ΚΩΔΙΚΑΣ FONTANA D'ORO

O φύλακας του μουσείου Μπενάκη άνοιξε, όπως κάθε μέρα, την κεντρική είσοδο του Μουσείου και προχώρησε ανοίγοντας τις ενδιάμεσες πόρτες. Φθάνοντας στην κεντρική αίθουσα έκπληκτος διαπίστωσε ότι στο πάτωμα ,μέσα σε μία μικρή λίμνη αίματος,ήταν το πτώμα του διευθυντή του Μουσείου με τα χέρια του απλωμένα σαν του Βιτρούβιου ανθρώπου του Ντα Βίντσι, και ένα περίστροφο πέρα από το δεξί του χέρι.
Ο δαιμόνιος αστυνόμος Αθεόφοβος με τον ωτίτη έξυσε διακριτικά την μύτη του και με τον αντίχειρα τίναξε το κακάδι που έβγαλε .
Δεν μπορούσε να καταλάβει τι σήμαινε αυτό το ρα.. που ο νεκρός είχε προλάβει να γράψει με το αίμα του δίπλα στο πάτωμα.
Δίπλα του η δαιμόνια ρεπόρτερ Παρλαλούλη ,που συναγωνιζόταν με τον άλλο δαιμόνιο ρεπόρτερ Μαυροτζαφέρη από μέρες να βρεί τον Διευθυντή, σκεφτόταν φωνακτά:
Ρα ; Θεός των αρχαίων Αιγυπτίων τον ξέρω από τα σταυρόλεξα. Άσχετο
Ρασταφάρι; Δεν μου φαίνεται να άκουγε Μπομπ Μάρλεϊ
Ρασούλης; Μπά δεν είναι στην Αθήνα.
Στο σημείο αυτό ο παρευρισκόμενος ειδικός στα γλωσσολογικά συνεργάτης του Μουσείου Καθηγητής Μπαρμπιγήρας αναφώνησε
Ρασοφόρος !
Πράγματι το δεξί χέρι (όπως η δεξιά του Κυρίου) του νεκρού ,έδειχνε την εικόνα του Άγιου Νεκτάριου στον τοίχο.
Τι σχέση όμως μπορεί να έχει ο Άγιος της Αίγινας με ένα τόσο στυγερό έγκλημα
Η μοναδική συγγενής του Διευθυντή, η ανιψιά του , που είχε έρθει τρέχοντας στο Μουσείο, θυμήθηκε ότι ο θείος της κάποτε είχε αναφέρει κάτι για τον Άγιο Νεκτάριο και μία πέτρα.
Παίρνοντας την μαζί του ο δαιμόνιος επιθεωρητής μπήκε στο αυτοκίνητο του για να πάνε στην Αίγινα.
Κατεβαίνοντας την Συγγρού ένα τεράστιο ,σαν των μητροπολιτών αυτοκίνητο, με ένα οδηγό στα μαύρα κτύπησε στα πλάγια το αυτοκίνητο του επιθεωρητή.
Ευτυχώς από το κτύπημα κανένας από τους δύο δεν έπαθε τίποτα, εκτός από τον ένα από τους δύο όρχεις του επιθεωρητή ,ο οποίος εκείνη την στιγμή προσπαθούσε να τους διευθετήσει με το χέρι μέσα από την τσέπη του ,ο οποίος τραυματίστηκε από τον ονυχοφόρο ωτίτη του.
Στη μονή του Αγίου ,σε περίοπτη θέση ,στολισμένη με χιλιάδες αφιερώματα ,ήταν μία πέτρα.
Με απορία και οι δύο ρώτησαν τον νεαρό θηλύφωνο ιερομόναχο Πισινοσούσα ,που θυμιάτιζε την ιερή πέτρα τι συμβολίζει.
Με ιδιαίτερη συγκίνηση, τους εξήγησε ότι αυτή είναι η πέτρα που έριξε ο Άγιος ,πριν ν ’αγιάσει, στο ανάθεμα του Ελευθερίου Βενιζέλου.
Θέλοντας δε να τους δείξει πόσο δίκαιο είχε ο Άγιος να του κάθεται στο στομάχι ο Βενιζέλος, τους έδειξε ένα από τα κειμήλια που βρέθηκαν στο γραφείο του.
Ήταν μια παλιά εφημερίδα με ένα λόγο του Βενιζέλου υπέρ της Ανεξιθρησκίας. Ο Άγιος τον είχε διαγράψει με οργισμένες γραμμές και στο περιθώριο είχε γράψει εμφορούμενος από ανεξικακία ένα κλασσικό υβρεολόγιο θρησκευτικών ύβρεων δηλαδή ,τρισκατάρατος ,θεομίσητος, παμμίαρος ,αθεώτατος.
Στο κάτω μέρος όμως της σελίδας έγραφε μία αινιγματική φράση με κεφαλαία –ΝΑ ΕΠΙΛΗΦΘΕΙ Η FONTANA D’ORO.
Επιστρέφοντας στην Αθήνα είχαν την ατυχία να βρίσκονται στο καράβι με αρκετούς οπαδούς της ΑΕΚ οι οποίοι είχαν λεφτά να πάνε μόνο μέχρι την Αίγινα να δουν το ματς από τηλεόραση καφετέριας. Όμως σαν γνήσιοι φίλαθλοι φρόντισαν για την καλοκαιρινή εμφάνιση του πλοίου και ο επιθεωρητής διέσωσε την ανιψιά μόλις την τελευταία στιγμή από φιάλη μπύρας Heineken την οποία είχε εκτοξεύσει ενθουσιώδης οπαδός φωνάζοντας ‘παντού υπάρχει ένας Μύθος ’
O σοφός Καθηγητής Μπαρμπιγήρας όταν τον ρώτησαν τι άραγε σημαίνει το FONTANA D’ORO χλώμιασε.
Αυτή η οργάνωση είναι μια θρησκευτική σέχτα που οργάνωσε τις απόπειρες κατά του Βενιζέλου είπε. Έκτοτε λίγα έχουν ακουστεί για την οργάνωση αυτή η οποία έχει την αρχή της από τους ‘Κολυβάδες’ το 1754.Αυτοί οι καλόγεροι είχαν φθάσει τότε να σκοτώνουν χριστιανικά άλλους καλόγερους γιατί διαφωνούσαν μαζί τους στο να γίνονται τα μνημόσυνα την Κυριακή αντί το Σάββατο.
Κυνηγημένοι οι Κολυβάδες από τους άλλους μοναχούς κατέφυγαν στις χώρες των Ευρωλιγούρηδων ,κατά Ζουράρι, και φαίνεται ότι εκεί ίδρυσαν την οργάνωση FONTANA D’ORO δηλ. Χρυσοπηγή από τα χρήματα που μάζευαν από τα κόλλυβα και τα μνημόσυνα.
Ο δαιμόνιος επιθεωρητής με την ανιψιά , με την οποία είχε αρχίσει να αναπτύσσεται ένα ψιλοαίσθημα ,μπήκαν στο καράβι για την Ιταλία αλλά και εκεί κινδύνεψαν πάλι από φιλάθλους όλων πλέον των ομάδων οι οποίοι σε αγαστή σύμπνοια μεταξύ τους είχαν βαρεθεί να σπάνε τα ίδια και τα ίδια γήπεδα και βρήκαν πιο ενδιαφέρον να ταξιδεύουν με καράβια και να τα κάνουν θερινά.
Εκεί είχαν συνάντηση με τον Καθηγητή πατέρα Ξυλινό ο οποίος συμμετείχε σε ένα συνέδριο. Αυτός ως γνήσιος Καθηγητής τους έκανε μια πλήρη θεωρητική ανάπτυξη αλλά φανερά απέφυγε να τους δώσει πληροφορίες προτιμώντας να τις πεί στην εκπομπή του Ροδοφιλλόπουλου στην οποία έχει μόνιμο στασίδι..
Επιστρέφοντας στην Αθήνα, με θεραπευμένο τον όρχι του από το γδάρσιμο ο οποίος λειτούργησε χωρίς πρόβλημα όταν κατάφερε επιτέλους να πηδήξει την ανηψιά στο πλοίο, έδωσε κατ’ ευθείαν αναφορά στον Υπουργό του.
Ο λιγομίλητος Υπουργός Λιγοδώρας ,με την ευρυμάθεια που τον διακρίνει αλλά και βάσει πληροφοριών που είχε η υπηρεσία του από τον εκδοθέντα στην Ελλάδα κινέζο ιερομόναχο Βα-βι-λί τον ενημέρωσε ότι η οργάνωση αυτή είχε από χρόνια επιστρέψει στην Ελλάδα.
Ο δαιμόνιος επιθεωρητής πήγε αμέσως στην πλατεία Κουμουνδούρου όπου συχνάζει ο γραμματέας του Αρχιεπισκόπου πατήρ Υποφάνειος ο οποίος είναι φανατικός συλλέκτης κασετών.
Στην ερώτηση τι γνωρίζει για την οργάνωση, ο γραμματέας χλόμιασε κατέβασε το κεφάλι και έφυγε τρέχοντας.
Ο επιθεωρητής, ο οποίος αφότου πήδηξε την ανιψιά, δεν την έπαιρνε πλέον μαζί του, ξανάβγαλε ένα κακάδι πάλι από την μύτη του, η οποία παρεπιπτώντως είναι άκρως παραγωγική, και το εκτόξευσε πάλι με τον αντίχειρα συγχαίροντας ταυτόχρονα τον εαυτόν του για το πόσο μακριά πήγε.
Εκείνη την στιγμή ένα αυτοκίνητο σταμάτησε απότομα δίπλα του και ο καλόγερος οδηγός του άνοιξε την πόρτα του συνοδηγού και του φώναξε –Μπές μέσα γρήγορα!
Ο άνθρωπος –κλειδί είχε βρεθεί .Τον οδήγησε στον ειδικό σε θέματα Εκκλησίας κ.Χατζησκότη ο οποίος του τα εξήγησε όλα.
Η οργάνωση είχε ένα μοναστήρι στο οποίο ο Αρχιεπίσκοπος είχε στείλει για τιμωρία τον κουμπουροφόρο μοναχό που ήταν φίλος του κινέζου Βα-βι-λί .Αυτός μαζί με την αγιαστούρα του πήρε στο μοναστήρι και το περίστροφο του για να αποφεύγει επιθέσεις από μερακλήδες καλόγερους .
Στο ίδιο μοναστήρι είχαν κλείσει οι δικοί του και τον γραμματέα του Διευθυντού του Μουσείου ο οποίος είχε τρελαθεί όταν άκουσε για 2351 φορά το τραγούδι της Βίσση για την Γιουροβίζιον.
Γιατί όμως να φθάσει στο έγκλημα ο γραμματέας κλέβοντας το περίστροφο και αφήνοντας έκθετο στις επιθέσεις των νταβραντισμένων τον ιδιοκτήτη του ;
Η λύση είναι απλή.
Ο γραμματέας ήξερε ότι ο Διευθυντής είχε ανακαλύψει ένα έγγραφο του Γρηγορίου του Ε΄ όπου μετά την καταδίκη της Ελληνικής Επανάστασης δήλωνε ότι ο μπακλαβάς είναι τ ο υ ρ κ ι κ ό ς !!
Επηρεασμένος από τους εθνικούς λόγους του Χριστόδουλου ότι τα πάντα ξεκίνησαν από την Ελλάδα και βλέποντας την Τουρκική αδιαλλαξία να θέλουν να οικειοποιηθούν ακόμη και τον μπακλαβά, έφυγε νύχτα και σκότωσε τον Διευθυντή πριν να προλάβει να δημοσιεύσει το έγγραφο.
Ο δολοφόνος μετά τον φόνο έφαγε για πρώτη φορά στη ζωή του ένα μπακλαβά ,δεν του άρεσε, μετανόησε και για να εξιλεωθεί στάλθηκε από την οργάνωση στη Μακεδονία να τονώσει το εθνικό φρόνημα και να λειτουργήσει σαν ανάχωμα στην υποψηφιότητα της Καραχασάν.
Ο επιθεωρητής με πλήρη ικανοποίηση για την λύση και μετά μακροχρόνιο εξάσκηση ,έβγαλε ταυτόχρονα και από τα δύο ρουθούνια του ευμεγέθη κακάδια και έκλεισε την υπόθεση ως αυτοκτονία γιατί ήξερε ότι αν τα βάλει με το ιερατείο θα ‘αυτοκτονούσε’ και αυτός. Έκλεισε επίσης και το κινητό του γιατί του τηλεφωνούσε συνεχώς η ανιψιά και γύρισε στο σπίτι του που η γυναικούλα του είχε φτιάξει ένα θαυμάσιο μπακλαβά όπως είχε μάθει από την γιαγιά της που ήταν από τον Πόντο.