


Ποτέ δεν τόλμησα να είμαι επαναστάτης στα νιάτα μου γιατί φοβόμουν πως έτσι θα γινόμουν συντηρητικός στα γεράματα-Robert Frost
Η σάτιρα είναι ένας τρόπος επιθετικής συμπεριφοράς που κρύβει μέσα του (και συχνά φανερώνει με πολλή αυθάδεια)μια δόση κακίας…. Σάτιρα αθώα δεν υπάρχει, δεν είναι δυνατόν να υπάρξει, αφού πάντα πληγώνει επικρίνει και στηλιτεύει.
Ευάγγελος Παπανούτσος (1900-1982) Παιδαγωγός, φιλόσοφος, δοκιμιογράφος.
Άλμπερτ Αϊνστάιν 1954
Κάθε θρησκεία είναι ασύμβατη με τη δημοκρατία όταν ισχυρίζεται ότι η ίδια κατέχει την απόλυτη αλήθεια και αρνείται κάθε αμφισβήτηση. Δώστε την εξουσία σε έναν ισλαμιστή, σε έναν χριστιανό ευαγγελιστή, σε έναν υπερορθόδοξο Εβραίο ή σε έναν ινδουιστή χαμένο στις παραισθήσεις του, και θα δείτε μπρος στα μάτια σας τον θάνατο της ελευθερίας και του ανθρώπου. Ο κόσμος μας είναι ανεξήγητος, μας ξεπερνάει, και η ελευθερία είναι η μοναδική μας μοίρα, γιατί αυτό μάς υπαγορεύει η ανθρώπινη φύση μας. Όταν κάποιος έλθει να σας πει ότι η δική του θρησκεία είναι η λύση, σκέφτεται ότι εσείς που τον ακούτε είστε το πρόβλημα.
Καμέλ Νταούντ Αλγερινός συγγραφέας και δημοσιογράφος
Δεν θα πέθαινα ποτέ για τις ιδέες μου, γιατί μπορεί να έκανα λάθος
Μπέρτραντ Ράσελ
Θέλει ο θεός να εμποδίσει το κακό μα δεν είναι ικανός;
Τότε δεν είναι παντοδύναμος.
Μπορεί αλλά δεν θέλει;
Τότε δεν είναι πανάγαθος.
Και θέλει και μπορεί;
Τότε γιατί υπάρχει το κακό;
Δεν θέλει ούτε μπορεί;
Τότε γιατί τον αποκαλούμε θεό:
ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ
e-mail:atheofobos_blog@yahoo.gr
Ότι αυτή την κοιλιά θα την αποκαλούσαν μουσικό κουτί πραγματικά δεν το περίμενα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίμαι πολύ λυπημένη γιατί δε θα πάρω δώρο το αποσμητικό χώρου….
ας πάω να ανοίξω τα παράθυρα………
Δεν θυμάμαι, αν και κάτι μου θυμίζει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό που θυμήθηκα στα σίγουρα είναι τι έλεγε μια γριούλα στον Αγ. Γεώργιο Καστοριάς, πριν πολλά πολλά χρόνια, όταν ο παπάς έφτανε το Ευαγγέλιο στο σημείο «...και έκλασεν ο Χριστός τον Αρτον...»
Σταυροκοπιόταν κι έλεγε δακρύζουσα «την πορδίτσα σ' Χριστούλη μ', την πορδίτσα σ'»
..και τον παπά που "έσπρωχνε" τη λειτουργία για να τελειώνει γρήγορα: «τίνγκλιν τίγκλιν.. τέσπρεν τέσπρεν..» αντί του πλήρους «την κληρονομία Σου» και «ταίς πρεσβείαις Σου»
Χμμμ.. κερδιζω τπτ με την κατάθεση αερίων που έκανα;
:-)
..με μανταλάκι στη μύτη...σου γράφω κάτι που έλεγε μια θεία μου κάθε φορά που εξαεριζόταν....
ΑπάντησηΔιαγραφή..Η δική μου η πορδίτσα, είναι μυρωδίτσα....
μας είχε τραλάνει, όπου στεκόταν κι όπου καθόταν πριτσ πριτσ... και φυσικά ακουλουθούσε και ο στίχος...
Μήπως γίνεται να κερδίσω κι εγώ κάτι για το μαρτύριο αυτό.. της πορδής της θείας.... που βίωνα για χρόνια στα μικράτα μου..??
annamaria-
ΑπάντησηΔιαγραφήΜουσικό κουτί που ανήκει στα πνευστά!
rodia-
Μια μικρή διόρθωση.Στο κατά Ματθαίον λέει:...και κλάσας έδωκε τοις μαθηταίς τους άρτους....
maika-
Δεν γίνεται να κερδίζουμε με ξένες πορδές!
Εγώ θα καταθέσω το:
ΑπάντησηΔιαγραφή"Χριστός ανέστη, ο παπάς εχέσθη"
είναι παρεμφερές...
Παιδίσκη ερωμένη-
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε ιδιαίτερη χαρά χαιρετίζω την παρουσία μίας παιδίσκης και δη ερωμένης.
Σχετικά με το σχόλιο, θα έλεγα ότι λόγω της χριστιανικής του υφής θα ήταν σχετικότερον με το πόστ μου της 24-10 ,εκτός εάν έχει σχέση με τον μουσικόν του ανεκδότου ο οποίος με το μουσικό κουτί που εξέπληξε την ανναμαρία, ήθελε να παίξει τον Εθνικό ύμνο αλλά απέτυχε διότι -τον πήρε υψηλά και χέστηκε!
Η αναζήτηση περί Κουκούτσας με έβγαλε εδώ
ΑπάντησηΔιαγραφήΑντε, ας το πάρει το ποτάμι πια!;-)
Με την ευκαιρία, ένα ανέκδοτο που θυμήθηκα:
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο λεωφορείο. Μια κυρία καλοντυμένη και υπεράνω δυσανασχετεί που η μοίρα την έριξε να ταξιδεύει με αυτό το μέσον. Στριμωξίδι. Ενας μάγκας που βρίσκεται πίσω της αμολάει μια πορδή. Η κυρία σκεπάζει τη μύτη με το χέρι της. Ο μάγκας ξανακλάνει. Η κυρία βγάζει ένα μαντιλάκι και το βάζει στη μύτη της. Ο μάγκας επαναλαμβάνει το πέρδεσθαι. Η κυρία φτύνει στο μαντιλάκι της. Ο μάγκας λέει «Μπα, είχε και κουκούτσι;»
..κοίτα που φτάσαμε...
ΑπάντησηΔιαγραφή..ούτε μια πορδή να μη μπορούμε να δανειστούμε πιά.....
ωραίο το ανέκδοτο της rodia!
rodia-
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητή μου Ροδιά δεν παρατήρησες ότι αναφέρω ότι πρόκειται για έργο της Διεθνούς λογοτεχνίας όποτε σε λάθος Κουκούτσα παραπέμπεις.
Ύστερα δεν αναφέρεις τι έκανε ό μάγκας που γράφεις στο επόμενο λεωφορείο που μπήκε.
Εκει ήταν μιά άλλη κυρία η οποία μοσχοβολούσε και ο μάγκας της ιστορίας όπως ήσαν όρθιοι και στριμωγμένοι έχωνε την μύτη του στον λαιμό της καλοκοσμικής κυρίας έπαιρνε βαθειά εισπνοή ,γιατι του άρεσε όπως μύριζε, και μετα το τέλος της εισπνοής έλεγε:Ααααχ!
Μετά δυό -τρείς φορές που το έκανε γύρισε η κυρία ενοχλημένη και του είπε
-Bvlgari των 80 ευρώ!
Ο μάγκας δεν είπε τίποτα αλλά αμέσως ρίχνει μία καμπανιστή.
Γυρνά η κυρία και τον κοιτάει με απαξιωτικό βλέμμα κάνοντας:Πφφφφ!
Οπότε αυτός με χαμόγελο στο στόμα της λέει:
-Φασόλια Φαρσάλων των 2 ευρώ!
Μην είσαι ανυπόμονη, ήδη άμεσα σχετική αναγνώστρια η Θελξιόπη Φύσα γνώστης της λογοτεχνίας μου έστειλε επιστολή που θα δημοσιεύσω αύριο.
maika-
Το κατάστημα λειτουργεί μόνο με μετρητά!