Κυριακή 20 Ιανουαρίου 2013

ΟΙ ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΕΣ ΠΛΗΜΜΥΡΕΣ ΤΟΥ 1961 ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΡΑΜΑΝΛΙΚΟ ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΣ



Στις αρχές της 10ετιας του 60 η Αθήνα ήταν μια πόλη των 850.000 περίπου κατοίκων.
Όσοι είχαμε γεννηθεί στην Αθήνα συνήθως κατοικούσαμε τότε  σε περιοχές  που σήμερα έχουν εγκαταλειφθεί ως τόπος κατοικίας.
Εγώ γεννήθηκα στην οδό Πειραιώς λίγο πιο κάτω από την Ομόνοια και μεγάλωσα στην Ασκληπιού. Τότε υπήρχαν συγγενείς και φίλοι που έμεναν στην Ερμού, την Αθηνάς, την Βουλής ή την Καραγιώργη Σερβίας, την Γερανίου, στην Αχαρνών, στην Αλκιβιάδου, την Αριστοτέλους  ενώ  μερικοί έμεναν πιο μακριά, όπως στην Καλλιθέα,στον Κολωνό και την Ηλιούπολη που ήταν ακόμα αραιοκατοικημένη και με χωματόδρομους . Οι πλατείες που έπαιξα σαν παιδί ήταν το Σύνταγμα, η πλατεία Κουμουνδούρου και η πλατεία Βικτωρίας.
Για να γίνουν κατανοητά τα όρια της τότε πόλης, η Μιχαλακοπούλου και η Βασιλέως Κωνσταντίνου ήταν το ρέμα του Ιλισού με χαμόσπιτα στις όχθες του, η Πανόρμου, ρέμα και αυτή, δεν κατέληγε σαν δρόμος στην Κηφισίας.
Η Γλυφάδα, όπως επίσης  και η Κηφισιά, τα Μελίσσια, ο Χολαργός είχαν  κυρίως εξοχικές κατοικίες, ενώ η Νέα Σμύρνη ωραίες μονοκατοικίες με κήπους.
Εάν κάνω αυτή την περιγραφή είναι για να μπορέσει να καταλάβει κανείς την τεράστια έκπληξη που νιώσαμε όταν μια εβδομάδα μετά από τις εκλογές βίας και νοθείας του 1961, στις 5-6 Νοεμβρίου 1961, έγινε η πιο μεγάλη στην ιστορία του λεκανοπεδίου θεομηνία με 10 ώρες  βροχή μέσα στην νύχτα και χαλάζι μεγέθους  καρυδιού με αποτέλεσμα νεκρούς και καταστροφή μιας ολόκληρης περιοχής που οι περισσότεροι Αθηναίοι δεν είχαμε ξανακούσει, το Μπουρνάζι.
Τότε το Μπουρνάζι δεν είχε καμία σχέση με το σημερινό κέντρο νυχτερινής διασκέδασης της δυτικής Αθήνας, αλλά ήταν μια παραγκούπολη αυθαιρέτων κτισμάτων κοντά στις όχθες του Κηφισού.
Την ιστορία αυτή μου θύμισαν τα δύο σχετικά κείμενα του Σαραντάκου, Χτες έριξε καρεκλοπόδαρα ,και   Ο Μποστ για τις πλημμύρες του 1961
Το πρωτοσέλιδο της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ της 7-11-1961 και το κύριο άρθρο, περιγράφουν εύγλωττα τα γεγονότα ο δε χάρτης από την ίδια σελίδα δείχνει τις  περιοχές  που  πλημμύρισαν.
Τελικά στις 10-11-1961 έγινε γνωστός ο ακριβής αριθμός των νεκρών που ήσαν τελικά 33.



 Στην  ειδησεογραφία περιγράφεται επακριβώς η κατάσταση που δημιούργησε στην Αθήνα αυτή η καταστροφική καταιγίδα.


 Το εάν επρόκειτο για κυκλώνα ή σφοδρή καταιγίδα αποτελεί αντικείμενο αντιδικίας μεταξύ της Μετεωρολογικής  Υπηρεσίας και του Μετεωρολογικού Σταθμού του αεροδρομίου του Ελληνικού.
 Δύο ακόμα  χαρακτηριστικές φωτογραφίες από τις πλημμύρες  δείχνουν το μέγεθος της καταστροφής που είχε υποστεί η περιοχή.

Στην ειδησεογραφία της 8-11-1961 της ίδια εφημερίδας μπορεί να διαπιστώσει κανείς την κατάσταση αστυνομοκρατίας που επικρατούσε τότε αλλά και την ύπαρξη παρακρατικών οργανώσεων όπως οι Ελπιδοφόροι για τους οποίους ετοιμάζω ξεχωριστό ποστ.

 Την ίδια μέρα η εφημερίδα δημοσιεύει και μερικά σκίτσα του Μίνου Αργυράκη που είχε πάει στην περιοχή και μετάφερε με το πενάκι του στο χαρτί όλη την δυστυχία που αντίκρισε.






Όμως εκτός του Αργυράκη, την περιοχή επισκέφτηκαν και συντάκτης της ΑΥΓΗΣ μαζί με φωτορεπόρτερ οι οποίοι προσπάθησαν να πάρουν συνέντευξη από τους πλημμυροπαθείς αλλά τελικά ο συντάκτης κατέληξε στο ΛΑΪΚΟ με εγκεφαλική διάσειση από το ξυλοκόπημα που έφαγε από αστυνομικούς χωρίς τουλάχιστον, απ΄ ότι φαίνεται,  να πέσει σε καμιά ζαρντινιέρα, γιατί όλες τις είχε πάρει το ποτάμι !
Προφανώς η τότε κυβέρνηση Καραμανλή δεν ήθελε να γράφεται τίποτα σχετικό με την μη εκτέλεση αντιπλημμυρικών έργων στον Κηφισό αλλά και με την μάλλον ανεπαρκή κυβερνητική αρωγή στους πλημμυροπαθείς.
Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ (9-11-1961) παραθέτει αρχικά την άποψη της αστυνομίας που παρουσιάζει σχεδόν σαν πανευτυχείς και χωρίς κανένα παράπονο τους πλημμυροπαθείς μιας και είχαν δεχτεί την επίσκεψη της Φρειδερίκης και του Καραμανλή!
Η διαμετρικώς αντίθετη εξιστόρηση είναι από τους βουλευτές του ΠΑΜΕ Κιτσίκη και Σβώλου που συνόδευαν τον συντάκτη και φωτορεπόρτερ.







Για να καταλάβει δε κανείς την έκταση του παρακράτους που είχε δημιουργήσει η δεξιά εκείνη την εποχή, που έφτασε στην αποκορύφωση του με την δολοφονία του Λαμπράκη, και το πόσο αυτός αποτελούσε κάρφο στους οφθαλμούς τους, συνέλαβαν τότε και τον Λαμπράκη που είχε πάει με αντλίες για να αδειάσει πλημμυρισμένα σπίτια λέγοντας του ότι η προσφορά αντλιών αποτελεί ποινικό αδίκημα!

 Στα πλαίσια δε της αντικομουνιστικής υστερίας που επικρατούσε εκείνη  την εποχή, επειδή η πανίσχυρη  τότε Σοβιετική Ένωση είχε προβεί σε πυρηνικές επίγειες δοκιμές, είχε κυκλοφορήσει η φήμη σύμφωνα με δημοσίευμα της ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ (8-11-1961), πως η θεομηνία που έπληξε την πρωτεύουσα μπορεί να οφείλεται σε αυτές.
 
 Τέλος την ίδια μέρα η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ δημοσιεύει μια γελοιογραφία στην οποία ο Καραμανλής απευθύνεται στον υπουργό των Οικονομικών του Σπύρο Θεοτόκη  (1908- 1980) για να κάνει κάτι σύνηθες στην Ελλάδα, δηλαδή μια νέα φορολογία  ευκαιρίας δοθείσης με  την  πλημμύρα!
Το προσωνύμιο Κόντες, ο Θεοτόκης το είχε αποκτήσει λόγω της ευγενούς καταγωγής του από την Κέρκυρα. Επίσης ήταν γιος του πρωθυπουργού Ιωάννη Θεοτόκη και εγγονός του επίσης πρωθυπουργού Γεωργίου Θεοτόκη, ανιψιός δε του Νικολάου Θεοτόκη που εκτελέστηκε με τους 6, και α΄ ξάδερφος του πρωθυπουργού Γεωργίου Ράλλη. 

9 σχόλια:

  1. Πολύ ενδιαφέροντα όλα αυτά για εμάς τους νεότερους, που μεγαλώσαμε σε μια Αθήνα γεμάτη τσιμεντένιους όγκους που δεν καταλάβαιναν από... πλημμύρες. Και καλό να λέγονται και τα του παρακράτους, να μην ξεχνάμε τι κουμάσι ήταν ο "εθνάρχης" που μας πάσαρε και τον ανιψιό του μη τυχόν και ξεμείνουμε από καραμανλήδες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ήταν η εποχή που το δεξιό παρακράτος είχε αποχαλινωθεί μετά τις εκλογές του 1958 που η ΕΔΑ είχε βγει αξιωματική αντιπολίτευση και έφτασε στην αποκορύφωση του με την δολοφονία Λαμπράκη.
      Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής αρνήθηκε πάντοτε σθεναρά την οποιαδήποτε υποκίνηση της βίας ή της νοθείας από το κόμμα του και κατήγγειλε ότι η όποια βία ή νοθεία ενορχηστρώθηκε από τα ανάκτορα χωρίς συμμετοχή του.
      Βέβαια πίστευε πως είχε τον έλεγχο του παρακράτους αλλά αυτό είχε εξάρτηση σαφώς και από τα ανάκτορα που έλεγχαν τους στρατιωτικούς του ΙΔΕΑ.

      Διαγραφή
  2. Ελα,βρε αθεόφοβε,καραμανλικόν παρακράτος;Κομουνιστική προπαγάνδα,βρε αδερφέ!:))

    Αντε να τα εξηγησεις όλα τούτα στη νεόκοπη αριστερά του σαλονιού!
    Τι λες,διδάσκονται στις κόβες και στις συνιστώσες;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχεις δίκιο!
      Μπορείς να μιλάς για παρακράτος όταν απλά σκοτώθηκαν ελάχιστοι στις προεκλογικές συγκεντρώσεις, όταν τα ένδοξα ΤΕΑ έδειχναν στους άσχετους αγρότες ποιο κόμμα είναι σωστό να ψηφίσουν ή όταν μόνο 218 χωροφύλακες βρέθηκαν εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους να δηλώνουν διεύθυνση κατοικίας την ίδια διώροφη μονοκατοικία;

      Διαγραφή
    2. :)))αθεόφοβοι παλαιοκομμουνισταί,που διαδίδετε φαιδρά και ασυστολα ψευδη ότι το 1961 εψηφισαν οι νεκροί και τα δένδρα!!!:)))

      Διαγραφή
  3. Πάντως "μελετήθηκε επισταμένως" η περίπτωση οι πλημμύρες να οφείλονται στις ατομικές δοκιμές της Σοβ. Ένωσης. Φοβερό!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και βέβαια η μελέτη θα γινόταν από την τότε σούπερ εξοπλισμένη μετεωρολογική υπηρεσία που διαφωνούσε με την άλλη του αεροδρομίου αν η θεομηνία αυτή ήταν κυκλώνας ή σφοδρή καταιγίδα!

      Διαγραφή
  4. Μπορείτε να πείτε ό,τι θέλετε για τον Αντρέα και τους μουσάτους του 1981.
    Φάγανε, ήπιανε, χτίσανε ροζ βίλες και νεοκλασσικά στη Δ. Αρεοπαγίτου, δώσαν τα δανεικά τους, γούνες, δωράκια των 500 εκ, μπουζούκια, οφσορ, γκόμενες, καγιέν και στο τέλος ΔΝΤ και τρόϊκα...
    Ένα μόνο δεν μπορείτε να αρνηθείτε: ότι ως το 81 έπρεπε να διπλώνεις τα ΝΕΑ (!!!) για να μη σε δει ο χωροφύλαξ. Και το ότι δεν ξανακούστηκε η τρομερή φράση από τη μάνα: πρόσεξε μη σου κάνουν φάκελο!
    Το 1/3 της Ελλάδας δεν υπήρχε πουθενά. Ήθελε μέσον για να μπει στη Σωτηρία, για να διοριστεί, για να προαχθεί.
    Τελικά, όμως, ίσως και να ήταν καλύτερα: Μετά μπήκαν όλοι στο Δημόσιο, αραλήκι και στο τέλος τρόϊκα!

    Νομίζω ότι και στις εκλογές του 77 γίναν πλημμύρες με νεκρούς και το αποτέλεσμα ήταν πάλι Εθνάρχης, αν και με μειωμένο ποσοστό...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πράγματι μέχρι την εκλογή της Ενώσεως Κέντρου το 1965 ακόμα και οι κεντρώες εφημερίδες όπως τα ΝΕΑ, ΒΗΜΑ,ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ,ΕΘΝΟΣ, ΑΘΗΝΑΪΚΗ κτλ σε πολλά μέρη αναγκαζόταν ο κόσμος να τις αγοράζει από περίπτερα μακριά από το σπίτι του για να μην το σφυρίξει π περιπτεράς στην Ασφάλεια.
      Για την ΑΥΓΗ δε ούτε λόγος! Πάντα διπλωμένη μέσα σε άλλη εφημερίδα για να μην φαίνεται.
      Μετά την μεταπολίτευση και την νομιμοποίηση του ΚΚΕ ,τα πράγματα κάπως βελτιώθηκαν αλλά η φοβία του κόσμου λόγω του πρόσφαλτου παρελθόντος είχε παραμείνει και άρχισε να υποχωρεί με την ήπια πολιτική της κυβέρνησης Ράλλη.

      Διαγραφή