ΜΗΠΩΣ ΕΥΘΥΝΕΤΑΙ Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΒΙΑΣΜΟΥΣ;

Το τελευταίο διάστημα βλέπουμε με φρίκη τους βιασμούς και τις δολοφονίες κοριτσιών στην Ινδία και βέβαια ενώ πάντα καυτηριάζονται με αποτροπιασμό αυτά τα γεγονότα, συνήθως δεν αναφέρονται τα βαθύτερα κοινωνικά αίτια που τα προκαλούν.

Η αιτία βασικά είναι μια και μοναδική, η θρησκεία!

Δύο χιλιάδες χρόνια προ Χριστού οι ανοιχτόχρωμοι Άριοι εισέβαλαν στην Ινδία και νίκησαν και υπέταξαν τους σκουρόχρωμους ιθαγενείς , που ήταν οι ιδρυτές του ινδικού πολιτισμού. Για να διαιωνίσουν την υποδούλωση των αρχικών κατοίκων της Ινδίας, οι Άριοι δημιούργησαν μέσω της θρησκείας το σύστημα των καστών.

Σύμφωνα με αυτές  μόνο το 20-22% του πληθυσμού ανήκει στις προνομιούχες κάστες, ένα 28% στις ενδιάμεσες και το υπόλοιπο ποσοστό στις "δεύτερης" κατηγορίας κάστες.

Έγραφα σχετικά μετά το ταξίδι μου στην Ινδία:

Το 80% του πληθυσμού είναι ινδουιστές, το 13,5% μουσουλμάνοι  ,το 1,9% Σιχ και το 2,3% χριστιανοί και υπάρχουν και μερικές μικρότερες ομάδες όπως οι Τζαϊνιστές, μια σέχτα των ινδουιστών, που έχουν σαν σύμβολο την σβάστικα.

 Η ινδική κοινωνία είναι απόλυτα ταξική,  διαχωρισμένη σε κάστες και αν  και οι νόμοι του κράτους δεν επιτρέπουν διακρίσεις, στην πραγματικότητα αυτές υπάρχουν και τηρούνται με σχολαστικότητα.

Η πιο υψηλή κάστα είναι οι Βραχμάνοι που είναι οι ιερείς και οι λόγιοι, ενώ οι Ξαντρίγια είναι οι άρχοντες και οι βασιλείς και αποτελούν αντίστοιχα το κεφάλι και τα χέρια της κοινωνίας.

 Οι Βαϊσγια είναι οι έμποροι και οι βιοτέχνες ενώ οι Σούντρα σχολούνται με όλα τα υπόλοιπα λαϊκά επαγγέλματα και είναι αντίστοιχα τα γόνατα και τα πόδια στα οποία στηρίζεται η  κοινωνία .

Οι κάστες δεν αναμειγνύονται μεταξύ τους γιατί έχουν και διαφορετικό η κάθε μία κύρος στην κοινωνία, το οποίο είναι άσχετο με την οικονομική επιφάνεια του ατόμου, αλλά προέρχεται από την αγνότητα βάσει της θρησκείας που προϋποθέτει χορτοφαγία, να μην θυσιάζεις ζώα, και παλιότερα το  κάψιμο της γυναίκας μαζί με το πτώμα του συζύγου της  με τους βραχμάνους βέβαια να θεωρούνται ως οι πιο αγνοί.

Μια ουσιαστικά εκτός κοινωνίας κάστα είναι οι Νταλίτ, οι στιγματισμένοι  ή  ανέγγιχτοι που θεωρούνται ακάθαρτοι.

Αυτοί εκτελούν τις πιο βρώμικες εργασίες, δεν επιτρέπεται να πηγαίνουν στα μέρη που ζουν οι ανώτερες κάστες, να πίνουν νερό από τα ίδια πηγάδια ή να πηγαίνουν στους ίδιους ναούς.

Αυτό βέβαια δεν εμποδίζει τις ανώτερες κάστες να εξωθούν στην πορνεία τα κοριτσάκια των ανέγγιχτων που όπως φαίνεται τότε δεν έχουν κανένα πρόβλημα να τις αγγίζουν!

Βέβαια αναρωτιέται κανείς πως όλος αυτός ο κόσμος δεν εξεγείρεται από την απάνθρωπη αυτή κατάσταση.

Η εξήγηση είναι πως εδώ η θρησκεία δεν είναι μόνο το όπιο του λαού, αλλά ουσιαστικά το δηλητήριο του, γιατί πιστεύοντας στην μετεμψύχωση αυτή καθορίζει και την τοποθέτηση του ατόμου σε μια κάστα.

Πιστεύουν πως η ψυχή μπορεί να εμφανιστεί στην ζωή, ακόμα και στο επίπεδο του φυτού, και κάθε φορά που πεθαίνει κανείς ξαναγεννιέται σε ανώτερο επίπεδο εφ΄όσον βέβαια πετύχει στην προηγούμενη ζωή, γιατί αλλιώς παραμένει στο ίδιο ή και μπορεί να υποβαθμιστεί σε κατώτερο. Έτσι η σημερινή ζωή μας έχει επίδραση στις επόμενες ζωές μας μέχρι να φτάσει στην ολοκλήρωση της, που είναι η ενοποίηση της με το θείο.

Έτσι η θρησκεία έχει πετύχει την αποδοχή από τον κόσμο των καστών μιας και σε κάποια άλλη επόμενη ζωή αυτή θα βελτιωθεί.

Για να ξεφύγουν λοιπόν από την καταπίεση της ινδουιστικής θρησκείας μερικοί Νταλίτ καταφεύγουν σε άλλες θρησκείες!

Οι Νταλίτ  στην Ινδία είναι  περίπου 200 εκατομμύρια και αποτελούν το 20% του πληθυσμού.

Από τα 25 εκατομμυρίων Ρωμαιοκαθολικών της Ινδίας πάνω από το 70%

 είναι Νταλίτ αλλά και σε αυτούς οι θρησκευτικοί  ηγέτες προέρχονται από την ανώτερη τάξη του 30%, με αποτέλεσμα μόνο 6 από τους 156 επισκόπους να ανήκουν στους Νταλίτ!

Δυστυχώς και με την προσχώρηση  στον Χριστιανισμό οι Νταλίτ υποφέρουν από τις ίδιες κοινωνικές, οικονομικές και εκπαιδευτικές διακρίσεις.

Οι περισσότεροι Νταλίτ, ινδουιστές ή χριστιανοί ζουν μαζί ενώ όσοι ανήκουν σε άλλες κάστες, είτε ινδουιστές είτε χριστιανοί ζουν χωριστά.

Ο Bhimrao Ramji Ambedkar, ένας σημαντικός πολιτικός, από τους αρχιτέκτονες του συντάγματος της Ινδίας, Νταλίτ την καταγωγή, προτίμησε να στραφεί στον Βουδισμό προτρέποντας τους πάνω από 500.000 υποστηρικτές του να κάνουν το ίδιο, αλλά μετά τον θάνατο του η κίνηση αυτή ατόνησε.

Τέλος ακόμα και η στροφή προς τον χριστιανισμό ή μουσουλμανισμό δεν αποτελεί κάποια λύση για τους Νταλίτ.

Όπως σημειώνει το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων δικαιωμάτων

Ενώ το ινδικό σύνταγμα χορηγεί ορισμένα συνταγματικά προνόμια στους ινδουιστές, βουδιστές και Σιχ Νταλίτ , τα ίδια οφέλη δεν εκτείνονται σε όσους ασπαστούν το Χριστιανισμό ή το Ισλάμ. Οι Χριστιανοί  και μουσουλμάνοι  Νταλίτ χάνουν το προνομιακό συνταγματικό  καθεστώς της  "καταπιεσμένης κοινωνικής κάστας" ,ακόμα κι αν δεν μπορούν  να ξεφύγουν από την διακριτική μεταχείριση χριστιανών και μουσουλμάνων. Πολλοί Χριστιανοί Dalit πρέπει να προσεύχονται σε χωριστές ή ξεχωριστές εκκλησίες, να θάβουν τους νεκρούς τους σε χωριστά νεκροταφεία, και να υπομένουν διακρίσεις από μη Dalit ιερείς και καλόγριες.

Όσο λοιπόν θα διατηρούνται οι κοινωνικές διακρίσεις στην Ινδία, που οφείλονται στην ριζωμένη πίστη στις κάστες,  τόσο θα διαβάζουμε στις εφημερίδες για βιασμό φοιτήτριας σε λεωφορείο από 6 κτήνη,ή για ένα ακόμα ομαδικό βιασμό πάλι σε λεωφορείο με τελικά τον θάνατο του θύματος μέσα σε ένα μήνα από τον προηγούμενο.

Οι καταδίκες, μετά από την γενική κατακραυγή,  σε 3 χρόνια φυλακή του ενός ανήλικου δράστη και σε θάνατο των υπολοίπων 4, με τις εφέσεις μετά από χρόνια μπορεί να μειωθούν σημαντικά.

Κατά τη διάρκεια μιας προεκλογικής συγκέντρωσης τον Απρίλιο, ο πατέρας του νυν επικεφαλής της κρατιδιακής κυβέρνησης —επίσης πρώην πρωθυπουργός στο Ούταρ Πραντές—, ο Μουλάγιαμ Σιχ Γιάνταβ, εκφράζοντας προφανώς την γενικότερη αντίληψη όσων ανήκουν στις ανώτερες κάστες, δήλωσε ότι διαφωνεί  στην επιβολή της εσχάτης των ποινών για τους βιαστές, υποστηρίζοντας: «τα αγόρια θα είναι πάντα αγόρια. . . κάνουν λάθη, θα απαγχονιστούν για ένα βιασμό;».

Ευτυχώς που ο ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Μπαν Γκι-μουν σε μια ανακοίνωσή του σε μια σαφή αναφορά στη γλώσσα που χρησιμοποίησε ο Μουλάγιαμ Σινγκ Γιάνταβ υπογράμμισε «Λέμε “όχι” στην καταστροφική και απορριπτική άποψη ότι “Τα αγόρια θα είναι αγόρια”»,

Μέσα στο 2011 καταγράφηκαν 24.206 βιασμοί σε όλη την Ινδία,  σύμφωνα με την Εθνική Απογραφική Υπηρεσία Εγκλημάτων, ωστόσο το μέγεθος είναι στην πραγματικότητα πολύ μεγαλύτερο, αφού οι περισσότεροι δεν αναφέρονται στις αρχές.

Απλά στην δημοσιότητα έρχονται οι πιο κραυγαλέες υποθέσεις, όπως η πρόσφατη των δύο αδελφών 13 και 15 χρονών, που σημειώθηκε μόλις μια εβδομάδα μετά τον ομαδικό βιασμό δύο έφηβων εξαδέλφων που βρέθηκαν κρεμασμένες από ένα δέντρο στο Ούταρ Πραντές, μια υπόθεση που προκάλεσε γενική κατακραυγή στη χώρα.

Όταν ο πατέρας του ενός κοριτσιού πήγε να αναφέρει την εξαφάνιση του παιδιού στην αστυνομία τον ρώτησαν την κάστα του με αποτέλεσμα να τον χλευάσουν και να τον διώξουν.

Για τον βιασμό αυτό ο Ακίλες Γιάνταβ, ο πρωθυπουργός της κυβέρνησης του κρατιδίου Ούταρ Πραντές, το μόνο που βρήκε να πει είναι ότι  οι δημοσιογράφοι διακατέχονται από προκατάληψη, τονίζοντας πως μια απλή αναζήτηση στο Google θα αποκάλυπτε πως βιασμοί γίνονται σε όλη την Ινδία και όχι μόνο στο δικό του κρατίδιο!

Στην υπόθεση παρενέβη επίσης  ο Μπαμπουλάρ Γκαούρ, υπουργός Εσωτερικών του κυβερνώντος Μπαρατίγια Τζανάτα στο κρατίδιο Μαντία Πραντές, με μία δήλωση - σοκ. «Είναι ένα κοινωνικό έγκλημα που στηρίζεται σε άνδρες και γυναίκες. Κάποιες φορές είναι σωστό, κάποιες φορές είναι λάθος», ο δε  Ναρέντα Μόντι, ο ινδουιστής νέος πρωθυπουργός, έχει μέχρι στιγμής επιλέξει να μη σχολιάσει κανένα από τα γεγονότα. 

Το πιο τραγικό δε είναι ότι ο υπουργός Νόμου και Τάξης !!! του κρατιδίου Τσατισγκάρχ, Ραμσεβάκ Πάικρα, δε δίστασε να πει : «Τέτοια ατυχήματα δε συμβαίνουν ηθελημένα. Αυτού του είδους τα ατυχήματα συμβαίνουν τυχαία» άσχετα αν μετά από το κάλεσμα του επικεφαλής του Κογκρέσου σε απολογία για την «ανεύθυνη δήλωσή» του, τελικά ανακάλεσε ζητώντας συγγνώμη για όσα ισχυρίστηκε.

Όλα αυτά δείχνουν την ευρύτερα επικρατούσα αντίληψη στις ανώτερες κάστες για την μηδαμινή αξία που έχουν σαν ανθρώπινα όντα οι Νταλίτ, αντίληψη που οφείλεται στην θρησκευτική τους αγωγή σαν ινδουιστές.

Ας ελπίσουμε πως ή άλλη Ινδία αυτή που θέλει να συμβαδίσει με τον πολιτισμένο κόσμο και ξεσηκώθηκε από αυτά τα εγκλήματα, που αποτελούν ντροπή για την χώρα, θα καταφέρει να υπερνικήσει τις  θρησκευτικές προκαταλήψεις, δεισιδαιμονίες και δοξασίες  και οι βιασμοί αλλά και οι κοινωνικοί διαχωρισμοί να αποτελέσουν σύντομα ένα καταδικασμένο και μακρινό παρελθόν.

ΠΡΟΣΘΗΚΗ 11-6-2014

Μεταφέρω εδώ την απαντηση σε σχόλιο σχετικά με τις κάστες γιατί έχει γενικότερο ενδιαφέρον..
Μια κάστα είναι γενικά μια ενδογαμική, με κληρονομικούς δεσμούς, ομάδα οικογενειών που έχουν κοινό όνομα που διεκδικούν συχνά κοινή καταγωγή που, κατά κανόνα, αφιερώνονται στην ίδια κληρονομική απασχόληση ή αποστολή, εμμένουν στα ίδια ήθη και έθιμα κυρίως σ΄ότι αφορά την καθαρότητα, τα γεύματα και τους γάμους, και πολύ συχνά υποδιαιρούνται σε μικρότερους ακόμη ενδογαμικούς κύκλους. Οι σχέσεις ανάμεσα στις κάστες είναι ιεραρχικά καθορισμένες: οι κατά τόπους ομάδες Βραχμάνων κατέχουν την ανώτατη θέση και οι διαφορές καθαρότητας από τελετουργική άποψη είναι το κύριο κριτήριο της κοινωνικής θέσης.
Περισσότερο ακάθαρτοι (Νταλίτ) είναι οι εκτός κάστας (οι "παρίες") ή, όπως χαρακτηρίζονται σήμερα, οι εξωτερικές ή πρόσθετες κάστες, που έχουν όμως στους κόλπους τους πολυάριθμες υποδιαιρέσεις, η καθεμιά από τις οποίες θεωρεί τον εαυτό της ανώτερη από τις άλλες. 
Όπως η κόλαση και οι περιοχές του παραδείσου στην άλλη ζωή, έτσι και οι κάστες είναι το εγκόσμιο κοινωνικό πλαίσιο μέσα στο οποίο είναι  εγκατεστημένο το κάρμα. 
 Μια κατώτατη κοινωνική θέση είναι η αναπόφευκτη συνέπεια των αμαρτιών που διαπράχθηκαν σε μια προηγούμενη ζωή, αλλά είναι δυνατόν, με την αρετή και τη θεία χάρη, να ακολουθήσει μια καλύτερη θέση στην επόμενη γέννηση και ύπαρξη.