1-ΜΟΣΤΑΡ
Η
πόλη Μόσταρ είναι μια μικρή πόλη
στην Βοσνία, που έχει γίνει γνωστή από την περίφημη γέφυρα της Στάρι Μόστ (παλιά γέφυρα). Μοστάρι, φύλακες της γέφυρας στα βοσνιακά, ονομάζονται οι πύργοι στα δύο άκρα της. Η
φωτογραφία του Μόσταρ είναι από το τζαμί
του Μεχμέτ Αγά.
Μπαίνοντας
στην πόλη σε μερικά σημεία της υπήρχαν ακόμα εμφανή σημάδια από τον πρόσφατο
εμφύλιο πόλεμο.
Η
περιοχή όμως γύρω από την γέφυρα έχει πλήρως αποκατασταθεί και συγκεντρώνει
βέβαια ένα μεγάλο πλήθος από τουρίστες με αποτέλεσμα να κινείσαι σχεδόν με
δυσκολία εκεί. Προσοχή χρειάζεται επίσης και στα σκαλοπάτια της γέφυρας γιατί
οι πέτρες τους γλιστρούν.
Η
γέφυρα είναι έργο , μετά από εντολή του Σουλεϊμάν
του Μεγαλοπρεπούς , του μαθητή του διάσημου αρχιτέκτονα Σινάν, Μιμάρ Χαϊρουντίν και κατασκευάστηκε μέσα σε 9 χρόνια αφ΄ ότου ξεκίνησε η κατασκευή της τον
Οκτώβριο 1557.
Το
ύψος της
καμάρας από το ποτάμι είναι 20 μέτρα και το μήκος της γέφυρας 29 μέτρα. Η
εικόνα επάνω από την γέφυρα της πόλης είναι εξαιρετικά γραφική.
Καταστράφηκε
από βομβαρδισμούς των Κροατών στις 9
Νοεμβρίου του 1993, κατά τον πρόσφατο πόλεμο και ανακατασκευάστηκε πλήρως
το 2004. Στην ανακατασκευή χρησιμοποιήθηκαν όσοι από τους αυθεντικούς ογκόλιθους
βρέθηκαν μέσα στο ποτάμι.
Ενδιάμεσα
η επικοινωνία με τις δύο πλευρές του ποταμού Νερέτβα γινόταν με μία πρόχειρη γέφυρα.
Από
το 2005 η γέφυρα αποτελεί Μνημείο
Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.
Στο
βίντεο υπάρχει η τραγική εικόνα της καταστροφής της γέφυρας.
2-ΚΟΤΟΡ
Ο κόλπος που βρίσκεται το Κοτόρ θυμίζει, σε όσους έχουν πάει στην Νορβηγία, φιόρδ γι΄αυτό άλλωστε το έχουν ονομάσει το νοτιότερο φιόρδ της Ευρώπης. Η φυσική και πολιτιστική περιοχή του Κοτόρ ανήκουν στα Μνημεία της Παγκόσμιας Κληρονομιάς της Ευρώπης.
Είναι εντυπωσιακό το θέαμα της παλιάς ,από τους Ενετούς, οχυρωμένης, πόλης με τα τεράστια κρουαζιερόπλοια που δένουν μπροστά της και δίνουν την ψευδαίσθηση σαν να έχουν μπει μέσα σε αυτήν. Οι τέσσερεις αιώνες ενετικής κυριαρχίας έχουν αφήσει ανεξίτηλο το στίγμα τους στο Κοτόρ και ο λέων της Βενετίας την υποδηλώνει στην γωνιά της πλαϊνής οχύρωσης με τάφρο προς την θάλασσα.
Για
να μπούμε στην πόλη περνάμε από την Πύλη
του 1555 με το απόφθεγμα του Τίτο
Tuđe nećemo, svoje nedamo (Ότι δεν είναι δικό μας δεν το θέλουμε, τα δικά μας όμως δεν τα εγκαταλείπουμε)
και την ημερομηνία της απελευθέρωσης της πόλης . Η Πύλη είχε αρχικά 11μ. ύψος
αλλά βυθίστηκε από τους σεισμούς του 1667 και του 1979.
Περνώντας την πύλη βρισκόμαστε στην Πλατεία των Όπλων, η όποια ονομάστηκε έτσι γιατί σε αυτήν οι Ενετοί επισκεύαζαν και φύλασσαν τα όπλα τους και αμέσως το βλέμμα αποσπά το Ρολόι κατασκευασμένο το 1602 το οποίο έχει απέναντι του το μεγάλο επίμηκες παλάτι του Δούκα (αριστερά στην φωτογραφία της πλατείας) που αποτελεί την ανατολική πλευρά της πόλης και στην αρχή του οποίου υπάρχει ο πύργος της Φρουράς .Αυτός στον σεισμό του 1979 είχε υποστεί τέτοια ζημιά που τον έριξαν μέχρι τον 1ο όροφο και τον ανακατασκεύασαν.
Πηγαίνοντας
προς τα δεξιά της πλατείας περνάμε ανάμεσα από τα παλάτια Bizanti και Beskuća αμφότερα του 17ου
αιώνα και φτάνουμε στην πλατεία Flour.
Σε αυτήν
βλέπουμε το επιβλητικό κτήριο του παλατιού
Pima του 1667, μείγμα
αναγεννησιακού και μπαρόκ στυλ και απέναντι του το παλάτι Buca του 14ου αιώνα, αλλά η σημερινή του όψη
είναι μετά την ανακατασκευή του μετά τον σεισμό του 1667.Στην γωνία είναι η πλατεία
του καθεδρικού ναού. Ο καθεδρικός ναός του 1166 είναι αφιερωμένος στον πολιούχο της
πόλης Άγιο Τύφωνα.
Κοντά
είναι και το μπαρόκ παλάτι Grgurina,
σήμερα Ναυτικό Μουσείο.
Η
σέρβικη ορθόδοξη εκκλησία του Αγίου
Νικολάου του 1902 είναι κτισμένη σε
ψευδο-βυζαντινό στυλ. Η εκκλησία του
Αγίου Λουκά του 1195 έχει τα
χαρακτηριστικά της ρομανικής και βυζαντινής αρχιτεκτονικής και είναι το μόνο
κτήριο που δεν είχε υποστεί ζημιές από τους σεισμούς.
Η πηγή Karampana ήταν η μοναδική πηγή νερού
στο παρελθόν στην πόλη και η μπαρόκ κατασκευή έγινε μεταξύ 17ου και
18ου αιώνα.
Πάνω
από την πόλη σε ύψωμα 260μ είναι το κάστρο
του Αγίου Ιβάν.
Στον
κόλπο του Κοτόρ κοντά στις ακτές του Perast υπάρχουν
δύο νησάκια. Στο μεγαλύτερο υπάρχει μια ρωμαιοκαθολική εκκλησιά η Παναγία των Βράχων του 1632. Το νησί είναι
τεχνητό, από πέτρες που πετούσαν εκεί μετά
από κάθε ταξίδι οι ναυτικοί και συνεχίζουν εθιμικά μέχρι σήμερα να πετούν κάθε
22 Ιουλίου και από βυθισμένα παλιά πλοία
με πέτρες . Στο
άλλο που είναι φυσικό υπάρχει από τον 12ο αιώνα το μοναστήρι των Βενεδικτίνων του Αγίου
Γεωργίου.
3-ΜΠΟΥΤΒΑ
Η παλιά
πόλη της Μπούτβα είναι μια πανέμορφη
μικρή καστροπολιτεία που έχει ιδιαίτερα πληγεί από σεισμούς το 1667 και το 1979
αλλά ευτυχώς αναστηλώθηκε και ανοικοδομήθηκε.
Σύμφωνα
με την μυθολογία την πόλη ίδρυσε ο
Κάδμος ο οποίος φύγει από την Θήβα με ένα κοπάδι βόδια, οπότε το Μπούτβα προέρχεται από την ελληνική
λέξη βους.
Κάτω
από την Ακρόπολη του 15ου
αιώνα στην πλατεία βρίσκονται οι σημαντικότερες εκκλησίες της πόλης. Είναι η
εκκλησία Σάντα Μαρία του Κάστρου του
12-14ου αιώνα. Απέναντι της είναι η Αγία Τριάδα, που λειτουργεί ως ορθόδοξη εκκλησία και κτίστηκε το
1804 με πέτρες σε χρώματα ροζ και μελί.
Το
36 μέτρων καμπαναριό της καθολικής
εκκλησίας του Αγίου Ιωάννη του 12ου
αιώνα, είναι το ψηλότερο της πόλης και η εκκλησία έχει διακοσμηθεί με ένα
μωσαϊκό 24μ από γυαλί μουράνο με τον Αγιο Ιωάννη.
Στα
πολύ γραφικά στενά της πόλης υπάρχουν πολλά μπαρ, καφέ και εστιατόρια γιατί η Μπούτβα είναι ιδιαίτερα τουριστικό
μέρος γιατί έχει μερικές από τις ομορφότερες παραλίες της νότιας Αδριατικής και
το πιο ευχάριστο κλίμα στο Μαυροβούνιο.
ΤΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ
ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου