ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΟΙ-Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΟΝ ΤΟΥ ΜΕΤΑΞΑ

Στο πρηγούμενο ποστ, ΟΙ ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΕΣ ΠΛΗΜΜΥΡΕΣ ΤΟΥ 1961 ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΡΑΜΑΝΛΙΚΟ ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΣ ,αναφέρεται για πρώτη φορά μια περίεργη ένστολη οργάνωση νέων που παρουσιάστηκε στους πλημμυροπαθείς και είχε συμμετοχή "στην τήρηση της τάξεως και την τόνωση του πατριωτικού ηθικού τους" σύμφωνα με την ειδησεογραφία της 8-11-1961.

Η προηγούμενη σχετική αναφορά για αυτή την οργάνωση ήταν πριν ένα μήνα περίπου (14-10-61) που συμμετείχαν αντί για την τήρηση της τάξης  στην  επίθεση "εθνικοφρόνων" που είχε γίνει στα εγκαίνια του εκλογικού τμήματος του ΠΑΜΕ στο Αιγάλεω όταν άκουσαν από τα μεγάφωνα τα κομμουνιστικά συνθήματα "Κάτω οι βάσεις του θανάτου", "Άμνηστεία" κτλ!!

Μέχρι το Πάσχα του 1963 η οργάνωση μάλλον φυτοζωούσε, γιατί δεν έχει αναφερθεί άλλη δημόσια εμφάνιση της. Όμως  την ημέρα της περιφοράς του Επιταφίου της Μητρόπολης έκανε θριαμβευτική επανεμφάνιση ομάδα της, με πράσινες στολές στρατιωτικού τύπου με επωμίδες που έγραφαν "Ομάδες Εθνικής Δράσεως", και η οποία παρέλασε  μετά τους στρατιώτες, τους προσκόπους και τις οδηγούς.  

Η προκλητική αυτή εμφάνιση παραστρατιωτικής οργάνωσης νεολαίας, προκάλεσε ερώτηση του βουλευτού του  Κέντρου ναυάρχου Τούμπα, ο οποίος ζητούσε εξηγήσεις από το υπουργείο Παιδείας, πως η οργάνωση αυτή είχε αναγνωριστεί επισήμως και  πως είχε  συμπεριληφθεί στις οργανώσεις που μετέχουν στις διάφορες επίσημες εκδηλώσεις και πως επίσης  είχε παρελάσει ξανά  και στην παρέλαση της 25η Μαρτίου. (ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ 18-4-1963)   

Στο ίδιο δημοσίευμα μαθαίνουμε και από  ποιους αποτελείται η διοίκηση αυτής της οργάνωσης.

Γουγκλίζοντας το όνομα του προέδρου το ξαναβρίσκουμε  στην  Ιστορία του συλλόγου Α.Ο.Κ. Ελπιδοφόρος .Το 1971 ο τότε Αντιπτ/χος Σπηλιόπουλος Ηλίας σαν πρόεδρος του συλλόγου, ίδρυσε, μετονόμασε και ένταξε στη Γ’ κατηγορία ΕΠΣΑ τον ΑΟΝΚ Ελπιδοφόρο.

Στα υπόλοιπα μέλη της διοίκησης διακρίνει κανείς ένα πολύ  γνωστό πρόσωπο, τον βιομήχανο  Χρήστο Μίχαλο , βουλευτή της ΕΡΕ στο νομό Αχαΐας,  υφυπουργό του Παπαδόπουλου και του Μαρκεζίνη αλλά επίσης τοποθετημένο επί χούντας και σε πολλές άλλες σημαντικές θέσεις,  πατέρα του σημερινού  πρόεδρου του ΕΒΕΑ Κωνσταντίνου Μίχαλου.

Μια μέρα μετά την ερώτηση του Τούμπα, στις  19-4-1961 το υπουργείο Παιδείας με μια μακροσκελέστατη ανακοίνωση του ουσιαστικά επιρρίπτει τις ευθύνες για την εμφάνιση των Ελπιδοφόρων στο υπουργείο Εσωτερικών. 

Σε αυτήν  αναφέρει πως το Σώμα Ελπιδοφόρων Νέων, ως σωματείο λειτουργεί από το 1957 με καταστατικό εγκεκριμένο από το Πρωτοδικείο Αθηνών με τις αποφάσεις 17062/1957 και 5054/1959.

Τους  σκοπούς  του σωματείου αυτού προσπαθεί να τους  παρομοιάσει με αυτούς των Προσκόπων, των Οδηγών και των Αλκίμων (που είχαν αναγνωριστεί ως σωματείο από το 1948) .Με αυτό τον τρόπο προσπαθεί  να δικαιολογήσει  την αναφερόμενη στο καταστατικό τους στρατιωτική προπαίδευση, γιατί  και οι Πρόσκοποι έχουν στο καταστατικό τους σχετική αναφορά, παραβλέποντας βέβαια το γεγονός πως  οι Πρόσκοποι  είναι οργάνωση δημοσίου Δικαίου και όχι ιδιωτικού και πως από τον ιδρυτικό τους νόμο 1016/1917 μόνο οι Πρόσκοποι έχουν δικαίωμα να φέρουν ειδική στολή.

Για την στολή το Υπουργείο Παιδείας αναφέρει πως αυτή εγκρίθηκε από το Υπουργείο Εσωτερικών, πως  δεν έχει χρηματοδοτήσει τους Ελπιδοφόρους  και πως  έχει εγκρίνει την παρέλαση στις εθνικές εορτές των Προσκόπων, των Οδηγών, των Άλκιμων και των Ελπιδοφόρων βγάζοντας την ουρά του απ΄ έξω για την συμμετοχή τους στον Επιτάφιο!

Η όλη αυτή δημοσιοποίηση της παραστρατιωτικής δομής των Ελπιδοφόρων ανάγκασε τον πρόεδρο της οργάνωσης να αποστείλει εκτενή επιστολή στην ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ της 20-4-1963, στην οποία εν μέσω εθνικοπατριωτικών λόγων λέει πως ακριβώς επειδή δεν έχουν χρηματοδότηση κινδύνευσαν να τους κάνουν έξωση  από τα γραφεία τους στην Γλάδστωνος 3  και τους έκοψαν και το τηλέφωνο!

Αποποιούμενος ότι πρόκειται για παρακρατική οργάνωση μιλάει για την "πτωχική στολή των νέων τους" !

Ο Μποστ, πάντα ευαίσθητος  δέκτης της επικαιρότητας, στην γελοιογραφία του της 21-4-63 στην ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, βάζει τον Καραμανλή να απαντά στην πρόσκληση να συμμετάσχει στην πορεία Ειρήνης λέγοντας μεταξύ άλλων:

...διότη ο Ράσελ ομιλών συνθήματα γνωστά

ελπιδοφόροι τρέχετε και ρίπτεστε μπροστά,...

Στην μπορντούρα της γελοιογραφίας γράφει:

ΜΕΛΙΝΑΝ ΔΕΝ ΔΙΑΘΕΤΟΜΕΝ ΜΑΖΙ ΜΑΣ ΔΙΑ ΝΑ ΔΡΑ

ΕΙΣ ΦΑΙΔΡΑΝ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΚΕ ΤΟΡΑ ΕΙΣ ΦΑΙΔΡΑ

ΦΑΙΔΡΑ΄ ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΑΦΤΗ ΤΟΥ ΜΑΡΑΘΟΝΟΣ

ΜΕ ΚΑΛΙΤΕΧΝΑΣ ΞΑΠΛΟΘΕΙΣ ΕΙΣ ΣΤΡΟΜΑΤΑ ΤΗΣ ΣΚΟΝΟΣ

ΟΙ ΚΑΛΙΤΕΧΝΕ ΠΕΡΠΑΤΩΝ ΣΥΝΘΕΤΑΙ ΚΕ ΖΟΓΡΑΦΟΙ

ΧΑΝΟΥΝ ΤΑΣ ΣΥΜΠΑΘΕΙΑΣ ΜΑΣ ΚΙ΄Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥΣ ΞΕΓΡΑΦΕΙ

ΔΙΑΒΑΖΕ ΤΥΠΟΝ ΤΗΣ ΕΡΕ ΑΝ ΘΕΛΗΣ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΗΣ

ΜΕ ΠΟΙΟΝ ΚΟΔΙΞ ΕΘΝΙΚΟΝ ΟΦΕΙΛΗΣ ΝΑ ΒΑΔΙΖΗΣ

ΤΑ ΟΣΚΑΡ ΕΠΙΔΙΔΟΝΤΑΙ ΣΥΝΗΘΩΣ ΕΙΣ ΕΚΕΙΝΟΥΣ

ΟΣΤΙΣ ΒΑΔΙΖΟΥΝ ΑΤΡΑΠΟΥΣ ΟΧΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΥΣ

ΕΧΩΝ ΤΟ ΒΛΕΜΑ ΔΥΤΙΚΩΣ ΚΕ ΠΕΙΘΑΡΧΩΝ Σ΄ΕΚΕΙΝΩΝ

ΞΑΠΛΟΝΟΥΝ ΜΕ ΝΩΧΕΛΕΙΑΝ  ΣΤΟ ΣΒΕΡΚΟΝ ΤΩΝ ΕΛΗΝΩΝ

Στις 28-4-1963 η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ  επανέρχεται στο θέμα των Ελπιδοφόρων εκτός από  το κύριο άρθρο της και με εκτεταμένο κείμενο της Θάλειας Κολυβά στο οποίο αναλύονται οι προφανείς σκοποί της δημιουργίας αυτών των οργανώσεων και των πηγών χρηματοδότησης των.

Παρ΄όλα αυτά από το δημοσίευμα της ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ της 23-5-1963 διαπιστώνουμε πως οι Ελπιδοφόροι χρησιμοποιούνται για την "τάξιν" και "φρούρησιν"  του υπουργού δημοσίων έργων και των επισήμων!

Στις 22-5-1963 το παρακράτος της δεξιάς δολοφονεί τον Λαμπράκη.

Η Ένωση Κέντρου  εκδίδει μια μακροσκελή ανακοίνωση σε απάντηση του διαμαρτυρόμενου Καραμανλή στον χαρακτηρισμό του ως "ηθικού αυτουργού της δολοφονίας", στην οποία και κάνει  εκτενή αναφορά στις τρομοκρατικές οργανώσεις.(ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 26-5-1963)

Για αντιληφθεί κανείς την υπάρχουσα τότε κατάσταση με τις διάφορες οργανώσεις και τις σχέσεις τους με το παρακράτος, αξίζει να διαβάσει το σχετικό άρθρο της Θάλειας Κολυβά που δημοσιεύτηκε στην ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ της 9-6-1963 σε απάντηση ανακοίνωσης των Ελπιδοφόρων (ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ 31-5-1963)

Η τελευταία επίσημη εμφάνιση των Ελπιδοφόρων μετά τα γεγονότα της Θεσσαλονίκης προκάλεσε την αποδοκιμασία του κόσμου (ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 11-7-1963)

Η αντίστροφη πορεία για τους Ελπιδοφόρους αρχίζει με την σύλληψη του Λογγίνου Παξινόπουλου για όπλα μετά από καταγγελία πρώην τομεάρχη  της Αντικομμουνιστικής  σταυροφορίας Ελλάδος και των Ελπιδοφόρων, η οποία οδήγησε και στην έρευνα  για ανεύρεση όπλων στα γραφεία της οργάνωσης η οποία όμως απέβη άκαρπη.

Ταυτόχρονα δημοσιεύεται (ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ 25-1-64)  και καταδίκη μέλους των Ελπιδοφόρων και η εμφανής σχέση τους με την ΕΡΕ. 

Στις 3-11-1963 γίνονται εκλογές και η Ένωση Κέντρου με 42% έρχεται πρώτο κόμμα χωρίς όμως να αποκτήσει πλειοψηφία στην Βουλή.

 Δεν αποδέχεται την στήριξη της ΕΔΑ και έτσι η χώρα οδηγείται σε νέες εκλογές, ενώ ο Καραμανλής  παραδίδει την ηγεσία της ΕΡΕ στον Παναγιώτη Κανελλόπουλο και αναχωρεί για το Παρίσι.

Στην γελοιογραφία της ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ της 24-1-1964 ο νέος αρχηγός της ΕΡΕ απευθύνεται προεκλογικά σε όλους τους παρακρατικούς που είχαν δημιουργηθεί επί ΕΡΕ.

Στις 2-2-64 η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ δημοσιεύει σχόλιο της Μόσχας σχετικά με τις παρακρατικές οργανώσεις και τους Ελπιδοφόρους.

 Στις 16-2-64 γίνονται οι εκλογές και η Ένωση Κέντρου θριαμβεύει με 52,72% οπότε και αρχίζει και η προσπάθεια διάλυσης του  παρακράτους με αποτέλεσμα την παραπάνω γελοιογραφία του Βασ. Μητρόπουλου.

Παρ΄ όλα αυτά σε παραπολιτική στήλη της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ(21-6-64) διαβάζει κανείς για τις επιχειρηματικές πλέον δραστηριότητες των Ελπιδοφόρων!

 Η οριστική διάλυση των Ελπιδοφόρων μαζί με άλλα παρακρατικά σωματεία , καθώς και η καταδίκη του μέλους της Παξινόπουλου δημοσιεύονται στην ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ της 2 και 3-10-1964.

Τελικά η προσπάθεια δημιουργίας μιας οργάνωσης νεολαίας στο πρότυπο της ΕΟΝ του Μεταξά ήταν μάλλον ανεπιτυχής παρά το ότι, σύμφωνα με τον αρχηγό της, τα μέλη της σε όλη την Ελλάδα έφτασαν τις 50.000, λόγω της έγκαιρης αντίδρασης που σημειώθηκε μετά από  τις αρχικές της εμφανίσεις.

Η τελευταία προδικτατορική αναφορά στην οργάνωση αυτή είναι ένα παραπολιτικό σχόλιο στην ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ της 16-2-1967 με ατάκες  του Γεωργίου Μαύρου