ΟΤΑΝ Ο ΑΘΕΟΦΟΒΟΣ ΖΗΤΩΚΡΑΥΓΑΖΕ -I LIKE IKE!

 Πακέτο τσιγάρων που έφτιαξε η Tobacco Blending Corp. Kentucky για την προώθηση της υποψηφιότητας του Dwight Eisenhower για την προεδρία των ΗΠΑ.

Πριν δύο περίπου μήνες είχα διαβάσει στο Protagon.gr το άρθρο του  Κάρολου Μπρούσαλη  'Όταν υποδέχθηκα τον Άικ και θυμήθηκα πως και εγώ τον είχα υποδεχτεί ζητωκραυγάζοντας με ενθουσιασμό  I LIKE IKE!

Απλά είχα φυλάξει το σημερινό ποστ  να το δημοσιεύσω αντίστοιχα τις ίδιες μέρες με  την άφιξη του και παραμονή του στην Αθήνα στις 14 και 15 Δεκεμβρίου 1959 .

 Αλλά απολαύστε πρώτα την περιγραφή της υποδοχής από τον Κάρολο Μπρούσαλη.

Ο βοηθός γυμνασιάρχη, Ι. Σταματογιαννόπουλος, μας είχε προπονήσει να φωνάζουμε «άι λάικ Άικ» και να κουνάμε σημαιάκια, ελληνικά κι αμερικανικά, όσο να διαβεί ο πρόεδρος Αϊζενχάουερ που μας έκανε την τιμή να προσγειωθεί στο Ελληνικό. Ο γυμνασιάρχης μας, Ξανάλατος (καλή του ώρα), είχε προσπαθήσει επί ματαίω να χαμηλώσει τον ενθουσιασμό του βοηθού του. (Για τον γυμνασιάρχη μας δεν έμαθα κάτι, μετά την αποφοίτησή μου, ο βοηθός του όμως, επί χούντας, εξελίχθηκε σε γενικό επιθεωρητή Μέσης Εκπαίδευσης). Του γυμνασιάρχη μας «του έτυχε κάτι έκτακτο» και δεν παραβρέθηκε στην υποδοχή. Ο βοηθός του ήταν εκεί, ακοίμητος φρουρός της πατροπαράδοτης ελληνικής φιλοξενίας. Και οι μαθητές του Ε’ Γυμνασίου Αρρένων Αθηνών, που είχαμε μεταφερθεί από τα Εξάρχεια εγκαίρως με σκεπαστά στρατιωτικά φορτηγά «Τζέιμς», καλύπταμε αρκετό μήκος επί του πεζοδρομίου. Μεγαλύτερο από άλλα, όχι τόσο πατριωτικά, γυμνάσια, καθ’ όσον, όσοι συμμετείχαμε στην υποδοχή (δηλαδή όλοι, από την τρίτη ως την όγδοη τάξη*), είχαμε γλιτώσει το «επτάωρο». Μόνο που απαξάπαντες, παρά τα διπλά πουλόβερ, τουρτουρίζαμε. Και η πομπή των επισήμων αργούσε να περάσει. Κι όταν τελικά πέρασε, ούτε να φωνάξουμε «άι λάικ Άικ» αντέχαμε ούτε να κουνήσουμε τα σημαιάκια ούτε καν να χαζέψουμε τον ενθουσιασμένο από την «αυθόρμητη υποδοχή» υψηλό ξένο, με τον δίπλα του καθήμενο Κωνσταντίνο Καραμανλή. Μόνο ένα «άαα» ακούστηκε κι αυτό ως εκδήλωση θαυμασμού για την ανοιχτή Ρολς Ρόις που για πρώτη (και τελευταία, οι πολλοί) φορά βλέπαμε να περνά τόσο κοντά μας.

Εγώ προσωπικά δεν θυμάμαι ούτε πως μας είχαν  πάει όλο το  σχολείο  κάπου κοντά στην πύλη Αδριανού αλλά  το μόνο που θυμάμαι είναι πως είμαστε όλοι περιχαρείς γιατί θα γλιτώναμε το μάθημα και γι΄ αυτό με ενθουσιασμό και κάνοντας την αντίστοιχη πλάκα όλοι μας  φωνάζαμε I LIKE IKE! Είχαμε διδαχτεί από κάποιο καθηγητή να το φωνάξουμε  όταν θα πέρναγε μπροστά μας κουνώντας ταυτόχρονα τα ελληνικά και αμερικανικά χάρτινα σημαιάκια που μας είχαν δώσει.

Για την επιτυχία της υποδοχής είχαν μεταφερθεί κατά μήκος της διαδρομής όλα τα σχολεία της Αθήνας και βέβαια και πλήθος κόσμου όπως μπορεί να καταλάβει κανείς από την σχετική είδηση που έχει η εφημερίδα της επομένης.

 Προφανώς η τότε κυβέρνηση Καραμανλή δεν είχε κανένα πρόβλημα για να φανεί αρεστή στην αμερικανική υπερδύναμη να είχε αποστείλει στις διάφορες κρατικές υπηρεσίες κάποια εγκύκλιο ανάλογη με εκείνη που είχε αποσταλεί κατά την δικτατορία του Μεταξά που έγραφε το αμίμητο:

Εντέλλεστε όπως οργανώσετε αυθόρμητον  λαϊκήν υποδοχήν!

Βέβαια οι αντιδράσεις στην επίσκεψη του Αϊζενχάουερ ήσαν λίγες και μεμονωμένες λόγω του πανίσχυρου τότε κράτους της δεξιάς και της καταστολής κάθε αριστερής κίνησης αλλά και του ότι ακόμα τότε δεν είχε αναπτυχθεί έντονος αντιαμερικανισμός στη Ελλάδα ο δε Αϊζενχάουερ είχε ακόμα την αίγλη του νικητή αρχιστρατήγου των συμμαχικών δυνάμεων στον Β΄Παγκόσμιο πόλεμο.

 Με προβλημάτισε όμως τι εννοούσαν  με το σύνθημα που φώναζαν στα αγγλικά, όπως γράφει η εφημερίδα, " Μακροζωία στο στρατόπεδο του Δαβίδ"

Μετά από αρκετό ψάξιμο όμως το βρήκα!

Το Καμπ Ντέιβιντ (το στρατόπεδο του Δαβίδ, όπως το μετέφρασε η εφημερίδα) ήταν το μέρος που ο Αϊζενχάουερ χρησιμοποιούσε για αναψυχή, αλλά και για να εργαστεί, όπως επίσης και να υποδεχτεί και ξένους ηγέτες.

Τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους είχε δεχτεί εκεί τον  Νικήτα Χρουστσόφ και η συνάντηση αυτή ήταν από αυτές που θεωρήθηκαν ότι συνέβαλαν στην  βελτίωση  των  σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών προσθέτοντας στο πολιτικό λεξικό την φράση "The Spirit of Camp David".

Η επίσκεψη είχε και ένα σοβαρό ατύχημα όταν 22 άτομα, μεταξύ των οποίων 8 σοβαρά, τραυματίστηκαν όταν στην Βασιλίσσης Σοφίας κατέπεσε ένα σιδερένιο κιγκλίδωμα και τους πλάκωσε.

 Ο πρόεδρος της ΕΔΑ Πασαλίδης απεύθυνε επιστολή στον πρόεδρο Αϊζενχάουερ στην οποία ανέπτυσσε τις θέσεις του κόμματος του για την ειρήνη, την ελευθερία και την ύφεση.

Ταυτόχρονα  αναφέρεται και στην φυλάκιση του Μανώλη Γλέζου που το 1958 είχε φυλακιστεί με την κατηγορία της κατασκοπίας υπέρ της ΕΣΣΔ και παρέμεινε σε αυτές μέχρι τον Δεκεμβρίου του 1962.

 Ο Αϊζενχάουερ θα ομιλούσε σε πανηγυρική συνεδρίαση της Βουλής και θα τον προσφωνούσε ο Πρόεδρος της.

Η κυβέρνηση είχε σκοπό να τον προσφωνήσει και ο πρωθυπουργός Καραμανλής αλλά προέκυψε θέμα από τον Παπανδρέου που έθεσε θέμα πως τότε θα έπρεπε να ομιλήσει και η αντιπολίτευση και αν αυτό δεν της επιτραπεί  τότε θα χειροκροτήσει μεν τον Αμερικανό πρόεδρο αλλά δεν θα χειροκροτήσει τον πρωθυπουργό! 

 Ίσως η κυβέρνηση Καραμανλή να μην είχε αντίρρηση να μιλήσει ο Παπανδρέου έλα όμως που τότε θα έπρεπε να δοθεί και ο λόγος στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης που δεν ήταν άλλος από τον πρόεδρο της ΕΔΑ Πασαλίδη!

Τελικά βέβαια η ομιλία Καραμανλή δεν έγινε.

Ο Αϊζενχάουερ έβγαλε ένα τυπικό λόγο και στο σημείο που είπε επαίνους για την  κυβέρνηση χειροκροτήθηκε από τους βουλευτές  της ΕΡΕ, όταν μίλησε για το εκστρατευτικό σώμα στην Κορέα χειροκρότησαν και οι βουλευτές του Κέντρου και όταν μίλησε για την διεθνή ύφεση, ειρήνη και φιλία ,όπως και όταν καταφέρθηκε κατά των εξοπλισμών και της φοβίας του πολέμου χειροκροτήθηκε από όλους.

Τον Αϊζενχάουερ αναχώρησε  στις 16 Δεκεμβρίου με ελικόπτερο που τον μετέφερε σε καταδρομικό με επόμενο προορισμό  στην Τύνιδα.

Πριν να γίνει πρόεδρος των ΗΠΑ   ο Αϊζενχάουερ είχε επισκεφτεί ξανά την χώρα μας

το 1952 ως ανώτατος διοικητής των Συμμαχικών Δυνάμεων στην Ευρώπη. 

*Η κυβέρνηση Μεταξά  το 1937 τροποποιεί τους τύπους σχολείων σε 4 χρόνια Δημοτικό και 8 χρόνια Γυμνάσιο-Λύκειο. Όσοι όμως δεν θέλουν να συνεχίσουν στη μέση εκπαίδευση υποχρεώνονται να συνεχίσουν για άλλα δύο χρόνια στο δημοτικό ώστε να ολοκληρώσουν εξαετή υποχρεωτική στοιχειώδη εκπαίδευση. Το 1944, με τον κατοχικό νόμο 1468 της 27-2-1944 επανέρχεται το εξατάξιο γυμνάσιο αλλά παραμένει εθιμικά για χρόνια η πρώτη Γυμνασίου να ονομάζεται τρίτη.)