Συχνά διαβάζουμε στις εφημερίδες να τίθεται ,σε σχέση με τα τελευταία γεγονότα ,το ερώτημα, που είναι η πνευματική ηγεσία της χώρας;
Ε, λοιπόν όταν αυτή η ηγεσία βγαίνει να πει την γνώμη της ευθαρσώς και με πόνο ψυχής ,η φωνή της καλύπτεται από σωρεία δευτερευόντων θεμάτων και ειδήσεων.
Στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ της 22-12-08 για να διαβάσουμε ένα από τα πιο ουσιαστικά κείμενα που έχουν γραφτεί αυτές τις μέρες για τα γεγονότα, του Δημήτρη Μυταρά, έπρεπε να φτάσουμε στην σελίδα 56 της εφημερίδας ακριβώς πριν τα οικονομικά !
Δεν ξέρω αν γι΄ αυτό είναι υπεύθυνος ο φίλτατος kairos ,που ειρήσθω εν παρόδω, γρήγορα βαρέθηκε ή κουράστηκε το μπλογκάρισμα και σπανίως πλέον ποστάρει.
Αναδημοσιεύω λοιπόν αυτή την σπαρακτική κραυγή αγωνίας και απελπισίας ενός ανθρώπου που γνωρίζει τα πράγματα εκ των ένδον και τιμά την Ελλάδα σε όλο τον κόσμο με το έργο του και προσυπογράφω κάθε του λέξη.
Πώς φτάσαμε στην καταστροφή
Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΥΤΑΡΑ*
Το ηφαίστειο της Σαντορίνης εξερράγη πριν από χιλιάδες χρόνια, αφήνοντας ένα τεράστιο κενό στο νησί, προκάλεσε καταστροφές στο Αιγαίο και εξαφάνισε τον μινωικό πολιτισμό.
Τι προκάλεσε την έκρηξη; Σίγουρα αλληλοσυγκρουόμενες πιέσεις, κινήσεις προς πάσαν κατεύθυνση και ασύμμετρες μετατοπίσεις στα έγκατα της Γης...
Οι ίδιοι λόγοι ακριβώς προκάλεσαν την έκρηξη και τις καταστροφές που συντάραξαν τον τελευταίο καιρό το πανελλήνιο και ακόμα μας ταλαιπωρούν οι μετασεισμικές δονήσεις. Ολοι περιγράφουν την εικόνα και πολύ λίγο ασχολούνται «με τους λόγους και τις αιτίες που μας αφήνουνε μισούς».
Ας τα πάρουμε με τη σειρά.
Πρώτον: Ο δαίμονας της ψηφοθηρίας.
Όλα τα κόμματα ανεξαιρέτως και με διάφορους τρόπους και οποιοδήποτε τίμημα, προσπαθούν να κερδίσουν έστω και ελάχιστες ψήφους, υποσχέσεις, προτάσεις ανεφάρμοστες· λαϊκισμοί, συχνά με ανυπολόγιστο οικονομικό κόστος, σπατάλη λόγων, σπατάλη ανθρωπίνων ψυχών. Όλα στο βωμό της ψήφου!!!
Πολιτικοί, που η άμετρη φιλοδοξία τους είναι πολύ περισσότερη από τις ικανότητές τους να διοικούν και να καθοδηγούν λαούς.
Το κάθε ένα από αυτά τα 5 κόμματα έχει διαχωρίσει απολύτως τις θέσεις του από τα υπόλοιπα, χωρίς καμιά επαφή σε οποιοδήποτε σημείο, ώστε να μοιάζουν σαν να αφορούν διαφορετικά κράτη!!!
Ότι και αν προταθεί από το ένα κόμμα απορρίπτεται τελείως από τα άλλα, έχουν μοιραστεί την πίτα του ελληνικού λαού και τον τραβούν από τα «5 σημεία» του ορίζοντα!!!
Ούτε ίχνος συνεργασίας δεν φαίνεται να υπάρχει. Αν γινότανε παγκόσμιος πόλεμος, το ένα κόμμα θα κήρυττε τον πόλεμο στη Γερμανία, το άλλο στη Ρωσία, άλλο στην Ιταλία και μερικοί θα κολυμπούσαν για την Αμερική. Σε στιγμές κρίσεων, όπως η συγκεκριμένη, ο κάθε ένας προσπαθεί να εκμαιεύσει ψήφους.
Φυσικά η δυσπιστία και η ανασφάλεια είναι αποτέλεσμα της αναξιοπιστίας που δημιουργούν τα κόμματα!!! Όλα δε μαζί ζητούν συνεχώς, και αναλόγως με την εποχή, μονίμως εκλογές!!! Σαν κάποιος που ποντάρει συνεχώς στο καζίνο, μπας και κερδίσει.
Στο παιχνίδι της ψηφοθηρίας οι πάντες προσφέρουν τα πάντα σε υποσχέσεις που δεν είναι δυνατόν να πραγματοποιηθούν. Τη στάση αυτή γενικώς θα τη θεωρούσα επιζήμια, ανεύθυνη και αντεθνική για την έρημη την Ελλάδα!!
Δεύτερον: Παιδεία.
Σαν πανεπιστημιακός δάσκαλος θα εντόπιζα το πρόβλημα με 5 λέξεις: έξω τα κόμματα από τα πανεπιστήμια. Έχοντας ζήσει σ' αυτό τον χώρο 30 χρόνια, έχω να πω και πάλι ότι τα πανεπιστήμια πριν απ' όλα είναι χώρος γνώσης και μετά όλα τα άλλα!!
Εάν δεν εξυπηρετείται η γνώση, τότε είναι άχρηστα και θα έπρεπε να μεταβληθούν σε κομματικά γραφεία. Για όσους δεν το έχουν καταλάβει, με σκόπιμη αποσιώπηση του προβλήματος, σας λέω ότι ο νόμος-πλαίσιο του '83 έχει υποβαθμίσει τα πανεπιστήμια, διότι έχει δώσει την απόλυτη ευχέρεια στους ήδη υπηρετούντες να αυτοεξελίσσονται μέσω των συντεχνιακών συμφερόντων, αποκλείοντας οποιονδήποτε υποβάλλει υποψηφιότητα εκτός συντεχνίας. Οι δε μόνιμες απεργίες, καταλήψεις, οι οποίες μειώνουν τον χρόνο διδασκαλίας στο 1/4, προκαλούν ανυπολόγιστες βλάβες στη διδασκαλία και τη γνώση και μας τοποθετούν μόνιμα χαμηλά στην αξιολόγηση ποιότητος πανεπιστημίων.
Το δε πανεπιστημιακό άσυλον πρέπει να αναθεωρηθεί εκ βάθρων ώστε να λειτουργεί θετικά. Είναι τραγικό να υβρίζονται, να ταλαιπωρούνται, να δέρνονται και να στέλνονται στο νοσοκομείο καθηγητές και πρυτάνεις χωρίς να διαμαρτύρεται κανείς. Είναι άθλιο να καίγονται πανεπιστημιακά κτήρια και βιβλιοθήκες και να μην διαμαρτύρονται υπουργοί και πρωθυπουργοί γι' αυτή την κατάντια!!!
Όλα αυτά είναι ανάξια ευρωπαϊκού κράτους που θέλει να έχει θέση στην πανεπιστημιακή κοινότητα!!!
Εγκλήματα κοινού ποινικού δικαίου διαπράττονται μέσα στα άσυλα πανεπιστημίων και δεν μιλάει κανείς!! Οι μεν καθηγητές για να μην χάσουν τη βολή τους και τα κεκτημένα, οι δε πολιτικοί για να μη χάσουν τις φοιτητικές ψήφους!!!
Και οι 15χρονοι μαθητές των γυμνασίων, κάτω απ' το μαύρο σύννεφο της μελλοντικής τους εξέλιξης, αποτελούν το καινούργιο επαναστατικό στράτευμα που έδειξε τη μάχιμη ικανότητά τους στις τελευταίες ταραχές!!!!
Δεν θέλουμε να πιστέψουμε τελικά ότι στην Ελλάδα τα κανονικά σχολεία είναι τα φροντιστήρια, και τα δημόσια σχολεία παίζουν τον ρόλο του συμπληρώματος που παρέχει γνώσεις. Παγκόσμια πρωτοπορία!!! Διότι πουθενά αλλού στον κόσμο δεν γίνεται αυτό. Αυτό δεν έχει ενοχλήσει ούτε υπουργεία ούτε τους εκπαιδευτικούς και στις 3 βαθμίδες, ώστε να κάνουν κάποια απεργία γι' αυτό...
Τους ενοχλεί μόνο όταν θίγονται προσωπικά και συνδικαλιστικά συμφέροντα.Δεν τους ενοχλεί η άθλια και πλημμελής λειτουργία των πανεπιστημίων.
Δεν τους ενοχλεί ο τρόπος εκλογής των καθηγητών, δεν ενοχλούν οι ατελείωτες και χρονοβόρες επεμβάσεις των συνδικαλιστών και των κομμάτων, δεν τους ενοχλεί ότι είμαστε στον πάτο της εκπαιδευτικής πολιτικής στον κόσμο.
Δεν καταλαβαίνουν και ούτε το σχολιάζουν ότι χιλιάδες Έλληνες πηγαίνουν να σπουδάσουν εκτός Ελλάδος σ' όλες τις χώρες της Ευρώπης και της Αμερικής, ξοδεύοντας τεράστια ποσά συναλλάγματος, δεν τους ενοχλεί ότι η φοιτητική κοινότητα δεν διαθέτει ερευνητικά προγράμματα, δεν τους ενοχλεί ότι τα κόμματα τούς εκμεταλλεύονται για να μαζεύουν ψήφους και απορούν διότι, λόγω αγραμματοσύνης, δεν θα βρίσκουν δουλειά ούτε στην Ελλάδα ούτε στην Ευρώπη, δεν γνωρίζουν ότι με 3 απουσίες αδικαιολόγητες χάνεις το έτος σου από οποιοδήποτε σοβαρό πανεπιστήμιο. Τέλος δεν τους ενοχλεί ότι πολλοί σπουδάζουν στη Ρουμανία, στην Ιταλία ή αλλού και μέσω του παλιού ΔΙΚΑΤΣΑ παίρνουν την ισοτιμία, ότι τα ΤΕΙ αναβαθμίζονται στα χαρτιά ισοδύναμα των πανεπιστημίων ενώ στην πραγματικότητα η επιλογή του προσωπικού και τα προγράμματα σπουδών παραμένουν στην παλιά κατάσταση με χαμηλότερα κριτήρια, αρκεί να έχουμε μερικές ψήφους περισσότερο. Δεν είδα καμιά μαρτυρία ή συμπαράσταση στον πρύτανη που στείλανε στο νοσοκομείο πράγμα που θεωρώ έσχατη αθλιότητα.
Πότε θα συνέλθουμε και θα αντιμετωπίσουμε τα σοβαρά προβλήματα που μας κατατρύχουν στην Παιδεία; Είναι ευθύνη όλων!!!!
Και επαναλαμβάνω... «Έξω τα κόμματα από την Παιδεία».
* Τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών
Οι υπογραμμίσεις με τα μαύρα γράμματα στο κείμενο είναι δικές μου.
'Έξω τα κόμματα από τα πανεπιστήμια': αν αυτή η έκκληση απευθύνεται στα ελληνικά πολιτικά κόμαμτα, τα οποία εδώ και καμιά τριανταριά χρόνια χρησιμοποιούν τα παν/μια ως φυτώρια μελλοντικών στελεχών, μάλλον δεν θα βρει ευήκοα ώτα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑθεό, χωρίς να διαφωνώ σε πολλά ζητήματα -φυσικά στις ίδιες τις διαπιστώσεις- δε βλέπω πουθενά οραματικό και ιδεολογικό λόγο. Δηλαδή τα δεινά της κοινωνίας προέρχονται από τα κόμματα, συλλήβδην κιόλας; Και η κοινωνία θα επανασυγκροτηθεί χωρίς ιδεολογικό-οραματικό σχέδιο; Τέτοιες αφοριστικές προτάσεις χωρίς αντιπροτάσεις μου φαίνονται τόσο μακρινές από την ουσία των πραγμάτων. Εύκολες διαπιστώσεις, μα αδυναμία έκφρασης προτάσεων. Πουθενά δεν είδα πρόταση για τη βελτίωση του πανεπιστημίου ή της εκπαίδευσης.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ο δείμος του πολίτη: αν η έκκληση να πάρουν πόδι τα κόμματα από το πανεπιστήμιο δεν αποτελεί πρόταση για τη βελτίωση του πανεπιστημίου τότε τι άλλο θα μπορούσε να αποτελεί;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα Αθεόφοβε μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήπολύ μου άρεσε αυτό το κείμενο του Μυταρά. Πράγματι θίγει τις κακοδαιμονίες του Έλληνα. Το λαϊκισμό, τον άκρατο κομματισμό, την έλλειψη σχεδιασμού για την παιδεία. Με αποτέλεσμα το ελληνικό Πανεπιστήμιο από ναός της Γνώσης, έχει καταντήσει ναός της κατάληψης.
Δείμο μου δεν βλέπεις αυτό που πολύ σωστά σημειώνει ο Γεράσιμος ότι ο κομματισμός είναι μια βασική αιτία της κακοδαιμονίας των Πανεπιστημίων;
ΑπάντησηΔιαγραφήΣκέψου μόνο πόσα χρόνια τώρα δεν υπάρχει ηγεσία στην ΕΦΕΕ για να καταλάβεις το πρόβλημα.
Ο νόμος πλάισιο δε που αναφέρει ο Μυταράς αποτελεί ένα βασικό στοιχείο της κακοδαιμονίας.
Δεν χρειάζεται δε καμία ιδιαίτερη και πρωτότυπη πρόταση για την σωστή λειτουργία του Πανεπιστημίου.
Δεν θα ανακαλύψουμε εκ νέου πως λειτουργεί ένα Παναπιστήμιο.
Μπορούμε απλά να αντιγράψουμε και να προσαρμόσουμε στην ελληνική νομοθεσία τον κανονισμό λειτουργίας από ένα σωρό ξένα και διακεκριμένα πανεπιστήμια.
Βέβαια αυτό σημαίνει ότι θα σφίξουν οι κώλοι τόσο των καθηγητών όσο και των φοιτητών.
Μερόπη μου το κείμενο αυτό είναι μια κατάθεση ψυχής από ένα άνθρωπο που γνωρίζει τα πράγματα από μέσα και δεν κρύβει καποια προσωπική φιλοδοξία.
Το 1974 και το 1975 είχα την τιμή, νεαρός ακόμη Νομικός, να μετέχω σε μία άτυπη Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή η οποία, υπό την προεδρία του αειμνήστου Κ. Τσάτσου (ενός Σοφού ανθρώπου), είχε ως αποστολή την επεξεργασία του σχεδίου Συντάγματος του 1975.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠερί τον Μάϊο (αν ενθυμούμαι καλώς) του 1975 ο Κ. Τσάτσος, ο οποίος με τιμούσε με την φιλία του, μου είπε περίλυπος τα εξής. Ότι είχε πάρει, δυστυχώς, εντολή από τον τότε Πρωθυπουργό αείμνηστο Κ. Καραμανλή να καταργηθεί στο νέο Σύνταγμα το ασυμβίβαστο της εκλογής τους ως Βουλευτών των Καθηγητών των Α.Ε.Ι. Ασυμβίβαστο που ίσχυε για όλους τους λοιπούς δημοσίους λειτουργούς και υπαλλήλους. Και ότι παρά τις συνεχείς προσπάθειες τόσον του ιδίου όσον και του αειμνήστου επίσης Κ. Παπακωνσταντίνου, (τότε Προέδρου της Βουλής, κυρίου συντάκτου του Συντάγματος, στενοτάτου φίλου του Κ. Καραμανλή και του Κ. Τσάτσου, υπ' αριθμόν 2 στελέχους της Ν.Δ. και σοφού επίσης πολιτικού) ότι έτσι η Πολιτική και ο Κομματισμός που έμπαιναν στα Πανεπιστήμια από τα παράθυρα θα έμπαιναν πλέον και από τις πόρτες και θα τα διέλυαν τελείως ο Πρωθυπουργός παρέμενε αμετάπειστος. Τον είχε δελεάσει το lobbying της γνωστής διακομματικής Συνεργατικής ομάδας των Πανεπιστημιακών η οποία είχε ενσκήψει στην πολιτική ζωή της Χώρας μετά την Μεταπολίτευση. Και οι οποίοι τον βομβάρδιζαν ότι έτσι μόνον θα αναβαθμισθεί η πολιτική ζωή!!. Ο Κ. Τσάτσος πίστευε ότι η διάταξη δεν θα παρέμενε μετά την πρώτη Αναθεώρηση του Συντάγματος, αλλά, δυστυχώς, είχε λάθος!!!. Έφερνε μάλιστα παραδείγματα από την Γερμανία όπου αντίστοιχος η διάταξη είχε θεσπισθεί μεν αλλά κατηργήθη τάχιστα.
Ως μόνος περιορισμός είχε τεθεί η αποχή από την διδασκαλία των Βουλευτών-Καθηγητών οι οποίοι όμως με μεγάλο πείσμα διετήρησαν το κυριώτερο προνόμιό τους, της συμμετοχής τους δηλ. στα Διοικητικά όργανα του Πανεπιστημίου ακόμη και κατά τη διάρκεια της θητείας τους ως Βουλευτών!!
Μάλιστα όταν εν συνεχεία ετέθη το ζήτημα στην Ολομέλεια του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους εάν θα εισπράττουν ολόκληρο ή μέρος του μισθού τους ως Καθηγητών οι Βουλευτές Καθηγητές, επειδή δεν ασκούσαν διδακτικά καθήκοντα, κατόρθωσαν και πέρασαν την θέση τους με πλειοψηφία μίας ψήφου. Θα έπαιρναν δηλ. ολόκληρο τον μισθό τους ως Καθηγητών.
Για το θέμα αυτό είχα ασχοληθεί προ διετίας περίπου. http://christosvardakas.blogspot.com/2007/02/blog-post_26.html.
Επομένως η καταστροφή δεν άρχισε με τον (άθλιο) νόμο πλαίσιο, αλλά με το Σύνταγμα του 1975!!
Επί της ουσίας νομίζω ότι και λίγα είναι αυτά που γράφει ο κ. Δ. Μυταράς!!
Ανεύθυνοι γονείς μεγαλώνουν γι΄ αυτούς ανεύθυνα παιδιά (φάε για μένα, διάβασε για μένα, σπούδασε για μένα…) που θα γίνουν ανεύθυνοι φοιτητές, που θα σπουδάσουν σε αχρεία πανεπιστήμια και θα μορφωθούν από φιλόδοξους του συστήματος που αναγάγουν τη γνώση σε δόγμα και την έδρα σε επισκοπική περιφέρεια. Κι όταν φύγουν τα κόμματα από το Πανεπιστήμιο, θ΄ αλλάξουν τα αισθητικά πρότυπα των συμμετεχόντων; Θα είναι το ζητούμενο η γνώση απ΄ το πτυχίο; Και η κοινωνία της πλάκας θα γίνει σοβαρή και απαιτητική απ΄ τους λειτουργούς της; Μακάρι αθεόφοβε, αλλά πιστεύω ότι ο λαός που υπερασπίζεται το κοκορέτσι ως το τελευταίο κάστρο της πολιτιστικής του κληρονομιάς, πρωταρχικό του μέλημα είναι: έξω τα κόμματα απ΄ το ψυγείο του χασάπη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ ρε Δάσκαλε, εσύ καλά τα λες αλλά ποιος σε ακούει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣπούδασα στο εργαστήρι του Μυταρά στην Καλών Τεχνών στην δεκαετία του '80.
Τότε ακόμα η Καλών Τεχνών ήταν σπαρμένη σε πολλά κτίρια.
Το εργαστήριο του Μυταρά ήταν στο κεντρικό κτίριο, στο χώρο του Πολυτεχνείου, γωνία Τοσίτσα και Πατησίων.
Θα σταθώ σε ένα σημείο στα λόγια του, εκεί που μιλάει για το άσυλο.
Αλήθεια για ποιούς είναι το άσυλο αν δεν είναι για τους φοιτητές, ή για όσους έχουν άμεση σχέση με τις σχολές του συγκεκριμένου χώρου;
Είναι δυνατόν να θεωρείται άσυλο για τον κάθε καταστροφέα, που θα μπει μέσα σε μία σχολή και σκοπός του είναι να ρημάξει και να λεηλατήσει;
Πιστεύω ότι το άσυλο πρέπει να λειτουργεί υπό όρους, και να είναι άσυλο μόνο για συγκεκριμένα άτομα. Γιατί το λέω αυτό, γιατί στα φοιτητικά μου χρόνια εκεί μέσα έζησα πολλούς βανδαλισμούς και καταστροφές, τι κι αν εμείς οι φοιτητές προσπαθούσαμε να περιφρουρήσουμε τα εργαστήρια μας, μπορείς να τα βάλεις με τον μανιασμένο όχλο;
Καβαλέτα σπασμένα και καμένα χρώματα πεταμένα παντού,πτυχιακές εργασίες σκισμένες και καμένες. Συγκεκριμένα τέλος Άνοιξης του 1988, κάποιοι τελειόφοιτοι έχουμε στήσει τις πτυχιακές μας, μέσα στις αίθουσες των εργαστηρίων έτοιμες για τις κρίσεις των καθηγητών της σχολής, στην διπλανή αίθουσα από μένα ένας συμφοιτητής μου αγαπητός σε όλους μας, άρρωστος βαρειά από μεσογειακή αναιμία, με δύναμη ψυχής όμως να πραγματοποιήσει το όνειρό του και να γίνει ζωγράφος.
Το όνειρό του έγινε αλλά όχι όπως το περίμενε...
Σε ένα από τα γνωστά ντου των "γνωστών παλικαράδων" έγινε αυτό...
Έσπασαν την πόρτα της αίθουσας (μαζί και άλλες αίθουσες), που βρισκόταν η πτυχιακή αυτού του παιδιού τα κατέστρεψαν όλα, όσα δεν έσκισαν ή δεν έκαψαν εκεί μέσα, τα έλουσαν με χρώματα για να αφήσουν και αυτοί τις "εικαστικές τους ανησυχίες".
Ο χρόνος του παιδιού αυτού στη ζωή ήταν πολύ περιορισμένος έτσι και αλλιώς, με το τέλος του καλοκαιριού έφυγε και από την ζωή, και έφυγε πικραμένος.
Το πτυχίο οι καθηγητές του το έδωσαν έστω και με κατεστραμένη πτυχιακή με έναν οριακό βαθμό μόνο για να αισθανθεί ότι έχει πτυχίο.
Μέχρι το τέλος αισθανόταν ότι οι κόποι και οι προσπάθειές του χάθηκαν και ότι πήρε ένα χατιρικό της λύπησης πτυχίο.
Ο λίγος καιρός που του απέμενε να ζήσει ελλατώθηκε κι άλλο μετά από αυτό το γεγονός.
Τα "λεβεντόπαιδα" που ισοπεδώνουν τα πάντα είχαν διαπράξει αυτή την δολοφονία, για την οποία κανένα κανάλι δεν έδειξε ποτέ τίποτα, ίσως γιατί δεν ήταν θεαματική.
Όσο για τα κόμματα, όλοι καλοί είναι όταν είναι αντιπολίτευση, τα μεγάλα λόγια είναι μόνο για να κερδίζουν ψήφους, όταν ανεβάινουν στην καρέκλα αρχίζει η άλλη κασσέτα να παίζει του παραλάβαμε καμένη γη.
Τα μάθαμε τα παραμύθια τους, πάντα τα ίδια.
Την εποχή που έγινε αυτό το συμβάν ήταν το άλλο κόμμα στην εξουσία υπάρχει καμία διαφορά;
Εγώ βλέπω την Ελλάδα γενικώς σε κώμα τόσα χρόνια, άσχετα από το χρώμα, που θα φοράει το κόμμα.
Η έξοδος του κομματισμού από τα πανεπιστήμια θα ήταν μιά καλή αρχή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά πιό εύκολα βγάζεις την μπουκιά από το στόμα πεινασμένου λύκου παρά τα κόμματα .....
Που συχνάζει Αθεόφοβε ο κ. Μυτάρας να περάσω να τον αγκαλιάσω τον άνθρωπο? Ο αποχαυνωτικός Λαικισμός μας είναι ισοπεδωτικός. Καλλιέργησε αυτό το κλίμα της "αντίστασης" για δεκαετίες, που λογικά αργότερα μετατράπηκε σε κουλτούρα αλητείας, και σήμερα σε τρομοκρατικό παράρτημα. Και στη βάση όλων αυτών, η διαλυμμένη μας Παιδεία, και ο λαικισμός για την ψηφοθηρία. Το τρομερό της υπόθεσης, είναι οτι μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού, δεν τα έχει ακόμα σκεφτεί όλα αυτά. Οι Μαοικές μας φυλλάδες έχουν εξεγερθεί μήπως και τυχόν καταργηθεί το Ασυλο λόγω της αστυνομικής συνομωσίας "να στείλει παρακρατικούς να πυροβολήσουν την κλούβα" απο το χώρο του Πανεπιστημίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠεριττό να πώ πως συμφωνώ σε όλα. Και αν ο κ. Μυτάρας χρειάζεται και έναν μπλόγγερ για βοήθεια, είμαι διαθέσιμος.
Πολύ ενδιαφέρον και το σχόλιο του κ. Βαρδάκα για το ασυμβίβαστο των καθηγητών. Καθώς το διάβασα, σκέφτηκα τον κ. Αντριανόπουλο, που άν δεν κάνω λάθος, αναγκάστηκε σε παραίτηση γιατί η βουλευτική του ιδιότητα ήταν ασυμβίβαστη με τις συμβουλευτικές του υπηρεσίες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν έβαζα αυτό το ποστ μέσα στις γιορτές και Κυριακή δεν πίστευα ότι θα είχε αυτή την ανταπόκριση από τόσους και ιδιαίτερα αξιόλογους αναγνώστες και θα προκαλούσε τα τόσο σημαντικά σχόλια τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπλά το θεώρησα σαν μια προσωπική αναγκαιότητα ευρύτερης δημοσιότητας ενός κειμένου από ένα αξιόλογο καλλιτέχνη που εξέφραζε με πολύ πιο άμεσο τρόπο από ότι θα μπορούσα εγώ και τους δικούς μου προβληματισμούς.
Βαρδάκας-
Αν σκεφτεί κανείς ότι περίπου 100 χρόνια πριν ο Βίσμαρκ είχε πει το περίφημο Drei Professoren -Vaterland verloren(τρείς καθηγητές μπορεί να καταστρέψουν την πατρίδα!)μπορεί να καταλάβει τι σημαίνει για την πατρίδα όταν πολλοί περισσότεροι ασχολούνται με την πολιτική !
Όσοι θέλουν να διαβάσουν ολόκληρο το ποστ του κ.Βαρδάκα, επειδή το λινκ που έχει βάλει δεν το ανοίγει, το σωστό είναι:
http://christosvardakas.blogspot.com/2007/02/blog-post_26.html
Μιχάλης Ρ-
Προσωπικά θεωρώ την αντίσταση στην κατάργηση του κοκορετσιού από τις υγιείς αντιδράσεις της Ελληνικής κοινωνίας ιδίως μετά την επιβεβαίωση ότι ή φοβία που είχε δημιουργηθεί με την νόσο των τρελών αγελάδων ήταν, όπως και με την νόσο των πουλερικών, μια φούσκα που έσκασε.
Για να απαλλαγούμε από όσα σωστά γράφεις ένας τρόπος υπάρχει και αυτός είναι η καλύτερη παιδεία των πολιτών σε όλα τα επίπεδα της εκπαίδευσης.
kakos lykos-
Το συγκλονιστικό περιστατικό που αναφέρεις τα λέει όλα.
Είναι πιο ουσιαστικό από το να γράψει κανείς ένα ολόκληρο σχετικό ποστ και σε ευχαριστώ που μας έκανες κοινωνούς αυτής της ιστορίας που όπως ήταν δυστυχώς αναμενόμενο δεν απέκτησε ποτέ δημοσιότητα.
glam-
Δεν έχεις άδικο...
locus publicus-
Αν ο κ Μυταράς διαβάζει τα μπλόγκ πιστεύω ότι τουλάχιστον θα έχει την ικανοποίηση ότι το κείμενο του δεν πέρασε απαρατήρητο .
Αυτή δε είναι και μια μεγάλη συμβολή που έχουν τα μπλογκ.
Μέσα από ένα μπλογκ μπορεί να δει κανείς την ανταπόκριση που έχει ένα κείμενο του στο κοινό και ποιες αντιδράσεις προκαλεί.
Δυστυχώς στην περίπτωση που μνημονεύω οι καθηγητές ήταν αρκετά περισσότεροι των τριών Drei Professoren -Vaterland verloren, από όλες μάλιστα τις παρατάξεις (το κλαδικό sσυμφέρον uber alles!!!) και κολάκευσαν τον Κ. Καραμανλή ότι με την κίνησή του αυτή θα διορθώσει ες αεί την πολιτική ζωή της Χώρας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι σιγά-σιγά έγινε το Πανεπιστήμιο μπάχαλο!!
ωραίο ποστ, ωραία σχόλια
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστώ
Καλησπέρα αθεόφοβε και καλή χρονιά να χεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤον Μυταρά η αλήθεια είναι πως δεν τον κατάλαβα επαρκώς!
Το κείμενο , στην προσπάθεια να δείξει κάποια κακώς κείμενα δαιμονοποιεί την πολιτικοποίηση των πανεπιστημίων σε δύο επίπεδα.
Αυτό των εργαζομένων και αυτό των φοιτητών!
Εκτός αυτού δαιμονοποιεί συλήβδην την πολιτική σκηνή γενικότερα!
Δεν θα ήθελα να σχολιάσω τέτοιες "παρεμβάσεις" οι οποίες μάλιστα φέρουν πομπώδεις τίτλους και οι οποίες δεν κάνουν τίποτε παρά προσθέτουν αποπροσανατολισμό σε ένα ήδη κορεσμένο από μηδενιστικές απόψεις ειδικών ,περιβάλλον
Καλή χρονιά φίλε μου
Μπράβο σου γι' αυτή την ανάρτηση και το θέμα που ανάδειξες!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ απόλυτα με όσα λέει ο Δημήτρης Μυταράς!
Αυτοί είναι όλοι οι λόγοι που φτάσαμε εδώ που φτάσαμε!!
βαρδάκας-
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα έλεγα ότι ήταν το κλιμα στραβό ...και το αποτελείωσε !
athinovio-
marianaonice-
Απλά εγώ μετέφερα ένα κείμενο που θεώρησα ότι αξίζει να προβληθεί.
Άξιος συγχαρητηρίων είναι αυτός που το έγραψε.
kapetanios-
Εκτός αυτού δαιμονοποιεί συλήβδην την πολιτική σκηνή γενικότερα!
Δεν νομίζω ότι διαφαίνεται κάτι τέτοιο στο κείμενο του Μυταρά, άλλωστε και το ίδιο το κείμενο αυτό είναι μια πολιτική πράξη.
Δεν φαντάζομαι δε ότι πιστεύεις ότι η εκλογή πχ του πρύτανη,όπως στην πραγματικότητα γίνεται σήμερα, είναι δουλειά των πολιτικών κομμάτων;
Συμφωνώ με όλες τις υπογραμμίσεις-επισημάνσεις σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Εξαιρετικό κείμενο, από τα καλύτερα που έχω διαβάσει αυτές τις αλοπρόσαλες ημέρες
ΑπάντησηΔιαγραφήKatapliktiko. Efxaristo POLY!!!! Gia proti kai monadiki fora akou/diavazo kapios na anaferei oti ta komata olon ton idon prepei na figoun apo ta panepistimia. Piga to 1996 kai efiga poly grigora gia den edexa me tipota to klima sto panepistimio kai ta komata kai oi fitites komatoskila den fevgane! Opote efiga ego kai spoudasa se panepistimio stin Ollandia xoris katalipseis, apergies kai lipes axristes ores kai meres. NAI, ine to proto kai to pio vasiko provlima kai kanenas den enthiaferete gia afto.
ΑπάντησηΔιαγραφήEfxaristo kai pali ton kirio Mytara gia afto!