ΟΙ ΠΑΝΟΥΡΓΟΙ ΠΙΘΗΚΟΙ του Χρήστου Χωμενίδη.

Είναι συγκλονιστικό το κείμενο που δημοσίευσε το ΣΚ στα ΝΕΑ ο Χρήστος Χωμενίδης με τίτλο ΠΑΝΟΥΡΓΟΙ ΠΙΘΗΚΟΙ, γιατί χαρακτηρίζει εύστοχα όχι μόνο την σημερινή απαράδεκτη ποιότητα αυτών που κυβερνούν αλλά  και την παθητική αποδοχή της εξουσίας τους από τους ανθρώπους.
 
Πάρε τον έναν, χτύπα τον άλλον… Από όσους πρωταγωνιστούν στην παγκόσμια σκηνή ενώ ο πλανήτης πυρπολείται, υπάρχει ένας -ένας έστω- που θα στεκόσουν στο πλευρό του; Που θα τον διάλεγες για ηγέτη σου;
Ο κοινωνιοπαθής Τραμπ, σε γεροντικό παραλήρημα μεγαλείου, να επιτίθεται εντός των συνόρων του σε θεσμούς και αξίες, να απειλεί τις βάσεις και τις εγγυήσεις του αμερικάνικου πολιτεύματος; Να κορδώνεται συνάμα ως ο ειρηνοποιός της οικουμένης ενώ οι πρωτοβουλίες του -ανιστόρητες, φανφαρόνικες, φαιδρές- ρίχνουν λάδι στη φωτιά;
Ο διεφθαρμένος Νετανιάχου που είδε τον πόλεμο ως σανίδα της προσωπικής του σωτηρίας και σκότωσε εν ψυχρώ κάθε προοπτική ειρηνικής συνύπαρξης στην περιοχή; Που εξαπολύοντας τέτοια φρίκη στη Γάζα, αμαύρωσε διεθνώς το Ισραήλ, το καταδίκασε να επιβιώνει σε βάθος δύο γενεών με το δάκτυλο στη σκανδάλη;
Τα καθάρματα της Χαμάς; Οι Αγιατολάδες του Ιράν; Το σκοταδιστικό Ισλάμ, που θέλει τους πιστούς του αναλώσιμους, πρόθυμους να ανατιναχθούν για τον Αλλάχ; Που στερεί από τις γυναίκες στοιχειώδεις ελευθερίες; Και όποιον είναι αλλιώτικος τον λιώνει;
Ο Πούτιν μήπως, το παγωμένο αίμα, ο καγκεμπίτης με τις αυτοκρατορικές ονειρώξεις;
Ή ο μουλωχτός Σι Τζι Πινγκ; Πήγαινε στην Κίνα να φρίξεις. Δώδεκα ώρες δουλειά, έξι μέρες την εβδομάδα, αδιάκοπη παρακολούθηση των πάντων από τις κρατικές κάμερες, απόλυτη λογοκρισία, μια ελίτ επηρμένη κι ένας λαός υποταγμένος, που φτύνει τον κόρφο του επειδή έχει τα στοιχειώδη, ίσως και κάτι παραπάνω. Έτσι επιτυγχάνονται τα οικονομικά θαύματα.
Μονάχα ο Ζελένσκι διασώζεται. Του κλήρωσε να υπερασπιστεί την εθνική ανεξαρτησία, την αυτοδιάθεση της Ουκρανίας. Και το έκανε παλικαρίσια. Μπορεί να έχει χίλια στραβά μα ούτε παραδόθηκε ούτε δραπέτευσε. Αρκεί αυτό, στους καιρούς μας, για να του υποκλιθούμε.
Ποιοί να του υποκλιθούμε; Εμείς. Οι οπαδοί της ανοιχτής κοινωνίας, οι ένθερμοι υπερασπιστές των δικαιωμάτων του πολίτη. Που ομνύουμε στον αυτοπροσδιορισμό του καθενός, αγκαλιάζουμε τις διαφορετικότητες, πιστεύουμε στη συμπερίληψη.
Πόσοι είμαστε εμείς; Μια ισχνή μειονότητα. Σύμφωνα με ανεξάρτητους οργανισμούς, το ποσοστό του παγκόσμιου πληθυσμού που ζει σε φιλελεύθερες δημοκρατίες κυμαίνεται από 6% έως 15%. Αποτελούμε την πρωτοπορία; Δίνουμε ελπίδα στους καταπιεσμένους του πλανήτη, παράδειγμα για να ξεσηκωθούν και να ανατρέψουν τα στυγνά καθεστώτα; Έχουμε υπαρξιακή ανάγκη να το πιστεύουμε.
Και αν συνιστούμε απλώς μια παραξενιά; Όσο διασταλτικά κι αν την ορίσουμε, η δημοκρατία κατά τον ρου της ιστορίας στάθηκε η εξαίρεση. Δισεκατομμύρια άνθρωποι έζησαν και πέθαναν ως υπήκοοι, καθόλου λίγοι ως δούλοι. Ουδαμώς συμμετείχαν στη διακυβέρνηση, πότε δεν άκουσαν για λαϊκή νομιμοποίηση της εξουσίας, για καθολική ισχύ των νόμων, για κοινωνική δικαιοσύνη. Τους μαστίγωναν και σταυροκοπιόνταν. Εάν ο βίος τους ήταν τόσο αβίωτος, θα εξεγείρονταν. Δεν θα άφηναν κανέναν να τους κάτσει στο σβέρκο. Παρατηρούμε αντιθέτως ότι συχνά την επανάσταση διαδέχεται μια καινούργια εκδοχή τυραννίας.
Ρωτάω και ανατριχιάζω. Μήπως ο άνθρωπος τρέμει όσο τίποτα την ευθύνη του εαυτού του; Και ανακουφίζεται όταν την αναλαμβάνει κάποιος χαρισματικός ηγέτης στο όνομα του έθνους ή του Θεού ακόμα καλύτερα; Σκεφθείτε μόνο τι βασανιστικά διλήμματα -μέχρι και τραγωδίες- γεννάει η ελεύθερη επιλογή ερωτικού συντρόφου. Πόσο πιο ασφαλείς μέσα στην πλήξη τους αισθάνονταν όσοι μικροπαντρεύονταν με προικοσύμφωνο και είχαν τα στέφανα στο εικονοστάσι. Κάποιοι μαράζωναν, έσκαγαν κυριολεκτικά σε τέτοιους γάμους. Μα οι συντριπτικά περισσότεροι πορεύονταν, ψιλοαγκομαχώντας που και που. Η ευτυχία άλλωστε -πόσω μάλλον η σεξουαλική ηδονή- είναι αίτημα νεωτερικό.
Διεκδικούμε μαχητικά την χειραφέτηση. Μα νοσταλγούμε σαν παράδεισο τη βρεφική μας ηλικία, όταν άλλοι αποφάσιζαν για εμάς. Ναρκισσευόμαστε να μιλάμε για τον Άνθρωπο με άλφα κεφαλαίο. Για την Ανθρωπιά… Ξεχνώντας ότι είμαστε μια βελτιωμένη απλώς εκδοχή χιμπατζή, με κατά 98,8% όμοιο γονιδίωμα. Ένας άτριχος, πανούργος, φονικός συχνά πίθηκος που επί 290.000 χρόνια ζούσε σε αγέλες, υπό την αρχηγία του πιο δυναμικού.
Έχουμε πάρα πολύ ακόμα δρόμο να διανύσουμε. Εάν δεν αυτοκαταστραφούμε στην επόμενη στροφή.-
 
Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.

ΤΟΥΡΜΠΑΝΙΑ ΚΑΙ ΚΙΠΑ του Δημήτρη Ψυχογιού

Μεταφέρω εδώ ολόκληρο το εξαιρετικό άρθρο του Δημήτρη Ψυχογιού Τουρμπάνια και κιπά που δημοσιεύτηκε στα  Τα Νέα στις  17/6/25

Δεν μας μετέφρασαν τι έλεγε, αλλά υποθέτω ότι η μάντιλο-φορούσα εκφωνήτρια της ιρανικής τηλεόρασης που έτρεξε να σωθεί από τις βόμβες που έριχνε το Ισραήλ της μάλλον απαντούσε με κάποιο στίχο από το κοράνι στον κιπά-φορούντα Μπενιαμίν Νετανιάχου που είχε αφήσει την περασμένη Πέμπτη στο Δυτικό Τείχος του Όρους του Ναού συγκινητική προσωπική προσευχή προς τον Γιαχβέ με τη φράση από τη Βίβλο («Αριθμοί, 23:24): «ἰδοὺ λαὸς ὡς σκύμνος ἀναστήσεται καὶ ὡς λέων γαυρωθήσεται» – η οποία συνεχίζει: «οὐ κοιμηθήσεται, ἕως φάγῃ θήραν, καὶ αἷμα τραυματιῶν πίεται», είχε γράψει το «Βήμα» την περασμένη Παρασκευή, με βάση τη σχετική ανάρτηση του Ισραηλινού πρωθυπουργού στο Χ.
Στα νέα ελληνικά η μετάφραση του χωρίου σε επίσημο εκκλησιαστικό δικτυακό τόπο είναι «ιδού ο λαός αυτός θα εγερθεί ωσάν νεαρός λέων, θα καμαρώσει την μεγαλοπρέπειάν του ως μεγάλος λέων. Δεν θα κοιμηθεί πριν κατασπαράξει την λεία του και πριν πίει το αίμα εκείνων που θα φονεύσει».
Λίγες ώρες μετά το προσκύνημα, ξεκίνησαν οι στρατιωτικές επιχειρήσεις του Ισραήλ κατά του Ιράν που ονομάστηκαν Rising Lion, «Ορθούμενος Λέων». Ήτοι, ο κατά τους υποστηρικτές του κ. Νετανιάχου πρόμαχος των «δυτικών αξιών», του διαφωτισμού και της δημοκρατίας απέναντι στο επάρατο Ισλάμ, εμπνέεται από κυριολεκτικά αιμοβόρα 3.000 χρόνων, προφητεία μάγου ονόματι Βαλαάμ (προερχόμενου κάπου από τη σημερινή Τουρκία, κατά τους ιστορικούς) ότι «ο περιούσιος λαός του Κυρίου» θα πιεί το αίμα των εχθρών του.
Υπήρξε και νεώτερη ερμηνεία ότι, επειδή η επί δυναστείας Παχλεβί σημαία του Ιράν είχε λέοντα, ο κ. Νετανιάχου εννοούσε ότι θα ξεσηκωθεί ο λαός του Ιράν, θα γκρεμίσει τους αγιατολάδες και θα επαναφέρει τη δυναστεία – για τούτο και ισραηλινοί υπουργοί διαφήμιζαν τις τελευταίες ημέρες φωτογραφίες τους με τον Ρεζά Παχλεβί, γιο του τελευταίου σάχη.
Το «Αριθμοί, 23:24» είναι εξαιρετική προπαγανδιστική επιλογή, ικανοποιεί όλα τα γούστα: τα αιμοβόρα της Ισραηλινής και παγκόσμιας Ακροδεξιάς, των αφελών παγκοσμίως υποστηρικτών της, της οικογένειας Παχλεβί αλλά και των Αμερικανών «ανορθωτών δημοκρατικών καθεστώτων». Αυτών που θα ανέτρεπαν τον Σαντάμ, τον Καντάφι, τον Ασάντ, τους Ταλιμπάν, τον Μουμπάρακ για να φέρουν τη δημοκρατία, και άφησαν πίσω τους αίμα και θρύψαλα.
Ό,τι όμως και αν είπε η διασωθείσα εκφωνήτρια, το γεγονός είναι ότι στην Μέση Ανατολή δεν αναμετρώνται θρησκείες, ούτε πολιτισμοί ή λαοί – ούτε καν κράτη: αναμετρώνται επικίνδυνοι πολιτικοί με ηγεμονικές βουλιμίες –είτε τουρμπάνια φορούν είτε κιπά– που θέλουν να επεκτείνουν την κυριαρχία τους. Όποιος και αν νικήσει, θα αντιμετωπίσει συνασπισμένους τους φοβισμένους από την ισχύ του γείτονές του, οι πόλεμοι θα συνεχιστούν. Το μεγάλο ζητούμενο λοιπόν, όπως και στην Ουκρανία, είναι η ειρήνη.
 
Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.

ΤΟ «ΘΑΥΜΑ» ΜΕ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΑΝ ΤΣΕΝΑΡΟ

Ένα από τα ωραιότερα μέρη της Ιταλίας που έχω επισκεφτεί, είναι η Νάπολι και έχω γράψει σχετικά γι΄αυτήν  στα ποστ μου
BELLA (?) NAPOLI και στο   ΙΙ- ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΥΠΑΡΧΕΙ Η BELLA NAPOLI ! 
Θα άξιζε όμως να την ξαναδώ κάποια από τις 3 μέρες που η πόλη γιορτάζει τον πολιούχο άγιο της, τον Σαν Τσενάρο, δηλαδή το Σάββατο πριν από την πρώτη Κυριακή του Μαΐου, στις 19 Σεπτεμβρίου και στις 16 Δεκεμβρίου.

Εκείνες τις μέρες γίνεται η περιφορά του αγάλματος του αγίου στους ώμους πιστών με πομπή που ξεκινά από τον Καθεδρικό Ναό της Νάπολης και διασχίζει τους δρόμους του ιστορικού κέντρου με τους συμμετέχοντες να φορούν παραδοσιακά ρούχα, κουβαλώντας κεριά και λουλούδια.

Ταυτόχρονα οι πάγκοι στους δρόμους προσφέρουν γαστρονομικές απολαύσεις, όπως το περίφημο zeppole di San Gennaro, τηγανητά γλυκά πασπαλισμένα με ζάχαρη άχνη, που αντιπροσωπεύουν ένα πραγματικό σύμβολο αυτού του φεστιβάλ.
Βέβαια εκτός από τα γλυκά ψήνουν ψητά λουκάνικα, και μαγειρεύουν ζυμαρικά και φασόλια. Επίσης   ο περίφημος cuoppo, είναι ένα πακέτο με ανάμεικτα τηγανητά φαγητά.
Η  sfugliatella ή την pastiera, είναι τυπικά επιδόρπια που κάνουν αυτή τη γιορτή ακόμα πιο ξεχωριστή.

Το ωραίο δε είναι ότι σε γιγαντοαφίσες που αναρτώνται στην Νάπολι με τον άγιο Τζενάρο όσοι Έλληνες τις βλέπουν νομίζουν ότι είναι ο Τσίπρας!
Ο Τζενάρο γεννήθηκε, το 272 στο Μπενεβέντο και πέθανε στις 19 Σεπτεμβρίου του 305. Ήταν επίσκοπος και μάρτυρας και έχει αναγνωριστεί ως Άγιος τόσο από την Καθολική όσο και από την Ορθόδοξη Εκκλησία.

Το μαρτύριό του έγινε κατά τη διάρκεια των διωγμών που διέταξε ο αυτοκράτορας Διοκλητιανός.
Μετά τον θάνατο του η χριστιανική μυθολογία πιστεύει ότι μια γυναίκα, που την έλεγαν Ευσέβια, μάζεψε σε δύο φιάλες αίμα του. Αυτές μαζί με τα οστά του φυλάσσονται στον Καθεδρικό Ναό της πόλης.
Βέβαια ο  Σαν Τζενάρο είχε και ένα θησαυρό που αποτελείται από 70 αντικείμενα, μεταξύ των οποίων και  ένα κολιέ αμύθητης αξίας, που θεωρείται ένα από τα ακριβότερα αντικείμενα του κόσμου και έχει μεγαλύτερη αξία ακόμη και από το Πετράδι του Στέμματος, το στέμμα της βασίλισσας Ελισάβετ.
Το αίμα του, σύμφωνα με την παράδοση,  υγροποιείται τρεις φορές το χρόνο που γιορτάζεται ο άγιος.

Ο Αρχιεπίσκοπος παίρνει στα χέρια του την φιάλη που περιέχει το ξηρό αίμα του Αγίου και αν το αίμα ρευστοποιηθεί, το ανακοινώνει στους πιστούς εν μέσω... πυροβολισμών. Αν το αίμα υγροποιηθεί σημαίνει καλοτυχία για την πόλη, αν όχι ότι έρχονται  δεινά.
Η υγροποίηση του αίματος του Σαν Τζενάρο θεωρείται από τους πιστούς ως θαύμα και ερμηνεύεται ως ένδειξη προστασίας και ευλογίας για την πόλη της Νάπολης.
Έτσι το 1631, όταν η πόλη της Νάπολης χτυπήθηκε από βίαιο έκρηξη του Βεζούβιου  οι πιστοί, τρομαγμένοι, μετέφεραν το φιαλίδιο με το αίμα του αγίου σε πομπή στους δρόμους της πόλης, παρακαλώντας τη βοήθειά του. Στο τέλος της πομπής, ο Βεζούβιος ηρέμησε και έτσι οι Ναπολιτάνοι πίστεψαν ότι η πόλη γλίτωσε από μεγαλύτερες ζημιές.
Οι Ναπολιτάνοι, γίνονται ιδιαίτερα ανήσυχοι εάν το αίμα δεν υγροποιηθεί την ημέρα της γιορτής του αγίου, στις 19 Σεπτεμβρίου, αλλά λιγότερο τις άλλες δύο ημέρες, κατά τις οποίες το φιαλίδιο τίθεται σε δημόσιο προσκύνημα.
Οι θρησκευτικές αυτές προκαταλήψεις είχαν υποδαυλιστεί πριν 45 χρόνια όταν στις 19 Σεπτεμβρίου του 1980, το αίμα του αγίου δεν είχε υγροποιηθεί και δύο μήνες αργότερα ένας τεράστιος σεισμός έπληξε τη νότια Ιταλία, σκοτώνοντας περισσότερους από 3.000 ανθρώπους. 
Για να τους καθησυχάσει ο καρδινάλιος της πόλης, Crescenzio Sepe, είπε στους πιστούς να μην είναι υπερβολικά απογοητευμένοι. «Αν κάτι πρέπει να "λιώσει", είναι οι καρδιές των ανθρώπων».

Το 2005 όμως, η επιστήμονας Μαγκερίτα Χακ, από την Ιταλική Ένωση για τη Μελέτη του Παραφυσικού, τόλμησε να αμφισβητήσει το θαύμα και να πει ότι το «αίμα» μπορεί να παρασκευαστεί ακόμη και στην... κουζίνα!
H Χακ, έχοντας τη σύμφωνη γνώμη συναδέλφων της από την Ιταλική Ένωση για τη Μελέτη του Παραφυσικού, τόνισε ότι η φιάλη περιέχει «ένα χημικό συστατικό με βάση το σίδηρο το οποίο χρονολογείται από τον Μεσαίωνα». H σκούρα καφέ γέλη είναι συμπαγής και υγροποιείται αν κάποιος την κουνήσει, είπε η καθηγήτρια. H ίδια ονόμασε το χημικό συστατικό ως ένυδρο οξείδιο του σιδήρου – FeO (ΟΗ) – το οποίο έχει τα χαρακτηριστικά του αίματος. Είναι δηλαδή ένα, όπως ονομάζεται θιξοτροπικό τζελ στο οποίο το ιξώδες αυξάνεται εάν αφεθεί χωρίς ανάδευση και μειώνεται εάν αναδευτεί ή μετακινηθεί.
H άποψή της προκάλεσε αντιδράσεις στη Νάπολι. Ο Μαρκήσιος Πιερλούτζι Σανφελίτσε, από τους επίσημους φρουρούς της φιάλης, απάντησε ότι τα αποτελέσματα δοκιμών που έγιναν στη φιάλη τη δεκαετία του ’80 έδειξαν ότι περιέχει αιμοσφαιρίνη – η βασική χρωστική των ερυθρών αιμοσφαιρίων.

 «Το πρόβλημα με τους επιστήμονες είναι ότι όταν δεν μπορούν να βρουν μια εξήγηση την εφευρίσκουν. Ας αφήσουν το θαύμα του Σαν Τζενάρο στην ησυχία του. Είναι η ψυχή της Νάπολι», πρόσθεσε η ηθοποιός Μαρίζα Λαρίτο. (η Ναπολιτάνα ηθοποιός, τραγουδίστρια και σεφ είναι πολύ γνωστή στην χώρα της από την τηλεόραση)
Στις 21 Μαρτίου 2015, το αίμα στο φιαλίδιο φάνηκε να ρευστοποιείται κατά τη διάρκεια επίσκεψης του Πάπα Φραγκίσκου. Αυτό θεωρήθηκε ως ένδειξη της εύνοιας του αγίου προς τον πάπα. Το αίμα δεν ρευστοποιήθηκε όταν ο Πάπας Βενέδικτος XVI επισκέφθηκε το 2007.
 
Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.
 

ΟΤΑΝ Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΚΑΤΑΛΗΓΕΙ ΣΕ ΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΙΛΑΡΟΤΡΑΓΩΔΙΑ!

 

Εάν δεν υπήρχαν τα 57 αθώα θύματα στην τραγωδία του σιδηροδρομικού ατυχήματος, η όλη ιστορία με την προανακριτική των Τεμπών έχει δυστυχώς τα χαρακτηριστικά  μιας ιλαροτραγωδίας.
Στην Βουλή θα γίνει συζήτηση για σύσταση προανακριτικής επιτροπής για τα Τέμπη.
Η Νέα Δημοκρατία  προτείνει έλεγχο του Κωνσταντίνου Καραμανλή για απλό πλημμέλημα.
Η πρόταση του ΠΑΣΟΚ  θέλει τον πρώην υπουργό Μεταφορών ελεγχόμενο για κακούργημα και μαζί του και τους  πρώην υφυπουργούς Ι. Κεφαλογιάννη, Γ. Καραγιάννη, Μ. Παπαδόπουλο, τον πρώην Υπουργό Υποδομών και Μεταφορών Χ. Σπίρτζη και τους πρώην υφυπουργούς Μ. Χρυσοβελώνη, Ν. Μαυραγάνη και Αθ. Μωραΐτη.
Με τον ΣΥΡΙΖΑ και τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης, αρχίζει η ιστορία να αποκτά τα στοιχεία της ιλοροτραγωδίας που προανέφερα.
Για να μπορέσει ο ΣΥΡΙΖΑ να καταθέσει δική του πρόταση για προανακριτική χρειαζόταν 30 βουλευτές και του έλειπαν τέσσερεις .
Το μόνο που κατάφερε ήταν να δεχθεί να συνυπογράψει η ανεξάρτητη, προερχόμενη από την Πλεύση Ελευθερίας, Αρετή Παπαιωάννου.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, για να φανεί ότι είναι πιο μαχητικός από το ΠΑΣΟΚ, ήθελε  να περιλάβει στην πρόταση του και τον Μητσοτάκη.
Η Νέα Αριστερά του έριξε το πρώτο χαστούκι αρνούμενη αυτή την συμπερίληψη.
Μιας και κανένας από τους ανεξάρτητους βουλευτές δεν ήθελε να υπογράψει την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ οι μόνοι βουλευτές που θα μπορούσαν να την στηρίξουν ήταν οι 6 βουλευτές του Κασελλάκη με τον οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται ως γνωστό στα μαχαίρια.
Τελικά αφού για μερικές μέρες ο Κασσελάκης έλεγε, αλλά δεν το έκανε ότι θα συνυπογράψουν οι βουλευτές του την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ, μετά την επιστροφή του από το Σινά, έχοντας την ευλογία των μοναχών από εκεί,  την Τετάρτη τους έστειλε και την υπέγραψαν.
Τέλος καλό λοιπόν και όλα καλά;
Αμ δε!
Πριν να προλάβει να πάει στην θέση της η καρδιά του Φάμελλου, ήρθε το δεύτερο χαστούκι, οι 6 βουλευτές του Κασσελάκη πήγαν και απέσυραν την υπογραφή τους και έτσι η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ είναι άκυρη !
Και γιατί το έκανε αυτό ο Κασσελάκης;
 Η επίσημη αιτιολογία Κασσελάκη ήταν πως δεν ήθελε να υπάρχει καμιά πρόταση προανακριτικής άλλη που να "αδυνατίζει" το κατηγορητήριο των συγγενών των θυμάτων των Τεμπών.
Βασικά ήρθε μια πρόταση, όπως λέει και ο Σάκης Μουμτζής, με την οποία  ή κάνεις καλά τη δουλειά ή δεν την κάνεις καθόλου. Αυτά τα φλώρικα «περί παράβασης καθήκοντος» δεν φτουράνε. Εσχάτη προδοσία, μπαμ και κάτω.

Ήταν η πρόταση της ολιστικής παιδιάτρου και του συλλόγου της, με την οποία συντάχθηκαν τα προσωποκεντρικά κόμματα του ξυλολίου και ο ΣΥΡΙΖΑ έμεινε στον άσο!
 Έτσι συγκροτήθηκε αμέσως η Εθνική Παράταξη Ξυλολίου (ΕΠΞ ή Ε.ΠΑ.ΞΥ) η οποία στις δημοσκοπήσεις κινείται περί το 25%. Βελόπουλος, Ζωή, Νατσιός και Κασσελάκης, όλοι μαζί κάπου εκεί βρίσκονται. Και η εσχάτη προδοσία παραπέμπει ευθέως στις κρεμάλες των «αγανακτισμένων». Αυτή η λεπτή γραμμή που συνδέει εκείνη την περίοδο με το σήμερα εξακολουθεί να υπάρχει και να καθορίζει συμπεριφορές τόσο στην κορυφή όσο και στη βάση της κοινωνίας. 
Η πρόταση του Συλλόγου Ατόμων Πληγέντων Δυστυχήματος Τεμπών όμως φαίνεται ότι  βασικά εκφράζει τις απόψεις της Προέδρου του και όπως δήλωσαν η Ελένη Βασάρα, γραμματέας του ΔΣ του Συλλόγου και ο Βασίλης Παυλίδης, μέλος του ΔΣ, ουδέποτε συζητήθηκε σε συνεδρίαση του Διοικητικού του Συμβουλίου, ούτε είχαν ενημερωθεί για αυτή την κίνηση ή το περιεχόμενό της και την πρόταση την έμαθαν από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τα ΜΜΕ.
 Ήδη δε από καιρό δύο άλλοι τραγικοί γονείς ο Πλακιάς και ο Βλάχος  έχουν δηλώσει ότι δεν πιστεύουν ότι υπήρξε παράνομο φορτίο το οποίο αναφέρει η πρόταση.
Στην πρόταση επίσης  ο σταθμάρχης είναι ανύπαρκτος, ενώ  ζητάει να διερευνηθούν οι ευθύνες για εσχάτη προδοσία(!), ανθρωποκτονία από ενδεχόμενο δόλο κατά συρροή, σωματική βλάβη από ενδεχόμενο δόλο κατά συρροή κτλ του Πρωθυπουργού , του  πρώην υπουργού Υποδομών Κώστα Καραμανλή, του προκατόχου του, Χρήστου Σπίρτζη, συνολικά κατά 11 πολιτικών προσώπων. ( 8 πρόσωπα η πρόταση του ΠΑΣΟΚ,  11 εμείς!) 
Και όπως γράφει ο Ηλίας Κανέλλης:
Τι λέει δηλαδή η πρόταση; Ότι ενδεχομένως ο Μητσοτάκης, με δόλο, φώναξε τους αρμοδίους και τους είπε να στείλουν στην Λάρισα ένα σταθμάρχη που θα τα έκανε ρόιδο για να σκοτώσει νέα παιδιά. Και αυτή η υπόθεση ζητείται να εισαχθεί στην Βουλή, μετά τα ξυλόλια και τα εξαερωμένα βαγόνια, να αρχίσουμε να συζητάμε σοβαρά το σενάριο.

Και βέβαια μιλάει για συγκάλυψη με το μονόπλευρο μπάζωμα, γιατί ως γνωστό όλα τα στοιχεία που θα μας αποκάλυπταν την αλήθεια μόνο σε αυτή την πλευρά θα υπήρχαν!
Δικαιολογημένα λοιπόν γράφει ο Γ. Πρετεντέρης:
Είδατε τι έγινε στα Τέμπη; Συγκάλυψη. Και τι υπήρχε να συγκαλυφθεί; Δεν ξέρω αλλά γι’ αυτό χρειαζόταν η συγκάλυψη. Ωστε να μη μάθουμε ποτέ τι συγκαλύφθηκε. Ενώ αν ξέραμε τι έπρεπε να συγκαλυφθεί, δεν θα είχε συγκαλυφθεί. Στοιχειώδες.
Ο Νίκος Πλακιάς, που θρηνεί για 3 άτομα,  με ανάρτηση στο Χ είναι αντίθετος με την πρόταση που κατατέθηκε:
 Καμμιά προανακριτική μέχρι να τελειώσει το ανακριτικό κομμάτι.
Υπάρχουν ακόμη κρίσιμες καταθέσεις υψηλόβαθμων στελεχών του Υπουργείου Μεταφορών που μπορεί να αλλάξουν πολλά στην πορεία στο θέμα Καραμανλή και των υπολοίπων Υφυπουργών στο θέμα των ευθυνών που τους αναλογεί.
Οποιαδήποτε προανακριτική γίνει τώρα το αποτέλεσμα είναι γνωστό:
Αθώος!!!
Πλημμέλημα!!!».
Με συγκλονιστική δε απλότητα θέτει το αμείλικτο ερώτημα για την βάναυση εκμετάλλευση της τραγωδίας  που έχει γίνει για καθαρά πολιτικούς λόγους:
Έχω μια απορία γιατί στην πρόταση του συλλόγου δεν ζητούν την ευθύνη της κυβέρνησης και του Πρωθυπουργού για το λαθρεμπόριο που λέγανε δυο χρόνια τώρα ; Δεν είναι για ποινικές ευθύνες αυτό ; Λαθρέμπορους δεν τους έλεγαν ;
Αυτοί δεν λέγαν μαζί με τον Βελόπουλο και την Κωνσταντοπουλου για φορτία και λαθρεμπόριο ;
Ε!! Μήπως γιατί ξέρουν ότι λέγανε ψέμματα ;
Δίχασαν τον κόσμο τους συγγενείς και όλους εσάς πολιτικοποίησαν τα ΤΕΜΠΗ και εσείς ακόμα δεν θέλετε η μάλλον δεν θέλετε την αλήθεια .
Τα ΤΕΜΠΗ δεν έχουν χρώμα
Τα ΤΕΜΠΗ έχουν θάνατο και δάκρυα.
Εγώ το έχω πει πολλές φορές λευκή επιταγή δεν θα δώσω σε κανέναν!!!
Θα πληρώσουν άπαντες από όποια πλευρά και αν είναι όπου και να ανήκουν όποιον εκπροσωπούν .

Τελικά και σε αυτή την περίπτωση η αριστερά της Ζωής και του Κασσελάκη  μετά την αγαστή  συνεργασία της με τα κόμματα της ακροδεξιάς, απέδειξε πόσο  μεγάλο είναι το ηθικό της πλεονέκτημα για το οποίο και αυτοδιαφημίζεται ενώ όλοι οι άλλοι γελάνε!
Έτσι τώρα θα στηθούν 14 κάλπες στην Βουλή, δηλαδή 4 περισσότερες από την Νοβάρτις. 
 
Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.

ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΘΟΥΜΕ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΘΑΝΑΣΙΑ

Όλη την χώρα την έχει συγκλονίσει η τραγική ιστορία του  87χρονου που σκότωσε την 85χρονη γυναίκα του που ήταν σε προχωρημένο στάδιο καρκίνου και αυτοκτόνησε.
Από εκείνη την μέρα επανήλθε στο προσκήνιο το θέμα της ευθανασίας.
Γράφει γεμάτη αγανάκτηση η Ρέα Βιτάλη στο άρθρο της Γιατί τον κάνατε δολοφόνο;
Απολίτιστοι! Απολίτιστοι! Να βράσω τον πολιτισμό πού δήθεν καμαρώνουμε ότι κατακτήσαμε οι απόγονοι των αρχαίων. Βάρβαροι! 87χρονος αναγκάστηκε να ελευθερώσει με το όπλο του τη γυναίκα του, η οποία μαρτυρικά πέθαινε «ζωντανή», χτυπημένη από καρκίνο τελικού σταδίου, και να αυτοκτονήσει ο ίδιος. Πώς του το κάνατε αυτό; Πώς του βάλατε τόση έγνοια στο κεφαλάκι των 86 ετών του; Πώς του οπλίσατε το χέρι; Σπαράζει η ψυχή μου να τον σκέφτομαι. Να καιροφυλακτεί να φύγει το εγγόνι του από το δωμάτιο, να υποκριθεί στον γιο του ότι θα ήθελε να μιλήσει στη γυναίκα του και να τον κλειδώνει στο μπαλκόνι, να βγάλει το όπλο… Τη συνόδευσε στην εκκλησία, στο πλευρό του. Την καμάρωσε Γυναίκα του. Ταίρι ζωής. Εκαναν παιδιά, αξιώθηκαν εγγόνια. Περπάτησαν γήρας. Συμπονέθηκαν όσο και αγαπήθηκαν. Ενώθηκαν τα χρώματά τους όπως των ιμπρεσιονιστών ζωγράφων… Πού να ξεχωρίσει ο ένας από τον άλλον; Ηταν η ώρα να τη συνοδέψει και στον άλλον κόσμο; Ηταν δική του ευθύνη; Αφού κανένας του πολιτισμένου κράτους δεν αναλάμβανε! Την έλαβε ακέραια. Βράχος τής στάθηκε. Εσείς; Εσείς, κύριοι της Βουλής των Ελλήνων; Εχετε άλλο συμβόλαιο με τον Θεό από όλους εμάς; Δικό σας το έγκλημα! Ολοδικό σας! Ούτε καν Ανακουφιστική Φροντίδα. Χρόνια και χρόνια αγωνίζομαι, εγώ προσωπικά, με ό,τι μέσον διαθέτω. Ούτε καν Ανακουφιστική Φροντίδα!
Εξίσου  συγκλονιστική είναι και η προσωπική μαρτυρία της Πέπης Ραγκούση στο άρθρο της Δικαίωμα στην αξιοπρέπεια.
Έζησα αυτό το κρυφτούλι με την αξιοπρέπεια επί δεκαεπτά συναπτά χρόνια.
Από το 2005 που αρρώστησε ο πατέρας μου με καρκίνο των οστών έως το 2022 που έσβησε η μητέρα μου. Και είδα δύο ανθρώπους που έζησαν όλη την ζωή τους απόλυτα αξιοπρεπείς, να λιώνουν μέσα σε μια συνθήκη σοκαριστικής αναξιοπρέπειας.
Το μυαλό του πατέρα μου που ήταν ως λίγους μήνες πριν από τον θάνατο του ήταν ξυράφι, έγινε σουρωτήρι από τις μορφίνες. Έλεγε ακατάληπτα, γελούσε σαν χάχας, ο γιατρός μου εξήγησε ότι ήταν ο μόνος τρόπος να μην πονάει, προσπαθούσα να καταλάβω  αυτό το «δεν αντέχω να τον βλέπω έτσι» ήταν εγωιστικό από μέρους μου. Με την μητέρα μου τα πράγματα ήταν χειρότερα.
Μετά τον θάνατο του πατέρα μου άρχισε να βυθίζεται στην άνοια και στα επόμενα χρόνια κατέβηκε όλα τα σκαλοπάτια της σωματικής και πνευματικής εξαθλίωσης.
Η γυναίκα που όταν περπατούσε  έτριζαν τα πεζοδρόμια, ήταν ένα κουβαράκι πάνω στο κρεβάτι που δεν μπορούσε να επικοινωνήσει με το περιβάλλον δεν μπορούσε να κινηθεί.  Έλιωνε όσο πύκνωναν τα σκοτάδια του μυαλού της, το βλέμμα της δεν έβλεπε τίποτα λίγους μήνες πριν από τον θάνατο της είχε αρχίσει να λιώνει, ένα κουβάρι ήταν με μια καρδιά που δούλευε ακόμα.
Αλλά ποια είμαι εγώ ή η αδελφή μου που θα αποφασίζαμε για τις ζωές τους; Κι αν οι ίδιοι ήθελαν να ζήσουν έστω και λίγες μέρες παραπάνω παρότι οι γιατροί δεν έδινα την παραμικρή ελπίδα; Ε, δεν ήθελαν.
Το κατάλαβα από κάτι μισόλογα του πατέρα μου. Και από ένα βλέμμα τα μάνας μου που κάποια στιγμή σαν να ζωντάνεψε και ήταν σαν να μου έδινε χαστούκι, σαν να μου έλεγε «Δεν ντρέπεσαι που με άφησες.
Επανέρχομαι δε στο άρθρο της Ρέας Βιτάλη επειδή θίγει και άλλο ένα μεγάλο και σχετικό πρόβλημα που δυστυχώς υπάρχει στην χώρα μας, της φροντίδας των ασθενών τελικού σταδίου:
Στον χάρτη της Ευρωπαϊκής Ηπείρου κατέχουμε την 46η θέση στις παροχές Ανακουφιστικής Φροντίδας. Είμαστε πάνω από το Τουρκμενιστάν και το Κόσοβο. Καμαρώστε μας! Ακούσατε αυτό το στατιστικό στοιχείο να απασχολεί κανέναν; Κυβέρνηση, αντιπολίτευση; Ακούσατε κανέναν να το εκλαμβάνει ως επείγον; Είδατε κανέναν να ανεμίζει χαρτιά από το βήμα της Βουλής; Αν ούτε αυτό δεν φιλοτιμήθηκαν ακόμα να ολοκληρώσουν, πού να φτάσουμε στην υποβοηθούμενη αυτοκτονία; Πού να φτάσουμε στην ευθανασία;
………………………………..
Αναμένουμε… Αναμένουμε… Εσαεί. Υπομένοντας ο καθένας ένα δικό του μαρτύριο. Κάθε σπίτι και ένας σταυρός. Ατεχνοι «νοσοκόμοι»-παιδιά, φιλότιμοι συγγενείς, μια κυρία από τη Βουλγαρία, μια κυρία από τη Γεωργία, «μήπως ξέρετε καμία κυρία;». Σιχάθηκα, βαρέθηκα.

Πριν 14 χρόνια στο ποστ μου Ο ΟΡΚΟΣ ΤΟΥ ΙΠΠΟΚΡΑΤΗ, Η ΕΥΘΑΝΑΣΙΑ, ΚΑΙ ΟΙ ΕΚΤΡΩΣΕΙΣ  έχω επεξηγήσει γιατί  ο όρκος αυτός για τα σημερινά δεδομένα είναι πια ξεπερασμένος
Πριν ένα χρόνο είχα γράψει  ΤΙ ΙΣΧΥΕΙ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΙΣ ΠΡΟΗΓΜΕΝΕΣ ΧΩΡΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΘΑΝΑΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΟΒΟΗΘΟΥΜΕΝΗ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ και σε αυτό αναφέρω μερικές ακόμη  χώρες που έχει νομιμοποιηθεί η ευθανασία πέρα από αυτές που είχα γράψει στο προηγούμενο ποστ.
Σουμάροντας τις χώρες που αναφέρονται στα δύο αυτά  ποστ, συν μερικές ακόμη από εδώ, τα επικρατούντα για την ευθανασία παγκοσμίως είναι τα εξής:
Αλβανία: η ευθανασία νομιμοποιήθηκε το 1999.
Βέλγιο: Το Κοινοβούλιο νομιμοποίησε την πρακτική της ευθανασίας στα τέλη Σεπτεμβρίου του 2002. Το 2014 επεκτάθηκε και σε ανηλίκους υπό αυστηρά κριτήρια.
Ελβετία: Παραμένουν απαγορευμένες όλες οι μορφές ευθανασίας μεταξύ των οποίων και η θανατηφόρα ένεση. Η ελβετική νομοθεσία ορίζει μόνο την προμήθεια μέσων για να διαπράξει κανείς αυτοκτονία.
Ιαπωνία: Δε διαθέτει επίσημους νόμους για την ευθανασία.
Λουξεμβούργο: Η ευθανασία νομιμοποιήθηκε με νομοσχέδιο που ψηφίστηκε από το κοινοβούλιο στις 20 Φεβρουαρίου του 2008 και η επίσημη έγκρισή του έγινε στις 16 Μαρτίου του 2009.
Ολλανδία: Το 2002 η χώρα νομιμοποίησε την ευθανασία, ανάμεσα στα άλλα και με τη μορφή της υποβοηθούμενης αυτοκτονίας από γιατρό.
Βρεττανία: Νομοσχέδιο του Νοεμβρίου 2024 αφορά αποκλειστικά τους ασθενείς που βρίσκονται στο τελευταίο στάδιο της ασθένειας τους και έχουν λάβει έξι μήνες ζωής ή και λιγότερο από δύο γιατρούς και έναν δικαστή. Έχει ακόμη κοινοβουλευτική διαδικασία ώστε να γίνει νόμος του κράτους.
Σκωτία: έκανε τον Μάιο 2025  ένα βήμα προς τη νομιμοποίηση της υποβοηθούμενης ευθανασίας , καθώς το Κοινοβούλιο ενέκρινε σε πρώτη ανάγνωση το νομοσχέδιο "Assisted Dying for Terminally Ill Adults (Scotland) Bill", το οποίο θα επιτρέπει σε ασθενείς τελικού σταδίου να ζητούν ιατρική βοήθεια για να θέσουν τέλος στη ζωή τους..
Ιρλανδική Δημοκρατία: Η ευθανασία είναι παράνομη.
Ισπανία: Το 2021 ενέκρινε νόμο που επιτρέπει την ευθανασία για άτομα με σοβαρές και ανίατες παθήσεις που προκαλούν αφόρητο πόνο.
Γερμανία: Το 2020, το Συνταγματικό Δικαστήριο αποποινικοποίησε την υποβοηθούμενη αυτοκτονία, αναγνωρίζοντας το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση.
Καναδάς: Από το 2016 εφαρμόζεται η Ιατρική Υποβοήθηση στον Θάνατο (MAID) για ενήλικες με σοβαρές και ανίατες παθήσεις. Ο νόμος επεκτάθηκε το 2021 και από το 2027 θα περιλαμβάνει περιπτώσεις ψυχικών ασθενειών.
Ηνωμένες Πολιτείες: Η υποβοηθούμενη αυτοκτονία είναι νόμιμη σε ορισμένες πολιτείες, όπως Καλιφόρνια, Κολοράντο, Χαβάη, Όρεγκον, Βερμόντ, Ουάσινγκτον και άλλες. Κάθε πολιτεία έχει αυστηρούς κανόνες, που συνήθως περιλαμβάνουν διάγνωση τελικής νόσου.
Κολομβία: Η ευθανασία αποποινικοποιήθηκε το 1997 για ασθενείς με τερματική ασθένεια. Το 2022, το Συνταγματικό Δικαστήριο επέκτεινε το δικαίωμα και σε μη τερματικούς ασθενείς που βιώνουν σοβαρό πόνο.
Αυστραλία: Το 1995 η ευθανασία νομιμοποιήθηκε στο Βόρειο Διαμέρισμα.
Νέα Ζηλανδία: Ο Νόμος για την Επιλογή Τέλους Ζωής του 2019, που τέθηκε σε ισχύ το 2021, επιτρέπει την υποβοηθούμενη ευθανασία για  άτομα με τερματική ασθένεια, υπό αυστηρές προϋποθέσεις.
Ινδία: Το 2018, το Ανώτατο Δικαστήριο νομιμοποίησε την παθητική ευθανασία, επιτρέποντας την απόσυρση υποστήριξης ζωής για ασθενείς με μόνιμη φυτική κατάσταση ή ανίατη ασθένεια, βάσει προηγούμενης συγκατάθεσης.
Ταϊλάνδη: Στις 20 Μαρτίου του 2007 τέθηκε σε ισχύ Πράξη για την Εθνική Υγεία, στην οποία περιγράφονται οι όροι υπό τους οποίους επιτρέπεται η ευθανασία.
 
Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.

ΠΩΣ ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΓΕΝΝΗΣΕ ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΒΙΒΛΙΟ!

Ο William James Durant (1885 –1981) ήταν ιστορικός και φιλόσοφος  ιδιαίτερα γνωστός για τι 11τομο βιβλίο του  The Story of Civilization, που αναφέρεται στην ιστορία του πολιτισμού της Ανατολής και της Δύσης.
Το φθινόπωρο του 1930 ο Will Durant ήταν έξω από το σπίτι του στο Lake Hill της Νέας Υόρκης, και μάζευε  φύλλα που είχαν πέσει από τα δέντρα. Τον πλησίασε ένας καλοντυμένος άνδρας και του είπε με σιγανή φωνή  ότι επρόκειτο να αυτοκτονήσει εκτός αν ο φιλόσοφος μπορούσε να του δώσει έναν εύλογο λόγο να μην το κάνει. Ξαφνιασμένος ο Durant προσπάθησε να δώσει στον άνδρα λόγους για να συνεχίσει την ύπαρξή του. Στοιχειωμένος από τη συνάντηση με τον απελπισμένο άγνωστο, ο Durant επικοινώνησε με 100 προσωπικότητες της τέχνης , της πολιτικής, της θρησκείας και των  επιστημών, προκαλώντας τους να απαντήσουν όχι μόνο στο θεμελιώδες ερώτημα του νοήματος της ζωής (αφηρημένα) αλλά και να αναφέρουν πώς ο καθένας (συγκεκριμένα) βρήκε νόημα, σκοπό και εκπλήρωση στη ζωή του. Μεταξύ αυτών ήταν ο Mahatma Gandhi, ο Sinclair Lewis, ο George Bernard Shaw, ο Bertrand Russell, και ο  Will Rogers.  Ο Durant συγκέντρωσε όλες τις απαντήσεις στο On The Meaning of Life που κυκλοφόρησε το 1932.

Γράφει λοιπόν ο Μιχάλης Μητσός ότι:
Τροφή για το σημερινό σημείωμα έδωσε η δεκαετής αναζήτηση ενός βρετανού συγγραφέα, του Τζέιμς Μπέιλι. «Τον Σεπτέμβριο του 2015», γράφει στην Guardian, «ήμουν άνεργος, καταστενοχωρημένος, ζούσα μόνος μου στο τροχόσπιτο του μακαρίτη του παππού μου και αναρωτιόμουν ποιο είναι το νόημα της ζωής, πού θα βρω χαρά, ή σκοπό, ή περιεχόμενο. Τότε, όπως κάθε millennial, κατέφυγα στην Google για απαντήσεις. Κι έπεσα πάνω στο βιβλίο του Ντυράν».

Ο Μπέιλι άρχισε λοιπόν να στέλνει κι αυτός επιστολές σε ενδιαφέροντες ανθρώπους της εποχής μας και να τους ρωτά ποιο είναι κατά τη γνώμη τους το νόημα ή ο σκοπός της ζωής.
Μεταξύ αυτών είναι η Dame Jane Goodall, η Dame Hilary Mantel, ο Yusuf/Cat Stevens, η Rupi Kaur, ο  Sir Alan Ayckbourn, ο  Sir John Major, ο Πρόεδρος Carter, ο καθηγητής  Lord Robert Winston, ο  Julian Fellowes, ο Oliver Burkeman, η  Roxie Nafousi, η  Bindi Irwin, η  Dr Sara Kuburic, και πολλοί άλλοι.

Πέρασαν πολλές εβδομάδες για να πάρει την πρώτη απάντηση. Κι ύστερα άρχισαν να πέφτουν βροχή οι επιστολές, που έγιναν – το μαντέψατε – κι αυτές βιβλίο («The meaning of life», εκδ. Robinson).

Η Χίλαρι Μαντέλ (1952-2022) το σκεφτόταν δεκαπέντε μέρες. Κι ύστερα αποφάσισε ότι το νόημα δεν είναι ίδιο με τον σκοπό. «Δεν είμαι σίγουρη ότι η ζωή έχει κάποιο νόημα», του έγραψε η ιρλανδή συγγραφέας. «Μπορεί όμως να έχει σκοπό, αν εσύ το αποφασίσεις, και η προσπάθεια εκπλήρωσης αυτού του σκοπού παρέχει και το νόημα. Είναι σαν την αλχημεία. Οι αλχημιστές, πιστεύουμε, βρίσκονταν σε μια αέναη αναζήτηση. Δεν υπήρχε μια φιλοσοφική λίθος και δεν μπορούσαν να παρασκευάσουν χρυσό. Αφού έκανε όμως υπομονή για πολλά χρόνια, ο αλχημιστής ανακάλυψε ότι είχε επιδείξει επιμονή, ελπίδα, ακρίβεια και είχε αναπτύξει ένα όραμα – μια σειρά από λεπτές αρετές. Είχε βρει τον πνευματικό χρυσό και είχε κατανοήσει υπό αυτό το πρίσμα τη ζωή του. Είχε ανακαλύψει λοιπόν το νόημα».

Η επιστολή του Μπέιλι απασχόλησε για μέρες και τον 64χρονο αμερικανό περιβαλλοντολόγο Μπιλ ΜακΚίμπεν. «Πιστεύω ότι το νόημα της ζωής είναι να συνεχιστεί το αξιοσημείωτο παιχνίδι της ανθρώπινης ύπαρξης», απάντησε. «Στο παρελθόν, αυτό σήμαινε πάνω απ’ όλα αναπαραγωγή. Σήμερα σημαίνει πάνω απ’ όλα προστασία της πλάκας πάνω στην οποία παίζουμε αυτό το παιχνίδι. Και καθώς τώρα βάζουμε φωτιά σ’ αυτή την πλάκα, η δουλειά μας είναι να σβήσουμε τη φωτιά».

Eνας άνθρωπος που κλείνει σήμερα τα 86 του χρόνια θα είχε θεωρητικά πολλά να πει για το νόημα της ζωής. Κι όμως, ο γνωστός θεατρικός συγγραφέας Αλαν Εϊκμπορν λέει ότι θα απαντούσε εύκολα σε αυτό το ερώτημα πριν από εξήντα χρόνια, όταν αισθανόταν ότι είχε τον κόσμο στα πόδια του. Σήμερα, νιώθει τον κόσμο στην πλάτη του. «Δεν έχω ιδέα γιατί γράφω», λέει, «ούτε καν γιατί είμαι ακόμη ζωντανός. Το γράψιμο είναι μάλλον για μένα ένα αντανακλαστικό ανάλογο με την αναπνοή. Μόνο αυτό μπορώ να πω. Ζητώ συγγνώμη, με πιάσατε στη λάθος άκρη της ύπαρξής μου. Η σύντομη απάντησή μου: τι σημασία έχει;».

H απάντηση της 94χρονης Σούζαν Πόλακ, που πριν από ακριβώς ογδόντα χρόνια βγήκε ζωντανή από το στρατόπεδο Μπέργκεν-Μπέλσεν, δεν ήταν τόσο σύντομη. Όταν οι βρετανικές δυνάμεις μπήκαν στο στρατόπεδο, στις 15 Απριλίου 1945, εκείνη είχε χάσει εντελώς την ανθρώπινη φύση της, ήταν τρομοκρατημένη και μόνη, μιλούσε μόνο ουγγρικά, δεν είχε λεφτά, δεν είχε κανένα σύστημα στήριξης και δεν μπορούσε να περπατήσει. Ένας στρατιώτης τη σήκωσε από τη λάσπη και την απέθεσε απαλά σε ένα από τα μικρά ασθενοφόρα. Από εκείνη την ημέρα, νιώθει να την καθοδηγεί μια θαυματουργή καλή θέληση. Μεταφέρθηκε στη Σουηδία για να ανανήψει. Δεν θα ξεχάσει έναν από τους συντονιστές που της έβαζε να ακούει Μπετόβεν. Δεν θα ξεχάσει και τον γιατρό που την πήρε στην αγκαλιά του για να τη μάθει να περπατάει και της είπε ότι είχε μια κόρη σαν εκείνη. «Τα λόγια του αντηχούν ακόμη στ’ αυτιά μου. Λατρεύω τα ευγενικά λόγια. Είναι η προωθητική δύναμη για τη συνέχιση του ταξιδιού».
 
Είναι ο πιο διαβόητος φυλακισμένος της Αγγλίας, αφού μπήκε για πρώτη φορά φυλακή για ένοπλη ληστεία το 1974. Έκτοτε έχει καταδικαστεί επανειλημμένα για ληστείες και διάφορες βίαιες πράξεις, περιλαμβανομένης της σύλληψης 11 ομήρων σε 9 διαφορετικά επεισόδια. Πρόσφατα απορρίφθηκε για άλλη μια φορά αίτημά του να αποφυλακιστεί, αφού το Συμβούλιο δεν μπόρεσε να εγγυηθεί ότι δεν θα προσφύγει και πάλι στη βία. «Η ζωή είναι για μένα ένα δώρο», έγραψε στον Μπέιλι. «Πρέπει να το σέβεσαι. Να το εκτιμάς. Να κρατιέσαι απ’αυτό όσο το δυνατόν περισσότερο. Οι άνθρωποι που τα παρατάνε δεν το αξίζουν. Πέρασα σαράντα πέντε χρόνια της ζωής μου σε μια τρύπα, κι όμως τα απήλαυσα. Τα έκανα να αποκτήσουν νόημα για μένα. Γιατί βρήκα τον «εαυτό μου»». Στο πίσω μέρος της σελίδας πρόσθεσε: «Μην κατουράς ποτέ έναν κροταλία!»
 
 Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.

ΔΥΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΕΣ ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ ΤΗΣ ΥΠΑΡΧΟΥΣΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Οι πολίτες αυτής της χώρας  που επιθυμούν ο τόπος να έχει μια σταθερή και υπεύθυνη  διακυβέρνηση, μετά την θορυβώδη διάλυση  του ΣΥΡΙΖΑ, αναγκαστικά καταφεύγουν στα κόμματα που έχουν με τον ένα ή  άλλο τρόπο, αναλάβει προηγουμένως την διακυβέρνηση της , με επιτυχία που αξιολογείται  βέβαια  ανάλογα με  τις πολιτικές αντιλήψεις του καθενός,
Και αυτά είναι εκ των πραγμάτων η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ.
Πάντως υπάρχει και ένα σημαντικό ποσοστό που έλκεται από  ακροδεξιά ή ακροαριστερά γκρουπούσκουλα ή προσωποπαγή κόμματα ή  και από το κομουνιστικό απολίθωμα.
Υπάρχει τέλος  και ένα ποσοστό που δεν ψηφίζει και που αδιαφορεί για το ποιος θα κυβερνήσει την χώρα,  αλλά που  έχει πάντα επικριτική γνώμη για την εκάστοτε κυβέρνηση που κάποιοι την εξέλεξαν χάρις και στην δική τους αποχή.
Αυτές τις μέρες διάβασα δύο πολύ ενδιαφέροντα άρθρα που αναφέρονται στην ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ και αναλύουν την σημερινή θέση τους στην πολιτική ζωή της χώρας. Οι υπογραμμίσεις στα άρθρα είναι δικές μου.

Το πρώτο είναι του Γιώργου Σκαμπαρδώνη με τίτλο   Δεξιός Γκραμσιανισμός  και επεξηγεί βασικά τους λόγους επικράτησης της ΝΔ.
Τείνει να αποδειχτεί ότι η Δεξιά είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση για να την αφήσει κανείς στους δεξιούς. Κι αυτό με την έννοια ότι τη φιλελεύθερη παράταξη σήμερα, αλλά και εδώ και καιρό, την υπερασπίζονται πιο αποτελεσματικά μη-δεξιοί (με την καθαρή έννοια του όρου) επικαιρικοί υποστηρικτές κυρίως του Μητσοτάκη κι όχι της Νέας Δημοκρατίας καθεαυτής, εφόσον κι αυτή υπάρχει ως κόμμα πάντα και μόνον υπό το ξεχωριστό ύφος της επιρροής του εκάστοτε ηγέτη.
Ζούμε ένα είδος πρωτοφανούς δεξιού Γκραμσιανισμού. Δηλαδή, πολίτες, διανοούμενοι, δημοσιογράφοι και δημοσιολόγοι που κατάγονται από άλλα κόμματα και από διαφορετικές δομές σκέψης, απογοητευμένοι από τη σοσιαλδημοκρατία και την Αριστερά στις ραχητικές ποικιλίες της, υποστηρίζουν εκείνον που κρίνουν ότι μπορεί να κάνει τη δουλειά, δηλαδή να κυβερνήσει επιτυχέστερα τη χώρα, πέρα από ξεπερασμένα ιδεολογήματα και τραβηγμένα χειρόφρενα. Εν προκειμένω υποστηρίζουν και προστατεύουν με επιτυχία τον Μητσοτάκη, κρίνοντας πως αυτός κινείται αποτελεσματικά στα μεγάλα θέματα (Εθνικά, άμυνα, οικονομία, μετανάστευση, ανθρώπινα δικαιώματα, ασφάλεια) και όχι συντηρητικά σε ζητήματα σύγχρονων διεκδικήσεων και εσωτερικής ελευθερίας. Αντίθετα, κάποιοι εξ εκείνων τους οποίους θα περιγράφαμε ως μασίφ, ή ως αυθεντικούς δεξιούς, μάχονται τη Νέα Δημοκρατία του Μητσοτάκη, πέρα από κάθε αυτονόητη ευελιξία που απαιτούν οι καιροί, αλλά και χωρίς κάποια υπερέχουσα θεϊκή αρχή να τους έχει χρίσει αποκλειστικούς προφήτες του φιλελευθερισμού επί της γης. Ναι, αλλά τι ‘ναι δεξιός; Τι μη-δεξιός; Και τι τ’ ανάμεσό τους;
Δύσκολο, πλέον, να απαντήσεις, εφόσον οι ποικιλίες είναι πολλές και οι προσμείξεις άπειρες και από άποψη θεωρίας και θεωρητικών, αλλά και ρευστής πρακτικής επί του μεταβαλλόμενου τοπίου. Χοντρικά είναι δεξιός, ή φιλελεύθερος όποιος πιστεύει στην αστική δημοκρατία και στην Ευρώπη, δηλαδή στον κοινοβουλευτισμό, στον πολυκομματισμό, στην ελεύθερη οικονομία, στην ελευθερία του λόγου και του ατόμου, στην ιδιωτική πρωτοβουλία και στην αυτονομία της βούλησης. Στην εθνική ανεξαρτησία στο πλαίσιο μιας δημοκρατικής Ευρώπης. Η δεξαμενή είναι ευρύχωρη και χωράει τους περισσότερους – ακόμα και η σοσιαλδημοκρατία δεν διαφορίζεται πολύ, εφόσον αποδέχεται αυτό το γενικό πλαίσιο αν και χαρακτηριστικό της είναι χοντρικά η μεγαλύτερη κοινωνική ευαισθησία απέναντι στα πιο ευπαθή στρώματα. Αλλά και αυτήν την ευαισθησία μπορεί να την καλύψει ένα φιλελεύθερο κεντροδεξιό κόμμα με ευφυή ηγέτη και με ανάλογες κινήσεις διείσδυσης (όπως περίπου συμβαίνει σε κάποιο βαθμό και τώρα). Το πιο σημαντικό, όμως, είναι ότι πια η «Δεξιά» ως έννοια και ως ιστορία έχει αποδαιμονοποιηθεί – εκείνο το παλιό σύνθημα «ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά» έχει ξεπεραστεί και ξεχαστεί και λόγω Μητσοτάκη, αλλά κυρίως λόγω της μεσολάβησης των Συριζανέλ στην εξουσία και την προηγούμενη κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ, που ακόμα δυσκολεύεται να σηκωθεί, να ξαναβρεί τον εαυτό του. Γενικά η Ελλάς με τα μνημόνια και αμέσως μετά βρέθηκε εξαντλημένη και μιζεριασμένη από διάφορους τρωγλοδύτες της εναντίωσης, από νέους Τσιπρογιαλούρους και κασσελοειδή αφρόλουτρα.
Εν τω μεταξύ, κάποιος έπρεπε να κυβερνήσει αυτήν τη χώρα, και να αποδείξει γρήγορα ότι μπορεί να το κάνει με βασική επάρκεια και σοβαρότητα. Προέκυψε ο Μητσοτάκης που όντως δημιούργησε σύντομα αυτή την πεποίθηση στην κοινωνία, μας αρέσει δεν μας αρέσει. Οπότε και ουκ ολίγοι σοβαροί άνθρωποι, με αγωνία πρωτίστως για τον τόπο κι όχι για το όποιο κόμμα, έσπευσαν να τον στηρίξουν, όντας ιδεολογικά δώθε-κείθε της καθεαυτής Νέας Δημοκρατίας. Εσπευσαν καταρχήν να προασπίσουν την ύπαρξη της χώρας, την επιβίωση, διότι το θέμα ήταν και είναι καταρχήν ριζικά υπαρξιακό, και μετά ακολουθεί η ευημερία της. Και αυτοί οι άνθρωποι, ή αρκετοί εξ αυτών, ήταν από τους πιο απαιτητικούς, όντας προηγουμένως προσκείμενοι, περισσότερο ή λιγότερο, σε άλλους πολιτικούς χώρους, με ισχύ και επιρροή τις οποίες θεώρησαν ότι, σε αυτή τη συγκυρία, οφείλουν να θέσουν στην υπηρεσία μιας πολιτικής κατάστασης, ή ενός ηγέτη, που είναι (κατά την κρίση τους) ασύγκριτα ο καταλληλότερος σε σχέση με τους λοιπούς. Οπότε προέκυψε το παράδοξο: διακεκριμένοι, μη ακραιφνείς δεξιοί να στηρίζουν και να σώζουν τον Μητσοτάκη (ως οργανικοί διανοούμενοι του Γκράμσι), καταλαβαίνοντας πως η Δεξιά είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να την αφήσουν στους δεξιούς, ενώ εκ γενετής και φημισμένοι δεξιοί να πολεμούν αυτήν τη Νέα Δημοκρατία του «Κούλη», διότι το φαντασιακό κόμμα τους ανήκει, ή είναι δεξιό μόνο υπό τη δική τους ηγεσία. Αλλά το κάθε κόμμα είναι ένα νοητικό μέγεθος, ρευστό, επικαιρικό, διαφεύγον – δεν αλυσοδένεται, ούτε ανήκει σε κανέναν. Γι’ αυτό βλέπουμε κόμματα να καταρρέουν ή να σχηματίζονται, να υποστασιώνονται ή να διαλύονται από την εκάστοτε ηγεσία – άρα: οι ψηφοφόροι δεν ανήκουν σε κανέναν, ούτε το εκάστοτε κόμμα μέσα στη ροή του χρόνου κι ο καθείς ψηφίζει ή υποστηρίζει ό,τι κρίνει – στη συγκυρία – ως καλύτερο για τη χώρα του (κι όχι του όποιου ασάλευτου – υποτίθεται – αποξηραμένου κόμματος). Ή, ως το μη χείρον.
Ολα είναι δυναμικά και ρέοντα. Και το φαινόμενο του δεξιού Γκραμσιανισμού είναι φυσικό, επικαιρικό επακόλουθο. Οσοι δεν είναι κολλημένα μυαλά, όσοι δεν τρώνε τουρσιά ιδεών και βλέπουν καθαρά, το καταλαβαίνουν και τολμούν και υποστηρίζουν, κάθε φορά, ό,τι κρίνουν. Δικαίωμά τους. Και δεν απολογούνται ποτέ, σε κανέναν.

Το δεύτερο είναι του Ηλία Κανέλλη και επεξηγεί  Γιατί είναι τριτο το ΠΑΣΟΚ
Τα ευρήματα και των νέων δημοσκοπήσεων είναι ένα ακόμα μήνυμα για την αντιπολίτευση. Σε συνθήκες αυτού που λέμε κανονικότητα, το κυβερνών κόμμα εξακολουθεί να περιβάλλεται από την εμπιστοσύνη μιας πλειοψηφίας που, ακόμα κι αν έχει δυσαρέσκειες για κάποια ζητήματα (βία στα πανεπιστήμια, δημόσια ασφάλεια, δημόσιες συγκοινωνίες και, ιδίως, η αίσθηση ότι λειτουργεί μια κυβέρνηση δύο ταχυτήτων, κάποιοι που ιδρώνουν τη φανέλα και κάποιοι που απολαμβάνουν την εξουσία), την εμπιστεύεται επειδή είναι το μόνο σχήμα που εγγυάται τη σταθερότητα και την ανάπτυξη.
Κάτι που είχε τα φόντα να εγγυηθεί και το ΠΑΣΟΚ – αλλά αντί να παίξει θεσμικά, ο Νίκος Ανδρουλάκης και η ηγετική ομάδα γύρω του προτίμησε να ανεβεί στα κεραμίδια της διαμαρτυρίας και να ανταγωνιστεί τη Ζωή Κωνσταντοπούλου. Κατανοώ γιατί. Όταν ο αρχηγός επικαλείται μηχανιστικά υποδείγματα πολιτικής από την Ιβηρική, υποδείγματα που ήδη έχουν καταδικαστεί στην Πορτογαλία και δοκιμάζονται σοβαρά στην Ισπανία, δεν του μένουν και πολλές άλλες προσιτές στην κουλτούρα του πολιτικές προτάσεις. Δυστυχώς για το ΠΑΣΟΚ, η σημερινή ηγεσία του αδυνατεί να συνθέσει ένα μείγμα πολιτικής για την κανονικότητα. Εν μέρει και λόγω περιορισμένων αναφορών. Μια μεγάλη διαφορά του Μητσοτάκη από τον Ανδρουλάκη έγκειται στο ότι οι ορίζοντες του πρώτου είναι ανοιχτοί, ενώ συνεχίζει να ενημερώνεται, να διαβάζει, να μπορεί να κατανοήσει τι παίζεται παγκοσμίως.
Αντίθετα, ο δεύτερος συνεχώς κάνει αναφορές στη θητεία του ως ευρωβουλευτή (που δεν τη λες και θριαμβική) ενώ για τον κόσμο έχει μια ανάλυση αριστερή, ξύλινη δηλαδή και στερεότυπη. Αδυνατεί να μιλήσει για την οικονομία, για τη θέση της Ελλάδας στην Ευρώπη, αδυνατεί να φιλοτεχνήσει την εικόνα μιας χώρας του δυτικού κόσμου που σε περιόδους παγκόσμιας αταξίας οφείλει να μείνει σταθερή στον προσανατολισμό της, χωρίς να χάσει ούτε το δικαίωμα να επικαλείται τις δημοκρατικές αξίες της ούτε όμως και τη διεθνή θέση της. Μπερδεύει την πολιτική με τον βολονταρισμό και απλώς κουνάει το δάχτυλο.
Τα ίδια δεν κάνει και η Ζωή Κωνσταντοπούλου; Τα ίδια, με πιο γκροτέσκ τόνους και με μεγαλύτερη θεατρικότητα. Αλλά, σε αντίθεση με τον Ανδρουλάκη, εκείνη έχει στόχο: όσο πιο πολλές από τις ψήφους που το 2015 πήγαν στον ΣΥΡΙΖΑ. Και φαίνεται ότι τον στόχο της τον κατακτά, συνήθως υποβοηθούμενη από τον Νίκο Ανδρουλάκη, που στις κρίσιμες φάσεις πρόθυμα γίνεται παρακολούθημά της.
Ο Μητσοτάκης πρέπει να του χρωστά αιώνια ευγνωμοσύνη.
 
Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.

Η ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΗΣ ΜΥΘΟΠΛΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΤΕΜΠΩΝ

Αναδημοσιεύω εδώ τα όσα έγραψε με το καυστικό του χιούμορ ο καθηγητής Δημήτρης Ψυχογιός στην στήλη του Διόδωρος στο ΒΗΜΑ, διατηρώντας τις επικεφαλίδες του άρθρου. Οι υπογραμμίσεις, όπως και οι  φωτογραφίες  είναι δικές μου.

Η δύναμη της άγνοιας
Dicebamus hesterna die, «Όπως λέγαμε χθες», συνέχισε το μάθημά του ο αυγουστινιανός – σαν τον νέο πάπα– μοναχός και καθηγητής στο πανεπιστήμιο της Σαλαμάνκας Luis de León όταν το 1574 επέστρεψε στο πανεπιστήμιο μετά από τέσσερα χρόνια στα μπουντρούμια της Ιεράς Εξέτασης· «Όπως λέγαμε χθες» επανέλαβε και ο Μιγκέλ ντε Ουναμούνο όταν επέστρεψε στα μαθήματα του στο ίδιο πανεπιστήμιο το 1930, μετά την πτώση του δικτάτορα Πρίμο ντε Ρίβερα, που τον είχε υποχρεώσει σε έξι χρόνια εξορίας.
Όπως λοιπόν λέγαμε χθες, ημερολόγιό μου, άρθρο 40 σελίδων στο Nature υπογεγραμμένο από καμιά σαρανταριά πανεπιστημιακούς και με παραπομπές σε 140 άλλα άρθρα επιβεβαιώνει τον Μπούφο μου ότι δεν σκεπτόμαστε μόνο με τους νευρώνες – αλλά όχι μόνο αυτό: πραγματογνωμοσύνη 123 σελίδων του καθηγητή του ΕΜΠ Δημήτρη Καρώνη με παραπομπές σε 139 άρθρα αποδεικνύει τελικά πως δεν ήσαν απλώς μπούφοι οι διάφοροι μπαζωματικοί αλλά βαθιά διαταραγμένες από το μίσος προσωπικότητες.

*«Άψογο! Θα την δημοσίευε ως paper και το Nature!» μου είπε ο Βασίλης για την πραγματογνωμοσύνη· πολύτεχνίτης και αυτός, ξέρει – όμως «Ομέρ Βρυώνη» αποκάλεσε τον καθηγητή Καρώνη ο διακεκριμένος ακαδημαϊκός Κυριάκος Βελόπουλος. Υποχείριο του «αρχιερέας της μεγαλύτερης συγκάλυψης Κυριάκου Μητσοτάκη» τον χαρακτήρισε ο σοφός λόγιος Νίκος Παππάς.
«Ντροπή, θυμό και αποστροφή από τη σήψη» ένιωσε η μεταβολομίστρια κβαντική και ολιστική παιδίατρος Μαρία Καρυστιανού, μόλις διάβασε σε κλάσματα δευτερολέπτου τις 123 σελίδες της γνωμάτευσης και μελέτησε ενδελεχώς τα 139 άρθρα στα οποία παραπέμπει. Τέλος, ο συνταξιούχος ξερόλας πυροσβέστης καταγγέλει τον καθηγητή ότι έκανε 15 μήνες να γράψει τη «ασαφή έκθεσή» του– ενώ αυτές οι δουλειές γίνονται στο πόδι και εκθέτουν με σαφήνεια την άγνοια των συντακτών τους.
*Αφού τελικά δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να ενισχύει την υπόθεση ότι μετέφερε παράνομο ένοχο φορτίο το εμπορικό τρένο, το ερώτημα «τι προκάλεσε την πυρόσφαιρα;» παραμένει· στο πόρισμα του ΕΔΟΣΑΜΕ, ή κάπως έτσι, αναφέρεται επιτροχάδην ότι ο σουηδικό ινστιτούτο RI.SE εκτιμά πως, υπό ορισμένες συνθήκες, υπάρχει περίπτωση να την προκαλέσει το διαβόητο έλαιο της σιλικόνης των μετασχηματιστών.
 
Μυστικά με καρμπόν
Το πόρισμα αντιπαρέρχεται σε έξι γραμμές ως «θεωρητική υπόθεση» την παραπάνω εκτίμηση και προχωρά στην ανάπτυξη των «θέσεων» των πανεπιστημίων Γάνδης και Πίζας περί υδρογονανθρακικής πυρόσφαιρας.
Ήταν όμως η θέση που ευνοούσε ο αντιπρόεδρος Παπαδημητρίου – ο οποίος υποχρεώθηκε να παραιτηθεί όταν σαφώς επιβεβαιώθηκε, όχι μόνο από το καθυστερημένης εμφάνισης βίντεο, αλλά και από την αυτοψία των δικαστικών αρχών ότι πουθενά στην εμπορική αμαξοστοιχία δεν υπήρχαν ίχνη από έκρηξη φορτίου υδρογονανθράκων ή έστω υδατανθράκων.

*Ημερολόγιό μου, έχω μπροστά μου από το διαδίκτυο τα πρωτοσέλιδα δύο νεοδημοκρατικών εφημερίδων, του Ελεύθερου Τύπου και της Real News, που αποκαλύπτουν στις 2 Φεβρουαρίου με ταυτόσημους σχεδόν τίτλους ότι το Πανεπιστήμιο της Γάνδης απέδιδε την πυρόσφαιρα σε 3,5 τόνους υδατανθράκων που μετέφερε η εμπορική αμαξοστοιχία: «Τα μυστικά του εμπορικού τραίνου» ήταν ο τίτλος του Ελεύθερου Τύπου, «Τα μυστικά του πρώτου βαγονιού!» της Real News – η οποία δίπλα ακριβώς είχε ωραία πατριωτική φωτογραφία του Νίκου Δένδια με ηρωικό περιεχόμενο: «η Τουρκία να βάλει τέλος στο casus belli».
Από τη μια η κατάντια της κυβέρνησης που «μπαζώνει» τα κατάλοιπα των 3,5 τόνων, από την άλλη η εθνική λεβεντιά.
*«Πρώτο βαγόνι» εννοούσε τη δεύτερη μηχανή της εμπορικής αμαξοστοιχίας η Real News. Την έψαξαν, την ξαναέψαξαν με εντολές του ανακριτή, κανένα ίχνος έκρηξης ή εκρηκτικών ουσιών – Γάνδη και Πίζα μετά λίγο καιρό διέψευσαν ότι είχαν ποτέ υποστηρίξει αυτά που τους απέδιδαν οι εφημερίδες και το πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ.
Ποιοι είχαν δώσει τις ψευδείς, όπως αποδείχθηκε, πληροφορίες στις δύο εφημερίδες; Κάποιος απευθείας από τον ΕΟΔΑΣΑΑΜ ή άλλος τις έπεισε τις εφημερίδες να δημοσιεύσουν τα fake του οργανισμού ως «λαυράκια»;
 
Απάντηση στο εύλογο αυτό ερώτημα του Ψυχογιού  έδωσε ο Νίκος Χατζηνικολάου απαντώντας σε σχόλιο χρήστη του "Χ" σε προηγούμενη ανάρτηση του επίσης δημοσιογράφου Μπάμπη Παπαπαναγιώτου που είχε γράψει:
"Έρχεται ο πλήρης διασυρμός της οργανωμένης παραπλάνησης Κουβά & από την Γάνδη. Ο ΕΟΔΑΣΑΑΜ εκτεθειμένος. ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ. Πανεπιστήμιο Γάνδης: "Δεν εγκρίνουμε, ούτε συμφωνούμε με τα συμπεράσματα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ. Τα λάδια σιλικόνης μπορούν να αναφλεγούν".
Χατζηνικολάου:"Οι πληροφορίες για τη Γάνδη και την έρευνα της δόθηκαν σε όλες τις εφημερίδες (Real,Καθημερινή κλπ) και τα sites από πηγές του ΕΔΟΣΑΑΜ, όπως άλλωστε προκύπτει και από το πόρισμά του που ήρθε να "επιβεβαιώσει" τα ρεπορτάζ τους στη συνέχεια. Το πρόβλημα λοιπόν δεν είναι οι εφημερίδες και τα sites, αλλά ο τρόπος λειτουργίας της ανεξάρτητης αυτής αρχής και η αντικειμενικότητα των συμπερασμάτων στα οποία κατέληξε".

Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.

ΤΑ ΚΟΜΜΕΝΑ ΣΧΟΛΙΑ

 

Με ρώτησε πρόσφατα φίλος γιατί δεν αφήνω ελεύθερα τα σχόλια όπως τα πρώτα χρόνια που ξεκίνησε αυτό το μπλογκ.
Η εξήγηση είναι απλή. Γιατί εκείνα τα χρόνια σχολίαζαν μορφωμένοι και ενδιαφέροντες άνθρωποι και τα σχόλια ήταν ένα εξαιρετικό μέρος με σοβαρές αντιπαραθέσεις απόψεων, δεν υπήρχαν υβριστές και σπάνια τότε διέγραφες κάποιο άσχετο σχόλιο, συνήθως  από την Κίνα με κινέζικα γράμματα!
Πάνω από 10 χρόνια τώρα ενώ τα ενδιαφέροντα σχόλια έχουν σχεδόν εξαφανιστεί, έχουν αρχίσει να εμφανίζονται διάφορα διαφημιστικά  όπως το παρακάτω :  
♦The ----- Casino | Play at the finest online casino in……
ή που διαφημίζουν  διάφορα ματζούνια που βελτιώνουν την στυτική   λειτουργία!
♦ (the effects of erectile dysfunction)
η οποία όμως μπορεί να βελτιωθεί αν κατεβάσει κανείς ένα σάιτ με στριπτιτζούδες όπως μας ενημερώνει κάποιος ρέκτης του είδους!
♦(so I can watch the hottest virtual strippers on my taskbar)
Άλλοι προσφέρουν δάνεια από ύποπτες πηγές:
♦Σε περίπτωση οικονομικών προβλημάτων, δεσμευόμαστε να σας ικανοποιήσουμε χωρίς πρωτόκολλο. Μπορούμε να σας παρέχουμε δάνεια και χρηματοδότηση έργων έως 1.000.000 ευρώ.
 ή ακόμα θεραπεύουν και τον  HIV συστήνοντας μας μέσα από μεταφραστικό μηχανάκι ασύντακτα τον ειδικό γιατρό!
♦Μεγάλη Dr. ------βοτανική ιατρική είναι η τέλεια θεραπεία για τον ιό HIV, μου διαγνώστηκε HIV για 8 χρόνια και κάθε μέρα ψάχνω πάντα για έρευνα για να βρω τον τέλειο τρόπο για να ξεφορτωθώ αυτή τη φοβερή ασθένεια γιατί πάντα γνωρίζω τι Χρειαζόμαστε γιατί η υγεία μας είναι στη γη. Έτσι, στην αναζήτηση στο διαδίκτυο έχω δει πολλές μαρτυρίες για το πώς ο Δρ ------- μπορεί να θεραπεύσει τον ιό HIV με ισχυρά φυτικά φάρμακα. Αποφάσισα να έρθω σε επαφή με αυτόν τον άνθρωπο, ήρθα σε επαφή μαζί του για τα φυτικά φάρμακα που έλαβα μέσω της υπηρεσίας ταχυμεταφορών της DHL. Και με οδήγησε πώς. Τον ρώτησα για μια λύση για να πάρει βοτανοθεραπεία για δύο εβδομάδες. Και στη συνέχεια μου έδωσε εντολή να ελέγξω τι έκανα. Κοιτάξτε με (ΗΓΑ ΑΡΝΗΤΙΚΗ)
Πλήθος δε από σχόλια σαν το παρακάτω, μας ενημερώνουν ότι αν μας περισσεύει κάποιο νεφρό, μπορούμε να το πουλήσουμε και να κονομήσουμε!
♦Θέλετε να πουλήσετε τα νεφρά σας; ή Αναζητάτε την ευκαιρία να πουλήσετε τα νεφρά σας για χρήματα λόγω οικονομικής βλάβης και δεν ξέρετε τι να κάνετε, τότε επικοινωνήστε μαζί μας σήμερα και θα σας προσφέρουμε καλό ποσό για τα νεφρά σας. Το όνομά μου είναι (Doctor--------) Είμαι Φρενολόγος στο νοσοκομείο μας και ειδικεύτηκα στην Χειρουργική των Νεφρών και ασχολούμαστε επίσης με την αγορά και τη μεταμόσχευση νεφρών με έναν ζωντανό αντίστοιχο δότη. Email επικοινωνίας: ------------------@gmail.com ή whatsapp μας +23470--------για περισσότερες πληροφορίες
Από εδώ  και πέρα όμως  υπάρχουν σχόλια από αναγνώστες των οποίων το χαμηλό  IQ είναι αντιστρόφως ανάλογο της χυδαιότητας τους.
Σε αυτούς ξεχωρίζουν οι αγράμματοι υποστηρικτές της 17Ν:
♦γαμω την ιδεολογια σας,που θα αναφερεις οτι δεν ξερεις κατα ποσο καλος ειναι ο Ξηρος στην ξυλογλυπτικη σε σχεση με τις δολοφονιες,αει ρε καραγκιοζη ψηφισε κανα Πασοκ,ΣΚΟΥΛΗΚΙ μην ξαναπατησει στην Ικαρια κανεις απτο βρωμοσυναφι σας,!Αιντε μη φυγετε χωρις αστραγαλους βλακες..
Ενώ υπάρχουν  και υποστηρικτές της χούντας
♦απολαυσε δημοκρατια τωρα μαλακα , σου αξιζει
και βαλε το σφυροδρεπανο για δονητη
Υπάρχει όμως και υποστηρικτής του Φικιώρη
♦Τον εφαγες τον γιατρο πουστρακι
Με τον θάνατο του Σημίτη εμφανίστηκαν και ηλίθιοι συνωμοσιολόγοι που  πιστεύουν ότι ο Σημίτης είχε εβραϊκή καταγωγή 
♦Ααρων Αβουρι, τσογλανε
♦Εσυ ρε μαγκα θα μας πεις οτι ηταν και εθνικος ευεργετης,ενας ακομα χαζαροεβραιος που πηρε εξουσια και εγινε πρωθυπουργος στην ψωροκωσταινα ΑΑΡΩΝ ΑΒΟΥΡΙ τσογλανακι οσο και να τον γουσταρεις
Αλλά τον καιρό του Covid εμφανίστηκαν και  οι αντιεμβολιαστές που θέλοντας να υποστηρίξουν  τις αντιεπιστημονικές δοξασίες τους παραπέμπουν σε διάφορα αντιεμβολιαστικά σάιτ έχοντας χάψει ότι ανοησία γράφεται σε αυτά.
♦Είτε με λογοκρίνεις είτε όχι, παρακολούθησέ το, ώστε να καταλάβεις τις συνέπειες των επιλογών σου και το ήθος σου προς όσους δε σε ακολούθησαν. Δες τα στοιχεία των ερευνών από μόνος σου. Διότι, αν έχεις τρυπηθεί, δε σε βλέπω να έχεις καλή χρονιά. Και να θυμάσαι ότι γελάει καλύτερα όποιος γελάει τελευταίος.
(Γέλασα βέβαια τελευταίος, γιατί μετά από 7 εμβολιασμούς  για τον Covid τόσο εγώ όσο και οι γυναίκα μου παραμένουμε ζωντανοί και υγιείς χωρίς να έχουμε νοσήσει!)
♦ΕΥΤΥΧΩΣ ΕΧΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΑΨΕΚ ...ΠΟΥ ΘΕΩΡΟΥΝ ΟΤΙ ΚΟΛΛΑΝΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΨΕΚ ΜΕ ΑΡΝΗΤΙΚΟ ΤΕΣΤ....ΚΑΙ ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΝ ΠΑΡΑ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙΜ ΕΚΑΝΑΝ ΕΜΒΟΛΙΟ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΝ....ΡΕ ΔΕ ΓΑΜΙΕΣΤΕ ΛΕΩ ΕΓΩ....ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ Η ΠΟΡΝΟΦΥΛΑΔΑ ΛΙΦΟ ΧΡΥΣΟΠΛΗΡΩΝΕΤΕ...ΑΛΛΟΙ ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ ΤΖΑΜΠΑ
Δυστυχώς δε υπάρχουν και αρκετοί που λόγω της μειωμένης αντιληπτικής τους ικανότητας και ως εκ τούτου αδυναμίας τους να εκφέρουν επιχειρήματα κατά των όσων τεκμηριωμένων έχω γράψει, αφήνουν ελεύθερο τον ψυχικό τους βόρβορο να χυθεί στα συνήθως και ασύντακτα και ανορθόγραφα σχόλια τους. 
♦Ο θανατος σου ερχεται συντομα σκουπιδι και θα μπεις στα σκατα που βρισκονται οι προγονοι σου
♦Τσογλανακι σας εχουμε παρει πρεφα ολοι πλεον γνωριζουν τι παιζει,οτι και να γραψεις το παραμυθι σου δεν θα το φαει κανενας,τσογλανι
♦ΡΕ ΠΑΠΑΡΑ ΣΕ ΑΜΕΡΙΚΑΝΑΚΙΑ ΑΠΕΥΘΥΝΕΣΑΙ, ΤΙ ΜΑΛΑΚΙΕΣ ΣΟΥ ΕΣΤΕΙΛΕ ΤΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ ΣΟΥ ΝΑ ΑΝΑΠΑΡΑΓΕΙΣ
ΦΤΥΣΕ ΤΑ ΑΡΧΙΔΙΑ ΣΟΥ ΝΑ ΔΕΙΣ ΑΝ ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ.
ΘΑ ΠΑΤΕ ΟΛΟΙ ΦΥΛΑΚΗ ΚΑΙ ΕΣΥ ΜΑΖΙ ΑΡΧΙΔΙΑ ΤΟΥ ΚΕΡΑΤΑ.
ΝΟΜΙΖΕΤΕ ΟΤΙ ΘΑ ΤΗΝ ΓΛΥΤΩΣΕΤΕ ?
ΚΟΝΤΟΣ ΨΑΛΜΟΣ ΑΛΛΗΛΟΥΛΙΑ.
ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΦΥΓΕΤΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΖΩΑ,
ΑΛΛΑ ΘΑ ΕΛΘΕΙ Η ΩΡΑ ΣΑΣ ΜΗΝ ΤΟ ΞΕΧΝΑΤΕ ΑΥΤΟ
ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΘΑ ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ ΑΥΤΟ ΥΟ ΜΗΝΥΜΑ
ΞΕΡΑΣΤΕ ΤΑ ΤΩΡΑ ΟΣΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙΡΟΣ.
♦καλη η προπαγανδα σου μαγκα μου ,ποσα κονομησες
♦Εκτίθεσαι. Και γράφεις και μαλακίες κάθε φορά που χρειάζεται να υποστηρίξεις το οικοδόμημα.
♦Είσαι και σκιτζής. . Κανένας εγκέφαλος δεν έχει πάθει βλάβη από το πορνό. Αλλά γιατρέ της συμφοράς εγώ είμαι νέα και ωραία και το ευχαριστιέμαι αβέρτα. Εσύ δεν ξέρω πώς τη βγάζεις σε αυτή την ηλικία.
♦Καλου κακου κανε ενα μπιντε το αυθεντικο
♦θα σε γαμήσω και θα θες κι άλλο. Λακαμά
Αφήνω για τελευταίο το αριστουργηματικό που έστειλε κάποιος που θεωρεί ως αναφαίρετο  δικαίωμα του να παραμένει μόνο αυτός  Ανώνυμος!
♦ Δώσε μας και το όνομα σου όμως μεγάλε να ξέρουμε με ποιον Απατεώνα έχουμε να κάνουμε
 
Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.