ΟΙ ΩΡΑΙΟΤΕΡΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΚΑΙ Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΒΟΥΛΗ

Πριν από 9 περίπου χρόνια είχα γράψει στο ποστ  ΟΙ ΩΡΑΙΟΤΕΡΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ τα παρακάτω:

Πολλές φορές έχω σκεφτεί ότι τα καλλιστεία είναι μία απάτη.
 Είναι δε απάτη γιατί η κάθε στάρ που εκλέγεται και υποτίθεται ότι αντιπροσωπεύει μία χώρα ,δεν αντιπροσωπεύει παρά την καλύτερη από μία ομάδα φιλόδοξων ωραίων γυναικών που συμμετέχουν στον διαγωνισμό.
Πώς λοιπόν θα μπορούσε αυτός ο διαγωνισμός να γίνει αντιπροσωπευτικός;
Αυτό το θεμελιώδες ερώτημα βασάνιζε το μυαλό μου ταξιδεύοντας και χαζεύοντας στο λεωφορείο. Με τον όρο χαζεύοντας εννοώ παρατηρώντας με ουσιαστικά διερευνητικό και άδολο επιστημονικό ενδιαφέρον, κάθε θηλυκό που έμπαινε και έβγαινε από το λεωφορείο.
Στο μποτιλιάρισμα της Κατεχάκη άστραψε εντός μου η λύση.
Σε κάθε χώρα μία candid camera να παίρνει 100 τυχαίες γυναίκες στο δρόμο και μία αντικειμενική επιτροπή ,στην οποία δέχομαι να συμμετέχω αφιλοκερδώς σαν τον μόνιμο στα καλλιστεία κ.Πρεβελάκη, να βγάζει την εκατοστιαία αναλογία των ωραίων, των μετρίων και των εχόντων άμεσον ανάγκην αισθητικής επιδιορθώσεως γυναικών (νομίζω ότι είναι ο political correct όρος για τα μπάζα).
Με τον τρόπο αυτό, πάντοτε αντικειμενικά μιλώντας ,θα έχει η Ελλάς την πρωτοκαθεδρία γιατί από την καθημερινή μου λεωφορειακή μελέτη, αλλά και τις αντίστοιχες παρατηρήσεις από αρκετές ξένες χώρες που έχω επισκεφθεί ,πιστεύω ότι οι Ελληνίδες είναι οι ωραιότερες από όλες!
Για να καταλάβετε δε πόσο αντικειμενικός είμαι ο κ. Kondo από την Ζιμπάμπουε ,Δικηγόρος, ειδικευμένος στο Εργατικό Δίκαιο(και απ’ ότι φαίνεται και στις γυναίκες!) όταν ήρθε στο πρόσφατο Forum , έχοντας δώσει το παρόν σε όλα τα προηγούμενα, επιβεβαιώνοντας τα λεγόμενα μου, δήλωσε: Της Αθήνας είναι το καλύτερο γιατί έχει τις ωραιότερες γυναίκες!
Δυστυχώς δεν έχω και την γνώμη εκπροσώπου της κίτρινης φυλής αλλά ακόμη και εάν είχε αντίθετη γνώμη οι απόψεις δύο εξειδικευμένων κριτών ,όπως εγώ και ο κ. Kondo θα υπερίσχυαν με 2-1!

Σήμερα ή δικαίωση της κρίσης μου ότι οι Ελληνίδες είναι οι ωραιότερες γυναίκες στον κόσμο ήρθε μέσα από ένα από τα πιο εξειδικευμένα περιοδικά στον κόσμο ειδικεύοντας μάλιστα το θέμα σε μια γυναικεία ομάδα από τις πιο δύσκολες ,λόγω άνισης κατανομής των γυναικών σε αυτήν σε σχέση με τον γενικό πληθυσμό , τις πολιτικούς.

Έτσι λοιπόν στις 10 ωραιότερες γυναίκες πολιτικούς παγκοσμίως τις οποίες ανέδειξε το Playboy βρίσκονται η Άντζελα Γκερέκου- η οποία μάλιστα ανακηρύσσεται η πιο όμορφη παίρνοντας το «στέμμα»-  και η Εύα Καϊλή που κατατάσσεται στην 8η θέση και με την υποσημείωση «όχι δεν είναι η Σαρλίζ Θέρον».   

  Το Top-10, σύμφωνα με το περιοδικό:  

1.  Άντζελα Γκερέκου

2.  Elizabeth Halseth από τις ΗΠΑ

3.  Julia Bonk από τη Γερμανία

4. Alina Kabaeva από τη Ρωσία.

 5. Eunice Olsen από την Σιγκαπούρη.

6. Luciana Leon από το Περού.

7. Orly Levy από το Ισραήλ

8. Εύα Καϊλή

9. Joanna Mucha από την Πολωνία

10. Mara Carfanga από την Ιταλία.

Θέλοντας να διευκολύνω την κριτική επιτροπή του περιοδικού όταν θα προβεί σε νεότερη κατάταξη του με τις πιο ωραίες πολιτικούς, παραθέτω όλες  τις φωτογραφίες των κυριών που εξελέγησαν στις πρόσφατες εκλογές  στην Ελληνική Βουλή.

Οι φωτογραφίες είναι με αλφαβητική σειρά και σε κάθε κόμμα αναφέρεται ο αριθμός των γυναικών και το ποσοστό τους στο σύνολο των βουλευτών του κόμματος.

ΣΥΡΙΖΑ 45/149  30,2%

 1-Αντωνοπούλου  Ουρανία - Αμμανατίδου Ευαγγελία     -Αναγνωστοπούλου Σία        - Αυλωνίτου Ελένη

 2- Βαγενά Άννα-                          Βαγιωνάκη Βάλια             -Βάκη Φωτεινή                 -Βαλαβάνη Νάντια

 3-Γαϊτάνη Ιωάννα             -Γεροβασίλη Όλγα      -Γεωργοπούλου - Σαλτάρη Έφη  -Γκαρά Αναστασία

 4- Διώτη Ηρώ             -Δριτσέλη Παναγιώτα                  -Θελερίτη Μαρία             -Θεοπεφτάτου Αφροδίτη

 5-Ιγγλέση Αικατερίνη       -Καββαδία Αννέτα     -Κανελλοπούλου Μαρία            -Καρακώστα Εύη

 6- Καρασαρλίδου Ευφροσύνη -Κασιμάτη Νίνα  -Κατριβάνου Βασιλική   -Κατσαβρια-Σιωροπούλου Χρυσούλα

 7-Καφαντάρη Χαρούλα     -Κοζομπόλη -Αμανατίδη Παναγιώτα       -Κυρίτση Αγλαϊα -Κωνσταντοπούλου Ζωή

 8-Λέβα Βασιλική      -Μακρή Ραχήλ                        -Ουζουνίδου Ευγενία-    Παπανατσίου Κατερίνα

 9-Σκουφά Ελισάβετ                 -Σταματάκη Ελένη      -Σταμπουλή Αφροδίτη         -Σωτηρίου Ελένη

 10-Τεκτονίδου Βούλα     -Τζάκρη Θεοδώρα     -Τζήκα - Κωστοπούλου Δανάη       -Τζούφη Μερόπη

11-Τριανταφύλλου Μαρία-Τσανάκα Αλεξάνδρα-Φωτίου Θεανώ-Χαραλαμπίδου Δέσποινα-Ψαρρέα Ελένη

ΝΔ 10/76  13,1 %

 12-Αντωνίου  Μαρία                 -Αραμπατζή  Φωτεινή                             -Ασημακοπούλου   Άννα-Μισέλ 

 13-Βούλτεψη  Σοφία -Καραμανλή Άννα     -Κεραμέως  Νίκη                       -Κεφαλογιάννη  Όλγα

 14-Μαρτίνου  Γεωργία                   -Μπακογιάννη Θεοδώρα                                    -Ράπτη  Ελένη 

ΧΑ 2/17  11,7 %

15-Ζαρούλια  Ελένη                                                         -Σβερώνη - Χονδρονάσιου  Δέσποινα

ΠΟΤΑΜΙ 4/17 23,5%

 16-Αντωνάκου Σταυρούλα     -Λυμπεράκη Αντιγόνη         -Μάρκου  Αικατερίνη       -Ταχιάου  Χριστίνα

ΚΚΕ  4/15  26,6 %

 17-Γερασιμίδου  Ελένη-Παπαρήγα  Αλεξάνδρα-Κανέλλη  Γαρυφαλλιά      -Μανωλάκου  Διαμάντω

ΑΝΕΛ 3/13  23 %

 18-Κόλλια - Τσαρουχά  Μαρία            -Κουντουρά  Έλενα                              -Ξουλίδου  Σταυρούλα

ΠΑΣΟΚ 2/13  15,3 %

19-Γενηματά  Φωτεινή                                           -Χριστοφιλοπούλου  Παρασκευή

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΩΝ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΕΩΝ

Θυμάμαι την, εδώ και πολλά χρόνια, πονεμένη αφήγηση ενός φίλου μου, μέλους τότε κλαδικής του ΠΑΣΟΚ πριν αυτό να έρθει στην εξουσία.  

Συμμετείχε σε όλες τις απεργίες που γίνονταν στην δουλειά του, και είχε γαλουχηθεί με την αντίληψη ότι οι απεργοσπάστες  είναι κάτι ανάλογο με τους προδότες της χώρας.

Όταν το ΠΑΣΟΚ έγινε κυβέρνηση κόντεψε να του έρθει ο ουρανός σφοντύλι όταν στην κλαδική του, εμφανίστηκε ο νεαρός τότε Σκανδαλίδης και τους ανέπτυξε τους εθνικούς (!)  λόγους για τους οποίους έπρεπε να γίνουν απεργοσπάστες στην αναγγελθείσα στον κλάδο τους απεργία γιατί αλλιώς κινδύνευε να πέσει η Πασοκική κυβέρνηση ! 

Προφανώς κάπως αντίστοιχα θα πρέπει να αισθάνονται και όσοι πίστεψαν τις προεκλογικές εξαγγελίες του ΣΥΡΙΖΑ για σχίσιμο του μνημονίου, διώξιμο της τρόικας, διαγραφή του χρέους κτλ  όταν άκουσαν τα σχετικά με την συμφωνία, και αυτό φάνηκε και από τις ολιγάριθμες χθεσινές συγκεντρώσεις συμπαράστασης στο Σύνταγμα που θύμιζαν κάτι σαν μνημόσυνο.

Και αυτό γιατί τώρα,μετά την τελευταία συμφωνία στο Eurogroup , εκεί που θα παίζαμε νταούλια και ζουρνάδες στους Ευρωπαίους και θα  κάναμε Κούγκι  την Ευρώπη αν δεν συμφωνούσαν μαζί μας να μας δίνουν λεφτά τους με τους δικούς μας όρους , ενώ ταυτόχρονα θα σχίζαμε τα μνημόνια και θα διώχναμε την Τρόικα,όπως οι  καλόγεροι που βαφτίζουν το κρέας ψάρι, στην ουσία απλά αλλάξαμε τους όρους και αντί μνημόνιο θα την λέμε "ολοκλήρωση του προγράμματος" ή "συμφωνία" και την τρόικα "θεσμούς" ή "θεσμικούς παράγοντες".

Η "συμφωνία" βέβαια που δεν θα ονομάζεται πλέον μνημόνιο, θα είναι ένα κείμενο με τις μεταρρυθμίσεις που θα πρέπει να γίνουν τους επόμενους 4 μήνες και βέβαια αυτές θα αξιολογηθούν από τους ίδιους 3 "θεσμικούς παράγοντες" που πριν τους λέγαμε Τρόικα, για το πόσο θα είναι δυνατόν να επιτευχθεί η εφαρμογή τους.

Εάν βέβαια οι μεταρρυθμίσεις που θα υποβάλλουμε τη Δευτέρα δεν εγκριθούν, αυτή η συμφωνία θα είναι νεκρή και βεβαίως δεσμευτήκαμε ότι δεν θα προβούμε σε καμία μονομερή κίνηση που θα έχει αρνητικό αποτέλεσμα στη δημοσιονομική ισορροπία και στην ανάκαμψη της χώρας.

Γιατί δε  μόνο 4 μήνες;

Γιατί τότε λήγει ομόλογο που αν δεν μας δώσουν τα λεφτά αν δεν θα έχουμε πετύχει τους στόχους, δεν θα μπορούμε να το ξεπληρώσουμε, οπότε αναγκαστικά θα χρεοκοπήσουμε επισήμως με όλα τα συνεπακόλουθα.

Αν όμως τους πετύχουμε για να πάρουμε και τα υπόλοιπα που θα παίρναμε από τα μνημόνια που "σχίσαμε" θα πρέπει να υπογράψουμε όχι βέβαια νέο μνημόνιο αλλά μια νέα "συμφωνία" με τους όρους που προφανώς θα βάλουν αυτοί που σταματήσαμε πλέον να τους αποκαλούμε τοκογλύφους.

Ας ελπίσουμε ότι τώρα πλέον η κυβέρνηση έχει συνειδητοποιήσει ότι τελείωσε πλέον η προεκλογική παροχολογία και γι΄αυτό ο Τσίπρας θα πρέπει να συμμαζέψει τους διάφορους υπουργούς του που βγαίνουν στις τηλεοράσεις και υπόσχονται ακόμα στους πάντες τα πάντα.

Θα πρέπει δε να έχει υπ΄όψη του ότι το τεράστιο ποσοστό με το οποίο στηρίξαμε όλοι μας την κυβέρνηση  όταν πήγαιναν να διαπραγματευτούν στο Γιούρογκρουπ,πολύ γρήγορα μεταστρέφεται αν ακυρωθεί η συμφωνία,  με αποτέλεσμα να βρεθεί ο κόσμος μπροστά σε ΑΤΜ χωρίς λεφτά εξ αιτίας του ότι  οι προτεινόμενες μεταρρυθμίσεις δεν θα είναι σοβαρές και κοστολογημένες. 

Το 2009 ο Παπανδρέου με το "λεφτά υπάρχουν" είχε πάρει 44% ,αλλά επειδή στην πραγματικότητα λεφτά  δεν υπήρχαν, καταποντίστηκε ταχύτατα και σήμερα δεν κατάφερε να βγει ούτε βουλευτής.

Αλλά και όλες οι άλλες πολιτικές δυνάμεις δεν είναι σήμερα ώρα για να επιχαίρουν, αλλά ώρα για μια εθνική συσπείρωση και βοήθεια στην κυβέρνηση είτε με γνώση και εμπειρία είτε με τις επαφές τους στην Ευρώπη, γιατί αν αυτή αποτύχει δεν θα αποτύχει ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά η ίδια η χώρα, δηλαδή εμείς.

Ελπίζω τελειώνοντας , να έχουν τελειώσει επίσης και οι ψευδαισθήσεις ότι θα έχουμε βοήθεια είτε από κάποιο τόξο των χωρών του Νότου ή από την Αμερική την  Ρωσία την Κίνα ή την Βενεζουέλα!

Η κάθε μία χώρα, όπως εμείς, έχει τα δικά της συμφέροντα και αυτά κοιτάει να εξυπηρετήσει.

Η θέση μας λοιπόν  είναι στην Ευρώπη και με τις χώρες της έχουμε τα πιο κοινά συμφέροντα οπότε από εκεί και μόνο στην πραγματικότητα μπορούμε να περιμένουμε βοήθεια.

Και απ΄ότι φαίνεται οι Ευρωπαίοι δεν έχουν συνηθίσει σε νταούλια και ζουρνάδες! 

Ευτυχώς πάντως  που ο καλόγερος Σαμουήλ, λάθος ο Καμμένος, διαβεβαίωσε τον γ. γραμματέα του ΝΑΤΟ ότι η χώρα δεν θα μπει στο σύμφωνο της Βαρσοβίας. Αυτή πάντως η υπόσχεση θα πραγματοποιηθεί σίγουρα  γιατί το Σύμφωνο έχει καταργηθεί από το 1991!

1-ΠΡΟΣΘΗΚΗ 22-2-2015

Εδώ υπάρχει το πλήρες μεταφρασμένο κείμενο της συμφωνίας  της οποίας τα κύρια σημεία είναι τα εξής:

1-Παραμονή μνημονίου και παράταση του με τελική αξιολόγηση.(... στο πλαίσιο της υφιστάμενης συμφωνίας,.. μία παράταση της Master Financial Assistance Agreement (MFFA),... η επιτυχής ολοκλήρωση της αξιολόγησης...)

2-Στην συνέχεια νέο μνημόνιο με τρόικα (..για μία πιθανή επόμενη (follow-up) συμφωνία μεταξύ του Eurogroup, των θεσμών και της Ελλάδας.)

3-Οι μεταρρυθμίσεις θα εγκριθούν και τότε θα πάρουμε τα χρήματα που δικαιούμαστε από το ισχύον μνημόνιο (Μόνο η έγκριση των συμπερασμάτων της αξιολόγησης για την διευρυμένη συμφωνία από τους θεσμούς θα επιτρέψει με τη σειρά της την οποία εκταμίευση της δόσης του τρέχοντος προγράμματος του EFSF και την μεταβίβαση των SMP κερδών του 2014.)

4-Τα κεφάλαια για ανακεφαλαιοποίηση  των τραπεζών θα παραμείνουν στο EFSF.(τα κεφάλαια, έως τώρα διαθέσιμα στο «μαξιλάρι» (buffer) του ΤΧΣ, θα πρέπει να κρατούνται από EFSF, άνευ δικαιωμάτων τρίτων για τη διάρκεια της επέκτασης της MFFA.) 

5- Συμφωνούμε ότι το ΔΝΤ θα συνεχίζει να παίζει το ρόλο του.

6-Το χρέος είναι βιώσιμο και δεν διαγράφεται. (Οι ελληνικές αρχές επαναδιατυπώνουν την κατηγορηματική δέσμευσή τους για την τήρηση των οικονομικών τους υποχρεώσεων προς όλους τους πιστωτές τους στο ακέραιο και εγκαίρως.)

7-Δέσμευση για πρωτογενές πλεόνασμα

8-Κανένα μέτρο δεν καταργείται αν δεν αντικατασταθούν τα έσοδα του από αλλού.(Οι ελληνικές αρχές δεσμεύονται να απόσχουν από οποιαδήποτε κατάργηση των μέτρων και από μονομερείς αλλαγές στις πολιτικές και διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που θα επηρέαζαν αρνητικά τους δημοσιονομικούς στόχους, την οικονομική ανάκαμψη ή την χρηματοοικονομική σταθερότητα, όπως αξιολογείται από τους θεσμούς.)

2-ΠΡΟΣΘΗΚΗ 22-2-2015

Αν δεν είχα δημοσιεύσει προηγουμένως αυτό το ποστ θα έλεγε κανείς πως ότι γράφω το έχω αντιγράψει από την δήλωση που έκανε ο Μανώλης Γλέζος όταν δήλωσε σήμερα:

Η μετονομασία της Τρόικας σε Θεσμούς, του Μνημονίου σε Συμφωνία και των Δανειστών σε Εταίρους, όπως και όταν βαφτίζεις το κρέας ψάρι, δεν αλλάζεις την προηγούμενη κατάσταση.

Δεν αλλάζεις, βέβαια, και την ψήφο του Ελληνικού Λαού, στις εκλογές της 25 Ιανουαρίου 2015.
Ψήφισε αυτό που υποσχέθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ: καταργούμε το καθεστώς της λιτότητας, που δεν αποτελεί μόνο στρατηγική της ολιγαρχίας της Γερμανίας και των άλλων δανειστριών χωρών της ΕΕ, αλλά και της ελληνικής ολιγαρχίας.
Καταργούμε τα Μνημόνια και την Τρόικα, καταργούμε όλους τους νόμους της λιτότητας.
Την επομένη των εκλογών με ένα νόμο καταργούμε την Τρόικα και τις συνέπειές της. Πέρασε ένας μήνας κι ακόμα η εξαγγελία να γίνει πράξη.
Κρίμα και πάλι κρίμα.
Από την πλευρά μου ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ από τον Ελληνικό Λαό διότι συνήργησα σ΄αυτή την ψευδαίσθηση.

(Ολόκληρη η δήλωση εδώ)

ΤΟΝ ΠΑΚΗ ΜΩΡΕ;

Μια ξαφνική οσφυαλγία από εκεί που ήμουνα όρθιος, στητός και ωραίος ως Βαρουφάκης πηγαίνοντας στο  Γιουρογκρουπ, ήρθε σαν το τελεσίγραφο από τους 18, να με ρίξει καταπτοημένο και οριζόντιο στο κρεβάτι μου.

΄Ετσι για δύο μέρες,παρέμεινα μακριά από το ιντερνέτ ακούγοντας μόνο τις ειδήσεις από την τηλεόραση και βογκώντας κάθε φορά που γύριζα στο πλάι ή όταν έβλεπα την σκατόφατσα του  Σόιμπλε  στο κουτί.

Είχα δε αποφασίσει να μην σχολιάσω την επικαιρότητα μέχρι να δούμε πια θα είναι η τελική κατάληξη των διαπραγματεύσεων, που, από ότι φαίνεται, θα είναι αναπόφευκτα στην ουσία η πλήρης αναίρεση των προεκλογικών  εξαγγελιών του ΣΥΡΙΖΑ.

Πίστευα όμως πως τουλάχιστον στην εκλογή του προέδρου ο ΣΥΡΙΖΑ παρά την φημολογούμενη υποψηφιότητα του, κατά Πάγκαλο,  κ. Τίποτα θα έκανε την ανατροπή και θα πρότεινε κάποιο πρόσωπο με ευρύτερη αποδοχή λόγω του έργου του και της προσφοράς του στην χώρα.

Με την ανακοίνωση όμως του ονόματος από τον Τσίπρα του υποψηφίου Προέδρου  έμεινα Παυλόπουλος!

(Σύμφωνα με το Slang.gr: Φράση που υποκαθιστά / αντικαθιστά την παλιότερη μένω παγωτό, έμεινα ενεός, σάστισα (και κάτι παραπάνω). Είμαι ανίκανος να αντιδράσω σε κάτι που εξελίσσεται μπροστά μου. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί (εξωραϊστικά) και για να εννοήσει ότι κράτησα την ψυχραιμία μου. Επίσης υπονοεί σε πολλές χρήσεις του πως δείλιασα - χέστηκα, άλλαξα πάνες.

Προέλευση: Βλ. κασιδιάζω.)

Οπότε δεν έμεινε παρά να αναφωνήσω σαν άλλος Λαφαζάνης:

Τον Πάκη μωρέ;

ΠΡΟΣΘΗΚΗ

Μόλις διάβασα το κείμενο του  ΑΡΗ ΔΗΜΟΚΙΔΗ  στην Lifo 11 λόγοι που δεν θέλω τον Προκόπη Παυλόπουλο για Πρόεδρο της Δημοκρατίας

και σας μεταφέρω μερικές έξυπνες ατάκες από το κείμενο και τα σχόλια.

Και ένα καλό του:   Τουλάχιστον δεν είναι ο Βύρων Πολύδωρας...

Είναι όχι απλά δεύτερος, αλλά κάνει τον Αβραμόπουλο πια να μοιάζει ως καταπληκτική επιλογή. Ο δε Σταύρος Δήμας μοιάζει με Ελευθέριος Βενιζέλος μπροστά του.

Άν το καλοσκεφτείς, η επιλογή είναι σωστή και ο συμβολισμός ισχυρός: Ποιός άλλος θα μπορούσε να εκφράσει καλύτερα το κόμμα που ανέβηκε στην εξουσία υποσχόμενο οτι θα προσλάβει όλο το σύμπαν στο δημόσιο, πέρα απο τον δεξιοτέχνη των προσλήψεων;

Ο Παυλόπουλος είναι προφανώς λύση ανάγκης, λίγο νωρίτερα είχε αρνηθεί ο Μιχάλης ο Λιάπης

Σίγουρα «κλείδωσε»;;;... ..ή να περιμένουμε μήπως προταθεί και ο Αχιλλέας Μπέος;... 

ΕΜΠΑΙΝΕ ΒΑΡΟΥΦΑΚΗ!

Στην μνήμη μου υπάρχει μια ανεξίτηλη εικόνα.

 Είναι η στιγμή που ο Σάμαρακ αναγγέλλει ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004 θα γίνουν στην Αθήνα,  η Γιάννα Αγγελοπούλου αγκαλιάζει τους πάντες και μαζί της όλο το Έθνος ανατριχιάζει από  εθνική υπερηφάνεια που επιτέλους  η Ελλάδα θα αποδείξει σε όλο τον κόσμο το πόσο σπουδαία χώρα είναι, διοργανώνοντας τους καλύτερους Ολυμπιακούς Αγώνες στην ιστορία τους.

 Και το απέδειξε.

Μόνο που με το σβήσιμο της ολυμπιακής φλόγας και με την πάροδο του χρόνου αρχίσαμε να διαπιστώνουμε ότι, κιμπάρηδες όπως είμαστε, ξοδέψαμε απερίσκεπτα ένα σωρό λεφτά, δανεικά βέβαια και μας έμειναν, εκτός από μια μεγάλη τρύπα στον προϋπολογισμό, ένα σωρό ολυμπιακά κατασκευάσματα που μένουν κλειστά και ερειπώνουν και τα οποία μας στοιχίζουν επιπλέον για την στοιχειώδη συντήρηση τους.

Μια αντίστοιχη αίσθηση εθνικής υπερηφάνειας. όπως τότε, διακατέχει και σήμερα την Ελλάδα.

Η κυβερνητική αλλαγή δημιούργησε την αίσθηση ότι η λιτότητα που καταδυνάστευσε την χώρα τα τελευταία χρόνια μπορεί να τελειώσει και πως ίσως αυτή η αλλαγή μπορεί να σημάνει ευρύτερες αλλαγές πολιτικής και στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Για τον λόγο αυτό  θετικά αποτιμούν 8 στους 10 πολίτες τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης, που παρουσίασε ο Αλέξης Τσίπρας στη Βουλή, σύμφωνα με την πανελλαδική δημοσκόπηση της GPO για το ΜEGA. Θετικά, μάλιστα, αποτιμούν τις προγραμματικές δηλώσεις της νέας κυβέρνησης και 6 στους 10 από τους ψηφοφόρους της ΝΔ.

Συγκεκριμένα, στο ερώτημα «ποια είναι η γνώμη σας για τις προγραμματικές δηλώσεις» το 79,2% απάντησε «θετική» και το 17,9 «αρνητική».

Ακόμα και το 30,8% των ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας έχει θετική γνώμη για τις προγραμματικές δηλώσεις, το 29,1%, «μάλλον θετική», το 14,4 «μάλλον αρνητική» και «αρνητική» το 21,6%.

Το ενδιαφέρον είναι στις παρακάτω απαντήσεις στις οποίες  η μεν πρώτη είναι αποτέλεσμα της γενικής ευφορίας που έχει δημιουργηθεί και περιλαμβάνει το ιδεατό συλλογικό επιθυμητό αποτέλεσμα.

Έτσι  το 73,6% απάντησε ότι η στρατηγική που ακολουθεί η κυβέρνηση και ο Πρωθυπουργός στη διαπραγμάτευση θα οδηγήσει τελικά σε συμβιβασμό με τους ευρωπαίους εταίρους μας και το 16,2% απάντησε ότι θα οδηγηθούμε σε οριστική ρήξη.

Όταν όμως η δεύτερη ερώτηση αγγίζει την πραγματικότητα και τίθεται το ερώτημα αν «πιστεύετε ότι ο κίνδυνος να βγει η Ελλάδα από την Ευρωζώνη, έχει περάσει οριστικά», το 34,8% απάντησε θετικά και το 60,9% αρνητικά.

Από την άλλη μεριά πάλι το συλλογικό θυμικό σε ποσοστό 76% επιθυμεί η χώρα να μείνει πάση θυσία στην Ευρωζώνη και μόνο το 19,9% να φύγει.

Τέλος ύστερα από πολλά χρόνια υπάρχει μια εθνική ομοψυχία που ξεπερνάει τις κομματικές αντιθέσεις και γι΄ αυτό το  91% των ερωτηθέντων πιστεύει ότι τα κόμματα της αντιπολίτευσης πρέπει να συμβάλουν στην διαπραγματευτική προσπάθεια της κυβέρνησης.

Σε αυτή την ερώτηση ακόμα και  το 78,9% των ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας απάντησε «ναι», το 14,6% «μάλλον ναι», το 0,8% «μάλλον όχι» και το 4,1% «όχι»

Έτσι λοιπόν  το σημερινό συλλογικό θυμικό εκφράζεται από τον έχοντα λάβει μορφή, στην λαϊκή φαντασία, υπεράνθρωπου υπουργού οικονομικών Βαρουφάκη, γεγονός βέβαια που τεχνηέντως  και πολύ σωστά, το καλλιεργεί και ο ίδιος σε παγκόσμιο επίπεδο με τις αμφιέσεις του και τον ανατρεπτικό αλλά συνάμα και διαλεκτικό λόγο του ,που όμως ποτέ δεν φτάνει, επίσης πολύ σωστά, σε υπερβολές που θα ξεπερνούν τις ανοχές των εταίρων μας.

Έχει προφανώς κατανοήσει, όπως πχ οι γυμνόστηθες Femen, ότι η τηλεοπτική εικόνα  σήμερα είναι σημαντικότερη και έχει μεγαλύτερη απήχηση, από την ουσία των λόγων που εκφέρεις.

Ήδη με την αποδοχή από τον ίδιο ότι το 70% των μέχρι στιγμής συμφωνιών είναι αποδεκτό και ότι δεν υφίσταται μονομερής διαγραφή του χρέους, προετοιμάζει με την χρήση κάποιου όρου που δεν θα θυμίζει μνημόνιο, την αποδοχή μιας συμφωνίας για την συνέχιση του δανεισμού της χώρας με κάποιες ελαφρύνσεις στην λιτότητα, έτσι ώστε να πετύχει την αποδοχή της συμφωνίας στο εσωτερικό της χώρας και την παραμονή της στο ευρώ, χωρίς μεγάλες αντιδράσεις των  αριστερότερων συνιστωσών  του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ ταυτόχρονα θα συγκεντρώνει και την συναίνεση των άλλων κομμάτων που με ήπιες αντιπολιτευτικές κορώνες θα  την δεχτούν.

Ένα εύστοχο σχόλιο που διάβασα στο www.lifo.gr διατυπώνει με ενάργεια πως προσλαμβάνουν  οι περισσότεροι τις διαπραγματεύσεις:

Τα αισθήματά μου είναι ανάμεικτα. Είναι σα να βλέπεις την πεθερά σου να πέφτει στο γκρεμό με το αυτοκίνητό σου!

Ελπίζω ότι αυτή η διαπραγμάτευση  θα έχει ευτυχή κατάληξη για όλους μας και δεν θα βρεθούμε μετά την σημερινή εθνική έξαρση στην ίδια απογοητευτική κατάσταση που αντιμετωπίσαμε μετά τους ολυμπιακούς αγώνες όπως γράφω στην αρχή.

Έτσι λοιπόν σήμερα αντί της παλιάς γνωστής κραυγής Έμπαινε Γιούτσο μπορούμε να κραυγάζουμε όλοι μαζί:  

Έμπαινε Βαρουφάκη!

Η "ΠΡΟΦΗΤΙΣΣΑ" ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΝΑ ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΕΙ ΚΑΤΑΠΙΝΟΝΤΑΣ ΑΡΑΧΝΕΣ!

Αν θα γράφατε ένα μυθιστόρημα θα βάζατε μια από τις ηρωΐδες  του να αυτοκτονεί καταπίνοντας αράχνες;

Το πιθανότερο δεν θα είχατε σκεφτεί καν ένα τέτοιο τρόπο για αυτοκτονία.

Και όμως αυτό κάνει ο Δημήτρης Ποταμιάνος στο, όπως ο ίδιος το χαρακτηρίζει, Campus novel του βιβλίο , Αμφιθέατρο (Ποταμός-Αθήνα 2014)

Τον ιδιόρρυθμο αυτό τρόπο αυτοκτονίας ο συγγραφέας βάζει την ηρωίδα του να τον έχει  εμπνευστεί από την αντίστοιχη απόπειρα αυτοκτονίας  που έκανε η Clotilde-Suzanne Courcelle-Labrousse.

Έτσι λοιπόν μου γεννήθηκε η απορία να δω τι ήταν αυτή η γυναίκα που έμεινε στην ιστορία, ώστε ο τόσο πρωτότυπος και μοναδικός τρόπος αυτοκτονίας της να φτάσει να εμπνεύσει ένα σύγχρονο συγγραφέα να τον χρησιμοποιήσει σε μυθιστόρημα του.

Η Clotilde-Suzanne Courcelle-Labrousse γνωστή ως Suzanne, γεννήθηκε 8 Μαΐου του 1747 στο Vanxains, κοντά στο Ribérac le Périgord, και  πέθανε το 1821 στο Παρίσι .

΄Ηταν έντονα επηρεασμένη από την θρησκευτική κατήχηση της από τις  Ουρσουλίνες  του Périgueux. Από μικρή άκουγε φωνές σαν την Ζαν Ντ΄Αρκ  και την έπιαναν τα κλάματα όταν έβλεπε εσταυρωμένο. Ήταν ένα ωραίο κορίτσι αλλά η καλή της εμφάνιση την ενοχλούσε ώστε προσπαθούσε το βράδυ να την καταστρέψει τρίβοντας με σβησμένο ασβέστη το πρόσωπό της !

Η Suzanne σε ηλικία 12 ετών , κατάπιε μερικές από τις άφθονες αράχνες που υπήρχαν στο αγροτόσπιτο που ζούσε, για να πάει  όπως είπε, νωρίτερα κοντά στον θεό, που από τα παιδικά της χρόνια αγαπούσε! Ευτυχώς  την πρόλαβε η μάνα της και έτσι σώθηκε.

Τιμωρούσε το σώμα της φορώντας μια πουκαμίσα από τριχιά, έβαζε στην τροφή της χολή και κοιμότανε σε βότσαλα.

Στις καλόγριες και στο θρησκόληπτο περιβάλλον τους που μεγάλωσε, άρχισε να πιστεύει ότι είναι γεννημένη για να γίνει αγία για να εκπληρώσει μια θεϊκή αποστολή και ότι ο θεός  την «προορίζει  να γίνει μια προφήτισσα», όταν θα ξέφευγε από το πατρικό της σπίτι.

Δεκαεννέα ετών έγινε καλόγρια στο Τάγμα των Φραγκισκανών   έχοντας σαν δεδηλωμένο στόχο της ζωής της τον προσηλυτισμό των  αμαρτωλών στην θρησκεία  σε όλο τον κόσμο.

Για να εκπληρώσει αυτό τον στόχο είπε στον επίσκοπο του Périgueux  ότι πρέπει να βγει έξω από τα τείχη του μοναστηριού.

Ο επίσκοπος μετέφερε την επιθυμία της στον ανώτερο του Christophe Antoine Gerle, και με τον τρόπο αυτό  η Suzanne καταφέρνει να ελκύσει την προσοχή του με την πεποίθηση της ότι η ζωή της υπαγορεύεται από τον Θεό και τις προφητείες του προς αυτήν.

Έτσι διατηρεί μαζί του μια αλληλογραφία στην οποία του έγραφε  για "αναγέννηση" και "μεταρρύθμιση του Χριστιανισμού"

Και ήδη, πριν ακόμη ξεσπάσει η Γαλλική Επανάσταση, η Suzanne Labrousse έχει προφητεύσει την έλευση της  και την πτώση της αριστοκρατίας και του κλήρου. Θα προφήτευσε επίσης ότι «η εκκλησία θα βγει από τη δουλεία, και θα ξανανθίσει  όπως στους πρώτους αιώνες», αλλά επίσης πως είναι  αναγκαίο για να γίνει αυτό "να αποκαθαρθεί μέσα από ένα λουτρό αίματος"

Μετά την γαλλική επανάσταση, μεταξύ 1791 και 1801, υπήρξε ο θεσμός του συνταγματικού  επισκόπου,  δηλαδή ενός ρωμαιοκαθολικού  επισκόπου που εκλεγόταν από τους  κληρικούς  που είχαν ορκιστεί να τηρούν  το αστικό Σύνταγμα του Κλήρου, που είχε καταρτήσει η Επανάσταση και υποστήριζαν την διοικητική ανεξαρτησία της εκκλησίας από τον έλεγχο του Πάπα στα διάφορα έθνη, όπως επίσης και τον γάμο του κλήρου.

Ο Pierre Pontard, έγγαμος κληρικός, ήταν ο συνταγματικός επίσκοπος της  Dordogne, στην οποία ανήκε ο νομός του  Perigueux που ήταν και η πατρίδα της Suzanne.

Αυτός πιστεύοντας τις προφητείες της την καλεί  στο Παρίσι το 1790 και αυτή πηγαίνει σε αυτό από την πατρίδα της ξυπόλυτη!

 Ο Pontard  την γνωρίζει στους κύκλους του, που ήσαν κοντά στο επαναστατικό καθεστώς και τους αποτελούσαν μια πριγκίπισσα εξ αίματος η Louise-Marie-Thérèse-Bathilde d'Orléans, Δούκισσα των  Boυρβόνων ,η Catherine Théot, όπως επίσης ο προαναφερθείς   Gerle.

Οι πιο σοβαροί επίσκοποι του κύκλου  θεωρούν ότι είναι τρελή,  αλλά ο Pontard και οι άλλοι πιστεύουν σε αυτήν.

Η  Bathilde , μεγαλωμένη από 9 ετών σε καλόγριες,  παρά την καταγωγή της ,όταν έγινε η  Γαλλική επανάσταση ενστερνίστηκε τις επαναστατικές ιδέες παίρνοντας το όνομα   Πολίτις  Αλήθεια και παρέμεινε στην χώρα, έχοντας θυμώσει με τον άνδρα της και τον γιο της που έφυγαν για το εξωτερικό. Το ίδιο παρέμεινε και ο αδελφός της που ονομάστηκε Φίλιππος Ισότης οποίος όμως τελικά αποκεφαλίστηκε κατά την Τρομοκρατία.

Η  Bathilde  είχε φροντίσει να εκδοθούν τα βιβλία με τις  προφητείες της  Suzanne  (Journal prophétique, 1792; Recueil des ouvrages de la célèbre Mlle Labrousse, 1797)

Η Catherine Théot, ήταν από  τα νεανικά της χρόνια ένα άλλο θύμα  του θρησκευτικού ασκητισμού στο μοναστήρι των Miramiones στο Παρίσι και λόγω των ψευδαισθήσεων που είχε την είχαν θέσει  υπό περιορισμό. Απελευθερώθηκε το 1782 και διαβεβαίωνε ότι έμελλε να είναι η μητέρα του νέου Μεσσία και  εξέθετε στους  οπαδούς της  τα μοναδικά χαρακτηριστικά  ενός επερχόμενου Παράδεισου στη γη και γι΄αυτό οι οπαδοί της την χαρακτήριζαν  ως τη "Μητέρα του Θεού".

Οι οπαδοί της "είδαν" μετά την Επανάσταση ότι η  έλευση του νέου Μεσσία είχε πραγματοποιηθεί  στο πρόσωπο του Ροβεσπιέρου. 

Ο Christophe Antoine Gerle ήταν ένας Καρθουσιανός μοναχός, μυστικιστής που συμμετείχε στην Γαλλική επανάσταση και ήταν από τους πρώτους υποστηρικτές  των προφητειών της Suzanne Labrousse, θεωρώντας ότι αυτή  είχε προφητεύσει σωστά την έλευση της Γαλλικής επανάστασης πριν 10 χρόνια.

Με την έλευση της Suzanne στο Παρίσι και την ενσωμάτωση της  σε όλο αυτό τον κύκλο των φανατικών θρησκόληπτων  που πίστευαν ότι με την επανάσταση και με το αστικό σύνταγμα για τον κλήρο που εφάρμοσε, θα μπορούσαν να κόψουν την εξάρτηση από τον Πάπα  ήταν αναπόφευκτο να πιστέψουν, όπως και οι οπαδοί της Théot,  ότι ο Ροβεσπιέρος ήταν ο Μεσσίας της επανάστασης.

Ο Pierre Pontard, που την είχε φέρει στο Παρίσι, δημοσιεύει το 1790 το βιβλίο της  Επιτομή με προφητείες για την Γαλλική Επανάσταση που ακολουθείται και από μια προφητεία που  προαναγγέλλει  το τέλος του κόσμου!

Μεταξύ του 1792 και 1793 ο ίδιος, με έξοδα βέβαια της Bathilde, έβγαλε μια εφημερίδα με τις προβλέψεις  της Labrousse που θεωρούσε ότι επιβεβαίωναν αυτές του κινήματος του Γιανσενισμού, ενός θρησκευτικού κινήματος  που βασιζόταν στις διδαχές και τα κηρύγματα του Αγίου Αυγουστίνου  κίνημα όμως που είχε καταδικαστεί από τον Πάπα. Επίσης πίστευαν ότι η Αποκάλυψη του Ιωάννη περιέχει αποδεικτικά στοιχεία πως με τη Γαλλική Επανάσταση αρχίζει "μία παγκόσμια αναγέννηση"

Ο Gerle προσπάθησε να μεταφέρει τις προφητείες της  Labrousse, τις οποίες οι Ιακωβίνοι και ο Ροβεσπιέρος χρησιμοποιούσαν για πολιτική προπαγάνδα  και στην Συνέλευση, αλλά εκεί τον γελοιοποίησαν οι Γιρονδίνοι.

Στα σαλόνια των θρησκόληπτων που είχαν πέραση αυτές οι ιδέες είχε πετύχει τελικά να την επισκιάσει η  Catherine Théot οπότε η Labrousse αναγκάστηκε να ξαναγυρίσει στο Périgord.

Έχοντας όμως την υποστήριξη του επισκόπου Pontard το 1792 επιστρέφει στο Παρίσι με σκοπό να πάει στην Ρώμη για  να μεταφέρει εκεί τις αρχές της ελευθερίας και της ισότητας  και του αστικού Συντάγματος για τον κλήρο της Γαλλικής Επανάστασης, όπως επίσης και να προτείνει την παραίτηση του Πάπα!

Φιλοξενούμενη της  Bathilde, σε κύκλο ομοϊδεατών, που την ενίσχυαν και οικονομικά, τους προφήτευσε  την ανάσταση  του Λουδοβίκου του XVII του 10χρονου γιου του  Λουδοβίκου του XVI και της Μαρίας Αντουανέττας,  αλλά και του Μιραμπώ!

Πηγαίνοντας στην Ιταλία κάνει στο δρόμο κηρύγματα στην Λυόν και την Μασσαλία αναπτύσσοντας  τις απόψεις  των Ιακωβίνων.

Στην Ιταλία όμως ο λεγάτος της Μπολόνια την κυνήγησε με αποτέλεσμα τελικά να οδηγηθεί  στην παπική φυλακή του Saint-Ange καταδικασμένη  σε  ισόβιο κάθειρξη.

Το 1796 το Διευθυντήριο της πρώτης Γαλλικής Δημοκρατίας, που είχε πειστεί για την αλήθεια των προφητειών της,  απαιτεί να αποφυλακιστεί, αλλά τελικά βγαίνει από την φυλακή μόνο όταν τα γαλλικά στρατεύματα πήραν την Ρώμη στις 11 Φεβρουαρτίου 1798 κατά την ιταλική εκστρατεία.

Στη συνέχεια επιστρέφει στο Παρίσι. Πέθανε περιβαλλόμενη  από έναν κύκλο  πιστών, οι οποίοι πίστευαν ότι ήταν προφήτισσα χάρις στην θεία φώτιση.

Από την παραπάνω ιστορική βιογραφία διαπιστώνει κανείς πόσο μεγάλη είναι  Η ΔΙΑΒΡΩΣΗ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΡΗΣΚΕΙΑ σε πολλούς ανθρώπους, όπως έχω γράψει και στο σχετικό ποστ.

Δυστυχώς δε παρά το γεγονός ότι έχουν περάσει από τότε πάνω από 200 χρόνια όταν πολλοί άνθρωποι  έδιναν πίστη στις αρλουμπολογίες της Suzanne και της  Catherine Théot, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι μόλις πρόσφατα αγιοποιήθηκε στην χώρα μας ένας σύγχρονος προφήτης  που έχει προφητεύσει για τους πάντες και τα πάντα, ή πως πάρα πολλοί συμπατριώτες μας είναι απόλυτα σίγουροι πως ο θεός έστελνε ανορθόγραφα μηνύματα στο στήθος της πάσχουσας από δερμογραφισμό, Αθανασίας Κρικέτου-Σάμαρη,της επονομαζόμενης  Αγίας Αθανασίας του Αιγάλεω.