ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ:
Παρά την άψογη εκπαίδευση στις παρελάσεις η πρώτη και
μοναδική παρέλαση που λάβαμε μέρος ,ενώ πλέον είχαμε ορκιστεί και είμαστε στην βραχύχρονη
σχολή εφέδρων αξιωματικών, ήταν μια πλήρης τραγωδία.
Ήταν την μέρα της περιφοράς της εικόνας του Αγίου Νικολάου
στον Πειραιά και το άγημα μας συμμετέχοντας θα
προσέδιδε μεγαλοπρέπεια στην
τελετή αν δεν είχε την ατυχία να βρίσκεται ανάμεσα σε δύο μπάντες!
Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα οι μπροστινοί να βηματίζουν με την
μπροστινή μπάντα και οι πίσω με την από πίσω τους.
Από
πρόσφατες περιφορές της εικόνας του Αγίου Νικολάου στον Πειραιά.,
Το όλο μεγαλειώδες θέαμα συμπλήρωναν και οι 3 τελευταίοι του
αγήματος.
Και οι 3, όταν εμείς εκπαιδευόμαστε στις παρελάσεις, αυτοί
δεν συμμετείχαν γιατί δεν τους είχαν
δώσει όπλο οπότε την άραζαν κάτω από τα πευκάκια και καμάρωναν εμάς να
ιδρώνουμε.
Οι δύο δεν είχαν πάρει όπλο γιατί όταν μας έδωσαν τον
οπλισμό νοσηλευόντουσαν ως ασθενείς στο θεραπευτήριο.
Τον τρίτο που ήταν και αρκετά μεγαλύτερος από εμάς λόγω αναβολών, κατάπληκτοι
τον είδαμε την μέρα που παραδίδαμε τα όπλα με ένα πλατύ χαμόγελο να παραδίδει
και το δικό του!
Αυτός ενώ είχε πάρει όπλο,
είχε βγάλει το κινητό του ουραίο για να μην το κλέψουν, και είχε κρύψει το όπλο
κάτω από το στρώμα στο κρεβάτι που ήταν άδειο δίπλα του και έλεγε πως δεν του είχαν δώσει !
Ατυχώς όμως γι΄αυτούς την ημέρα της παρέλασης σε όλη την σχολή έδωσαν όπλα για το άγημα και
υποχρέωσαν και την ανεκπαίδευτη τριάδα να συμμετάσχει.
Όπως δεν τους έβλεπε ο επικεφαλής αξιωματικός στην τελευταία σειρά που ήσαν, οι τρεις τους με βήμα περιπάτου κρατούσαν το όπλο στον
ώμο σαν γκλίτσα και κουβέντιαζαν μεταξύ τους με πλήρη άνεση!
Ο Β., ένας εκ των τριών, συμφοιτητής μου και φίλος, που
δυστυχώς δεν είναι στην ζωή σήμερα λόγω του ότι πέθανε στα 34 του από ένα
σπάνιο όγκο στον εγκέφαλο, άτομο με ιδιαίτερες λογοτεχνικές ικανότητες και
ξεχωριστή φαντασία και ευαισθησίες σε όλη την διάρκεια της προπαίδευσης ήταν
μονίμως εκτός τόπου και χρόνου.
Καθώς όχι μόνο δεν είχε πιάσει όπλο στα χέρια του δεν είχε
ούτε την περιέργεια να εξετάσει ένα.
Έτσι στην ετοιμασία του αγήματος τα χαράματα πριν την περιφορά
της εικόνας στο παράγγελμα 'Εφ΄όπλου
λόγχη έβγαλε την ξιφολόγχη και την
κοίταζε με μεγάλη περιέργεια απορώντας
που στο διάολο μπαίνει αυτή, προς γενική θυμηδία των υπολοίπων και τον γενικό
καγχασμό όταν τελικά δοκίμασε να την τοποθετήσει με την μύτη προς τα κάτω!
Η ζωή δε φτιάχνει κάτι περίεργα παιχνίδια και επίσης κάτι
απίθανες συμπτώσεις .
Το καλοκαίρι πριν να καταταγούμε ο κουμπάρος μου και εγώ
με τις μετέπειτα γυναίκες μας, συμφοιτητές και οι τέσσερεις, μόλις τελειώσαμε
τις πτυχιακές εξετάσεις επήγαμε για διακοπές στην Ίο και μετά στην Σαντορίνη.
Μια μέρα που είχαμε πάει στο Μαγγανάρι ,που τότε ήταν μια
απέραντη παρθένα παραλία με μόνο δύο ξενοδοχειάκια με ταβέρνα από κάτω και χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα, το ένα στην μια
άκρη της παραλίας και το άλλο στην άλλη, βρήκαμε εκεί τον Β. να μένει σε ένα
από αυτά με μια κοπέλα που δεν την είχαμε ξανασυναντήσει στο παρελθόν και με
την οποία όπως έδειχναν τα πράγματα υπήρχε σφοδρό και έντονο ειδύλλιο.
Φάγαμε, ήπιαμε και μετά επήγαμε και χορέψαμε όλοι μαζί και έτσι περάσαμε μια ωραία βραδιά με το
ερωτευμένο ζευγάρι των φίλων μας.
Θα μου πείτε τώρα τι σχέση έχει αυτή η ιστορία με το άγημα
της περιφοράς του Αγίου Νικολάου, βοήθεια μας!
Έ, λοιπόν η κοπέλα που ο Β. ήσαν μαζί στο Μαγγανάρι ήταν η
τέως σύζυγος του αξιωματικού που ηγείτο του αγήματος μας χωρίς βέβαια αυτός να
το ξέρει!
Το διάστημα που είμαστε στην σχολή εφέδρων αξιωματικών
,έχοντας ορκιστεί πλέον, μας έδιναν να επιβλέπουμε μερικούς ναύτες για να
κάνουν τις αναγκαίες αγγαρείες του στρατοπέδου.
Μια από τις χειρότερες ήταν η καθαριότητα του
"αεροδρομίου".
Το "αεροδρόμιο" ήταν ένας πολύ μακρύς διάδρομος
που είχε στις δύο πλευρές του μια σειρά με τουαλέτες με λεκάνες τουρκικού τύπου.
Οι τουαλέτες δεν είχαν πόρτες και έτσι μπορούσες άνετα να
παρακολουθήσεις σε όλο τους το μεγαλείο, με την ηχητική απόλαυση που το
συνόδευε, το προϊόν της κοιλίας του απέναντι σου ευρισκομένου!
Μια μέρα λοιπόν ανέθεσαν στον Β να επιβλέψει τους ναύτες που
θα καθάριζαν το αεροδρόμιο.
Είχε γίνει λοιπόν ανέκδοτο
στους υπαξιωματικούς του Παλάσκα όταν
πέρασε ο υπαξιωματικός και ζήτησε από τον Β. να του δώσει αναφορά.
Με το χαμόγελο στα χείλη και χτυπώντας τα χέρια του στην
χαρακτηριστική κίνηση του -όλα έχουν τελειώσει -του είπε με άνεση:
Όλα εντάξει!
Κατάπληκτος αυτός τον απαντάει:
Τι λές παιδάκι μου!
Με την ίδια άνεση αυτός απτόητος συνέχισε:
Τα καθάρισαν όλα!
Μετά το δεύτερο :τι λες παιδάκι μου; ήρθε εκ μέρους του η
τελειωτική απάντηση που ανάγκασε τον κατάπληκτο υπαξιωματικό να φωνάζει και
τους υπόλοιπους να ακούσουν τι λέει αυτό το φρούτο.
Είναι όλα λαμπίκος!
Η ημετέρα ταπεινότητα είχε την τύχη να της αναθέσουν με τους
ναύτες της να καθαρίσουν το καρέ των υπαξιωματικών οπότε από τα παράθυρα του
παρακολουθούσαμε αυτή την απίθανη και μοναδική αναφορά που μόνο ο Β ήταν ικανός
να δώσει!
Όταν μετά την σχολή μας έστειλαν στα καράβια, αυτός πήγε σε αρματαγωγό.
Έχει μείνει δε ιστορική η στιγμή που σε κάποια άσκηση που έκαναν μεταφορά γιατρού από το ένα πλοίο σε άλλο κατάφερε ο δυστυχής να πέσει στην θάλασσα!
Όταν μετά την σχολή μας έστειλαν στα καράβια, αυτός πήγε σε αρματαγωγό.
Έχει μείνει δε ιστορική η στιγμή που σε κάποια άσκηση που έκαναν μεταφορά γιατρού από το ένα πλοίο σε άλλο κατάφερε ο δυστυχής να πέσει στην θάλασσα!
Μπορεί να μην είναι πλέον μαζί μας αλλά στην μνήμη όσων των
γνώρισαν θα παραμένει ζωντανό το χαμόγελο του ,το πνεύμα του και το πηγαίο
χιούμορ του όπως και η αντισυμβατική
συμπεριφορά του σε όλη την ζωή του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου