Μερικές φορές ίσως ο θάνατος είναι η λύτρωση από τα βάσανα
που σου επιφυλάσσει η ζωή.
Το ωραιότερο ίσως τραγούδι του Σαββόπουλου αφιερωμένο στην Άννα,
που νέα ακόμα, χάθηκε
για πάντα στου κόσμου την βουή, έχοντας δώσει γενναία με θάρρος, υπομονή και πείσμα την άνιση μάχη με
την νόσο μέχρι την τελευταία μέρα της ζωής της.
Η παρουσία της στην ζωή θα μείνει αξέχαστη στην μνήμη όλων όσων
την γνώρισαν και την έζησαν.
Καλό σου ταξίδι Άννα......
Καλό της ταξίδι. Βγάζεις πολύ πόνο γείτονα....
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροφανώς φίλη. Λυπάμαι.
Γιάννης Στουπής
Λιτή και σωστή η αναφορά σου στην μνήμη της
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι η επιλογή του τραγούδιου που της αφιέρωσες.
Σήμερα ήταν η ημέρα της Αννούλας.
Θα την σκεφτόμαστε πάντα.
Από αύριο που ξημερώνει μιά άλλη μέρα
να σκεφτόμαστε πάντα και αυτούς που μείνανε ...
Θ.Φ.
Οι δικοί μας άνθρωποι δεν φεύγουν ποτέ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπιστρέφουν σαν άνεμος, σαν ένα τραγούδι στο τρελό χορό της αστρικής σκόνης.
:(
ΑπάντησηΔιαγραφήΑδειο σπιτικό,απέραντο κενό.Χάθηκες καρδούλαα μου στου κόσμου την παραλοή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤαιριάξαμε μα δεν προφτάξαμε. Συνέχισε να σέρνεις το χορό όπως εσύ μονάχα ξέρεις.
Και της μοναξιάς τα βράδια το χέρι σου άπλωσε...Εκεί θάμαι.