ΦΑΛΑΚΡΑΣ ΕΓΚΩΜΙΟΝ

Η φαλάκρα αποτελεί βασικό στοιχείο της ανδρικής γοητείας.
Για τον λόγο αυτό στους προνομιούχους η φύση φροντίζει να γυμνώνει το κρανίο τους από νεανικής ηλικίας ,ενώ οι έχοντες μαλλιά αναγκάζονται σήμερα να ξυρίζουν συνεχώς το κεφάλι τους για να γίνουν και αυτοί γοητευτικοί ως οι φαλακροί.
Η φαλάκρα είναι μία διαχρονική μόδα ,κάτι σαν το ταγιέρ στις γυναίκες και ο κάτοχος είναι πάντα in.
Η φαλάκρα προσδίδει νεανικότητα στον άνδρα γιατί αν παρατηρήσετε τους φαλακρούς θα διαπιστώσετε ότι η περιφερειακή τριχοφυΐα που τους έχει παραμείνει διατηρεί συνήθως το φυσικό της χρώμα ,σε αντίθεση με όσους διατηρούν όλα τα μαλλιά τους οι οποίοι εμφανίζονται από νεανικής ηλικίας κάτασπροι ως γέροντες η αναγκάζονται να καταφεύγουν σε συνεχές βάψιμο με αποτέλεσμα να καταντούν σαν τον Ετσεβίτ.
Εκτός όμως της γοητείας η φαλάκρα εμφανίζει και χρησιμότητα η οποία έχει αποδειχθεί στην ταινία του Μαραγκού «Μάθε παιδί μου γράμματα» από τον Τσάκωνα.
Ακόμη και εάν η φαλάκρα δεν καταλαμβάνει όλη την επιφάνεια του κρανίου ,όταν αρχίζει να εμφανίζεται δίνει συνήθως με το μεγάλο μέτωπο που αποκτά κανείς , την εικόνα ενός πνευματικού ανθρώπου σε σχέση με εκείνους τους δυστυχείς που η τριχοφυΐα ξεκινά πάνω από τα φρύδια.
Για τον λόγο αυτό είναι προφανές ότι σε ένα κατ’ εξοχήν Υπουργείο όπως του Πολιτισμού ήταν άκρως επιτυχής η τοποθέτηση Βουλγαράκη με το λαμπερό κρανίο που διαθέτει. Θα μπορούσατε να φανταστείτε στην θέση του τον Ορφανό;
Η απόδειξη δε της σχέσεως πνευματικότητας και φαλάκρας είναι οι Καπουκίνοι καλόγεροι οι οποίοι ,εάν έχουν μαλλιά ,ξυρίζουν την κορυφή της κεφαλής τους ώστε ο εγκέφαλος τους να μπορεί να επικοινωνεί με τον Θεό ελεύθερα.
Υπάρχει δυστυχώς μία μειοψηφία φαλακρών οι οποίοι ενώ το κρανίο τους είναι μεγαλοπρεπώς φαλακρό ,τους έχει μείνει μία τούφα μαλλιά σαν του Τεν-Τεν τα οποία τους καταστρέφει κάθε γοητεία. Υποχρεωτικά εδώ συνιστάται το ξύρισμα της.
Στην Ιστορία της Ανθρωπότητας δεν υπάρχει παράδειγμα φαλακρού που να είχε πρόβλημα με την φαλάκρα του.
Αντίθετα ως έκφραση απόγνωσης πολλές φορές αναφέρεται ότι «τράβηξε τα μαλλιά του»,«άσπρισαν τα μαλλιά του»,«σηκώθηκαν οι τρίχες της κεφαλής του», με ακραία παραδείγματα τα παθήματα του βιβλικού Σαμψών και του Αβεσαλώμ.
Επίσης για τους φαλακρούς δεν μπορεί να ισχύσουν οι παροιμίες «άσπρες τρίχες στη κεφαλή, κακά μαντάτα στη ψ… »,ούτε « ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται»
Ακόμη είναι δεδομένο ότι οι φαλακροί δεν είναι δυνατόν να αποκτήσουν ψείρες στην κεφαλή τους διότι και οι ψείρες ακολουθούν τα λόγια του Λουκιανού από τους Νεκρικούς Διαλόγους « ουκ εάν λάβεις παρά του μη έχοντος».
Βέβαια σε μια κοινωνία υπάρχουν και άνθρωποι που η αισθητική τους παιδεία είναι ελλιπής.
Σε αυτή την κατηγορία ανήκουν οι εξωμότες φαλακροί οι οποίοι προσπαθούν με κάτι αραιές και μακριές τρίχες που ξεκινούν πάνω από το ένα αυτί τους να καλύψουν το ωραίο κρανίο τους μέχρι το άλλο αυτί, η ακόμα χειρότερα αυτοί που φορούν περούκα.
Γι’αυτούς όλους ισχύει ο στίχος του Σαββόπουλου «..ένας φαλάκρας απ’ έξω κι’ από μέσα..»