ΠΗΓΕ ΓΙΑ ΜΑΛΛΙ ΚΑΙ ΒΓΗΚΕ ΚΟΥΡΕΜΕΝΟ

Ο πόλεμος στο Λίβανο ίσως είναι καθοριστικός για το μέλλον της περιοχής.
Το Ισραήλ έκανε αυτή την φορά το κλασσικό λάθος που κάνουν όσοι έχουν την οίηση της υπεροπλίας.
Δεν τα έβαλε με ένα στρατό που του είναι πολύ εύκολο να νικήσει.
Τα έβαλε με αντάρτες οι οποίοι είχαν δύο πλεονεκτήματα. Πολέμαγαν αφ’ ενός στην πατρίδα τους και για την πατρίδα τους και αφετέρου πολέμαγαν σε κατοικημένες περιοχές χωρίς να έχουν ενδοιασμό από την θρησκεία τους για τις απώλειες των αμάχων .Οι νεκροί θεωρούνται μάρτυρες και αποκτούν ηρωική διάσταση στην λαϊκή συνείδηση. Οι απώλειες δε αυτές ήταν καταλυτικές, ιδίως των μικρών παιδιών, για την προπαγάνδα της Χεσμπολάχ στο κοινό της Δύσης, που έχει διαφορετική αντίληψη για την ανθρώπινη ζωή.
Πιστεύοντας ότι σε σύντομο χρονικό διάστημα θα ξεκαθαρίσουν τον νότιο Λίβανο από την Χεσμπολάχ , η οποία ευφυώς παρέμεινε αόρατη σε όλη την διάρκεια του πολέμου, οπότε ο κόσμος έβλεπε να σκοτώνονται μόνο άμαχοι Λιβανέζοι από ένα πάνοπλο στρατό, έφτασαν στο τέλος του μήνα των μαχών να δέχονται στις πόλεις του Ισραήλ 100-300 πυραύλους την ημέρα με αποτέλεσμα να μην επιτευχθεί ο αρχικός τους στόχος δηλαδή η εξόντωση της Χεσμπολάχ.
Από την άλλη μεριά η Χεσμπολάχ γιγάντωσε το κύρος της στον Αραβικό κόσμο γιατί για πρώτη φορά Άραβες αντιστάθηκαν αποτελεσματικά στην δύναμη του Ισραήλ με μία υπερδύναμη σαν την Αμερική από πίσω, χρησιμοποιώντας δε την οικονομική της δύναμη ,προφανώς με την ενίσχυση του Ιράν, υπόσχεται στους Λιβανέζους χρηματικές αποζημιώσεις για τις καταστροφές που υπέστησαν.
Με τον τρόπο αυτό δείχνει στους Άραβες από πού μπορούν να ελπίζουν στο μέλλον, ξεμπροστιάζοντας όλα τα φιλοαμερικανικά και διεφθαρμένα αραβικά καθεστώτα τα οποία έκαναν την πάπια σε όλη την διάρκεια του πολέμου.
Εάν το Ισραήλ και η Αμερική δεν θέλουν να δουν να εξαπλώνεται σε όλον τον Αραβικό κόσμο η Χεσμπολάχ με την πολιτική- κοινωνική- θρησκευτική-αντάρτικη δράση της πρέπει να προχωρήσουν στην δημιουργία ενός βιώσιμου κράτους στην Παλαιστίνη οπότε οι ακραίες αντιλήψεις της Χεσμπολάχ, της Χαμάς και του Ιράν για εξαφάνιση του κράτους του Ισραήλ δεν θα βρίσκουν ευήκοα ώτα στον Αραβικό κόσμο.
Όσο και αν αυτό φαίνεται εξωπραγματικό είναι η μόνη λύση , αφού κάνουν αμοιβαίες υποχωρήσεις και οι δύο πλευρές. Προτάσεις εποικοδομητικές έχουν κάνει οι Παλαιστίνιοι κρατούμενοι στις φυλακές του Ισραήλ και από την μεριά των Ισραηλιτών υπάρχουν πολλοί, που κάθε μέρα θα γίνονται περισσότεροι, οι οποίοι αντιλαμβάνονται ότι ο συνεχής πόλεμος και η ένταση δεν είναι τρόπος ζωής.
Βλέπει κανείς ότι μέσα σε ένα μήνα το τεράστιο ποσοστό αποδοχής του πολέμου έπεσε ραγδαία. Το ποσοστό αυτό είχε δημιουργηθεί από την βεβαιότητα που είχαν αποκτήσει ότι θα απαλλαγούν από τους πυραύλους της Χεσμπολάχ με μία σύντομη και αποτελεσματική επίθεση στο Λίβανο.
Η ιστορία έχει δείξει ότι τίποτα δεν είναι αδύνατο και πρόσφατα γεγονότα το έχουν αποδείξει. Ποιος θα πίστευε πριν λίγα χρόνια στην κατάρρευση του Σοβιετικού καθεστώτος, στην ένωση των 2 Γερμανιών ,στην αλλαγή πολιτικής της Λιβύης, στην κατάργηση του απαρτχάιντ στην Νοτιοαφρικανική Ένωση και ένα σωρό άλλα γεγονότα που σημάδευσαν τα χρόνια μας.
Τέλος με την αποτυχία των σκοπών του πολέμου φαίνεται να απομακρύνεται το εφιαλτικό σενάριο ότι η επίθεση αυτή αποτελούσε προεόρτιο για τους Αμερικανούς για επίθεση στην Συρία και το Ιράν.