Με την ευκαιρία της εθνικής μας γιορτής λίγο πολύ τα περισσότερα μπλογκ ασχολούνται με το θέμα, ο καθένας από την δική του σκοπιά.
Έτσι λοιπόν και εγώ στο παρελθόν είχα γράψει το πόστ Ο ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ, Η 25Η ΜΑΡΤΙΟΥ ΚΑΙ Η ΠΑΡΑΧΑΡΑΞΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ,που προκάλεσε 27 ενδιαφέροντα σχόλια και μετά ένα χρόνο το βελτίωσα με προσθήκες και με τον τίτλο
Η ΠΑΡΑΧΑΡΑΞΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ 25Η ΜΑΡΤΙΟΥ οπότε τότε προκάλεσε ακόμα περισσότερη συζήτηση, με 55 σχόλια, μερικά από τα οποία έγιναν ακόμα και μετά 1 χρόνο από την ανάρτηση και τα οποία μόλις σήμερα τα πρωτοδιάβασα!
Άλλα δύο σχετικά με την Επανάσταση ποστ μου, είναι και το ΕΙΧΕ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΣΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ; που βασίστηκε στο βιβλίο του 1806 ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΟΜΑΡΧΙΑ του ανωνύμου του Έλληνος που αποτελούσε ένα φλογερό κήρυγμα για την απελευθέρωση της Ελλάδας από τους Τούρκους και το διεφθαρμένο ιερατείο, και το ποστ Η ΜΥΚΟΝΟΣ ΚΑΙ Η ΜΑΝΤΩ ΜΑΥΡΟΓΕΝΟΥΣ ,για μία από τις αγνότερες μορφές της Ελληνικής Επανάστασης.
Εξ ίσου ενδιαφέροντα σχετικά ποστ είναι του Ροϊδη O μύθος της 25ης Μαρτίου όπως επίσης και το ποστ από τα Μυστικά του κόλπου Ο αφορισμός της Επανάστασης του 1821 που παραθέτει το κείμενο του αφορισμού της Επανάστασης από τον Πατριάρχη.
Τώρα την ίδια μέρα γιορτάζεται και ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου που σημαίνει αναγγελία χαρμόσυνης είδησης και ετυμολογικά προέρχεται από το ευάγγελος (=ευ+άγγελος < αγγέλω)
Για να δούμε λοιπόν πόσο χαρμόσυνη είδηση ήταν.
Με λίγα λόγια η Μαριάμ ήταν μια αρραβωνιασμένη κοπέλα με ένα μνηστήρα που δεν την είχε ακουμπήσει καθόλου γι΄ αυτό και ήταν παρθένος και αμόλυντος οπότε προφανώς εκεί που είχε αρχίσει να αναρωτιέται αν ο άνδρας που αρραβωνιάστηκε είχε κανένα πρόβλημα ή μήπως έφταιγε η ίδια και τον απωθούσε, εμφανίστηκε ένας άγγελος και της έκανε την καρδιά περιβόλι!
Ο άγγελος Γαβριήλ ήταν ο εντεταλμένος στην αναγγελία των θαυματουργών κυήσεων.
Έτσι είχε αναγγείλει και την κύηση στην Ελισάβετ, μητέρα του Ιωάννη του Βαπτιστή, παντρεμένη με τον γέρο Ζαχαρία, που τον γέννησε σε προχωρημένη ηλικία και ενώ ήταν στείρα!
Πάντως οι στείρες όπως και μία ακόμα μανα, η μάνα του Σαμψών, εκείνη την εποχή έμεναν έγκυες με τους αγγέλους ενώ τώρα μένουν ευκολότερα με το μήλο της Χρυσοβαλάντου.
Αφού λοιπόν πρώτα την χαιρέτησε και κολάκευσε την γυναικεία φιλαρέσκεια της με το Χαίρε κεχαριτωμένη της έσκασε την χαρμόσυνη είδηση:
Είσαι έγκυος !
Με το χαρμόσυνο άγγελμα της ήρθε ο ουρανός εξ ουρανού σφοντύλι!
-Μα πως γίνεται αυτό εγώ εδώ δεν έχω μυρίσει ακόμα τον κρίνο;
Εκεί λοιπόν ο άγγελος της εξήγησε πως και γιατί έγινε αυτό και επειδή όμως ούτε ο θεός δεν μπορεί να μην τηρεί τις κοινωνικές συμβάσεις και τα προσχήματα, ο Ιησούς θα ήταν μόνο "ο υιός της Μαρίας" και απλώς θα "ενομίζετο" ως υιός του Ιωσήφ (Λκ. 3:23).
Όλα αυτά περιγράφονται με γλαφυρότητα στο Κατά Λουκάν Ευαγγέλιον 1:26-38.
Βέβαια εκείνος ο κατάπτυστος pølsemannen δίνει εδώ μια διαφορετική ερμηνεία αυτού του φαινομένου της παρθενογένεσης την οποία και σας την παραθέτω με κάθε επιφύλαξη.
Σε ένα εργοστάσιο λουκάνικων εις το Ζάαρμπρυκεν κάποιος μιαρός Τούρκος εργάτης (Συμπτωματικόν?) είχε ξεχάσει ανοικτό το γκάζι με αποτέλεσμα να προκληθεί τεραστία έκρηξις, εκτοξεύουσα πλείστα λουκάνικα προς όλας τας κατευθύνσεις.
Ένα από αυτά τα λουκάνικα ανέπτυξε μεγαλύτερην ταχύτηταν από την ταχύτηταν διαφυγής από το βαρυτικόν πεδίον της γαίας, (11 κόμμα κάτι χλμ/δευτερόλεπτο δε θυμάμαι ακριβώς) και έφθασε αψηλά εις το στερέωμαν. (Φυσικά και υπαρχει στερέωμα. Άθεος είσθε?).
Έτσι το μιαρόν χοιρινόν λουκάνικον (άσε που το είχε πιάσει και ο Τουρκαλάς με τα βρωμόχερά του) έφθασε στα χέρια του υπερκλειδοκράτορος Αγίου Πετράν.
Το κοίταζε απορημένος και δεν ημπορούσε να κατανοήσει τι ήτο αυτό το πράγμαν.
Το πήγε στον Αγιον Νικόλαον, ο οποιος μολαταύτα δεν ημπόρεσε να καταλάβει περί τίνος επρόκειτο.
Κατόπιν το πήγαν στον Άγιον Φανούριον ο οποιος μολαταύτα πάλι δεν ημπόρεσε να φανερώσει περί τίνος επρόκειτο.
Κατόπιν προτροπής του Αγίου Φανουρίου αποφάσισαν να βάλουν τα μεγάλα βύσματα και το πήγαν εις την αειπαρθένον Παναγίαν μας.
Αυτή βλέποντας το απεφάνθη:
“Δεν μπορώ να σας πω ακριβώς τι είναι, ΑΛΛΑ ΣΙΓΟΥΡΑ ΜΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙ ΚΡΙΝΟΝ!”
Τώρα υπάρχουν και μερικοί ασεβείς που μας λένε ότι η ιστορία με την παρθενογένεση της Παναγίας και την επουράνια επέμβαση υπήρχε από πολύ παλιότερα και έχει παγκόσμια διάδοση.
Η Ντεβάκι, η ακτινοβολούσα παρθένος της ινδικής παράδοσης, ενώθηκε με τον θεό Βισνού και γέννησε τον Κρίσνα, τον αγαπημένο ήρωα των ινδουιστών και πρότυπο του Ιησού. Οι γυμνοσοφιστές της Ινδίας λένε ότι ο Βούδας γεννήθηκε από το πλευρό μιας παρθένου. Η Ίσις των αιγυπτίων με τον Ώρο στα γόνατά της, λατρευόταν με τα προσωνύμια «Δέσποινα», «Βασίλισσα των Ουρανών», «Άστρο της Θάλασσας», «Θεομήτωρ», κλπ. Πριν από αυτήν, η Παρθένος του Κόσμου Νηίθ, που προστατεύει από τον ουρανό όλη τη γη και τα παιδιά των ανθρώπων, θεωρούνταν μητέρα του μεγάλου θεού Οσίριδος. Και ο σωτήρας Μίθρας γεννήθηκε από παρθένο, και στα μνημεία του υπάρχει πολύ συχνά η απεικόνιση της μητέρας που θηλάζει το βρέφος.
Η αρχαία τευτονική θεά Χέρθα (Γη) ήταν παρθένος και έμεινε έγκυος από το επουράνιο πνεύμα (τον Ουρανό). Η μορφή της, ως βρεφοκρατούσα, υπήρχε σε πολλά ιερά άλση στη Γερμανία. Η Σκανδιναβική θεά Φρίγκα πιάστηκε στα δίκτυα του Οντίν, του πατέρα των πάντων, και γέννησε ένα γιο, τον ευλογημένο Μπάλντερ, τον θεραπευτή και σωτήρα της ανθρωπότητας. Επίσης, ο Κετσακοάτλ, ο σταυρωθείς σωτήρας των Αζτέκων, ήταν γιος της παρθένου Βασίλισσας των Ουρανών, της Κλουλαμνάν. Αλλά και οι Κινέζοι είχαν μια παρθένο μητέρα θεά, όπως και οι αρχαίοι Ετρούσκοι.
Ειδικός πάντως και με μεγάλη φαντασία στις επουράνιες αυτές θεϊκές επεμβάσεις, προφανώς λόγω της Ελληνικής του καταγωγής, ήταν ο Δίας.
Χρησιμοποιούσε τα πάντα για επίτευξη του σκοπού του.
Πότε γινόταν χρυσή βροχή για να γκαστρώσει την Δανάη, πότε καταιγίδα για να γκαστρώσει την Σεμέλη και πότε κύκνος για να γκαστρώσει την Λήδα.
Ακόμα και το επάνω κεφάλι χρησιμοποίησε για να γεννήσει την Αθηνά.
Επειδή μερικοί μπορούν να θεωρούν ότι θέματα σαν την άμωμο σύλληψη της Θεοτόκου πρέπει να μην γίνονται αντικείμενο σάτιρας θα επαναλάβω αυτό που έχει γράψει η Μπάρμπαρα Σμόκερ:
αντί να είμαστε πρόθυμοι να περιορίσουμε την ελευθερία του λόγου χάριν του υποκριτικού σεβασμού προς την θρησκεία, θα έπρεπε να περιορίσουμε τον σεβασμό προς την θρησκεία χάριν του ελεύθερου λόγου. Αυτό επιτάσσει η αναζήτηση της αλήθειας και της ελευθερίας.
Τα ίδια λέει και ο Λασκαράτος απαντώντας σε κατηγορία που του έγινε ότι αυτά τα θέματα δεν μπορούν να αποτελούν αντικείμενο σάτιρας:
Πάρε για παράδειγμα την παρθενία της Μαρίας που σαφέστατα την εμπνευστήκανε από τις παγανιστικές παρθένες θεές. Ενοχοποίησε αυτή η παράλογη ιδιότητα τον έρωτα κι ας λέει ο Χριστός εκείνο το ωραιότατο: Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθο βαλέτω. Έρχεται το παπαδαριό και χτίζει πάνω στην Παρθενία της ολόκληρο χάρτινο πύργο, παραμερίζει τα λόγια του Χριστού και δολοφονεί ηθικά και ψυχικά εκατομμύρια ανθρώπους που τους βάζει να προσπαθούν να ζήσουν ανέραστοι, να αυτομαστιγώνονται να ζουν μέσα στις τύψεις και στις ενοχές. Χιλιάδες κοριτσάκια ταχθήκανε από τους ηλίθιους γονείς τους να γίνουν νύμφες του Χριστού, και καταντήσανε να ικανοποιούνε τα βίτσια κάποιας διεστραμμένης ηγουμένης ή κάποιου παιδεραστή δεσπότη. Η παρθενία από διαστροφή βαφτίστηκε αρετή και παρήγαγε υποκριτές αρχιερείς με ζαρτιέρες που καυτηριάζουν το κουσούρι. Υποκρισία και παλιανθρωπιά και ανωμαλία, και όλα αυτά επειδή κάποιοι ανέραστοι εκκλησιαστικοί πατέρες, συνήθως σεξουαλικά ανάπηροι, αντί να σαλπίσουν το ηθικό και κοινωνικό μήνυμα του Χριστού, επικεντρώθηκαν στα αιδοία.
Για να μην μακρηγορώ και άλλο, έχω γράψει στο παρελθόν μερικά σχετικά ποστ που προκάλεσαν και ενδιαφέροντα σχόλια και τα οποία είναι:
Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΓΥΝΑΊΚΕΣ
ΟΛΙΓΑ ΤΙΝΑ ΠΕΡΙ ΠΑΡΘΕΝΙΑΣ, ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΤΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΤΗΣ
Πέθανα στο γέλιο... βρε αθεόφοβε, τι είναι αυτά που γράφεις, εεε, που αντιγράφεις ήθελα να πω, μην σε αφορίσει το Πατριαρχείο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιό μάτι και ποιό φρύδι, μου λες εσύ το διαφορετικό! παιδίσκη ουσα, μαθαινα απόξω, το "Με μιάς ανοίγει ο ουρανός, τα συγνεφα μεριάζουν...." δια τον ευαγγελισμο
και το "μέριασε βράχε να διαβώ, το κύμα αγριεμένο, λέγει στην πέτρα του γιαλού, θολό μελανιασμένο" Βαλαωριτικώς δια την επανάσταση...
Να, σ' πω, η Σάρρα, με τι έκανε παιδί?
Στασ' στάσ.... γιατί με το κατεβατό που γράφεις ξεχνώ... ο Γαβριήλ δεν ήταν ο εντεταλμένος, να σε πάρει μαζί στον κάτω κόσμο? πως διάλο τα συνδύαζε και τα δύο?
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ στάση της Ορθοδόξου Εκκλησίας στις διάφορες επαναστάσεις των Ελλήνων κατά των Τούρκων δεν υπήρξε ενιαία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνώ το Φανάρι (Πατριαρχείο της Κωνσταντινουπόλεως) συνήθως υπενόμευε –και ενίοτε κατέδιδε στους Τούρκους- τα Επαναστατικά κινήματα (εξαίρεση ίσως ο εκ Γορτυνίας Πατριάρχης Γρηγόριος ο Ε!), οι τοπικοί κληρικοί αντιθέτως τα βοηθούσαν.
Το Πατριαρχείο είχε (ήδη από την άλωση) εξασφαλίσει από την Οθωμανική Διοίκηση προνόμια ζηλευτά με αντάλλαγμα την υποταγή του «Γένους μας» στο Σουλτάνο. Οι έννοιες «Έλληνας», «Ελληνικός» είναι ακόμη και τώρα εχθρικές στο Φανάρι. Ο Βαρθολομαίος ομιλεί ακόμη συνήθως περί «του γένους μας» και όχι περί Ελλήνων.
Ο Θ. Κολοκοτρώνης το 1835 στον περίφημο λόγο του στην Πνύκα στους μαθητές του Α! Γυμνασίου χαρακτηρίζει τον Πατριάρχη ως «βιτσερέ», (Αντιβασιλέα) που είχε διορίσει ο Σουλτάνος.
Με το θέμα έχω ασχοληθεί μερικές φορές. Τα κείμενα βρίσκονται, για όποιον, τυχόν, ενδιαφέρεται, επιλέγοντας την λέξη Φανάρι στις λέξεις κλειδιά του blog μου. (Ολόκληρος ο λόγος του Θ. Κολοκοτρώνη Βρίσκεται και αυτός εκεί).
Δηλαδή, αν κατάλαβα καλά όλοι λίγο πολύ οι πολιτισμοί χρησιμοποιούν την παρθενία μεταφορικά για να αποδώσουν αγνή ψυχή ή αρετή στη μάνα που ανέθρεψε ένα παιδί το οποίο οι προαναφερθέντες πολιτισμοί θεωρούν άξιο ν' ακούσουνε τι είπε -και όσοι δεν έχουν μυαλό να καταλάβουν τη μεταφορά πρέπει να ακολουθήσουν τα βήματα της Ζαν ντ' Αρκ, ή, χειρότερα, να δεθούν σε μια καρέκλα και να αναγκαστούν να ακούν μαγνητοφωνημένους λόγους της Αλέκας δυόμιση ώρες την ημέρα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΖουζούνα-
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Σάρα ήταν μόνο 90 χρονών όταν έμεινε έγκυος αλλά δεν ξέρω αν έχει σχέση ο άγγελος με αυτό!
Για τον Γαβριήλ δεν ξέρω επίσης αν εκτός από τις εγκυμοσύνες είχε και σχέση με το σωματείο των φρακοφόρων νεκροπομπών!
Την μόνη άλλη αποστολή που είχε από ότι ξέρω ήταν να τραγουδήσει το Αξιον Εστί και να το γράψει σε μαρμάρινη πλάκα για να το θυμούνται στο Αγιο Όρος,εξ ου και η εικόνα που σπάει τα ταμεία όταν την περιφέρουν.
ΒΑΡΔΑΚΑΣ-
Βεβαίως και σαν απόφοιτος του Α΄Γυμνασίου έχω διαβάσει τον λόγο του Κολοκοτρώνη!
thinks-
Δεν το ξέρεις ότι οι μόνες γυναίκες που είναι αγνές και με αρετή είναι οι μανάδες μας και ενίοτε οι αδελφές μας ; :))
Δεν μπορώ, δεν μπορώ! θα το πώ! σχετικά με το σχόλιο του Χρίστου και την απάντηση του Αθεόφοβου... και χίλια συγγνώμη, αλλά, μπας και τα 90 χρόνια της Σάρας, τα 900 του Αδάμ, και οι μοναδικές 6 μέρες που δούλεψε στη ζωή του ο Θεός είναι συμβολικά σαν την παρθενιά της μανούλας τους; απ' την άλλη μεριά βέβαια, αν είχα αδελφή και κάποιος μου έλεγε ότι ΔΕΝ είναι παρθένα, θά 'πρεπε ν' αρπάξω το περίστροφο της γυναίκας μου... Και μιλώντας για τον Κολοκοτρώνη (που τον βάλαμε δις εις φυλακήν), δεν ξέρω ότι εννοούσε τίποτα άλλο με το βιτσερέ από ότι στο Φανάρι φοράνε τα ρούχα του Βασιλιά για τα μάτια του γένους! (μια και είναι οικουμενικό το πράμα για όλους τους ορθόδοξους θά 'ταν δύσκολο να δώσουνε φρασεολογική προτίμηση στους "Έλληνες" μόνο και όχι σ' όλο το "γένος") Γράφω βέβαια χωρίς να έχω διαβάσει τον λόγο του... Τώρα βέβαια είναι και το άλλο που ενώ οι παππάδες στα χωριά βοηθούσαν την επανάσταση ο βιτσερές μιλούσε εναντίων; ενώ θα έπρεπε να την υποστήριξη την επανάσταση μέσα στην Πόλη και να τα κλείσουν τα Πατριαρχεία αφού πρώτα τον κρεμάσουνε όπως ήδη είχαν κρεμάσει έναν από την πόρτα...
ΑπάντησηΔιαγραφήthinks-
ΑπάντησηΔιαγραφήH θέση πως αυτά που γράφονται στην Αγία Γραφή είναι τα περισσότερα συμβολικά είναι η κλασσική απάντηση του ιερατείου όταν δεν μπορεί αλλιώς να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα.
Στην συγκεκριμένη ιστορία του ευαγγελισμού για να γίνει πιστευτή από τον λαό ο Λουκάς μυθιστορεί ρεαλιστικά ακόμα και τους διαλόγους του αγγέλου με την Μαριάμ.
Για να δικαιολογήσει μάλιστα το γκάστρωμα μιας κοπέλας 14-16 χρονών, που σύμφωνα με τα έθιμα της εποχής έπρεπε να λιθοβοληθεί για το εξώγαμο, γράφει πως ο Ιησούς θα ήταν μόνο "ο υιός της Μαρίας" και απλώς θα "ενομίζετο" ως υιός του Ιωσήφ (Λκ. 3:23).
Πλήρης δηλαδή τήρηση των κοινωνικών συμβάσεων της εποχής.
Ποιό συμβολισμό μπορείς να διακρίνεις σε αυτό;
Απλά μεταφέρει την μυθολογία των προϋπαρχουσών θρησκειών στην κατασκευή της νέας θρησκείας με τα επικρατούντα έθιμα .
Όσο για τον Πατριάρχη γράφω σχετικά στο ποστ για την επανάσταση, απλά εδώ σου μεταφέρω από την ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΟΜΑΡΧΙΑ του 1806 που περιγράφει ρεαλιστικά την τότε πραγματικότητα.
Ἡ Σύνοδος ἀγοράζει τὸν πατριαρχικὸν θρόνον ἀπὸ τὸν ὀθωμανικὸν ἀντιβασιλέα διὰ μίαν μεγάλην ποσότητα χρημάτων, ἔπειτα τὸν πωλεῖ οὗτινος τῆς δώσῃ περισσότερον κέρδος, καὶ τὸν ἀγοραστὴν τὸν ὀνομάζει πατριάρχην. Αὐτός, λοιπόν, διὰ νὰ ξαναλάβῃ τὰ ὅσα ἐδανείσθη διὰ τὴν ἀγορὰν τοῦ θρόνου, πωλεῖ τὰς ἐπαρχίας, ἤτοι τὰς ἀρχιεπισκοπάς, οὗτινος δώσῃ περισσοτέραν ποσότητα, καὶ οὕτως σχηματίζει τοὺς ἀρχιεπισκόπους, οἱ ὁποῖοι πωλῶσι καὶ αὐτοὶ εἰς ἄλλους τὰς ἐπισκοπάς των. Οἱ δὲ ἐπίσκοποι τὰς πωλῶσι τῶν χριστιανῶν, δηλαδὴ γυμνώνουσι τὸν λαόν, διὰ νὰ ἐβγάλωσι τὰ ὅσα ἐξώδευσαν. Καὶ οὗτος ἐστὶν ὁ τρόπος, μὲ τὸν ὁποῖον ἐκλέγονται τῶν διαφόρων ταγμάτων τὰ ὑποκείμενα, δηλαδὴ ὁ χρυσός.
thinks
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε τον όρος "βιτσερέ" (Vice Roy, Αντιβασιλέας) που χαρακτηρίζει ο Θ. Κολοκοτρώνης τον Πατριάρχη σημαίνει ότι ο Πατριάρχης είχε κρατικό αξίωμα στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Και για να το διατηρήσει, με κοσμικά προνόμια επί των Ορθοδόξων ίσως περισσότερα από το Βυζάντιο, έπρεπε να παρέχει υπηρεσίες στο Οθωμανικό Κράτος. Κυριώτερη των οποίων ήταν να κρατά τους Ορθόδοξους υποτεταγμένους στον Σουλτάνο. Αυτά που γράφει ο Ανώνυμος ο Έλλην στην Ελληνική Νομαρχία -και επαναλαμβάνει ο Αθεόφοβος- περί πωλήσεως του αξιώματος του Πατριάρχη κοκ αντί χρημάτων δυστυχώς είναι αληθή. Ακόμη και στα τέλη του 19ου αιώνος και αρχές του 20ου το Πατριαρχείο ανεγνώρισε την Βουλγαρική Εξαρχία στην Μακεδονία ακριβώς επειδή το αλληλοφάγωμα Ελλήνων και Βουλγάρων εμπόδιζε την απομάκρυνση της Μακεδονίας από την Οθωμανική Κυριαρχία και κατά συνέπεια από την εξουσία του Φαναρίου.
Σ' ευχαριστώ Αθεόφοβε, γατί το τελευταίο πράγμα που θα ήθελα είναι να παρεξηγηθώ ως υπερασπιστής των αδικαιολογήτων ή του οποιουδήποτε ιερατείου. Αν υπερασπίζομαι τίποτα, είναι το ότι παίρνοντας κάτι από κάποιον πρέπει να το αντικαταστούμε με κάτι άλλο, έστω και ένα βωμό τω αγνώστω θεώ (πολλοί στο δρόμο χρειάζονται τουλάχιστον ένα "βωμό"), και, ενώ οι περισσότεροι εδώ δεν έχουμε τέτοιο πρόβλημα, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που χωρίς το παραμύθι θα έμεναν ξεκρέμαστοι και ανήμποροι -άρα, η υποκειμενική μου εντύπωση είναι ότι αυτοί οι πολλοί άνθρωποι βοηθούνται περισσότερο με το να σκαρφαλώσουν δια μέσου του παραμυθιού παρά χωρίς αυτό, ή, χειρότερα, το παραμύθι κάποιου άλλου λαού...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν έχω πρόβλημα να καταλάβω και να θυμώσω με αυτά που ακριβέστατα περιγράφει το κομμάτι που παραθέτεις στην δεύτερη παράγραφο της απάντησής σου, αλλά σκέφτομαι το εξής παράδειγμα: Υπήρξαν οι Μπούς, αλλά υπήρξαν και οι Ρούσβελτ. Ο νόμος περί υγείας που μόλις πέρασε ο Ομπάμα είναι ένας χλωμός συμβιβασμός και λιγότερο φιλόδοξος από αυτόν που είχε προσπαθήσει ο Κλίντον με αποτέλεσμα να του στείλουνε σαν "Οσβαλντ" την Λεβίνσκι. Όμως είναι ένα βήμα όσο μικρό και να είναι. Προς "θεού" δεν συνηγορώ υπέρ του κομφορμισμού ή της υποταγής, ούτε με ενδιαφέρει ο αγγελιοφόρος ή το χαρτί στο οποίο γράφεται κάτι...
Δεν διαφωνούμε σε τίποτα, όπως πάντα. Μου φαίνεται όμως ότι πρέπει να ψαχτώ λίγο ακόμα ως προς την οδό και το συντακτικό των φράσεων μου, γιατί οι δύο μεγαλύτεροι μου αντίπαλοι είναι και ο κομφορμισμός και η αφαίρεση χωρίς πρόσθεση, και βλέπω ότι, όπως σωστά με βοηθάς να καταλάβω, ο διαχωρισμός αυτός δεν είναι καθαρός στην άγουρη φρασεολογία μου...
@ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΑΡΔΑΚΑΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν υπάρχει αμφιβολία ότι πράγματι έτσι ήταν, Χρίστο, και το λογικό συμπέρασμα είναι ότι δεν υπήρχε ούτε τιμιότητα ούτε προτεραιότητα προς τον Ελληνισμό εις προτίμηση της δύναμης, επιρροής και αξιωμάτων. Αν τα βάλουμε αυτά στην άκρη μια στιγμή και ρωτήσουμε αν θα είχε επιζήσει "Πατριαρχείο" στο ντοβλέτι του σουλτάνου χωρίς αυτές τις μεθόδους, η πραγματική ερώτηση μεταφέρεται στο αν οι Έλληνες πριν και μετά την επανάσταση θα ήταν σε καλύτερη θέση με ή χωρίς οποιαδήποτε έστω και σάπια γέφυρα με το παρελθόν τους. "Χωρίς", θα σήμαινε πιθανότατα την προσχώρηση στο Βατικανό ή στο Ισλάμ. Και πάλι, δεν πρεσβεύω ούτε κομφορμισμό ούτε παραμύθιασμα, αλλά προσπαθώ να διυλίσω το θέμα στα απλούστερα μόριά του, για να τα λάβουμε υπόψη μας. Σε όλους του λαούς και καταστάσεις στην Ιστορία ο καθημερινός άνθρωπος αποφασίζει τη κατεύθυνση, όχι τόσο οι "σκεπτόμενοι" οι οποίοι είναι πάντα απαραίτητοι αλλά ποτέ καθοριστικοί: Ακόμα και με έναν Γκάντι οι Ινδίες κατέληξαν σε Ινδία και Πακιστάν.
ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΩ ΜΕΤΑ ΠΑΡΡΗΣΙΑΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήτον κατάπτυστο Pølsemannen,
ότι κατακρεούργησε την Ιστορία με το λουκάνικο, τήν μάκρυνε τόσο που την κατάντησε βαρετή και ενέπλεξε ένα σωρό αγίους -που αποκλείεται να μην ήξεραν τι είναι ένα λουκάνικο!- στερώντας την από κάθε αποδεικτική βάση.
Σεβόμενος την μπλογκικήν τάξιν, παρακαλώ κ. Αθεόφοβε(2), να "ποστάρετε" την παρακάτω σύντομον και ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΝ Ιστορίαν του λουκάνικου, προς αποκατάστασιν της αληθείας:
Ο Χριστός 3-4 χρόνων έπαιζε στον κήπο με ένα συνομήλικό του αγγελάκι, ειδική θεϊκή παραγγελία, το οποίο βρίσκει ένα λουκάνικο.
- Τί είν' αυτό; ρωτάει τον Χριστό.
- Δεν ξέρω, λέει ο Χριστός, θα ρωτήσω τη μαμά.
Πάει στην κουζίνα και τής τό δείχνει:
- Τί είν' αυτό μαμά;
Κι η Παναγία, αναστενάζοντας:
-Άαααχ! Σαν κρίνος μοιάζει.
Ελπίζων ότι θα ανταποκριθείτε άμεσα εις τα στοιχειώδη μπλογκικά σας καθήκοντα, εύχομαι, εν αθε'ί'α αδελφέ, να διέλθετε, οικογενειακώς, εν χαρά και ευτυχία την λαμπράν αυριανήν Εθνικήν Επαιτείαν.
προσεξτε μαγκες μου τι λετε γιατι αν παρ΄ελπιδα υπαρχει Θεος τη βαψατε. Με τα συμβολα και τη πιστη που εσεις κοροιδευετε ξεσηκωθηκαν το 21 και νικησαν για να βρισκεστε εσεις τωρα εδω και να λετε τις παπαριες σας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατα τα αλλα, ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ.
Ν.Α. Λάμπης-
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν μπορώ να αλλοιώσω εν αυθεντικόν κείμενον από τον αγαπητόν μεν αλλά κατάπτυστον Pølsemannen.
Ανώνυμο-
Εάν υπάρχει θεός πρέπει να έχει χιούμορ και ήδη από αιώνων να γελάει από τις ανοησίες που του αποδίδει το ιερατείο.
Μήπως θυμάσαι ποιός είπε εκείνο το Εθνικό είναι το αληθές;
"...αντί να είμαστε πρόθυμοι να περιορίσουμε την ελευθερία του λόγου χάριν του υποκριτικού σεβασμού προς την θρησκεία, θα έπρεπε να περιορίσουμε τον σεβασμό προς την θρησκεία χάριν του ελεύθερου λόγου. Αυτό επιτάσσει η αναζήτηση της αλήθειας και της ελευθερίας..."
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ γλαφυρή και ενδιαφέρουσα η οπτική σου γωνία για την 25η Μαρτίου!
Και η ιστορία με τα λουκάνικα απίστευτη, δεν την ήξερα..
Χαχαχαχαα!!
Χα χα χα! Βρε Αθεόφοβε μου, για άλλη μια φορά επιβεβαίωσες το όνομα σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑφού το ρίξατε στα ανέκδοτα, αρπάχτε κι ένα που μοιάζει για ανέκδοτο αλλά δεν είναι:
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην πόλη μας σε ένα κεντρικό σημείο κοντά στην Μητρόπολη, την εποχή που η δραχμή είχε αγοραστική αξία και ως μία (1) δραχμή..., συνήθιζε να στέκει με την τάβλα του κρεμασμένη από το λαιμό ένας μικροπωλητής εικόνων, σταυρών, βίων αγίων κλπ ο οποίος διαλαλούσε το εμπόρευμά του ως εξής:
- «Το Χριστό σας, την Παναγία σας... {παύση} ...με ένα φράγκο»!
Από τα θεϊκά όμως ας πάμε και στα γήϊνα και δή στα της Ψωρογιώργαινας (όπως την αποκαλεί ο "Λωτοφάγος").
Αν δεν θέλετε να αποχτήσετε την
ψύχωση της «Σιωπής των Αμνών»...
...αποχτείστε την «ψύχωση»
του "Γιάννη-Αγιάννη"!!!
Πάρτε στην πλάτη σας τον Μάριο!
Περάστε τον από τους υπονόμους προς την ελευθερία!
δηλαδή...
"Τρέξτε" να υπογράψετε να αποφυλακιστεί.
http://www.PetitionOnline.com/mariosz/petition.html
{από το μπλογκ: Ψέμματα-Ψυχώσεις}
Ήμουν ο 8897ος που υπόγραψα.
Πάτε κι εσείς,
για να γίνουμε γρήγορα μύριοι+++.