Η
πρόταση μομφής και η απομάκρυνση του Κασσελάκη από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ
είναι μια εξέλιξη που δεν έχει ξαναγίνει στην πολιτική ιστορία της Ελλάδας.
Πολλοί απορούν πως κατάντησε έτσι ένα κόμμα που πριν λίγα χρόνια έφτασε να
είναι κυβέρνηση στην χώρα και στα δύσκολα μάλιστα χρόνια της κρίσης που έπληξε
αρκετές Ευρωπαϊκές χώρες.
Θα
έλεγα ότι άσχετα αν δεν το είχαμε αντιληφθεί από τότε, καθοριστικός παράγοντας
πολλών δεινών τόσο για την εξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ όσο και για την πορεία της χώρας,
ήταν η εκλογή του Τσίπρα στην ηγεσία του.
Εξέλεξαν
στην ηγεσία του έναν χαρισματικό νεαρό, που στο μόνο που είχε διακριθεί ήταν
στις καταλήψεις, χωρίς καμιά ευρύτερη παιδεία, χωρίς καμία εμπειρία του πως
διαμορφώνεται η διεθνής πολιτική και με στοιχειώδη έλλειψη
γνώσης μιας ξένης γλώσσας. Και αυτός έγινε πρωθυπουργός πιστεύοντας,
λόγω τερατώδους αγνοίας και απειρίας, ότι μπορεί να εκβιάσει τους Ευρωπαίους ηγέτες να
συνεχίζουν να μας δίνουν λεφτά που δεν θα μπορούσαμε να τα επιστρέψουμε ποτέ!
Όταν
η χώρα αναγκάστηκε για να μην χρεωκοπήσει να αποδεχθεί τα μνημόνια,
όπως έγραψε
ο Παύλος Τσίμας: Η μεν ΝΔ ως αξιωματική
αντιπολίτευση έτρεχε στο Ζάππειο να προλάβει να κλέψει την αντιμνημονιακή
ατζέντα από την Αριστερά, ο δε ΣΥΡΙΖΑ, συναισθανόμενος τη μεγάλη ευκαιρία,
έσπευσε να δηλώσει, διά του προέδρου του, πως τίποτε δεν χρειάζεται να αλλάξει,
γιατί ο κίνδυνος χρεοκοπίας είναι «παραμύθι χωρίς δράκο».
Η Πορτογαλία, αντίθετα, με κυβέρνηση χωρίς αυτοδύναμη πλειοψηφία
από το 2009, προσπαθούσε να προλάβει το κακό ψηφίζοντας με ευρεία πλειοψηφία
τρία αλλεπάλληλα προγράμματα λιτότητας, περικοπές δαπανών και αυξήσεις φόρων,
με συναίνεση της αντιπολίτευσης. Κι όταν έγινε αναπόφευκτη η προσφυγή και της
Πορτογαλίας, ένα χρόνο μετά την Ελλάδα, στον μηχανισμό «διάσωσης», οι
Σοσιαλιστές παραιτήθηκαν και η χώρα οδηγήθηκε κι αυτή σε εκλογές, αφού όμως
πρώτα είχε συμφωνηθεί το πρόγραμμα λιτότητας με τους δανειστές και τα δύο
κόμματα της Κεντροδεξιάς είχαν δεσμευτεί από κοινού με τους Σοσιαλιστές, πως
όποιος κερδίσει τις εκλογές θα το εφαρμόσει.
Εδώ
αντίθετα ο μεν Σαμαράς, αφού κατάπιε τα απαράδεκτα Ζάππεια, βρέθηκε
μπροστά στον αντίστοιχο λαϊκισμό του Τσίπρα ότι θα τα καταργήσει με ένα νόμο και ένα άρθρο!
Αφού
αρχικά ο λαός του ΣΥΡΙΖΑ, λόγω της ικανοποίησης που του προκάλεσε η κατάκτηση της εξουσίας και
αφού εθελοτυφλώντας παράβλεπε ότι αυτή επιτεύχθηκε με την συνεργασία της ακροδεξιάς
των ΑΝΕΛ και με την υπουργοποίηση μέχρι του ειδικού στην αστρολογία Χαϊκάλη
(!), αναπόφευκτα αγανάκτησε με την κωλοτούμπα και έτσι άρχισε η ραγδαία πτώση
του ΣΥΡΙΖΑ που κατέληξε στην παραίτησή του Τσίπρα και στην εκλογή Κασσελάκη
Όπως
γράφει ο Περικλής
Δημητρολόπουλος
Από εκείνο το βίντεο στα
σόσιαλ μίντια με το οποίο συστήθηκε στο ευρύ κοινό, θέτοντας υποψηφιότητα για
την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, φάνηκε πως η πολιτική Κασσελάκη ήταν ο
ίδιος ο Κασσελάκης. Όταν οι υπόλοιποι υποψήφιοι αρχηγοί
της αξιωματικής αντιπολίτευσης προσπαθούσαν να φρεσκάρουν το πολιτικό τους
προφίλ – ένα προφίλ που είχε δοκιμαστεί σκληρά από τις αντιπολιτευτικές τους
αυταπάτες και τις κυβερνητικές τους προσαρμογές στην πραγματικότητα –, εκείνος
δεν είχε παρά να δειγματίσει τον ολόφρεσκο εαυτό του ως μεταμοντέρνο πολιτικό
προϊόν.
Να προσθέσω ότι μετά την τραυματική εμπειρία των οπαδών να βλέπουν τον
πρωθυπουργό της χώρας να χαμογελάει αμήχανα στον Κλίντον γιατί δεν
καταλάβαινε τι του έλεγε, το ότι ό Κασσελάκης μιλάει άπταιστα αγγλικά
και φαίνεται ότι έχει κάνει καλές σπουδές τους οδήγησε στην εκλογή του,
θεωρώντας ότι με τα προσόντα αυτά, ο ουρανοκατέβατος αρχηγός είναι ικανός να
νικήσει τον Μητσοτάκη.
Δυστυχώς οι 11 μήνες που παρέμεινε στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ο Κασσελάκης επιβεβαίωσε
αυτό που έλεγε ο πατέρας μου: όσο πιο ψηλά ανεβαίνει η μαϊμού τόσο πιο
κόκκινος φαίνεται ο κώλος της!
Η κορύφωση του δράματος της διάλυσης του ΣΥΡΙΖΑ είναι προ των πυλών και ήδη
από αυτόν έχουν προέλθει η ΔΗΜΑΡ, η Λαϊκή Ενότητα, η Πλεύση Ελευθερίας, το Μέρα
25, η Νέα Αριστερά και πλήθος αποχωρήσεων αλλά και διαγραφών γνωστών στελεχών του.
Στο από την αρχή ετερόκλητο υλικό των 16 συνιστωσών που συγκρότησαν τον
ΣΥΡΙΖΑ, προστέθηκαν αρκετοί από τους διαλυθέντες ΑΝΕΛ, αρκετοί από τα απόβλητα
του ΠΑΣΟΚ αλλά και μερικοί ξεκάρφωτοι της καραμανλικής δεξιάς όπως Παπαγγελόπουλος,
Αντώναρος, Σπηλιωτόπουλος.
Την αυτοδιάλυση του ΣΥΡΙΖΑ ίσως την εκφράζει με ενάργεια το γεγονός ότι
μετά την εκδίωξη του αξιοπρεπούς Φάμελου από τον εκδιωχθέντα πρόεδρο, το
κόμμα το εκπροσωπεί ο καταδικασμένος με 13-0 Παππάς!
Τελικά αν δεν ζήσουμε την αποθέωση της ιλαροτραγωδίας στην περίπτωση που
ξανακατέβει για την ηγεσία ο Κασσελάκης και εκλεγεί ,σε ένα κόμμα που τα
στελέχη τον ξαπέστειλαν, σε αυτό το πολιτικό συνονθύλευμα δεν αποκλείω να εκλεγεί ως Πρόεδρος του ο Πολάκης ο
οποίος είμαι σίγουρος ότι διαθέτει ένα σημαντικό ποσοστό από τους
εναπομείναντες φανατικούς ψηφοφόρους του που σίγουρα πολλοί έχουν γαλουχηθεί
από την αλήστου μνήμης ΑΥΡΙΑΝΗ.
Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου