ΠΕΡΙ ΠΟΡΔΟΛΟΓΙΑΣ ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ !

 Είναι γνωστόν πιστεύω πως το παρόν ιστολόγιο έχει συχνά ασχοληθεί με λογοτεχνικά θέματα, είτε προβάλλοντας αποσπάσματα από έργα διασήμων συγγραφέων,  είτε γράφοντας ο ίδιος λογοτεχνικά αριστουργήματα όπως το έπος : ΝΕΚΤΑΡΙΑ, ΜΙΑ ΚΩΜΙΚΟΤΡΑΓΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ,που διαπιστώνω με μετριόφρονα ικανοποίηση πως  και μετά 6 χρόνια από την επίπονη συγγραφή του θέλγει ακόμα και σήμερα το αναγνωστικό μου κοινό.

Πρόσφατα λοιπόν διάβασα  εδώ  ένα μοναδικό κείμενο από ένα διακεκριμένο άνθρωπο του πνεύματος και της τέχνης όπως ο Σαλβαντόρ Νταλί. 

Αυτός ως γνήσιος άνθρωπος της τέχνης έχει συγγράψει την περισπούδαστη πραγματεία του Η ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΠΟΡΔΙΖΕΙΝ ή ΤΟ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΤΟΥ ΥΠΟΥΛΟΥ ΠΥΡΟΒΟΛΙΚΟΥ υπό του Κόμητος Τρομπέτα, ιατρού του μπρούντζινου αλόγου, που υπάρχει  στο βιβλίο "DALI, Το ημερολόγιο μιας μεγαλοφυΐας"

Ως λάτρης της διεθνούς λογοτεχνίας σε ένα από τα πρώτα ποστ που δημοσίευσα και μάλιστα στην μορφή  Quiz ,ήταν ένα ανάλογο απόσπασμα από το την Γη του Εμίλ Ζολά, με τίτλο ΠΕΡΙ ΠΟΡΔΗΣ ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ QUIZ .

Δυστυχώς μόνο μία αναγνώστρια, η χαριτόβρυτος και αέρινη, δις ΘΕΛΞΙΟΠΗ ΦΥΣΑ, ως έχουσα ιδίαν αντίληψη τόσον οσφρητική όσο και ακουστική του συνώνυμου της υπό των εντέρων  παραγομένου προϊόντος  , αναγνώρισε την προέλευση του κειμένου και την απάντηση της δημοσίευσα στο ποστ μου  ΠΟΡΔΗΣ ΕΓΚΩΜΙΟΝ-ΑΠΑΝΤΗΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΕΙΣ ΤΟ QUIZ...

Όμως και η ελληνική λογοτεχνία έχει ασχοληθεί επιτυχώς με το θέμα και μπορείτε να συγκρίνετε το Εγχειρίδιο του ύπουλου πυροβολικού του Νταλί με το αντίστοιχο κεφάλαιο Περί πορδολογίας από   το «Εγχειρίδιον του καλού κλέφτη» (1979) του Ηλία Πετρόπουλου (1928 - 2003) που είχε προκαλέσει μεγάλο θόρυβο όταν κυκλοφόρησε.

Το ελληνικό κείμενο του Πετρόπουλου πιστεύω πως υπερέχει σαφώς των ξένων και αποδεικνύει την αδιαμφισβήτητη ανωτερότητα της ελληνικής φυλής λόγω της δια μέσω των αιώνων μεγαλύτερης και καλύτερης επίδοσης και εμπειρίας εις το πέρδεσθαι το οποίο διανθίζει και αρωματίζει όλα τα έργα του Αριστοφάνη μας.

Όταν οι άλλο έκλαναν επάνω στα δέντρα εμείς κλάναμε σε συμπόσια και θέατρα!

 Περί πορδολογίας

Ή λατινική γλώσσα εϊχε τρία γένη. Στήν γαλική γλώσσα (υποτίθεται ότι) άπέμεινον μόνον δύο γένη τό άρσενικόν καί τό θηλυκόν. Καθ' όδόν - μεταξύ Ρόμης καί Παρισίων- άπωλέσθη τό ούδέτερον γένος.

Άλλά σήμερα δέν θά σάς ομιλήσω γιά ο υ δ έ τ ε ρ α πράγματα.
Η πορδή είναι άκρως προσωπικόν γεγονός, όπως και η μαλακία.

 Ορισμένοι άνθρωποι αρέσκονται να διατυμπανίζουν τα άκρως προσωπικά συμβάντα. Κανονικώς εχόντων των πραγμάτων, μια πορδή εκπέμπεται κατά μόνας. Αν, παρ' ελπίδαν, υπάρχει ακροατήριον η πορδή θα προσβάλλει (είναι γνωστόν) τας αισθήσεις της ακοής και της οσφρήσεως, κυρίως της οσφρήσεως. Πας όστις κοινοποιών πορδήν καλείται κλανιάρης. Από της Εποχής του Χαλκού και εντεύθεν, ουδεμία κοινοποιηθείσα πορδή επέρασεν απαρατήρητος.
Προσωπικώς, υποστηρίζω την άποψιν ότι οι άντρες κλάνουν περισσότερον από τις γυναίκες. Η ηγέτις του Φεμινιστικού Κινήματος δις Margarite Durat¹ έχει την ακριβώς αντίθετον γνώμην. Θα επεθύμουν να προσθέσω ότι μια ωραία γυναίκα που κλάνει δημοσία, χάνει μέγα μέρος της γοητείας της. Οι Φαλλοκράται και αι Φεμινίστριαι (ελπίζω και οι Ομοφυλόφιλοι) συμφωνούν αφ' ενός σημείου μια πορδή είναι, κατ' αρχήν, μουσικόν γεγονός. Η επιστήμη της Φυσιολογίας δεν έχει εξετάσει έως σήμερον τας δυνατότητας του πρωκτού ως μουσικού οργάνου. Το διάσημον σαχλόν άγαλμα του Πραξιτέλους που βρίσκεται στην Ολυμπία δεν αποδεικνύει παρά το ότι ο Ερμής είχε έναν κώλο εκτάκτου ωραιότητος. Δυστυχώς και ο ωραιότερος κώλος του κόσμου αμολάει πορδές.

Στις φυλακές τής Antiqua² γίνεται εκ μέρους των Φυλακισμένων μια συγκινητική προσπάθεια δια την ενδελεχήν εκμετάλλευσιν των πορδών. Στην εποχή μας κανενός είδους ενέργεια δεν πρέπει να χάνεται. Η πορδή προκαλεί γέλιο. Το γέλιο είναι απολύτως απαραίτητο για την επιβίωση του Φυλακισμένου. Στην Φυλακή το πέρδεσθαι εξίκνειται έως το ύψος της Αληθούς Τέχνης. Όμως καθώς γινότανε πάντοτε, συχνάκις το φαινόμενον απολήγει εις καταχρήσεις. Έτσι μες στην Φυλακή συναντά κανείς βιρτουόζους της πορδής αλλά και πορδομανείς. Η Διεύθυνσις των Φυλακών αδιαφορεί δια τας επιδόσεις των κλανιάρηδων Καταδίκων.

Ό Romain Rolland³ απεκάλεσε τόν Panayt Istrati⁴ Γκόρκι τών Βαλκανίων. Ό Romain Rolland, ένα γνήσιος γάλος φανφαρόνος, ποτέ δέν ένιωσε ότι ό Istrati τόν ξεπερνούσε

σάν συγγραφεύς. Ό Panayt Istrati έχάρισε στήν ανθρωπότητα πολλές όμορφες περιγραφές, γεμάτες βροντερές πορδές καί γουργουριστά ρεψίματα.

Μόνον οί νεκροί δέν κλάνουν έγραψε ό Clement Lepidis⁵. Οί Φυλακισμένοι δέν είναι νεκροί. Δίχως νάμαι Panayt Istrati θά προσπαθήσω νά περιγράψω τό άπερίγραπτον.

Η έντασις των πορδών εις ήχον και οσμήν ποικίλει. Οι νταήδες και οι θρασείς κλάνουν βροντερά. Αυτές τις πορδές που πέφτουν σαν κανονιές οι Κατάδικοι τις λένε αντρίκιες. Ο ηχοχρωματισμός της πορδής σχετίζεται άμεσα με την προσωπικότητα του κλανιάρη. Οι πούστηδες, οι υποκριταί και οι μπαμπέσηδες αμολάνε κούφιες πορδές, όπως ακριβώς κάνουν οι γριές. Στην Φυλακή ο γνώριμος ήχος της πορδής σκορπάει τη χαρά. Εκεί ακούγονται λογής-λογής πορδές: άλλες είναι δυνατές σαν βροντή, άλλες παραπονιάρικες, άλλες σεμνές και άλλες δειλές. Στην Φυλακή μη βάζεις ποτέ στοιχήματα με κλανιάρηδες έστω κι αν σου πουν ότι μπορούν να αμολήσουν στη σειρά ογδόντα πορδές. Είναι βέβαιον πως θα χάσεις το στοίχημα. Συχνά στη Φυλακή οργανώνονται διαγωνισμοί πορδής. Συνήθως τέτοιοι διαγωνισμοί λαμβάνουν χώραν τις μέρες που οι Κατάδικοι φάγανε φασουλάδα. Πρόκειται για αληθινά κοντσέρτα πορδής όπου φυσικά θριαμβεύουν οι πορδομανείς. Όπως ξεύρετε ο πορδομανής νιώθει πολύ υπερήφανος για τις ικανότητες του κώλου του. Κάποτε εγνώρισα έναν πορδομανή που πάθαινε φοβερές κρίσεις πορδο-ντελίριουμ.

Η πορδή έχει και το φολκλόρ της.

 Καμιά φορά ένας Κατάδικος ξυπνάει έναν άλλο Κατάδικο κλάνοντας στο αφτί του. Μερικοί Κατάδικοι κλάνουν την ώρα που τρώνε ολόιδια με τα ζώα (αποφεύγω να χαρακτηρίσω την πράξη). Όταν κάποιος Κατάδικος κλάσει δυνατά όλοι οι άλλοι φωνάζουν «σκίσου!». Τα σημαντικότερα είδη πορδών είναι βαφτισμένα· έτσι στην Φυλακή τις χοντρές πορδές τις αποκαλούν βραχνιασμένες. Στους διαγωνισμούς πορδής ο διαγωνιζόμενος κλάνει όρθιος ανασηκώνοντας λίγο το αριστερό του ποδάρι. Συχνά οι Κατάδικοι ανοίγουν τρύπες στους ενδιάμεσους τοίχους για να επικοινωνούν με τα διπλανά κελιά· απ΄ αυτές τις τρύπες κάποτε-κάποτε κερνάνε πορδές στους γείτονες. Όταν κάποιος Κατάδικος κλάσει, συνήθως λέει σ' αυτόν που κάθεται κοντά του: «έλα ρούφα!». Θεωρείται θανάσιμη προσβολή να κάνεις αυτό το αθώο αστείο σε κάποιον Κατάδικο τη στιγμή που ρουφάει τον τούρκικο καφέ του. Στις βαριές Εγκληματικές Φυλακές ισχύει η σιωπηρά απαγόρευσις του κλασίματος· εκεί οι Βαρυποινίτες κλάνουν μόνο μες στο WC. Το να κλάσεις αναιδώς μέσα σε θάλαμο Βαρυποινιτών ισοδυναμεί με υπογραφή της θανατικής σου ποινής.

Η οσμή της πορδής δεν κρύβει κανένα μυστήριο. Ο χημικός τύπος της πορδής είναι S₂O₄H₂ + CH + Ca₃RA. Δηλαδή στα αέρια της πορδής κυριαρχούν το υδρόθειον (S₂O₄H₂) και το μεθάνιον (CH) με τις χαρακτηριστικές των οσμές. Φαίνεται ότι το είδος του φαγητού καθορίζει την οσμή της πορδής. Αυτό δεν το λέω με βεβαιότητα γιατί ορισμένων ανθρώπων οι πορδές βρωμάνε υπέρ του δέοντος. Πάντως, τα φασόλια, το γιαούρτι, το γάλα, τα ρεβύθια, τα κουκιά, τα μήλα και τα κάστανα προκαλούν πολλά αέρια. Οι βρωμερότερες πορδές προέρχονται από το κουνουπίδι, το λάχανο, το σκόρδο, το ρεπάνι και το αυγό. Ο Κατάδικος αγαπά το σκόρδο, το κρεμμύδι και το γάλα γιατί του φέρνουν ύπνο. Συνεπώς η βρωμερή πορδή είναι αναγκαίον κακόν. Όμως από το παιχνίδι της πορδής δεν απουσιάζει και ο σαδισμός. Πολλοί Κατάδικοι, για να επαυξήσουν τη βρώμα των πορδών τους, πίνουν καφέ ανακατωμένο και βρασμένο με λίγη καρβουνόσκονη από φελλό. Οι δυστυχείς γείτονες αυτών των κρυπτοσαδιστών Καταδίκων μπορούν να σας δώσουν διαβεβαιώσεις για την αποτελεσματικότητα της συνταγής. Το περίεργον είναι ότι οι βρωμερότερες πορδές είναι συνάμα και κούφιες. Αυτές τις πορδές οι Κατάδικοι τις ονομάζουν φαρμακερές και είναι οι αηδιαστικότερες όλων. Ο ύπουλος κλανιάρης που αμολάει φαρμακερές πορδές τιμωρείται με ομαδικό γιουχάισμα και ραγδαίο μαξιλάρωμα.
Ο ταλαντούχος κλανιάρης συνδυάζει τον ήχο της πορδής με διάφορες κωμικές χειρονομίες ή με γκριμάτσες ή με ακροβατικές κινήσεις. Υπάρχουν κλανιάρηδες που κυριολεκτικώς μιλάνε με τον κώλο. Αν κατά τύχην μες στον ίδιο θάλαμο ζουν δυο λαλίστατοι κώλοι τότε ο διάλογος είναι αναπόφευκτος. Οι Κατάδικοι υποδέχονται με αλαλαγμούς ενθουσιασμού τέτοιους διαλόγους πορδής που συχνά τραβάνε ως τα μεσάνυχτα ή εξελίσσονται σε πορδο-μονομαχία.
Τώρα είναι κατάλληλη η στιγμή να σας μιλήσω για την Μεγάλη Ατραξιόν του Κώλου: Στην Φυλακή πολλές φορές βλέπεις έναν Κατάδικο να πέφτει στο κρεβάτι ανάσκελα, να ανασηκώνει τα πόδια του στην τυπική στάση της ετοιμόγεννης γυναίκας, να ανάβει το τσακμάκι του, να προσεγγίζει το χέρι με το αναμμένο τσακμάκι στον κώλο του και μετά να αρχινάει τις κλανιές. Το αποτέλεσμα είναι θεαματικό και προκαλεί ακράτητα γέλια γιατί απλούστατα οι πορδές αναφλέγονται ακαριαίως! Η φλόγα της πορδής εξακοντίζεται μέχρι ένα μέτρο μακριά. Έτσι, εκτός από τους κώλους που κελαηδούν έχουμε και τους κώλους που ξερνούν φλόγες. Το παιχνίδι με τις φλογερές πορδές γίνεται συνήθως από νεαρούς Φυλακισμένους. Εννοείται ότι αυτοί οι νεαροί όταν παίζουν με τις φλόγες δεν κατεβάζουν τα παντελόνια τους. Θα 'τανε μια απερισκεψία.

Συμβουλαί προς υποψήφιον κλανιάρην:
1. Κλάνε με λυτό τον εαυτό σου. Η πορδή δεν πρέπει να σου δημιουργεί συμπλέγματα ενοχής. Σήμερα μια ψυχανάλυση κοστίζει ακριβά.
2. Ο Καλός Κλέφτης όταν κλάνει δεν σφίγγεται υπερβολικά. Συχνά μια ζορισμένη πορδή τελειώνει σε ένα μικρό σκατουλάκι.
3. Ο Καλός Κλέφτης είναι μετριοπαθής. Ο Καλός Κλέφτης αποφεύγει τις προκλητικές κλανιές. Μια αδέξια κλανιά μπορεί να καταλήξει σε προβοκάτσια.
4. Αν ο πλαινός σύντροφός κλάσει να απαντήσεις με ανάλογη πορδή. Αν δεν έχεις πρόχειρη κλανιά χαμογέλασέ του. Ο κλανιάρης αν δε λάβει κάποιαν απάντηση ίσως τραυματιστεί ψυχικώς.
5. Όταν κλάνεις κάτω από την κουβέρτα φρόντισε να βγάζεις το κεφάλι σου απ' έξω έστω κι αν κάνει παγωνιά. Το υδρόθειον είναι δηλητηριώδες αέριον.
5. Αν πάθεις πορδομανία μην απελπιστείς. Η πορδομανία δεν είναι χειρότερη απ' τη σύφιλη. Άλλωστε και οι δυο θεραπεύονται.
7. Ο κλανιάρης δικαιούται και να ρεύεται. Η πορδή συνδυάζεται εύκολα με ρέψιμο ή βήχα.

Προς επίρρωση της διαχρονικής υπέροχής της ελληνικής πορδολογίας μπορείτε να δείτε και τα σχετικά βίντεο του  ειδικού πορδολόγου Λαζόπουλου  
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=2rHiDqyJIoE

http://www.youtube.com/watch?v=lbAzAuqp-fE

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=sK6WFf4LyMM

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=N5-QJGfLelo

αλλά και τις ιερατικές συμβουλές πως με μια πορδή αντιμετωπίζεις τον Σατανά!

http://www.youtube.com/watch?v=lajj3zSwyGc

αλλά και ένα άλλο που επιβεβαιώνει τα γραφόμενα από τον Πετρόπουλο για την ικανότητα ορισμένων ατόμων στην συνεχή παραγωγή πορδών.

http://www.youtube.com/watch?v=Z9VKCtNyNgc

ΕΠΕΞΗΓΗΣΕΙΣ
1-Προφανώς εννοεί την  γαλλίδα Marguerite Durand (1864 –1936) που ήταν ηθοποιός θεάτρου δημοσιογράφος, και ηγετικό πρόσωπο  στις σουφραζέτες.

 2- Η Antiqua είναι η Ελλάδα ! Ήταν τότε πρόσφατος ο ντόρος που είχε γίνει με μεγάλο αριθμό πλαστών διαβατηρίων της Αντίγκουα που είχαν χρησιμοποιήσει και μεγαλόσχημοι για να φέρουν ατελώς πολυτελή αυτοκίνητα στην Ελλάδα.

 Όπως γράφει στον πρόλογο ειρωνικά "Ή Adina είναι ή πρωτεύουσα τής Antiqua. Στην Antiqua όσοι πούστηδες δέν είναι παπάδες θεωρούνται έγκληματίαι."

3-Romain Rolland (1866–1944) Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1915, ήταν  Γάλλος συγγραφέας, μυθιστοριογράφος,  δραματουργός, δοκιμιογράφος και ιστορικός της τέχνης.

4-Panait Istrati ή Γεράσιμος Βαλσαμής (1884 –1935) Ελληνορουμανικής καταγωγής συγγραφέας για τον οποίο έχω γράψει σχετικά στο ποστ μου Β΄ ΡΟΥΜΑΝΙΑ- ΒΡΑΙΛΑ και ΙΑΣΙΟ

5-Clément Lépidis ή Κλεάνθης Τσελεμπίδης (1920-1997) Γάλλος μυθιστοριογράφος ελληνικής καταγωγής.