ΟΤΑΝ ΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΔΕΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΙ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ ΤΟΥΣ!

Σήμερα θα σας παρουσιάσω τα έργα δύο καλλιτεχνών που τα νεανικά τους έργα δεν αξιολογήθηκαν όπως θα έπρεπε στην εποχή τους.

Από τον πρώτο καλλιτέχνη έχουμε μόνο δύο έργα το ένα σε χαρτί και το άλλο σε ξύλο από κορμό δέντρου.

Από τον άλλο που διαθέτει πιο ευρωπαϊκή ματιά, έχουμε περισσότερα σε σχέδια και ακουαρέλες .

Ο πρώτος καλλιτέχνης είναι η γιαγιά μου !

Ευτυχώς μετά από αυτά τα εφηβικά της έργα δεν ασχολήθηκε άλλο με την ζωγραφική, παντρεύτηκε και απέκτησε 3 παιδιά το μικρότερο από τα οποία είναι η μητέρα μου.

Ο δεύτερος δυστυχώς δεν έγινε δεκτός τo 1907 και το  1908 στην Ακαδημία  Καλών Τεχνών της Βιέννης δεν ασχολήθηκε και αυτός στην ζωή του  με την ζωγραφική  και αυτό το σφάλμα της Ακαδημίας το πλήρωσε ακριβά η ανθρωπότητα!

Είναι ο Αδόλφος Χίτλερ!

 Πράγματι ο Χίτλερ, μετά και παρά  την απόρριψη του από την Ακαδημία, από το 1908 έως το 1913, έφτιαξε εκατοντάδες πίνακες  και καρτ ποστάλ, συνήθως με γνωστά κτήρια της Βιέννης και του Μονάχου και προσπάθησε να ζήσει από την πώληση τους.

Το ενδιαφέρον είναι ότι σε ένα αυστριακό επιχειρηματία είχε δώσει πίνακες του να τους πουλήσει  και από τα αρχεία του επιχειρηματία φαίνεται πως τους περισσότερους τους αγόρασαν Εβραίοι!

Μια αυτοπροσωπογραφία του σε ηλικία 21 ετών μαζί με άλλα 12 έργα του βρήκε ένας αμερικανός επιλοχίας το 1945 στο Έσσεν, ενώ μια άλλη σειρά από έργα του έχουν κατασχεθεί από την αμερικανική κυβέρνηση η οποία δεν επιτρέπει να εκτεθούν.

Την γνώμη του για τον ίδιο τον  Χίτλερ και ίσως και την ζωγραφική του την εξέφρασε με τον πιο σουρεαλιστικό τρόπο σε μια ακουαρέλα του, αντί για λάδι που συνήθως χρησιμοποιούσε, ο Νταλί, το 1973 στον πίνακα του Ο Χίτλερ αυνανιζόμενος.

Καθισμένος σε μια πολυθρόνα σε ένα χιονισμένο τοπίο, φορώντας μια ναζιστική στολή ο Χίτλερ αυνανίζεται μπροστά σε ένα άγονο τοπίο όπως τελικά κατάντησε την Ευρώπη.

Φωτογραφία της γιαγιάς μου έχω δημοσιεύσει στο ποστ μου Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ 3ΔΙΑΣΤΑΤΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ