Η ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΠΑΡΕΝΟΧΛΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ

Πέστε με χαιρέκακο, πέστε με όπως θέλετε.

Η είδηση στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ότι :

Το Γ΄ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας με την υπ΄ αριθμ. 505/2010 απόφασή του απέρριψε την αίτηση τέως διευθυντή χειρουργικού τμήματος του νοσοκομείου «Ευαγγελισμός» ο οποίος παύθηκε οριστικά, καθώς στο γραφείο του στο νοσηλευτικό ίδρυμα, παρενοχλούσε σεξουαλικά γυναίκες συγγενών ασθενών

μου προκάλεσε ιδιαίτερη ικανοποίηση που έστω μετά από τόσα χρόνια αυτήν την άθλια ιστορία δεν κατάφεραν να την κουκουλώσουν.

Για όσους δεν την θυμούνται ή δεν την ξέρουν, η υπόθεση με δύο λόγια έχει ως εξής.

Μία κυρία εμφανίστηκε το 2001 στην τηλεόραση, που αλλού στον Τριανταφυλλόπουλο, και κατήγγειλε πως ένας καθηγητής διευθυντής τότε χειρουργικού τμήματος στον Ευαγγελισμό, αντί να την ενημερώσει για τον άνθρωπό της που νοσηλευόταν της έβαλε χέρι, ή επί το αξιοπρεπέστερο προέβη σε σεξουαλική της παρενόχληση.

Η γυναίκα αυτή είναι αξιέπαινη γιατί είχε τα κότσια να κάνει αυτή την καταγγελία για ένα γνωστό και επώνυμο καθηγητή, καταγγελία που εύκολα από πολλούς θα μπορούσε να ειπωθεί το κλασσικό: έλα μωρέ, πήγε και του κουνήθηκε ,οπότε τι να κάνει κι΄ αυτός, άντρας είναι !

Η καταγγελία αυτή άνοιξε τους ασκούς του Αιόλου ,αλλά και τα μάτια και άλλων γυναικών που είχαν υποστεί τα ίδια ,αλλά μέχρι τότε δεν τολμούσαν να μιλήσουν γιατί φοβόντουσαν να μην κατηγορηθούν για κουνίστρες.

Έτσι μίλησαν και αυτές και το τι κατήγγειλαν μπορείτε να το διαβάσετε στην ειδησεογραφία.

Λέγεται ότι η τάση αυτή του περί ου ο λόγος καθηγητού, ομότιμου πλέον, ήταν ευρέως γνωστή στο νοσοκομείο και για τον λόγο αυτό το γυναικείο προσωπικό απέφευγε να μπαίνει μαζί του στα ασανσέρ!

Μετά τις καταγγελίες, τον Απρίλιο του 2001, το Διοικητικό Συμβούλιο του νοσοκομείου «Ευαγγελισμός» πραγματοποίησε Ένορκη Διοικητική Εξέταση, όπου κατέθεσαν τέσσερις γυναίκες, οι οποίες κατήγγειλαν τις προσωπικές τους περιπτώσεις σεξουαλικής παρενόχλησης που υπέστησαν από τον εν λόγω γιατρό.

Στη συνέχεια το Κεντρικό Πειθαρχικό Συμβούλιο Ιατρών του ΕΣΥ, αποφάσισε ότι οι καταγγελίες είναι αληθείς και ότι ο καθηγητής προέβη πράγματι σε σεξουαλική παρενόχληση των τεσσάρων γυναικών, διαπράττοντας το πειθαρχικό παράπτωμα της «χαρακτηριστικής αναξιοπρεπούς και ανάξιας για υπαλλήλους διαγωγής εντός υπηρεσίας» με αποτέλεσμα να αποφασίσει την οριστική παύση του ενώ κρίθηκε πως η ποινή που του επιβλήθηκε ήταν η προσήκουσα.

Έχοντας παρακολουθήσει τις εκπομπές τότε θυμάμαι την αγανάκτηση που αισθάνθηκα βλέποντας τες για δύο λόγους.

Ο πρώτος, καθαρά προσωπικός, ήταν γιατί γνώριζα στα νεανικά μου χρόνια αξιοπρεπές άτομο του στενού οικογενειακού του περιβάλλοντος που θα έπρεπε αναπόφευκτα να αντιμετωπίσει όλη αυτή την δυσάρεστη επικαιρότητα.

Ο δεύτερος και ουσιαστικότερος, ήταν η απαράδεκτη για κάθε γιατρό εκμετάλλευση της εκ των πραγμάτων θέσεως ισχύος που έχει απέναντι στους συγγενείς ανθρώπων που νοσηλεύει και αγωνιούν γι αυτούς.

Αντί να λειτουργήσει σαν πραγματικός γιατρός που κατανοεί τις φοβίες, τα άγχη και τις ανασφάλειες των στενών συγγενών των ασθενών που βρίσκονται σε ένα απωθητικό και πολλές φορές εχθρικό στην αντίληψη τους περιβάλλον ενός νοσοκομείου, και να τους ενημερώσει και επιπλέον να τους δώσει κουράγιο ακόμα και για περιστατικά που δεν θα έχουν αίσια έκβαση, αυτός κοίταζε να βάλει χέρι!

Ο στίχος του Γιάννη Ρίτσου με τον οποίο καταλήγει το ποστ μου .. ..οι γιατροί δεν μας δίνουν σημασία βιαστικά μας κουβαλούν στα χειρουργεία. νομίζω πως αποδίδει πλήρως τα συναισθήματα των ασθενών και των συγγενών τους σε ένα νοσοκομείο.

Τι βαθιά πούναι η νύχτα
ως το Νοσοκομείο
Μακρύς διάδρομος μακρύς
μαύρος, μαύρος,
-Που βγάζει;

Εκτός των άλλων επίσης με ενοχλεί η γενικότερα εδραιωμένη αντίληψη πολλών, οι οποίοι ευρισκόμενοι σε κάποια θέση ισχύος αποκτούν την αντίληψη: του εγώ τώρα γαμώ και δέρνω γιατί είμαι και πολύ άνδρας αφού έφτασα εδώ!

Επειδή λοιπόν ακούγοντας ο ίδιος τις καταγγελίες αυτές αντί να αισθανόταν ντροπή πιθανόν είναι να αισθανόταν και περήφανος που έγινε ευρύτερα γνωστό, κατά την αντίληψη του, πόσο άνδρας είναι, μου πέρασε από το μυαλό μια διαβολική σκέψη που μόνο το αθεόφοβο μυαλό μου μπορούσε να σκεφτεί!

Θα ήταν πολύ ωραίο και διαβολικά υποχθόνιο μια από τις παθούσες να έβγαινε και για να τον εκδικηθεί αντί να έκανε καταγγελία για σεξουαλική παρενόχληση , να έλεγε τα εξής:

Εγώ για το καλό του πατέρα μου, τι να κάνω, δέχτηκα να μου βάλει χέρι, όμως παρά το ότι του έκατσα και παρ΄όλο το χέρι που μου έβαλε δεν του σηκωνόταν με τίποτα !