Γ΄ ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΥΠΟΛΟΙΠΕΣ ΠΟΛΕΙΣ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ

Το Λας Βέγκας είναι η απόλυτη έκφραση του αμερικανικού κιτς αλλά και της αμερικανικής φαντασίωσης ότι μπορείς να κερδίσεις εύκολα λεφτά παίζοντας στο καζίνο. Εκτός όμως από τους αρρωστημένους τζογαδόρους αποτελεί για πολλούς Αμερικανούς το μέρος που τους προσφέρει, για ένα Σαββατοκύριακο, την ψευδαίσθηση μιας πολυτελούς διαβίωσης στα θεματικά ξενοδοχεία που διαθέτει.
Εμείς μείναμε στο Luxor που είναι φτιαγμένο σε σχήμα πυραμίδας και διαθέτει 4.400 δωμάτια! (φωτ1,2)

Ευτυχώς από το Λας Βέγκας ,με ένα αεροπλανάκι 12 θέσεων ,βρίσκεσαι σύντομα σε ένα από τα πιο συναρπαστικά μέρη του κόσμου που είναι το Γκράν Κάνιον.
Το άνυδρο βραχώδες τοπίο στο Γκράν Κάνιον έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το προηγούμενο υγρό τοπίο του Νιαγάρα. Δικαιολογημένα πάντως ονομάστηκε μεγάλο το 1869 από τον εξερευνητή Powel, γιατί έχει μήκος 349 χιλιόμετρα και σε μερικά μέρη του έχει πλάτος 6 έως 29 χιλιόμετρα και βάθος έως 1400 μέτρα !

Τα βράχια, ανάλογα με το φως παίρνουν διάφορα χρώματα και σχήματα, όπως πχ στην φωτ 3, σαν αετού με ανοικτά τα φτερά του. Ο ποταμός Κολοράντο (φωτ 4) που τρέχει στο βάθος του σχηματίζει την λίμνη Mead πριν το φράγμα Hoover.(φωτ 5)

Το skywalk είναι μια μεγάλη εξέδρα επάνω από το Γκράν Κάνιον με γυάλινο πάτωμα που σου προσφέρει την αίσθηση ότι περπατάς επάνω στο κενό βλέποντας κάτω σου το χάος!

Το Σαν Φραντζίσκο είναι από τις πιο γραφικές πόλεις των ΗΠΑ και αυτό οφείλεται στους λόφους του, στο κέντρο του (φωτ 6 , πλατεία Union με το άγαλμα της Νίκης στην στήλη φωτ 7),στα δημόσια κτήρια του (φωτ 8 το Δημαρχείο), στα γραφικά του τράμ που στο τέρμα τους τα γυρίζουν με το χέρι (φωτ 9,10), την παραλία του στον κόλπο, με επιστέγασμα την μεγαλοπρεπή γέφυρα Golden bridge(φωτ 11), αλλά και στα μοναδικής ομορφιάς διώροφα σπίτια του που το καθένα ξεχωρίζει από το διπλανό του(φωτ 12).

Η πόλη αυτή είναι η πιο φιλελεύθερη και χωρίς προκαταλήψεις πόλη της Αμερικής και οι ομοφυλόφιλοι σ΄ αυτήν δηλώνουν ελεύθερα την ταυτότητα τους τοποθετώντας την σημαία τους στα σπίτια και τα καταστήματα τους.
Η βόλτα με το καραβάκι μέχρι την γέφυρα και γύρω από το νησάκι με τις κλειστές πια φυλακές του Αλκατράζ (φωτ 13), είναι ιδιαίτερα ευχάριστη ,όταν ιδίως επιστρέφοντας στην αποβάθρα Pier 39 έχεις την ευκαιρία να δεις πως διασκεδάζει ο κόσμος την ημέρα της εθνικής του εορτής (4 Ιουλίου) τρώγοντας και χορεύοντας.(φωτ 14)
Εδώ δοκίμασα για πρώτη φορά και μια ωραία σούπα την Clam Chowder.

Παρεμπιπτόντως ακόμα και κατά την Εθνική γιορτή τους τα καταστήματα παραμένουν ανοικτά. Καλή η πατρίδα και οι γιορτές, αλλά το χρήμα πρέπει να κυκλοφορεί !

Πριν να μπείς στο Λος Άνζελες συναντάς τις παραλίες του,πασίγνωστες από τα νεανικά φίλμ και το Baywatch , οι οποίες συγκεντρώνουν ένα ετερόκλητο, με κάθε καρυδιάς καρύδι πλήθος και σου θυμίζουν λίγο-πολύ Λούτσα.(φωτ 15)

Το Λος Άντζελες δεν θα έλεγα ότι έχει κάποια ιδιαίτερη γοητεία εκτός ίσως από την περιοχή του Hollywood.

To Beverly Hills, εκτός από τις βίλες των σχετικών με τον κινηματογράφο ,έχει την οδό Rodeo drive όπου χαζεύουν τα πλήθη των τουριστών τα καταστήματα με τις πανάκριβες φίρμες ,όπου είμαι σίγουρος κανένας από τους γνωστούς ηθοποιούς δεν θα αγοράζει πλέον.(φωτ.16,17).Πάντως εκεί είδα να κυκλοφορεί και κουπέ Rolls Royse .

Ίσως το πιο ενδιαφέρον μέρος του Λος Άντζελες ήταν η επίσκεψη στα στούντιο της Universal.
Εκεί έχεις την ευκαιρία σε μια βόλτα με τραινάκι να δεις πως γυρίζονται οι τούμπες των αυτοκινήτων και οι αναφλέξεις τους, πως γίνονται οι πλημμύρες, σκηνικά από γνωστές ταινίες, να βρίσκεσαι ξαφνικά εγκλωβισμένος στο μετρό όπως στην ταινία Daylight με τον Σταλόνε που πέφτει επάνω του ένα βυτιοφόρο και μετά πλημμυρίζει ο τόπος, ή πως επιτίθεται ο καρχαρίας στην ταινία τα σαγόνια του καρχαρία κτλ.
Υπάρχει επίσης μια ενδιαφέρουσα παράσταση με ηθοποιούς-κασκαντέρ στο σκηνικό του Υδάτινου κόσμου, την ταινία του Κέβιν Κόστνερ που πήγε άπατη, όπου οι μισοί θεατές γίνονται μούσκεμα, αλλά το καλύτερο θέαμα είναι η προβολή μιάς 15 λεπτης περίπου περίληψης από το Σρέκ με σύστημα 4D, δηλαδή 4 διαστάσεων.
Φορώντας τα ειδικά γυαλιά των 3 διαστάσεων το κάθισμα σου κουνιέται απότομα όταν πέφτει σε λακκούβα ο Σρέκ ,σου έρχονται σταγονίδια νερού όταν βρέχεται και φυσάει αέρας στο σβέρκο σου όταν στην σκηνή έχει ρεύμα.
Αυτή η πόλη όμως που ήταν αποκάλυψη για μένα ήταν το Σικάγο.
Είναι μια πανέμορφη πόλη, κτισμένη στα παράλια της λίμνης Μίτσιγκαν (φωτ 18)και έχεις την αίσθηση ότι είναι παραθαλάσσια πόλη γιατί λόγω του μεγέθους της λίμνης δεν βλέπεις στον ορίζοντα άλλη ακτή.

Παρά την εντύπωση που είχα ότι οι ουρανοξύστες πρωτοπαρουσιάστηκαν στην Νέα Υόρκη το Σικάγο είναι το μέρος που για πρώτη φορά κτίστηκαν και μάλιστα χωρίς σιδερένιο σκελετό.
Αν ήμουνα αρχιτέκτονας στο Σικάγο θα αισθανόμουνα τεράστια ζήλια για όλους αυτούς τους υψηλής αισθητικής ουρανοξύστες που ο ένας συναγωνίζεται τον άλλο.(φωτ 19-26)

Επίσης διαθέτει και τον υψηλότερο ουρανοξύστη της χώρας τον Sears Tower.(φωτ 27)Η πόλη έχει διακοσμηθεί με πολλά σύγχρονα έργα τέχνης σε διάφορα σημεία του κέντρου της (φωτ 28,29)

μεταξύ των οποίων του Πικάσο (φωτ 30), του Μιρό (φωτ 31), και του Σαγκάλ (φωτ 32).

και διαθέτει επίσης ένα από τα πιο πρωτοποριακά ανοικτά θέατρα το Jay Pritzker Pavilion (φωτ 33), έργο του Frank Gehry που έχει φτιάξει και το πρωτοποριακό μουσείο Guggenheim στο Bilbao, αλλά και το Walt Disney Concert Hall στο Λος Αντζελες (φωτ 34).

Το ιστορικό της κέντρο, το Loop, περικλείεται από το παλιό της εναέριο τραίνο που το έχουμε δει σε πολλές ταινίες.(φωτ 35)

Όπως θα έχετε διαπιστώσει σε πολλές φωτογραφίες ο καιρός που μας υποδέχτηκε στις ΗΠΑ ήταν συννεφιασμένος στις περισσότερες πόλεις και μερικές φορές έριξε και γερή βροχή.
Ακόμα και στο Λας Βέγκας έριξε μερικές σταγόνες!

ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΣΟΥΝ

ΑΛΛΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΙΣ ΗΠΑ

I’m walking to New Orleans
ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΙΣ ΗΠΑ
Β΄ ΜΕΡΙΚΕΣ ΑΚΟΜΑ ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΌ ΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ
Δ΄ ΜΕΡΙΚΕΣ ΤΕΛΙΚΕΣ ΠΙΝΕΛΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ 

 ΜΙΑ ΣΥΝΤΟΜΗ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟ ΑΡΛΙΝΓΚΤΟΝ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΤΑΦΟΥΣ ΤΩΝ ΚΕΝΕΝΤΥ.