ΤΑ ΓΑΝΤΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

Μπορεί ένας μεγάλος έρωτας να συμβάλλει στην ιατρική και στην προστασία των ασθενών;

Βέβαια και μπορεί!

Αλλά ας δούμε πως, παίρνοντας την ιστορία από την αρχή.

Ο William S. Halsted γεννήθηκε στην Νέα Υόρκη το 1852.

Σπούδασε ιατρική στο Yale College και στο Columbia University College of Physicians and Surgeons στην Νέα Υόρκη μελετώντας ιδιαίτερα την Gray's Anatomy (όχι βέβαια την τηλεοπτική!) και την John C. Dalton's Physiology θέματα που τον απασχόλησαν και στην μετέπειτα ζωή του.

Πήρε το πτυχίο της Ιατρικής το 1877 και δούλεψε για λίγο υπό τον Dalton πριν να φύγει για την Ευρώπη για να παρακολουθήσει για 3 χρόνια, κυρίως στην Βιέννη τους μεγάλους τότε χειρουργούς που αποτελούσαν εκείνα τα χρόνια την πρωτοπορία της χειρουργικής στον κόσμο .

Γυρνώντας πίσω στην Νέα Υόρκη ανέπτυξε μεγάλη δραστηριότητα χειρουργώντας σε 6 νοσοκομεία και διδάσκοντας το βράδυ Ανατομική σε φοιτητές που διέβλεπαν σε αυτόν μια μεγάλη εξελισσόμενη χειρουργική προσωπικότητα.

Ήδη 32 ετών είχε χειρουργήσει με επιτυχία την μητέρα του για λίθους της χοληδόχου κύστεως, εγχείρηση που το 1883 εθεωρείτο εξαιρετικά επικίνδυνη και πολύ λίγοι την αποτολμούσαν.

Επίσης αποτόλμησε μια από τις πρώτες μεταγγίσεις αίματος και μάλιστα στην ίδια την αδελφή του που την βρήκε έξαιμη μετά τον τοκετό της, οπότε της μετάγγισε το δικό του αίμα και μετά την χειρούργησε για να της σώσει την ζωή.

Εκεί που όλα πήγαιναν καλά για τον νέο και πολλά υποσχόμενο χειρουργό αυτός εξαφανίζεται από την Νέα Υόρκη και βρίσκεται να νοσηλεύεται στο Butler Sanatorium στην Providence του Rhode Island για απεξάρτηση από την κοκαΐνη !

Τι είχε συμβεί ;

Ο Halsted είχε διαβάσει για την αναισθητική επίδραση της κοκαΐνης και άρχισε να πειραματίζεται με τους φοιτητές του με αυτήν μέχρι που κατέληξε εξηρτημένος από αυτήν. Εκείνα τα χρόνια η κοκαΐνη και η μορφίνη ήσαν τα πιο διαθέσιμα αναισθητικά και φαίνεται ότι αν και απεξαρτήθηκε από την κοκαΐνη παρέμεινε εξαρτημένος στην μορφίνη για όλη του την ζωή.

Σαν προσωπικότητα ήταν αρκετά εκκεντρικός , ιδιόρρυθμος, σπάταλος και φιλάρεσκος. Φαίνεται ότι είχε ένα αίσθημα κατωτερότητας για την φαλάκρα που είχε από νέος, με ένα μικρό τσουλούφι στο μέτωπο και την μυωπία του.

Η μεγάλη και πλούσια πελατεία του στην Νέα Υόρκη του έδινε την δυνατότητα να έχει ένα διαμέρισμα με ακριβά έπιπλα και πίνακες, παράγγελνε δε τα ρούχα του στο Λονδίνο και τα παπούτσια του στο Παρίσι αφού προηγουμένως του είχαν στείλει να διαλέξει το δέρμα!

Όταν τον έκλεισαν στο φρενοκομείο για απεξάρτηση, οι πολυτέλειες σταμάτησαν γιατί τα λεφτά του τελείωσαν αλλά αυτός, φανατικά εμπαθής όπως ήταν, βρήκε διαφυγή αλλά και θεραπεία στο μικροσκόπιο ώστε οι έρευνες που έκανε στην Παθολογική Ανατομική της μόλυνσης αλλά και τα πειράματα του σε σκύλους για τον θυρεοειδή να προκαλέσουν το ενδιαφέρον του καθηγητή της Ανατομίας στην Βαλτιμόρη ο οποίος και τον κάλεσε εκεί.

Το 1873 ο Κουακέρος έμπορος και τραπεζίτης Johns Hopkins αφήνει 7 εκατομμύρια δολάρια για την δημιουργία του Πανεπιστημίου και του Νοσοκομείου Johns Hopkins στην Βαλτιμόρη.

Έτσι το 1889, ξεκινά την λειτουργία του το Johns Hopkins Hospital και στα 37 του χρόνια ο Halsted γίνεται ο προϊστάμενος του τμήματος Χειρουργικής του νέου νοσοκομείου σε μια εκείνη την εποχή επαρχιακή και καθυστερημένη πόλη 200.000 κατοίκων χωρίς υπονόμους έτσι ώστε κάθε Σάββατο επειδή οι δρόμοι πλημμύριζαν από τα σαπουνόνερα ή όταν έβρεχε βάζανε πέτρες για πατάνε οι πεζοί!

Εδώ ξαναβρίσκει τις συνήθειες του, κυκλοφορεί με εξεζητημένη επιδεκτικότητα και υπεροψία στην επαρχιώτικη αυτή πόλη φορώντας τα ψηλά Εγγλέζικα καπέλα του που κανένας άλλος δεν φορούσε, και τα έστελνε στο Λονδίνο για να του τα σιδερώσουν!

Έμενε σε ένα διαμέρισμα του νοσοκομείου που το είχαν βάψει αρκετές φορές μέχρι να του αρέσει το χρώμα!

Εκεί δίπλα στο τζάκι έπινε τον καφέ του, φερμένο από την Βραζιλία,περιστοιχισμένος πάλι από ακριβά έπιπλα και πίνακες.

Τον καφέ του, του τον έφτιαχνε μια ψηλή ,κομψή νεαρή νοσοκόμος με αριστοκρατικούς τρόπους η Caroline Hampton και τον σέρβιρε φορώντας άσπρα πάνινα γάντια.

Την Caroline Hampton την είχε διαλέξει και τοποθετήσει προϊσταμένη του χειρουργείου του ο ίδιος, ώστε έτσι αυτή να μην υπόκειται στον έλεγχο της Διευθύνουσας.

Σιγά σιγά οι καφέδες άρχισαν να αυξάνονται καθημερινά και να πίνουν τον καφέ παρέα γιατί βέβαια είχαν ερωτευθεί ό ένας τον άλλο.

Το μεγάλο όμως πρόβλημα ήταν τα άσπρα γάντια που φόραγε η Caroline και που όλοι νόμιζαν ότι τα φοράει λόγω της ιδιορρυθμίας του Halsted.

Δυστυχώς όμως η αλήθεια ήταν άλλη.

Εκείνα τα χρόνια η ασηψία και η αντισηψία ήταν στα πρώτα βήματα τους και είχαν πλέον αρχίσει να εφαρμόζονται με φανατισμό από όλους τους πρωτοπόρους χειρουργούς.

Λόγω των αντισηπτικών λοιπόν που χρησιμοποιούσαν για να καθαρίζουν τα χέρια τους πριν να μπούν στο χειρουργείο τα χέρια της άτυχης Caroline είχαν εμφανίσει ένα απαίσιο έκζεμα που ότι προσπάθειες και αν έκανε ο ερωτευμένος Halsted δεν μπορούσε να το θεραπεύσει.

Έτσι τελικά θα αναγκαζόταν η Caroline να μην τον βοηθάει στο χειρουργείο γεγονός που του προκαλούσε μεγάλη δυστυχία.

Όταν όμως είναι κανείς ερωτευμένος μηχανεύεται ευφάνταστες λύσεις για να βρίσκεται κοντά στο αντικείμενο του πόθου του!

Έτσι λοιπόν και ο Halsted πήγε στην Good Year Rubber Company, που μόλις είχε ιδρυθεί και ασχολείτο με την εκμετάλλευση του καουτσούκ, προσέφερε τα χέρια του για εκμαγείο και της παράγγειλε την κατασκευή των λεπτών χειρουργικών γαντιών που όλοι έκτοτε γνωρίζετε.

΄Ετσι την μέρα που η Caroline θα εγκατέλειπε πλέον το χειρουργείο αφού δεν μπορούσε πλέον να πλυθεί για το χειρουργείο,ο Halsted της φόρεσε τα λεπτά ελαστικά γάντια και τελικά, όπως και στις ελληνικές ταινίες ,την παντρεύτηκε κάνοντας επίσης εξίσου ευτυχισμένη την Good Year για τον πακτωλό των χρημάτων που θα εισέπραττε στο μέλλον από τα γάντια του χειρουργείου !

Την χρήση τους για την ασηψία στο χειρουργείο την σκέφτηκε η βοηθός του Halsted Bloodgood η οποία με διαβρωτικό χιούμορ είχε πεί: "ότι χρησιμεύει για τις κότες μπορεί να χρησιμεύει και για τους κοκκόρους"

Ο Halsted πέθανε το 1922 ,70 χρονών έχοντας αποκτήσει διεθνή φήμη όχι μόνο γιατί επέβαλε την ασηψία και την αντισηψία στο χειρουργείο και την στελεχιαία αναισθησία αλλά και για την ριζική εγχείρηση για τον καρκίνο του μαστού, που φέρει το όνομα του γιατί ήταν ο πρώτος που την μελέτησε και την έκανε.