ΓΥΡΙΣΑΜΕ ΑΠΌ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΜΕ ΝΑ ΞΕΚΟΥΡΑΣΤΟΥΜΕ!

Μόλις γυρίσαμε από τις διακοπές μας και ή κ Αθεόφοβου είπε την καταπληκτική ατάκα ότι τώρα μπορούμε να πάμε να ξεκουραστούμε στο εξοχικό μας.!
Αυτό γιατί συζητάμε και την πρόσκληση κουμπάρου μου να πάμε στην Μύκονο.
Είναι γνήσιος Μυκονιάτης και όχι από το καλοκοσμικό καρακατσουλιό που έχει κάνει απόβαση στο νησί τα τελευταία χρόνια, με σπίτι εκεί ηλικίας άνω των 100 ετών ,μέσα στην πόλη .
Απλά η Μύκονος μας αρέσει όταν έχουν φύγει τα πλήθη που πάνε εκεί to see and to be seen.
Αλλά ας πω δύο κουβέντες για τις φετινές διακοπές.
Το νησί που είχε την μοναδική τιμή να φιλοξενήσει φέτος τον Αθεόφοβο και την παρέα του ήταν η Σάμος.
Βέβαια η φιλαρμονική του Δήμου δεν παιάνισε άμα τη αφίξει μας για ένα απλό λόγο ,πήγαμε ινκόγκνιτο !
Όμως η αναχώρηση μας ήταν αδύνατο να περάσει απαρατήρητη.
Όλα τα γκαρσόνια παρατεταγμένα ,μα δάκρυα στα μάτια μα ς αποχαιρέτησαν δια χειραψίας και μας ευχήθηκαν να επιστρέψουμε το συντομότερο δυνατόν.
Δεν μπορώ να καταλάβω πως καταφέρνουμε να αποκτούμε πάντα την συμπάθεια των γκαρσονιών και των ταβερνιάρηδων ενώ τους καταταλαιπωρούμε συνεχώς με το φέρε το ένα και φέρε το άλλο.

Φέτος όλα πήγαν από την αρχή ρολόι. Μετά από αυστηρές συστάσεις που είχα κάνει στην σύζυγο να περιορίσει τις τσάντες ,τα τσαντάκια τα σακούλια και τα σακουλάκια που κατ΄ έθος συνηθίζει να παίρνουμε στις διακοπές, έλαβε σοβαρά υπ΄ όψιν τις παρατηρήσεις μου και αντί για 19 που κουβάλησα και φόρτωσα στο αυτοκίνητο πέρυσι, περιορίστηκε φέτος στα χρειώδη που ήταν μόνο 17.!
Μεταξύ όλων των απαραιτήτων συμπράγκαλων που θεωρεί απολύτως αναγκαίο να πάρουμε μαζί, είναι και μία ζυγαριά στην οποία ανεβαίνει πάντα αφού φάει καλά, οπότε αναφωνεί σπαραχτικά :Πω,πώ δεν το ξανακάνω ,και το ξανακάνει !!
Με το ταχύ πλοίο σε 7 περίπου ώρες βρίσκεσαι στην Σάμο αν καταφέρεις να βρεις εγκαίρως που δένει το ρημάδι στον Πειραιά.
Στην Σάμο είχα ξαναπάει άλλες δυο φορές στο παρελθόν, άλλα για επαγγελματικούς λόγους και δεν την είχα γυρίσει ιδιαίτερα.
Αν τον Σεφέρη τον πλήγωνε η Ελλάδα όπου πήγαινε φαίνεται ότι στη Σάμο δεν είχε πάει.
Το νησί είναι πανέμορφο, οι πληγές του από τις φωτιές έχουν επουλωθεί σε .ένα σημαντικό βαθμό, αλλά αυτό που μας έκανε εντύπωση είναι η ποιότητα των ανθρώπων εκεί .
Ενώ τουλάχιστον φέτος βουλιάζει από τον τουρισμό, δεν σε αντιμετωπίζουν με αδιαφορία σαν τον τουρίστα που θα τους αφήσει τα λεφτά του και από κει πάνε και οι άλλοι. Θα μιλήσουν μαζί σου ,θα αστειευτούν ,θα ενδιαφερθούν να σου προτείνουν αξιοθέατα, η θα σε ρωτήσουν από πού είσαι όπως παλιότερα ρωτούσαν κάθε ξένο, θα έρθει ο μάγειρας να ρωτήσει αν σου άρεσε το φαγητό και όλα αυτά όχι από επαγγελματισμό αλλά από μια εσωτερική ευγένεια που τους διακρίνει.Οι τιμές γενικά είναι λογικές και σαφώς χαμηλότερες από την Αθήνα η την Αττική.
Πιθανώς βέβαια αυτό να οφείλεται στο ότι η διπλανή τους Τουρκία συγκριτικά είναι σαφώς φθηνότερη και είναι εύκολο οι ξένοι τουρίστες να τους φύγουν για εκεί.
Το Πυθαγόρειο έχει ένα γραφικό λιμανάκι και μια ατελείωτη παραλία δίπλα , το Κοκκάρι έχει ένα γραφικό οικισμό σε μια μοναδική διαμόρφωση του κόλπου του και σου θυμίζει το Φισκάρδο, ενώ το Βαθύ με την πόλη της Σάμου έχουν την δική τους γοητεία μέσα στον τεράστιο φυσικό κόλπο που βρίσκονται.
Βέβαια τα πιο αρχοντικά σπίτια τα βλέπεις στο Καρλόβασι που έχει και αυτό την δική του χάρη με την ιδιαίτερη διαμόρφωση του εδάφους του.
















Κοκκάρι
















Σάμος
















Καρλόβασι
















Η Άντα
















Παρά το ότι στο παρελθόν έχω πάει δυό φορές στην Έφεσο δεν αντιστάθηκα στην γοητεία της να πάω και τρίτη με την μισή παρέα που δεν την είχε δει.
Η Έφεσος είναι ένα μαγικό μέρος που καθώς περιδιαβάζεις στα ερείπια της πόλης μπορείς να συνειδητοποιήσεις το μέγεθος όλου αυτού του πολιτισμού της Ιωνίας που χάθηκε για πάντα. Το Κουσάντασι έχει πλέον αναπτύξει ξενοδοχεία υψηλού επιπέδου και η επέκταση του είναι αλματώδης.
Για όσους διατηρούν ακόμα ελπίδες για την επιστροφή των κατεχόμενων σας έβαλα την αφίσα που είχε ο οδηγός του πούλμαν που μας πήγε στην Έφεσο.

















Συνήθως στις διακοπές παίρνω μαζί και το φουσκωτό που μας δίνει την δυνατότητα να πάμε σε έρημες παραλίες και να είμαστε μόνοι μας.
Μου είχαν πει ότι το φουσκωτό εκεί δεν σου προσφέρει τίποτα εκτός από ταλαιπωρία , γιατί η Σάμος όπου υπάρχει παραλία είναι προσβάσιμη από την στεριά και είχαν δίκιο, και μετά σκέφτηκα ακόμα ότι λόγω της γειτνίασης με την Τουρκία πιθανόν να βρίσκεσαι κάθε τρεις και λίγο να σε ελέγχει το λιμενικό που πάντα είναι ικανό να σου βρει κάτι και να σου κόψει πρόστιμο, και έτσι δεν το πήρα.
Μετά δε το φονικό στην Χίο είπα σκέψου να σε περάσουν για διακινητή λαθρομεταναστών και να σου την ανάψουν στα καλά καθούμενα.
Βέβαια δεν μοιάζω με λαθρέμπορο και με το μούσι που έχω αφήσει ήθελα να πιστεύω ότι μοιάζω με τον Σιν Κόνερυ προς το κοντύτερο αλλά ένας σερβιτόρος αφού με κοίταζε επίμονα ,ήρθε και με αγκάλιασε με δέος και μου είπε με σεβασμό: είστε ο αδελφός του Καζαντζίδη ; Ακου Καζαντζίδη, ούτε έστω με Σαββόπουλο δεν του έμοιαζα με τα γυαλάκια μου!















Έτσι λοιπόν σε ένα πανέμορφο ,υπήνεμο κόλπο που ήταν το ξενοδοχείο ,την Γλυκόριζα κοντά στο Πυθαγόρειο την αράξαμε τις μέρες που δεν πηγαίναμε κάπου αλλού και ασχοληθήκαμε ξαπλωμένοι κάτω από τις ομπρέλες πριν την εμβάπτιση μας στην θάλασσα σε οφθαλμόλουτρο που προσέφεραν άφθονο τα περιφερόμενα και λιαζόμενα με κουραδοκόφτη δείγματα της ευγονικής από Σκανδιναυϊα μέχρι Σλοβενία.
Βέβαια τα γυναικεία μέλη της παρέας πάντα είχαν να κάνουν κάποιο δηλητηριώδες σχόλιο για ατέλειες των θείων αυτών πλασμάτων στο αριστερό λοβίο του ωτός η στο μικρό δάκτυλο του ποδός τους ,επιδιώκοντας όπως πάντα να καταστρέψουν την αερογαμίαν των ανδρών τους.
Τέλος αυτό που είναι καταπληκτικό σε αυτό το νησί είναι τα όρια ταχύτητας στους δρόμους. Όντας από τους οδηγούς που το πόδι μου έχει ιδιαίτερη ευαισθησία στο γκάζι και με αυτοκίνητο που το ζητάει το πάτημα του, δεν χρειάστηκε ούτε μία φορά να υπερβώ τα όρια ταχύτητας που είχαν οι πινακίδες. Οι άνθρωποι έχουν βάλει τα λογικά όρια ταχύτητας που αντιστοιχούν στους δρόμους τους ,μέχρι και 90 χιλ ,σε αντίθεση με την υπόλοιπη Ελλάδα που επικρατεί ή λογική βάλε μια ταμπέλα 30 η 40 άντε και μέχρι 80 όπως πχ ο δρόμος από το Μαρκόπουλο προς το Λαύριο με δύο λουρίδες και διαχωριστικό διάζωμα στην μέση που έχει βλακωδώς όριο το 80!!
Αυτά τα ολίγα για σήμερα και φεύγω για την θάλασσα που είναι μπροστά μου γαλήνια και προκλητική και με καλεί στην αγκαλιά της.


Οι φωτογραφίες από πάνω προς τα κάτω

1- Χωρίς λόγια
2- Το Πυθαγόρειο από την είσοδο για το Ευπαλίνειο όρυγμα
3- Κοκκάρι
4- Σάμος
5- Η χαριτωμένη Αλβανιδούλα Αντα που μου χάρισε ένα από τα ωραιότερα χαμόγελα στο Βαθύ.
6- Καρλόβασι
7- Έφεσος
8- Ο χάρτης της Τουρκίας στο πούλμαν.
9-Από το μπαλκόνι του ξενοδοχείου ο κόλπος της Γλυκόριζας .Στο βάθος η Τουρκία.