ΕΜΠΑΙΝΕ ΒΑΡΟΥΦΑΚΗ!

Στην μνήμη μου υπάρχει μια ανεξίτηλη εικόνα.

 Είναι η στιγμή που ο Σάμαρακ αναγγέλλει ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004 θα γίνουν στην Αθήνα,  η Γιάννα Αγγελοπούλου αγκαλιάζει τους πάντες και μαζί της όλο το Έθνος ανατριχιάζει από  εθνική υπερηφάνεια που επιτέλους  η Ελλάδα θα αποδείξει σε όλο τον κόσμο το πόσο σπουδαία χώρα είναι, διοργανώνοντας τους καλύτερους Ολυμπιακούς Αγώνες στην ιστορία τους.

 Και το απέδειξε.

Μόνο που με το σβήσιμο της ολυμπιακής φλόγας και με την πάροδο του χρόνου αρχίσαμε να διαπιστώνουμε ότι, κιμπάρηδες όπως είμαστε, ξοδέψαμε απερίσκεπτα ένα σωρό λεφτά, δανεικά βέβαια και μας έμειναν, εκτός από μια μεγάλη τρύπα στον προϋπολογισμό, ένα σωρό ολυμπιακά κατασκευάσματα που μένουν κλειστά και ερειπώνουν και τα οποία μας στοιχίζουν επιπλέον για την στοιχειώδη συντήρηση τους.

Μια αντίστοιχη αίσθηση εθνικής υπερηφάνειας. όπως τότε, διακατέχει και σήμερα την Ελλάδα.

Η κυβερνητική αλλαγή δημιούργησε την αίσθηση ότι η λιτότητα που καταδυνάστευσε την χώρα τα τελευταία χρόνια μπορεί να τελειώσει και πως ίσως αυτή η αλλαγή μπορεί να σημάνει ευρύτερες αλλαγές πολιτικής και στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Για τον λόγο αυτό  θετικά αποτιμούν 8 στους 10 πολίτες τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης, που παρουσίασε ο Αλέξης Τσίπρας στη Βουλή, σύμφωνα με την πανελλαδική δημοσκόπηση της GPO για το ΜEGA. Θετικά, μάλιστα, αποτιμούν τις προγραμματικές δηλώσεις της νέας κυβέρνησης και 6 στους 10 από τους ψηφοφόρους της ΝΔ.

Συγκεκριμένα, στο ερώτημα «ποια είναι η γνώμη σας για τις προγραμματικές δηλώσεις» το 79,2% απάντησε «θετική» και το 17,9 «αρνητική».

Ακόμα και το 30,8% των ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας έχει θετική γνώμη για τις προγραμματικές δηλώσεις, το 29,1%, «μάλλον θετική», το 14,4 «μάλλον αρνητική» και «αρνητική» το 21,6%.

Το ενδιαφέρον είναι στις παρακάτω απαντήσεις στις οποίες  η μεν πρώτη είναι αποτέλεσμα της γενικής ευφορίας που έχει δημιουργηθεί και περιλαμβάνει το ιδεατό συλλογικό επιθυμητό αποτέλεσμα.

Έτσι  το 73,6% απάντησε ότι η στρατηγική που ακολουθεί η κυβέρνηση και ο Πρωθυπουργός στη διαπραγμάτευση θα οδηγήσει τελικά σε συμβιβασμό με τους ευρωπαίους εταίρους μας και το 16,2% απάντησε ότι θα οδηγηθούμε σε οριστική ρήξη.

Όταν όμως η δεύτερη ερώτηση αγγίζει την πραγματικότητα και τίθεται το ερώτημα αν «πιστεύετε ότι ο κίνδυνος να βγει η Ελλάδα από την Ευρωζώνη, έχει περάσει οριστικά», το 34,8% απάντησε θετικά και το 60,9% αρνητικά.

Από την άλλη μεριά πάλι το συλλογικό θυμικό σε ποσοστό 76% επιθυμεί η χώρα να μείνει πάση θυσία στην Ευρωζώνη και μόνο το 19,9% να φύγει.

Τέλος ύστερα από πολλά χρόνια υπάρχει μια εθνική ομοψυχία που ξεπερνάει τις κομματικές αντιθέσεις και γι΄ αυτό το  91% των ερωτηθέντων πιστεύει ότι τα κόμματα της αντιπολίτευσης πρέπει να συμβάλουν στην διαπραγματευτική προσπάθεια της κυβέρνησης.

Σε αυτή την ερώτηση ακόμα και  το 78,9% των ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας απάντησε «ναι», το 14,6% «μάλλον ναι», το 0,8% «μάλλον όχι» και το 4,1% «όχι»

Έτσι λοιπόν  το σημερινό συλλογικό θυμικό εκφράζεται από τον έχοντα λάβει μορφή, στην λαϊκή φαντασία, υπεράνθρωπου υπουργού οικονομικών Βαρουφάκη, γεγονός βέβαια που τεχνηέντως  και πολύ σωστά, το καλλιεργεί και ο ίδιος σε παγκόσμιο επίπεδο με τις αμφιέσεις του και τον ανατρεπτικό αλλά συνάμα και διαλεκτικό λόγο του ,που όμως ποτέ δεν φτάνει, επίσης πολύ σωστά, σε υπερβολές που θα ξεπερνούν τις ανοχές των εταίρων μας.

Έχει προφανώς κατανοήσει, όπως πχ οι γυμνόστηθες Femen, ότι η τηλεοπτική εικόνα  σήμερα είναι σημαντικότερη και έχει μεγαλύτερη απήχηση, από την ουσία των λόγων που εκφέρεις.

Ήδη με την αποδοχή από τον ίδιο ότι το 70% των μέχρι στιγμής συμφωνιών είναι αποδεκτό και ότι δεν υφίσταται μονομερής διαγραφή του χρέους, προετοιμάζει με την χρήση κάποιου όρου που δεν θα θυμίζει μνημόνιο, την αποδοχή μιας συμφωνίας για την συνέχιση του δανεισμού της χώρας με κάποιες ελαφρύνσεις στην λιτότητα, έτσι ώστε να πετύχει την αποδοχή της συμφωνίας στο εσωτερικό της χώρας και την παραμονή της στο ευρώ, χωρίς μεγάλες αντιδράσεις των  αριστερότερων συνιστωσών  του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ ταυτόχρονα θα συγκεντρώνει και την συναίνεση των άλλων κομμάτων που με ήπιες αντιπολιτευτικές κορώνες θα  την δεχτούν.

Ένα εύστοχο σχόλιο που διάβασα στο www.lifo.gr διατυπώνει με ενάργεια πως προσλαμβάνουν  οι περισσότεροι τις διαπραγματεύσεις:

Τα αισθήματά μου είναι ανάμεικτα. Είναι σα να βλέπεις την πεθερά σου να πέφτει στο γκρεμό με το αυτοκίνητό σου!

Ελπίζω ότι αυτή η διαπραγμάτευση  θα έχει ευτυχή κατάληξη για όλους μας και δεν θα βρεθούμε μετά την σημερινή εθνική έξαρση στην ίδια απογοητευτική κατάσταση που αντιμετωπίσαμε μετά τους ολυμπιακούς αγώνες όπως γράφω στην αρχή.

Έτσι λοιπόν σήμερα αντί της παλιάς γνωστής κραυγής Έμπαινε Γιούτσο μπορούμε να κραυγάζουμε όλοι μαζί:  

Έμπαινε Βαρουφάκη!