Ο LOCUS PUBLICUS ΕΦΥΓΕ ΓΙΑ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΧΩΡΙΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Γυρίζοντας ξεπατωμένος από το ταξίδι, γεμάτος από αυτά που είδα άνοιξα από συνήθεια το μπλογκ μου και εκεί με περίμενε η πληροφόρηση του glam που μου μαύρισε την ψυχή και  με γέμισε θλίψη.

Ο Locus Publicus ,ο Μάκης (Αδάμ) Πανταζής δεν είναι πια ανάμεσα μας.

Τα κείμενα που δημοσίευε ήσαν όλα μικρά διαμάντια γιατί αυτό που τον διέκρινε ήταν η ευθυκρισία, η κοινή λογική, το καυστικό χιούμορ  και η μεγάλη παιδεία που είχε, έχοντας σπουδάσει οικονομικά και πληροφορική και έχοντας, όπως ο ίδιος αναφέρει ιδιαίτερη αγάπη για τα βιβλία, τα ταξίδια, την μουσική και την φωτογραφία.

Το μπλογκ του ήταν  ένα από καλύτερα της μπλογκόσφαιρας  και αποτελούσε σημείο συνάντησης πολλών αξιόλογων μπλογκερς που σχολίαζαν τα γραφόμενα του, ακόμα και αν μερικές φορές διαφωνούσαν με αυτά σε απόλυτα πολιτισμένο επίπεδο, όπως αντίστοιχα ήταν και οι απαντήσεις που έδινε.

'Έχοντας μεγαλώσει στην Ελλάδα, που την επισκεπτόταν κάθε χρόνο, και ζώντας με την οικογένεια του στην Βοστώνη  είχε μια ιδιαίτερα αντικειμενική  θεώρηση της κατάστασης στην χώρας μας που του έδινε η απόσταση αλλά ταυτόχρονα και η πλήρης ενημέρωση  του για τα διαδραματιζόμενα εδώ, λόγω ταυτόχρονα της  αδιάλειπτης και συνεχούς επαφή του με τον τόπο του.

Με τον Μάκη γνωρίστηκα μέσω του μπλόγκ μου και  είχα μιλήσει αρκετά στο τηλέφωνο μαζί του, όταν με πρωτοπήρε από την Αμερική.

Όταν χρειάστηκε να μεταφέρω όλο το μπλογκ του Atheofobos στο Atheofobos2 η βοήθεια του με τα e-mail ήταν πολύτιμη και ουσιαστική χωρίς να διστάσει ούτε στιγμή να αφιερώσει ένα σημαντική μέρος από τον χρόνο του  για να μου στείλει λεπτομερείς οδηγίες πως να το πετύχω,  όπως επίσης και να μου λύνει διάφορες απορίες που είχα.

Με ιδιαίτερη χαρά συναντήθηκα μαζί του τον Ιούλιο του 2010 όταν γύριζα από το Μεγανήσι το διάστημα που αυτός  βρισκόταν στην πατρίδα του το  Μεσολόγγι.

Ήρθε στο καφέ Le Port στο Μεσολόγγι, με την φωτογραφική του μηχανή και στην παρακάτω φωτογραφία που μας τράβηξε ο κουμπάρος μου, μπορείτε να δείτε ότι η ποιότητα του χαρακτήρα του αντανακλάται στο πλατύ του χαμόγελο.

Το ίδιο ακριβώς χαμόγελο έχει και όταν ξανασυναντηθήκαμε, στην Αθήνα πια, στο Ιανό μαζί και με άλλους μπλόγκερς  που τους έχω αφαιρέσει, όπως τον εαυτό μου,  από την προηγούμενη φωτογραφία γιατί δεν ξέρω αν θέλουν να εμφανιστούν στο διαδίκτυο.

Μπορέσαμε να κάνουμε όλοι μας, μια εκτεταμένη συζήτηση  επί παντός επιστητού σε μια εξαιρετική ατμόσφαιρα η οποία συνεχίστηκε στην Κοραή ακόμα και όταν μας έδιωξαν από τον Ιανό γιατί υπήρχε εκεί μια παρουσίαση βιβλίου.

Έκτοτε οι επαφές μας ήσαν μέσω των μπλογκ μας με τους αντίστοιχους σχολιασμούς.

Στις 5 Μαίου δημοσίευσε  το τελευταίο του ποστ στο μπλογκ του http://locus-editorium.blogspot.gr/ και στις 14 του ίδιου μήνα το τελευταίο του σχόλιο στο δικό μου.

Είχα υποθέσει πως απογοητευμένος από την κατάσταση στην Ελλάδα θα είχε αποφασίσει να αποσυρθεί από τα μπλογκς γιατί  τα κείμενα του είχαν αραιώσει (μόνο 2 το 2012) ή και ακόμα, όπως ήδη είχε κάνει στο παρελθόν, να κλείσει  και αυτό το μπλογκ όπως το παλιότερο http://locuspublicus.blogspot.gr/ που είχε.  

Σε μπλογκ φίλου του διάβασα πως επρόκειτο για εγκεφαλικό.

Σε αυτό το  μπλογκ μπορείτε να τον δείτε, με το ίδιο χαμόγελο, σε φωτογραφία του στην μουσική κομπανία που συμμετείχε στην Βοστόνη.

Δεν μένει παρά να εκφράσω τα θερμά μου συλλυπητήρια στην γυναίκα του, τα παιδάκια του και τους συγγενείς του στην Ελλάδα.  

Οι παλιότεροι μπλογκερς θα θυμούνται πάντα την ουσιαστική συμβολή του στην ποιοτική εξέλιξη αυτού του χώρου.