Πέμπτη 16 Ιανουαρίου 2020

Ε΄-ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΟΜΑΝ-βΜασκάτ-Κάστρα της Ερήμου. (τελευταίο)




Το απόγευμα και πριν να πέσει ο ήλιος βρισκόμαστε με ένα παραδοσιακό σκάφος «ντόου» να βλέπουμε από την θάλασσα όλη την περιοχή γύρω από το παλιό λιμάνι του Μασκάτ.



Αρχικά βλέπουμε το νέο, μόλις το 2013 τελείωσε, κτήριο του κοινοβουλίου του Ομάν. Βέβαια σε μία απόλυτη μοναρχία η έννοια κοινοβούλιο δεν έχει σχέση με ότι ξέρουμε στις δυτικές δημοκρατίες.
Το σώμα αυτό εδώ συνεδριάζει κατόπιν αιτήματος του Σουλτάνου Qaboos bin Said, για να μελετήσει και να συζητήσει τα θέματα που τον απασχολούν, λαμβάνοντας όλες τις αποφάσεις του με βάση την πλειοψηφία των ψήφων. Ο σουλτάνος ​​Qaboos απευθύνεται σε όλα τα μέλη του Συμβουλίου αυτού σε ετήσια βάση. Υπάρχουν 15 γυναίκες μέλη (14 από τα οποία ανήκουν στο κρατικό συμβούλιο) μεταξύ των 167 μελών του κοινοβουλίου.
Παραπλεύρως βλέπουμε το πολυτελές 5στερο ξενοδοχείο Al Bustan Palace, του Ritz-Carlton. 




Στην άγρια ομορφιά του βραχώδους τοπίου διακρίνουμε αρχικά το Κάστρο Al Jalali και στην συνέχεια μπορούμε να δούμε το ανάκτορο από την πλευρά της θάλασσας και αριστερά του το Al-Mirani.
Επίσης φαίνονται και τα διάφορα οχυρωματικά έργα προστασίας της πόλης καθώς και τα ονόματα των πλοίων τους που έγραφαν στην στεριά οι Πορτογάλοι ναυτικοί.


Πριν να επιστρέψουμε στο λιμάνι μας περιμένει με το ηλιοβασίλεμα και το εντυπωσιακό τεράστιο λιβανιστήρι, σύμβολο της χώρας.



Η μέρα τελείωσε με επίσκεψη στο πολύχρωμο και γεμάτο κόσμο σουκ της πόλης στο οποίο όπως σε όλες τις πολιτισμένες χώρες απαγορεύεται το κάπνισμα, όπως διαβάζουμε στην σχετική πινακίδα.
Στο ιδιωτικό μουσείο Bait Al Zubair δεν επιτρέπεται η φωτογράφιση αλλά στο σύντομο παρακάτω βίντεο μπορεί να δει κανείς τι υπάρχει σε αυτό.





Στην αυλή του επίσης υπάρχει ένα μεγάλο πρόπλασμα χωριού του Ομάν και μια έκθεση με ζωγραφισμένες κατσίκες από διάφορους καλλιτέχνες!





Την επόμενη μέρα ξεκινήσαμε για τα κάστρα της ερήμου. Έτσι όσοι και όσες δεν χόρτασαν τις αγορές τους στο σουκ του Μασκάτ μπόρεσαν να τις χορτάσουν την επομένη στην Νίζβα που επισκεφτήκαμε και το εκεί  τεράστιο και παλιότερο σουκ του Ομάν, απ΄ όπου και η φωτογραφία του εκμοντερνισμένου κανατιού!





Η  Νίζβα είναι μια πόλη σε μια όαση με φοίνικες και αποτελεί σήμερα τον δεύτερο σε σειρά προορισμό για τους τουρίστες. Σε αυτήν  κυριαρχεί το κάστρο της του 17ου αιώνα με τον 40 μέτρων στρογγυλό πύργο.




Μπαίνοντας στο κάστρο μας περίμενε μια ομάδα ανδρών χορευτών-μουσικών με σπαθιά στα χέρια που εκτελούσε τοπικούς χορούς. Στις διάφορες αίθουσες του κάστρου υπάρχουν διάφορα εκθέματα από στολές μάχης μέχρι χαρτονομίσματα. Μέσα στο κάστρο υπάρχει επίσης και κήπος.


 Ενδιαφέρον στην σκάλα του κεντρικού κτηρίου  ήταν οι παγίδες για τους εισβολείς. Από τρύπα επάνω τους πέταγαν πέτρες και στο επόμενο βήμα άνοιγε στο πάτωμα μια καταπακτή για να πέσουν μέσα!






Ο επόμενος σταθμός μας είναι το εγκαταλελειμμένο παλιό χωριό Al Hamra,400 ετών, στο οποίο σε ένα γεμάτο φοίνικες τοπίο υπάρχουν σπίτια σαν της Υεμένης 2οροφα έως και 4οροφα φτιαγμένα με κορμούς φοινικόδεντρων, φύλλα, λάσπη και άχυρο.  


Στον δρόμο μας για το Τζαμπρίν σταματήσαμε για να βγάλουμε μια φωτογραφία στο κάστρο της Μπάια του 13-14 αιώνα.
Τα περισσότερα κτήρια του κάστρου είναι φτιαγμένα με τον παραδοσιακό τρόπο με τούβλα από λάσπη. Το κάστρο αναστηλώνεται από την UNESCO ως μνημείο της παγκόσμιας κληρονομιάς.






Το τελευταίο κάστρο ήταν το  κάστρο του Τζαμπρίν του 1670 που ήταν η κατοικία του σουλτάνου Αλ Γιαρίμπι και μέσα σε αυτό είναι και ο τάφος του. Στα δωμάτια του υπάρχουν όμορφα ζωγραφισμένα ταβάνια.



Το σύστημα διαμοιρασμού των υδάτων από την αρχαιότητα στο Ομάν, έχει κερδίσει τον τίτλο της Παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομίας της UNESCO.
Υπάρχουν πάνω από 4000 κανάλια σε όλο το Ομάν πολλά κτισμένα πάνω από 2000 χρόνια πριν. Λέγεται πως το μεγαλύτερο κανάλι έχει μήκος 120 χιλιόμ. Το ένα κανάλι είναι για το πόσιμο νερό, το δεύτερο για πλύσιμο των πιστών στο τζαμί και μετά για τις φυτείες όπου και διαμοιράζεται στους αγρότες.

ΤΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ

.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου