ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΧΡΥΣΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Οι πληροφορίες που παραθέτω για τον χρυσό στο προηγούμενο μου ποστ τις πήρα από το λινκ που έχω βάλει και μάλλον προέρχονται, χωρίς όμως αυτό να είναι απολύτως σαφές από το κείμενο , από ομιλία το 2003 του τότε πρωθυπουργού κ. Σημίτη για τα 75 χρόνια από την ίδρυση της Τράπεζας της Ελλάδος με θέμα ''Σημαντικός ο ρόλος της για την ΟΝΕ'' που αναφερόταν στην ιστορική της πορεία της τράπεζας .

Χάρις στην ουσιαστική συμβολή της Μερόπης, που έψαξε το θέμα καλύτερα από μένα, υπάρχει μια διαφορετική εκδοχή για την μεταφορά του χρυσού στην Μέση Ανατολή που λέει:

Ο χρυσός φορτώθηκε στον Πειραιά στο αγγλικό καταδρομικό πλοίο «Διδώ», το οποίο με κίνδυνο να βυθιστεί παίρνοντας μαζί του το πολύτιμο φορτίο έφθασε μέσω Κρήτης στην Αίγυπτο. Από εκεί κατέληξε στη Νότια Αφρική, όπου παρέμεινε ως το τέλος του πολέμου.

Πάντως βρίσκω μάλλον πιθανόν ο χρυσός να φορτώθηκε και στα ελληνικά αντιτορπιλικά που αναφέρω, γιατί ως γνωστόν ο Ελληνικός στόλος έφυγε και αυτός για την Αλεξάνδρεια ώστε να μην πέσει στα χέρια των Γερμανών.

Προφανώς μετά την απελευθέρωση ο χρυσός επέστρεψε στην Ελλάδα και σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα :

Ο χρυσός της Ελλάδας βρίσκεται κατά ένα μέρος στο θησαυροφυλάκιο της Τράπεζας της Ελλάδος, στα υπόγεια του κεντρικού κτιρίου της Πανεπιστημίου, και κατά ένα άλλο στο εξωτερικό. Ενα κομμάτι του ελληνικού χρυσού βρίσκεται στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (EKT), την οποία οι ευρωπαϊκές κεντρικές τράπεζες «προίκισαν» με χρυσό και συναλλαγματικά διαθέσιμα. Κάθε τράπεζα συνέβαλε στη δημιουργία των αποθεμάτων χρυσού της EKT ανάλογα με το «ειδικό βάρος» της χώρας της. H ελληνική «συνεισφορά» παραμένει στην κατοχή της Τράπεζας της Ελλάδος και εμφανίζεται ως περιουσιακό στοιχείο της στον ισολογισμό της.

Ελληνικός χρυσός, κατατεθειμένος σε ράβδους διεθνών προδιαγραφών, βρίσκεται στη Fed (την κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ) και στην Τράπεζα της Αγγλίας, εκεί όπου υπάρχουν αγορές που πληρώνουν τόκο για καταθέσεις χρυσού.

Τώρα για όσους ενδιαφέρονται για το πόσο χρυσάφι έχουμε, πάλι η Μερόπη φρόντισε να το βρει και:

Στα υπόγεια της Τράπεζας της Ελλάδος βρίσκονται σήμερα 146,4 τόνοι χρυσού (σε ράβδους), η αξία των οποίων πλησιάζει τα 3 δισ. ευρώ.

Ενδιαφέρον τέλος έχει από ιστορικής πλευράς η παρακάτω παράγραφος από το ίδιο κείμενο:

Αξιοσημείωτο είναι επίσης ότι στα μέσα της Κατοχής οι γερμανικές αρχές των Αθηνών επιχειρούσαν να περιορίσουν τον ελληνικό πληθωρισμό, πουλώντας ράβδους χρυσού στο χρηματιστήριο. Στην Αθήνα την ίδια εποχή η τιμή της χρυσής αγγλικής λίρας ήταν βαρόμετρο των νικών του Άξονα ή των συμμάχων στην Αφρική. Όταν η τιμή της λίρας έπεφτε, οι Αθηναίοι καταλάβαιναν ότι στην Αφρική νικά ο Ρόμελ. Αντίθετα, όταν ανέβαινε, καταλάβαιναν ότι νικούσαν οι σύμμαχοι.

Από τότε έχει μείνει η ιστορική φράση που φώναζαν οι μαυραγορίτες της Αθήνας όταν έπεφτε η τιμή της λίρας ,που ήταν και το μόνο τότε ουσιαστικά αξιόπιστο νόμισμα, οπότε έχαναν τα λεφτά τους ,Βάστα Ρόμελ!

Στο αρχείο του πατέρα μου βρήκα ένα σημείωμα που είχε κρατήσει από εκείνη την εποχή με τις τιμές διαφόρων προϊόντων στο τέλος της κατοχής.

Μια χρυσή λίρα είχε 140-160 τρισεκατομμύρια δραχμές ,δηλ αριθμητικώς 140.000.000.000.000 !!

Ένα αυγό 1.750.000.000.000 ενώ στην φτήνια ήταν ένα πορτοκάλι γιατί έκανε μόνο 400.000.000.000 !

Γράφει μετά από πολλά χρόνια αργότερα πίσω από αυτό το σημείωμα με χιούμορ:

Ευτυχισμένος !!! καιρός!!! Ζήσαμε σαν super Ωνάσηδες. Ούτε καταδεχόμαστε να συζητάμε για χιλιάδες, δηλαδή μονόλεπτα.