OΙ ΘΕΡΑΠΕΥΤΕΣ ΑΓΙΟI ΚΑΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΙΜΟΡΡΟΪΔΕΣ

Όλοι οι πιστοί χριστιανοί γνωρίζουν, όπως διαβάζω σε χριστιανικό ιστολόγιο ότι  ο  λαός μας από τήν πείρα του καί από τήν μακρόχρονη Παράδοσή μας, έχει δώσει στούς Αγίους καί κάποιες "ειδικότητες" όπως ακριβώς συμβαίνει καί μέ τούς εν ζωή γιατρούς! 

Βέβαια και στους αγίους από ότι φαίνεται υπάρχουν ταξικές διαφορές και έτσι μερικοί άγιοι είναι προστάτες σικ επαγγελμάτων όπως πχ. ο  Διονύσιος ο αρεοπαγίτης, προστάτης των δικαστικών, ή οι Μαρκιανός και Μαρτύριος, προστάτες των συμβολαιογράφων,ενώ άλλοι προστατεύουν λαϊκότερα επαγγέλματα όπως πχ. ο  Ελισσαίος ο Προφήτης, για τους ελαιοπαραγωγούς και τους λαδέμπορους ή  ο Άγιος Τρύφων προστάτης των πτηνοτρόφων και των αμπελουργών.

Ή προστασία των επαγγελμάτων είναι λίγο πολύ τιμητική και γί αυτό  βλέπουμε να υπάρχει ένας προστάτης άγιος. 

Εκεί όμως που υπάρχει συνωστισμός, γιατί εκεί πέφτει και το χρήμα  με τα τάματα των ευσεβών, είναι στις ασθένειες.

Έτσι για τα ανίατα νοσήματα υπάρχουν 7 άγιοι, για τα δερματικά 8 , για τα ψυχοπαθολογικά (που είναι και πολλά και συχνά!) 11 κοκ.

Για τα λοιμώδη, για να μην γίνονται και διαπληκτισμοί μεταξύ τους ,τα έχουν μοιράσει με δικαιοσύνη ως ακολούθως: Αγία Βαρβάρα (ευλογιά), Άγιος Βησσαρίων (πανούκλα), Όσιος Δαβίδ, Άγιος Δονάτος ο Επίσκοπος, Προφήτης Ελισαίος (λύσσα), Όσιος Ζωτικός και Προφήτης Ηλίας (λέπρα), Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος και  Άγιος Ρηγίνος (ελονοσία), Άγιος Σπυρίδων (χολέρα).

Υπάρχουν όμως και ελάχιστοι που έχουν την τόλμη να προσφέρουν την προστασία τους εκεί που όλοι οι άλλοι αποφεύγουν να ασχοληθούν.

Ένας εξ αυτών είναι ο Άγιος Αρτέμιος προστάτης των αστυνομικών αλλά και των όρχεων, όπως έχω αναλύσει στο ποστ μου  ΟΙ ΟΡΧΕΙΣ ΣΤΗΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΉ ΘΡΗΣΚΕΙΑ)

Όμως μέχρι τώρα δεν είχα βρει άγιο που να μας προστατεύει από αυτό το καθημερινό βασανιστήριο που βλέπετε στις  φωτογραφίες και που προκαλεί πόνο και αιμορραγία σε πολλούς ανθρώπους και έτσι αντί να τους προσφέρει ανακούφιση η μοναδική απόλαυση του ανθρώπου που δεν μπορεί ποτέ να  προκαλέσει τύψεις σε κανένα όπως πχ το φαγητό ή το πήδημα, να είναι γι΄ αυτούς ένα  συνεχές μαρτύριο.

Έτσι όμως η για τα πάντα προνοούσα εκκλησία φρόντισε να υπάρξει άγιος και για τις αιμορροΐδες!

Αυτός είναι ο άγιος Fiacre εικονιζόμενος με το φτυάρι στο χέρι, λόγω του ότι θα ήταν δύσκολο να εικονογραφηθεί με τίποτα αιμορροΐδες στο χέρι, ενώ παράλληλα βέβαια είναι και προστάτης και των κηπουρών που  καλλιεργούν κυρίως λαχανικά (ίσως γιατί η βρώση τους καταπολεμεί την δυσκοιλιότητα σημαντικό αίτιο των αιμορροΐδων).
Είμαι σίγουρος δε ότι ο άγιος Fiacre, μέσα στην μεγαθυμία του, δεν θα έχει αντίρρηση να θεραπεύσει και όσους ορθόδοξους αντρικούς κώλους με αιμορροΐδες καταφύγουν σε αυτόν.

Γιατί όχι γυναικείους θα γίνει κατανοητό όταν εξιστορήσω την ιστορία του Αγίου.

Ο άγιος Fiacre ήταν ένα Ιρλανδός μοναχός του 7ου αιώνα,τον οποίο απ΄ ότι φαίνεται οι αιμορροΐδες του  δεν τον άφηναν σε ηρεμία να προσευχηθεί στον τόπο του  και έτσι πήρε των ομματίων του και  πήγε να εκχριστιανίσει τους βαρβάρους.

Έτσι κατάληξε στην Γαλλία και εκεί ένας άλλος άγιος, ο επίσκοπος του Meaux  Faro, του επέτρεψε να εγκατασταθεί και να κτίσει ένα μοναστήρι σε μια έκταση , όχι μακριά από το Παρίσι, που θα μπορούσε να την περιχαρακώσει με ένα χαντάκι που θα το έφτιαχνε όμως μέσα σε μια μέρα.

Ο Fiacre σέρνοντας πίσω του ένα ραβδί από ελεφαντόδοντο, μαζί με τους οπαδούς του,  έκανε το χαντάκι σε μια μεγάλη έκταση και στο πέρασμα του έφευγαν δέντρα και βράχια. Όμως  μια γυναίκα της περιοχής  πήγε στον επίσκοπο και τον κατήγγειλε σαν μάγο και πως τον είχε εξαπατήσει με την έκταση που περιχαράκωσε.

Αυτός όμως της εξήγησε πως είναι άγιος και έτσι γίνεται αυτό το θαύμα .

Οι κακές γλώσσες βέβαια λένε πως οι αντιδράσεις προέρχονταν από την επέκταση της εκκλησιαστικής κτηματικής περιουσίας σε βάρος των αγροτών της περιοχής.

Οι αιμορροΐδες του αγίου θεραπεύτηκαν όταν έκατσε σε ένα βράχο και αυτός έλιωσε για να μπορεί να καθίσει χωρίς να πονάει και έτσι και τις θεράπευσε.

 Έτσι τον μεσαίωνα οι αιμορροΐδες απέκτησαν το όνομα " τα σύκα του Αγίου Fiacre"

Αλλιώς, απ΄ ότι φαίνεται και στις παλιές εικονογραφήσεις, οι μοναχοί θεράπευαν τις αιμορροΐδες με ένα καυτό σίδερο και σίγουρα  με την συνοδεία ψαλμών προφανώς για να μην ακούγονται τα ουρλιαχτά των άτυχων ασθενών.

Μετά την γυναίκα που τον κατήγγειλε, έμπλεος χριστιανικής αγάπης αλλά μισογύνης  Fiacre, δεν επέτρεπε να μπαίνουν στο μοναστήρι του γυναίκες με την απειλή μάλιστα σοβαρής σωματικής αναπηρίας από θεία βέβαια τιμωρία.

Ο μισογυνισμός του Fiacre  και επειδή βέβαια και για τα αφροδίσια νοσήματα υπεύθυνες δεν μπορεί παρά να είναι οι γυναίκες, τον οδήγησε στο να  ειδικεύεται και στην θεραπεία αυτών των νοσημάτων χωρίς βέβαια να παραβλέπει την θεραπεία των  σκουλήκων ,των  συριγγίων ,των λίθων  των  νεφρών, αλλά και μερικών  μορφών  καρκίνου και  παθήσεων  του δέρματος

Λόγω δε του μισογυνισμού των μοναχών του μοναστηριού, ακόμα και η ευσεβής Άννα της Αυστρίας που πήγε με ποδαρόδρομο στο μοναστήρι για να θεραπεύσουν τις αιμορροΐδες  της, δεν της επετράπη η είσοδος σε αυτό, σε αντίθεση βέβαια με τον επίσκοπο  Jacques-Bénigne  Bousset  τον παπά Vincent de Paul αλλά και τον ίδιο τον καρδιναλίο Ρισελιέ.

Ο Ρισελιέ μάλιστα παρακάλεσε τους μοναχούς να ανοίξουν την λειψανοθήκη με τα οστά του Αγίου και να του δώσουν ένα κοκαλάκι από αυτά για να το χρησιμοποιήσει για θεραπεία των αιμορροΐδων του!

Το πως και που θα το έβαζε δεν αναφέρεται στην σχετική βιβλιογραφία.

Η απαγόρευση εισόδου των γυναικών στο μοναστήρι διατηρήθηκε μέχρι την Γαλλική Επανάσταση.

Το μοναστήρι ξέπεσε μετά τον 17ο αιώνα και η πέτρα που έκατσε ο Fiacre, αλλά και ο κενός τάφος του, έχουν μεταφερθεί στον καθεδρικό ναό του Meaux ενώ οι κήποι του μοναστηριού, από όπου και η φωτογραφία, είναι σήμερα ιδιωτικός χώρος.

Από το 1650, το ξενοδοχείο  de Saint Fiacre, στην οδό  St-Martin στο Παρίσι νοίκιαζε άμαξες οι οποίες απέκτησαν έκτοτε το όνομα fiacres.

Οι ταξιτζήδες γι΄αυτό θεωρούν τον Άγιο Fiacre ως προστάτη Άγιο τους, χωρίς  όμως να έχει αναγνωριστεί επίσημα από την εκκλησία.

Η φήμη του  Fiacre ως θεραπευτή των αιμορροΐδων δυστυχώς έχει αποτρέψει την εξάπλωση του ονόματος του, γιατί οι περισσότεροι δεν θέλουν να βαφτίσουν με αυτό το όνομα τα παιδιά τους.

Πάντως στην ταινία του 1959 Ο Μαιγκρέ στην υπόθεση του Αγίου Fiacre, ο γνωστός επιθεωρητής του Ζώρζ Σιμενόν δεν έχει καταφύγει στον άγιο για θεραπεία των αιμορροΐδων του.

Δυστυχώς και τα θαύματα ακολουθούν την μόδα και έτσι αν και ο άγιος  δέχεται ακόμα επισκέπτες, το μεγάλο πλήθος πλέον κατευθύνεται στην πιο μοντέρνα και  πιο ελπιδοφόρα για θαύματα Λούρδη.