Η ΠΡΩΤΗ ΕΓΧΡΩΜΗ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΤΑΙΝΙΑ

Σήμερα όλες οι κινηματογραφικές ταινίες είναι πλέον έγχρωμες και έχουν αρχίσει πολλές να είναι τρισδιάστατες. Για το πότε πρωτοεμφανίστηκαν οι 3D μπορεί να διαβάσει κανείς στο ποστ μου Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ 3ΔΙΑΣΤΑΤΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Από πότε όμως έχουν αρχίσει οι ταινίες να γίνονται έγχρωμες;
Μια σύντομη ανασκόπηση για το θέμα αυτό μας οδηγεί στις πρώτες προσπάθειες που έγιναν ήδη από την εποχή του Thomas Edison που για τα Κινηματοσκόπια που είχε εφεύρει, χρησιμοποίησε το 1895 βαμμένο στο χέρι καρέ -καρέ κινηματογραφικό φίλμ.
Τα κινηματοσκόπια που ο Έντισον είχε εφεύρει το 1981, ήταν ένα ξύλινο κουτί με
κινηματογραφικό φιλμ όπου, με τη βοήθεια ενός προσοφθάλμιου φακού, ένας θεατής μπορούσε να δει μια κινούμενη σκηνή, γραμμένη σε φιλμ.( Στις φωτογραφίες δύο κινηματοσκόπια ή κινητοσκόπια)

Ο Έντισον θεωρούσε την εφεύρεση του κινητοσκοπίου ήσσονος σημασίας και ο ίδιος δεν ενδιαφέρθηκε ώστε να προβάλλονται οι ταινίες για περισσότερους θεατές. Επιπλέον δεν κατοχύρωσε την εφεύρεση διεθνώς, με αποτέλεσμα να είναι νόμιμη η αντιγραφή και εξέλιξή της στην Ευρώπη, όπου σύντομα εμφανίστηκε ως εισαγόμενο προϊόν.
Αυτά είχαν μεγάλη διάδοση και διάφοροι πλανόδιοι γύριζαν στα πανηγύρια όπου με λίγα λεφτά έβλεπε ο κόσμος το πρωτόγνωρο θέαμα των κινούμενων εικόνων.
Είναι γνωστή η ατάκα που είπε κάποιος που διαλαλούσε το θέαμα του κινηματοσκόπιου του με την ταινία που είχε αραπάκια να χορεύουν όταν του είπαν ότι δεν βλέπουν τίποτα!
Εμ, τι θέλεις να δεις αφού είναι μαύρα και χορεύουν μεσ΄ την νύχτα!
Η πρώτη έγχρωμη ταινία λοιπόν για τα κινηματοσκόπια του 1895 ήταν ο χορός της Αναμπελ



Στη Γαλλία, οι αδελφοί Ογκύστ και Λουί Λυμιέρ, βασιζόμενοι στο κινητοσκόπιο των Ντίκσον και Έντισον, εφηύραν τον κινηματογράφο (cinematographe) που αποτελούσε μία φορητή κινηματογραφική μηχανή, λήψεως, εκτύπωσης και προβολής του φιλμ.

Στις 28 Δεκεμβρίου του 1895, έκαναν και την πρώτη δημόσια προβολή, στο Παρίσι.

Η ημερομηνία αυτή αναφέρεται από πολλούς ως η επίσημη ημέρα που ο κινηματογράφος με την σημερινή του γνωστή μορφή έκανε την εμφάνισή του. Εκείνη τη δημόσια προβολή παρακολούθησαν συνολικά 35 άτομα επί πληρωμή και προβλήθηκαν δέκα ταινίες συνολικής διάρκειας περίπου δεκαπέντε λεπτών.
Μία από τις πρώτες προσπάθειες για να έγχρωμο φίλμ έγινε με λήψεις με την μέθοδο Chronochrome η οποία δημιουργήθηκε από την Gaumont το 1911 .
Με αυτήν χρησιμοποιούσαν μια κάμερα με 3 φακούς οι οποίοι είχαν χρώμα μπλέ ,πράσινο και κόκκινο. Βέβαια δεν πετύχαιναν να αποδώσουν τα σημερινά χρώματα αλλά η εικόνα αυτή από την Deauville της Γαλλίας του 1912 με τα θαλάσσια λουτρά είναι αν μη τι άλλο γοητευτική γιατί μας δείχνει την εικόνα μιας άλλης εποχής.



Το 1922 η Kodak δοκίμασε την χρήση του Kodachrome color film και σε ένα τέτοιο δοκιμαστικό φίλμ βλέπουμε ντυσίματα, καπέλα, κομμώσεις και χαριτόβρυτες γυναικείες κινήσεις της εποχής!



Η επανάσταση όμως στον κινηματογράφο έγινε όταν αυτός έπαψε να είναι βωβός και έγινε ομιλών.
Στα τέλη του 1927, κυκλοφόρησε η ταινία The Jazz Singer, η οποία αν και κατά το μεγαλύτερο μέρος της ήταν βουβή, υπήρξε η πρώτη που περιείχε διαλόγους.

Τελικά ή πρώτη έγχρωμη ταινία που προβλήθηκε στους κινηματογράφους σε Technicolor film ήταν το 1935 η ταινία Becky Sharp του Rouben Mamoulian και με πρωταγωνίστρια την Miriam Hopkins.
Στην σκηνή του χορού εμφανίζεται να περπατάει η Patricia Ryan, παντελώς άγνωστη τότε, αλλά μετέπειτα γνωστή ως Πατ Νίξον σύζυγος του προέδρου Νίξον.
Από κάτω μπορείτε να δείτε ολόκληρη την ταινία.