ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΚΑΙ ΜΟΝΙΜΟΤΗΤΑ

Όταν είδα τις εικόνες με τους αλληλοδερόμενους φοιτητές με τα αγωνιστικά παλούκια στα χέρια να σπάνε τα κεφάλια ο ένας του άλλου ,θυμήθηκα την ρήση του Γιαβρόγλου που σαν υπουργός Παιδείας είχε μιλήσει για «ρωμαλέο φοιτητικό κίνημα»!
Το ρωμαλέο λοιπόν αυτό φοιτητικό κίνημα, απέδειξε την ρωμαλεότητα του με 8 αγωνιστές του στο Νοσοκομείο μετά την στειλιαρομαχία για την πρώτη θέση στην πορεία, ώστε η κομματική τους οργάνωση να αποδείξει έτσι ότι βρίσκεται στην πρωτοπορία του αγώνα για την μη ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων, τα οποία βέβαια κρατικά τα υπερασπίζονται κρατώντας τα κλειστά  λόγω καταλήψεων!
Στην απορία πολλών το τι θα κάνουν μελλοντικά στην ζωή τους οι  αλληλοδερόμενοι του «ρωμαλέου φοιτητικού κινήματος» η απάντηση είναι γνωστή. 

Μερικοί θα καταλήξουν επαγγελματικά κομματικά στελέχη, με λαμπρή εξέλιξη, όπως πχ ο Νίκος Παππάς που συζητιόταν επί Τσίπρα για Δήμαρχος Αθηναίων και τώρα για Ευρωβουλευτής ο οποίος παραμένοντας για 16 χρόνια φοιτητής πήγε να ψηφίσει υπέρ των καταλήψεων στην Νομική!

Άλλοι, χάρις στο «δημοκρατικό 5», που καθιερώθηκε στην μεταπολίτευση σαν αντάλλαγμα προς τους φοιτητές από τους καθηγητές  για να μην τους καταγγέλλουν ότι διορίστηκαν επί χούντας, κάποτε θα αποκτήσουν το πολυπόθητο πτυχίο.
Αρκετοί από αυτούς, μιας και στον ιδιωτικό τομέα, δεν μπορείς να επιβιώσεις αν είσαι αγράμματος ή άχρηστος, θα καταλήξουν στο Δημόσιο. Είναι αυτοί που χάρις στην ανικανότητα τους δυσφημούν τις χιλιάδες άξιους και ικανούς υπαλλήλους του Δημοσίου που επιτελούν σωστά την δουλειά τους.
Ο Γιάννης Μαρίνος έχει γράψει την παρακάτω πραγματική ιστορία, που συνέβη πριν από κάποια χρόνια στο Τεχνικό Λύκειο της Σαντορίνης. Νεοδιορισθείς μαθηματικός δήλωσε στη διευθύντριά του ότι ούτε ξέρει καλά μαθηματικά, αφού πήρε το πτυχίο του με το δημοκρατικό πέντε, αλλά επιπλέον και βαριέται να διδάσκει. Γι’ αυτό της ζήτησε να μην τον περιλάβει στον προγραμματισμό διδασκαλίας των μαθηματικών στο Λύκειο. Η διευθύντρια νόμισε στην αρχή ότι αστειεύεται. Αλλά όταν εκείνος επέμεινε ότι σοβαρολογεί, τότε η διευθύντρια τον απείλησε ότι θα καταγγείλει τη συμπεριφορά του στο υπουργείο Παιδείας για να εισπράξει την απάντηση: «Και τι θα μου κάνει το υπουργείο; Το πολύ-πολύ να με μεταθέσει στα βόρεια σύνορα. Αλλά και εκεί θα δηλώσω την άγνοιά μου και την άρνησή μου να διδάσκω. Να με διώξουν δεν μπορούν αφού είμαι μόνιμος δημόσιος υπάλληλος».
Κατάπληκτος από την καταγγελία για την οποία με ενημέρωσε η καθηγήτρια, απευθύνθηκα τηλεφωνικά στον τότε υπουργό Παιδείας, κ. Σουφλιά, ο οποίος μου επιβεβαίωσε ότι οι διδάσκοντες δεν ελέγχονται και η μονιμότητα ως δημοσίων υπαλλήλων κατοχυρώνει τον αμαθή και φυγόπονο καθηγητή. Την κατοχύρωση του τεμπέλη και αμαθούς μαθηματικού μού επιβεβαίωσε αμήχανα και ο τότε πρόεδρος της ΟΛΜΕ, ο οποίος μάλιστα είχε το θράσος να με επικρίνει ότι γενικεύω με αφορμή ένα μεμονωμένο γεγονός. Το μεμονωμένο εν τούτοις γεγονός επιβεβαιώνει ότι ένας εκπαιδευτικός του δημόσιου τομέα, όπως άλλωστε και οποιοσδήποτε δημόσιος υπάλληλος, είτε δεν μπορεί να ανταποκριθεί στην αποστολή του είτε αδιαφορεί, δεν μπορεί να απολυθεί διότι είναι μόνιμος και η μονιμότητα κατοχυρώνεται από το Σύνταγμα. Συνεπώς είναι αξιέπαινη η εξαγγελθείσα από τον Πρωθυπουργό πρόθεση για καταπολέμηση τους βαθέος κράτους, αλλά πώς θα καταστεί αυτό δυνατόν με τη μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων;
Σε άλλο άρθρο του ο ίδιος, γράφει για την προεκλογική εξαγγελία του Μητσοτάκη ότι θα δώσει μάχη εναντίον του βαθέως κράτους ενώ  ταυτόχρονα προανήγγειλε τροποποιήσεις κάποιων άρθρων του Συντάγματος. Τίποτα από αυτά δεν έγιναν μέχρι στιγμής μετεκλογικά και βέβαια απέφυγε να θίξει τον πυρήνα του βαθέως κράτους, που είναι η μονιμότητα των υπαλλήλων του Δημοσίου.
Γράφει λοιπόν ο Γιάννης Μαρίνος:
Όπως είναι γνωστό, η μονιμότητα αυτή κατοχυρώνεται από το άρθρο 103 παράγραφος 4 του Συντάγματος, το οποίο προβλέπει επίσης ότι «δεν μπορούν να μετατεθούν χωρίς γνωμοδότηση, ούτε να υποβιβασθούν ή να παυθούν χωρίς απόφαση υπηρεσιακού συμβουλίου, που αποτελείται τουλάχιστον κατά τα 2/3 από μόνιμους δημοσίους υπαλλήλους». Οι προστατευτικές της μονιμότητας διατάξεις δεν περιορίζονται μόνο υπέρ των δημοσίων υπαλλήλων, αλλά επεκτείνονται και στους υπαλλήλους της Βουλής και στους υπαλλήλους των οργανισμών της τοπικής αυτοδιοίκησης και των λοιπών νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου. Συνεπώς και στους υπαλλήλους του ΟΣΕ, που περιλαμβάνονται στο διαβόητο βαθύ κράτος με το οποίο προτίθεται να τα βάλει ο κ. Μητσοτάκης. Αλλά για να τα βάλει με αποτελεσματικότητα ο Πρωθυπουργός κατά του βαθέος κράτους θα έπρεπε να καταργηθεί η μονιμότητα ή τουλάχιστον να περιοριστεί μόνο στους δημοσίους υπαλλήλους, όπως είχε αρχικά προβλεφθεί, και να παύσει να ισχύει για τους υπαλλήλους του ευρύτερου δημόσιου τομέα, όπως π.χ. ο ΟΣΕ.
Όλοι ξέρουμε ότι η ΕΔΕ που με τα χίλια ζόρια ξεκίνησαν οι πρυτανικές αρχές δεν θα καταλήξει πουθενά ή θα καταλήξει σε μια τυπική και χωρίς καμία ουσιαστική συνέπεια τιμωρία. Ο ένας από τους υπαλλήλους που καμάρωσε για το σαμποτάζ τέθηκε σε αναστολή καθηκόντων, δηλαδή πληρώνεται για να μην πηγαίνει στη δουλειά, αλλά τίποτα από το παρελθόν του δημοσίου δεν με κάνει να πιστεύω ότι θα μείνει μακριά από το πανεπιστήμιο για πάντα.

Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.

Βάσει των ανωτέρω, ορθά απαντά ο Μάνος Βουλαρίνος στο ερώτημα, μετά το πρόσφατο κατέβασμα του σέρβερ του ΕΚΠΑ από διοικητικούς υπαλλήλους : Τι άλλο πρέπει να κάνει για να απολυθεί ένας πανεπιστημιακός υπάλληλος;» ότι «δεν πρόκειται να απολυθεί ό,τι κι αν κάνει». Ακριβώς όπως κάθε άλλος δημόσιος υπάλληλος, ο πανεπιστημιακός υπάλληλος δεν απολύεται ποτέ. Για κανέναν λόγο. Ακόμα κι αν σαμποτάρει τη λειτουργία του πανεπιστημίου από το οποίο εισπράττει την αμοιβή του.