Μετά την αγορά των DVD οι συνοδεύουσες αυτά εφημερίδες χάρις είς την οικολογικήν συνείδηση του Αθεόφοβου στοιβάζονται προς απόρριψιν εις τους εθνικόφρονας κάδους με τον αυτόν φανατισμόν τόσον είς την Αθήνα όσον και είς το χωρίον.Έχω ξαναγράψει στο παρελθόν ότι από παιδί είμαι φανατικός εφημεριδοφάγος .
Στο πατρικό μου σπίτι κάθε πρωί ερχόταν πρώτα η πρωινή εφημερίδα αλλά αυτή που προτιμούσα ήταν η εφημερίδα που έφερνε ο πατέρας μου μαζί του το μεσημέρι.
Μιλάμε βέβαια για την εποχή που οι εφημερίδες ήσαν όλες μεγάλου σχήματος, ολιγοσέλιδες και βασική πηγή ευρύτερης ενημέρωσης γιατί το ραδιόφωνο ήταν κυβερνητικό φερέφωνο .
Ξάπλωνε λοιπόν στο κρεβάτι του και όπως κράταγε την εφημερίδα του εγώ ήμουνα καθισμένος στο πλάι του από την άλλη μεριά και διάβαζα την πίσω σελίδα.
Συχνά βέβαια έπεφτε και κανένας ψιλοκαυγάς όταν ήθελε να γυρίσει σελίδα και εγώ δεν είχα τελειώσει αυτό που διάβαζα, αλλά στην ουσία και οι δύο κατά βάθος γλεντάγαμε την κατάσταση.
Στην μάνα μου επιτρέπαμε να πιάσει την εφημερίδα την επόμενη μέρα ,παράδοση που τηρώ με σχολαστική προσήλωση μέχρι σήμερα με την γυναίκα μου.
Μόλις λοιπόν επισκευάσαμε το σπίτι στο χωριό , που τυχαίνει να είναι η ιστορική και περήφανη γενέτειρα μιας μοναδικής και ανεπανάληπτης προσωπικότητας, τουτέστιν της κ. Αθεόφοβου, όταν πήγαμε να μείνουμε για πρώτη φορά ,πήγε στο περίπτερο και κατέστησε υπεύθυνο τον περιπτερά, για την καθημερινή και αδιατάρακτη φύλαξη της εφημερίδας μας. Του επέστησε δε την προσοχή, για να μην γίνει κανένα λάθος και την δώσει κανένα από τα παιδιά του αλλού, να γράφει το όνομα της επάνω, λέγοντας του βέβαια το πατρικό της όνομα με το οποίο και είναι γνωστή στο χωριό γιατί ζει σ΄ αυτό η μητέρα της και ο αδελφός της.
Όταν λοιπόν πήγα και εγώ μια μέρα να την πάρω ζήτησα την φυλαγμένη εφημερίδα λέγοντας όνομα της συζύγου μου.
Στην κουβέντα έκπληκτος διαπίστωσε ότι άλλο είναι το επώνυμο μου και με ρώτησε αν δεν με ενοχλεί που η γυναίκα μου χρησιμοποιεί και το πατρικό της.
Του εξήγησα ότι αυτό δεν με απασχολεί καθόλου, άλλωστε η γυναίκα μου σαν επιστήμων και για επαγγελματικούς λόγους χρησιμοποιούσε ανέκαθεν και τα δύο ονόματα.
Από την άλλη μέρα και έκτοτε μέχρι σήμερα τι επώνυμο λέτε ότι γράφει η εφημερίδα;
Βεβαίως το δικό μου!
Αθάνατη Κρήτη!
.
Αισθάνομαι το ίδιο με τις εφημερίδες. Μια τελετουργική σχέση μαζί τους, ειδικα την Κυριακάτικη. Αν ομως φίλε μου εκλείψει ο χώρος μέσα στον οποίον ασκείται η τελετουργία (το καφενείο, το πάρκο, η παρέα, κλπ), η μαγεία χάνεται. Για πολλά χρόνια, ξεκοκάλλιζα τις έντυπες Κυριακάτικες, και διατηρούσα αρχεία, με όλων των ειδών τα αποκόμματα (τα οποία εκνεύριζαν τους πάντες). Δυστυχώς η υπόθεση Εφημερίδα είναι μάλλον τελειωμένη. Μερικές Κυριακάτικες μάλλον θα επιζήσουν, αλλά όχι ως νέα, απλά σαν πληροφορίες αγορών, προσφορές, κλπ. Τα βιβλία θα ζήσουν όμως για πάντα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι για τον χώρο σου στην Κρήτη. Δεν την έχω επισκεφθεί ποτές μου, και το έχω όνειρο. Μια μέρα, στο μεγάλο μέλλον. Την καλημέρα μου.
Χα χα χα!!! Τι μου θύμισες τώρα Αθεόφοβε μου? Όταν ήμουν νεαρή δικηγόρος με είχαν στείλει δικαστική αντιπρόσωπο στις εκλογές στην Κρήτη. Εκεί λοιπόν έρχεται ένας Κρητικός (κάπως ηλικιωμένος) με το εκλογικό βιβλιάριο της γυναίκας του και ήθελε να ψηφίσει. Του λέω "απαγορεύεται να ψηφίσετε εσείς αντί για τη σύζυγο σας, πρέπει να έλθει η ίδια". Μου απαντά "και η ίδια να έλθει, αυτό που θα της πω εγώ θα ψηφίσει". Εγώ ανένδοτη. Τελικά πήγε και έφερε τη σύζυγο του. Όταν τελείωσε, μου είπε ο Κρητικός "Τι κατάλαβες τώρα, μόνο που την έβαλες σε ταλαιπωρία τη γυναίκα. Ό,τι της είπα εγώ ψήφισε". Τον κοίταξα χαμογελώντας και του είπα "Μην είστε τόσο σίγουρος". Κόκκαλο ο Κρητικός.
ΑπάντησηΔιαγραφήE, αφού σού την έδωσε, πάλι καλά
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ;ο)))
Εμένα, έπρεπε να έχεις κυρία Αθεοφόβου! Που θέλω "άπιαστο" το χαρτί τόσο της εφημερίδας όσο και του περιοδικού! Ακου την άλλη μέρα !!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓι αυτό κι ενώ έχουμε κάθε μέρα εφημερίδα στο σπίτι, ευχαριστιέμαι πιότερο τις Κυριακάτικες, γιατί τις προλαβαίνω "άπιαστες".
Νικόλααααα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλα να δεις!
Δεν την πατάς μόνο εσύ!
Ετσι πρέπει να αντιδράς καλέ μου αμα σε φωνάζουν κο Βούλγαρη, όχι να βγάζεις την αρβανίτικη χατζάρα!
Να μη σας τύχει!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠήγα να πάρω απο το καθαριστήριο τα ρούχα που είχε παραδώσει η ερίτιμος συζυγος ως κυρία Τζιμοπούλου-το πατρικό της- και φεύγοντας άκουσα το εφιαλτικό¨
ΑΝΤΙΟ ΣΑΣ ΚΥΡΙΕ ΤΖΙΜΟΠΟΥΛΕ
Εχουν περασει 20 χρόνια...
Δεν πήγα ξανά σε καθαριστήριο.
Πρεσβύωψ
Ευτυχώς που κατέβηκες στην λεβεντογέννα για να αντιληφθείς ότι ακόμα υπάρχει σειρά σε τούτο τον τόπο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλοί είναι και οι κρητικοί, δεν λέω, αλλά και εμείς στα Άγραφα δεν πάμε πίσω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣκηνή που είδα στο χωριό μου, σε όχι και τόσο μακρινό παρελθόν!
Ο άνδρας καβάλα στο μουλάρι, η γυναίκα να περπατάει μπροστά με τα πόδια φορτωμένη με κλαρί και να τραβάει και το χαλινάρι, κατά διαστήματα ο άνδρας σήκωνε την γκλίτσα και χτυπούσε, την γυναίκα του φυσικά, δεν προχωρούσε αρκετά γρήγορα ....
Αθάνατες εποχές!
Glam: μα αυτό που περιγράφεις είναι.... από τα Άγραφα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ:-D
locus publicus-
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως εγώ με εφημερίδα θα πεθάνω στα χέρια.
Οσο για τα αποκόμματα που λες έχω πλήθος από αυτά και ορισμένα τα έχω χρησιμοποιήσει σε ποστ.
Ευτυχώς τώρα με τις ηλεκτρονικές εφημερίδες κρατάω τα λίνκ από άρθρα που με ενδιαφέρουν και έτσι γλύτωσα από το κόψιμο των αποκομμάτων.
meropi-
Ο πεθερός μου έδινε και αυτός το ψηφοδέλτιο στην γυναίκα του σταυρωμένο μάλιστα και αυτή βέβαια ψήφιζε ότι της έλεγε η κόρη της με το ψηφοδέλτιο που είχε στην άλλη τσέπη!
Μαύρος γάτος-
Το χρήμα όπως καταλαβαίνεις ουδέις το μίσησε ιδίως όταν έχει μορφήν καθημερινής εισφοράς!
ζουζουνα-
Δεν κατάλαβες καλά,εγώ τρέχω και την παίρνω,στις διακοπές δε μπορώ να πάω και χιλιόμετρα μακρυά για να βρώ και θα την διαβάσει άλλος πρώτα ;
Αμ΄δέ!
ralou-
πρεσβύωψ-
Μια φορά επιτρέπεται να κάνει το λάθος κάποιος την δεύτερη όμως θα βγεί χατζάρα!
vasikos metoxos-
Μην φοβάσαι,ότι στην λεβεντογέννα υπάρχει σειρά το ξέρω από όταν γεννηθηκε η κόρη μου εκεί.
Κανείς δεν μου έιπε να σου ζήσει,όλοι μου έλεγαν παρηγορητικά:
δεν πειράζει το άλλο θα έιναι αγόρι!
glam-
Εδώ που τα λέμε,δεν έιναι από τα άγραφα,όπως λέει ο Μαύρος Γάτος.
Γυναίκα βρίσκεις εύκολα ,ξέρεις όμως πόσο δύσκολο είναι να βρείς την σήμερον ημέραν μουλάρι;
Πάντα νιώθω αν και μικρός ακόμα μια μαγεία στην ανάγνωση των κυριακατικων(κυριως) εφημεριδων,ειναι μια ευχαριστη συνηθεια,αλλα πλεον εχουν γινει φερεφωνα και αυτες!Σε προσκαλω στο μπλογκ μου φιλε αθεοφοβε για να συμμετεχεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς μη σχολιάσω την προδοσία του κρητικού στην αγέρωχη κρητικοπούλα.
ΑπάντησηΔιαγραφήχα χα χα, τελικά,όλοι το πατρικό μας έχετε ε;
Και γώ τη διάβαζα την εφημερίδα από πίσω.
αλλά επειδή ως λαθραία υποτίθεται, εξ' ού και ενοχλητική, δεν τολμούσα να γκρινιάξω γιά την αλλαγή της σελίδας.
Επίσης θέλω να μου εξηγήσεις άν γίνεται ,γιατι παθαίνουν αυτήν την παράκρουση οι αντρες, έτσι και τους αγγίξουν πρώτες οι γυναίκες τους την παρθένα με το με το μελάνι.
δ
Όπως λέει και ο "βασικός μέτοχος" στην Αθάνατη Κρήτη αποκαταστάθηκε επιτέλους η τάξις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για τ΄άλλο που είναι...απ΄τ΄Άγραφα, εδώ κυκλοφορεί χρόνια τώρα ως αληθινή ιστορία -που μπορεί και να΄ναι- το εξής ανέκδοτο :
Πριν τον πόλεμο με την σπουδαιότητα που απέκτησε η Κοινωνιολογία ως επιστήμη ειδικά στη Γαλλία ήρθαν και στην Κρήτη κοινωνιολόγοι ερευνητές για ...έρευνα σχτικά με τη θέση της γυναίκας στην τοπική κοινωνία. Είδαν λοιπόν στις επαρχίες τον άντρα πάνω στο μουλάρι και η γυναίκα απο πίσω με τα πόδια. Γύρισαν πίσω και ...φαντάζεστε τι έγραψαν.
Δυο τρία χρόνια μετά τον Β΄ πόλεμο ξαναήρθαν να δουν αν άλλαξε κάτι.
Και πράγματι: Ο άντρας ήταν πάλι πάνω στο μουλάρι αλλά η γυναίκα μπροστά.
Α! Σκέφτηκαν οι ερευνητές. Εδώ υπάρχει πρόοδος. Μικρή μεν αλλά πρόοδος.
Και ρωτούσαν τους άντρες να τους εξηγήσουν που οφείλεται αυτή η αλλαγή.
"Ήντα να σου πω μρε κουμπάρε; Όντεν εφύγαν οι Γερμανοί αφήκανε τον τόπο γεμάτο νάρκες"
Κι ένα τελευταίο - αληθινότατο - κι ελπίζω να μη γίνομαι κουραστικός.
Στο ΙΚΑ Ρεθύμνου στο ισόγειο , υπάρχει μεγάλων διαστάσεων επιγραφή που γραφει με μεγάλα κεφαλαία γράμματα:
ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ ΤΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ
ΑΥΣΤΗΡΩΣ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ
"Αθάνατη Κρήτη" ξαναλέω κι εγώ.
mr Arvulas-
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα περάσω και από το μπλογκ σου.
demetrat-
Γιατί οι γυναίκες δεν σέβονται τις εφημερίδες και μετά οι σελίδες τους έχουν γίνει κουλουβάχατα.
solomantzaros-
Αυτό στο Ρέθυμνο αριστούργημα!
http://www.bulgarmak.org/pontos.htm
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ανάγνωση της εφημερίδας από χαρτί είναι από τα πράγματα που μου λείπουν εδω στο Λονδίνο. Οταν έρχομαι στην Ελλάδα προτιμώ να αγοράζω τις 3 κυριακάτικες που διαβάζω εγώ και ο πατέρας μου παρόλο που και πάλι θα μπορούσα να κατεβάσω το pdf. Αλλη αίσθηση το χαρτί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟσο για το επώνυμο τι να σου πω...είμαι μικρός ακόμα για να συζητάω για επώνυμα! Οταν με το καλό έρθει η στιγμή, θα φροντίσω να μην υπάρχει πρόβλημα... θα παντρευτω Αγγλίδα!
Καλή εβδομάδα.