Σάββατο 15 Δεκεμβρίου 2012

ΟΤΑΝ Ο ΑΘΕΟΦΟΒΟΣ ΖΗΤΩΚΡΑΥΓΑΖΕ -I LIKE IKE!



 Πακέτο τσιγάρων που έφτιαξε η Tobacco Blending Corp. Kentucky για την προώθηση της υποψηφιότητας του Dwight Eisenhower για την προεδρία των ΗΠΑ.

Πριν δύο περίπου μήνες είχα διαβάσει στο Protagon.gr το άρθρο του  Κάρολου Μπρούσαλη  'Όταν υποδέχθηκα τον Άικ και θυμήθηκα πως και εγώ τον είχα υποδεχτεί ζητωκραυγάζοντας με ενθουσιασμό  I LIKE IKE!
Απλά είχα φυλάξει το σημερινό ποστ  να το δημοσιεύσω αντίστοιχα τις ίδιες μέρες με  την άφιξη του και παραμονή του στην Αθήνα στις 14 και 15 Δεκεμβρίου 1959 .
 Αλλά απολαύστε πρώτα την περιγραφή της υποδοχής από τον Κάρολο Μπρούσαλη.
Ο βοηθός γυμνασιάρχη, Ι. Σταματογιαννόπουλος, μας είχε προπονήσει να φωνάζουμε «άι λάικ Άικ» και να κουνάμε σημαιάκια, ελληνικά κι αμερικανικά, όσο να διαβεί ο πρόεδρος Αϊζενχάουερ που μας έκανε την τιμή να προσγειωθεί στο Ελληνικό. Ο γυμνασιάρχης μας, Ξανάλατος (καλή του ώρα), είχε προσπαθήσει επί ματαίω να χαμηλώσει τον ενθουσιασμό του βοηθού του. (Για τον γυμνασιάρχη μας δεν έμαθα κάτι, μετά την αποφοίτησή μου, ο βοηθός του όμως, επί χούντας, εξελίχθηκε σε γενικό επιθεωρητή Μέσης Εκπαίδευσης). Του γυμνασιάρχη μας «του έτυχε κάτι έκτακτο» και δεν παραβρέθηκε στην υποδοχή. Ο βοηθός του ήταν εκεί, ακοίμητος φρουρός της πατροπαράδοτης ελληνικής φιλοξενίας. Και οι μαθητές του Ε’ Γυμνασίου Αρρένων Αθηνών, που είχαμε μεταφερθεί από τα Εξάρχεια εγκαίρως με σκεπαστά στρατιωτικά φορτηγά «Τζέιμς», καλύπταμε αρκετό μήκος επί του πεζοδρομίου. Μεγαλύτερο από άλλα, όχι τόσο πατριωτικά, γυμνάσια, καθ’ όσον, όσοι συμμετείχαμε στην υποδοχή (δηλαδή όλοι, από την τρίτη ως την όγδοη τάξη*), είχαμε γλιτώσει το «επτάωρο». Μόνο που απαξάπαντες, παρά τα διπλά πουλόβερ, τουρτουρίζαμε. Και η πομπή των επισήμων αργούσε να περάσει. Κι όταν τελικά πέρασε, ούτε να φωνάξουμε «άι λάικ Άικ» αντέχαμε ούτε να κουνήσουμε τα σημαιάκια ούτε καν να χαζέψουμε τον ενθουσιασμένο από την «αυθόρμητη υποδοχή» υψηλό ξένο, με τον δίπλα του καθήμενο Κωνσταντίνο Καραμανλή. Μόνο ένα «άαα» ακούστηκε κι αυτό ως εκδήλωση θαυμασμού για την ανοιχτή Ρολς Ρόις που για πρώτη (και τελευταία, οι πολλοί) φορά βλέπαμε να περνά τόσο κοντά μας.
Εγώ προσωπικά δεν θυμάμαι ούτε πως μας είχαν  πάει όλο το  σχολείο  κάπου κοντά στην πύλη Αδριανού αλλά  το μόνο που θυμάμαι είναι πως είμαστε όλοι περιχαρείς γιατί θα γλιτώναμε το μάθημα και γι΄ αυτό με ενθουσιασμό και κάνοντας την αντίστοιχη πλάκα όλοι μας  φωνάζαμε I LIKE IKE! Είχαμε διδαχτεί από κάποιο καθηγητή να το φωνάξουμε  όταν θα πέρναγε μπροστά μας κουνώντας ταυτόχρονα τα ελληνικά και αμερικανικά χάρτινα σημαιάκια που μας είχαν δώσει.

Για την επιτυχία της υποδοχής είχαν μεταφερθεί κατά μήκος της διαδρομής όλα τα σχολεία της Αθήνας και βέβαια και πλήθος κόσμου όπως μπορεί να καταλάβει κανείς από την σχετική είδηση που έχει η εφημερίδα της επομένης.
 Προφανώς η τότε κυβέρνηση Καραμανλή δεν είχε κανένα πρόβλημα για να φανεί αρεστή στην αμερικανική υπερδύναμη να είχε αποστείλει στις διάφορες κρατικές υπηρεσίες κάποια εγκύκλιο ανάλογη με εκείνη που είχε αποσταλεί κατά την δικτατορία του Μεταξά που έγραφε το αμίμητο:
Εντέλλεστε όπως οργανώσετε αυθόρμητον  λαϊκήν υποδοχήν!
Βέβαια οι αντιδράσεις στην επίσκεψη του Αϊζενχάουερ ήσαν λίγες και μεμονωμένες λόγω του πανίσχυρου τότε κράτους της δεξιάς και της καταστολής κάθε αριστερής κίνησης αλλά και του ότι ακόμα τότε δεν είχε αναπτυχθεί έντονος αντιαμερικανισμός στη Ελλάδα ο δε Αϊζενχάουερ είχε ακόμα την αίγλη του νικητή αρχιστρατήγου των συμμαχικών δυνάμεων στον Β΄Παγκόσμιο πόλεμο.




 Με προβλημάτισε όμως τι εννοούσαν  με το σύνθημα που φώναζαν στα αγγλικά, όπως γράφει η εφημερίδα, " Μακροζωία στο στρατόπεδο του Δαβίδ"
Μετά από αρκετό ψάξιμο όμως το βρήκα!
Το Καμπ Ντέιβιντ (το στρατόπεδο του Δαβίδ, όπως το μετέφρασε η εφημερίδα) ήταν το μέρος που ο Αϊζενχάουερ χρησιμοποιούσε για αναψυχή, αλλά και για να εργαστεί, όπως επίσης και να υποδεχτεί και ξένους ηγέτες.
Τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους είχε δεχτεί εκεί τον  Νικήτα Χρουστσόφ και η συνάντηση αυτή ήταν από αυτές που θεωρήθηκαν ότι συνέβαλαν στην  βελτίωση  των  σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών προσθέτοντας στο πολιτικό λεξικό την φράση "The Spirit of Camp David".
Η επίσκεψη είχε και ένα σοβαρό ατύχημα όταν 22 άτομα, μεταξύ των οποίων 8 σοβαρά, τραυματίστηκαν όταν στην Βασιλίσσης Σοφίας κατέπεσε ένα σιδερένιο κιγκλίδωμα και τους πλάκωσε.


 Ο πρόεδρος της ΕΔΑ Πασαλίδης απεύθυνε επιστολή στον πρόεδρο Αϊζενχάουερ στην οποία ανέπτυσσε τις θέσεις του κόμματος του για την ειρήνη, την ελευθερία και την ύφεση.
Ταυτόχρονα  αναφέρεται και στην φυλάκιση του Μανώλη Γλέζου που το 1958 είχε φυλακιστεί με την κατηγορία της κατασκοπίας υπέρ της ΕΣΣΔ και παρέμεινε σε αυτές μέχρι τον Δεκεμβρίου του 1962.
 Ο Αϊζενχάουερ θα ομιλούσε σε πανηγυρική συνεδρίαση της Βουλής και θα τον προσφωνούσε ο Πρόεδρος της.
Η κυβέρνηση είχε σκοπό να τον προσφωνήσει και ο πρωθυπουργός Καραμανλής αλλά προέκυψε θέμα από τον Παπανδρέου που έθεσε θέμα πως τότε θα έπρεπε να ομιλήσει και η αντιπολίτευση και αν αυτό δεν της επιτραπεί  τότε θα χειροκροτήσει μεν τον Αμερικανό πρόεδρο αλλά δεν θα χειροκροτήσει τον πρωθυπουργό! 
 Ίσως η κυβέρνηση Καραμανλή να μην είχε αντίρρηση να μιλήσει ο Παπανδρέου έλα όμως που τότε θα έπρεπε να δοθεί και ο λόγος στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης που δεν ήταν άλλος από τον πρόεδρο της ΕΔΑ Πασαλίδη!
Τελικά βέβαια η ομιλία Καραμανλή δεν έγινε.
Ο Αϊζενχάουερ έβγαλε ένα τυπικό λόγο και στο σημείο που είπε επαίνους για την  κυβέρνηση χειροκροτήθηκε από τους βουλευτές  της ΕΡΕ, όταν μίλησε για το εκστρατευτικό σώμα στην Κορέα χειροκρότησαν και οι βουλευτές του Κέντρου και όταν μίλησε για την διεθνή ύφεση, ειρήνη και φιλία ,όπως και όταν καταφέρθηκε κατά των εξοπλισμών και της φοβίας του πολέμου χειροκροτήθηκε από όλους.
Τον Αϊζενχάουερ αναχώρησε  στις 16 Δεκεμβρίου με ελικόπτερο που τον μετέφερε σε καταδρομικό με επόμενο προορισμό  στην Τύνιδα.
Πριν να γίνει πρόεδρος των ΗΠΑ   ο Αϊζενχάουερ είχε επισκεφτεί ξανά την χώρα μας
το 1952 ως ανώτατος διοικητής των Συμμαχικών Δυνάμεων στην Ευρώπη. 




*Η κυβέρνηση Μεταξά  το 1937 τροποποιεί τους τύπους σχολείων σε 4 χρόνια Δημοτικό και 8 χρόνια Γυμνάσιο-Λύκειο. Όσοι όμως δεν θέλουν να συνεχίσουν στη μέση εκπαίδευση υποχρεώνονται να συνεχίσουν για άλλα δύο χρόνια στο δημοτικό ώστε να ολοκληρώσουν εξαετή υποχρεωτική στοιχειώδη εκπαίδευση. Το 1944, με τον κατοχικό νόμο 1468 της 27-2-1944 επανέρχεται το εξατάξιο γυμνάσιο αλλά παραμένει εθιμικά για χρόνια η πρώτη Γυμνασίου να ονομάζεται τρίτη.)

11 σχόλια:

  1. Τα 'ιδια επαθα δυο φορές,την πρωτη μας κατεβασαν στην τότε εθνική οδό,απ'όπου θα περνούσε ο...βασιλεύς Κανσταντίνος μετά της Αννης-Μαρίας,πέρασε βολίδα με τη Μερσεντε,ούτε να χειροκροτήσουμε δεν προλάβαμε!:))Τη δευτερη φορά επι χουντας,θα περνουσε πάλι απ'την εθνική οδό το πρωτο μυστρί της χώρας,ο ανεκδιήγητος Παττακός,μας φόρτωσαν στο σκουπιδιάρικο της δημαρχίας,μας έφαγε ο ήλιος,Ιούνιο μήνα,ντάλα μεσημερι,για να χειροκροτήσουμε το φαιδρό χουντοπρόσωπο,και βεβαιως κσθοδηγητής στο χειροκρότημα ο χουντικός θεολόγος και καρφί της χούντας(με συκοφαντίες δικές του απολύθηκαν δυο εξαιρετικοι καθηγητές)...αντε να τα αφηγηθεις αυτά τωρα σε άκαπνους δήθεν νεοαγωνιστές...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Παρά το ότι από παιδί δεν είχα καθόλου καλές σχέσεις με θρησκεία και παπάδες ο θεολόγος που είχαμε ήταν πράγματι ένας αξιαγάπητος και άγιος άνθρωπος που τον αγαπούσαμε όλοι.
      Αντί να μας κάνει θρησκευτικά μας έλεγε διάφορες ενδιαφέρουσες ιστορίες και τον ακούγαμε όλοι μας με προσοχή πολλές φορές και με συγκίνηση από αυτά που μας έλεγε.
      Στις εξετάσεις μας έβαζε θέματα όπως οι εκθέσεις ιδεών και παίρναμε όλοι 18-20!

      Διαγραφή
  2. Εγώ θυμάμαι μια υποδοχή του Ζισκάρ Ντ' Εστέν κατά την οποία τα πλήθη φώναζαν "Ελλάς Γαλλία Συμμαχία". Την είχα δει μικρός από την τηλεόραση και μου είχε κάνει εντύπωση το μέγεθος του κόσμου. Δεν ξέρω φυσικά αν ήταν και εκείνη η υποδοχή προετοιμασμένη με ανάλογο τρόπο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν νομίζω, γιατί το σύνθημα «Ελλάς Γαλλία Συμμαχία» ήταν αρκετά αυθόρμητο από τον κόσμο, λόγω του ότι τότε που ήρθε στην Ελλάδα,στις 28/05/1979 στην Αθήνα,είχε έρθει για να υπογράψει επίσημα την πλήρη ένταξη της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα.

      Διαγραφή
    2. Πράγματι, ο τότε (1979) υπουργός Δημ .Εργων Ν. Ζαρντινίδης μόλις και πρόλαβε τα ξημερώματα να πασαλείψει με πίσσα πρόχειρα την Λ.Συγγρού από όπου θα περνούσε η αυτοκινητοπομπή με τον Ζισκάρ που ερχόταν για την επίσημη υπογραφή προσχώρησης στην τότε ΕΟΚ. Στο ύψος της Παντείου είχαν σηκωθεί μεγάλα πανώ από τους φοιτητές με συνθήματα του στυλ "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο Συνδικάτο" , όμως φευ ο Ζισκάρ δεν είδε τίποτε από το αυτοκίνητό του γιατί παράλληλα με το αυτοκίνητό του με την ίδια ταχύτητα πολλές κλούβες κινούνταν μπρος στο πανώ. Κι έτσι δεν χάλασε το πανηγύρι

      Διαγραφή
  3. Ο Καραμανλής σωστά, νομίζω, επέβαλλε την " ... αυθόρμητον λαϊκήν υποδοχήν!" λαμβάνοντας υπ΄όψιν και την εποχή.
    Δεν νομίζω ότι το έκανε απλά για να ευχαριστήσει τον Αμερικάνο, παραμύθι πουλούσε, και καλά έκανε, αν ήταν να κερδίσει κάτι για την πατρίδα του.......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Eκείνη την εποχή η Ελλάδα δεν είχε κάτι να κερδίσει από αυτή την επίσκεψη.
      Η Κύπρος είχε γίνει ανεξάρτητη, οι σχέσεις με την Αγγλία είχαν βελτιωθεί,παρουσίαζε οικονομική άνοδο,δεν είχε προβλήματα με τους γείτονες, ήταν στην συμμαχία του ΝΑΤΟ,και γενικά δεν περίμενε, εκτός ίσως από κάποια οικονομική βοήθεια κάτι το ιδιαίτερο από τους Αμερικανούς.
      Η κινητοποίηση για την "αυθόρμητη λαϊκή υποδοχή", που σε μεγάλο βαθμό θα γινόταν από μόνη της, λόγω της αίγλης που είχε ο Αϊζενχάουερ, μάλλον οφειλόταν στην επικρατούσα τότε νοοτροπία του πολιτικού και στρατιωτικού κατεστημένου από την εποχή του Μεταξά.

      Διαγραφή
  4. H επίσκεψη όπου ήταν μαζεμένος όλος ο καλός ο κόσμος, αμερικάνοι, Παττακοί και Παπαδόπουλοι, γλύφτες και κολαούζοι, μαθητές με σημαιούλες και φαντάροι σε παράταξη μαζί με ΔΥ και αργόσχολους, ήταν όταν ήρθε εκείνος ο ανεκδιήγητος Σπάϊρο και φύτεψε μια ελιά στους Γαργαλιάνους.
    Η κατάληξη του Άγκνιου ήταν μία πρώτη ένδειξη ότι υπάρχουν και έλληνες με το αίμα ιχωρ μέσα τους που είναι και λαμόγια...Έκτοτε γνωρίσαμε και άλλους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είμαι σίγουρος πως πολλοί στους Γαργαλιάνους θα είναι ακόμα περήφανοι για το ότι κατάγεται από εκεί!

      Διαγραφή
  5. Και να δεις που εκείνη ακριβώς την ημέρα βλέπαμε με μια την άφιξη του Αγκνιου στην τηλεόραση από ένα εστιατόριο στου Καρέα. Μετά πήγαμε στο δασάκι και είδαμε ότι είδαμε. Α, ρε Σπάϊρο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όταν είχε έρθει ο Άγκνιου στην Ελλάδα είχε έρθει και στην Κρήτη που υπηρετούσα και βρισκόμουνα σε διατεταγμένη υπηρεσία στο αεροδρόμιο.
      Από όλη την υποδοχή αυτό που θυμάμαι, γιατί μου έκανε μεγάλη εντύπωση, ήταν ότι οι άνδρες της ασφάλειας του με ένα άλμα έμπαιναν στα στεισον βάγκον που έιχαν, από πίσω χωρίς να ανοίξουν την πόρτα, αλλά από το τζάμι που το έιχαν αφαιρέσει ο ένας μετά τον άλλο και ενώ το αυτοκίνητο είχε αρχίσει να κινείται!

      Διαγραφή