ΝΑ ΠΑΜΕ ΤΟΥΣ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΣΤΟ ΓΟΥΔΙ ,ΑΛΛΑ ΠΟΥ ΑΚΡΙΒΩΣ ΘΑ ΤΟΥΣ ΠΑΜΕ;

Οι κατηγορούμενοι στην δίκη των 6
.
Από τα σχολικά μας χρόνια είχαμε μάθει για την δίκη των 6 και την εκτέλεση τους στο Γουδί αλλά και για το κίνημα του 1909 που έγινε πάλι στο Γουδί.
Έκτοτε σε όλες τις εποχές με πολιτική ένταση στην Ελλάδα το σύνθημα Οι προδότες στο Γουδί που αναφερόταν σε αυτούς που εκτελέστηκαν σαν υπεύθυνοι για την Μικρασιατική καταστροφή, δονούσε τις διαδηλώσεις και αποτελούσε και κλασσικό σύνθημα τόσο κατά την διάρκεια της χούντας όσο και μετά από αυτήν.
Οι προδότες λοιπόν στο Γουδί ή στο Γουδή αλλά που ακριβώς θα τους πάμε να τους εκτελέσουμε;
Όπως γράφει ο Κ. Η. ΜΠΙΡΗΣ στο "Αι τοπωνυμίαι της πόλεως και των περιχώρων των Αθηνών", Αθήναι 1971: "ΓΟΥΔΙ: παλαιά ονομασία της περιοχής και επώνυμος της αυτόθι ηρειπωμένης εκκλησίας της Παναγίας, από κτήματα μεσαιωνικής οικογένειας Γουδή"Αυτή η εκκλησία ήταν κοντά στην σημερινή Λεωφόρο Γεωργίου Παπανδρέου στου Ζωγράφου.
Η αλλαγή από Γουδί σε Γουδή προέκυψε γιατί μετά από έρευνα έγινε γνωστό ότι το όνομα προέρχεται από μεγάλη οικογένεια των Σπετσών, πολλά μέλη της οποίας διακρίθηκαν λόγω της μεγάλης προσφοράς τους στην Eλληνική Eπανάσταση. Σε αναγνώριση της προσφοράς τους η Πατρίδα τούς αντάμειψε με την παραχώρηση της έκτασης που φέρει το όνομά τους.
Aπόγονος αυτής της οικογένειας, ο Δημήτριος Γουδής που γεννήθηκε στις Σπέτσες του 1824, υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες της ελληνικής εμπορικής ναυτιλίας. Hταν δε ο πρώτος Eλληνας που έφερε ατμόπλοιο και πρωτοστάτησε για την επικράτηση της ατμήλατης ναυτιλίας σε ολόκληρη την Eλλάδα.«H έκταση που είχε παραχωρηθεί στην οικογένεια ήταν τεράστια. Kάλυπτε εκτός από του Γουδή και την περιοχή του Παπάγου και του Xολαργού, σημειώνει η κ. Kαραγιάννη που έχει ερευνήσει το θέμα.
«Σιγά σιγά, χωρίστηκε σε δήμους και σήμερα η περιοχή Γουδή έχει έκταση 1,75 τετραγωνικά χιλιόμετρα.
Tίτλοι κυριότητας δεν έχουν βρεθεί, ωστόσο εφημερίδες στις αρχές του αιώνα αναφέρουν την τοποθεσία με τη γραφή «Γουδή». Eίναι χαρακτηριστική η αναφορά στα αρχεία του νοσοκομείου Σωτηρία: «Mέχρι τον Mάιο του 1902, η Σοφία Σλήμαν και άλλες κυρίες προβαίνουν στη σύσταση φιλανθρωπικής εταιρείας για την αντιμετώπιση πολλών κοινωνικών προβλημάτων (π.χ. φυματίωση) και καταφέρνουν να αποσπάσουν από την I. Mονή Πετράκη δωρεά οικοπέδου 600 στρεμ. μακράν των Aθηνών B.A. της θέσεως Γουδή». Το αρχικό κτίσμα της Σωτηρίας .
Η περιοχή ήταν γυμνή και τα σημερινά πεύκα έχουν φυτευθεί από την Σοφία Σλήμαν.
.
Ας δούμε επίσης τι μας λέει μια σύγχρονη με την εποχή της εκτέλεσης ,η Εγκυκλοπαίδεια Ελευθερουδάκη (1928) που είναι το Γουδή
Πεδίον προς Α των Αθηνών απέχων περί τα 3 χλμ από της Πλατείας Συντάγματος,εκτάσεως 1 3/4 τ.χλμ.Όρια αυτού είναι :
Α αι δυτικαί κλιτύες του Υμηττού μέχρι της κοίτης του Ηριδανού ποταμού.(ΔΕΝ είναι αυτός που σήμερα τον βλέπετε να ρέει στην πλατεία στο Μοναστηράκι και ξαναείναι ορατός εκεί που καταλήγει, δηλαδή στον Κεραμεικό. Πρόκειται για  τον Ηριδανό που πηγάζει από τον Υμηττό) 
Β ο βραχώδης λόφος Τσακό και η οδός Μεσογείων.
Ν ο Ηριδανός και 
Δ οι Αμπελόκηποι.
Το Γουδή χρησιμοποιείται ως πεδίον στρατιωτικών ασκήσεων σωμάτων της φρουράς Αθηνών και βολής πυροβολικού.
ΒΑ του Γουδή κείνται το φθισιατρείον ,(εννοεί το σημερινό νοσοκομείο ΣΩΤΗΡΙΑ) η ιερατική σχολή, το σχολείον χωροφυλακής και ο όρχος αυτοκινήτων του στρατού Δ δε το παλαιόν σκοπευτήριον και το νοσοκομείον των παίδων….Το πεδίον διατέμνεται υπό της κοίτης του Ιλισσού.(αυτός εξαφανίστηκε τελείως με την κατασκευή της Μιχαλακοπούλου)
Ως τον Β' Παγκ. Πόλεμο,λοιπόν Γουδή λεγόταν η περιοχή ανατολικά της λεωφόρου Κηφισίας και γύρω από τη λεωφόρο Μεσογείων, από τον «Ερυθρό Σταυρό» και το νοσοκομείο «Παίδων» ως το Κάτω Χαλάνδρι και τον Χολαργό.

.Όσο για το ομώνυμο αεροδρόμιο της Αεροπορίας Στρατού, βρισκόταν στο χώρο του σημερινού «Στρατοπέδου Παπάγου», του υπουργείου Εθνικής Άμυνας δηλαδή.
Οι κινηματίες το 1909 είχαν συγκεντρωθεί στην περιοχή από το σημερινό υπουργείο Εθνικής Άμυνας ως τη Σχολή Αστυνομίας.Καταλαβαίνει λοιπόν κανείς ότι ως Γουδή εκείνα τα χρόνια αναφέρεται μια έκταση πολύ ευρύτερη της σημερινής.
Σήμερα λέμε Γουδή την περιοχή γύρω από τα νοσοκομεία «Παίδων» και «Λαϊκό» ως τις οδούς Μιχαλακοπούλου και Μεσογείων.
Οι περισσότεροι λοιπόν πιστεύουν ότι ο τόπος εκτέλεσης των 6 είναι το παλιό στρατόπεδο πίσω από τα νοσοκομεία των Παίδων που σήμερα είναι το θέατρο Μπάτμινγκτον.
Δεν πρόκειται να ασχοληθώ εδώ με την δίκη των 6 και αν δικαίως ή αδίκως εκτελέστηκαν οι 5 πολιτικοί και ο ένας στρατιωτικός ηγέτης.
Άλλωστε πρόσφατα έχει τεθεί το θέμα της αναψηλάφησης της δίκης από τον Άρειο Πάγο. Όποιος θέλει μπορεί να διαβάσει σχετικά εδώ.
Καταδικάστηκαν λοιπόν ως υπεύθυνοι της Μικρασιατικής καταστροφής, παμψηφεί στην ποινή του θανάτου, και εκτελέστηκαν στις 11.30 ώρα της 15 Νοεμβρίου 1922 οι: Δημήτριος Γούναρης, Νικόλαος Στράτος, Πέτρος Πρωτοπαπαδάκης, Γεώργιος Μπαλτατζής, Νικόλαος Θεοτόκης και Γεώργιος Χατζανέστης
Το εκτελεστικό απόσπασμα έχει χωριστεί σε έξι ομάδες πέντε αντρών στην κάθε μία.
Μόνο στην ομάδα που θα σκοπεύσει σε λίγο τον Χατζανέστη είναι έξι στρατιώτες και ο λοχίας επτά. Ένας ανθυπασπιστής διατάζει να φύγει ο παραπανίσιος: «Σήκω εσύ!» για να πάρει την απάντηση: «Όχι, δεν φεύγω. Είμαι Μικρασιάτης. Θα μείνω να τουφεκίσω». Ο ανθυπασπιστής υποχωρεί...Ακουγόταν ότι στο Φρουραρχείο φαντάροι καβγάδιζαν για το ποιος θα εξασφαλίσει μια θέση στο εκτελεστικό απόσπασμα, ότι Μικρασιάτες πλήρωσαν ακόμα και πενηντάρικο σε συναδέλφους τους που είχαν οριστεί στο απόσπασμα για να τους παραχωρήσουν την τιμή να «ντουφεκίσουν τους προδότες».
Τα πτώματά των μεταφέρθηκαν υπό δρακόντειες δυνάμεις ασφαλείας στο Α΄ νεκροταφείο Αθηνών για να ενταφιαστούν με συνοπτικές διαδικασίες.
Έτσι λοιπόν εκτελέστηκαν οι «προδότες» στο Γουδί μόνο που ο τόπος εκτέλεσης ήταν στον σημερινό δήμο Παπάγου!

Ο τόπος εκτέλεσης είναι στο πάρκο που υπάρχει ανάμεσα στις οδούς: Αναστάσεως, Αρτέμιδος, Κορυτσάς και VII Μεραρχίας, στα όρια των Δήμων Παπάγου και Χολαργού .
Ο ναός της Ανάστασης που βρίσκεται εκεί έχει χτιστεί στη μνήμη τους το 1933 δίπλα στον ναό του Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης και εντοιχίστηκε μια μαρμάρινη πλάκα στην είσοδο του υπουργείου Δικαιοσύνης .
Τα δε έξι κυπαρίσσια που είναι στη σειρά , λέγεται ότι έχουν φυτευτεί στο μέρος όπου ακριβώς στήθηκαν μπροστά στο απόσπασμα.
Επίσης κάτω από τα κυπαρίσσια υπάρχει και ανά μια μαρμάρινη πλάκα με το επίθετό τους.

Το Γουδή όμως χρησιμοποιήθηκε και σαν τόπος εκτελέσεων και μετέπειτα στον εμφύλιο αλλά και μετά την λήξη του .
Στις 30 Μαρτίου 1952, ημέρα Κυριακή και ώρα 4.10΄ τη νύχτα, οι τέσσερις μελλοθάνατοι ο Ν. Μπελογιάννης,ο Δ.Μπάτσης,ο Η. Αργυριάδης και ο Ν.Καλούμενος μεταφέρθηκαν νωρίς το πρωί από τις φυλακές της Καλλιθέας στο στρατόπεδο του Γουδί και τουφεκίστηκαν.
Η τελευταία φορά που η περιοχή σχετίστηκε με την Ελληνική ιστορία ήταν στις 21 Απριλίου του 1967 όπου με αφετηρία πάλι το Γουδή, νέοι επίορκοι αξιωματικοί, στελέχη της μετέπειτα χούντας των συνταγματαρχών, κίνησαν άρματα μάχης και κατέλυσαν Κυβέρνηση και την Δημοκρατία και μας έκατσαν στον σβέρκο για 7 ολόκληρα χρόνια.