Μπορεί στις 18 Δεκεμβρίου 1731, ο Louis XV να ίδρυσε την Βασιλική Ακαδημία της
Χειρουργικής, τώρα πλέον Εθνική Ακαδημία της Χειρουργικής, όπως γράφω
στο ποστ μου ΠΩΣ ΕΝΑΣ ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ
ΠΡΩΚΤΟΣ ΟΔΗΓΗΣΕ ΣΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑΣ! ,την οποία
μέχρι τότε εξασκούσαν οι κουρείς, αλλά από ότι φαίνεται στην Ελλάδα ακόμα και
το 1898, όπως διαβάζουμε στην παραπάνω διαφήμιση οι κουρείς θεράπευαν τις
αιμορροΐδες!
Και επειδή βέβαια ,μπορεί σήμερα η εγχείρηση μιας κήλης να
είναι μια εντελώς απλή και συνήθης επέμβαση, στις αρχές όμως του προηγούμενου
αιώνα η κήλη ή όπως λαϊκά ήταν γνωστή ως ξύγκι, κατέβασμα ή σπάσιμο αποτελούσε μεγάλη
χειρουργική επέμβαση.
Έτσι πολλοί κατέφευγαν στους κηλεπιδέσμους του ιατρού και
φαρμακοποιού Προμπονά, που θυμάμαι
ότι όταν ήμουνα ακόμα παιδί υπήρχε το φαρμακείο του στην οδό Πειραιώς, με την
διαφήμιση απ΄εξω για τους κηλεπιδέσμους.
Όμως ο Προμπονάς
δεν ήταν από ότι φαίνεται ο μόνος ιατρός και φαρμακοποιός γιατί στην παραπάνω διαφήμιση διαπιστώνουμε ότι υπήρχε
και ο εξ Ηπείρου Ιωάννης Παπακώστας που
θεράπευε λίγο πολύ τα πάντα!
Ο τριχοφάγος δεν είναι τίποτα άλλο παρά η γυροειδής αλωπεκία, αυτοάνοσο νόσημα που προκαλεί στρογγυλές τρύπες από την απόπτωση των
τριχών στα τριχωτά μέρη του σώματος.
Το ψίλωθρο είναι
ουσία για αποτρίχωση, γνωστή από την αρχαιότητα που την παρασκεύαζαν από
διάφορα φυτά, και ίσως ένα από αυτά να ήταν η λευκή άμπελος.
Η σπερματόρροια είναι έξοδος σπέρματος από την ουρήθρα
χωρίς να υπάρχει σεξουαλικός ερεθισμός
και προκαλείται από βακτηριακή προστατίτιδα.
Το καλαγκάθι που αναφέρει, είναι η είσφρυση όνυχος, που γίνεται συνήθως στο μεγάλο δάκτυλο του ποδιού και
καταλήγει σε απόστημα και διαπύηση.
Ο δαμαλισμός ήταν ο εμβολιασμός για την ευλογιά με ιό
που ανήκε στην ίδια οικογένεια με αυτόν της ευλογιάς και προκαλούσε την
ασθένεια του δαμαλισμού στις αγελάδες.
Κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα ο ιός της δαμαλίτιδας που
χρησιμοποιούνταν για τον εμβολιασμό αντικαταστάθηκε από τον ίδιο τον ιό της
ευλογιάς.
Η μέγιστη προστασία διαρκούσε 3-5 χρόνια από τη στιγμή του
εμβολιασμού και στη συνέχεια μειώνονταν,γι΄αυτό και γινόταν ο αναδαμαλισμός.
Χάρις στους εμβολιασμούς η ασθένεια αυτή έχει εξαλειφθεί από
παντού.
Το τελευταίο κρούσμα ευλογιάς στη Γη εμφανίστηκε στη Σομαλία
το 1977. Στην Ελλάδα, η τελευταία επιδημία ευλογιάς εμφανίστηκε το 1951
στην Μάνδρα Αττικής, ενώ ο εμβολιασμός σταμάτησε το 1980.
Ένας ακόμα φαρμακοποιός -γιατρός διέθετε φάρμακο για την ταινία.
Αυτή είναι ένα σκουλήκι που αναπτύσσεται στο έντερο ζώων και
ανθρώπων και μπορεί να φτάσει αρκετά μέτρα σε μήκος. Η ταινία της φωτογραφίας δεν είναι μεγάλη.
Αυτός που έχει ταινία τρώει μεγάλες ποσότητες τροφής αλλά δεν
παχαίνει, γι΄αυτό και παλιότερα ήταν πολύ συνήθης η φράση -Ταινία έχεις μωρέ;
σε όσους έτρωγαν πολύ και δεν πάχαιναν.
Σε άλλο φαρμακείο εκτός από αρωματικά σαπούνια και αρώματα
διέθετε και Οίνο της Κίνας δια χλωρωτικούς.
Η συνταγή για την παρασκευή του Οίνου της Κίνας είναι:
• Φλοιός Ερυθράς Κίνας
(Αδρά κονιορτοποιημένος) 25g
• Αλκοόλη 60
βαθμών 75g
• Αραιό HCL 2g
• Ερυθρός
Οίνος 920g
Χλωρωτικοί είναι οι πάσχοντες από
σιδηροπενική αναιμία και γι΄αυτό τον οίνο της Κίνας το χρησιμοποιούσαν
σαν γενικό τονωτικό, ευστόμαχο και ορεξιογόνο στους ενήλικες, αλλά και σαν
αντιπυρετικό και ανθελονοσιακό.
Από τις ιατρικές διαφημίσεις της εποχής εκείνης, είναι
ενδιαφέρον ότι δύο από τα διαφημιζόμενα προϊόντα κυκλοφορούν μέχρι τις μέρες
μας και αυτά είναι το σαπούνι πίσσας και τα χαπάκια του ενεργού άνθρακα
(charcoal activated) που χρησιμοποιείται σήμερα ως αντίδοτο για τις περιπτώσεις
δηλητηριάσεων από ουσίες που έχουν προσληφθεί από το στόμα.
Εκείνα τα χρόνια ένα τεράστιο πρόβλημα που παρουσίαζε η χώρα ήταν ο πολύ μεγάλος
αριθμός Ελλήνων που νοσούσαν από ελονοσία, στην οποία οφείλονται οι διαλείποντες
πυρετοί και η ελειογενής καχεξία που θεράπευε το Esanofele μιας και περιείχε κινίνη.
Οι μεγαλύτερης ηλικίας ίσως θυμούνται από τα παιδικά τους
χρόνια ένα κουτάλι να κατευθύνεται απειλητικά στο στόμα τους με ένα απαίσιο
υγρό μέσα, που ήταν μουρουνόλαδο.
Αυτό λοιπόν ακριβώς ήταν και το Scott's Emulsion της διαφήμισης και η έγχρωμη εικόνα του ψαρά
με το ψάρι στην πλάτη του, σήμα κατατεθέν του προϊόντος, είναι από το 1884.
Η Swaim΄s Panacea ήταν ένα πολύ πετυχημένο φάρμακο
που κυκλοφορούσε για 100 χρόνια μέχρι σχεδόν το 1920.
Στην εικόνα με το μπουκάλι
του φαρμάκου μάλλον απεικονίζεται ο γιός του Swaim.
Η χοιράδωση που αναφέρει είναι φυματίωση που προσβάλλει τους λεμφαδένες του λαιμού.
Βασικά συστατικά του αναφέρονται ο χλωριούχος υδράργυρος, γνωστός ως καλομέλας, λάδι από wintergreen
(πυραλίς) και sarsaparilla, ένα
ελαφρύ ποτό πολύ δημοφιλές στις ΗΠΑ τον 19ο αιώνα.
Τον Καλομέλα τον χρησιμοποιούσαν ως καθαρτικό και απολυμαντικό, καθώς και στη
θεραπεία της σύφιλης, μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα.
Κυκλοφορούσαν επίσης φάρμακα αγνώστου συστάσεως όπως η μουριασιτίνη
που θεράπευε την
Νευρασθένεια και την ανικανότητα !
Επίσης, εκτός από τον Swaim και οι Έλληνες ιατροί έφτιαχναν
θαυματουργά ματζούνια αγνώστου συστάσεως
όπως η Moschovitine.
Ιδιαίτερα δραστήριο ήταν το Φαρμακείο Βακταλόπουλου που διέθετε Ελιξήριον
που ήταν η
μέγιστη ιατρική εφεύρεση όλων των αιώνων, αλλά και υγρό
αντιβλεννορροιακόν, ενώ στο φαρμακείο δεχόταν δωρεάν και ο ιατρός και
εφευρέτης του φαρμάκου, προφανώς αφού είχες πρώτα αγοράσει το φάρμακο!
Επειδή δε η σύφιλις αποτελούσε μεγάλο πρόβλημα τότε, ευτυχώς
χάρις στον άρτι αφιχθέντα Πραπόπουλον αυτή θεραπευόταν με την Αντισυφιλιδίνη
ενώ η Επιληψία δια της Πραποπουλίνης!
Όσο για την φροντίδα των δοντιών με το ΟΔΟΛ η Λουϊζα είχε αποκτήσει
ωραίους οδόντας, αλλά για όσους δεν το χρησιμοποιούσαν και τα είχαν αφήσει να
χαλάσουν, ο οδοντίατρος τους έβαζε μέχρι και βιδωτά δόντια.
Πάντως δεν υπήρχε πρόβλημα που θα προμηθευτεί ο οδοντογιατρός δόντια, μάλιστα και από αλουμίνιο, γιατί υπήρχε και Μέγα εργοστάσιον Τεχνητών Οδόντων.
Επίσης δεν υπήρχε πρόβλημα εκτός από δόντια να προμηθευτεί
κανείς και τεχνητούς οφθαλμούς παντός χρώματος και μεγέθους.
Όπως επίσης πόδια, χέρια μύτες, αυτιά κτλ από τον ειδικό Ορθοπαιδικό
Μηχανικό.
Τέλος όμως αν τα φάρμακα που είπαμε δεν είχαν ουσιαστικό
αποτέλεσμα, τότε μπορούσε κανείς να καταφύγει για Λουτρά στην Υπάτη όπου,
σύμφωνα με την διαφήμιση λίγο πολύ θεραπεύονταν τα πάντα.
Διά πάσαν νόσον και μαλακίαν -- ιδίως το δεύτερο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑίθουσα εισπνοών ανθρακικού οξέος και ΥΔΡΟΘΕΙΟΥ;;; Κύριε ελέησον, θάλαμος αερίων ήταν;
Αναρωτιέμαι πάντως πόσα από τα σημερινά μας φάρμακα θα φαίνονται εξίσου κομπογιαννίτικα ή και βλαβερά σ' εκατό χρόνια όσο η πραποπουλίνη ή η πανάκεια του Swaim, που απ'ό,τι καταλαβαίνω περιείχε υδράργυρο αλλά δεν προοριζόταν μόνο για εξωτερική χρήση!