Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΕΕ ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΚΑΙ ΔΥΟ ΑΡΘΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ

Η συμφωνία της ΕΕ με την Τουρκία είναι πιθανό ότι μπορεί σε ένα βαθμό να αναστείλει το κύμα εισόδου προσφύγων και μεταναστών στην Ελλάδα, αν και αυτό δεν είναι απόλυτα σίγουρο.

Βάσει της Συμφωνίας, αλλά και από το Διεθνές Δίκαιο, η Ελλάδα υποχρεούται να εξετάσει κάθε αίτημα για άσυλο ατομικά.

Είναι λοιπόν βέβαιο ότι όσοι έρθουν  εδώ μετά την 20η Μαρτίου  θα σπεύδουν να αιτηθούν ασύλου στην Ελλάδα, για να μην επιστρέψουν στην Τουρκία, ελπίζοντας ότι θα βρουν τρόπο κάποτε να πάνε στην Ευρώπη.

Επίσης ποιος Σύρος πρόσφυγας από τις κουρδικές περιοχές της Συρίας θα θελήσει να επιστρέψει στην Τουρκία;

Σύμφωνα με την Συνθήκη της Γενεύης, την οποία η Τουρκία δεν έχει υιοθετήσει πλήρως, για να μπορέσουμε να επιστρέψουμε πρόσφυγες στην Τουρκία αυτή θα πρέπει να θεωρηθεί από μας ως ασφαλής τρίτη χώρα. 

Ως γνωστό  η Τουρκία προστατεύει με την Συνθήκη της Γενεύης μόνο Ευρωπαίους  για να μην προσελκύσει επί χρόνια Ασιάτες και Αφρικανούς από τη Μέση Ανατολή. Πως θα μπορέσουμε λοιπόν να επιστρέψουμε πρόσφυγες  και μετανάστες στην Τουρκία αν αυτή δεν τροποποιήσει τους νόμους της;

 Η ανακοίνωση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, που συνοδεύει τη συμφωνία, δεν υποχρεώνει τα 28 κράτη-μέλη να πάρουν συγκεκριμένο αριθμό προσφύγων προς μετεγκατάσταση, αλλά το αφήνει αυτό σε εθελοντική βάση με ότι αυτό ευλόγως συνεπάγεται

Οι ήδη υπάρχοντες πρόσφυγες στην Ελλάδα παραμένουν εδώ και μόνο οι νέοι μετά την 20η Μαρτίου θα επαναπροωθηθούν στην Τουρκία.

Εύκολα καταλαβαίνει κανείς ότι η "Βαλκανική οδός" έχει κλείσει και δεν πρόκειται να ανοίξει ξανά.

Στην συμφωνία αναφέρεται ότι σύμφωνα με τις δεσμεύσεις που έχουν αναλάβει τα κράτη στο Συμβούλιο της  20 Ιουλίου 2015, παραμένουν 18.000 θέσεις επανεγκατάστασης. Οι τυχόν περαιτέρω ανάγκες επανεγκατάστασης θα υλοποιούνται μέσω παρόμοιου εθελοντικού διακανονισμού έως του ανώτατου ορίου 54.000 πρόσθετων ατόμων. 

Καταλαβαίνει λοιπόν κανείς ότι ο σημερινός αριθμός των εγκλωβισμένων στην Ελλάδα  μεταναστών δεν  πρόκειται να μειωθεί ακόμα και αν όλοι οι πρόσφυγες από την Συρία επιστρέψουν οικιοθελώς στην Τουρκία, με την ελπίδα να μπορέσουν να τους στείλουν στην Ευρώπη από εκεί.

Δύο λοιπόν πολύ ενδιαφέροντα άρθρα για την σημερινή μαζική εισροή προσφύγων και μεταναστών στην χώρα και το πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί δημοσιεύτηκαν τις τελευταίες μέρες.

Στο πρώτο, ο Στάθης Καλύβας Καθηγητής στο Πανεπιστήμιον  Yale απαντάει στο ερώτημα που του έθεσαν από το LIFO :Πως φτάσαμε σε αυτό το σημείο;

(Πηγή:www.lifo.gr)

Στο δεύτερο, ο Ηλίας Βλάχος  στο LIBERAL αναπτύσσει με στοιχεία το :

Ποιος έφερε τους πρόσφυγες στην Ελλάδα;

Τα παραθέτω αυτούσια. Οι υπογραμμίσεις δικές μου.

«Πως φτάσαμε σε αυτό το σημείο;

Το προσφυγικό ζήτημα είναι ένα εξαιρετικά σύνθετο πρόβλημα που δεν επιδέχεται απλουστεύσεις και δεν έχει εύκολη λύση, ούτε νομική, ούτε πολιτική, ούτε οικονομική. Το νομικό πλαίσιο βρίσκεται σε αναντιστοιχία με τη σημερινή πραγματικότητα των τεράστιων αριθμών προσφύγων, της δυσκολίας διάκρισης μεταξύ προσφύγων και οικονομικών μεταναστών, της συνεχούς ροής της πληροφορίας και των σύγχρονων δυνατοτήτων μετακίνησης. Πολιτικά, ο στόχος της προστασίας ευάλωτων ανθρώπων συγκρούεται με την πραγματικότητα της δυσχέρειας απορρόφησης και αποκατάστασης ατελείωτων ανθρώπινων ροών. Όποιος θεωρεί πως υπάρχουν εύκολες λύσεις στα προβλήματα αυτά είναι βαθιά νυχτωμένος. Στο πλαίσιο αυτό, ίσως η μόνη δυνατότητα που έχει μια χώρα σαν την Ελλάδα είναι να μην επιδεινώνει μια ήδη επιβαρυμένη γι' αυτήν κατάσταση. Ως προς αυτό, φαίνεται πως κάναμε ό,τι είναι δυνατόν για να πετύχουμε ακριβώς το αντίθετο. Αρχικά, αφήνοντας τα σύνορά μας εντελώς αφύλακτα και ουσιαστικά καταργώντας κάθε διαδικασία ταυτοποίησης και διαχωρισμού των ανθρώπων που μπαίνουν στη χώρα μας, στείλαμε το μήνυμα πως "ανοίξαμε και σας περιμένουμε". Κατόπιν, όταν με έκπληξη είδαμε πως το μήνυμά μας εισακούστηκε, θεωρήσαμε πως προωθώντας τους ανθρώπους αυτούς προς τη βόρεια Ευρώπη, θα κάναμε ανέξοδο ανθρωπισμό πάνω στις πλάτες άλλων κρατών, κουτοπόνηρα πιστεύοντας συγχρόνως πως θα συνδέαμε το προσφυγικό με το δημοσιονομικό, προσποριζόμενοι με τον τρόπο αυτό κάποια οικονομικά οφέλη. Τέλος, όταν επιτέλους καταλάβαμε πως ανοιχτά σύνορα σημαίνει και "αποθήκες ψυχών", το ρίξαμε στην καταδίκη της απάνθρωπης Ευρώπης και στην παραδοσιακή μας αυτοθυματοποίηση. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, μπλέχτηκε στο θέμα αυτό και η Τουρκία, με άγνωστες προς το παρόν συνέπειες. Πραγματικά, αδυνατώ να φανταστώ χειρότερο αποτέλεσμα από αυτό που πετύχαμε με την ασυνάρτητη πολιτική μας. Βραχυπρόθεσμα, η Ελλάδα θα μετατραπεί σε τόπο θλιβερής υποδοχής δεκάδων χιλιάδων απελπισμένων ανθρώπων, με ένα ξεχαρβαλωμένο κράτος να αδυνατεί να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του. Μακροπρόθεσμα, οι επιπτώσεις θα είναι πολλαπλές και, φοβάμαι, προπάντων αρνητικές». 

 Ποιος έφερε τους πρόσφυγες στην Ελλάδα;

Σε κάθε πάνελ, φόρουμ ή καφενειακή συζήτηση, όταν κάποιος αναφέρει πως φταίνε οι πολιτικές του ΣΥΡΙΖΑ και της κυρίας Τασίας περί ανοικτών συνόρων και «ηλιοθεραπείας» και «μαγικής εξαφάνισης» για την ραγδαία αύξηση των ροών των προσφύγων / μεταναστών, η αυτόματη απάντηση από το στόμα των συριζαίων συνομιλητών είναι πως το 2015 τα πράγματα άλλαξαν στην Συρία, η Ρωσία άρχισε να βομβαρδίζει, η Μέρκελ μίλησε για ανοικτά σύνορα και οι τρομοκράτες χτύπησαν το Παρίσι στο Μπατακλάν.

Ας δούμε όλες αυτές τις δικαιολογίες μία – μία, αφού υπενθυμίσουμε πως ο εμφύλιος πόλεμος στην Συρία είχε ήδη αρχίσει από το 2011 - 2012:

Η Ρωσία άρχισε τους βομβαρδισμούς στην Συρία στις 28 Σεπτεμβρίου και τις χερσαίες επιχειρήσεις τον Νοέμβριο του 2015.

Η κ. Μέρκελ, πρώτη φορά αναφέρθηκε σε ανοικτά σύνορα σε συνέντευξή της στην εφημερίδα Rheinische Post στις αρχές Σεπτεμβρίου 2015.

Η επίθεση ισλαμιστών στο Μπατακλάν στο Παρίσι, έγινε την Παρασκευή 13 Νοεμβρίου 2015. Μετά άρχισαν οι γαλλικοί βομβαρδισμοί στην Συρία.

Ας δούμε τώρα, πόσοι πρόσφυγες / λαθρομετανάστες είχαν περάσει ήδη στην χώρα μας από τις αρχές του 2015, μέχρι τα μέσα Σεπτεμβρίου του ίδιου χρόνου: συνολικά 288.020 άτομα, έναντι 41.038 ΟΛΟΚΛΗΡΟ το 2014 (δηλαδή, αύξηση 700%  σε σύγκριση με ΟΛΟΚΛΗΡΟ το 2014, ενώ μέχρι τον Αύγουστο η αύξηση ήταν 234.357 / 20.284 = 1.155% αν μετρήσουμε το ίδιο διάστημα των δύο ετών).

Την ίδια ώρα στην Ιταλία και για το ίδιο διάστημα οι ροές ανήλθαν σε 122.496 έναντι 138.832 το 2014. Μειωμένες δηλαδή κατά 12% περίπου.

Επίσης, ενώ η αναλογία Ιταλία / Ελλάδα το 2014 ήταν 170.136 / 41.038 δηλαδή 4,14 / 1 υπέρ της Ιταλίας για το 2015 και μέχρι τις 14 Σεπτεμβρίου η αναλογία είχε ήδη πάει  Ιταλία / Ελλάδα = 122.496 / 288.020 = 0,42  ή  2,35 / 1  υπέρ της Ελλάδας αυτή την φορά. Μέχρι το τέλος φυσικά του 2015 αυτή η αναλογία έφτασε στο δυσθεώρητο 8 / 1 υπέρ της χώρας μας!  

Τα στοιχεία αυτά είναι αλιευμένα από την συνοπτική έκθεση του ελληνικού ΥΠΟΙΚ με τίτλο: «Επιπτώσεις από τις Ροές Προσφύγων στα Νησιά του Αιγαίου», που μπορεί κανείς να βρει στην παρακάτω ηλεκτρονική διεύθυνση:

http://www.mindev.gov.gr/el/images/docs/Final_Report_-_17SEP2015.pdf

Τα στοιχεία που αναφέρθηκαν παρά πάνω με αριθμούς, παρουσιάζονται συνοπτικά στους δύο πίνακες που παρατίθενται στο τέλος του σημειώματος και προέρχονται από την ίδια συνοπτική έκθεση του ελληνικού ΥΠΟΙΚ.

Δεδομένων όλων τούτων, είναι φανερό πως οι ροές είχαν ήδη σχεδόν δεκαπενταπλασιαστεί για την Ελλάδα τον Αύγουστο του 2015 (1.500% αύξηση – σχεδιάγραμμα 1), ΧΩΡΙΣ να έχει λάβει μέχρις εκείνη την ώρα χώρα ούτε μία από τις αιτιάσεις των συριζαίων με τις οποίες προσπαθούν απλώς να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα. Αντίθετα, το σχεδιάγραμμα 1, δείχνει ξεκάθαρα πως η αύξηση των ροών είναι συνεχής μετά τον Ιανουάριο που ανέλαβε την διακυβέρνηση της χώρας ο ΣΥΡΙΖΑ, δίχως να έχει αλλάξει κατά τι η εμφύλια διαμάχη στην Συρία που είχε ξεκινήσει τρία χρόνια πριν. Το ίδιο μπορεί να ισχυριστεί κανείς και για το Ιράκ ή το Αφγανιστάν, όπου ουδεμία ουσιώδης αλλαγή συνθηκών επισυνέβη ανάμεσα στο 2014 και το 2015.

Αυταπόδεικτο λοιπόν είναι, πως με την εγκατάσταση της κυρίας Τασίας στο υφυπουργείο μετανάστευσης, την διακήρυξη περί ανοικτών συνόρων, περί ηλιοθεραπείας και περί εξαφάνισης κατόπιν, όλοι οι πικραμένοι του ντουνιά, είτε επρόκειτο για ορίτζιναλ Σύριους πρόσφυγες είτε για «νταβραντισμένους» μελαχρινούς λαθρομετανάστες του αφρικανικού Μαγκρέμπ, συνωστίζονταν στα θαλάσσια σύνορα της χώρας μας με σκοπό να εισέλθουν στην ευρωπαϊκή Γη της επαγγελίας, της ευημερίας και των χορταστικών επιδομάτων. Πόσω δε μάλλον που ο ίδιος ο Πρωθυπουργός της χώρας, αναρωτιόταν με αφέλεια δια της τηλοψίας αν υφίστανται θαλάσσια σύνορα και αν μπορεί κανείς να τα φυλάξει!

Προηγουμένως βέβαια, είχαν φροντίσει εν χορδαίς και οργάνοις να κλείσουν το «κολαστήριο» της Αμυγδαλέζας, φροντίζοντας σε όλα τα πέρατα του ισλαμικού κόσμου να γίνει γνωστό πως το μέρος  που «κρατούσε σε τάξη» τους παράνομα εισερχόμενους στην χώρα μέχρι να αποφασίσουν να επιστρέψουν στις χώρες καταγωγής τους, δεν υπήρχε πλέον.

Ναι, είναι οι πολιτικές αυτές που διόγκωσαν το πρόβλημα όπως ξεκάθαρα δείξαμε. Και ΝΑΙ, είναι οι ΙΔΙΟΙ άνθρωποι που πανικόβλητοι από τα επίχειρα της αβελτηρίας τους, σπεύδουν τώρα να ανοίξουν άρον – άρον όχι μία, όχι δύο, αλλά πολλές Αμυγδαλέζες. Πόσες; Μονάχα ο αριθμός των λαθρομεταναστών που θα εγκλωβιστούν στην χώρα τους επόμενους μήνες είναι η οροφή!