Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2008

ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΑΛΛΟΥΣ «ΗΡΩΕΣ»



Οι μανάδες
και οι πατεράδες

του Σωτήρη 23 ετών
του Διομήδη 17 ετών


του Μιχάλη 15 ετών




Του Αλέξανδρου 15 ετών





Γέννησαν
παιδιά
που έγιναν
χωρίς να το θέλουν
ο καθένας τους
ο ήρωας μιας γενιάς

ΦΤΑΝΟΥΝ ΟΜΩΣ ΑΥΤΟΙ

ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΠΙΑ ΑΛΛΟΥΣ «ΗΡΩΕΣ»




ΘΕΛΟΥΜΕ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΝ ΚΙ΄ ΑΥΤΑ
ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΝΟΥΝ
ΝΑ ΖΟΥΝ
ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ ΓΕΡΝΟΝΤΑΣ
ΣΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΤΟΥΣ
ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΑ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΑ
ΔΟΛΟΦΟΝΗΜΕΝΟΙ
ΑΠΟ ΤΟ ΙΔΙΟ ΧΕΡΙ




Το προηγούμενο ποστ άρχισα να το γράφω εν θερμώ το βράδυ της Κυριακής και το τελείωσα την Δευτέρα το πρωί.
Σήμερα 3 μέρες μετά, δεν θα άλλαζα τίποτα στο κείμενο το μόνο που θα προσέθετα θα ήταν δύο μόνο παραγράφους στο τέλος.
Αυτές είναι οι εξής:



Ελπίζω επίσης να μην αρχίσουν να οργανώνονται ομάδες αυτοάμυνας από πολίτες, συνήθως ακραίους, όπως άρχισε στην Πάτρα και την Λάρισα ,γιατί αυτές θα είναι τελικά ανεξέλεγκτες και μπορεί να θρηνήσουμε ακόμα και νεκρούς από εύκολους στόχους όπως είναι οι διάφοροι φτωχοδιάβολοι μετανάστες που πλιατσικολογούν τα καταστήματα που έχουν προηγουμένως σπάσει οι άλλοι.
Τέλος θα έλεγα στους γονείς που έχουν νέα παιδιά μικρής ηλικίας στους δρόμους να τα μαζέψουν σπίτι.
Τα παιδιά δεν έχουν σε αυτές τις ηλικίες την συναίσθηση του κινδύνου και αντιμετωπίζουν πολλές φορές τον πετροπόλεμο με την αστυνομία όπως παλιότερες γενιές παιδιών τον πετροπόλεμο μεταξύ αντιπάλων συνοικιών της Αθήνας.
Δεν σκοτώνουν όμως μόνο οι σφαίρες.
Σκοτώνουν και οι πέτρες και τα δακρυγόνα.
Μην ξεχνάμε ότι ο Σωτήρης Πέτρουλας δεν σκοτώθηκε από σφαίρα.
Σκοτώθηκε από το βλήμα δακρυγόνου που τον τραυμάτισε θανάσιμα.


Ο Θεοδωράκης έγραψε αμέσως το παρακάτω τραγούδι για τον θανατό του





Η κηδεία του Σωτήρη Πέτρουλα

20 σχόλια:

  1. "Ελπίζω επίσης να μην αρχίσουν να οργανώνονται ομάδες αυτοάμυνας από πολίτες, συνήθως ακραίους, όπως άρχισε στην Πάτρα και την Λάρισα, γιατί αυτές θα είναι τελικά ανεξέλεγκτες και μπορεί να θρηνήσουμε ακόμα και νεκρούς από εύκολους στόχους όπως είναι οι διάφοροι φτωχοδιάβολοι μετανάστες που πλιατσικολογούν τα καταστήματα που έχουν προηγουμένως σπάσει οι άλλοι."
    Σωστό μεν, αλλά όταν βλέπεις να καταστρέφεται τελείως άδικα ό,τι έχεις φτιάξει επενδύοντας τη ζωή σου, ενώ η υπηρεσία που είναι αρμόδια να σε βοηθήσει είναι ανήμπορη, τότε η βίαιη αντίδρασή σου δεν είναι αυτοδικία, είναι άμυνα. Φυσικά και υπάρχει ο κίνδυνος των νεκρών αλλά η πρωταρχική ευθύνη είναι αυτών που ξεκίνησαν. Κι όσο για τους "φτωχοδιάβολους" θα τους λυπόμουν αν έκλεβαν φαγητό για να φάνε κι όχι κινητά και γυαλιά.
    Στη Λάρισα τουλάχιστον, μόλις οι έμποροι αντέδρασαν (για την ακρίβεια: απλώς έδειραν κανάδυο και παρέδωσαν δυο τρεις στην αστυνομία) το θέμα λύθηκε αυτομάτως...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σε βλέπω και σένα που κραυγάζεις και δε μπορείς να ησυχάσεις.
    Και ποιός μπορεί.
    Δεν καταπίνεται.Κι ήρθε και η κουτσουλιά η παραξηγιάρα να μας τα πει.
    Αυτό που έγραψες, πρέπει να γίνει σύνθημα.
    'Οχι δε θελουμε άλλους ήρωες.'γαμώτι μου.Δε θέλουμε.
    δ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αν αρχίσουν να εμφανίζονται κρούσματα αυτοδικίας σύντομα θα έχουμε θύματα.
    Αν οι «φτωχοδιάβολοι» φτάσουν να κλέβουν για να φάνε τότε δεν θα περιμένουν μερικά καλόπαιδα να τα σπάσουν για να κλέψουν,θα έχουν ήδη αρχίσει να τα σπάνε οι ίδιοι από καιρό!

    demetrat-
    Μόλις είδα στην τηλεόραση ολόκληρο αστυνομικό διευθυντή να πετάει από το αστυνομικό τμήμα πέτρα στα παιδιά χωρίς να τον ενδιαφέρει ότι τον έπαιρνε η τηλεόραση.
    Καταλαβαίνεις λοιπόν πόσα άλλα γίνονται όταν δεν υπάρχουν και κάμερες.
    Πως λοιπόν να ησυχάσω όταν βλέπεις τα παιδιά,τα παιδιά μας,να εθίζονται στην βία και στην καταστροφή όταν πλέον ο αρχικός θυμός για την δολοφονία έχει δώσει την θέση του σε ένα επικίνδυνο παιχνίδι κλέφτες και αστυνόμοι .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. τα παιδιά μας, τα έχουν ήδη εθίσει στη βία οι καναλάρχες, και οι παιχνιδοφκιάχτες.
    Ευτυχώς που παρόλο που τα βλέπεις έτσι άγρια και σου κόβεται το αίμα, όταν σε καταλάβουν πως σταλήθεια νοιάζεσαι γιαυτά, ακούνε , και μαλακώνουν σαν τα ζυμαράκια.
    Εχεις δίκιο σε όλα τα προηγούμενα.Αλλά τι να σου κάνει ένας Αλαβάνος μοναχός του, να προσπαθεί να εξηγεί το γιατί φτάσαμε εκεί;Αυτοί βλέπουν μόνο τις πέτρες γιατί μόνο έτσι θα βάλουν χέρι στους "άθλιους".
    καλημέρα

    δ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Κι όμως είναι τόσα λίγα αυτά... Ξεχνάμε τα πράσινα σταράκια, το Σέρβο στη θεσσαλονίκη, το προχτεσινό μετανάστη στην Πέτρου Ράλλη, τους Τσιγγάνους (πέρσι και προς 3ετίας). Είναι τόσοι όσοι σκοτώθηκαν αδίκως, όσοι χάθηκαν επειδή κάποιοι δεν ξέρουν να ελέγχονται, επειδή ένα σύστημα τους οπλίζει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ...και μύρια έπονται...είναι μόνο η αρχή.
    Καλημέρα από την Πάτρα που ακόμα μετρά τις πληγές της.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ναι έχεις απόλυτο δίκαιο, αλλά τα παιδιά πάντα είναι πιο ευαίσθητα κοινωνικά θερμόμετρα γι αυτό την πατάνε..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. demetrat-
    Έχεις δίκιο για τον εθισμό στην βία,αλλά δυστυχώς η πραγματική βία δεν σταματάει με ένα ON-OFF
    των παιχνιδιών.

    δείμος-
    Σωστά γράφεις ότι υπάρχουν και άλλοι δολοφονημένοι νεκροί, απλά αυτούς δεν τους βοήθησε η συγκυρία να γίνουν «ήρωες»

    caramela-
    Αυτό φοβάμαι και εγώ και για αυτό έγραψα αυτό το ποστ.

    καπιταλιστικό κουμμουνι-
    Τα παιδιά είναι ακόμα αγνά στα αισθήματα τους και έτσι το θυμικό τους είναι πιο έντονο από την λογική τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Δεν υπάρχει ιστορία χωρίς ήρωες και δεν υπάρχει ανθρωπότητα χωρίς ήρωες και ούτε ζωή υπάρχει χωρίς ήρωες και

    Πως το είπαμε βρε Αθεόφοβε αυτο το ωραίο:

    Είναι η ζωή τόσο πολύτιμη

    ή η ειρήνη τόσο γλυκιά

    για να την πληρώνει κανείς

    με τις αλυσίδες

    και τη σκλαβιά;

    Μην το επιτρέπεις αυτό

    Παντοδύναμε Θεέ,

    Τι δρόμο θα ακολουθήσουν

    οι άλλοι δεν ξέρω,

    όσο για μένα

    δώσ μου ελευθερία

    ή δωσ μου θάνατο.

    Το ζήτημα είναι ότι όλοι αυτοί οι μικροί (σε ηλικία) ήρωες πήγαν στράφι.

    Και με αυτη την έννοια, έχεις δίκιο, ΟΧΙ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΑΛΛΟΥΣ ΗΡΩΕΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Κι εγώ Αθεόφοβε μου τρομάζω με τη σκέψη ότι το παιδί μου μπορεί να γίνει άθελα του "Ήρωας".
    Όσο για την τελευταία παράγραφο του ποστ σου την προσυπογράφω πλήρως. Όχι άλλοι αγανακτισμένοι πολίτες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. angeta-
    meropi-
    Όπως έχει πει και ο Bertolt Brecht,Δυστυχισμένη η χώρα που χρειάζεται ήρωες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Θέτω εις την μπλογκο-ομήγυριν το εξής πολλαπλούν φιλοσοφικόν ερώτημα:

    Τί να είναι ο Χούγιας άραγε;;;

    1. Στυγνός εκμεταλλευτής της Δημοκρατίας ;
    2. Στυγνός εκμεταλλευτής ΠΑΕ τινών ;
    3. Εκμεταλλευτής της στυγνής Μιντιοκρατίας ;
    4. Είς απλούς και κερατάς και δαρμένος ;
    5. Είς απλούς μαχόμενος την Θέμιδα ;
    6. Είς απλούς υπερασπιστής αδυνάτων ;
    7. Είς πολλαπλώς κομπλεξικός τηλεαστήρ ;


    Μπορείτε να δώσετε και περισσότερες από μία απαντήσεις, είτε εδώ, αν τό επιτρέψει ο φιλοξενητής, είτε στο εμόν βλόγιον.

    Σκεφθείτεεέ! Απασφαλιστείτεεέ! Σκοπεύσατεεέ!
    Πύύύύύυυυυυυυυυρ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ως ήρωας στη μυθολογική παράδοση αλλά και ως σύγχρονο κοινωνικό αρχέτυπο εννοείται κάποιος άνδρας ή γυναίκα (ηρωίδα), που μπορεί να εμφανίζεται παραδοσιακά ως πρωταγωνιστής ενός μύθου, ενός θρύλου ή έπους και που κατέχει ικανότητες μεγαλύτερες από εκείνες που κατέχει ο μέσος άνθρωπος. Αυτές οι ικανότητες τον βοηθούν να εκτελέσει ασυνήθιστες και παράτολμες αγαθοεργές πράξεις (ηρωική πράξη) για τις οποίες γίνεται γνωστός/ή . Αυτές οι δυνάμεις δεν είναι μόνον σωματικές αλλά και διανοητικές ή ψυχικές. Ο άνθρωπος μεταβάλλεται σε ήρωα όταν εκτελέσει μια ασυνήθιστη και αξιέπαινη πράξη. Παραδοσιακές ηρωικές πράξεις είναι η θηριοκτονία και η διάσωση ανθρώπων από σίγουρο θάνατο, ή η λύτρωση μιας ολόκληρης φυλής από συγκεκριμένους κινδύνους. Συνεπώς υπό κανονικές συνθήκες ο ήρωας εκτελεί αυτό που θεωρείται κοινώς αποδεκτά καλό και ευγενές μέσα στα πλαίσια του πολιτισμού που δρα. Μερικές φορές αληθινά πρόσωπα κατορθώνουν με ανάλογες πράξεις να φθάσουν στο ηρωικό status και να θεωρούνται ήρωες από τους συνανθρώπους τους. Η διαδικασία της ηρωοποίησής τους συνήθως συμπληρώνεται με την γοργή ανάπτυξη ενός συμπλέγματος μύθων γύρω από τον ήρωα, ενώ συχνά του αποδίδονται δυνάμεις πέρα από εκείνες που κατέχει ο μέσος άνθρωπος. Η κοινωνική ανθρωπολογία, αντιμετωπίζοντας το θέμα -εκτός από την μυθολογική- και στην κοινωνιολογική του διάσταση, θεωρεί επίσης τον ήρωα ως ανάγκη μιας κοινωνίας ή ενός έθνους που χάνει τα ηθικά και πολιτισμικά του ερείσματα. Ο ήρωας στην προκειμένη περίπτωση αποτελεί ένα ηθικό πρότυπο για τα νεαρά μέλη μιας κοινωνίας, αλλά και μια εξιλεωτική πράξη για την εγγενή αδυναμία της να αντιμετωπίσει τα πρακτικά της προβλήματα. Μια τέτοια διαδικασία μυθοποίησης, βέβαια, είχε έναν λειτουργικό ρόλο για τις αρχαίες κοινωνίες, ακόμη και αν δεν βρίσκονταν σε κατάσταση φθοράς. Ο ήρωας και η δυναμική του μύθου λειτουργούσαν ως μέσο διδασκαλίας για τις επερχόμενες γενεές και ως μέσο πολιτισμικής τους ενσωμάτωσης.
    Τον 17ο αιώνα, δημιουργούνται τα έθνη. Τότε προστρέχουν στη δημιουργία εθνικών ηρωικών μορφών. Η ανάγκη να ταυτιστείς με ένα παραδειγματικό πρόσωπο, έναν γενναίο μαχητή, είναι μεγάλη σε όλους. Οι εθνικοί ήρωες έχουν επίσης μια ενοποιητική αξία. Οι κλασικοί ή σύγχρονοι ήρωες ενσαρκώνουν μια ιδέα του έθνους. Το μαρτύριο είναι ένας από τους απαραίτητους όρους τού ήρωα. Την ώρα της παγκοσμιοποίησης φαίνεται πως οι εθνικές μορφές έχουν ξεθωριάσει. Τα είδωλα απομακρύνονται, γιατί το έθνος είναι ένας ορίζοντας που δεν είναι ο μόνος που παρουσιάζεται. Εδώ και πολύ καιρό στη Ευρώπη δεν βρισκόμαστε πια σε εμπόλεμη κατάσταση. Ο εθνικός ηρωισμός επομένως θεωρείται ένα ξεπερασμένο γεγονός. Τώρα βρισκόμαστε μπροστά σε ένα πέρασμα από το ηρωικό μοντέλο συλλογικής ταύτισης σε έναν ατομικισμό, όπου ο ήρωας γίνεται «ο άνθρωπος χωρίς ιδιότητες».

    Ο σύγχρονος ήρωας, ο μετα-εθνικός, δεν είναι ένας ενοποιητικός παράγοντας. Η πατρίδα δεν κινδυνεύει πια. Οι ήρωες δεν έχουν κανένα λόγο να είναι πολεμοχαρείς. Παρατηρούμε πάνω τους πολλές νέες τάσεις. Πολύ συχνά σήμερα, ήρωας είναι «αυτός που λέει όχι». Μια μορφή αμφισβητία της καθεστηκυίας τάξης. Απέναντι στην παγκόσμια τάξη που εγκαθίσταται, απέναντι στον άγριο φιλελευθερισμό, τον εγωισμό των κατεχόντων, σ' αυτή την παγκοσμιοποίηση που τρομάζει, είναι αυτός που αντιστέκεται. Αντιπροσωπεύει τη σταγόνα νερού που αρνείται να διαλυθεί στον ωκεανό της ενιαίας σκέψης. Ο ήρωας ενσαρκώνει το χωριό που αντιπαρατίθεται σε μια αυτοκρατορία».

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. κλαζομένιος-
    Μα δεν νομίζω ότι μπορεί να υπάρξει αλλά απάντηση από το ότι είναι είς απλούς μαχόμενος την Θέμιδα και είς απλούς υπερασπιστής αδυνάτων !

    μιχάλης-
    Γι΄αυτό και το ήρωας μπήκε σε ομοιοματικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. ναι δυστυχισμένος ο λαός που χρειάζεται ήρωες, γιατι πρέπει να ετοιμαστεί για θυσίες!!!!!!!

    και όχι γιατι οι ήρωες είναι αχρηστοι στο ιστορικό γίγνεσται

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Σ' ευχαριστώ, προσωπικά, που αναφέρθηκες στο Σωτήρη. Λίγοι τον θυμούνται πιά.
    Είχαμε δουλέψει μαζί, επί τρείς μήνες περίπου, ένα ειδικό θέμα το 1962.
    Η εντιμότητά του "σημάδεψε" την πορεία μου από τότε...
    Νά 'σαι καλά.

    α-α-ε
    Ν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Υ.Γ.
    Την πολιτική του εντιμότητα εννοώ.
    Χαρακτηριστικό όχι ιδιαίτερα ...άφθονο. Και τότε και τώρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Πως μπορώ να τον ξεχάσω όταν στην διαδήλωση που σκοτώθηκε στην Σταδίου στο ύψος της Κοραή την ίδια ώρα εγώ βρισκόμουνα στην άλλη μεριά της Κοραή μπροστά στο Πανεπιστήμιο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Συνομήλικος {ή περίπου...} λοιπόν.
    Εγώ δεν ήμουν στην, μοιραία για το Σωτήρη, διαδήλωση. Υπηρετούσα την πατρίδα...

    Σε κάποια ευκαιρία θα σού στείλω e-mail με το «ειδικό θέμα» που δουλέψαμε με τον Σωτήρη.

    Κάνει πιό κατανοητά τα ...σεντόνια που έχω "αναρτήσει" στην ενότητα «για μιά αριστερή Αριστερά» στο μπλογκ μου.

    αγάπη - αφοπλισμός - ειρήνη
    Ναπολέων

    ΑπάντησηΔιαγραφή