ΕΧΟΥΝ ΧΙΟΥΜΟΡ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ;

«Το ΚΚΕ αποχωρεί και παραχωρεί τον χρόνο που του αναλογεί στην κυρία Κωνσταντοπούλου για να ανοητολογεί. Είναι μπουρδολόγα!», τόνισε αποχωρώντας από την αίθουσα η Λιάνα Κανέλλη.

Αντίθετη όμως άποψη έχει ο Πιτσιρίκος γράφοντας:

Εκτός των πολιτικών της ικανοτήτων, η Ζωή Κωνσταντοπούλου είναι πολύ ωραία τύπισσα, έχει χιούμορ και αυτοσαρκασμό, και, για να κάνω κι εγώ ένα σεξιστικό σχόλιο, είναι γύναικος τριζάτος.(!!)

(Τα θαυμαστικά δικά μου,αλλά De gustibus et coloribus non est disputandum, ό έστι μεθερμηνευόμενον  Περί ορέξεως ουδείς λόγος)

Τα παραπάνω μου προκάλεσαν το ερώτημα αν γενικότερα οι γυναίκες έχουν πραγματικά την αίσθηση του χιούμορ πράγμα που δεν είναι τουλάχιστον εμφανές  στις γυναίκες που μας εκπροσωπούν στο κοινοβούλιο.

Ας δούμε λοιπόν τα πράγματα εξ αρχής.

Δεν νομίζω πως θα μπορούσε κανείς με πιο γλαφυρό τρόπο από τον παρακάτω να απεικονίσει το   ΠΩΣ Ο ΘΕΟΣ ΑΠΕΚΤΗΣΕ ΤΟΥΣ ΠΡΩΤΟΥΣ ΠΙΣΤΟΥΣ ΤΟΥ! 
Βέβαια υπάρχει και η μουσουλμανική εκδοχή για τους πρωτόπλαστους όπως απεικονίζεται στο επόμενο σκίτσο.

Ως γνωστόν αφού πρώτα ο Θεός μας πήρε το ένα παΐδι για να φτιάξει την Εύα, μετά φαίνεται πως μετάνιωσε και αποφάσισε (θεός είναι ότι θέλει κάνει!) ότι τα δύο φύλα θα πρέπει να ξαναενωθούν και γι΄αυτό έδωσε εντολή στους  επί της γης αντιπροσώπους του να μας  κηρύσσουν το "έσονται οι δύο εις σάρκαν μίαν"

Για να το πετύχει όμως αυτό  σκέφτηκε πως χρειάζεται να υπάρχουν  ΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΤΩΝ ΔΥΟ ΦΥΛΩΝ  για να έλκει το ένα το άλλο.

Έτσι λοιπόν προέκυψε ο γάμος  και αναπόφευκτα και η σχετική ανεκδοτολογία ανάμεσα σε  ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΚΑΙ ΑΝΔΡΕΣ

Η ανεκδοτολογία όμως αυτή δημιούργησε το  βασικό αλλά και ουσιαστικά δύσκολο να απαντηθεί  αντικειμενικά, ερώτημα.

Έχουν χιούμορ οι γυναίκες;

Πρόσφατα στο Vanity Fair, επικαλούμενος σχετικές έρευνες, ο μεγάλος  Αμερικανός  δημοσιογράφος Κρίστοφερ Χίτσενς υποστήριζε σε άρθρο του ότι οι γυναίκες δεν έχουν χιούμορ.

Ο Νίκος Φωτάκης, γράφοντας βέβαια σε γυναικείο περιοδικό, αντικρούει αυτή την θέση και βασιζόμενος στην προσωπική του αντίληψη για το χιούμορ, θεωρεί ότι αυτό είναι η (προ)διάθεση να ανακαλύπτεις και να αναδεικνύεις την αστεία πλευρά των πραγμάτων και με αυτό τον ορισμό παραθέτει παραδείγματα γυναικείου χιούμορ. 

Προσωπικά μου είναι δύσκολο να αποφασίσω για το ποιά άποψη είναι σωστή, γιατί ζω ανάμεσα σε δύο τελείως  διαφορετικές γυναικείες αντιδράσεις στο χιούμορ, δηλαδή ανάμεσα σε μια σύζυγο που διακρίνεται για την παντελή του έλλειψη και σε μια κόρη που ευτυχώς το διαθέτει σε περίσσεια (τι κάνουν τα άτιμα τα γονίδια!)

Κάνοντας πάντως ένα απολογισμό των χιουμοριστικών ποστ που έχω δημοσιεύσει σχετικά με τις σχέσεις των δύο φύλων, τα περισσότερα δε από e-mail που μου έχουν έρθει, διαπίστωσα πως η πλειονότητα μεταφέρει την ανδρική οπτική για τις γυναίκες όπως μπορεί να διαπιστώσει κανείς στα παρακάτω ποστ:

ΜΕΡΙΚΕΣ ΒΑΣΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΜΑΖΙ ΜΕ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΚΛΑΣΣΙΚΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ 

ΤΙ ΥΠΕΡΟΧΟ ΝΑ 'ΣΑΙ ΑΝΔΡΑΣ!  (Υπάρχει όμως και η απάντηση με το  Τι υπέροχο να είσαι γυναίκα!)

ΘΑ ΠΑΡΑΓΓΕΙΛΩ ΜΙΑ ΠΙΤΣΑ! 

ΜΕΡΙΚΕΣ ΑΝΔΡΙΚΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΑΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ 

ΓΙΑΤΙ ΜΕΡΙΚΟΙ ΑΝΤΡΕΣ ΕΧΟΥΝ ΣΚΥΛΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΥΖΥΓΟ; 

ΠΩΣ ΝΑ ΑΠΟΣΤΟΜΩΣΕΤΕ ΤΗΝ ΣΥΖΥΓΟ ΕΑΝ ΣΑΣ ΣΥΛΛΑΒΕΙ ΕΠ΄ ΑΥΤΟΦΩΡΩ !

ΤΙ ΕΠΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΑΝ ΠΕΙΣ ΣΕ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ "ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΜΙΑ ΜΠΥΡΑ"

ΑΜΑ ΕΙΣΑΙ ΠΛΟΥΣΙΟΣ ΜΑΛΛΟΝ ΔΕΝ ΣΥΜΦΕΡΕΙ Η ΣΥΖΥΓΟΣ! 

ΠΩΣ ΜΑΣ ΚΑΤΑΦΕΡΝΟΥΝ ΣΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ

ΝΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΤΑ REUNION ΠΑΡΤΙ ! 

ΠΟΙΑ ΧΩΡΑ ΘΥΜΙΖΕΙ ΚΑΘΕ ΜΙΑ ΗΛΙΚΙΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ;

Όμως το πραγματικό χιούμορ δημιουργείται από αυτούς που θεωρούν πως αυτά που γράφουν είναι σωστά και σοβαρά.

Μπορεί τον περασμένο αιώνα ο Βρετανός φιλόσοφος και μαθηματικός Alfred North Whitehead να έχει κάνει την σωστή παρατήρηση πως  η παντελής απουσία χιούμορ από τη Βίβλο είναι ένα από τα πιο παράξενα φαινόμενα σε ολόκληρη τη λογοτεχνία και  να έχει δίκιο και ο Νίτσε όταν λέει πως οι Χριστιανοί δεν έχουν χαρά αλλά μερικά από τα γραπτά τους που αφορούν τις γυναίκες είναι πραγματικά χιουμοριστικά διαμάντια όπως το παρακάτω από το βιβλίο του ιεροκήρυκα  Δημήτριου Παναγόπουλου που στο βιβλίο του, Όταν ἡ γυνή δέν φοβήται τόν Θεόν γράφει τα παρακάτω:

Όπως διαπιστώνει κανείς  κατά πλειονότητα οι άνδρες αντιμετωπίζουν με χιούμορ τις γυναίκες, ενώ αντίθετα μόνο δύο από αυτά που μου έχουν έρθει έχουν την γυναικεία άποψη για τους άνδρες:

INSTALLING A HUSBAND 

ΤΟ MANUAL ΤΩΝ ΑΝΔΡΩΝ

 Προσωπικά, καθότι εκ πεποιθήσεως είμαι γνωστός φεμινιστής, από τον πρώτο χρόνο που ξεκίνησα αυτό το μπλογκ είχα δημοσιεύσει και 3 άκρως φεμινιστικά χιουμοριστικά ποστ, τα εξής:

 Γυναίκες Α TO ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΙΣΧΥΡΟ ΦΥΛΟ

Γυναίκες Β -Ανδρικές συμβουλές στον γυναικείο πληθυσμό

Γυναίκες Γ -ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ η ΜΟΔΑ

Δεν ξέρω βέβαια  αν έχει δίκιο σε αυτό που  γράφει ο Φωτάκης,ότι δηλαδή  οι άντρες χρησιμοποιούν το χιούμορ για να γίνουν ελκυστικοί στις γυναίκες (ενώ οι γυναίκες είναι έτσι κι αλλιώς ελκυστικές στους άντρες).

Όπως δε γράφει αλλού:

 Οι άντρες θα κοιτάξουν τα πάντα, το στήθος, τον πισινό, τα πόδια, τα μάτια, τα χείλη, τις φίλες της, τη μουσική που ακούει, τη μαγειρική της, το πόσο μοιάζει ή όχι με τη μάνα τους, θα εξαντλήσουν τα πάντα και μετά θα αναρωτηθούν αν η γυναίκα τους έχει χιούμορ ή όχι. Έτσι, θεωρούν αντιστοίχως ότι στο ερωτικό παιχνίδι οι άντρες έχουν να βασιστούν στα εξής προσόντα: ύψος, πλάτες, γυμνασμένο σώμα, θεληματικό πιγούνι, δυναμισμό, χρήματα, αυτοκίνητο. Όσοι δεν έχουν τίποτα από αυτά, καταφεύγουν στο χιούμορ. Και πολλές φορές κερδίζουν το κορίτσι.

Οι άντρες θεωρούν τόσο δεδομένο το χιούμορ (τους), που δεν κάθονται ποτέ να σκεφτούν ότι χωρίς αυτό, κάθε κοινωνική συναναστροφή γίνεται αυτομάτως βαρετή – όσο για το φλερτ, εντελώς ανύπαρκτο.

Τελικά δεν μπορώ να καταλήξω στο αν οι γυναίκες έχουν ή όχι χιούμορ.

Σε αυτό όμως που συμφωνώ με τον μοναδικό Wolinski  είναι πως :Το χιούμορ είναι ο πιο σύντομος δρόμος από έναν άνθρωπο σε έναν άλλον.( ακόμα και αν αυτός είναι η γυναίκα σας!)

Επίσης συμφωνώ με τον Αμερικανό σκιτσογράφο Frank Tyger ,  με την  σωστή διαπίστωση που είχε κάνει, και που αφορά βέβαια και τα δύο φύλα, πως  η  καλύτερη δοκιμή για να διαπιστώσεις αν έχεις αίσθηση του χιούμορ είναι η αντίδρασή σου όταν κάποιος σου λέει ότι δεν έχεις!

(αναρτήσεις για τον Wolinski  εδώ και εδώ)