Η ΠΡΩΤΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΑΙΝΙΑ ΚΙΝΟΥΜΕΝΩΝ ΣΧΕΔΙΩΝ ΣΑΤΙΡΙΖΕ ΤΟΝ ΝΤΟΥΤΣΕ!

Οι ταινίες με  κινούμενα σχέδια  πρωτοεμφανίστηκαν το 1907.

Έγιναν όμως ιδιαίτερα δημοφιλείς όταν το 1928 ο Ουώλντ  Ντίσνεϊ με τον Ουμπ Αιγουερκς δημιούργησαν τον Μίκυ Μάους.

Το 1937 Ουώλντ  Ντίσνεϊ γύρισε την πρώτη μεγάλου μήκους(83 λεπτών) ταινία κινουμένων σχεδίων που ήταν η Χιονάτη και οι 7 νάνοι.

 Χρειάζονταν 24 διαφορετικά σκίτσα για να αποδοθεί στη σκηνή κίνηση διάρκειας ενός μόνο δευτερολέπτου!

Για να καταλάβει κανείς τον όγκο των σχεδίων που απαιτείται για μια ταινία κινουμένων σχεδίων, έστω και λίγων λεπτών, αξίζει τον κόπο να δει μια σύντομη και χιουμοριστική βουβή ταινία του 1919. ( How_Animated_Cartoons_Are_Made_(1919).webm )

Κατά την διάρκεια του πολέμου της Αλβανίας  ο σκιτσογράφος Σταμάτης Πολενάκης (1908-1997) έφτιαξε μια σωρεία από γελοιογραφίες σατιρίζοντας τον Μουσολίνι.

Οι χρωματιστές γελοιογραφίες, δεν  πρέπει να είχαν δημοσιευτεί σε εφημερίδα της εποχής αλλά μερικές δημοσιεύτηκαν μεταπολεμικά στο ΡΟΜΑΝΤΖΟ, όπως  αναφέρεται σε διαφήμιση  στο ΕΜΠΡΟΣ της 22-10-1946.

Υπάρχουν στο άλμπουμ “Τον καιρό του Πολενάκη”. Εκδόσεις “Νέα Σύνορα-Α. Α. Λιβάνη”,1996)

Το 1942 ο Πολενάκης βρισκόταν στην πατρίδα του στην Σίφνο και τότε μέσα στην κατοχή σχεδιάζει την πρώτη ελληνική ταινία κινουμένων σχεδίων μικρού μήκους με τίτλο Ο Ντούτσε Αφηγείται (6,54 min, ασπρόμαυρη)

Μπορεί να καταλάβει λοιπόν κανείς τον τεράστιο αριθμό σκίτσων που χρειάστηκε να σχεδιαστούν από ένα μόνο άνθρωπο για να μπορέσει να πραγματοποιηθεί αυτή η ταινία.

Με το τέλος του πολέμου επιστρέφει στην Αθήνα και μαζί με τον Παπαδούκα και τον Μερεβίτη κινηματογραφεί αυτή την ταινία κινουμένων σχεδίων με πρωταγωνιστή τον Ντούτσε που διακρίνεται για το χιούμορ της από την αρχή μέχρι το ευρηματικό τέλος της.
Η μουσικές διασκευές ποτ ακούγονται είναι γνωστών πατριωτικών τραγουδιών της εποχής και η διεύθυνση της ορχήστρας έγιναν από τους Α. Πόγγη και Μ. Πορτοκάλη.

Η ταινία είχε ξεχαστεί μετεπολεμικά μέχρι που ανακαλύφτηκε το 1980.

Ενδιαφέρον είναι ότι ο ίδιος την χαρακτηρίζει ως τύπο Μίκυ- Μάους και όχι ως κινουμένων σχεδίων.

Στο ταινιάκι ο Πολενάκης έχει αφήσει ελεύθερη την αχαλίνωτη φαντασία του, σατιρίζοντας σουρεαλιστικά  τον Ντούτσε καθώς αυτός  αφηγείται   στην Ιστορία την εκστρατεία του στην Αλβανία.

Ο ήλιος βέβαια  της  28η Οκτωβρίου εμφανίζεται χαμογελαστός, η Πίνδος γίνεται ένα τεράστιο τσαρούχι που καταπίνει τα ιταλικά στρατεύματα, τα ποτάμια που εμπόδισαν την προέλαση των Ιταλών δεν είναι παρά το κάτουρο ενός σκύλου, ο Έλληνας τσολιάς μετατρέπεται σε σκούπα που σκουπίζει τους κοκορόφτερους Ιταλούς, οι Έλληνες χρησιμοποιούν αέρια για διώξουν τους Ιταλούς πρώτα από ένα καζάνι με φασολάδα και μετά με την κραυγή ΑΕΡΑ!

 Στην συνέχεια τα κανόνια των Ιταλών μετατρέπονται  σε φούστες και αυτοί τρέπονται σε φυγή, ο Έλληνας στρατιώτης αρπάζει από το πόδι ένα κοκορόφτερο Ιταλό ο οποίος μετατρέπεται σε φτερό για να ξεσκονίσει  της αρβύλας του και τελικά με ένα  μαγικό χαλί, που δεν είναι τίποτα άλλα από την χιτλερική σημαία ,καταφέρνει να κατακτήσει  την Ελλάδα.

Σε ένα απόλυτα ευρηματικό τέλος η ίδια η Ιστορία τον βουτά και τον πετάει στην θάλασσα όπου και  καρφώνεται ο πισινός του στο κατάρτι της βυθισμένης ΕΛΛΗΣ!

Ο Πολενάκης είχε επίσης δημιουργήσει στις γελοιγραφίες του και  ένα μοναδικό και χαρακτηριστικό τύπο, τον Σπαγγοραμένο.

ΠΡΟΣΘΗΚΗ

Αν θέλετε επίσης να διαβάσετε κάτι άλλο  ουσιαστικό για την επέτειο, μπορείτε να διαβάσετε δύο  παλιότερα μου ποστ που αναφέρονται στον πατέρα μου, το μεν πρώτο για το τι έκανε στις 28 Οκτωβρίου 1940 και γιατί Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ ΔΕΝ ΕΚΑΝΕ ΓΙΑ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ!

Το δε δεύτερο είναι ένα ΑΣΜΑ ΗΡΩΙΚΟ ΚΑΙ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΠΙΖΗΣΑΝΤΑ ΑΝΘΥΠΟΛΟΧΑΓΟ ΤΗΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ και είναι  από αυτά που  έχω γράψει μετά από πολύ ψάξιμο, αλλά όταν έφτασα στο τελειωτικό  κείμενο αισθάνθηκα την ικανοποίηση ότι εκπλήρωσα ένα χρέος προς τον πατέρα μου που δεν το είχα κάνει όσο ζούσε.

Επίσης έχω γράψει και ένα ιστορικό χρονικό, βασισμένο στον τύπο της εποχής, για τα

ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΜΕΧΡΙ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΕΟΡΤΑΣΜΟ ΤΗΣ 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 

Υπάρχει τέλος  ένα   απολαυστικό κείμενο της  Έλενα Ακρίτα με θέμα:

ΜΙΑ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΜΑΘΗΤΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ 28Η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ