλης το Εσπλανάντ του 1925 με δωμάτια σε στυλ
αρτ νουβώ.
Το
σημείο που ενώνεται η Παλιά πόλη με την Κάτω πόλη είναι η πλατεία Γιελάτσιτσα από
το όνομα του Κροάτη κυβερνήτη Γιέλατσιτς.
Σε
αυτήν βρίσκεται και το έφιππο άγαλμα του.
Χαρακτηριστικό σημείο στην πλατεία είναι η αρχαία πηγή Mandusevac που είχε θαφτεί το 1898 και αποκαλύφτηκε και ανακατασκευάστηκε το 1986.
Χαρακτηριστικό σημείο στην πλατεία είναι η αρχαία πηγή Mandusevac που είχε θαφτεί το 1898 και αποκαλύφτηκε και ανακατασκευάστηκε το 1986.
Λίγο
πιο πάνω σε μια πλατεία, που στο κέντρο της έχει μια κρήνη από την οποία υψώνεται μια στήλη με το άγαλμα της Παναγίας, βρίσκεται το πιο γνωστό μνημείο της πόλης ο καθεδρικός ναός του Αγίου Στεφάνου του
1094. Η σημερινή του εικόνα είναι μετά από διάφορες ανακαινίσεις με τελευταία
αυτήν που έγινε μετά τις καταστροφή του τρούλου, του κωδωνοστασίου και μερικών
τοίχων από τον σεισμό του 1880.
Το
πλήθος στην εκκλησία είναι γιατί βρεθήκαμε εκεί ανήμερα το Πάσχα.
Τις
άλλες 3 πλευρές της πλατείας τις καταλαμβάνει το τεράστιο αρχιεπισκοπικό μέγαρο στο οποίο έχουν ενσωματωθεί 3 από τους 5
κυκλικούς πύργους που αποτελούσαν τμήμα των οχυρώσεων της πόλης, οι οποίοι κατασκευάστηκαν μετά το 1469 για να
αντιμετωπιστούν οι τουρκικές επιθέσεις.
Ανεβαίνοντας
προς την Παλιά
Πόλη στην
πλατεία Ντόλατς, που είναι η λαϊκή
αγορά της πόλης, βρίσκεται και η εκκλησία
της Παναγίας του 14ου αιώνα με το όμορφο κωδωνοστάσιο της,
ανακατασκευασμένη και αυτή μετά το 1880.
Στα
τείχη του λόφου του Γκράντετς
υπήρχαν στην Άνω Πόλη κάποτε 5 πύλες,
από τις οποίες σήμερα υφίσταται μόνο μία, η Πέτρινη
Πύλη. Από αυτήν περνάμε για να φτάσουμε στην κορυφή της που βρίσκεται η εκκλησία του Αγίου Μάρκου και στην
οποία δεξιά και αριστερά βρίσκονται το κτήριο της Προεδρίας της Δημοκρατίας και το Κοινοβούλιο.
Από
την αρχική εκκλησία υπάρχουν λίγα στοιχεία και τα σμαλτωμένα κεραμίδια στην στέγη της προστέθηκαν το 1882 εμφανίζουν δε τους
θυρεούς της Κροατίας, της Δαλματίας της Σλοβενίας και της πόλης του Ζάγκρεμπ.
Ο
μόνος ορθόδοξος ναός είναι ο ναός των
Κύριλλου και του Μεθόδιου και κτίστηκε από την ορθόδοξη κοινότητα κατά το
πρώτο ήμισυ του 19ου αιώνα.
Πιο οργανωμένοι οι Ιησουίτες ήδη από το 1630 είχαν κτίσει την εκκλησία της Αγίας Αικατερίνης.
Πιο οργανωμένοι οι Ιησουίτες ήδη από το 1630 είχαν κτίσει την εκκλησία της Αγίας Αικατερίνης.
Από
την Άνω πόλη φεύγουμε αφού πρώτα περάσουμε από τον πύργο του Λότρστακ του 13ου αιώνα.
Το
όνομα του προέρχεται από την λατινική φράση campana Luruncolarum, που
σημαίνει καμπάνα των κλεφτών, γιατί μια καμπάνα σήμαινε το κλείσιμο των πυλών,
οπότε όποιος έμενε απ΄ έξω κινδύνευε να τον ληστέψουν!
Από τα
μέσα του 19ου αιώνα στις 12 το μεσημέρι από αυτόν ακούγονταν
κανονιά και έτσι οι κάτοικοι ρύθμιζαν τα ρολόγια τους.
Ο μύθος λέει πως κάποτε ένας τέτοιος κανονιοβολισμός διέλυσε έναν κόκορα στο στρατόπεδο των Τούρκων, οι οποίοι το θεώρησαν οιωνό και δεν επιτέθηκαν στην πόλη!
Ο μύθος λέει πως κάποτε ένας τέτοιος κανονιοβολισμός διέλυσε έναν κόκορα στο στρατόπεδο των Τούρκων, οι οποίοι το θεώρησαν οιωνό και δεν επιτέθηκαν στην πόλη!
Από
την Άνω Πόλη κατεβαίνει κανείς είτε με το τελεφερίκ που υπάρχει εκεί, είτε από τις σκάλες, βλέποντας από την μία μεριά τα
καλόγουστα γκράφιτι που υπάρχουν στους τοίχους και από την άλλη την πόλη στην
οποία δεσπόζουν τα κωδωνοστάσια του Καθεδρικού και της εκκλησίας Παναγίας.
ΤΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου