Ποτέ δεν τόλμησα να είμαι επαναστάτης στα νιάτα μου γιατί φοβόμουν πως έτσι θα γινόμουν συντηρητικός στα γεράματα-Robert Frost
Δευτέρα 24 Αυγούστου 2015
Ο ΠΙΟ ΑΠΟΤΥΧΗΜΈΝΟΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ
Ο Τσίπρας είναι
ίσως ο πιο αποτυχημένος πρωθυπουργός από αυτούς που σε διάφορες εποχές ανέλαβαν
την διακυβέρνηση της χώρας.
Ξεκίνησε προεκλογικά με ένα πλήθος ,εκ των πραγμάτων αδύνατον
να πραγματοποιηθούν υποσχέσεων, με κορυφαίο το πρόγραμμα Θεσσαλονίκης και έπεισε τους πρόθυμους να τις χάψουν ψηφοφόρους
του να τον εκλέξουν, με αποτέλεσμα να καταντήσει μέσα σε 7 μήνες την Ελλάδα στο
σημερινό χάλι με capitalcontrolsγια πρώτη
φορά στην ιστορία της.
Αντί να καταργήσει τα μνημόνια με μια πράξη, όπως έλεγε, με μια
πράξη επέβαλλε ένα νέο μνημόνιο χειρότερο από τα προηγούμενα.
Πρέσβευε πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα άλλαζε την Ευρώπη και κατάφερε να
μην έχουμε ούτε την Κύπρο σύμμαχο σε
αυτήν.
Απέτυχε να ομογενοποιήσει
όλον αυτόν τον αχταρμά των συνιστωσών που απαρτίζουν το ΣΥΡΙΖΑ, και να αποκτήσουν κοινή ιδεολογική γραμμή.
Αποτέλεσμα ήταν η διάσπαση του, όταν μετά από ένα εξάμηνο
συνεχών υπουργικών μπαρουφολογιών και πλήρους απραξίας, πλην του διορισμό υμετερών και
συγγενών, έπρεπε να αρχίσει να πραγματοποιούνται από την κυβέρνηση όσα αυτή είχε υπογράψει και συμφωνήσει να
εφαρμόσει.
Εμπιστεύτηκε άτομα όπως η πέραν κάθε χαρακτηρισμού Κωνσταντοπούλου , ο απερίγραπτος Βαρουφάκης, ή τα ανεπάγγελτα κομματικά στελέχη όπως το δίπτυχο της
επιτυχίας Λαφαζάνης-Στρατούλης οι οποίοι στην πρώτη ευκαιρία στράφηκαν όλοι εναντίον
του.
Δεν συζητώ δε για γραφικότητες
όπως ο Φλαμπουριάρης, η Χριστοδουλοπούλου ή ο Λεουτσάκος που τον άκουγα στις 22-8
στον ΣΚΑΙ να μην μπορεί να ολοκληρώσει μια σωστή φράση!
Έκανε γενικό γραμματέα του κόμματος τον για 21(!!) χρόνια αιώνιο
φοιτητή Τάσο Κορωνάκη και μάλιστα τον
έστειλε και στην διαπραγματευτική ομάδα για το μνημόνιο!
Έκανε υπουργούς άτομα που κανένας σοβαρός επιχειρηματίας δεν
θα τους ανέθετε να διευθύνουν την επιχείρηση του, επιβεβαιώνοντας πλήρως τον Εὐάγγελο Λεμπέση σε όσα γράφει στο κλασσικό του έργο - Ἡ Τεράστια Κοινωνικὴ Σημασία τῶν Βλακῶν ἐν τῷ Συγχρόνῳ Βίῳ
Είναι τραγικό δε ότι στο διάγγελμα του δεν ντράπηκε να
παραδεχτεί ότι στο καταστροφικό για την χώρα 7μηνο της διακυβέρνησης του το μόνο έργο που πέτυχε να εκτελέσει από όλα
όσα υποσχόταν ήταν ότι :
.. επανήλθαν οι σχολικοί
φύλακες, οι καθαρίστριες και οι διοικητικοί των πανεπιστημίων και στα νοσοκομεία δεν υπάρχει πια το
εισιτήριο των 5 ευρώ !
Όπως γράφει ο Χρήστος
Χωμενίδης (ΝΕΑ 22-23/8/2015) όσοι κράτησαν το τιμόνι της Ελλάδας τα τελευταία
χρόνια δεν ήσαν ικανοί ούτε καν παίζοντας πρέφα σε συνοικιακό καφενείο να εντυπωσιάσουν τους θαμώνες.
Να θυμηθούμε τον Γιώργο
Παπανδρέου, ο οποίος εκλεγόμενος θριαμβευτικά το 2009-κατάφερε μέσα σε δύο χρόνια να εξανεμίσει
το πολιτικό του κεφάλαιο; Που πάτησε όποια μπανανόφλουδα βρήκε εμπρός του, εκθέτοντας
τον εαυτό του πρώτα στην απογοήτευση, κατόπιν στην οργή και τελικά στην χλεύη
των Ελλήνων;
Να θυμηθούμε τον Αντώνη
Σαμαρά, ο οποίος μετά την αναμενόμενη και διαχειρίσιμη ίσως, ήττα στις
Ευρωεκλογές του 2014- έσπευσε να απαρνηθεί
το σοβαρό μεταρρυθμιστικό προφίλ που είχε φιλότιμα οικοδομήσει κι
αποπειράθηκε να αντιμετωπίσει τον ΣΥΡΙΖΑ στο γήπεδο του λαϊκισμού με αποτέλεσμα
να υποστεί προσωπική πανωλεθρία;
Και οι δύο ξεκίνησαν με εξαγγελίες όπως το λεφτά υπάρχουν και τα Ζάππεια μέχρι να προσγειωθούν στην αμείλικτη
πραγματικότητα.
Και όπως έχει αποδείξει η ζωή. ο Ελληνικός λαός τείνει πάντα
ευήκοο ους, σε ευχάριστες εξαγγελίες, όπως χαρακτηριστικά λέει ο Διονύσης στον Άγγελο-Εξάγγελο:
Τα νέα που μας έφερε ήταν όλα μια ψευτιά
μα ακούγονταν ευχάριστα στ’ αυτί μας
γιατί έμοιαζε μ’ αλήθεια η κάθε του ψευτιά
κι ακούγοντάς τον ησύχαζε η ψυχή μας
Φαίνεται όμως ότι ο ελληνικός λαός χρειάζεται ένα σημαντικό χρονικό διάστημα για να συνειδητοποιήσει ποια
είναι η αλήθεια και ποιο το ψέμα.
Γι΄αυτό λοιπόν και ο Τσίπρας
πριν αναγκαστεί να παραδεχτεί πως
τα νέα που σας έφερα σας χάιδεψαν τ’ αυτιά
μα απέχουνε πολύ απ’ την αλήθεια
με αποτέλεσμα
Αμέσως καταλάβαμε τι
πήγαινε να πει
και του `παμε να φύγει μουδιασμένα
αφού δεν είχε νέα ευχάριστα να πει
καλύτερα να μην μας πει κανένα
γι αυτό και φρόντισε να φύγει μουδιασμένα και να κάνει νέες εκλογές μετά μόλις 7 μήνες από τις προηγούμενες, πριν προλάβουν οι περισσότεροι
να καταλάβουν πόσο ψεύτικες ήσαν οι εξαγγελίες του.
Τελικά ίσως αυτή να αποδειχτεί και η σωστότερη κίνηση
του, γιατί αν εκλεγεί θα αναγκαστεί να εφαρμόσει το μνημόνιο που έχει υπογράψει, χωρίς
πλέον τις αντιδράσεις και τις καταστροφές στην Αθήνα που είχαν προκαλέσει τα πλήθη που ντοπαριζόντουσαν με τα
συνθήματα για δοσίλογους, ταγματασφαλίτες,
κτλ
με τα οποία είχαν γαλουχήσει τους "αγανακτισμένους" πολλά από τα στελέχη
του
Τώρα πια και ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και οι ΑΝΕΛ, από την στιγμή που έπεσαν στα 4, κατά την
προσφιλή έκφραση Καμμένου, προσχώρησαν στους μνημονιακούς !
"Rirabienquiriraledernier",
δηλαδή γελά καλά όποιος γελά τελευταίος, όπως λένε οι Γάλλοι, θα σκέφτονται οι
παλαιότεροι μνημονιακοί ,όταν οι νεόκοποι θα ακούνε τους ακροαριστερούς τέως συντρόφους
τους να τους απευθύνουν τις ίδιες κατηγορίες.
Οι μόνοι που δεν θα τους κατηγορήσουν για Γερμανοτσολιάδες
από τους μετεκλογικούς αντιμνημονιακούς συναγωνιστές του Λαφαζάνη θα είναι οι Χρυσαυγίτες!
Σαν γνήσιοι απόγονοι των Γερμανοτσολιάδων και ταγματασφαλιτών
θεωρούν σαν τίτλο τιμής αυτούς τους χαρακτηρισμούς!
ΠΡΟΣΘΗΚΗ 24-8-2015
Δεν πρόλαβα να δημοσιεύσω το σημερινό ποστ και η επικαιρότητα
τρέχει.
Έτσι ξέχασα να αναφέρω
ότι στο διαλεκτό επιτελείο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ μετέχει και ο μεγάλος διανοητής Βούτσης .
Φρόντισε να τον θυμηθώ ο ίδιος, με την απίστευτη σημερινή
του δήλωση στον ΣΚΑΙ προφανώς μετά την δημοσκόπηση της Bildπου δίνει διαφορά μόνο 3% από την ΝΔ (28-25%) και 8% στον Λαφαζάνη :
«Αν δεν τύχουμε μίας νέας έγκρισης (δηλαδή αν μας μαυρίσετε)
δεν είναι απαραίτητο να μετέχουμε στην υλοποίηση του προγράμματος που ψηφίσαμε,
αλλά μπορούμε να στηρίξουμε ή να ψηφίζουμε συγκεκριμένα μέτρα για τα οποία
έχουμε δεσμευθεί»
Επίσης σήμερα έγινε γνωστό ότι ο ανυπότακτος για 10 χρόνια, τέως
γενικός γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ και αιώνιος φοιτητής Τάσος Κορωνάκης θα ενισχύσει το αξιόμαχο του στρατεύματος στις 3
Σεπτεμβρίου.
Και βέβαια ο καυστικός JohnOliverδεν μπόρεσε να μην περιλάβει τον
Τσίπρα με τα Ψηφίζω αυτά αλλά δεν τα πιστεύω"
που είπε.
Τέλος το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο προτείνει να ανακηρυχθεί η
23η Αυγούστου Ευρωπαϊκή Ημέρα Μνήμης για
τα Θύματα του Σταλινισμού και του Ναζισμού,
Ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο που δημοσιεύτηκε στο ΒΗΜΑ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ 23-8-2015 είναι το Αγκωνάρι για ένα καλύτερο μέλλον του καθηγητού Πολιτικής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Περικλή Σ. Βαλλιάνου.
Ο Μ. Σουλτς είχε δηλώσει ότι η Ευρώπη ήταν διατεθειμένη να περιμένει όσο χρειαστεί για τη μετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα «ευρωπαϊκό σοσιαλδημοκρατικό» κόμμα. Και ως προς τα δύο σκέλη η αναμονή θα είναι βασανιστική για κάτι που δεν πρόκειται να γίνει. Οτιδήποτε εκπέμπεται από το κόμμα αυτό, είτε από την κυβέρνηση είτε από κομματικά όργανα είτε από αυτόκλητες ομάδες («για την ενότητα», «παρά τω προέδρω» κ.τ.λ.), είναι διαποτισμένο από αντιευρωπαϊκή υστερία και τη φαντασίωση μιας κλειστής οικονομίας που θα διοικείται από το κράτος-θεό. Την ίδια ακριβώς που κινητοποιεί και την Aριστερή Πλατφόρμα. Ο κ. Λαφαζάνης όντως εκφράζει την ψυχή αυτού του κόσμου. Με την κυριαρχία του στη βάση και στο στελεχιακό δυναμικό βρίσκεται σε προνομιακή θέση να τορπιλίσει εκ των έσω την εφαρμογή της συμφωνίας. Η έξυπνη επιλογή του θα ήταν να παραμείνει μέσα στο κόμμα και με τους οπαδούς του διάσπαρτους στον κρατικό μηχανισμό να οργανώσει μια - παθητική έστω - δολιοφθορά που θα αποφέρει αναπόφευκτα τη δραχμική συντέλεια. Η ψοφοδεής αβουλία του Πρωθυπουργού, που στα τρίσβαθά του είναι κι αυτός μαζί του, εγγυάται αυτή την έκβαση. Για όλες τις φράξιες του αλλόκοτου αυτού μωσαϊκού (για τους λεγόμενους «σοβαρούς», για τους αιωνόβιους κλειδοκράτορες του παλαιομπολσεβικισμού που τόσο ωφελήθηκαν από το ανδρεοπαπανδρεϊκό καθεστώς, για τους νεολαίους εραστές της αντικοινοβουλευτικής «ανατροπής» που ειρωνεύονταν τους νεκρούς της Μarfin ως κενωθείσες θέσεις εργασίας, για τα παιδιά του Ακη που έγιναν ξαφνικά επαναστάτες, για τα ανεμομαζώματα του λενινοσταλινικού περιθωρίου), για όλους αυτούς η Ευρώπη είναι μια συμμορία «τοκογλύφων» και «νεοφιλελεύθερων εκβιαστών». Και πάντα ο φταίχτης για κάθε πραγματικό ή φανταστικό κακό του κόσμου τούτου. Από κανέναν τους ποτέ δεν έχει εκφραστεί μια θετική γνώμη για την κατάργηση των συνόρων και την ελεύθερη επικοινωνία των λαών στην ΕΕ, για τη συμφιλίωση ιστορικών εχθρών, για τη συνένωση ευρωπαϊκής Ανατολής και Δύσης, για τη γιγαντιαία μεταφορά πλούτου στις φτωχότερες περιφέρειες. Ενα τρισεκατομμύριο ευρώ ήταν μονάχα από το 1981 η εισροή πόρων στη χώρα μας που διατέθηκαν φυσικά για άεργη κατανάλωση και μόνο, συντάξεις από τα 50, τερατώδη προνόμια κομματικών ημετέρων, συνδικαλιστών και «επιχειρηματιών» και τα γνωστά παρόμοια. Κατά τ' άλλα, η Ευρώπη «ξέχασε τις αξίες της» και εμείς που, ως γνωστόν, είμαστε γεμάτοι μέχρι σκασμού με αξίες και έχουμε την πιο αξιοκρατική κοινωνία του κόσμου θα τη βοηθήσουμε (τινάζοντάς την στον αέρα) να τις ξαναβρεί. H συνέχεια στο επόμενο σχόλιο.
Συνέχεια από το προηγούμενο σχόλιο Η υπογραφή της συμφωνίας ήταν ένας συμβιβασμός άνευ αρχών. Την τελευταία στιγμή κατάλαβαν, όπως δήλωσε ευθέως ο Πρωθυπουργός, ότι η ρήξη που επί μήνες απεργάζονταν - επεδίωκαν θα απέφερε την πολιτική εξαφάνισή τους. Αυτό που πρυτάνευσε ήταν η παραμονή του κόμματος στην εξουσία: το περίφημο «η κυβέρνηση της Αριστεράς είναι αυτοσκοπός». Και έτσι περάσαμε ασκαρδαμυκτί από το «Οχι» του δημοψηφίσματος στο επιδεικτικό, αν και ανειλικρινές, «Ναι» σε όλα. Ο κ. Σόιμπλε όμως τώρα λέει ότι εμπιστεύεται την ελληνική κυβέρνηση να εφαρμόσει τις μεταρρυθμίσεις που υπέγραψε. Ο κ. Σόιμπλε δεν ψεύδεται. Οπως δεν εψεύδετο όταν δήλωνε παλαιότερα ότι δεν υπάρχει συμφωνία τη στιγμή που ο «παγκόσμιος νάρκισσος» μας διαβεβαίωνε ότι καθαρογραφόταν. Η εύλογη εξήγηση γι' αυτό είναι ότι το τρίτο Μνημόνιο έχει αφαιρέσει από το ελληνικό κράτος κάθε διακριτική ευχέρεια στην άσκηση ουσιαστικής πολιτικής. Κάθε ενέργειά του θα εποπτεύεται από τους εταίρους και η παραμικρή άρνηση εφαρμογής των συμφωνηθέντων θα επιφέρει, όπως σαφώς δήλωσε ο κ. Ντάισελμπλουμ, την «αυτόματη διακοπή» της χρηματοδότησης. Φαίνεται ότι πέρασε ο καιρός της εθελοτυφλίας των «θεσμών», τότε που ικανοποιούνταν απλώς με την ψήφιση νόμων που ακυρώνονταν πάραυτα από «ερμηνευτικές εγκυκλίους». Ας αγκομαχούν λοιπόν όσο θέλουν από τηλεοράσεως οι ηγέτες μας. Μας έχουν αποδείξει ότι αυτό που ορέγονται πάνω απ' όλα είναι οι παχυλοί μισθοί τους. Και έτσι θα ψηφίζουν «Ναι» ασταμάτητα στη Βουλή και θα εφαρμόζουν. Αλλωστε, ένας χυδαίος αστρολόγος που υποδύεται τον υπουργό δεν αξίζει τίποτα περισσότερο από ένα «σώπα και υπόγραφε». Βέβαια αυτό είναι ντροπή. Αλλά αν είναι να αρχίσει κάπως το ξήλωμα αυτού του μαφιόζικου κράτους που έχει απομυζήσει κάθε ικμάδα της κοινωνίας, έστω κι έτσι. Οσο πιο γρήγορα γίνουν οι εκλογές τόσο μεγαλύτερες οι πιθανότητες μιας νίκης του κ. Τσίπρα. Αλλά θα είναι πύρρειος. Το πολιτικό μας σύστημα βρίσκεται σε τελική σήψη. Υπάρχει όμως μια ακτίνα ελπίδας. Είναι ο κόσμος του «Ναι» που κατέβηκε αυθόρμητα στους δρόμους και ανέδειξε μια καινούργια ανθρώπινη ποιότητα, έναν άλλον πολιτισμό. Είναι σήμερα ακέφαλος. Αλλά είναι το γερό αγκωνάρι για ένα καλύτερο μέλλον.
ΥΓ.: Κυκλοφορεί ένα βιβλίο με τον τίτλο Ο παγκόσμιος βλαξ. Επειδή δεν προτίθεμαι να το διαβάσω, θα ήθελα να με πληροφορήσει κάποιος αν πρόκειται περί αυτοβιογραφίας.
«ας θυμηθούμε τον Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος μετά την αναμενόμενη και διαχειρίσιμη ίσως, ήττα στις Ευρωεκλογές του 2014- έσπευσε να απαρνηθεί το σοβαρό μεταρρυθμιστικό προφίλ που είχε φιλότιμα οικοδομήσει»
Καλά όλα τα άλλα αλλά όχι και να θεωρούμε ότι αυτός ο ανίδεος και εντελώς άχρηστος άνθρωπος είχε οικοδομήσει μεταρρυθμιστικό προφίλ και μάλιστα σοβαρό
Ο Χωμενίδης έχει δίκιο σε αυτό που γράφει. Σε ένα μέρος της κοινής γνώμης το είχε πετύχει και το κατέστρεψε με τον ανασχηματισμό που έκανε με τους λαϊκιστές υπουργούς που έβαλε οι οποίοι ενδιαφερόντουσαν μόνο για την προσωπική τους επιβίωση.
Εγώ όταν αστειεύομαι λέω την αλήθεια.Είναι το πιο αστείο πράγμα στον κόσμο.
George Bernard Shaw
Ανάλαφρο συγγραφικό ύφος δεν σημαίνει αλαφρόμυαλη ή ελαφρόκαρδη κρίση.Σημαίνει απλώς απέχθεια της σοβαροφάνειας και της βλοσυρότητας. Με απωθεί και με τρομάζει πάντα η σοβαροφάνεια ,γιατί προδίδει πενία πνεύματος, γιατί αποτελεί το τελευταίο καταφύγιο των ανεγκέφαλων. Το χιούμορ είναι το ισχυρότερο τονωτικό του μυαλού και το λαμπρότερο λουλούδι του ανθρώπινου πολιτισμού. Ιδιαίτερα όταν υπονομεύει συνειδητά τον ίδιο τον διακινητή του.
Θόδωρος Χατζηπανταζής (Θόδωρος Κρητικός) Ομότιμος Καθηγητής Θεατρολογίας.
Η σοβαρότητα δεν αποκλείει το γέλιο. Δεν υπήρξε, άλλωστε, καμία αληθινά σοβαρή προσωπικότητα στην παγκόσμια ιστορία χωρίς χιούμορ. Θα σας θυμήσω και την αφρικανική παροιμία: "το να είσαι σοβαρός είναι να μην είσαι και τόσο σοβαρός "
Peter Brook.
Τι απεχθάνεστε στις ανθρώπινες σχέσεις;Την έλλειψη χιούμορ.
Γαλάτεια Σαράντη Ακαδημαϊκός 1920-2009
Η σοβαρότητα είναι το τελευταίο καταφύγιο των ρηχών.
Oscar Wilde
Πως πέθαναν οι Θεοί του Ολύμπου; Από τα γέλια, όταν άκουσαν κάποιον να ισχυρίζεται ότι είναι ο ένας και μοναδικός θεός.
Ίσως αν ξέρατε να γελάτε, να στέλνατε στον διάβολο όλες τις μεταφυσικές παρηγορίες σας-και πρώτη πρώτη την ίδια την μεταφυσική
Νίτσε
«Συγχώρεσε, Κύριε, τα μικρά αστεία που κάνω σε βάρος Σου και θα συγχωρέσω το μεγάλο αστείο που κάνεις σε βάρος μου»
Robert Frost (1874-1963)
«Κοινή λογική και αίσθηση του χιούμορ είναι το ίδιο πράγμα, που κινείται με διαφορετικές ταχύτητες. Η αίσθηση του χιούμορ είναι απλά κοινή λογική που χορεύει»
William James (1842-1910) Αμερικανός φιλόσοφος.
«Αν θέλεις να κάνεις εχθρούς, προσπάθησε ν' αλλάξεις κάτι»
Woodrow WilsonΑμερικανός πρόεδρος (1913-1921).
Η σάτιρα είναι ένας τρόπος επιθετικής συμπεριφοράς που κρύβει μέσα του (και συχνά φανερώνει με πολλή αυθάδεια)μια δόση κακίας…. Σάτιρα αθώα δεν υπάρχει, δεν είναι δυνατόν να υπάρξει, αφού πάντα πληγώνει επικρίνει και στηλιτεύει.
Μου θυμίζουν βοσκό που συγκεντρώνει όλα τα πρόβατα σε ένα μαντρί.
Εμίρ Κουστουρίτσα
Η λέξη Θεός για μένα δεν είναι τίποτα άλλο παρά η έκφραση της ανθρώπινης αδυναμίας, η Βίβλος μία συλλογή αξιότιμων, αλλά ακόμη πρωτόγονων θρύλων, οι οποίοι είναι ωστόσο αρκετά παιδιάστικοι. Καμία ερμηνεία, όσο λεπτή, δεν μπορεί να το αλλάξει αυτό.
Άλμπερτ Αϊνστάιν 1954
Κάθε θρησκεία είναι ασύμβατη με τη δημοκρατία όταν ισχυρίζεται ότι η ίδια κατέχει την απόλυτη αλήθεια και αρνείται κάθε αμφισβήτηση. Δώστε την εξουσία σε έναν ισλαμιστή, σε έναν χριστιανό ευαγγελιστή, σε έναν υπερορθόδοξο Εβραίο ή σε έναν ινδουιστή χαμένο στις παραισθήσεις του, και θα δείτε μπρος στα μάτια σας τον θάνατο της ελευθερίας και του ανθρώπου. Ο κόσμος μας είναι ανεξήγητος, μας ξεπερνάει, και η ελευθερία είναι η μοναδική μας μοίρα, γιατί αυτό μάς υπαγορεύει η ανθρώπινη φύση μας. Όταν κάποιος έλθει να σας πει ότι η δική του θρησκεία είναι η λύση, σκέφτεται ότι εσείς που τον ακούτε είστε το πρόβλημα.
Καμέλ Νταούντ Αλγερινός συγγραφέας και δημοσιογράφος
Δεν θα πέθαινα ποτέ για τις ιδέες μου, γιατί μπορεί να έκανα λάθος
Μπέρτραντ Ράσελ
Θέλει ο θεός να εμποδίσει το κακό μα δεν είναι ικανός;
Τότε δεν είναι παντοδύναμος.
Μπορεί αλλά δεν θέλει;
Τότε δεν είναι πανάγαθος.
Και θέλει και μπορεί;
Τότε γιατί υπάρχει το κακό;
Δεν θέλει ούτε μπορεί;
Τότε γιατί τον αποκαλούμε θεό:
ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ
e-mail:atheofobos_blog@yahoo.gr
Τα ωραιότερα μέρη της γης είναι πάντα αυτά που δεν είδες
Ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο που δημοσιεύτηκε στο ΒΗΜΑ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ 23-8-2015 είναι το Αγκωνάρι για ένα καλύτερο μέλλον του καθηγητού Πολιτικής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Περικλή Σ. Βαλλιάνου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Μ. Σουλτς είχε δηλώσει ότι η Ευρώπη ήταν διατεθειμένη να περιμένει όσο χρειαστεί για τη μετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα «ευρωπαϊκό σοσιαλδημοκρατικό» κόμμα. Και ως προς τα δύο σκέλη η αναμονή θα είναι βασανιστική για κάτι που δεν πρόκειται να γίνει.
Οτιδήποτε εκπέμπεται από το κόμμα αυτό, είτε από την κυβέρνηση είτε από κομματικά όργανα είτε από αυτόκλητες ομάδες («για την ενότητα», «παρά τω προέδρω» κ.τ.λ.), είναι διαποτισμένο από αντιευρωπαϊκή υστερία και τη φαντασίωση μιας κλειστής οικονομίας που θα διοικείται από το κράτος-θεό. Την ίδια ακριβώς που κινητοποιεί και την Aριστερή Πλατφόρμα.
Ο κ. Λαφαζάνης όντως εκφράζει την ψυχή αυτού του κόσμου. Με την κυριαρχία του στη βάση και στο στελεχιακό δυναμικό βρίσκεται σε προνομιακή θέση να τορπιλίσει εκ των έσω την εφαρμογή της συμφωνίας. Η έξυπνη επιλογή του θα ήταν να παραμείνει μέσα στο κόμμα και με τους οπαδούς του διάσπαρτους στον κρατικό μηχανισμό να οργανώσει μια - παθητική έστω - δολιοφθορά που θα αποφέρει αναπόφευκτα τη δραχμική συντέλεια. Η ψοφοδεής αβουλία του Πρωθυπουργού, που στα τρίσβαθά του είναι κι αυτός μαζί του, εγγυάται αυτή την έκβαση.
Για όλες τις φράξιες του αλλόκοτου αυτού μωσαϊκού (για τους λεγόμενους «σοβαρούς», για τους αιωνόβιους κλειδοκράτορες του παλαιομπολσεβικισμού που τόσο ωφελήθηκαν από το ανδρεοπαπανδρεϊκό καθεστώς, για τους νεολαίους εραστές της αντικοινοβουλευτικής «ανατροπής» που ειρωνεύονταν τους νεκρούς της Μarfin ως κενωθείσες θέσεις εργασίας, για τα παιδιά του Ακη που έγιναν ξαφνικά επαναστάτες, για τα ανεμομαζώματα του λενινοσταλινικού περιθωρίου), για όλους αυτούς η Ευρώπη είναι μια συμμορία «τοκογλύφων» και «νεοφιλελεύθερων εκβιαστών». Και πάντα ο φταίχτης για κάθε πραγματικό ή φανταστικό κακό του κόσμου τούτου.
Από κανέναν τους ποτέ δεν έχει εκφραστεί μια θετική γνώμη για την κατάργηση των συνόρων και την ελεύθερη επικοινωνία των λαών στην ΕΕ, για τη συμφιλίωση ιστορικών εχθρών, για τη συνένωση ευρωπαϊκής Ανατολής και Δύσης, για τη γιγαντιαία μεταφορά πλούτου στις φτωχότερες περιφέρειες. Ενα τρισεκατομμύριο ευρώ ήταν μονάχα από το 1981 η εισροή πόρων στη χώρα μας που διατέθηκαν φυσικά για άεργη κατανάλωση και μόνο, συντάξεις από τα 50, τερατώδη προνόμια κομματικών ημετέρων, συνδικαλιστών και «επιχειρηματιών» και τα γνωστά παρόμοια. Κατά τ' άλλα, η Ευρώπη «ξέχασε τις αξίες της» και εμείς που, ως γνωστόν, είμαστε γεμάτοι μέχρι σκασμού με αξίες και έχουμε την πιο αξιοκρατική κοινωνία του κόσμου θα τη βοηθήσουμε (τινάζοντάς την στον αέρα) να τις ξαναβρεί.
H συνέχεια στο επόμενο σχόλιο.
Συνέχεια από το προηγούμενο σχόλιο
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ υπογραφή της συμφωνίας ήταν ένας συμβιβασμός άνευ αρχών. Την τελευταία στιγμή κατάλαβαν, όπως δήλωσε ευθέως ο Πρωθυπουργός, ότι η ρήξη που επί μήνες απεργάζονταν - επεδίωκαν θα απέφερε την πολιτική εξαφάνισή τους. Αυτό που πρυτάνευσε ήταν η παραμονή του κόμματος στην εξουσία: το περίφημο «η κυβέρνηση της Αριστεράς είναι αυτοσκοπός». Και έτσι περάσαμε ασκαρδαμυκτί από το «Οχι» του δημοψηφίσματος στο επιδεικτικό, αν και ανειλικρινές, «Ναι» σε όλα.
Ο κ. Σόιμπλε όμως τώρα λέει ότι εμπιστεύεται την ελληνική κυβέρνηση να εφαρμόσει τις μεταρρυθμίσεις που υπέγραψε. Ο κ. Σόιμπλε δεν ψεύδεται. Οπως δεν εψεύδετο όταν δήλωνε παλαιότερα ότι δεν υπάρχει συμφωνία τη στιγμή που ο «παγκόσμιος νάρκισσος» μας διαβεβαίωνε ότι καθαρογραφόταν. Η εύλογη εξήγηση γι' αυτό είναι ότι το τρίτο Μνημόνιο έχει αφαιρέσει από το ελληνικό κράτος κάθε διακριτική ευχέρεια στην άσκηση ουσιαστικής πολιτικής. Κάθε ενέργειά του θα εποπτεύεται από τους εταίρους και η παραμικρή άρνηση εφαρμογής των συμφωνηθέντων θα επιφέρει, όπως σαφώς δήλωσε ο κ. Ντάισελμπλουμ, την «αυτόματη διακοπή» της χρηματοδότησης. Φαίνεται ότι πέρασε ο καιρός της εθελοτυφλίας των «θεσμών», τότε που ικανοποιούνταν απλώς με την ψήφιση νόμων που ακυρώνονταν πάραυτα από «ερμηνευτικές εγκυκλίους».
Ας αγκομαχούν λοιπόν όσο θέλουν από τηλεοράσεως οι ηγέτες μας. Μας έχουν αποδείξει ότι αυτό που ορέγονται πάνω απ' όλα είναι οι παχυλοί μισθοί τους. Και έτσι θα ψηφίζουν «Ναι» ασταμάτητα στη Βουλή και θα εφαρμόζουν. Αλλωστε, ένας χυδαίος αστρολόγος που υποδύεται τον υπουργό δεν αξίζει τίποτα περισσότερο από ένα «σώπα και υπόγραφε». Βέβαια αυτό είναι ντροπή. Αλλά αν είναι να αρχίσει κάπως το ξήλωμα αυτού του μαφιόζικου κράτους που έχει απομυζήσει κάθε ικμάδα της κοινωνίας, έστω κι έτσι.
Οσο πιο γρήγορα γίνουν οι εκλογές τόσο μεγαλύτερες οι πιθανότητες μιας νίκης του κ. Τσίπρα. Αλλά θα είναι πύρρειος. Το πολιτικό μας σύστημα βρίσκεται σε τελική σήψη. Υπάρχει όμως μια ακτίνα ελπίδας. Είναι ο κόσμος του «Ναι» που κατέβηκε αυθόρμητα στους δρόμους και ανέδειξε μια καινούργια ανθρώπινη ποιότητα, έναν άλλον πολιτισμό. Είναι σήμερα ακέφαλος. Αλλά είναι το γερό αγκωνάρι για ένα καλύτερο μέλλον.
ΥΓ.: Κυκλοφορεί ένα βιβλίο με τον τίτλο Ο παγκόσμιος βλαξ. Επειδή δεν προτίθεμαι να το διαβάσω, θα ήθελα να με πληροφορήσει κάποιος αν πρόκειται περί αυτοβιογραφίας.
«ας θυμηθούμε τον Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος μετά την αναμενόμενη και διαχειρίσιμη ίσως, ήττα στις Ευρωεκλογές του 2014- έσπευσε να απαρνηθεί το σοβαρό μεταρρυθμιστικό προφίλ που είχε φιλότιμα οικοδομήσει»
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά όλα τα άλλα αλλά όχι και να θεωρούμε ότι αυτός ο ανίδεος και εντελώς άχρηστος άνθρωπος είχε οικοδομήσει μεταρρυθμιστικό προφίλ και μάλιστα σοβαρό
Ο Χωμενίδης έχει δίκιο σε αυτό που γράφει. Σε ένα μέρος της κοινής γνώμης το είχε πετύχει και το κατέστρεψε με τον ανασχηματισμό που έκανε με τους λαϊκιστές υπουργούς που έβαλε οι οποίοι ενδιαφερόντουσαν μόνο για την προσωπική τους επιβίωση.
Διαγραφή