Ο ΘΟΔΩΡΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΙΑ ΜΑΖΙ ΜΑΣ

Πρίν λίγο καιρό μου είχε δώσει ένα βίντεο από ένα πάρτυ που είχαμε κάνει ένα θεότρελο καλοκαίρι πριν πολλά χρόνια, με θεατρικά σκετσάκια.

Σε αυτό, αλλά και σε άλλα πάρτυ άλλες φορές , ήταν ο διοργανωτής ο συγγραφέας , ο σκηνοθέτης  αλλά και ταυτόχρονα έκανε και το καστ των ρόλων μιας μεγάλης παρέας που είχε δημιουργηθεί από παραθεριστές ενός κοινού χώρου. Σε όλους είχε δώσει και  κάποιο ρόλο να παίξουν.

Ακόμα και στην τότε 82χρονη μάνα μου, της είχε γράψει και την έβαλε να πει μια παρλάτα και να χορέψει όπως φαίνεται και στην φωτογραφία!

Στις  παρακάτω φωτογραφίες ο ίδιος δέχεται τα χειροκροτήματα του κοινού ως μάγος-ταχυδακτυλουργός  ενώ σε μια  άλλη παράσταση που δεν είχαμε προλάβει, όπως τις περισσότερες φορές, να μάθουμε τους ρόλους που είχε γράψει, είμαστε οι δυο μας σε έργο με τον ευφάνταστο τίτλο "Οι Υδατοθεόπληκτοι", που ήταν μια δηκτική  σάτιρα για γεγονότα που  είχαν προκαλέσει  κοινά προβλήματα σε όλους τους  θεατές του σκέτς.

Άλλη φορά  μου είχε αναθέσει τον ρόλο της Γκόλφως, σε μια παρωδία του γνωστού δράματος και τελικά απ΄ ότι θυμάμαι, λίγες φράσεις μπόρεσα να ψελλίσω  από τα γέλια που με είχαν πιάσει από την αρχή, εν μέσω της γενικότερης θυμηδίας και των καγχασμών του κοινού για το θέαμα, ιδίως μάλιστα όταν ως φαρμακωμένη Γκόλφω έπρεπε στο τέλος να πέσω, με δραματικό τρόπο, να πεθάνω σε ένα χαλάκι. Τελικά η Γκόλφω δεν πέθανε γιατί επάνω σε αυτό είχε ξαπλώσει ένας σκύλαρος της παρέας που  παρακολουθούσε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον την παράσταση!

Στην φωτογραφία, αγκαλιά με τον Τάσο,  κρατάω και την μπουκάλα με το δηλητήριο που αυτοκτονεί η Γκόλφω!

Η επόμενη φωτογραφία είναι από το βίντεο που ανέφερα παραπάνω και στην οποία το κοινό, ενθουσιασμένο από την παρωδία της Μαντάμ Σουσούς που είχε δει, ζήτησε επίμονα να χειροκροτήσει και τον συγγραφέα.  Την Μαντάμ Σουσού την είχα  συνεφέρει  από λιποθυμία βγαίνοντας από την θάλασσα με ψαροντούφεκο στα χέρια και  ψαροπέδιλα στα πόδια!

Όταν μου έδωσε αυτό το βίντεο μου είπε ταυτόχρονα:

-Τώρα που το ξαναείδα, ξέρεις πόσους μέτρησα από όσους εμφανίζονται σε αυτό που έχουν πεθάνει, 20!

Δυστυχώς από την περασμένη βδομάδα έχουν  γίνει 21, γιατί ο Θόδωρος αυτός ο πολύτιμος φίλος μου, μετά από ένα απίθανο ατύχημα, καθώς έβγαζε τον σκύλο βόλτα, δεν είναι πια μαζί μας.

Στα 35 χρόνια που τον γνώριζα είναι ίσως ο μόνος άνθρωπος που συνάντησα στην ζωή μου που δεν έχω ακούσει κάποιον να λέει αυτό που συχνά ακούμε για πολλούς  -καλός είναι ο Θόδωρος αλλά...

Την παρατήρηση μου  αυτή και την αγάπη που του έτρεφαν όλοι όσοι τον γνώριζαν, την επιβεβαίωσε το τεράστιο αυτό πλήθος ανθρώπων που αισθάνθηκε την ανάγκη να παρευρεθεί στην κηδεία του.

Τρεις ήσαν οι γυναίκες που έβαλε στην καρδιά του ο Θόδωρος. 

Αρχικά ευτύχησε στην ζωή του να γνωρίσει από πολύ νέος στην Γερμανία, ένα γλυκύτατο πλάσμα την μία και μοναδική γυναίκα της ζωής του.

Πριν να γυριστεί μια ταινία* στην οποία ο πρωταγωνιστής απαντά στο ερώτημα ποια γυναίκα παντρεύεσαι, ο Θόδωρος το είχε απαντήσει από τότε: Αυτήν με την οποία μπορείς να μιλάς και μετά 40 χρόνια!

 Έκτοτε το ζευγάρι έγινε αχώριστο και η μοναχοκόρη τους ήρθε να συμπληρώσει την ευτυχία τους.

Τέλος η τρίτη γυναίκα της ζωής του , ήταν  η εγγονή του που τον μετέτρεψε αυτόματα από χαζομπαμπά σε χαζοπαππού!

Η καλή καρδιά του μπόρεσε να χωρέσει εκτός από αυτές και ένα σωρό άλλο κόσμο, αλλά ό ίδιος αντί να της φερθεί με ανάλογο τρόπο την κατέστρεφε συνέχεια με τα ατελείωτα τσιγάρα που κάπνιζε.

Ακόμα και η τελευταία φωτογραφία του που έχω, από  εκδρομή στην Λίμνη Κουρνά το 2014, με το τσιγάρο στο χέρι είναι.

Άτομο με ευρύτερη παιδεία, ήταν ταυτόχρονα και λάτρης της καλής παρέας και της κουβεντούλας, τη συνοδεία μεζέ και οινοπνεύματος. Συχνά  μάζευε τους φίλους του στο εξοχικό του το καλοκαίρι, αλλά και τον χειμώνα,στην ατομική του ταβερνούλα που είχε φτιάξει στο ισόγειο του πατρικού του στο Φάληρο.

Και στα δύο μέρη ήταν εμφανής η προσωπική του συμβολή στο φτιάξιμο τους, τόσο στην κατασκευή τους όσο και στο λειτουργικό και αισθητικό τους αποτέλεσμα. Όλοι ήξεραν ότι "έπιαναν" τα χέρια του και έτσι όλοι οι γείτονες το καλοκαίρι συχνά τον φώναζαν να τους επιδιορθώσει  κάτι.

Εκτός όμως από τα μαστορέματα είχε και ιδιαίτερη ικανότητα και στην μαγειρική και πολλές φορές ο μεζές στις μαζώξεις που έκανε ήταν "απ΄τα χεράκια μου", όπως έλεγε.

Ένα ταλέντο όμως που είχε αφήσει ανεκμετάλλευτο, παρά τις επανειλημμένες  προτροπές που του είχα κάνει να ανοίξει έστω ένα μπλογκ, ήταν η ικανότητα που είχε στο γράψιμο. Με το μοναδικό χιούμορ που τον διέκρινε, έγραφε μεν αλλά τα γραπτά του τα διάβαζαν  μόνο οι φίλοι του και η οικογένεια .

Από τα κείμενα που μου είχε στείλει να διαβάσω, δημοσίευσα μερικά χαρακτηριστικά δείγματα της γραφής του που είχαν  γενικότερο ενδιαφέρον, γιατί μερικά άλλα σατίριζαν πρόσωπα της παρέας και των γνωστών μας.

Έχω δημοσιεύσει  το  ΓΡΑΜΜΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΦΙΛΟ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ - 2 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΟ ΟΧΙ (3-7-15) το  ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΧΑΣΙΣΟΔΕΝΤΡΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΠΟΛΛΑ  (9-11-15) και το  ΠΩΣ ΑΠΕΚΤΗΣΑ ΑΝΑΠΤΗΡΑ ZIPPO  (22-11-15)

Επίσης υπάρχουν δύο ακόμα κείμενα του στα δικά μου ποστ (6-7-15) ΠΡΩΤΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ  και (13-7-15) ΤΩΡΑ ΠΙΑ ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ!

Επειδή  ήταν γέννημα θρέμμα του Παλαιού Φαλήρου του έχω αφιερώσει το ποστ μου   ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΦΑΛΗΡΟ

Αυτό τον παρακίνησε να κάτσει να φτιάξει, αφιερώνοντας βέβαια πολλές ώρες και κόπο, ένα ωριαίο βίντεο για το Παλιό Φάληρο, που με ιδιαίτερη συγκίνηση στην επίσημη προβολή του στην "ταβέρνα "του, διαπίστωσα ότι μου το είχε αφιερώσει. 

Τα τελευταία χρόνια είχε διοχετεύσει ένα μέρος από την δημιουργικότητα  του στην κατασκευή ανάλογων βίντεο με οικογενειακές ιστορίες αλλά και από την σύγχρονη πραγματικότητα τα οποία και είχαμε απολαύσει σε συγκεντρώσεις της παρέας.

Ένα δείγμα από αυτά είναι το παρακάτω που ανέβασα στο Youtube.  

Πριν 3 χρόνια είχαμε κάνει μια πολύ ωραία εκδρομή στα Τρίκαλα Κορινθίας και τα Καλάβρυτα για την οποία έχω γράψει στο ΜΙΚΡΟ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΑΠΟ ΤΑ ΤΡΙΚΑΛΑ ΣΤΑ ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ Από αυτήν είναι και η πρώτη φωτογραφία καθώς απολαμβάνει την ομορφιά της ορεινής.φύσης

Πριν 2 χρόνια τους είχαμε φιλοξενήσει στο σπίτι μας στην Κρήτη και ο αθεράπευτα "ομορφοδούλης " Θόδωρος  δεν μπορούσε να βλέπει το καζανάκι να τρέχει και γι΄αυτό πήγε και πήρε ένα νέο μηχανισμό και το έφτιαξε!

Χάρις στην ευχάριστη παρέα καταφέραμε και ξεκολλήσαμε από το σπίτι και  κάναμε διάφορες εκδρομές από τον Μπάλλο μέχρι το Ρέθυμνο και το Ακρωτήρι από όπου και η φωτογραφία με την γυναίκα του.

Η καλή εμπειρία από την παρέα μας είχε οδηγήσει σε  σχέδια και για άλλες εξορμήσεις, αλλά δυστυχώς ο Θόδωρος έφυγε μόνος του για το ταξίδι χωρίς επιστροφή.

Δεν ξέρω αν φεύγοντας ήξερε αυτό που είχε πει ο Κάρλ Μάρξ και αντιμετωπίζουμε τώρα οι φίλοι του και οι δικοί του: 
Ο θάνατος δεν πλήττει εκείνον που θερίζει, αλλά εκείνους που μένουν.

Σίγουρα όμως ,με το περιπαικτικό πνεύμα που τον διέκρινε, θα συμφωνούσε με τον Γούντι Άλεν στο:
Δεν με νοιάζει αν πεθάνω. Φτάνει να μην είμαι εγώ εκεί!
Δυστυχώς όμως ήταν.

Καλό σου ταξίδι φίλε, ήδη μας λείπεις...

* How To Kill Your Neighbor's Dog (2000)  Με τους Kenneth Branagh, και Robin Wright Penn.