ΕΥΛΟΓΗΣΟΝ ΔΕΣΠΟΤΑ!

Επειδή με βάφτισαν κοντά 4 χρονών, θυμάμαι πολύ καθαρά τα βαφτίσια μου και τον εαυτό μου που είχε καβαλήσει την κολυμπήθρα, αρνούμενος σθεναρώς να υποστεί το μυστήριο ή μάλλον ορθότερα το μαρτύριο της βαπτίσεως, από ένα χειροδύναμο παπά ο οποίος προσπαθούσε να με χώσει μέσα στην αχνίζουσα κολυμπήθρα με το ένα χέρι, ενώ με το άλλο προσπαθούσε να ελευθερώσει την γενειάδα του από το χέρι μου που την είχε αδράξει απελπισμένα στην προσπάθεια μου να διασωθώ από τον επερχόμενο πνιγμό μου.

Τελικά στην μάχη μεταξύ εμού και της θρησκείας επεκράτησε βιαίως η θρησκεία με μερικές απώλειες τριχών από την γενειάδα του εξοργισμένου παπά και έτσι τελικά βαπτίστηκε ο ΔΟΥΛΟΣ του θεού, Αθεόφοβος .

Έκτοτε η σχέση μου με τις εκκλησίες εξαντλείται στις αναγκαστικές μου παρουσίες σε γάμους, βαπτίσεις και κηδείες.

Όμως εκτός από μένα υπάρχουν αρκετοί άλλοι ΔΟΥΛΟΙ του θεού που πηγαίνουν στην εκκλησία και αγάλλεται η ψυχή τους όταν βλέπουν ένα ΔΕΣΠΟΤΗ να λάμπει σαν πολυέλαιος μέσα στα χρυσοποίκιλτα άμφια του, φορώντας και την μίτρα με τα διάφορα πετράδια στο κεφάλι, σαν βυζαντινός αυτοκράτορας από την Πόλη, που πάλι με χρόνους και καιρούς πάλι δικιά μας θάναι.

Τι ωραιότερο λοιπόν δώρο θα μπορούσε να κάνει κανείς σε ένα ΔΕΣΠΟΤΗ, από μια νέα αρχιερατική στολή για να την φοράει και να καμαρώνει το χριστεπώνυμο ΠΟΙΜΝΙΟ τον τσοπάνη του, ιδίως στις μέρες μας που η μιζέρια και η κατάθλιψη του κόσμου από τα μέτρα που λαμβάνονται δεν τον αφήνουν να γιορτάσει όπως θα ήθελε στις 16 Ιουνίου την μνήμη του οσίου ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ λόγω του μνημονίου;

Αυτό λοιπόν σκέφτηκε και ο πρωτοπρεσβύτερος Πέτρος Μαραγκός, πρωθιερέας τού εν Μυκόνω Μητροπολιτικού Ναού Ζωοδόχου Πηγής, και είχε την πρωτοβουλία να στείλει σχετική επιστολή στον δήμο υπενθυμίζοντας τους πως : ο μητροπολίτης Δωρόθεος κλείνει φέτος δέκα χρόνια ως ποιμενάρχης της πολυνησιακής μητρόπολης και πως «η γενέτειρά του διά του δήμου πρέπει να του προσφέρει ένα εκκλησιαστικό δώρο ως πνευματικό αντίδωρο...

Έχουμε ηθική υποχρέωση απέναντί του. Την 5η Ιουνίου, στην Ερμούπολη θα τελεστούν περίλαμπροι εορτασμοί και θα αφιχθούν επί τούτου δεκάδες αρχιερείς απ' όλη τη χώρα για να του ευχηθούν.

Και έρχεται αμέσως στο ζουμί :

Προτείνω και ελπίζω στην από κοινού ομόφωνη συγκατάθεσή σας ο δήμος μας εξ ονόματος όλου του μυκονιάτικου λαού να προσφέρει εκείνη την ημέρα στον εορτάζοντα μητροπολίτη μας μια αρχιερατική στολή».

Και επειδή βέβαια οι δημοτικοί σύμβουλοι δεν φορούν άμφια και δεν θα ξέρουν που να απευθυνθούν, αλλά και ίσως σαν γνήσιοι φραγκοφονιάδες μπορεί να παράγγελναν τίποτα φτηνοράσα στην τιμή κανενός Armani,η επιστολή συνοδευόταν και από την προσφορά ιεροραφείου στη Θεσσαλονίκη -με κεντημένο ανθικό διάκοσμο και παράσταση μερικής απόψεως της Μυκόνου συμπεριλαμβανομένων της Θεοτόκου Τουρλιανής και Παραπορτιανής- που ανέβαζε το κόστος κοντά στα 10.000 ευρώ.

Βεβαίως δεν πιστεύω ότι η επιστολή αυτή μπορεί να θεωρηθεί από κανένα σαν γλείψιμο από τον παπά του ΔΕΣΠΟΤΗ του, ούτε βεβαίως να υποθέσει κανείς, ακόμα χειρότερα, ότι γράφτηκε καθ΄ υπόδειξη του.

Στο χριστιανικό αυτό νησί ήταν επόμενο η πλειοψηφία των συμβούλων με 14 υπέρ, και 7 κατά, να αποφασίσει να διαθέσει τα 10.000 ευρώ για την κατασκευή της αρχιερατικής στολής, αλλά τελικά επειδή κινδύνεψε να ζωντανέψει το άγαλμα της Μαντώς Μαυρογένους και να τους πάρει φαλάγγι όλους, ο ΔΕΣΠΟΤΗΣ αποποιήθηκε την προσφορά και έτσι γιόρτασε τα 10 χρόνια του με τα παλιά του άμφια.

Βέβαια ο Δεσπότης έχει προφανώς σαν αγλαές παράδειγμα προς μίμηση τον μακαριστό Χριστόδουλο που με την χαρακτηριστική απλότητα που τον διέκρινε όταν ξεσφράγισαν το προσωπικό του δωμάτιο βρήκαν ΜΟΝΟ:50 επίσημες και μεγαλοπρεπείς αρχιερατικές στολές αξίας κατά μέσον όρο 300.000 ευρώ η κάθε μία,12 στέμματα (μίτρες) από χρυσό και πολύτιμους λίθους αξίας κατά μέσον όρο 300.000 ευρώ το καθένα, κυρίως με διαμάντια, 25 ποιμαντορικές ράβδους (πατερίτσες) χρυσές και αργυρές και ελεφάντινες (φιλντισένιες) γεμάτες πολύτιμους λίθους, κυρίως διαμάντια και ρουμπίνια, αξίας κατά μέσον όρο 100.000 ευρώ η κάθε μία και ένα ολόκληρο θησαυρό από πολύτιμα αντικείμενα που μπορείτε εκτενώς να διαβάσετε εδώ.

Εκτός όμως από τα άμφια του, ως άνθρωπος με καλό γούστο, είχε: 600 ζεύγη χρυσά ή αργυρά μανικετόκουμπα. Απ' αυτά τα 140 ζευγάρια έχουν διαμάντια και μερικά έχουν ζαφείρια, όπως επίσης εκατοντάδες λευκά πουκάμισα, τα περισσότερα μεταξωτά, (μεταξωτά βρακιά δεν αναφέρονται), εκατοντάδες μαύρα παντελόνια πανάκριβα και εκατοντάδες ζεύγη παπουτσιών όλα από τις δυό ακριβότερες φίρμες του κόσμου Sebago και Church' s, απ' αυτά που φορούν μόνο οι Άγγλοι πρίγκιπες, λόρδοι και άλλοι αριστοκράτες. Ο Χριστόδουλος φορούσε μόνο τέτοια παπούτσια, που το κάθε ζεύγος τιμάται πάνω από 1.000 χίλια ευρώ.

Εδώ που τα λέμε ως κληρικός μπορούσε να μην φοράει παπούτσια Church' s ;

Δεν μπορώ βέβαια ούτε κατά διάνοια να πιστέψω ότι ο αρχιεπίσκοπος της καρδιάς μας είχε όλα τα παραπάνω πολυτελή και χλιδάτα είδη γιατί σύμφωνα με την καταγγελία του έγκριτου Πατρινού αρχιμανδρίτη Κύριλλου Κωστόπουλου που δημοσιεύτηκε αλλά δεν αντικρούστηκε από κανένα: Ο Χριστόδουλος ήταν ομοφυλόφιλος και χειροτονούσε ομοφυλόφιλους κληρικούς.

Αλλά σαν γνήσιος φιλότεχνος είχε συλλέξει όλο αυτό τον θησαυρό και είχε προνοήσει να μπορεί να τον απολαύσει ο Ελληνικός λαός και χωρίς καμιά ματαιοδοξία έχει αφήσει :

Ένα τεράστιο ποσό (πολλά εκατομμύρια ευρώ), για να κτιστεί ειδικό μουσείο με την επωνυμία, «Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος», για να φυλάσσονται και να εκτίθενται εκεί σε κοινή θέα οι στολές, οι μίτρες, οι πατερίτσες, και όλα τα λειτουργικά και μη λειτουργικά κοσμήματα και σκεύη του Χριστόδουλου στους αιώνες των αιώνων, μαζί και με τα έξοδα συντηρήσεως τόσο του μουσείου όσο και των εκθεμάτων, και με τους μισθούς των υπαλλήλων του μουσείου.

Πράγματι μόλις γίνει αυτό το μουσείο θα είμαι εκ των πρώτων επισκεπτών του για να νιώσω έστω και από τα αγαπημένα του αντικείμενα την αύρα της πνευματικότητας του και της μεγάλης καρδιάς του, που με τόσο κόπο από τον οβολό της χήρας και του ορφανού, κατάφερε να μας προσφέρει γνήσια πνευματική ανάταση με την συλλογή του , την ίδια ακριβώς που αισθάνονται οι "αγανακτισμένοι" όταν με τα δάκτυλα ανοικτά αποτίουν φόρο τιμής στην Βουλή.